;96
DE DIPHTERITIS TE ZANDVOORT
een groep „onlsmetters", die tegenwoordig druk bezig zijn om deze badplaats
die langzamerhand een haard" van smetstof is geworden, daarvan te
bevrijden.
In het huis van Pierre Commercue kwam die krank
zinnige intusschen het stervensgevaax te boven. De koorts was
geweiken en voor de eerste maal na vele dagen was de zieke bij
volle kennis.
Toen Yvonne baar bezocht en haar geluk wenechte met haar
genezing, blonk de dankbaarheid in haar oogen. Haar waanzin
was met de ziekte verdwenen. Zou God haar met den terugkeer
der gezondheid, en van het verstand ook haar misdadige afdwa
lingen leeren inzien?
Ze was stil en djacht na. Gaandeweg kwamen de gebeurtenis
sen der laatste maanden en weken in haar geheugen terug en
ten slotte ook het tooneel in den grafkelder. Dit deed een
heviigen angst zich op haar gelaat afteekenen, zoodat Yvonne
haar vroeg wat haar deerde. Hierop slaakte zij een kreet en
barstte in snikken uit. Ze had begrepen dat ze een vreeselijke
misdaad begaan had en in haar benauwdheid riep zij om een
priester.
Toen Jacques heen wilde snellen om den pastoor te gaan
waarschuwen, hield zij hem met een gebaar terug.
„Neen," sprak zij, „eerst wil ik u bekennen wat een groote
zondares ik ben." Daarop kwam in afgebroken woorden, onder
de hevigste gemoedsbeweging uitgestooten, het verhaal van
het gebeurde in den grafkelder, dat de .beide jongelieden met de
grootste ontzetting aanhoorden.
(Wordt vervolgd.)
XIII.
Ondanks haar eigen
hevige onrust, kwam
Yv-onne nu en dan de
zieke bezoeken om haar
eeniige troostwoorden
toe te spreken. Het jon
ge meisje was echter
zelf bijna ziek van
angst. Wat was er van
haar vader geworden?
Sedert bijna een week
was hij niet verschenen
en niets, niets om zijn
afwezigheid te verkla
ren. geen woord
geen letterGewoon
lijk bleef hij niet lan
ger dan een dag uit.
Was hij gevallen, door
een plotselingen dood
getroffen in een of aa-
deren verborgen hoek
Was hij gewond en
stervend in een hol ol'
kuil terechtgekomen''
Jacques leidde het on
derzoek, zwierf overal
rond om den ouden man
te vinden, schreef brie
ven naar alle kanten.
Al zijn pogingen om
iets omtrent het lot van
den baron te vernemen
bleven zonder resultaat.
Welk een vreemd g
val was deze plotselinge
verdwijning! Moest men
aan een misdaad den
ken?
Als Yvonne aan deze
mogelijkheid dacht,
kromp haar hart van
angst ineen. Was haar vader dood.
zonder absolutie van den priester?
Met iederen dag groeide h,aar angst aan. De dagen vielen haar lang
en de nachten, waarin de slaap baar ontvlood, nóg Langer.
Overal zocht men den verdwenene; men Tiep hem waar mer dacht
dat hij zijn kon. Hoe echter zou dat roepen doordringen tot den
grafkelder en hoe vooral zou de zwakke stem van den ongelukkige,
zoo hij nog leefde, door de aarde heendringen om zijn verblijf te
doen kennen? Hoe zou men de onderaardsche gang kunnen ontdek
ken, waarvan hij zelf den ingang zooveel mogelijk had zoeken te
verbergen, opdat die niemand in het oog zou vallen?
De ongelukkige was daar beneden reeds tot den uitersten graad
van zwakheid en uitputting gekomen. Wat vreeselijk lange uren
had hij doorgebracht niet in de donkere ruimte te staren, de oogen
vol verschrikkelijke visioenen! De dood naderde hem met rassche
schreden. Slechts met moeite kon hij om een bete broods voor zijn
honger, om een dronk water voor zijn dorst smeeken. Hij kon als
eenige lafenis zijn lippen slechts tegen den vochtigen grond drukken
En in dezen stervensnood was er niemand,^zelfs zijn dochter niet,
die hem in zijn laatsten strijd kon bijstaan, die aan zijn oor de
woorden hem fluisteren
„Bid.... vraag vergeving voor uw zonden met een berouwvol
hart en ze zullen u vergeven worden."
Alleen zijn knagend geweten verweet hem, dat hij van de vrome
HET „VIERDE WAPEN' IN DEN MODERNEN OORLOG
eèn Iialiaansche vlieger keert van een verkenning boven de Turk-
sche liniën in de Italiaansche verslerkingen terug.
gestorven zonder berouw
EEN EIGENAARDIG GEBRUIK
is in Aargau in zwang, om iemand mei z n
verjaardag geluk Ie wenschen. Voor elke
'0 jaar dal iemand oud is wordt hem
1 Kilo kersen vereerd. Een esschentak
wordt in vieren gespleten en aan elk deel
wordt een aantal kersen bevestigd. De stok
met kersen op onze fo'o zichtbaar weegt
6 Ki'ogram, is dus voor iemand van GO jaar
bestemd!
gewoonten zijner jeugd was afgeweken, dat hij
den mammon had gediend, den armen een stuk
brood en een dronk water geweigerd had, en
dreigend klonk hem nu het woord van het Evan
gelie m de ooren:
„Ik had honger en gij hebt Mij niet gespijzigd,
Ik had dorst en gij hebt Mij niet gelaafd. Ga
van Mij in het eeuwige vuur!"
EEN NEDERLANDSCHE VLIEGER, DIE NAAR TRIPOLIS GAAT:
de Hollandsche aviateur Kiiller, die pas in Indië vliegverlooningen
heeft gegeven, en die naar men zegt naar Tripolis zal vertrekken om voor
de Turken verkenningstochten te doen.
