Liefde en Haat.
Tweede Blad, behooiende
jrij De Leidsche Courantvan
taterdag 16 Dec. no. 667.
Een lied per week.
No. 21 uit „De Leeuw er k".
Va* Jesus en Sint Janneken,
die speelden met het Lammeken.
J^oorden van Pater Adr. Poirtcrs.
1
Laatst op een schoonen zomerdag
SÏonrt .wat jri'ijïi geest bevalligs zag
,V»ii Jesus 't heilig kindeken
j£n van Sint Jati zijn vrindeken,
jDie speelden in het klaverland,
lEcn fammeken aan een roodett band.
2
iyiet voetjes mollig, blank en bloot,
Cippekens als koraal zoo rood.
Zoo zaten bij de waterkens
i'De zoete lieve praterkens.
Ecu komniekeii melk' ging om en om
'paar 't zon nek en altoos warmer glom.
3
,D' een wiegde 't schaapje» op zijn
schoot,
D'ander kittelde sdiaapken's poot
Sint Janneke giug zingen,
Het lammeken ging springen,
En huppelde en trippelde door de wei,
De twee krullebollekens dansten daar
bij.
4
Eu als het dansen was gedaan,
Toen moest het lammeken eten gaan.
En Jesus gaf wat hooikeii,
Joannes gaf wat brooiken.
Ter wereld was nooit grooter vreugd,
Dan deze twee vrindekens waren ver
heugd.
5
•Joannes zijn klein Neefken nam,
'En zette hem boven op dat lanv
Schoon Manneken moet rijden;
Ik zal naar huis u leiden,
;Want Moederke die zal zijn in pijn
^Vaur wij zoo lang gebleven ?ijn."
6
Zij redeu, 't lammeken aan de hand,
En rolden en tuimelden in! het zand.
En dees twee kleine s,jongskes,
Die deden zulke sprongskes,
Dat al de kindjes bleven staan
Totdat zij ten leste naar huis zijn ge
gaan.
7
De Moeder maakte op staanden voet,
,Van suiker en melk een papkeu zoet,
Daar zaten de twee engeltjes.
Daar aten de twee bengeltjes,
En waren zoo vrooïljk en zoo blij.
Een koningsmaal haalt er zeker niet
bij.
8
Na tafel dankten zij onzen Heer,
En vielen op hunne kniekeus neer,
Maria gaf een kruizeken,
Daarbij een suikerhuizeken.
En zong ze still ekens in slaap,
Ei; naar zi;n stalleken ging het schaap.
KAMEROVERZICHT.
i 'iVHEDE KAMER.
De ontgrocnings-quaestie te Leiden.
Wa terstaa tsbegrooting
Dr. .de Visser heeft niet veel succes
gehad met zijn redevoering over de ont-
groLiiingssehandalen, voor zoover zijn
conclusie betreft, dat de schuldigen voor
den strafrechier moeien bespaard wor
den. Tegen dit .uitzonderingsrecht is van
verschillende zijden verzet gekomen, niet
't minst van mr. Loeff, curator der Leid
sche Jioogeschool, die met kracht den
stelregel „gelijk recht .voor allen" verde
digde en jhr. de Savornin Lobman (die <dr.
;de Visser bijviel) noopte eenigszins bak
zeil te halen.
Dr. $cheurer heeft de wondeplek open
gelegd, toen hij zeide dat het gebeurde
te .Leiden aantoont, .waartoe men komt,
als men pp het gebied van ons hooger
onderwijs geen rekening houdt met )Qod
fen 'Zijn woord.
FEUILLETON.
ROMAN UIT WESTFALEN.
17)
„le deksel", zei boer Twechuis, „wat
Is daar dan eigenlijk aan de hand?"
De soldaat vertelde: de inwoners had
den m'oorddadige onlusten verwekt. Ze
fiadden b.v. het brandhout, dat de eerza
me bakkers van het stadje volgens oud
gebruik voor hunne huizen opstapeldon,
.vooi handwapens weggenomen. Met
jdezc knuppels hadden zij een bombarde
inent geopend, zoodat .o.a. de belasting-
directeur noodgedwongen door .een dak
venster moest ontvluchten. Nu zou spoe
dig .wel alles .weer in rust zijn.
Intusschen kwam Dirk, dié van liet gc-
ibemde reeds af .wist, met een paard aan.
iDe vader hielp het zadelen en de tocht
'kon beginnen.
Dat .was eens een dag voor Joris Han-
ïneicr! Jongen, jongen, wat was dat
inooi! In bonte scharen stroomde het
.volk na het doortrekken van de voorhoede
paar het dorp. Dit alle hoeken van het
Ikerspel Jcvvam men aanloopcnook Wil
lem Banning en vele anderen, berucht
ttoor liet ApriI-avontuur, bleven niet a,chter.
De linkerzijde heefi gevoeld, dai de
Leidscho schandalen £cu .uitvloeisel zijn
van jdö pngeloovige levens- en wereldbe
schouwing, die noodzakelijk moet voeren
tot zulke; excessen.
Vandaar de schampere verontschuldi-
gingen voor het gebeurde.
Minister [Heemskerk heeft ju krasse oe-
woordingen het voorgevallene afgekeurd,
maar hoopt toch, dat de Kamerdebatten
hun invloed ten goede op de studenten
niet zullen missen.
Da Waterstaatsbegrooting js afgehan
deld. Minister Rejgout heeft zich Donder
dag schitterend verdedigd tegenover de
aanvallen pp zijn beleid, speciaal, wat de
positie van het spoorwegpersoneel aan
gaat Hierbij zette dc Minister nogmaals
uiteen, Idat liet nieuwe dienstreglement
geen ideaa'-toestand schept, maar dat hij
het heeft aanvaard om de beambten de
voordeden van de nieuwe pensioen?rege
ling spoedig te bezorgen, door welke re
geling jdö Maatschappijen Laarlijks eenige
tonnen méér zullen moeten uitgeven.
't Was .1.15 |iur vannacht toen de zit
ting werd gesloten.
De Weck
In het Buitenland.
„Veel geschreeuw en weinig wol",
dacht ik,toen het pompeuze opschrht van
dit onnoozel geschriji' mijn pein uitgelekt
was pp het blanke papier; want werke
lijk, er .is bijna geen reden om de schoone
velletjes, di© ik voor me heb liggen, te
verknoeien aan het relaas der gebeurte
nissen yan deze .week.
Weinig bijzonders gat hei. De Italianen
dia hun kans de vorige week hadden waar
genomen om den Jurk uit de Tripo-is-oa-
SQ te schuiven hebben deze week vrijwel
(gelijk de Italiaan gemeenlijk pleegt te
doen) iu dolce-far-nieirlc doorgebracht.
Ze meenen klaarblijkelijk, dat hei nu al
mooi genoeg is en wat hen aangaat, mo
gen .de .Turken en Arabieren nog wel
«enigen tijd .op hun gebied ze hebben
het immers geannexeerd verblijven.
Heel edelmoedig, maar me dunkt dat de
ze .die edelmoedigheid niet op waarde
zullen weten te schatten en dat zij nog
wel .eens een poging zullen wagen om
den indringer - dat is Italië van hun
standpunt bekeken er weer uit te du
wen.
Berichten .uit Bengasi duiden er op,
dat daar reeds iets dergelijks staat ge
probeerd te worden. .Van beide zijden
warden geregeld de noodige kleine ge
vechten begonnen om eikaars zwakke pun
ten te Jeeren kennen en aldus gegevens
te verkrijgen voor een goed gevechtsplan.
Ook op de Dardanellen blijkt het bo
ven aangehaalde spreekwoord .van toepas
sing te zijn. Dezer dagen toch is officieel
van Russisch en kant verklaard dat men er
niet aan denkt aan te dringen op «en.
openstelling" der Dardanelien. Riet was
slechts een proefballonnetje door hun
Konstauiinopolitaansche gezant opgela
ten. [Hiermede valt dan tevens het ver
haaltje, dat het dreigement van Italië om
de Dardan ellen te zullen foreeeren, slechts
loos alarm was en een doorgestoken kaart
met 'Rusland, om de Portete dwingen aan
de .Russische -eischen -toi openstelling toe
tc geven.
Intusschen hebben, zooals men weet,
de geruchten tot gevolg gehad, dat Tur
kije zijn z'eeëngte braaf versterkt heeft
met batterijen en troepenopstellingen en
niet to vergeten mijnen, die de vij
andelijke schepen bij aanraking in lucht
schepen zonden moeten veranderen, 't
Is echter re hopen, dat deze mijnen beter
zijn dan die voor de haven van Saloniki
gelegd, waar een Xurksch stoomschip
haar schroef op zoo'n dingsighcidje ka
pot sloeg zonder dat het ontplofte. Een
beveiliging van het jaar nul.
De onderhandelingen in China heb
ben ook nog niet tot* veel geleid. 'Eerst een
beetje geharrewar over de plaats waar
zij zouden geschieden, waarbij de op
standelingen te 3janghai hun zin kregen.
En nu wachten we maar op het bericht
der mislukking. Aan een welslagen der
onderhandelingen toch schijnt geen der
beide partijen te geiooven, die van weers
kanten aanstalten maken om weer
opnieuw te beginnen. Wanneer het
nu werkelijk waar js dat Joeatisjikai, zoo
Tóen kwam het regiment in vollen draf
gaioppeerend aan. Zoo ver het oog reikte,
niets dan huzaren. Jn de huizen wist men
niet hoe inen het had. Dreef de nieuwsgie
righeid naar buiten, de angst voor de mi
litairen Jiield jde mensclicn terug; 'de kin
deren waren .echter meer nieuwsgierig
dan angstig ,en staarden met open mond
de mooie ruiterij aan.
De goed gedisciplineerde troep keek
naar links noch naar rechts. Aan de spits
reed de oude wachtmeester met krijgs
haftig gelaat. .Willem Banning kreeg'het
benauwd. De soldaten kwamen immers
wegens de revolutie; misschien zouden
ze hem ook nog oppakken. Door de kin
dermassa wilde hij zich daarom een weg
banen, om zich ergens te kunnen verber
gen, maar hij kwam in zijn zenuwachtige
opgewondenheid te dicht bij het paard
van den .wachtmeester .en kreeg met den
rechtervoorpoot een trap op zijn voet,
zoodat zijn klomp barstte.
„Maak ruimte", riep do wachtmeester
barsch .en trok de sabel.
Pas' voor pas gingen de kinderen ach
teruit. [Willem Banning sidderde over al
zijn ledematen; zijn knieën knikten en hij
nam zich vast voornimmer iets meer over
revolutie te zeggen. .Had hij nu kun
nen weten, dat die zaak ZO|0 gevaarlijk
was?
de .onderhandelingen mislukken, zich ge
heel zal terugtrekken, dan zit de regeering
weer een heel eind dieper in de misère.
Zooals ook het geval is met de arme
Bernardino Machado, jde oud-minister van
Pornugal, dia zoo Jeelijk van corruptie
overtuigd .werd. 't Is nog m ar goed, dat
hij geen president geworden i?. Ofschoon
het zoo toch al mooi genoeg is en be
wijst 'dat het bij de Republiek ook niet a!
zegeningen is wa£ ze brengt, 't Is met
vroeger één pot nat. V.
Weekpraatje.
Aandacht s.v.pl. Niet voor mij, maar
voor den paus der socialisten- Hij heeft
zijn ban-blikscms geslingerd op de hooi
den van. .ons, arme menschcn, die niet
in zijn leer gelouven; Dc socialisten heb
ben te Utrecht een openbare vergadering
gehouden om te protestecren tegen de
Roomsche vergadering, die, den 1 Oden
November, Jn dezelfde stad is gehouden,
om hulde te brengen a ah Minister lalma
voor diens vele sociale wetten. Ik kan
het me best begrijpen, dat ze zoo iet; ge
daan hebben. De werkkracht van dien
Min. js zoo onloochenbaar en die hulde
was .dus zoo spontaan en s'.oeg zoo in,
dat 'c den rooien „arbeidsvrienden" dw:.r;
zat. Zij en zij alleen 'hebben hart voor den
werkman, zij en zij alleen zorgen voor so
ciale wetten. En te Utrecht op 'n vergade
ring van .Roomsche arbeiders is het te
gendeel gezegd en bewezen. Dat was 'n
bittere pil. Maari Juister naar Mr. Rioter
Jelles .Troelstra.Jik zal u een stukje uit
het verslag voo neggen, uit de rede van
het hoofd der sociaal-democratie.
De tweede spreker, mr. P. j. T ro ei
st ra, wees er op, dat liet houden van de
ze vergadering teekent de ellende, waarin
het Nederlandsche proletariaat altijd nog
verkeert, bewijs! Rnt dit proletariaat zijn
eigen verheffing iu den weg staal, tee
kent de politieke afhankelijkheid van de
arbeiders van de klasse, die haar verdrukt.
Een roost js liet echter, dat het niet de
ari :.rs zelf zijn geweest, die op de
vergadering van .19 November hebben ge
sproken. De regeeringspolitici van de co
alitie hebben daar gesproken, doch het
hart van den arbeider is er buiten geble
ven ,De daar geuite beschuldiging is 'n
wanhoopsdaad geweest,
Boein! Daar zitten we nu met onze
gebakken peren. .Troclstra 'n dood
goeie Jcerel heeft medelijden met ons
om de erbarmelijke ellende waarin we
verkeeren! Eén ding troosi hem echter.
Maar het js eetifechraie troost, mr. Pi-eter
Jelles. Ja, ja, ik weet het wel, alleen de
socialistische arbeiders hebben verstand.
Zij zijn de alleen-bezitters en, eerst als
de socialistische heilsiaat gekomen is zui
len ze het mei ons deelen. Maar toch, als
het piet onbescheiden is, de Roomsche
arbeiders zijn nog niet zóó dom, dat ze
niet zouden protesieeren, als namens hen
iets gezegd werd, waar ze liet niet mee
eens zijn en geen jota van meenen. En
namens de Roomsche arbeiders is een
nioiie aangenomen, waarin Minister Tal-
ma gehuldigd wordt voor zijn sociale wet
ten en sympathie .wordt betuigd met zijn
streven. Doch snorkt en schettert er maar
op Jos; de „zelt-bewuste" arbeiders slik
ken het wel. JScheldi cn liegt maar; er
blijft licht jets van hangen. 'En er werd
een motie voorgesteld, waarin, het klak
keloos heetic, dat „zonder dc sociaal-de-,
mocratie van geen sociale hervorming
sprake zou zijn." jongen, jongen! Dehee
ren „vergaten" dat eraan sociale hervor
ming werd gedaan, Jang vóór er van so
ciaal-democratie sprake was, of kon zijn.
En niet slechts werd er toen aan sociale
hervorming gedaan, maar cr werd zooda-
nig .opgetreden dat de arbeiders het in
vroegere eeuwen jn meer dan één opzicht
veel beter hadden, dan in onzen tijd on
der de nawerking van het liberalisme.
Eén kwestie kan ik niet oplossen. Als
die Roomsche vergadering niet het hart
van de Roomsche arbeiders raakte, waar
om hielden ze dan een protest-vergade-
ring? .Waarom al die arbeiders naar
Utrecht Jaten komen, .en dat in deze dure
tijden? Neen, daar begrijp ik niets van.
Troelstra zal Jiet niet betaald hebben.
Over 'n andermans portemonnaie willen
de socialisten wel beschikken, 'n ander
mans centen .willen ze graag deelen, maar
Bij 'Rothmann's herberg stond Sengen's
veldwachter en salueerde bij het passce-
ren van .den overste op een wijze, die ge
heel jn strijd was met de militaire regle
menten. De overste wenkte den politiedie
naar bij hem te komen en vroeg hem iets.
De menschen, die ook bij Rothmann
stonden, verstonden van hetgesprek niets.
Joris Hanmeier keerde zich om en zeide,
terwijl de soldaten voorbij reden
„Als jullie jiu steeds allemaal bedaard
zult blijven pn geen woord meer van re
volutie spreekt dan wil ik je wel vertellen
wat deze optocht te beduiden heeft Deze
he eren hij weesop 'de soldaten trek
ken jnaar Pöttingeai omdat de menschen
daar oproer stoken. En ik zijn borst
zwol fier op ik wees deze heeren den
weg."-
Een zucht .van .verlichting steeg op en
alle .angst was door deze verklaring voor-
bij.
Dirk kweet zich met spoed van zijn op
dracht {Toen hij Pöttinger naderde, wacht
te reeds een groote menigte nieuwsgieri
ge menschen de troepen op. Dirk sloeg
geen acht op hen, maar nam vlug afscheid
van de soldaten, keerde zijn paard en
reed huiswaarts. .Onwillekeurig dacht hij
aan 'den Zondag, .waarop Willem Banning
in Rothmann's herberg zoo hard om revo
lutie had geschreeuwd. Dirk lachtte om
als 'i op liuu eigju be/.ótingcn aaafcumt,
dan vinden ze die kapitalistische maat
schappij zoo kwaad niet. Net als die twee
boeren.
Klaas, als jij honderd duizend gulden
'nadt, zou ja ze dan deelen
Ja, Tintis.
En als je veertig paarden had, zou je
die dan ook broederlijk verdeelen?
Zeker .Titius. Ik ben het eens met de
socialisten.
En als je twintig koeien had?
Neen, .Tinus, wantik heb twintig
koeien.
Aandacht s.v.pl. Voor heel iets anders,
doch ook niet voor raezelven. Wat was
dat Donderdag 'n mooie avond in „Ge
loof en Wetenschap" te Leiden, waar
voorgedragen werd het Bijbelsch treur
spel „De Verloren Zoon" van Kapelaan
W. .Smulders. Wat was dal treffend mooi.
En nu krijgen ,we binnenkort hier te
hooren „De JHemeische Altaar wacht", een
zeg- en zangspel voor zeven engelen, van
denzelfden dichter
„Er is leven in de brouwerij", zou ik
zeggen, als het niet zoo banaal en plat
klonk, waar we 'tover hooge kunst heb
ben. Jdooge kunst, schrik daar niet van.
Ik weet, dat de courant, waarin ik dit
schrijf, op vele dorpen wordt gelezen. En
op de meeste van die dorpen is een
tooneelclub. Maar de leden van die club
moeten niet schrikken, als ik spreek van
hooge kunst. De kunst is hoog, maar
niet zoo hoog, dat je ze niet inet veel
moeite en onder een bekwamen regisseur
kunt. begrijpen en vertolken. Informeer
maar 'ns op Warmond. De opvoering
van de Jleroeische Altaarwacht ze had
den niet meer dan acht dagen gerepe
teerd heeft de stoot gegeven voor
de opvoering, die in Leiden zal gehouden
worden. Rn pok in... ik weet niet, of ik
het verklappen mag, zal misschien gauw
dat „engelen-spel" worden opgevoerd.
Nogmaals: gemakkelijk is het niet, maar
wij zijn toch aan het praten, en ik wilde
het eens onder de aandacht brengen: Kan
er niet meer zuik verheffend spel gegeven
worden? Er gaat toch zoo'n veredelende
invloed van uit! Jk wensch, dat het ge
beuren zal, en ik er dan van kan komen
genieten. De mensch is zoo zelfzuchtig,
ook JAN.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Vrijdag 15 December.
De behandeling van de begrooting van
Binnenlandsche 'Zaken wordt bij
de afdeeiing onderwijs hervat.
De heer van Hoogstraten (A.
R.) critiseert het groenschandaa! te Lei
den als hoogst immoreel en is het vol
komen eens met heigeen de heer de
Visser daaromtrent zeide, behalve met
diens conclusie dat de studenten nu vol
doende gestraft zouden zijn. Spr. ver
heugt zich daarentegen dat de zaak in
handen der rechters is die zonder aanzien
des persoons en zonder consideratie on
getwijfeld zijn oordeel zal vellen.
In dat verband dringt spr. aan op
afschaffing van de verouderde instel
ling der groentijd. Het spijt spr. dat de
Senaat geen gebruik heeft gemaakt van
bevoegdheid om dergelijke lieden van
de Academie te verwijderen. Spr. heeft,
in tegenstelling met den heer dc Visser,
niet het vertrouwen dat de les voldoen
de zal geholpen hebben.
De Ji eer Roodhuyzen (U. L.) be
toogt dat onder het kabinet-Heemskerk
op onderwijsgebied weinig of niets is
gepraesteerd.
Het groenen-schandaal besprekende
bracht spr. groote hulde aan de schoone
en van echten christenzin getuigende rede
van den heer de Visser. Spr. schrijft veel
toe van het gebeurde, van al de lieder
lijkheid die hij sCherp afkeurt, aan de
zucht van de studentencorpsen om bij de
ontgroening telkens iets nieuws te be
denken. Spr. noemde het een laffe daad
van prof. ,de Groot, waarmede hij hoogst
laakbaar handelde pm zijn brochure aan
alle kamerleden toe te zenden. De stu
denten hadden, ondanks het gebeurde,
recht op een andere behandeling, want
spr. weet zeker dat er groot berouw
heerscht onder de studenten over het
dit avontuur en Jiij bleef lachen, toen
plots de ontmoeting met Hedwig Menne
hem voor den geest kwam. Het Westfaal-
sche karakter is nu eenmaal niet sentimen
teel en .een boerenzoon uit Munsterland
heeft zoo spoedig geen last van een ge
broken hart.
Ik moest even naar Grohlings boerderij
rijden, overlegde Dirk bij zich zeivendie
is zoo afgelegen, ,en ze hebben er zeker
nog niets yan de huzaren vernomen. Zoo
gezegd zoo gedaan. Jiet was wel een om
weg, maar op een kwartiertje kwam het
thans niet meer aan. Hij liet het paard
draven en zag .ondertusschen met welge
vallen naar de bewerkte akkers. Alles
behoorde aan .Grohling, zoo ver het oog
maar reikte. Dat was nu pas 'n rijke hoe
ve! 'Rn dan de houtvoorraad! Vijf minu
ten van ,den hof lag de zoom van een
beukenwoud, dat zich tot de Ems uit
strekte; aan den anderen kant stonden
trotsche eiken. Deze boerderij wees Cle
mens van de hand. Wat «en dwaas! En
't was niet te voorzien, dat zijn broeder
van gedachte zou veranderen. Men mocht
praten als Brugman, zeggen wat men wil
de, nog zooveel goeden raad geven, Cle
mens Jiet de lui praten, en ging in alles
zijns weegs.
Bij een kruispunt, .waar de landweg
en jde zijweg, naar Grohlings boerderij
gebeurde. Als het onvermijdelijk is dat
die jongelui achter de celdeuren over
hun misgreep zullen moeten nadenken,
dan blijft hij toch met hen medegevoelen
cn hopen dat zij, na expiratie en een
eervolle carrière zullen kunnen terug1-
keeren. (Deze rede gaf aanleiding tot
herhaalde interrupties ter linkerzijde, en
veroorzaakte daarna ook nog beweging.)
De heer Scheurer (A. R.) sluit zich
in de studentenzaak volkomen aan bij het
standpunt van den heer van' Hoogstra
ten. Wat in Leiden gebeurd is, is een
misdadige aanslag, gepleegd or> ons ze
delijk leven, een misdaad waarbij vergif
tiging, nl. van jonge gemoederen', zelfs
niet ontbrak. Spr. brengt naar aanleiding
dezer zaak minder hulde aan den Senaat
dan aan Prof. de Groot, die getoond!
heeft niet te willen zwijgen waar spreken
plicht is. Uit het gebeurde blijkt opnieuw;,
waar toe gekomen jvordt als men ook
bij het Rfooger onderwijs zich niet houdt
aan God's woord.
(Hevige protesten. De heer Du ijs
(S. D.) roept: Geen politieke munt er
uit slaan
De heer ,T y d e m a n (V. L.) ontwikkelt
eenige bedenkingen tegen het onderwijs
aan de Technische jHoogeschooI.
Wat de Leidsche fluaestie betreft, be
treurt spr. 't optreden van prof. de Groot
met een z.g. gesloten brief.
De Kamer, al zou zij willen kan niet
ingrijpen Jn deze, althans niet Onmiddel
lijk
Dat het groonwezen ontaarden kan, er
kent spr. maar :dat liederlijkheid inhaerent
zijn aan den groentijd spreekt hij
beslist met nadruk tegen. Wel heeft hij
in den Jaatsten tijd den indruk gekregen,
dat het pei! der humor bij het groenloo-
pen gedaald js, en uit de jongste gebeur
tenissen heeft de sterkedaling hem onaan
genaam getroffen en verrast. Maar hij
vindt er toch geen aanleiding 'in om maat
regelen te vragen om het ontgroenen uit
te roeien. |Weï ware het te verbeteren.
De heer ,Ter Laan (S. D.) treedt in
bijzonderheden over de regeling van het
vakonderwijs.
Wat de Leidsche schandalen betreft,
als er .in deze verbetering komen zal,
dan moet zij komen uit de studenten zelf.
Als dat niet gebeurt zulten welke maatre
gelen ook geen uitwerking hebben.
In wat gebeurt js ziet spr. meer een
uiting van groote smakeloosheid, dan
van een verdorven karakter. Op kalme
en ernstige wijze moet de jongelui het
verkeerde hunner daden onder het oog
gebracht worden. 3pr. dringt niet op straf
aan, maar dat js geheel iets anders dan
het recht trachten te stuiten, zooals de
heer .de Visser .poogde.
De hoer Nolens .(R. K.) bepteii, om
wat tot stand te brengen op onderwijsge
bied, geleidelijke uitwerking van he! hi-
censchnkclingsrapporl. Spr. is tegen een
departement van onderwijs.
Bij het verder debat keurde ook de heer
van W ijn b e r g e n (R. K-) ten strengste
de Leidsche gebeurtenissen af. He oor
deel moet zeer scherp zijn, vooral om ou
der de jongelieden de goede elementen
in het studentenkorps, die er Goddank
nog zijn, jn betere banen te lelden. De
aandrang van dr. de Visser om een straf
vervolging niet in te stellen, keurde spr.
daaroin af. Spr. is overtuigd dat h .t Open
baar Ministerie zijn plicht zal weren te
doen. .Overigens bepleitte ook spr. wets
wijziging, waardoor de Minister de be -
voegdheid tot ingrijpen krijgt. Ook zal
er bij .den 3enaat moeien worden aange
drongen op afschaffing van den groentijd,
waarvan langer voortbestaan onverdedig
baar is. Nog meent spr., dat de Senaat te
laai hierop ingegrepen heeft en de lie
derlijkheden, waarvan hij vooraf op de
hoogte had moeten zijn, had moeten we
ten te voorkomen. 3pr. maakte zich ove
rigens geen jllusie dat he optreden van
den Senaat geen uitwerking kan licben.
De heer cl e 3 a v o r n i n L o h m a n (C.
H.) sloot zich aan bij dr. de Visser en
wilde dus ook geen strafvervolging, waar
door slechts het oordeel over losse feiten
zou worden uitgesproken, -;1 het drin
gend jioodig js, dat hei kwaad op alge-
in een e wijze beteugeld wordt. Volgens
spr. kan de regeering, omdat de studenten
yereenigingen particuliere vereenigingen
zijn, niets doen om aan den groentijd een
saamkwamen, stond een oud kruis. De
pastoor wandelde te dezer plaatse lang
zaam .op .en neer, hij s cheen zijn brevier
te bidden. .Toen hij Dirk bemerkte, sloeg
hij het boek dicht, stak het in den zak
en ging den jongen boerenzoon vriende
lijk tegemoet.
„Wat brengt je hier, Dirk?"
De jonge man werd wat verlegen. „Ik
wilde aan .Grohling gaan vertellen, dat er
soldaten Jiet .dorp zijn doorgetrokken. Ze
zulten allen wel een beetje nieuwsgierig
zijn."
De'pastoor .wist van de militairen reeds
alles af. JTij glimlachte, toen hij Dirk
schertsend antwoordde: „Zul je bij deze
gelegenheid ook nog even naar Jeanne
kijken, hm?" JHij .wist dat de ouders en
de kinderen tot overeenstemming waren
gekomen. „We zullen spoedig bruiloft
hebben", voegde hij er nog aan toe.
Dirk keek .blozend voor zich en zegde
den pastoor goeden dag.
Toen hij op de boerderij kwam, trof hij
't eerst Jeanne. Zij reed een wagen met
groen voeder naar Jiet voorhuis. Dirk
sprong van het paard, bond de leidsels
aan een boom .en liep naast zijn Aan
staande verder.
(V^ordt vervolgd.).
