.Leidsche Beelden".
BINNENLAND.
Tweede Biad, behoorende
bij DeLeidscheCourantvan
Zaterdag 6 April no. 759.
Opletten.
Het socialisine krijgt overal de prach-
jjÜgste kansen om zich in depractijkteOirt-
plooien.
In Frankrijk kwamen socialistische mi
nisters aan het bewind, wat wijst op
[teen parlmentaire isftrooming in die rich
ting. Edoch: die minsters verkleurden
«dusdanig, dat de eigen partijgenooten hen
Höief herkenden.
De Amerikaansche stad Milwaukee is
.vee jaar lang door socialisten bestuurd.
1910 maakte de roode burgemees
ter onmiddellijk na zijn benoeming be
leend, dat hij de Marxistische leerstellin
gen zou toepassen, een groot aantal pu
blieke werken zou doen uitvoeren en
gyerzekerde verder, dat binnen zeer kor-
|tea tijd geen werkloosheid in de stad
jieer zou voorkomen,
t Edoch, met overweldigende meerder-
jlieid zijn de socialisten thans verdreven,
aóó slecht klopte de practijk met de the-
[fcrie.
Het .Volk zit met dergelijke voor
bedden niet verlegen, doch redeneert:
jj,De schuld ligt geheel aan de kapitalisti
sche maatschappij. Zoolang deze niet
tjdicp omgespit is kan het roode zaad er
jjniet tieren." Dies spitten de socialisten
jon verdroten voort met de breede schop
ijder ontevredenheid, de massa verblindend
[Jmet het opgewaaide zand en rustig in
:#iet bewustzijn, dat het spitten lang ge-
iShoeg zal duren.
Nu echter komt uit China de tijding,
öat het «socialisme een eenige kans
'Jcrijgt om te toonen wat het kan.
Dr. Soenjatsen, de Chineesche re-
«volutionnair, heeft zich, volgens een
niededeeling van den berichtgever van
de „Daily Telegraph" te Sjanghai in
een onderhoud als yolgt uitgelaten
over de toekomst van het Chineesche
rijk
„Ik heb de politieke revolutie ten
einde gebrachtnu begint de grootste
Sociale revolutie, waarvan de wereld
;ooit heeft gehoord. Het verdrijven van
de Mandsjoes was slechts het middel
.tot eer; grootscher doel. De politiek
van de republiek zal in het vervolg
zuiver socialistisch zijn. Ik ben een
vurig aanhanger van Henry George,
wiens denkbeelden ik beter te verwe
zenlijken acht op den maagdelijken bo
dem van China dan in de kapitalisti
sche werelddeelen van Europa of Ame
rika."
Dat klinkt prachtig, nietwaar Volk?
De grond daar hoeft niet eens omgespit
(t*_vvo«ioxvxaodat het roode zaad er aan
stonds kan kiemen". Soenjatsen is wel
geen president der republiek, maar Ijjj
•zal allicht zijn luidjes goed kennen, ten
zij liij zijn Europeesche collega's in 't
Schetteren mocht overtreffen.
Hoe 't zij: nu opgelet! In 't Oosten
gaat de roode zon op.
Geestelijke krachten.
De vrijzinnigheid, kan soms toch zoo
roerend schrijven over de verheffing van
ihet peil der menschheid. Zoo verzucht
thans het „Hbld." naar aanleiding van
.een boek door zijn medewerker Querido
„geen boek voor jonge meisjes"
.aan den Amsterdamschen Jordaan ge
wijd:
.BOLLEN WEELDE!I".
Bollenvelden B oliën tochtjes.Bol-
lendagen
Waar zal je 't, als bewoner van een zoo
bevoorrechte, in 't bollenland gelegen
plaats, als Leiden is, dezer dagen, met 't
nieuwe Lente-begin, nu alles je naar de
bollen lokt, anders over hebben
Je hóórt van niets anders.
Dat is zoo 't gewone, èlk jaar terug-
keerend verschijnsel in de Paaschdagen.
Bollen... bloemen...
Zóó als de winter ten einde loopt, volg
,je al de berichten uit de bollenstreek,
berichten die je vertellen van vroegen of
laten bloeivan wat je te wachten hebt
En reeds zie je hoe nog dure, en dik-
tvvijls nog niet eens heel mooie „eerste
lingen" van de velden ginds, in de stad
Sdeur aan deur uitgevent worden.
je begroet ze als de boden van den ko
menden vóórjaarstijd.
Zc doen je weer denken aan vroegere
povere hyacinten, of geel-kronende narcis
sen, aan het genotene van andere jaren,
als je die bloemen kleurig gerijd in ontel
bare massa, links en rechts van de met
'n rizzelende menigte bedekte wegen, op
de velden zag staan.
cZ doen je weer denken aan vroegere
leuke clubtochtjes in de bollenstreek...
De Winter is ten einde...
Winter met kou en guurheid
Lente wordt 't!
Laatste winternevelen vagen weg in
tpild, verluchtend lentekoeltje
LenteNieuw leven
In de donkere zwarte aarde wordt
alles wakker.
Daar ontwaken langzaam aan insecten-
Jarven, mieren en kevers en torren, uit
tiunne winterslaap
In de slooten maken visschen en vor-
ichcn zich los uit hun slijkbed
Phuitfin fin bloemzaden zwellfin, en ber-
„Toen Amsterdam nog slechts hon
derdduizend zielen telde, had de Ned.
Hervormde Kerk in onze stad hetzelf
de aantal predikanten als tegenwoor
dig. Geeft ons dit te overwegen een
oorzaak-of een gevolg van dat alge
meen zich losmaken van de hoede en
leiding der Kerk, welke wij ook in den
Jordaan opmerken? Hoe worden al
daar stralen opgevangen van het Licht
der groote Liefde, dat der menschen le
ven heiligt en tot weldoende kracht op
wekt?
„Hebben alle geestelijke krachten
onder ons niet den plicht oin te pogen
naar het voorbeeld vati het Heilsleger
invloed te krijgen in breede kringen
van het volksleven? Door dit vopr-
beeld toch leeren wij, hoe onverzwakt
de aantrekkingskracht blijft van geloof
en hoop, als zij die prediken door
daden het voorbeeld geven, en niet
afwachten tot men tot hen komt, maar
zelve troostend en helpend, met blij
moedig gelaat, er op uitgaan in de
donkere stadsgedeelten!"
't Is'mooi gezegd. Als 't van het Hbld.
afhing, zoudt ge eens zien, hoe „alle gees
telijke krachten onder ons" den Jor
daan en andere donkere stadsgedeelten
zouden instormen.
Eéne opmerking evenwel. Het geachte
orgaan schijnt te meenen, dat het Heils
leger den wegbereider is naar den „in
vloed in breede kringen van het volksle
ven." Beweegt echter de St. Vincentius-
vereeniging zich al niet veel langer in
die kringen? En werken met deze cor
poratie niet sinds lang meerdere vereeni-
gingen mede? En arbeidt niet last
not least de Katholieke Kerk sinds
eeuwen in die heilzame richting?
Het blad zal dit alle's mitsgaders
het goede, door andere kerken en dezer
vereenigingen verricht niet kunnen ont
kennen. En indien deze of gene mocht
twijfelen dit staat nu eenmaal „ver
licht" aan den goeden invloed van
den arbeid dier geestelijke krachten, dan
wijzen we even op Frankrijk, waar men
sinds lang stelselmatig het volk ontker
stent, met het tastbare gevolg, dat het met
de publieke veiligheid nergens in Europa
zoo treurig gesteld is als daar om nog
maar te zwijgen van het diep zedelijk
verval, dat er ook in zoo menig opzicht
merkbaar is.
Nu nog een opmerking. Als dan de
„hoede en leiding der kerk" waarover
het H b 1 d. zoo innig schrijft onont
beerlijk moeten geacht worden voor de
maatschappij, waarom mag die Kerk zich
dan niet breeder ontplooien?
Nu zal de vrijzinnigheid misschien met
uitgestreken gezicht vragen: |Wat leggen
wij die Kerk dan in den weg? Maar dan
antwoorden wij met de wedervraag:
Waarom maakt gij zoo'n 77"
eerdere KHiicu!iH»rinfr van het bijzon
der onderwijs, welk onderwijs toch lou
ter en alleen ten doel heeft, mede te ar
beiden in de richting, welke bovenstaand
citaat uitstippelt?
'Een bevredigende oplossing van die
tegenstrijdigheid zal de vrijzinnigheid ons
kwalijk aan de hand kunnen doen.
De Week
in het Buitenland.
Voor het laatst nu hopen we den lezer
te spreken over de Engelsche steenkool
crisis, die hen al aardig zal beginnen te
vervelen. In grootere mate is dit nog het
geval bij het Engelsche publiek, dat eigen
lijk het grootste slachtoffer was van het
geharrewar tusschen de mijneigenaren en
hun arbeiders. Zij toch hebben de on
matig verhoogde prijzen mogen betalen,
die de groothandelaars voor hun groote
voorraden steenkool lieten betalen. Deze
j| lachen natuurlijk in hun vuistje, want,
hoewel ze in een aanval van edclmoedig-
j heid besloten hebben, nu de kou zoo
j goed als van de lucht is, de prijzen een
paar procent te laten zakken, betaalt men
nu toch nog pl.m. 75 procent boven de
gewone prijzen. Het is dan ook niet te
verwonderen, als ^aar is wat er wordt
beweerd, dat sommfge groothandelaars in
de „zwarte diamant" in deze weinige
dagen zijn binnengfloopcn.
Voor het publiek, dat zich het vel over
de ooren gehaald zag, is het gelukkig,
dat de regeering de noodzakelijkheid van
ingrijpen inzag. Nu wacht men echter op
het oogenblik, dat alle arbeiders weer
in de mijnen zullen afdalen om nieuwe
voorraden omhoog te brengen, die den
prijs zullen normaliseeren. Of dat nu wel
zoo spoedig gebeuren zal, is de groote
vraag, die de gemoederen thans bezig
houdt. Zooals men reeds weet, is de
stemming der -mijnwerkers zoodanig uit
gevallen, dat een meerderheid zich ver
klaarde voor voortzetting der staking,
totdat de .industrieraden naar hun zin
het jn beginsel aangenomen minimum
loon zouden bepaald hebben. Met jhet
oog op de cijfers hebben de voormannen
het njet aangedurfd een beslissing te
nemen, waarvoor $eden een vergadering
gehouden wordt, ofschoon ze wel advi
seerden om maar weer aan het werk
te gaan. Dat hadden trouwens toch reeds
een flink aantal manschappen gedaan.
Reeds waren weer 31.000 manschappen
in de mijnen afgedaald, voornamelijk in
Warwickshire, waar de staking het eerst
begon en ook het eerst eindigde. De
stemming heeft overigens zeer curieuse
uitslagen gehad. De W.elshmannen, om
wie eigenlijk de staking begonnen is,
toonden het meest neiging om het werk
weder te hervatten, terwijl daarentegen
zij, die als het ware schoorvoetend tot
den beslissenden stap waren overgegaan,
nu het meest voor een energiek volhou
den waren. Toch mag men verwachten,
dat op de heden te houden vergadering
zal besloten worden tot algemeene her
vatting van het werk, daar toch eigenlijk
het beginsel, waarom de strijd liep, ver
kregen is. Dan zal na Paschen weer de
algemeene rust en daardoor de algemeene
bedrijvigheid in de kolenmijnen zijn terug
gekeerd. Hopen we voorgoed!
In de verschillende revolutiegebieden
gaat het nog allerminst naar wensch.
Ofschoon we van Portugal niet veel
hooren, omdat het langzamerhand den
correspondenten moeilijk wordt voor het-
woorden te vinden; om dus de klacht
van vervelend te worden te ontgaan, zwij
gen ze liever. Dit wil echter geenszins
zeggen, dat het nu rustig geworden is.
Integendeel wordt het er met den dag
rumoeriger en is ook, als toppunt van
schrik voor de republikeinsche heeren,
een inval van Couceiro dagelijks te ver
wachten.
Mexico blijft eveneens één brandpunt
van onlusten. Madero blijkt niet opge
wassen tegen den moeilijkheden van het
presidentschap. Sedert zijn optreden is
er nog geen dag rust in het land ge
weest en vooreerst is er geen zicht op
verbetering. We gelooven dan ook dat
de woorden die Porfirio Diaz dezer da
sten uit, gedrongen door den drang hun
ner ontzettende, kiemkracht.
Dan komt er ook langzaam-aan in de
bollenvelden, waar nu de beschuttende
dekking tegen winterkou weg is, bevoor
deeld door het zwoele voorjaarszuchtje
en reeds warmer koesteren de zonspe-
linkjes, de groei-kracht tot uitingko
men de eerste scheutjes nieuwsgierig den
grond uit pieken.
Tot dat al met den dag opgroeit, en
roode en blauwe en witte hyacinten Ln
bonte kleurschakeeringen alom wijd over
de landen prijken, waar dan soms mooi
en lichtend de zon over te schijnen staat
velden, waar 'n bedwelmende geur
van al die duizenden om hangen blijft
of anderen, waar licht-gcle narcissen
strak tegen het kleurengewemel afsteken
en later, plekken met kleuren-mozaik
van hoog op de slanke stelen golvende
tulpen, met daartusschen afgekante brok
ken van enkel purperroode of sneeuw
witte...; bloemen en kleuren overal, ver
reweg. waar je henenblikt, met hier en
daar tusschen dat kleurengewemel wat
oprijzend boomen-groen, of wat bijeen
gegroepte huisjes met vriendelijk opspit-
send dorpskerktorentje
't Bollenland in volle bloemenweelde
En dan komt de drukte in die streken.
Als het zoover isen vóór de velden
in vollen bloei staan al, komen de be
richten van belanghebbenden uit de bol
lenstreek.
Dan weten we dat het tijd is.
Eerst waarschuwende berichtenvel
den beginnen al mooi op te komenals
het weer mooi blijft...
Dan„velden jn. vollen bloeimooi
gewasverzending reeds druk begon
nen
En ten slotte: „Haast maken... alles
nu op z'n mooist... druk bezoek ver
wacht
En 't gros der stadsmenschen wordt
door dat gealarmeer wakker. De bollen-
dagen zijn 'r weer.
Dan worden ,de plannen gemaakt.lk
afspraak van heele gezelschappenvoor
voet- en fietstochtjesvoor auto-toch
ten... en van hen die trammen of rijden
gaanallen naar de bollenvelden
Op gewone weeksche dagen zijn er dan
al veel, die van al die kleurenpracht ge
nieten gaan.
Maar dan die éérste mooie Zondag...
Dan trekt, en vroeg al, jong en oud,
arm en rijkmet alle middelen van ver
voer, de stad uit
,We kennen die jaarlijksche drukte, dat
naar-de-velden-geloktc menschengewoel,
in de omstreken, en vooral tusschen Lei
den en Haarlem.
In 't vroolijke morgenzonnetje trekt al
les 'r op uit.
Dan is het druk op de wegenang
stig druk. Druk van peddelende en fiets-
belrinkinkende, staag voorttrappende rij
wielclubjes, heeren met sportkleeding en
't A. N. W. B.-medaille op d'r petten;
dames met nu en dan, om de drukte
van alles door elkaar, angstige gillo
tjes, en in 't windkuchje opwapperende
hoed-sjalentelkens zijlings van den
weg, waar dan voetgangers en kalme
wandelaars in het nauw komen, uit
wijkend; de fietsen in 'n lange sliert ach
ter elkaar.voor 'n van achter toeterend
aansnorrende auto... rijke, breeë „kas
ten", die dan d'r doffe pufstooten uit-
beukend, in wilden vaart voorbij scheren
in dichte stofomhulling, snellend verder
den weg opsoms vier, vijf zes, achter
elkaar..
Drukte alonnne, en gezellig menschen-
gegons op alle wegen, waar tusschenbei-
de 'n „Jan-pleizier", met 'n heele fami
lie-raad van Gome's, tante's, neef's en
nichchie's omhangen met slingers van aan
eengeregen bloemtrossen, met zelfs den
gemoedelijker! in alles meefuivenden koet
sier nog 'n „blommetje" op z'n dop-hoed
gestokenen vanwaar een straatzan-
gerig gegalm uit wegklinktlangshe-
nen komt drossenmet 'r vóór en ach
ter weer nieuwe fietsclubjesals even
de drukte het toelaat 'r zijlings langs schie
tendom dan, als alles weer bijeen is,
aanhoudend bellend fin gedwongen |ang-
gen sprak toen hij aan het Spaansche
hof ontvangen werd, waarheid bevatten.
Men zal thans inzien dat ik geen tiran was
maar een streng bestuurder, dien Mexi
co noodig heeft.
Van China valt eveneens weinig te
zeggen. Alleen dit weet men met zeker
heid, dat de nieuwe regeeringsvorm er
ook al geen rust gebracht heeft en dat
Joeansjikai het benauwd krijgt.
Afgehandeld is de kwestie er niet
evenmin als in Tripolis. En dat zouden
de Italianen toch zoo graag willen. Ze
zijn zoo zoetjesaan beu geworden van
den oorlog waarvan de beste momenten
door de regeering ongebruikt worden
gelaten iets waarover zij dan ook lee-
lijke noten te kraken krijgt. Want een
feit is het, dat de Turk daardoor steeds
minder van toegeven wil hooren en bij
na onmogelijk wordt de tusschenkomst
'der mogendheden, die de Italianen van
alle kanten tevergeefs hopen te krijgen.
Nu weer van Duitschland. Met gejuich
werd de keizer begroet bij zjjn door
tocht door Venetië. Vorig jaar vrij koel
ontvangen, omdat hij getoond had, liever
den Paus tot vriend te houden wapper
den nu de vlaggen en jubelde het volk.
Maar de keizer kwam en ging en zit
nu kalm op Korfoe uit te kijken hoe Ide
Italianen het zelf klaar spelen.
O tegenheden dezer wereld! V.
Weekpraatje.
ZondagsheiligingIs het goed of
iwenschelijk om op Zondag te vergade
ren Dat is hier een tijd lang een on
derwerp van geanimeerde bespreking ge
weest, zoowel in als buiten de pers. Ik
wil me volstrekt niet mengen in die
discussies; eerlijk gezegd, heb ik er zoo
vee! over gelezen, dat al die argumenten
van voor- en tegenstanders me op het
laatst door elkander begonnen te wrie
melen, en ik het erg aardig vond, dat
de redactie van deze courant het debat
sloot; ik zou me dus ook niet meer
mogen bemoeien met die kwestie. Dat
is ook mijn doel nietik had een ander
praatje over Zondagsheiliging. Ten eer
ste wilde ik vertellen, dat het mijns in
ziens een prachtig idee is geweest van
de R. K. Hanze te Alkmaar om een
propaganda te gaan voeren voor Zon
dagsheiliging in Alkmaar en omliggende
dorpen. En vervolgens wilde ik het even
hebben over een prae-advies, dat door
de christelijke meerderheid in het da-
gel ijksch bestuur van Rotterdam in ver
band met de Zondagsviering bij ,den
Raad is ingediend. Daarin wordt door
de christelijke meerderheid van het da-
gelijksch bestuur als haar eenstemmig
oordeel oa.. te kennen gegeven „dat met
muziek of zang rondgaande of het ':nrak-
ter van betooging dragende optochten
toegelaten." Ook wordt er in gesproken
over de sportspelen op de Zondagmor
gen tijdens de Godsdienstoefeningen
ook in het afkeuren daarvan is de meer
derheid eenstemmig maar wat betreft
het optreden van de overheid is er ver
schil van meening.
En nu moet je naar aanleiding van
dit prae-advies eens het groote liberale
blad, de Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant hooren. Voor dat blad is de Zon
dag niet de dag des Heeren, maar een
dag als de andere. Het is eigenlijk een
vacantiedag, dien men het best op de
prettigste en gezelligste wijze door
brengt. Dat de overheid iets zou mo
gen en zou behooren te doen voor de
zaam, d'r door 't plomp over den weg
trekkend vierwielig vehikel onderbroken
gezamenlijke tocht te vervolgen
Drukteopeenhooping soms, als al
les angstig uitwijkt voor 'n drie- of viertal
achter eikaar aansnellende, knallende, toe
terende, hijgende, als raeznd voorbijschie
tende motorfietsen, met als vóórwereldlij
ke monsters gecostumeerde, en neus- op-
den-stuurstang-liggende berijders, wier
groote beschuttende „stofbril" toch geen
luxieus mode-artikel blijkt, wanneer ze
goed en wel gepasseerd zijnDrukte
overal.., cafe's en uitspanningen overvol
met uitpuffende, rustzoekende, om zit
plaatsen woordvechtende menschen
met kellners en lëkke-banden-reparateurs
te kort... En wie 'r in 't drukst van die
drukte het zeldzame voorrecht jte beurt
is gevallen, van een tafeltje en een stoel
machtig te kunnen worden, en reeds be
diend te zijnzit daar van het bollen-
mooi te redeneeren, en natuurlijk van de
menigte, en van de kleine ongelukjes die
d'ie onderweg gehad heeft. Veel rijwiel
band-misère wordt dan uitgekreten on
der die noodigende café-waranda's
iWiant dit is nog maar altijd het zwakke
punt bij al die fietstochtjes, en al zorgt
'n goeie club' 'n heele „verbanddoos" met
een gansche rijwielrepara.ie-inrichting op
weg mee te nemen, de even snel gevorm
de als ontbonden clubjes die enkel en
alleen tijden als bollendagen benutten
om 'r eens gezamenlijk op uit te gaan,
....vinden in den „Bondskist" toch
maar een ware hulp in den nood
...En door al dat menschen en voer-
tuigen-gewirwar heen komt dan af en toe
langs z'n aangewezen baan-weg vertrou
welijk 'n stoomtrammetje aangetingeld
„de bak", zooals ze het buiten zeggen,
met z'n puf-hijgend, witte rookpluimpjes-
uitstootend locomotiefje vóór een staart
van met menschen volgepakte wagons
..i kalm en geregeld voortkruipend,
dwars door de kleurige veldenDe
velden..* die dat al in beoering hebben
gebracht. Velden... wier bloemenschat
't is hoofdzakelijk om den bol immers
nu ruw fiii meedoogenloos geplunderd
openbare heiliging van den Zondag is een
verouderd standpunt. Die anders denkt
wordt door het blad verslagen met hef
wapen van den spot .Wat 'n liberale
breeddenk'endheid. We hebben gisteren.'
nog gelëzen van de viering van den Goe
den Vrijdag. De Goede Vrijdag is tocK
enkel en alleen een bijzondere dag, om
dat de Christenen op dien dag het ster
ven van den Verlosser gedenken. Dat
men, als men niet gelooft, dien dag alsj
een anderen laat voorbiigaan, dat is ver
klaarbaar, maar dat men dien dag, juistj
dien dag, gaat gebruiken om bijv. voet-
balmatches te organiseeren, is schande
lijk of, op z'n zachts gesproken, onre
delijk. 1
Aan de voetbalmatches op den Goe
den Vrijdag ziet ge weer eens. waarom
Katholieke vereenigingen op allerlei ge
bied, ook op dat van de sport noodig
zijn.
Over Katholieke vereenigingen ge
sproken: in den Haag is een Katho
lieke Padvindersvereemging opgericht.
In den laatsten tijd is er heel waf
geschreven over Padvinders-organisatie
en Padvindersbond. De eerste is betei;
daar zij in tegenstelling met de tweede
de jongens laat beloven, dat zij ernstig,
zullen trachten hun plicht te doen te
genover God, Koningin en Vaderland.
Maar de éénige goeae vereeniging voor
Roomschen is een Katholieke veree
niging. Dat heeft de Aartsbisschop van
Utrecht verleden Zondag nog op ver
schillende plaatsen in Twente van dfi
preekstoel laten verkondigen, naar aan
leiding van het feit, dat sommige Room-
sche textielarbeiders lid willen zijn van'
„Unitas", en zich op het wekelijksch ver
schijnend vakblad „Unitas" abonneereiü
Maar nu niet over den plicht gaan pra
ten om zich te vereenigen in Katho
lieke vereenigingen't Zou er anders
wel de geschikte tijd voor zijn. Na de vie
ring van de Goede Week zijn wij allen
er, zoo mogelijk nog meer dan anders,
van doordrongen, dat het geloof ook in'
liet maatschappelijk leven zijn onver
vreemdbare rechten heeft. Doch ona
praatje zou te ver loopen en daarom
van harte de Christelijke wensch: Za
lig Paschen. JAN. 1
Tegenbezoek aan Parijs.
Naar wij vernemen wordt te Parijk
verwacht dat het tegen-bezoek van H. M.
de Koningin aan President Fallières zal
vallen tusschen 1 en 3 Juni a.s., ge
durende welke dagen H. M. in de Fran-
sche hoofdstad zal verblijven.
De Haag in 1913.
Gr!"C?rt.k1 lezen we:
„Ik sprak daar van 1913. Dat brengt
me tot een ander onderwerp: de plan
nen voor de viering van het eeuwfeest
onzer nationale onafhankelijkheid, voor
zoover Den Haag betreft. Men wil het
grootscheeps aanleggen. Niet alleen krij
gen we de groote internationale land
bouwtentoonstelling, hét interparlemen
taire congres, de opening van het Vre
despaleis, een.l5tai internationale con
gressen, maar er wordt met ernst ge
dacht aan een grooten historischen op
tocht als clou voor een reeks van volks
feesten en in de deze week gehouden
vergadering van het Haagsche comité
waarbjj de burgemeester tegenwoordig:
wordt... bollen, wier bloemen straks in
een of ander benauwende stads-kamer
ver van de buitenruimte, houterig in een
vaas geplant, langzaam staan af te ster
ven... Bloemen... die soms ook voor
wurmige stumpers die niet mede kon
den naar buiten, die er zwak en ziek of
oud en afgeleefd naar die enkele hier
heen gedwaalden van die enorme massa
daarginder, opblikken, die 'n flauwe maar
toch jubelende getuigenis afleggen van
hoe het daarginds in die bonte kleuren-
rijen wasdie in die gedwongen thuis
blijvers 'n wereld van herinneringen wak
ker roepen. Bloemen. die troost bren
gen aan thuisblijvers...
Zóó hebben we de elk jaar weerkeeren-
de bollendrukteMaar kort... het is
zoo gauw voorbij, dat alles.
Dan ligt al wat nu nog mooi en jui
chend en kleurend en levend op de velden
prijkt, in groote hoopen dood en rottend
aan de slootkanten en achter weidehek-
ken
De bollen immersde bollen... dat
is de handel.
De bollen, die naar alle wereldstreken
gaan
Holland!... het Bollenland!...
Maar nu, nu staan de velden nog in
bloei
Nu staat alles nog geurig en fleurig,
en in eindelooze afwisseling daarhenen.
Nu kun je nog door de bloementrftsen
toeren
Ga van Leiden uit..* per fiets, per
per tram, te voet... Doet er niet toe...
Maar ga de velden langs. Blik om je heen.
Beklim ergens aan zeekant 'n duin....
Dan is het een heerlijk, honderdvoudig
afwisselend door zon beglansd kleuren
spel met bloemen en méér bloemen
ver om je henenDan zie je de
bollenvelden als één kleurig lentewaas
aan de horizon vervloeiend in de
luchten
.Bollenweelde4,{ KEES^
