Gen catastrophe aan Amsterdam's
Oostergrens*
ZATERDAG 13 MEI 1911.
482
De groots uitbreiding van Amsterdam in onzen tijd gaat zon
der eeniffen twijfel aan den Westkant.
Daar groeien de nieuwe kwartieren als uit den grond, daar
verrijzen eveneens straten en nieuwe buurten als in tooverslag.
daar zet zich de grens der bewoonde wijken steeds verder' uit
over de westelijke stadsgrens, en de forensen nemen toe in aan
tal, als in de dagen toen de Nieuwe-Amstelaars zich gelukkig
voelden en onafhankelijk!
Dertig jaren geleden was het anders.
Toen had men er gedachte op, dat de stadsgrens eerder naar
het midden en het oosten zou uitdijen, en al is ook in die buurt
de toeneming der bevolking niet gering geweest, de groote aan
groei der stad in onze dagen is toch naar het Westen, naar den
kant van Haarlem. Daar is ook, om van katholiek standpunt
nu liefst te spreken, pas een nieuwe Roomsche kerk gebouwd,
die wij in een volgend nummer nog eens in al haar schilder-
EEN CATASTROPHE AAN EEN ANDERE
GRENS VAN AMSTERDAM:
Aan den zuidkant van Amsterdam is de uitbreiding der stad
niet zoo krachtig als aan den anderen kant. Vroeger rekende
men echter op aanbouw in het Zuiden en het nu ingestorte
z.g. „Zwitsersche Hotel" te Diemer is daar een bewijs van.
Het hotel werd gebouwd in de eerste dagen der eerste wereld
tentoonstelling te Amsterdam, maar.de verwachte gasten
bleven uit. Toen werd het gebruikt voor woonkazerne en
fabriek: een stoomwasscherij werd erin gevestigd, doch het
dreunen van de machine hebben de muren niet kunnen door
staan en ten slotte is de achterzijde van het geheele complex
dezer dagen ingestort. Daar de bewoners de ramp zagen aan
komen, konden zij zich gelukkig te voren bergen en zijn er
geen ongelukken bij te betreuren geweest.
achtige omgeving zullen reprodu-
ceeren en die wel den tijd teekent, daar
ze de oude „Boomskerk", uit 't cen
trum der stad, komt te vervangen.
Om echter van den Oostkant der
stad te gewagen: een ondernemend fi
nancier had daar, toen de Wereldten
toonstelling in 1883 zoo gouden droo-
men Rondstrooide, waarvan er zoo
weinige zijn verwezenlijkt, een groot
hotel gebouwd voor de gasten, die
Amsterdam zelf niet meer zou kun
nen bergenDie zouden dan wel rus
tig naar Diemer komen, zoo meende
hij. Maar de man is bedrogen uit
gekomen: zijn gasten bleven weg, en
het „Zwitsersche Hotel" is verlaagd
tot een complex woningen voor arme
luidjes, en er werd zelfs een fabriekje
in gevestigd.
Ten slotte is dat vooral ook de on
dergang geworden van het huis zelf,
want de muren waren wel gebouwd
op het bergen van eenige slapende lo
geergasten, maar niet op het snorren
van gasmotoren en het nooit-rustende
geraas van waschmachines
En zoo geviel het, dat onlangs het
halve gebouw ineenstortte, en have en
goed der bewoners, voor zoover ze het
niet hadden geborgen toen de muren
begonnen te kraken en te bersten,
medesleepte in de ruine
Gelukkig dat de catastrophe niet
zoo onverwacht kwam: reeds des
avonds van te voren had het gekraakt,
en waren de muren begonnen te
wijken; voorzichtige luidjes, op het
gevaar verdacht, gingen hun boeltje
PASTOOR HAVEKES:
de Zeereerw. Heer Pastoor Ha-
vekes, de 86-jarige rustende pas
toor der kerk van het H. Hart te
Rotterdam, herdacht Vrijdag 12
dezer den dag, waarop hij voor
50 jaar de plechtige geloften af
legde in de orde van den H. Do-
minicus. Heel Katholiek Rotter
dam vierde met openlijk eerbetoon
ofstil gebed dit feest met den
grijzen kloosterling mede!
bergen
En vroeg in den ochtend kwam
de ramp, en donderenjl stortte het
voormalige hotel in
Sic transit......
DE BLOEMENFEESTEN TE UITGEEST:
In ons vorig nummer hebben we een paar kiekjes gegeven van de groote
bloemenfeesten, die heel Kennemerland naar Uitgeest hebben doen
stroomen; bovenstaand kiekje van het geheel van den glorievollen
optocht, die algemeen bewondering wekte, mag daaraan nog om der
volledigheidswille worden toegevoegd.