RONA
Van Houten's
Cacao
Kiezerslijst.
Uit de Pers.
Liefde en Haat.
BINNENLAND.
Ingezonden Mededeelingen.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courantvan
Dinsdag 27 Febr. no. 725.
1 Maart laatste betaaldag der belasting.
23 Maart ter visie ligging en verkrijg
baarstelling der voorloopige kiezerslijst
en bijbehoorende lijsten.
23 Maart tot en tnet 15 April gelegen
heid tot reclame.
Tot 21 April: ter visieligging en ver
krijgbaarstelling der reclames.
Vóór 15 Mei: definitieve vaststelling
der kiezerslijst.
We zullen dit lijstje nu en dan af
drukken. Aanzien doet gedenken.
Wordt alles duurder?
De (A. R.) Rotterdammer geeft
over het al of niet duurder worden van
de levensbehoeften en andere artikelen
tengevolge van het hooger worden der
invoerrechten door Minister Kolkman's
tariefwet de volgende zeer interessante
beschouwing, welke, zooals blijken zal,
neerkomt op een ontkennend antwoord
op boven gestelde vraag.
De kreet: „Alles wordt duurder" laat
ons in dezen tijd niet los. Wie zich oj>
■maakt om tegen Minister Kolkman's Ta
riefwet den strijd aan te binden, weet,
dat hij met het uitspreken van dit
machtwoord wonderen kan verrichten.
Slechts weinigen toch zijn ongevoelig
voor de met absolute zekerheid uitge
sproken bewering, dat bij verwezenlijking
van Kolkman's plan aanmerkelijke finan-
cicele offers van hen zullen worden ge
vraagd.
Het duurtespook is de geheimzinnige
macht, waarmee men in onze steden en
dorpen de menschheid tegen Minister
Kolkman tracht op te zetten. Een
spook? ja, meer dan een spook is het
niet. Wel zelden ging lawaaierige drukte
en breedsprakerige luidruchtigheid over
een wetsontwerp met zoo totale onbe
kendheid aangaande den wezenlijken in
houd gepaard, als bij de Tariefwet. Men
kent die wet niet, men heeft haar niet
gelezen, niet gezien. Met hartstocht wordt
slechts het „Alles wordt duurder" uitge
roepen. Dan begrijpt en waardeert men
elkandei. - !n broederlijke-en zusterlijke
genegenheid tl ka ar omarmend, klinkt het
weer uit volle borst: „Het is vrijhandel,
,Het blijft vrijhandel, Het blijft vrijhandel
bovenEn al ie geen vr.jhandelaar is,
dien stoppen wij ir. den oven".
Met kracht moet worden opgekomen
tegen de gedachte, alsof bij verwezen
lijking van Minister Kolkman's plan zal
intreden eene onheilspellende duurte, die
vooral den man van kleine middelen zal
drukken.
Is dan prijsstijging der waren eene
onmogelijkheid, indien bij den invoer uit
den vreemde een recht wordt geheven?
Verre van da*ir in so.mmige gevallen
bestaat er vrijwel zekerheid, dat zulks
zal geschieden. Zoo namelijk die rechten
geheven worden van waren, die hier te
lande niet kunnen worden voortgebracht
of op redelijke wijze niet in voldoende
mate kunnen worden geproduceerd. Dan
geeft de meerdere inlandsche concurren
tie geen compensatie, die de prijsstijging
onderdrukt. Ook ten aanzien van som
mige dezer artikelen worden door Mi
nister Kolkman rechten geheven. Uit be-
lastingoogpuni is zulks alleszins gerecht
vaardigd, mits slechts worde zorg gedra
gen, dat niet door eene belasting op
eerste levensbehoeften onrechtmatige
druk op de minstgegoeden wordt gelegd.
Welnu, uiterst gematigd en wel zoo,
dat allereerst weelde-artikelen worden ge
troffen, de kleine man wordt vrijgesteld,
is Minister Kolkman opgetreden. Om dit
te bewijzen, voeren wij enkele voor
beelden aan, die in de „Economische
Kroniek" van „Stemmen des Tijds" door
•ons werden bijgebracht.
r£UILLETON.
ROMAN UIT WESTFALEN.
73)
„ik wil wel meegaan", zei ze een
voudig, eu zette direct de groote stroo-
hoed op, om haar blond haar voor het
felle zonlicht te beschutten. Dirk keek
vergenoegd en gezamenlijk gingen zij
heen.
De andere meisjes keken een beeije
beteuterd voor zich uit. Ze waren nijdig
en beschouwden Cathrien's dienstvaar
digheid als vleien. Janna sprak dit zelfs
hardop uit.
„Cathrien is een huichelaarster. De
vrouw en nu ook den boer smeert zij
honig om den mond teneinde een wit
voetje te krijgen."
Dat was de andereu uit het hart ge
grepen en op ondubbelzinnige wijze gaven
zij van haar instemming blijk.
Dirk en Cathrien haastten zich om de
hooivelden ie bereiken. Dirk was tevre
den over de bereidwilligheid van Cathrien
en zeide daarom tégen haar: „Je zult een
extra belooning ontvangen, hoor."
Bij de heg, die de weide van den weg
afscheidde, troffen zij Joris Haiuneier aan.
„Sterk komt het aangegeven beginsel
uit bij de petroleum, die niet hooger
belast wordt. Met klaarheid wordt het
leidend beginsel der herziening toegepast
als in de M. v. T. wordt verklaard:
„Wordt echter, en dit is met petroleum
het geval, de invoer van het artikel be-
heerscht door slechts enkele groote maat
schappijen, dan is zeer zeker het gevaar
niet denkbeeldig, dat deze zich omtrent
de prijsverhoöging onderling verstaan en
dat dus die verhooging komt ten laste
van den Nederlandschen verbruiker.
Moge bij luxe- eu genotmiddelen een der
gelijke belasting te verdedigen zijn, zij
moet worden afgekeurd waar zij in hoofd
zaak zal komen ten laste van den minder
en minst bedeelde en de kleine industrie.
Het is dan ook geheel in strijd met de
beginselen, die aan het ontwerp ten
grondslag liggen, eene verhooging van het
invoerrecht op petroleum in overweging
te geven, omdat die verhooging niet
alleen op onze nationale nijverheid geen
invloed ten goede zal hebben, maar in
tegendeel die nijverheid en met haar de
minst draagkrachtigen van ons volk het
zwaarst zal treffen".
Nauwgezet is getracht om die zorg
voor den minstgegoeden consequent tot
haar recht te doen komen. In de heffing
van rechten op versche groenten wordt
eene beteekenende verandering gebracht.
In stee van, zooals thans, een vast recht
voor alle soorten, wordt in het ontwerp
eene splitsing aangebracht, „omdat het
billijk geacht wordt, de betere qualiteiten,
die onder de luxe-genotmiddelen gerang
schikt moeten worden, percentisch zwaar
der te treffen dan de meer gewone
soorten".
Hieraan wordt nog toegevoegd
„Voor het overige houden de voorgedra
gen rechten verband met de gemiddelde
waarde en werd de belasting-percentage
hooger of lager genomen, al naar gelang
de betrekkelijke vruchtensoort al dan niet
als consumptie-artikel voor den meerge-
goede is aan te merken". „Bij de voor
stellen van de rechten op fruit is er
verder rekening mede gehouden, dat hei
gebruik van versch fruit zich ook onder
de minder bemiddelden uitbreidt eii daar
om bij de belasting van verschillende
fruitsoort matiging in acht behoort te
worden genomen".
Karakteristiek is de toepassing van dit
beginsel ten aanzien van de druiven.
Sommige maanden van het jaar zal een
hooger recht worden geheven dan in
andere maanden. Tusschen half Augustus
en half October worden de goedkooperc
soorten ingevoerd, welke ook de kleine
man wel gebruikt en dus blijven deze met
een zeer gering bedrag belast.
Met betrekking tot verschillende arti
kelen, bij welke door de voorgestelde
rechten prijsstijging moet verwacht wor
den, verklaart de Minister vrijheid tot
de heffing te hebben gevonden in de om
standigheid, dat zij weelde-artikeleri be
treft. Zoo heet het van pelswerk, „dat
het in de meeste gevallen als een artikel
van weelde kan worden aangemerkt".
De gastronomische neigingen van oester-
en kreeftenminnaars worden niet ontzien,
wijl het hier geldt „een luxe-artikel bij
uitnemendheid". Ook het nuttigen van
herten, reeën, fazanten gaat met buiten
gewone kosten gepaard, omdat „hier vrij
wel uitsluitend artikelen van weeldegc-
bruiken getroffen worden". Met de lief
hebbers van vijgen en dadels wordt eenig
meegevoel betoond, doordien een split
sing wordt aangebracht, waarbij „de ge
wone en meer goedkoope soorten" in
bevoorrechte positie komen tegenover
„die welke meer als luxe-consumptie
artikel zijn aan te merken". Daarentegen
is de Minister zonder pardon voor
schoonendie hare lieftalligheid door
blanketsel willen verhoogen. Blankeisel
eu toiletartikelen worden door een hoog
invoerrecht getroffen, daar men bij dezen
post te doen heeft met „goederen, die
uitsluitend als vveelde-artikel aangemerkt
mogen worden". Volle deernis wordt
echter betoond ten aanzien van de
zang- en siervogels. Zijne Excellentie wil
het liefelijke neuriën van het vogeltje niet
uit de huiskamer verdrijven. Van zijn
milden geest geeft hij onverholen blijk,
wanneer de M. v. T. gemoedelijk ver
De oude veldwachter had zijn uniformjas
losgeknoopt en hield de schako in de
hand. Hij zweette en dampte en was erg
verhit. Uit zijn versleten tasch haalde hij
een papier te voorschijn.
„Asjeblieft, Tweehuis, dit is voor jou;
't komt uit Münster. En nu ga ik weer
op marsch."
„De volgende week krijg je van mij
'n halve, Joris", riep Dirk bij het heen
gaan, en ontvouwde daarna het biljet
open.
't Was natuurlijk de dagvaarding om
Vrijdag 10 juli 's morgens 10 uur voor
het gerecht te verschijnen om zich we
gens beleediging en eenvoudige mishan
deling te verantwoorden.
„Juist in den oogsttijd moet ik er
heen", bromde de boer en frommelde het
biljet boos in elkaar. „Ik wou, dat het
zaakje achter clen rug was."
Vlijtig begaven zij zich aan den arbeid
en geen van beiden liet zich door de ontzet
tende warmte afschrikken. 'tWerk moest
vóór vanavond klaar komen. De tijd vloog
om. Schroeiend heet brandde de zon en
een drukkende zwoelte lag als een berg
op 's nicnschen borst.
Eindelijk was de vermoeiende arbeid
gereed. De tongen waren verdroogd en
het lichaam verlangd, mét gebiedende
noodzakelijkheid naai ecu korte rust.
Calhrien verfrisclue het bezvveete voor
klaart: „Ook thans worden deze vogeis
vrij ten invoer toegelaten. Al mogen de
bijzondere soorten in de woningen der
meergegoeden voorkomen, toch mag niet
vergeten worden, dat in tallooze volks
woningen het bezit van een vogeltje tot
die zaken behoort, welke het huis aan
trekkelijk maken".
Dit alles betreft slechts een betrekke
lijk zeer gering aantal artikelen, waarbij
naar bescherming der inlandsche industrie
niet wordt gezocht. Bij verreweg de
meeste in de Tariefwet vermelde waren
staat de zaak nog anders.
Bureau voor R.K. Vakorganisatie.
Zaterdag en Zondag, 24 en 25 Febr.,
kwamen in Breda het Bureau voor de
R. K. Vakorganisatie en de hoofdbestu
ren der Nederl. R. K. Vakbonden bijeen.
Reeds eerder gaven wij van de- uit
voerige agenda van deze vergadering een
beschrijving.
Zondag om kwart nu vier had de eerste
vergadering plaats.
Na de gebruikelijke welkomstreden,
zette de voorzitter, de heer J. v. Rijzewijk,
uiteen de reden, waarom deze 2e jaar
vergadering in dit bisdom gehouden
wordt, 't Is omdat juist in het bisdom
Breda de Kath. Vakorganisatie nog zoo
weinig beteekent en toch niettegenstaande
de arbeidstoestanden, meer nog dan el
ders in den lande, van dien aard zijn,
dat er vakorganisatie dringend noodig is.
Daarna kwam in behandeling het 2e
jaarverslag van den secretaris, welk ver
slag reeds in druk verschenen en door ons
met een kort woord reeds is aange
kondigd.
Uitvoerig gewaagt ten slotte het verslag
van het interconfessionalisme in de vak
beweging en laakt dit stelsel, als ons,
Katholieken, onwaardig. Het beste bewijs,
dat interconfessioneele vakvereenigingen
hier niet doorvoerbaar zijn en kunnen
zijn, is, dat in de bakermat van de inter
confessioneele vakbeweging, Overijsel, de
Katholieke vakbeweging, in vergelijking
tot de Katholieke bevolking, het sterkst
is van alle provincies.
Naar aanleiding van dit verslag vroeg
een der aanwezigen, wie de persoon was,
bedoeld in het jaarverslag, als degene,
die ammunitie heeft gehaald uit Duitscli-
land voor den strijd voor de inter-confes-
sioneele vakvereenigingen. Was er even
tueel bezwaar, dien naam openlijk te
noemen, dan zou spr. gaarne dien
naam in besloten kring hooren, wijl men
moet weien, tegen wien men. te strijden
heeft.
De secretaris, de heer Haazevoet, ant
woordde hierop, dat hij op 'toogenblik
geen antwoord kon geven. Er is evenwel
een geheime vergadering - aangevraagd
wellicht kan dan de naam genoemd
worden.
Alsnu kwamen de voorstellen in be
handeling.
Allereerst een bestuursvoorstel, qm het
kantoor van het Bureau van de R. K.
Vakorganisatie gevestigd te houden te
Amsterdam, alwaar het reeds drie jaar
gevestigd geweest is.
Na een zeer breedvoerig debat werd
besloten tot vestiging in Amsterdam, even
wel met het gevolg, dat, zoo het noodig
blijkt, een volgende vergadering een an
der besluit kon nemen.
Door den Ned. R. K. Tabaksbewer-
kersbond waren eenige voorstellen tot
statutenwijziging ingediend. Daar even
wel voorstellen tot wijziging der statuten
minstens 3 maanden vóór de behandeling
moeten zijn ingediend en deze voorstellen
later zijn ingekomen, konden zij geen punt
van behandeling uitmaken. Echter zullen
zij op de volgende jaarvergadering het
eerste punt van bespreking zijn.
De Ned. R. K. Bond van Spoor- en
Tramwegpersoneel St. Raphael wenscht
het huishoudelijk reglement zoodanig ge
wijzigd te zien, dat indien bezoldigde be
stuursleden niet herkozen worden, zij toch
bezoldigd beambte van het Bureau blij
ven. Dit meent de bond noodig om de
bestaanszekerheid van die personen te
verzekeren.
Besloten werd, na breedvoerige dis
(1025)
Hoe geheel ANDERS
en hoeveel BETER
in Smaak
in Kracht
in Geur
in Kleur
dan alle andere goedkoope merken.
cussie, om aan het contract van den be
zoldigde een bepaling toe te voegen, die
weergeeft de gedachte, door de Vereeni-
ging van Spoor- en Tramwegpersoneel
'in haar voorstel neergelegd.
De behandeling van de volgende pun
ten werd uitgesteld tot den volgenden
dag en te rond ,9, uur sloot de voorzitter
deze vergadering met den Roomschen
groet.
Tweede dag.
Om acht uur kwamen de congressisten
in de kathedraal bijeen en gingen onder
de H. Mjs gezamenlijk ter H. Tafel.
Na aldus hun dag begonnen te zijn niet
God ging men om 10 weer aan den ka
tholieken socialen arbeid.
Voortgezet werd de behandeling van
ingekomen voorstellen over wijzging van
het huishoudelijk reglement.
De Ned. R. K. Kalk- en Steenbewer-
kersbond en de Ned. R. K. Diamantbe-
werkersvereeniging wenschten eenige ver
anderingen aan te brengen in de artikelen
die de utikeeringen van steun bij staking
regelen.
De eerste verzocht art. 37 van het Huis
houdelijk Reglement zoodanig te wijzigen
dat na een weck van staking of uitsluiting
aan elke hoeveelheid stakers of uitgeslo-
tenen sieun wordt verleend, terwijl de
tweede voorstelt am art. 38 H. R. aldus
te wïjzigéhT
„Om aanspraak op steun uit 't Fonds
te kunnen maken, moet een Vakbond
minstens een half procent van zijn leden
in een staking of uitsluiting betrokken
hebben."
En de eerste alinea van art. 39 te le
zen
„De storting der in art. 37 genoemde
bijdragen vangt aan 14 dagen nadat een
staking is uitgebroken en 7 dagen nadat
dc leden door een uitsluiting getroffen
worden."
Het bestuur steunde dit laatste voorstel
De eerste alinea daarvan werd zonder
stemming aangenomen. De tweede ali
nea werd na stemming tegen het voor
stel van den Kalk- en Steenbewerkers-
bond aangenomen.
Gedurende deze stemming verschenen
ter vergadering Mr. Aalbersc, rechtskun
dig adviseur van het Bureau en de heer
v. d. Boogaard, lid van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal, die door den
voorzitter werden welkom geheeten.
De Ned. R. K. Textielborid deed het
voorstel, dat de contributie aan het B. v.
d. R. K. V., voor vrouwelijke leden en
adspiranten de helft zal bedragen van de
gewone contributieomdat de vrou
welijke leden en de aspirant-leden slechts
dc helft van de contributie in de kas van
den Vakbond betalen.
Het bestuur acht dit voorstel zeer aan
nemelijk. Bij discussie bleek, dat alle bon
hoofd aan een kabbelend beekje en legde
zich daarna te ruste. Dirk nam aan haar
zijde plaats en strekte de vermoeide lede
maten uit. Hij kauwde aan een ver
welkten grashalm en keek droomerig uit
zijn oogen. Dan trok hij zijn inuts dieper
over 't hoofd en sloot de oogen.
Rust vond hij echter niet, want zonder
ophouden werd hij aan die onverkwikke
lijke verwikkelingen herinnerd Het een
was op het ander gevolgd. Wie weet, of
alles wel zoo zou zijn gebeurd, hadde
Hedwig Menne op zijn huwelijksdag het
schandaal niet verwekt De vernedering
door haar was de eerste schakel van
een ketting, die hij nu moest meeslepen
en die steeds zwaarder werd naarmate
hij poogde zich ervan te ontdoen. Sinds
de bruiloft is hij driftig geworden; zijn
hoogmoed voert hem steeds verder op
den verkeerden weg. Als hij kalm en
nuchter over de zaak nadenkt, ziet hij
zijn dwaasheid zeer goed in, maar hij
ziet geen kans uit de moeilijkheden te
gerakenjn zijn gemoed woedt de strijd
tusschen hoogmoed en erkentenis. Als
Jeanne anders was... Dan zou hij ge
makkelijker terechtkomen. Maar zij be
jegende hem met wantrouwen, en dat
verbitterde hem nog meer
Cathrien was opgestaan, want 't werd
hoog tijd om huiswaarts te keeren. De
jonge heerboer gevoelde behoefte iets
den het met het principe eens waret^
doch eenige bezwaren, de practijk betref»
fende, werden geopperd.
Nadat deze èn door de textielarbeiders
èn door het Bureau waren weerlegd,
werd het voorstel aangenomen.
De Ned. R. K. Bond van Bakkers eu
Cacao-, Chocolade- en Suikerbewerker^
wil, dat de jaarvergadering een maatstal
vaststelle, waarnaar de Vakbonden dij
toelating van leden hebben te beoordee-
len en de beoordeeling niet over te laten
aan de vakbonden zelf, dit vooral omdat
in den laatsten tijd verschillende vakbon*
den hun propaganda uitstrekken tot per*
sonen, die uit den aard van het bedrijf,
waarin zij werkzaam zijn, niet het minste
belang hebben bij het lidmaatschap vaa
de door de propagandisten aanbevolen
organisatie.
De voorzitter zegt, dat deze zaak niet
behoort tot de competentie van het Bu
reau en de gezamenlijke bonden.
Is er tusschen den een of anderen vak-»
bond verschil van meening, dan is het
Bureau-bestuur er voor, om dat geschil
op te lossen eu niet de jaarvergadering.
Eerst als de pogingen van het bestuur fa
len, dan kan de hulp der jaarvergadering
worden ingeroepen.
De vergadering ging met deze zienswij
ze accoord, en het voorstel van den bond
van Bakkers enz. maakte verder geeu
punt van beraadslaging uit.
De Ned. R. K. Goud- en Zilverbewer-
kesr willen nogmaals ter sprake brengen
de uitgave van een enkel arbeidersblad^
't zij door samensmelting van „Volksba
nier" met „Kath. Volk" of anderszins.
Na zeer korte bespreking werd beslo
ten dat het Bureaubestuur nogmaals stap
pen doen zou tot samensmelting dezer
beide bladen.
De Nederlandsche R. K. Metaalbewer-
kersbond meent, dat het is een direct be
lang der vakbeweging, wanneer de R. K.
werklieden zich aansluiten bij de R. K.
Coöp. vereenigingen en dat deze vereent»
gingen in een Bond vereenigd zijn, om
dat daardoor een betere samenwerking}
tusschen vakbeweging en coöperatie ver
kregen wordt en beiden in elkaar steun
en kracht zullen vinden.
Uit de debatten over dit onderwerp
bleek, dat van een Bond voor deze veree
nigingen veel heil voor de vakbeweging
werd verwacht. Zonder stemming werd in
principe tot oprichting besloten.
Op voorstel van de Ned. R. K. Dia-
mantbevverkersvereenigiiig werd besloten
tot benoeming van een commissie, die zal
hebben te onderzoeken de mogelijkheid
van het oprichten eener eigen drukkerij
voor de R. K. Vakbeweging om, als
haar de mogelijkheid is gebleken, aan dei
volgende jaarvergadering voorstellen tof
exploitatie te doen.
van zijn wederwaardigheden mede te
deelen. Hij vertelde Cathrien van de dag
vaarding en dat hij maar geen rust kon
vinden.
Cathrien keek hem openhartig aan en
zeide kalm doch beslist: „Gij zijt zelf de
schuld van alles."
De boer wilde opvliegen, doch het
meisje liet zich niet van den wijs bren
gen. Zij voelde, hoeveel zij op spel zette,
als zij Dirk haar meening onbewimpeld
zeide. Maar om wille van de zieke vrouw,
met wier lot zij innig medelijden had,
wilde en moest zij spreken.
Zoo oprecht had zich niemand tegen
hein uitgesproken, zelfs niet zijn ouders.
Anderen maakten hatelijke toespelingen
en namen hein in de maling en bespotten
hem achter zijn rug. Cathrien echter
maakte het hem duidelijk: Hij had fouten
begaan en daarom inoest hij de ver
zoenende hand toesteken. Door zijn trots
maakte hij de zaak nog erger. Het was
niet goed van hem geweest met een
leugen de voorgevallen dingen te willen
bemantelen. Had hij oprecht en eerlijk
Jeanne zijn dwaling erkend en zijn avon
turen met Hedwig verteld, gewis zou
zijn toekomst een geheel andere zijn ge
weest. Hij zou niet op Plemping wraak
hebben te nemen gehad en alle overige
ergernis en kwaad was hem bespaard
gebleven: het nieuwe proces, de vijand
schap met de buren
Cathrien sprak dit alles kalm eu een
voudig uit en keerde zich dan om. Dd
boer wilde even naar het hooi op de
andere weide gaan, om te zien of het
vandaag nog binnengehaald kon worden.
Zij was reeds een goed eind weegs, toen
Dirk haar terugriep. Hij was een beetje
in de war en zeide zacht: „Ik geloof je."
Daarna ging hij in tegenovergestelde rich
ting weg. Cathrien liep langs de heg naar
den uitgang. Op.den weg stond: Karei
Plemping en zag haar met een hoonlach
aan. Onbezorgd en in t' bezit van een
rein geweten draaide zij hem den rug
toe. Wat ging Karei Plemping haar aan?..
Karei Plemping lachte echter nog lang
over de ontmoeting, zoo dikwijls als een
bekende uit den omtrek in zijn herberg
kwam. Dan duidde hij allerlei dingen
aan. Maar hij zeide niet alles en wachtte
cr zich voor geen namen te noemen^
Neen, zoo dom was hij niet, dat hij zijn
vijand met naam en toenaam aanwees*
want in dit geval zou hij ongetwijfeld een
aanklacht wegens laster uitlokken. Maar
halve woorden laten zich door gelaatsuit
drukkingen aanvullen en wenken, gebaren
en aanduidingen worden gemakkelijk tot
een geheel gevormd, vooral als haat en
wraakzucht daartoe medewerken.
(Wordt vervolgd.)
