Liefde en Haat.
De Eerste
Röomscfs Katholieke
II één milHoen
spaarbank van een r e c h s p c r-
soonlijkheid bezittende ver
eent ging. Laat hij dit dan tot 1 Fe
bruari 1913 staan, dan treedt hij straks
volgerechtigd in den strijd mee op. Geen
dag mag verzuimdElk die in de ter
men valt telle zijn spaarpenningen ,ia>
onderzoeke de kous of s lach te het var
ken. Ontbreekt er een rijksdaalder aan
de f50, dan suikerooms cu suikertan
tes een bezoek gebracht! Vóór 1 Fe
bruari naar de spaarbank!
De Sociale Wetgeving.
Uit het Voori. Verslag der Eerste Ka
mer blijkt, dat in de afdeélingen ge
klaagd is over te geringe werkzaamheid
van het Kabinet.
Een zonderling verwijt, waar zulk een
stapel van wetsontwerpen gereed is, af
gezien van hetgeen reeds werd tot stand
gebracht.
Ie leden bestreden dan ook deze
mg, waarbij intusschen het volgen-
uc werd opgemerkt:
Ook den Minister van Landbouw, Nij
verheid en Handel mocht in dezen geen
verwijt treffen, waar de steun, dien hij
van de meerderheid kon verwachten, ver
zwakt werd door de zeer verdeelde in
zichten die in de politieke groepen aan
gaande de sociale vraagstukken bestaan,
terwijl het toch in ieder geval gewenscht
schijnt, dat de sociale wetgeving van de
ze regeering uitga.
Nu zullen wij niet beweren, dat zich
ter Rechterzijde geen verschil van in
zichten aangaande de sociale vraagstuk
ken heeft voorgedaan; maar men weet,
dat die verdeeldheid in hoofdzaak voort
sproot uit de houding van eenige christe
lijk historischen.
Dat de Rechtsche groepen „zeer ver
deeld zouden zijn ten aanzien, van mi-
.nister Talma s socialen arbeid, gaat,
dunkt ons, te ver en geeft daarom een
minder juist beeld van den toestand in. en
buiten de Kamer. („Centr.")
De Weelk
in liet Buitenland.
De Duitsche vrijzinnigheid heeft in de
afgeloopen week haar zin gekregen. Ze
heeft de staatsmachine eens duchtig laten
vasirijden, en al deed hei pijn, ze heeft er
zeïfs een schram en bult voor over gehad.
Machteloos ora met eigen krachten een
doelbewuste meerderheid te verkrijgen
hebben de liberalen, in hun haat tegen,
rechts, de domheid begaan om zich met
de socialisten te verbroederen, en dezen
aldus, zeifs ten koste van eigen zetels,
een centenaarzware remmende plaats in.
den Rijksdag te bezorgen.
Ofschoon dergelijk „liebaugeln" met
de sociaal-democratie meer gezien is, ook
in ons land wel door de haatverblinde
liberalen wordt in praktijk gebracht, is
- nT?apnaaF met üêt"'geknechte
proletariaat. Een samengaan dat slechts
kan zijn gericht op he: ondermijnen van
den staal'.
V/at toch zien wij hier De vrijzinnige
pariijjn in Duitschland, zooals trouwens
ook elders, omvallen voornamelijk het
grootkapitaal, de grootindustrie, de plu
tocratie die geleid door het grootstmo-
gelijk ego.sme, Hechts leeft voor zich
zelf en de maatschappij ten eigen bate
poogt uit te buiten, haar geheej aan zich
onderworpen te maken in loonslaven-
dienst.
Maar eerst dan als het openbaar en
maatschappelijk leven zoo bedorven mo
gelijk zal zijn, als al wat christelijk heet
met den voet vertreden is, kan zij het
best haar slag slaan. Geen wonder dus
dat haar eerste leus bij deze verkiezin
gen was: „tegen het Centrum".
Gerecdelijk vonden zij daarbij een
dankbaar aanvaarde steun bij de socia
listen, wier streven er eveneens op ge
richt is, de bestaande, volgens haar in
zicht verkeerde, maatschappelijke orde
te vernietigen. En in de meenjng, die dan
ook juist is, dat de liberalistisch kapi
talistische idee het zekerst naar dien af
grond voert, geven zij daaraan gaarne
hun steun om des te eerder het einde te
bereiken. Maar tegenover hun negatie-
FEUILLETON.
ROMAN UIT WESTFALEN.
47)
Menigmaal bekroop naar het verlangen
terug te keeren naar den vaderlijken hof,
waar het leven aangenamer was. Daar
kende men geen verveling noch eenzaam
heid. En bovendien; de menschen zagen
haar geringschattend aan sedert zij op
de hei woonde. Maar dit alles had zij
vroeger moeten overwegen; thans was
het te laat. Noch Clemens, noch haar
zelf zou zij de oneer aandoen weg
te loopen, tenzij er iemand kwam, die
haar tot vrouw vroeg.
Bij deze gedachte lachte zij vergenoegd
en peinsde dan verder, hoe zij zich
zou houden om voor te wenden, dat
zij zich met hand en tand tegen het
aanzoek zou verzetten
Hoe zou „hij" er wel uitzien? Zou
het een rijke boer wezen? Of zelfs een
heerboer? Bijvoorbeeld August Bess-
mann
Karei Plemping was ook aJ gehuwd;
Sinds vijf weken. O, Trees gunde hem
4UP ££lu>, zijn zwarte JtJedwig en zijn
ye f.euzc stellen zij «i Liefs, slechts
een vage belofte tc zullen zorgen dat, na
de ineenstorting van de huidige maat
schappelijke o de, Jiet wei beter worden
zal.
Speculeer end op de domheid van het
minder ontwikkelde lagere volk hebben
deze twee partijen der verwoesting saam-
gespannen om de regeering, die steunde
op een rechtsche meerderheid, een ge-
yoeligen hak te zetten.
En in den beginne leek dit wel goed
te gaan, maar de eerste herstemmingen
deden reeds zien dat, al had menigeen
in een booze bui, om maar in de oppositie
te zijn, tegen de regeering gestemd, bij
velen de schrik voor de soci'3 er nog ste
vig genoeg inzat om dan, in godsnaam
maar rechts te steramen.
De sociaal-democratie heeft zoolang
en zoo vurig de klassenstrijd gepredikt
dat de eerzaiuen burger er voor bedankt
zijn vijand in de kaart ie spelen.
Maar toch hebben sommige centra der
ontevredenheid, waar men zelfs, zooals
in Keulen, Katholieken moet verdenken,
hun stem op den socialistisch en candi-
daat ie hebben uitgebracht, de reuzenaan-
was der sociaüstenzetels mogelijk ge
maakt.
Toch heeft inen het Centrum geen
grooten stoot kunnen geven, heeft veel
eer de liberale taktiek de eigen oartij
getroffen en desondanks nog niet met
zeer begeerde meerderheid kunnen be
reiken. En al zou men bij 196 stemmen
nog een paar wilden of der vrijzinnig
heid nastaanaen mogen rekenen eenmer-
derheid waarmede iets te bereiken valt,
kunnen zij niet toon.eu. Een coalitie,
slechts met een negatief parool tot stand
gekomen voor de verkiezingen, alleen om
rechts te fnuiken, kan als parlementaire
meerderheid niet werken. Tot bepaalden
positieven arbeid is ze niet in staat. De
sociaal-democraiie staat in geheel haar
wezen zoo lijnrecht tegenover de bur
gerlijke maatschappij, dat deze, al moge
men dan een oogenblik samengaan, al
spoedig den terugslag van den zoo her
haaldelijk door hen geprovoceerd en
strijd gevoelen, en zich schrap zet tegen
de destructieve politiek der vaderlands-
Ioozen.
De militaire Duitscher houdt steeds
voor oogen het feit dat de socialisten
in den Rijksdag steeds gestemd hebben
tegen uitgaven voor leger en vloot en
kan nu van de „internalionalen" geen
positieven parlementairen arbeid ver
wachten bij de behandeling van in uitzicht
gestelde nieuwe leger en vlootwetten.
Al spoedig zal daarom de burger op
schrikken uit zijn dommel en. lot bezin
ning gekomen, trachten goed te maken
het kwaad dat hij gesticht heeft En wan
neer tusschentijdsche verkiezingen nood
zakelijk worden, zullen wij wel weer spoe
dig de evenaar ten
»ir «ren nrssctieritijozal het Centrum,
zelfs bij zijn verlies nu machtiger dan
ooit, de spil zijn waar alles om draait
en de dam zijn waarop de golven der
roode vloed zich te pletter slaan. Dat
zal door zijn tegenwicht moeten goed
maken, wat de anderen verdorven hebben,
tot tijd en wijle de burgerlijke partijen
tot bezinning zijn gekomen en dat zal,
naar aller gedachten, reeds spoedig zijn.
V.
Weekpraatje.
Van alles wat deze week is gebeurd,
heeft toch wel de meeste aandacht ge
trokken de opening van hei geJid t wor
jeugdige idioten „Voorgoed", 'i Is ook 'n
grootsclie gebeurtenis! Met alle middelen
van de wetenschap en... van een ruime
beurs heeft men geslreefd naar een ideaal
volgens de hoogste cisclien ingericht ge
sticht. En dat doel is op scnitterende
wijze bereikt. Er is verrezen een model
inrichting, die ons misschien ze.fs in het
buitenland benijd zal worden, 'I is ook
een aardig kapitaaltje: 210.000 gulden!
En dat uit Leiden's niet al te dik gespekte
beurs, want, zoo men weet, Leiden heeft
slechts in zooverre steun van de _provin-
gepacht overzetveer aan de Ems. De
dochter van een heerboer moest betere
partij doen!
Dan lachte zij weer cu haaide uit
Clemens' kamer een leesboek. Want zij
had reeds ervaren, wat in zoo'» beek
schuilde: zij vergat erdoor de eenzaam
heid en vond nieuw voedsel voor haar
verlangens. Zij wist nu hoe de stille
Zondagen en winteravonden d.or te
brengen.
Maar het gevoel van verlatenheid kon
zij niet geheel op zij zetten. Cp den
Schoutenhof was zij een ganse» ander
leven gewend geweest Was Hendrik
maar in huis. Maar deze zat te Sengen
bij Kasper Klompman en zaagde en
schaafde er dapper op los. Of .iad zij
een klein meisje om haar heen, waar
voor zij ais een moeder kon zorgen. Zij
lachte en gaf haar droomerijen ji'ijs.
Dirk Tweehuis bestuurde nu ai .e
weken den Schoutenhui. Vader oefende
een soort oppertoezicht uit en JJj was'
verstandig genoeg Dark niet al ie veel
vrijheid te laten.
De oude heerboer was in de afgeloo
pen weken tamelijk veranderd. Hij had
een goed deel van zijn Zelfbewustzijn
ingeboet, omdat de eerste dagen na Dirks
bruiloft de Schoulcnhof op aller lippen
was. De scène op den och end van cieu
cie, dat deze haar ecu zekere ren.e over
de op- en inrichtingskosten zal uitbetalen
bij een matige bezetting. Toch willen we
volstrekt niet mopperen over dit breed
opgezette en grootsch doorgevoerde plan.
't Strekt Leiden ongetwijfeld tot eer.
Naast verschillende andere beweegreden
heeft toch ook zeer zeker het medelij
den inct de ongelukkige jeugdige idioten,
voor wie tot nit toe nog geen algemeen
gesticht bestond, medegewerkt om tot
den bouw van die inrichting over te gaan.
Medelijden met de ongelukkigeuje
zoudt het krijgen, als je leest, hoe op alle
mogelijke manieren de goe-gcmeente
zand in de oogen wordt gestrooid om ze
blind te maken voor alles wat goed is in
de zoo gevreesde coalitie, wai goed is
bij dc rechtsche partijen. De laatste dagen
werd het nog luide op eukele plaatsen
in de omgeving van Leiden als eeu vast
staande, onwrikbare waarheid verkon
digd, dat de door het rechtsche Kabinet
voorgestelde verhooging van de invoer
rechten ten verderve van bet land is. 't
Zou gekheid zijn als we ons in ons praat
je zouden onthouden om over die ver
hooging van invoerrechten, die tariefwet,
het een en ander te vertellen, omdat het
zoo saai is. Saai of niet saai, je leest
er over in iedere courant, je praal erover
bij iederen barbier en sigarenverkooper,
en, of je wilt of niet, je moet er ook
met een heel geleerd gezicht over mee
praten. Nu wil ik natuurlijk niet in den
breede de voordeden van de nieuwe ta-
riefwet gaan uiteenzetten, ook niet de
bezwaren van de tegenstanders gaan ont
zenuwen, één vraag wil ik eventjes beant
woorden waarom zijn die liberalen zoo
tegen de tarief wet? Omdat ze uit
ondervinding welen, dat een verhooging
van invoerrechten nadcelig is voor handel
en industrie. Ocli kom, dat zeggen ze,
maar kunnen het niet bewijzen. Neen, het
is een gevolg van hun drijven en dweepen
met de vrijheid; de handel en industrie
moet zich v r ij kunnen ontwikkelen, de
staat moet niet tusschenbeide komen om
dien handel en industrie ie beschermen
door beschermende rechten. Bescher
mende rechten, daar heb je het woord,
en vandaar worden de voorstanders van
de tariefwet proteciionisten genoemd
want protectie betekent bescherming. Nu
nog wat anders: De liberale regeeiingen
eischen toch ook invoerrechten? Zeker,
maar... maar dan noemen ze deze niet
beschermende rechten, doch fis-
cale rechten, d.vv.z. rechten, die ge
heven worden op buitenlandsche arti
kelen, met hei doel, niet om de binnen-
landsdie industrie ie beschermen, maar
om de schatkist (schaikist fiscus) te
stijven, 'n Prachtige uitvlucht óm den
schijn niet op zich te laden van ontrouw
te worden aan hun beginsel! En hier
mede, basta! Neen, toch wil ik nog
cventii^s<lil. ltiilT'?düSl ItTffli;
hebben den vrijhandel opgeheven, en in
Duitschland is sedert de vijftien jaren,
dal het beschermende rechten is gaan
hef/en, de handel tweemaal verduboeld
en de scheepvaart twee en een ha'.f maal!
Nu hebben we het wel niet over koetjes
en kalfjes gehad, zooals anders dikwijls,
maar ik ben blij, dat ik nu een kansje
meer heb, dat geen van de lezers of
lezeressen ook die worden in de zaak
betrokken, want ze gaan met lijsten rond
waarop de vrouwen moeten ieekenen als
protest tegen de tariefwet zich zal latén
beetnemen.
Als ik nog over koetjes en kalfjes
in letterlijken zin zou willen praten,
zou ik kunnen zeggen, dat, ofschoon er
te Haarlemmermeer en te Anna Pau-
lowna een geval van mond- en klauwzeer
is voorgekomen, er toch gelukkig geen
teek enen zijn, die ons doen vreezen, dat
deze ziekte zich verder zal uilbreiden,
'n Heele gerustsleiiing voor velen.
Nu we het over het mond- en klauw
zeer hebben, vind ik een mooie gelegen
heid om een passage uit het voorloopig
verslag van de Eerste Kamer (hoofdstuk
I, landbouw) onder uw aandacht te
brengen
„Eenerzijds werd geklaagd dat de on
dervinding in het afgeloopen jaar no
pens de bestrijding van het mond- en
klauwzeer opgedaan wel heeft aange-
huwelijksdag was langzamerhand bekend
geworden en ook Tweehuis vernam, wat
er voorgevallen was. 'tWas een geluk,
dat hij zich ten opzichte van zijn schoon
dochter dwang incest aandoen, anders
had hij Dirk nog op een geheel andere
wijze zijne meening gezegd. Nij echter
droeg hij den toorn over de schande
met zich mede en liet af en toe Dirk voe
len, hoezeer zijn lichtzinnigheid hem had
getroffen.
De jonge heerboer nam eerst den
schijn aan alsof de gebeurtenis weinig
invloed op hem had uitgeoefend. In
werkelijkheid echter had zijn trots een
gevoeligen knak gekregen. Zelfs in de
drukte van de bruiloft week gce.i oogen-
blik de gedachte, dat hij voor Jeanne
als leugenaar had gestaan, omdat hij op
de beschuldigingen van Hedwig Menne
geen woord van verontschuldiging of
verdediging had kunnen inbrengen. Zoo
Clemens niet tusschenbeide ware geko
men, zou het schandaal nog grooter zijn
geweest cn slechts aan zijn broeder was
het te danken, dat de zaak eenigszins
gunstig voor hem was afgeloopen. Thans
besefte hij pas ten volle, welk een groot
onrecht hij Clemens aandeed, en dit
schuldbesef drukte zwaarder op hem
dan eenige andere last
Het gepraai van de menschen was
hem even wel zeer onaangenaam. Op den
toond, dai de tocpa- i.v: onzer wetge
ving niet goed werkt, en dat met name
in Noord-Holland zonder noodzaak veel
nog bruikbaar vee is afgemaakt en groo-
te hoeveelheden nog bruikbaar vleesch
zijn begraven. Ook het optreden der vee
artsen werd gelaakt."
Wij kunnen dus met rede van de regee
ring doeltreffender maatregelen tégen 't
mond- en klauwzeer verwachten.
En numei plichtsgevoel de
nieuwe week begonnen. De stembus roept
velen van ons. Dezen moeien allen fiink
uitkomen voor hunne hooge en heilige
Christelijke beginselen, allen als één man
stemmen op den Christelijken candrdaat.
Dus: allen op hun post, zonder ééne
uitzondering. Afgesproken.
JAN.
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
Sl aatsbegrooting.
Ver-schenen is het Voorloopig Verslag
der Eerste Kamer van de algemeene be
schouwingen over de Staatsbegrooting.
Eenige leden gaven hun bezorgdheid
te kennen over den sterken, aandrang,
dien zij van de zijde van de voorstan
ders van het kabinet meenden te be
merken, om te trachten dc regeering
tot uitersten over te halen. Zoo vrees
den zij, dat men in fndië den. noodlot-
tigen onderwijsstrijd, die hier te Jande
eenigszins tot rust kwam, zoude willen
overbrengen.
Dat de regcering aan dien drang zou
toegeven, werd echter door vele leden
ontkendmet handhaving harer begin
selen had zij geen enkel blijk gegeven
als zou zij het sturen naar een uiterste
ste richting willen bevorderen. Zij meen
den dan ook het beleid van het kabinet
juist als een in liet algemeen bezadigd
beleid te mogen roemen. Zij gaven toe,
dat sommige der uiterste elementen ter
rechterzijde op dat beleid trachtten in
te werken maar het was dezen leden
een groote voldoening te zien, dat de
regeering een kalm bewustzijn van hare
zelfstandigheid had bewaard en de ge
matigdheid had behouden die dit bewind
kenschetst. Vooral werd in het kabinet
geprezen de wijsheid waarmede het
toont te beseffen, dat bij een volk van
zeer uiteenloopende staatkundige en
godsdiens ige richtingen onwillekeurig
de regeeringsi.'tvloed" ten goede verloren
gaat, wanneer het in zijn beleid de mee
ningen der uiterste richtingen, op de
spits zou drijven.
Met het béleid van den minister van
Financiën (opcenten, oj> bedrijfs- en ver
mogensbelasting) endat van den minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel
(verbijsterende omvang en omslachtig-
Eenige leden ook vonden, dat het
christelijk ministerie niet genoeg doet
voor het bijzonder onderwijs en te kort
schiet door de Zondagswei niet te be
vorderen en de Staatsloterij niet af te
schaffen.
Land- en Tuinbouw.
Bloembollen.
Men schrijft uit Hillegom aan de „N.
R, Crt." d.d. gisteren.
Nu de dooi voor goed is ingetreden
zijn op de blocmbollenveiden de.eerste
voorjaars v rkzaamheden al weer begon-
nne. De zachte voorwinter heeft het ont
wikkelingsproces der bollen zoodanig be
vorderd, dat de vroege hyacinthen reeds
spruiten van ongeveer een halven, deci
meter lengte boven den grond vertoo-
nen.
De bloemisten laten riu overdag het
dek wegnemen, want de knoppen,, die
alle nog geel van kleur zijn, hebben be
hoefte aan het licht, dat ze groen moet
kleuren, en daardoor wordt tevens een
te schichtig opschieten voorkomen, 's-
Avonds moeten ze weer toegedekt wor
den maar men is reeds begonnen met het
z.g. losdekken. Andere jaren werd met
dii werk zelden vóur Februari begonnen,
soms zelfs pas in de tweede helft van
die maand.
higexonden Mededeelingen.
30 cents per regel.
tweeden dag na de bruiloft had hij zelf
moeten aanhooren, hoe men over het
gebeurde sprak.
Hij wilde den tentwagen in orde bren
gen, die in een der schuren stond en
waarmede zijn schoonouders naar huis
zouden rijden. Hij haalde het tuig voor
den dag en zag het na. Ondertusschen
stonden eenige mannen uit de buurtschap
voor de schuur te redeneéren en een
van hen vroeg:
„Wat is, er toch eigenlijk op de brui
loft van Dirk en Jeanne gebeurd?"
Gust Hölïerling liet niet lang op het
antwoord wachten en vertelde met zelf
voldoening wat hij wist. zelfs nog een
beetje meer. Een zoo interessant onder
werp moest ook volgens dc regelen van
de kunst worden opgesmukt, vooral als
men van het voorval getuige was ge
weest! Wel, wel, h:e!te het ten slotte,
dat had niemand van den jeugdigenTwee-
huis verwacht!
Dirk had verbijsterd geluisterd. Hij
kleurde van gramschap en schaamte.Woe-
dend wilde hij naar buiten sneller,, maar
hij moest zich stil houden, om de zaak
niet erger te maken.
Laat dc menschen praten, wat zij
willen, zelfs Gust Hölterlirig, die steeds
zijn vertrouwde vriend was geweest.
Haha, 'n mooie vriendschap. Enfin, een
maal zouden zij elkander spreken; daar-
0 Lev. Mij. te Haarlem heeft thans j
s| na anderhalf jaar werken, reeds j
g een succes van
verzekerd bedrag te boeken, j
Hoeveel Mij.en konden
js een nog zoo kort bestaan op j
gj zoo'n succes wijzen 64 j
Nu dc koude de bollen geen kwaad
blijkt gedaan te hebben, verwacht men
algemeen, ook op den konden grond eeu,
vroegen bloei.
Kerknieuws.
O. L. Vrouw ter Nood te Heiloo!
Het is alsof 'l nog slechts eenige da
gen geleden is; toch is sedert weder
bijna een jaar voorbijgegaan.
Het was in het voorjaar vaiT het afge
loopen jaar, dat het Bisschoppelijk Co
mité van O. L V. ter Nood hijeca was
en zich niet dankbaarheid herinnerde, hoe
het den 28en Dec. van het jaar 1910
vijf jaien geleden was, dat het Z. D. H.
den Bisschop van Haarlem had behaagd
om het zelve te benoemen, met het doel,
dc -Kapel, welke eertijds bestond op de
bedevaartplek van O. L Vrouw ter Nood
of te Runxputte te Heiloo, weder op
te bouwen en de devotie tot O. L. V. ter
Nood tc herstellen en te verspreiden."
Het meende dit eerste Lustrum niet
beter te kunnen herdenken dan door aan
Zijn Dóorluch'ligen Lastgever ecu uitvoe
rig verslag te geven van de resultaten
die ill die vijf jaren bereikt waren.
Eii met wat groote voldoening mocht
zij in dot verslag wijzen op een succes
boven verwachting, een succes, dat op
schitterende wijze aantoonde, hoe het
zwakke inenschenwerk hier op bijzondere
5.%:' JffSk^To'onlië; SSTdTt
werk, Zijne heilige Moeder ter eerc on
dernomen was volgens Zijn welbehagen.
Het zou te veel plaatsruimte vragen,
wanneer hier uitvoerig zoude worden ver
meld, wat dat verslag bevatte; een korte
opsomming der feiten zal evenwel wel
sprekend getuigen, dat niet te veel wordt
gezegd, wanneer wij hierboven wezen
op den zichtbaren zegen Gods.
Op dc eerste plaats vermeldt het ver
slag, hoe het beroep op de offervaardig
heid der geloovigen, de Commissie in
staat stelde om de nog op het terrein
der Bedevaartsplek rustende schuld te
betalen en er ecnig plantsoen, aan te leg
gen 2o, dat het in 1907 een aangren
zend terrein kon aankoopen, 3o, dat in
1908 de Amsterdamsche Bedevaart een
steenen beeld van O. L Vrouw ter Nood
schonk; dat het ten 4e in 1909 reeds
een voorloopige Kapel kon stichten, en
dat bet ten 5e in 1910 weder het terrein
door aankoop kon vergrooten, hetwelk
nu ruim vier bunders groot is.
Het mocht er op wijzen, dat de com
missie de identiteit van de Runxput op
goede gronden had kunnen aantoonen,
zoomede de voorstelling van O. L. V. ter.
Nood en de beteekenis van den titel,
Dat dc commissie de devotie tot St. U'il-
librord, steeds nauw vereenigd met die
tot O L. Vrouw ter Nood, kon bevor
deren. Dankbaar mocht het verslag er*
aan herinneren, hoe het Monseigneur be-
mede troosrte hij zich.
Maar een doorn bleef in zijn gemoed
achter; er knaagde iets in zijn binnenste.
Hij liet er echter niemand iets van mer
ken cn ten opzichte van Jeanne poogde
hij het bij haar gewekte wantrouwen
weg te nemen.
Wanneer hij ergens met kennissen
samenkwam, deed hij alsof er niets was
voorgevallen. En toch lag hij geregeld
op den loer of hij niets hoorde, wat
op hem betrekking had. Hij raakte ten
laatste aan dat nauwkeurig bespieden vaiï
zijn omgeving gewoon en de wrevel en
smaad, die men hein aandeed, dreigden
hem te verstikken. Hij vergat heelemaal,
dat hij de oorzaak was van het ver
meende onrecht, dat hem van alle kanter/,
in huis, bij de buren en in de herberg
werd aangedaan.
Hij sprak er echter nooit over, slikte
de bittere pillen in en zocht slechts hier,
en daar in 'tgeheim troost... in de»
drank. Meer dan vroeger had hij in het
dorp bezigheden te verrichten ea dik
wijls bracht hij een fleschje brandewijn
mee. Had hij de flesch aangesproken^
dan was hij hooghartiger dan anders*
Hij sprak met iedereen over de groote
plannen, welke hij als heerboer aan den
Schoutenhof wilde uitvoeren.
W,ordt vervolgd.)
