3 BUITENLAND. 2e Jaargang, No. 504, Ste ftzicUehc Gou/ta/n£ J Bureau OUDE! SINGEL. 54. LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, t 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. Zaterdag Juni 1911. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur koop en verkoop (geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangebode betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Dit nummer bestaat uit DRIE BLADEN en een GEILLUS' TREERD ZONDAGSBLAD. Wegens het Feest van PINKSTEREN zal „De Leidsche Courant" Maandag niet verschijnen. PINKSTEREN. Voor weinige dagen slechts vierden wij het feest van 's Heeren .Hemelvaart De Christus, Die na Zijn vreeselijk lij den glorievol uit Zijn graf was opgestaan om Zijn almacht te toonen, en Zijn werk als het ware te bezegelen, idiezelfde Christus ging Zijn Apostelen verlaten, en wederom scheen het alsof het nieuwe rijk van Israël niet gesticht zou worden, Doch neen, al vaart Hij op ten hemel, al blijven zij schijnbaar zonder hulp ach ter, toch moet Zijn woord in vervulling gaan, dat Hij hen niet als weezen zal lach- terlaten. Hij heeft hen beloofd Zijn JH. Geest te zenden. Deze zal hen bezielen met een moed, grooter dan welke iemand op aarde ooit gehad heeft. Hij zou hen ontsteken in een oprechte liefde voor hunnen Meester en Diens werk, in een krachtdadige liefde, een liefde sterker dan de dood, Hij zcru in hen ontwikkelen een reuzenkracht, noodig om geheel de aar de voor Christus te veroveren. Doch daaraan dachten de Apostelen niet ten volle, zij peinsden over het Rijk van Israël, hetwelk volgens de voorzeg gingen der profeten en de woorden van Jezus, moest hersteld worden. Maar naast zulke droeve gedachten ver lieten de gedachten aan den Verlosser hun gemoed niet „De Vertrooster, de H. Geest, Dien de Vader in Mijnen naam zal zenden, Hij zal u a lies leeren en u alles herinneren, wat Ik u gezegd heb"* Zij wisten dus dat de Christus, Die hen verlaten had, weer iemand zou zenden om hen in Zijnen naam te vertroosten en te sterken. Hoe echter, wisten zij niet. Doch uit eerbied voor dien Vertrooster bereidden zij zich in stilte op Zijn komst voor. En in hunne door gebed meer en meer geheiligde zielen daalt eindelijk die \H. Geest neer, de Vertrooster en Helper, Die bij hen zou blijven tot het einde der dagen. Er ontstaat een gedruisch als van een hevigen wind, en in de gedaante van vurige tongen, daalt Hij neer in hunne harten en maakt die ongeletterde vrees achtige visschers tot Apostelen, vol van Gods wijsheid en krachtig om alles voor God te doen en te lijden. Neen, thans dralen zij niet langer, de deuren houden, zij niet gesloten, hun vrees voor de Joden is verdwenen. Zij ijlen naar buiten en beginnen den Chris tus te prediken, niettegenstaande spot en hoon, ja zelfs ondanks folteringen hen aangedaan. Welk een verschil die, Apostelen van gisteren en heden. Kunnen ook wij niet zulk een verande ring ondergaan? Ja, indien wij in Gods genade leven, dan woont de H. üeest in ons en Hij blijft in ons. Want Chris tus woorden luiden: „Indien jemand Mij bemint, dan zal hij Mijn woord onder houden, en Mijn Vader zal hem bemin- en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen." De H. Drievuldigheid woont dus in de zielen van hen die God beminnen, en door dat verblijf werkt de H. Geest alles in hen, wat hij eertijds in de Apostelen gewrocht heeft. Doch wij moeten om die gave des H. Geestes bid den. God wil dat wij om de genaden vra gen. En daarom vooral op dezen dag moe ten we met vertrouwen het gebed der Ji. Kerk dikwijls op onze lippen hebben: „Kom, H. Geest, vervul de harten uwer geloovigen en ontsteek in hen het vuur uwer liefde." De „Balans" en de Gemeente raadsverkiezingen. De „Balans", democratisch weekblad voor Leiden, 'heeft in no. 10 iets over c!e a.s. gemeen,teraadsverkiezinf-en geschre ven, naar aanleiding van i nze artikelen1 Over dat 'onderwerp. Onze artikelen waren feitelijk te gen, ^nzdn 'collega aan de Doezastraat gericht. Hei neutraal karakter van dit blad 'scheen echter te verbieJen ons van' antwoord te dienen. Serieuze kost mag zijn lezers niet worden voorgezet; s'c.'ds als een, ,,dwaze idealist" iets over zijn „ijdele 'droom er ijen," 'wil zeggen, be staat daartoe gelegenheid. De „Balans" heeft het opgenolmeln/ voor zijn naneef aan de Doezastraat en schijnt te betreuren, dat wij met méér 'practischen, lcijk de dingen bezien, dan het neutrale dagblad en dat wij niet met het fantastisch geleverd pleidooii „geen politiek in den jRaad'^ zijn meege gaan. De „Balans" vervolgt dan „De nood is nu de vrijzinnigen vanJ allerlei gading opgelegd. Dat het de vrijzinnigen echter «niet altijd te doefri is geweest om onder de leuze geen politiek in den Raad, voor eigen partij zetels te winnen of te bëhoudent bewijst wel het feit, dat indertijd Mr. J. C. van der Lip in dit college is ge bracht en zelfs tot wethouder is be noemd. .Dergelijke weelde mogen de vrij zinnigen zich thans, nu zoo met beslist heid door de Roomsch Katholieken de an,tithese-leuze wordt aangeheven, waar bij zonder twijfel de anti-revolutionai ren zich van harte zullen aansluiten, te meer omdat er voor hen een wethouders zetel mee te behalen, valt,, niet meer ver oorloven^ Willen zij niet geslagen wor den over de gansche linie, dan moeten zij zeer eendrachtelijk samen werken". Arme vrijzinnigen, wel beklagenswaard is uw lot! Want gij, die reeds zóó vrij zinnig waart Mr. v. d. Lip tot raadslid te kiezen en hem zelfs wethouder te maken, gij kunt thans uw onbevangen heid njet m'eer toonen. Gij zijt thans aan- aangewezen alleen partijgenoofen te kie zen, en zult zelfs eendrachtelijk 'moeten' saamwerkeii0 wilt gij' niet over de gan sche lin,ie geslagen worden. Hoe geheel anders was het vroeger. Toen werd door U de politiek uit den Raad gehoudentoen zocht gij uit sluitend bekwame mannen voor de Vroed schap en, toen vondt gij ook die ondier alle gelederen der burgerij), met Uitzon dering van hec christelijk volksdeel. Toe'ni behoefdet gij niet het viiur uit de slof fen te loopien om de meerderheid te fen te loopën om de meerderheid te behouden; toen dreigde geen gevaar over de gansche linietoen kondt gij met pleizier één zeteltje inruimen voor een raadslid, waarvan gij in uw binnen ste' hoopte, dat hij een der uwen zou zijn. Wat de benoeming van jyir. v. d. Lip tot wethouder aangaat, weet de „Balans" wellicht door haar jeugdigen leeftijd niet, dat de vrijzinnigen Mr. v. d. Lip niet gestemd hebben om zijn christe lijke beginselen, do-ch uitsluitend om overwegingen van practischen aard Van de 4 wethouders was er toenter tijd één Katholiek en drie liberaal, ter wijl de burgemeester tot de anti-revo lutionaire partij behoorde. De meerder heid in het college van B. en W. behoor de dus tot de linkerzijde Is het nu niet al te kinderachtig te beweren, dat de vrijzinnigen geheel vrijwillig en uit de ferentie voor de minderheid den heer d. Lip, dien, ze bij ons indeelen, tot wethouder kozen, waardoor de meerder heid in het college van B. en W. werd verplaatst van, links naar rechts? Het is misleidend deze verkiezing te willen, aanhalen als bewijs van vrijzin- 'ge onbe»angenheid. Ook in, ander opzicht is de „Balans" onpprecht. „In cjistrict 111", adviseert het blad, jStelle men slechts één candidaat, een flinken degelijken volksmaneen niet zich met politiek op den, voorgrond stel lende persoonlijkheid. Hij zal het te- ge novcv den niet bijzonder gewilden heer Kersten^, die e'r als wethouder van Financiën nu dit jaar de aanslagen; an, de plaatselijke directe belasting al gemeen tegenvallen in populari teit allerminst op vooruit gegaan is, ee.i, heel eind brengen". i Wie iets van de gemeente-aidmmistra,- tie afweet, is ook bekend, dat de' wet houder van, Financiën allerminst zelf het kohier der plaatselijke belasting opmaakt Zijn, de aanslagen dus hoog, dan ligt het in de eerste plaats .aan den controleur der gemeentebelasting, die in deze de leiding heeft. Maar bovendien, als de anslagen algemeen tegenvallen, heeft men,, óf vroeger de belasting ontdoken^ 'f is men te hoog aangeslagen. In het eerste geval zal zwijgen het beste zijn, in het tweede geval kan men recla,mëe- ren bij den gemeenteraad. De klacht van de hooge belasting keert zich allereerst tegen die raadsle den, die bij elke gelegenheid, sog^er op de gevolgen te letten salarisverhooging bepleiten; wien een voorstel van B. en W. nimmer verstrekkend genoeg is en die het steeds door amendementen po gen te „verbeteren", 't Zijn de would-be democraten ter linkerzijde, op wier ver sterking in den Raad de „Balans" aan dringt. Het criterium „geavanceerd", dat de „Balans" voor adspirant-raadsleden stelt is voor ons niet voldoende. Het is een niets zeggende leuze, waarmede de kie zers wei te verblinden zijn, maar die geen voldoende leiddraad bevat voor practisch optreden. Wij blijven, daarom ons advies hand haven: principieele gemeente-politiek. Deze sluit niet uit saamwerking met de tegenstanders, waar ze mogelijk en in het belang der gemeente is. Wij behou den echter onze zelfstandigheid, die wij na jaren van moeitevollen strijd en zei fopofferendeav arbeid hebben ver kregen, en die wij niet voor een schijn- leuze willen prijsgeven. lit de Leidsche Vroedschap. Wat een warmte in de Raadzaal Don derdagmiddag en, toch zaten de heeren hun tijd te verpraten over kleinigheden; alsof ze op dat oogenblik nergens beter konden komen dan in een warme duffe vergaderzaal. Door eene lichte onge steldheid was de burgemeester verhin derd de vergadering te leiden, en werd' hij vervangen door den .wethouder van Hameldie buitengewoon gemoedelijk is bij zulke gelegenheden, volgens onze bescheiden meening wel eens te gemoe delijk, zoodat het dien schijn heeft dat bij de zaken niet au serieux neemt. Gelukkig weten we beter, maar de lei ding van den burgemeester is toch een geheel andere en meer juiste. Bij de ingekomen stukken was eene dankbetuiging van den gannisoenscom mandant voor de ophooging van het Schuttersveld, dat nu uitstekend bleek te voldoen,; en eene mededeelinjg van| Gedeputeerde Staten, dat geen vergun ning kon worden verleend door de Ko ningin om op het terrein van de a.s. Landbouwtentoonstelling sterken drank in het klein te verkoopen. Voor de ten toonstellingscommissie geen aangename tijding, al gelooven we niet, dat het succes van de tentoonstelling afhangt van deze omstandigheid. Verder geen bij zonders. Enkele benoemingen, en de agenda liep vrij vlug door, tot bij het voorstel tot aan,koop van een tiental huis jes van, de Holl. Electr. Spoorwegmaat schappij aan den Jrleerensiingel. Deze huisjes staan op een terrein dat in het uitbreidingsplan der gemeente, als straat is geprojecteerd. Ze zijn indertijd ont eigend ten behoeve van den nieuwen spoorweg en de maatschappij, die het terrein niet noodig had, bood ze thans de gemeente te koop aan voor f 9000. Dan|k je wel, zei de h^er Reimeringer, ik zie het n,ut van dien aankoop niet in, maar de heer Korevaar toonde duide lijk aan, dat het wel degelijk in 't be lang van de Gemeente was, de huisjes te bezitten- De Raad stemde unaniem voor, behalve de heer Reimeringer die. niet te overtuigen was. Een lang en in vele opzichten peute rig debat 'bntspon zich naar aanleiding van de nieuwe verordening op de bank van, leening. Er waren twee stroomin gen, eenerzijds de heeren, die meen den, dat de Raad zelf medezeggingsschap moest hebben zoowel bij de benoeming van, Commissarissen als in het inWendiig beheer van de bank, van den anderen kan,t een 'gedeelte, dat meende dat men' gerustelijk wat me^r vertrouwen kon stellen, in de Commissarissen. De eerste meenJng werd voorgestaan door de heeren Zwiers, Pera en Fokker. De laatste, die indertijd eens benoemd is als commissaris, om welke benoeming de andere commissarissen bedankten^ welk feit aanleiding gaf aan den heer Fokker om ook weer te bedanken, liet n,iet onduidelijk doorschemeren, dat hij het nogal moppig vond, om nu eens dui delijk zijn0 oppositie te laten voelen. De tweede tneenjng vond hare ver dedigers in de heeren Fockema Andreae, Corts, van der Lip en Meuleman. Voor de talrijke opmerkingen verwijzen we naar het verslag. Vermelden we alleen, dat alle amendementen, waarin de eer ste meening werd belichaamd, w;erden De heer Roem zorgde bij de behande ling van dit onderwerp voor de „note gaie" door de aanmerking te maken, dat het woord „Directeur" en „Assistent" met een hoofdletter, het woord „Klerk" met een kleinen letter stoind gedrukt. Laat men nu nog eens zeggen, dat de Leidsche Raadsleden 'de stukken niet ijverig bestudeeren,. Toen kwam er een ijitvoerig debat over de H. B. S. voor meisjes. Inder tijd zijn er door de heeren van {ter Eist, okker en Sijtsma, en daarn* door de heeren, Vergouwen en MeuJdman, voorstellen ingediend 'om aan1 deze school een progressief schoolgeld te heffen. B. en W. kwamen nu met een uitvoerig praeadvies en wilden eerst een princi pieele uitspraak van den Raad, of pro gressie gewenscht 'was. De meerderheid van het dagelijksch btestuur was tegen progressie, de minderheid er voor. De heer 'v. d. Eist stelde dadelijk een.e motie voor, Waarin werd uitgedrukt, dat de Raad progressie wilde. B. en W. konden dan later met voorstellen komen'. De heer V. d. Eist, verdedigde deze motie met er op te wijzen, dat de Commissie van Toezicht op het M. O. zich er mede kon vereenigen. Op verschillende 'gronden werd de motie verdedigd door heeren Ver gouwen, Pera en Meuleman. De heer Vergouwen deed Suitkomen dat progres sie bij schoolgeldbetaling altijd ge wenscht was, terwijl de heer Pera bei- toogde, dat ook bij vrij sterke progres sie de school nog te duur was. De heer Meule.nan zeïde onomwondeh, dat zijn; voorstel indertijd daarop gericht was, den, liberalen gelegenheid te geven te toonen, dat ze werkelijk iets over had den voor onderwijs dat naar hunne rich ting was. Geen voorstander van goed koop onderwijs, zeide dë heer Meule man,, zou den moed hebben om hadden we de school niet, in dë huidige om standigheden voor te stellen een school op te richten, die jaarlijks 15000 gld. aan de 'gemeente kost, alleen geschikt is voor den gegoeden stand, en waarvan dan nog een groot aantal menschen we gens hunne bepaalde richting niet ge- dien d zijn. De heer Fockema Andreae bestreed de progressieve schoolgeldheffing: voor dezelfde diensten moet van ieder hetzelf de gevorderd worden, eene stelling, moeilijk in hare algem'eenheid te verde digen,. Ook de heeren Roem en Carpen- tier Alting, de laatste in roerende taal, bepleitten het groote nut van deze school voor Leiden ,en zouden we den heer Carpentier Alting mogen gelooven, dan is Leidens wel en wee zoo goed als saam- geweven met het bestaan van deze school. Enfin er werd nog wat gepraat maar ten slotte gestemd en de mo tie v. d. Elsft werd aangenomen rechts de vrijzinnig democraten voor, links den heer v. d. Lip tegen. Hoe B. en W. een voorstel zullen for muleer en dat 'alle voorstemmers zal be vredigen, lijkt Cns ieen raadsel. Rechts wil een progressie beginnend niet het tegenwoordig schoolgeld, de vrijzinnig democraten willen veel goödkooper be ginnen. Dat zal inog wel een warme mid dag worden.. De heeren waren het moe, 't was bij vijven, Kom, kom, zei de heer v. Ha mel laten w.e toch doorgaan. 'Neen, we gaan, zeiden 'sommigen en ze 'deden het. De voorzitter liet stemmen of er zou worden 'doorgegaan 'en 14 leden ble ken daarvooT. Voor punt 17 trad de heer Meuleman,, die lid is van de Com missie van 'beheer over Endegeest en Rhijngeest een geheime vergadering aan gevraagd, en. men zou daarmede voort gaan. Maar eerst stelde de voorzitter den heer Korevaar in de gelegenheid^ oan te antwoorden op de interpellatie van den heer 'Fokker in de vorige ve gade- ring over 'het gebruik van portland-ce ment 'of Ijzer portland-cement bij den bouw van 'de electrische Centrale. De heer Korevaar deed den heer Fokker uitleg, Waarop de Voorzitter dadelijk zeide fheer Fokker is zeker wel beb bevredigd? wat echter niet het geval bleek te zijn,. De heeren Vergouwen ert Sijtsma "mengden 'zich ook in het d<?bat, en de 'heer Fokker wilde juist beginnen aan de voorlezing van een Duitsch ci taat maar 'de Raad werd ongeduldige en 'de heele bespreking die overigens geheel "nutteloos was, verliep. Verschillende leden gingen Jieen de vergadering Verliep dus ook, maai* de deuren Werden gesloten voor een'e geheime Zitting 'die nog eenigen tijd gie* duurd heeft ALGEMEEN OVERZICHT. Toen de Sultan van Marokko zag dat de Fransche troepen dicht genoeg Fez na derden, dat hij zonder al te veel gevaar zijn troepen buiten de stad kon laten, is hij met zijn oude knevelarijen herbegon nen en heeft een bloedbad aangericht onder de omliggende stam men wier kudden hij wegvoerde. ,Waar- schijnlijk vond hij daar de hulpmiddelen, waarmede hij zijn feestelijke onthaling der Franschen kon bewerkstelligen. Geen wonder dat hij bang is dat de Franschen hem yyeer zullen verlaten. Volgens de laatste berichten dringt de Sultan thans er op aan, dat zoowel te Fez als te Mequinez een blijvende be zetting wordt gelegerd van 5000 man Fransche troepen. Hij verklaart, dat er geen sprake van kan zijn, dat de Fran schen de hoofdstad weer zouden verla ten. De colonne-Gouraud is goed en wel met de met provisie beladen kameelen in Fez aangekomen. Een correspondent van den „Berl. Lok. Anzeiger", die den tocht mede maakte, beschrijft welk een haast onafgebroken, soms zelfs zeer zwaren strijd de dekking van het convooi te voeren had tegen de van alle zijden opdringende Jcabylenhor- den. De „Times" verneemt uit Tandzjer, dat, volgens, daar uit Fez ingekomen be richten, de Fransche troepen te Fez op 29 Mei onder bevel van generaal Moinier vertrokken zijn met geheime bestemming en met leeftocht voor negen dagen. Vermoedelijk is het doel Mekines. Nog gjeeds wil het den Turk niet ge lukken de verschillende opstauden den kop in te drukken. Zoo bericht Reuter, dat de opstandelingen in Jemen Ebba, de hoofdstad van Assir, hebben in genomen. Het garnizoen van de stad, dat over zwaar geschut beschikte, was 3000 man sterk. De grootsjerif van Mekka heeft een poging gedaan om de stad te ont zetten, maar is onderweg verslagen en heeft Ebha niet kunnen bereiken. Izzet .pasja daarentegen heeft op de hoogvlakte van Jemen met goed succes tegen Iman Jahia gestreden. Een groot gedeelte van zijn volgelingen heeft zich overgegeven. In Albanië kan het hun nog evenmin gelukken vas ten voet te verkrijgen, ofschoon nu be richt wordt, dat zij de opstandelingen uit hun stellingen ten noorden van Bridza verdreven hebben. Met al meer kracht beginnen zij hun krijgsverrichtingen te hervatten. Drie gelijktijdig optrekkende Turksche kolannes hebben verschillende stellingen der opstandelingen bezet, maar de Tur ken zijn er tot dusver niet in geslaagd Boekowik Weletsjiko, de hoofdstelling der Albaneezen, in te nemen. De Turk sche troepen plegen allerlei gewelddaden, verbranden dorpen, ontheiligen kerken, enz. Tal van vluchtelingen blijven de grenzen overtrekken. Buiten het geharrewar tusschen de ver schillende landen, die niet graag iets van hun invloedssfeer in Marokko verliezen, heeft de Marokkokwestie ook in het Fransche kabinet kwaad bloed gezet. De minsters Delcassé en Cruppi hebben het in een der laatste zittingen van den ministerraad hevig met elkaar aan den stok gekregen, wist de „Figaro" te melden. Delcassé verweet daarbij den minster van buitenlandsche zaken zijn voortvarendheid in de Ma- rokko-politiek. Nu komt echter het „Ha- vas"-agentschap met een tegenspraak, als zou eenige oneenigheid tusschen de mi nisters bestaan. De wrijving echter, welke „Havas" ont kent, dat zou bestaan tusschen bedoelde ministers, maakt het gesprek uit van alle welingelichte politieke personen,verzekert de „Figaro" vervolgens. Jiet blad wil zich thans bepalen tot de mededeeling, dat de heer Delcassé het zich zeer aan getrokken heeft, niet ad interim belast te zij ngevvorden met de portefeuille van oorlog, en dat hij het minister Cruppi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1911 | | pagina 1