Gen catastrophe aan Amsterdam's Oostergrens* ZATERDAG 13 MEI 1911. 482 De groots uitbreiding van Amsterdam in onzen tijd gaat zon der eeniffen twijfel aan den Westkant. Daar groeien de nieuwe kwartieren als uit den grond, daar verrijzen eveneens straten en nieuwe buurten als in tooverslag. daar zet zich de grens der bewoonde wijken steeds verder' uit over de westelijke stadsgrens, en de forensen nemen toe in aan tal, als in de dagen toen de Nieuwe-Amstelaars zich gelukkig voelden en onafhankelijk! Dertig jaren geleden was het anders. Toen had men er gedachte op, dat de stadsgrens eerder naar het midden en het oosten zou uitdijen, en al is ook in die buurt de toeneming der bevolking niet gering geweest, de groote aan groei der stad in onze dagen is toch naar het Westen, naar den kant van Haarlem. Daar is ook, om van katholiek standpunt nu liefst te spreken, pas een nieuwe Roomsche kerk gebouwd, die wij in een volgend nummer nog eens in al haar schilder- EEN CATASTROPHE AAN EEN ANDERE GRENS VAN AMSTERDAM: Aan den zuidkant van Amsterdam is de uitbreiding der stad niet zoo krachtig als aan den anderen kant. Vroeger rekende men echter op aanbouw in het Zuiden en het nu ingestorte z.g. „Zwitsersche Hotel" te Diemer is daar een bewijs van. Het hotel werd gebouwd in de eerste dagen der eerste wereld tentoonstelling te Amsterdam, maar.de verwachte gasten bleven uit. Toen werd het gebruikt voor woonkazerne en fabriek: een stoomwasscherij werd erin gevestigd, doch het dreunen van de machine hebben de muren niet kunnen door staan en ten slotte is de achterzijde van het geheele complex dezer dagen ingestort. Daar de bewoners de ramp zagen aan komen, konden zij zich gelukkig te voren bergen en zijn er geen ongelukken bij te betreuren geweest. achtige omgeving zullen reprodu- ceeren en die wel den tijd teekent, daar ze de oude „Boomskerk", uit 't cen trum der stad, komt te vervangen. Om echter van den Oostkant der stad te gewagen: een ondernemend fi nancier had daar, toen de Wereldten toonstelling in 1883 zoo gouden droo- men Rondstrooide, waarvan er zoo weinige zijn verwezenlijkt, een groot hotel gebouwd voor de gasten, die Amsterdam zelf niet meer zou kun nen bergenDie zouden dan wel rus tig naar Diemer komen, zoo meende hij. Maar de man is bedrogen uit gekomen: zijn gasten bleven weg, en het „Zwitsersche Hotel" is verlaagd tot een complex woningen voor arme luidjes, en er werd zelfs een fabriekje in gevestigd. Ten slotte is dat vooral ook de on dergang geworden van het huis zelf, want de muren waren wel gebouwd op het bergen van eenige slapende lo geergasten, maar niet op het snorren van gasmotoren en het nooit-rustende geraas van waschmachines En zoo geviel het, dat onlangs het halve gebouw ineenstortte, en have en goed der bewoners, voor zoover ze het niet hadden geborgen toen de muren begonnen te kraken en te bersten, medesleepte in de ruine Gelukkig dat de catastrophe niet zoo onverwacht kwam: reeds des avonds van te voren had het gekraakt, en waren de muren begonnen te wijken; voorzichtige luidjes, op het gevaar verdacht, gingen hun boeltje PASTOOR HAVEKES: de Zeereerw. Heer Pastoor Ha- vekes, de 86-jarige rustende pas toor der kerk van het H. Hart te Rotterdam, herdacht Vrijdag 12 dezer den dag, waarop hij voor 50 jaar de plechtige geloften af legde in de orde van den H. Do- minicus. Heel Katholiek Rotter dam vierde met openlijk eerbetoon ofstil gebed dit feest met den grijzen kloosterling mede! bergen En vroeg in den ochtend kwam de ramp, en donderenjl stortte het voormalige hotel in Sic transit...... DE BLOEMENFEESTEN TE UITGEEST: In ons vorig nummer hebben we een paar kiekjes gegeven van de groote bloemenfeesten, die heel Kennemerland naar Uitgeest hebben doen stroomen; bovenstaand kiekje van het geheel van den glorievollen optocht, die algemeen bewondering wekte, mag daaraan nog om der volledigheidswille worden toegevoegd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1911 | | pagina 13