Een Kerstvertelling.
40 f
had gedaan, sloot hij vrede met de zijnen. Stiller en toch zaliger Kerst
nacht had de familie van Lierop nooit beleefd.
g, opa, nu nog eens een Kerstvertelling! u kunt zoo mooi
vertellen."
„Nu, zoo erg mooi kan ik het anders nietverzinnen
kan ik er ook geen een en evenals bij alle oude mensehen
wordt mijn geheugen veel zwakker en heb ik alleen nog
maar herinneringen uit mijn jeugd. Je moet me dus.
„Och, zoek dan nog maar eens goed, 'opa
DE KEIZERSKROON VAN DEN KEIZER VAN INDIÊ,
die bij de plechtige „Ambas" of kroningsplechtigheid in Delhi is ge-
TT\TTWI-T7 rcDni om? v re TXT nr 11 icTTTo I tv VAX- a i"»r"XT Txu bruikt. Meer dan 6170 diamanten en edelsteenen, vooral Indische esme-
Ï.JUI en, zijn in deze rijke keizerskroon, die opzettelijk voor deze gelegen-
BEKENDE ENGELSCHE HAVENPLAAflS EN VESTING AAN DE heid is ivervaardigd, verwerkt
1 RjOODE ZEE
de landing van hel Indische „Keizerspaar'Koning en Koningin van zen gevlochten was en er alles behalve geriefelijk uitzag. Doch
Engeland, de Aden, op den „drempel van het Indische keizerrijk,'' naar daar was de krib'be voor hen niet minder echt om. Zij zetten wat een
koning George het uitdrukte. groote oogen op en werden door diepen eerbied bevangen.
„Hè, wat zijn die
kinderen lastig. Als
ze wat in bun hoofd
hebben gezet, dan
moet dat ook gebeu
ren. Dus ik zal maar
probeeren, er nog
een op te zoeken.
Misschien is het wel
mijn laatste vertel
ling; en dat zou
eigenlijk niet meer
dan billijk zijn, want
onze Lieve Heer heeft
me al lang genoeg
gespaard. Doch ver
langen doe ik er
heusch nog niet
naar."
„Het-is al lang ge
leden, en het was de
25ste December van
een jaar, waarvan ik
eigenlijk zelf geen
heugenis meer heb.
Het was aardig
koud. Overal sneeuw
en ijs. De goede dok
ter en zijn vrouw, in
een heel klein stadje
in hun gezellig huis
je, op een geweer
schot afstand van de
laatste huizen ver
wijderd, hadden hun
kinderen Maria en
Willem beloofd, hen
mee te nemen naar
de Nachtmis. En wat
ze beloofd hadden
deden ze ook en dus
namen ze hen mede.
Marietje en Wim
zagen vol bewonde
ring naar den klei
nen Jezus in Zijn
kribbe, die van ver
gulde takjes en bie-
OE STRANDING BIJ KAAP SPARTEL, VAN HET STOOMSCHIP „DELHI",
dat o.m. de Engelsche „Prinsess Royal", de zuster van koning George, met haar
echtgenoot, den hertog van Fife cn hun kinderen naar Egyple zou overbrengen.
Boven het stoomschip, dat aan de „Paris-Insular Oriental Line" toebehoorton
der de prinses met den hertog van Fife en "hun kinderen, de prinsessen Alexan
dra en Maud, op de „Delhi" gekiekt.
DE ZEEREERW. HEER
A. W. HULSBOSCII,
tot voor kort kapelaan te Bever
wijk, nam dezer dagen van zijn
familie te Haarlem afscheid om
zich in de Orde der Karthuizers
in Engeland le begeven.
Zoetjesaan dommelden zij door de
aardige klanken van het latijn een
beetje in en kwamen zij, na wat ge
trokken en gedragen te zijn, weer
thuis. Hun oogen waren nog eenigs-
zins verblind en het rommelde nog
een beetje in hun hoofd.
„Doch dat kan je me toch niet uit
het hoofd praten, dat dit allesbehal
ve .gezond is," sprak de vader, die
erg voor de gezondheid was, maar
nu juist niet zoo heel erg katholiek.
„Dat doet volstrekt geen kwaad,
en het brengt zegen over ons huis,"
antwoordde de moeder, die oolc erg
voor de gezondheid was, maar niet
minder vurig katholiek.
De vader zei geen woord meer,
want hij was niet twistziek uitge
vallen, en men bracht de kinderen
die omvielen van de slaap, gauw
naar hun bedje.
