11
Erna von Harneck.
BUITENLAND.
2e Jaargang;,
No. 533.
S)e S^icbelie Sourcmt
Bureau OUDE SINGEL 34, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2l/s cent met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Dinsdag
Juli
1911.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Voor de a. s.
HERSTEMMINGEN
bevelen wij den Katholieken aan
hun stem uit te brengen op de onder
staande candidaten:
Dis t ri ct I.
L.. Bosch.
District J I.
J. Karstens.
A F. L. iW. Xepe.
L,. A. Werner.
Dis t ri ct 11.
P. J JVI. Aalberse.
L Ml. J. II Kerstens.
Leimuiden:
G. Bernard.
Ons belastingstelsel.
Met ons belastingstelsel zijn maar wei
nigen ingenomen.
Telkens als een nieuw kohier js vast
gesteld, regent bet reclames en hoort men
legio klachten.
Eene herziening mag dan ook niet lan
ger uitblijven. Zeer zeker zal deze herzie
ning eene omvangrijke voorbereiding
ieischcn en zullen B. en W. een moeilijke
puzzle hebben op te lossen.
Wat echter vaststaat gezien de stem
ming in den Raad - is dat de belasting
druk voor de lagere inkomens verlicht zal
worden.
Dit is een dringende eisch. Een onbe
lastbaar inkomen van f400 is voor een
stad als Leiden bespottelijk. De kinderaf
trek is bovendien veel te weinig.
Men dwingt de menschen als het ware
de belasting te ontduiken, ware er niet
een controleur, die de belastingpennin
gen tot de laatste duit uit de zakken der
burgers klopt.
Met dit instituut van controleur hebben
wij nooit veel op gehad. Sinds de contro
leur in Leiden is, neemt de ontevredenheid
over de belastingheffing toe.
En 't is te begrijpen. De menschen wor-
jden verblijd met verlaging van het per
centage, maar krijgen ondertusschen een
aanslag thuis, die weer etteljjke guldens
ïhooger is dan die van 't vorige jaar.
't Is geen kunstje telkens de aanslag
hooger op te voeren.
Wij misprijzen echter, dat vooral de
middenstand en de arbeiders, die Leiden
als woonplaats niet kunnen verlaten, dc
dupe worden.
De Raad, die het kohier vaststelt en
dus feitelijk verantwoordelijk is, kunnen
wij echter van dezen misstand geen ver
wijt maken. Hij kan weinig of geen ver
anderingen aanbrengen en moet wel af
gaan op het werk van anderen.
De controleur ,en de commissie van
aanslag uit de burgerij zijn de lichamen,
die het kohier opmaken. Zelfs de wethou
der van financien staat er sinds de be
noeming van den controleur buiten. Door
1de nieuwe werkwijze heeft hij met de
voorbereiding van Jiet kohier niets te ma-
hen.
FEUILLETON.
Naar het Duitsch.
62)
Het vertrouwen in Erna von Harneck
had zoozeer Hans Otto's ziel vervuld,
dat de bekentenis, zich in haar vergist
te hebben, hem tot in het diepst van
zijn wezen schokte. Als verlamd stond
hij tegenover die onomstootelijke waar-
beid. Gedurende de uren, die hij noodig
had, om op Amaliënhof zijn have en
goed te ordenen, greep het hem bijzon-
Her aan. In dat oorde, waaraan zooveel
aangename, lieflijke herinneringen ver
bonden waren, meende hij bijwijlen, dat
.een booze droom hem hart en zinnen
benevelde.
Des morgens vroeg liet hij nog een
maal het paard zadelen, dat hij op Ama
liënhof bereden had. Hij ging den kant
'paar Hartenstein uit.
Grauw en droef, zooals de lucht er om
heen, lag bet slot spoedig voor hem.
Dp de heldere dagen van vorst was voch-
Noch den wethouder, noch den Raad
mag dus de onbillijke belastingdruk wor
den verweten.
Wel verwachten wij, dat de in voor
uitzicht gestelde herziening tijdig vóór
1912 zal binnenkomen. Wij bouwen op de
toezegging van den burgemeester en ho
pen dat hij ons niet zal beschamen.
Misschien kan men 's Gravenhage als
voorbeeld nemen.
Daar betaalt iemand, die een gezin heeft
met 2 kinderen, met een inkomen van
f600 tot f700 van zijn zuiver inkomen
0.12 pet.; iemand met flOÜÜ a f1200 0.9
pet.iemand met f 1800 tot f 2000 11/2 pet.
van f2800 tot f3000 wordt betaald 1.8
pet.; van f5000 tot f5500 2.15 pet.; van
f 10.000 tot f 11.000 2.41 pet.; van f 15.000
tot f 16.000 en ook wat daarboven is, 2.46
pet.
Zoo mooi geregeld zullen wij het in Lei
den wel niet kunnen krijgen. 'Maar met
iets minder zijn wij ook tevreden.
Leimuiden.
De vorige week hebben wij de Katholie
ke kiezers van Leimuiden aangespoord
op den heer O. Bernard te stemmen.
't 1 s niet mogen gelukken den heer
Bernard bij eerste stemming in den Raad
te brengen. Er moet een herstemming
plaats hebben op D o n d e r d a g 13 j u 11.
Met klem willen wij de Katholieke kie
zers „nogmaals adviseereu den candidaat
der Katholieke kiesverecniging te steu
nen.
Waarom zouden zij een ander nemen?
De lieer Bernard is een der onzenhij is
een algemeen geacht ingezetene en met
de toestanden in de gemeente tot in bij
zonderheden bekend.
Zoo'n man zal een aanwinst voor den
gemeenteraad zijn.
Wil men hem de overwinning bezorgen,
zal de laatste Katholieke kiezer ter stem
bus moeten gaan.
Doch niet alléén ter stembus gaan,
maar stemmen op den heer Bernard.
Ieder Katholiek moet het als een eere
plicht beschouwen mede te werken den
lieer Bernard ju den Raad te brengen.
't Zal Donderdag spannen.
De tegencandidaat had slechts 8 stem
men voorsprong. JJie kunnen wet inge
haald worden, mits alle Katholieke kie
zers den heer
G. BERNARD,
candidaat der Katli. kiesverecniging, tot
hun man maken.
V Dc „Balans"-candidatert.
De „Balans", bet blaadje, dat het zoo
fel opnam voor de candidatuur-Botermans
is anti-Cliristelijk. Het bestrijdt de Chris
telijke partijen op een Asmodée-manier
en de baat-zaaiende wijze, waarop het
voor den stemmingsdag tegen ons te keer
ging, doet niet veel goeds voor ons ver
wachten als eens >1Balans"-candidatcn van
het type-Botermans in den Raad de meer.
derheid zullen Jiebhen.
De „Balans" scheldt op ons, omdat
wij on9 Christelijk noemen, eigenlijk zijn
wij slechts een troep huichelaars, die het
tig weder gevolgd de sneeuw, grooten-
deels reeds gesmolten, bedekte in ver
lichte kleur, nog hier en daar den bo
dem. De vele, voor 't meerendeel door
blinden verduisterde vensters van liet
gebouw, vermeerderde nog den troos-
tcloozen eenzamen indruk.
Steinfcls hield de teugels in en staar
de voor zich uit. Hij was gekomen om
afscheid te nemen, afscheid van de wen-
schen en verwachtingen, die zijn ziel
blij hadden gemaakt, zoo vaak hij den
steencn weg naar liet slot had ingesla
gen. Een wijle zat hij bcwegcnloos, in
zich zelf gekeerd in het zadel daarna
verhief hij dé rechterhand als lot een
laatstcn groet en wendde den kop van
het paard huiswaarts.
Den man, die cenige uren later den
trein besteeg, welke hem zoo onver
wachts spoedig naar het ouderhuis te
rug zou voeren, was het plotseling of hij
arm, doodarm geworden was. De oogen
vast gesloten, stoomde hij uren lang
door het winterlandschap, met 't bran
dende verlangen, van een, die dorstl
heeft.
Eindelijk was het kleine station be
reikt, van waar hij voor weinige dagen
het geluk tegemoet dacht te ijlen. Tot
Hans Otto's verrassing stond voor het
nederige stationsgebouw het eenvoudige
woord Christelijk misbruiken om de men
schen te bedriegen. Het democratisch
blaadje eischt yoor zich de ware Christe
lijkheid op en in naam dier ware Christe
lijkheid hitst het Roomsch tegen on-
Roomsch op, om stemmetjes bij de stem
bus te winnen; zaait het tweedracht waar
het kan. Dat schijnt volgens de „Balans"
de toepassing van liet „den naaste lief
te hebben als zich zeiven", door het blad
op profan eerende* .wijze aangehaald om
er politieke munt uit tc slaan.
Wat ons van de „Balans"-mannen
wacht?
„Geheel ons land zucht onder den
scepter der politieke geestelijkheid,
Roomsche en Protestantsche, haar juk
moet voor alles worden afgeschud."
„Bezuiniging op gemeente-uitgaven!?
Kan het armzaligerDe ver
zuchting van den vrek, die arm is te
midden zijner schatten, die vergaat in
zijn vuil op een armzalig leger, in een
vunzigen hoek sterft aan gouddorst."
„Niemand worde geweerd uit die
colleges of .uit openbare ambten en be
dieningen, wanneer niet blijkt dat hij
handlanger is der politieke geestelijk
heid, werktuig van het priesterschap."
Deze drie citaten uit het nieuwste num
mer zeggen genoeg.
Uit alle spreekt ecu geest van onver
draagzaamheid en uitsluiting jegens het
Christelijk volksdeel, betiteld als „hand
langers" der politieke geestelijkheid.
Voor dat volksdeel is geen vertegen
woordiging noodig. 't Moet onderdrukt
worden.
Dat Christelijk volksdeel moet worden
uitgesloten van ambten en bedieningen,
niet wegens zijn ongeschiktheid, zooals
de liberalen altijd zeiden, maar omdat
het ,C h r i s t e I ij k is.
De bczuinigingsleuze- is armzalig. De
democraten van de „Balans", de voorstan
ders van Botermans, zullen het geld wel
te grabbel gooien
De kiezers weten nu, welke onverdraag
zame en tyrannicke lieden de „Balans" in
den Raad wcnscht.
ALGEMEEN OVERZICHT.
In de hangende kwestie tusschen
Frankrijk en Duitschlaiid
over Jiet ingrijpen in de Marokko-aangele.
genheden wordt van beide kanten de
meest mogelijke geheimzinnigheid be
tracht. De Fransche pers en voornamelijk
de „Temps", schijnt het ook beter te vin
den om maar af te wachten en te zwijgen.
Hoe minder er geschreven wordt, zegt
het blad, hoe beter het in de gegeven om
standigheden is.
Wat de onderhandelingen aangaat, die
schijnen tegelijkertijd te Parijs en te Ber
lijn gevoerd te worden. De officieuse Bcr-
lijnsche correspondent van de „Köln. Zci-
tung" seinde dienaangaande:
Vaii het .onderhoud, dat de heeren von
Kiderlen dn .Cambon gisteren hebben ge
had, bericht een gisteravond gepubliceer-
voertuig zijns vaders. Toen hij op het
rijtuig toetrad, en den koetsier vroeg,
op wien hij wachtte, staarde deze hem
gebroken aan. De jonge mijnheer ziet
er zoo wonderlijk uit, scheen de knecht
wel te denken. Hij had een vreemden
houtvester naar den trein gebracht en
was nu blij, niet terstond teruggereden
te zijn, verklaarde de man.
Zonder nog een woord te zeggen,
steeg Steinfcls in het voertuig en lang
zaam ging het vooruit over den door
weekten bodein. Vergeefs wendde de
koetsier cenige malen met opmerkingen
over de paarden, over de resultaten van
den oogst, en dergelijke tot den zoon
van mijnheer. De eertijds zoo spraak
zame jonge mijnheer gaf nu de kortst
mogelijke antwoorden.
Hoe groot was de verbazing van va
der en moeder, toen hun zoon plotse
ling bij hen binnentrad, Wat was er ge
schied. Toonloos zeide hij:
Daar ben ik weer.
Welkom mijn zoon, gaf de opper
houtvester ten antwoord. Je moeder en
ik verheugen ons altijd als wij je zien.
Welkom klonk het als een echo
uit den mond der teedere vrouwengestal
te, die Hans Otto naderde.
De vader nam den door de vorst ver
kleumden reiziger jlen jas af, schoof hem
de officieele nota op kalmecrende wijze,
zonder in bizonderheden af te dalen. Men
is hier niet van plan verdere mededeelin
gen te doen over Tiet onderhoud en het
zelfde voornemen schijnt blijkens een Ha-
vas-nota ook te Parjjs te bestaan. Bij het
beoordeelen van beweringen over de jn-
luiding der onderhandelingen van gisteren
dient met een cn ander rekening worden
gehouden.
lntusschen is de
Fransche Kamer
kalm weer bezig met moties en dagorders
en als gevolg daarvan met belecdigingen
to smijten. Telegrammen melden daarover
het volgende:
In antwoord op een vraag over het op
perbevelhebberschap in tijd van oorlog
verklaart Caillaux, dat het leger op ieder
oogenblik gereed is voor den strijd.
De afgevaardigde .Quenin dient een mo
tie in, waarin hij voorstelt aan allen, die
naar aanleiding van de onlusten in Cham
pagne wegens meeningsdelicten veroor
deeld zijn, amnestie te verlecnen. Caillaux
antwoordt, dat de regeering er niet aan
denken kan een dergelijk voorstel aan te
nemen. Het oogenblik zou niet slechter
gekozen kunnen zijn. Alle republikeinen
en alle goede Franschen zullen er zoo
ofer denken..
De motie wordt met 475 tegen ,96 stem
men verworpen.
Verder is aan do orde een motie, tot het
weer in dienst nemen van ontslagen spoor
wegpersoneel. Caillaux herhaalt, dat de
regeering alles zal doen, wat uit een oog
punt van mcnschelijkhcid van haar ver
wacht kan w orden, maar op de democrati
sche en demagogische maatregelen van
Jaurès kan zij niet ingaan.
Jaurcs valt ju zijn antwoord Caillaux
heftig aan en wraakt dc politici, die steu
nend op het volk, zich omhoog hijschen
om nog Jiooger tc komen. Er ontstaat een
heftig tumult. JEr worden belecdigingen
over en weer geroepen. IX.* afgevaardig
den Dumas en Dusevcl gaan elkaar te lijf.
De voorzitter laat de tribunes ontruimen.
Na heropening der vergadering aan
vaardt Caillaux een eenvoudige dagorde
als motie van vertrouwen, die met 433 te
gen 86 stemmen wordt aangenomen.
Daarna wordt een besluit over de vrij
heden van vakvereenigingen en opheffing
van de bemiddeling tusschen werkgever
en werknemer besproken. IX: minister van
arbeid deelt mede, dat hij de wetgeving in
zake bemiddeling bestudeert en zegt dat
hij voor 'de Staatscommissie het ontwerp
zal verdedigen, dat de Kamer heeft aange
nomen.
Vervolgens wordt besloten de zitting te
sluiten. I>e socialisten veroorzaken een
onbeschrijfelijk lawaai. Niettemin neemt
de Kamer met 384 tegen 78 stemmen een
motie-Périssoud aan, waarin de vcrklan
ring der regeering wordt goedgekeurd.
Toen werd de vergadering gesloten, 't
Was hoog tijd.
Castro
is dan eindejijk, zooals we gisteren meld
den, Ln Venezuela opgeduikeld en aan
stonds heeft hij de gemoederen ernstig in
beroering gebracht. Men schijnt toch nog
lcelijk bang voor hem te zijn.
een stoel naast den zetel zijner moeder
en reikte hem zijn eigen dampend grog
glas toe. Daarna kflikte hij zijn levens
gezellin bemoedigend toe en ging nu
oogen schijn lijk rustig op zijn gewone
plaats zitten. Zijn heldere scherpe oogen
blikten vol verwachting naar zijn zoon;
doch geen vraag werd gehoord. Het was
zoo stil in het woonvertrek, dat men
het getik van het Schwartzwalder uur
werk aan den wand hooren kon.
Hans Otto had plaats genomen, deed
een flinken teug uit het glas en sloeg
toen zijn oogen tot zijn ouders op. Dc
opperhoutvester verstond die taal, er
was iets te berichten, dat den zoon en
dus ook hemzelf van nabij betrof. Zoo
zeide hij dan
Spreek op, jongen. Zeg, wat je tot
ons gebracht heb.
Het is in weinige woorden gezegd,
klonk het nu uit Hans Otto's mond,
terwijl zijn linkerhand zich krampachtig
opende en sloot. In de oogen van veel
menschen is Hans Otto von Steinfels
spoedig een eerlooze, die men terecht
als een schurfterig schaap uit den offi
ciersstand gestooten heeft.
Daarna vertelde hij in korte woorden
de gewichtige gebeurtenissen der laat
ste dagen, niet ophelderend waardoor
hij zich dc haat van Ncinstetten op den
De correspondent van de „New-York!
Sun" te Caracas, seint aan zijn blad, dat
generaal Castro over aanzienlijke sommen
beschikt, en dat zijn volgelingen met mo
derne geweren zijn uitgerust Sedert eeni-
gc maanden was, volgens den correspon
dent, de revolutie in de lucht, de verplaat-
plaatsingen en de bedoelingen van den
oud-president, werden door een groot
deel der bevolking met instemming be
sproken.
Naar verluidt, heeft de Vcuezolaansche
regeering besloten het leger te mobilisce-
ren. Een telegram uit Caracas aan de
„New-York Times" zegt, dat bij dc hooge
ambtenaren in Venezuela dc meening
heerscht, dat alleen maar een buitenland-
sclie interventie of een onverwachte tus-
schcnkomst der Vcreenigde Staten zal
kunnen verhinderen, dat Castro zijn voor
nemens ten uitvoer brengt.
Indien, /egt de Londcnsche „Times",
dc toestand inderdaad zoo slecht is, als hij
wordt afgeschilderd, dan kunnen noch Ve
nezuela, noch dc Vcreenigde Staten over
den loop van zaken tevreden zijn. Castro
heeft zich tijdens zijn presidentschap als
een der meest boosaardige potentaten
doen kennen, waarvan de geschiedenis
melding maakt; Jiij was gedurende een
lange reeks van jaren de aanstichter van
allerlei onlusten en van verbitterende ge
schillen met dc Vercenigde Staten.
Veel geruster schijnt de Venezolaansche
gezant te Berlijn tc zijn hij doet ten min
ste alsof er niets gebeurd is. Volgens hem
/ijn de berichten over Castro's actie on
juist.
De streek, waar Castro geland en
troepen verzameld zou hebben, is volko
men woest en 't lijkt den gezant onmo
gelijk, dat Castro hier zooveel menschen
om zich geschaard heeft. i
Hoogstens kan hij over twee- a vier
honderd volgelingen beschikken, dan zoui
het de regeering niet moeilijk vallen
hem in te sluiten en onschadelijk te
maken.
De tegenwoordige regeering is sterk
en wordt door de bevolking beslist ge
steund. De rust in het land zal door
Castro niet verstoord worden.
Dc gezantthad ook officieel nog niets
vernomen en hij vermoedt, dat de be
richten over dc actie van Castro van do
Antillen uitgaan, waar een groot aantail
ontevredenen wonen.
Na het boven medegedeelde blijft het
de vraag of dc gezant zelf gelooft wat
hij beweert. i
GEMENGD.
Uit I sell I wordt gemeld, dat Keizer
Frans Joseph daar Zaterdag in den bes
ten welstand is aangekomen.
Op 18 Juli zal de Keizer naar Weenen
gaan, om den Rijksraad te openen. Naar
men zegt, zal de troonrede zeer kort
zijn en hoofdzakelijk bestaan in het uit
spreken van den wensch, dat Tsjechen
en Duitschers zich iu het belang van
het Rijk met elkander zullen verstaan.
De „Vossische Zeitung" verneemt
uit Tandzjer, dat daar het gerucht gaat,
dat spoedig een Engclsch eskader de
haven zal binnenloopen. Naar men weet,'
hals had gehaald. Ook noemde hij Erna
von Harnecks naam niet, toen hij de slede
vaart als de oorzaak van de gebeurlijk
heid tusschen ritmeester von Eichstctt cn
Ncinstetten opgaf.
De vader had reeds bij dc eerste woor
den zijns zoons de pijp ter zijde gezet;
het hoofd .voorover gebogen, luisterde hij
in gespannen aandacht. 1 Iet ycrweerdc,
gerimpelde gezicht gloeide, de oogen
schoten vuur, toen Hans Otto van de hein
aangedane bdcediging sprak. Toen deze
geëindigd had, bedekte hij liet aangezicht
nadenkend met de rechterhand. De moe
der streelde de hand van haar zoon, lief
devol ^tot dezen opziende.
Gij zi/t officier der reserve, sprak de
opperhoutvester als Hij zichzelf, 't Eerste
gevolg zal dus zijn, dat deze aangelegen
heid voor een raad van eer komt.
Jk zal mijn ontslag moeten nemen,
vader, voltooide Hans Otto bitter. ,HH is
mij wel beduid: een man als jk mag den
rok des konings niet meer dragen.
Ja, Hans, zoo zal het gaan. De slag
treft n zoowel als ons. Laat het je echter
tot troost zijn, dat niet alleen je vader,
maar ook een menigte andere welgescha
pen menschen, die het gebod Gods hoog
houden, aan je zijde zullen staan.
(Wordt vervolgd,}