Uit de Pers.
Gemengd Nieuws.
Derde Blad, oenoorende
bij De Leidsche Courant
van Zaterdag 8 April.
De Middenstands-beweging.
„De Rotterdammer", (anti-rev.)
gaat in losse artikelen de hoofdpunten
van het Middenstandsvraagstuk behande
len en schrijft daartoe als inleiding:
Het is een ongemeen verblijdend ver
schijnsel, dat mannen uit alle politieke
[partijen, zoowel van rechts als van links
van den aanvang af hun belamgstellingl
en steun hebben gegeven aan de opko
mende Middenstardsbeweging ten' on
zent. Van beide zijden, zoowel van de
zijde van de Middenstandsmannen zelf
als van de mannen der politiek, is vani
den beginne ingezien, dat, wilde de be
weging ten onzent slagen, zij bewaard
moet blijven voor één groote fout, die
in het buitenland herhaaldelijk optrad*
iDaar toch zag men het geschieden, dat
de Middenstand eenmaal georganiseerd,
óf er naar trachtte zelfs als politieke
partij op te treden, óf meer nog, haar
steun bij de verkiezingen verleende aan;
een of andere partij, die naar haar pijpen
wilde dansen.
Principieel en practisch nu ware een'
dergelijke verbintenis met de politiidki
voor de organisatie van onzen Middel
stand de dood geweest. Principieel, om
dat een politiek beheerscht door het be
lang, en niet door het beginsel het alge
meen landsbestuur noodzakelijk op ge
heel verkeerde wegen moet voeren. Ter-
Wij'l toch dit bestuur slechts naar een
stel bepaalde beginselen kan worden ge
voerd, met uitsluiting van andere, daar-
tegenoverstaande beginselen is het juist
plicht der regeering voor de verschillen
de maatschappelijke belangen, waarmee
zij in aanraking komt, te waken zonder
voor eenig bepaald belang zich meer
warm te maken dan voor het andere. Ter
wijl alle geknutsel met beginselen voor
een regeering ongeoorloofd is, moet met
de verschillende belangen van landbouw
groot- en kleinhandel, arbeid, kunst, we
tenschap en wat niet al, juist in den goe
den zin des woords wél worden „ge
knutseld" dat is, ze moeten naarmate
van de beschikbare kracht alle gelijke
lijk worden behartigd. Politieke partijen
die de verschillende staatkundige be
ginselen belichamen tc binden aan be
paalde belangen van groepen uit de
maatschappij, is dus de paarden achter
den ploeg spannen. De maatsichappei-
lijke groep, die zoo handelt, jaagt niet
naar recht, maar naar ongeoorloofde
macht, cn de politieke partij, die zul'ken
steun aanvaardt, brengt zich zelf om
haar principieele eere.
Maar ook practisch ware ten onzent
zulk een huwelijk tusschen de Midden
standsbeweging en de politiek voor de
eerste noodlottig geworden. In een groot
land, waar de organisatie's zoowel in
ledental als in financieele kracht sterker
zijn en waar de politieke partijen zich
beperken tot enkele groote groepeerin-
gen is een dergelijke handelwijze, hoe
zeer ook op principieele gronden af te
keuren, practisch nog wel doorvoer-
baar. Maar ten onzent is iets dergelijks
eenvoudig ondoenlijk. Onze organisatie's
van den Middenstand kuifllhend niemand
missen, niet één lid van den Middenstand
mag zich uit politieke gronden in zijn
organisatie minder op zijn gemak gevoe
len. Anderzijds -is ons land politiek'
eindeloos gedeeld. De vrij-liberale groep
bestaat uii drie ongelijkesoortige ele
menten, de mannen van het type v. Hou
ten, van Prof. v. d. Vlugt en vat Stork.
De: Unie-liberalen tellen onder hum
leden een groep die men moeilijk met
den naam van democraten lean aandui
den, terwijl een ander deel zijn kracht
zoekt in zoo rood te zijn als maar moge
lijk is. De vrijzinnig-democraten viallen
eveneens in twee vrij scherpe onderschei
den. onderdeden uiteen, de iiitellectu:-
eele katheder-sociailsten en een radi
caal deel der kleine burgerij. Onder de
FEUILLETON.
Een offer van het biechtgeheim.
Naar het Duitsch.
9)
„Ik moet bekennen, dat het mij uiterst
moeilijk valt, deze verschrikkelijke aan
klacht tegen u,* een katholiek priester, vol
te •houden. Bedenk toch, dat niet alleen
uwe eer. maar ook de goede naam van
uwen stand gevaar loopt, door dit voor
val door het slijk te worden gesleurd.
Geef mij tenminste een middel aan om
de waarheid op het spoor te komen."
,,ik kan slechts verklaren, dat ik on
schuldig ben, en smeek li, het verhoor
te eindigen, daar ik u geen verdere op
heldering kan geven", zeide de geeste
lijke, die nu v J inzag, dat er voor hem
geen redmiddel crblecl', izij God een
wondei ve'rrichu
•'Dan blijft bei:1.as, ts anders
over dan mijn plicht te doen, gij dwingt
mij daartoe door uw hardnekkig zwij
gen!"
hij drukte op den knop der electrische
sewn en zeide rot elen binnenkomenden
politieagent: „Breng dezen man in
voorarrest!"-
socialisten leeft de strijd tusschen re
visionisten en marxisten ondanks allerlei
practisch compromis toch voortdurend
weer op, door Wijnkoop en de anarchis
ten daarbij nog in den rug bestookt.
Na op de partijgroepeering van rechts
gewezen te hebben, toont het blad aan
de opvolgende kabinetten steeds een
warme belangstelling voor het Midden*
standsvraagstuk hebben getoond. Dr.
Kuyper, De Marez Oyens, Veegens en
Talm a deden hierin als Minister voor el
kander niet onder. Daarom is het plicht
zich van deze beweging op de hoog)te
te stellen. Belangstelling is er ook on
der onze mannen genoegzaam voor.
Meermalen werd door onze plaatselijke
leiders tot partijgenooten, die in dezen
geacht konden worden iets meer op de
hoogte te zijn, dan ook de vraag ge
richt om voorlichting ten einde in den
winter in de kiesvereenigiaigen ook aan
het Middenstandsvraagstuk eens enkele
avonden te wijden.
Toch was deze voorlichting niet ge
makkelijk te geven. Vooreerst geldt ook
van de Middenstandskwestie wat Gam-
betta eens van de sociale kwestie in 't
algemeen zeide, dat ze niet uit één, maar
uit allerlei verschillende, onderling
soms weinig samenhangende vraagstuk
ken bestaat, die afzonderlijke behande
ling vergen. Toch heeft de kwestie zelfs
als geheel ook weer haar algemeene ge
zichtspunten, die in samenhang dienen
te worden beschouwd. En een ander las
tig punt komt daaibij. Dit namelijk da«t
er over deze vraagstukken weinig ge
schikte litteratuur bestaat. Over sommi
ge onderdeden bestaan vrij uitgebreide,
maar weinig populaire geschriften, over
andereu vindt men zoo goed als niets.
Het meeste is bovendien verborgen in al
lerlei processenverbaal en rapporten van
binnen- en buitenlandsche congressen,
artikelen in tijdschriften en dergelijke.
Kortom, voor wie van de zaak nog niet
veel afweet, is het niet gemakkelijk er
in te komen.
In aansluiting aan bovenstaand, lezen
wij in den „R. K. Middenstandsr"
onder het opschrift:
De politiek uit bond en vakblad
Sommige leiders en vakbladen van.
Boeren- en R. K. Patroonsbonden maken
er in den laatsten tijd ijverig propaganda
vo-or, om in 1913 meer boerenafgevaar-
digden en industrieelen naar de Tweede
Kamer te zenden.
Zoo schreef o.m. een dezer bladen,
dat het tegen 1913 't b'lalekje voor een
industrieel aan het rollen wil brengen.
Men vraagt ons, of thans ook niet de
beurt is aan den „R. K. Middenstander"
om voor meer middenslan,ds.ai gev'aa r d ig-
den op te komen.
Neen, aan zulk spelen niet vuur doen
wij niet mee.
Reeds in 't eerste nummer van den
„R. K. Middenstander" hebben wij ver
klaard, dat we de politiek uit den bond
en ook uit 't vakblad willen houden.
De beste manier om 'n vakblad en 'n
bond er onder te werken is, wanneer ge
met de politiek begint.'
Iets anders is 't natuurlijk wanneer wij
pleiten voor middenstandsverlegenwoor-
digiug, staatssteun voor den middenstand,
middenstands enquête, enz.
In dezen zin zullen wij middenstands-
politiek blijven voeren.
Maar ons mengen op het terrein der
kiesvereenigingen d.oen wij liever niet.
Dat is.... de pest voor de R. Kw Or
ganisatie.
En daarom hopen wij dat bovenge
noemde leiders en vakbladen met ver
snelden pas van dezen geheel verkeerd
ingeslagen weg zullen terugkeere'n.
De Liberalen onderling.
„Het H a n d e 1 s b 1 a d" heeft het aan
den stok met „De Vaderlander", het
orgaan van den beer Roodhuizen.
„Het Handelsblad" had er op ge
wezen, dat de gloeiende liefde voor Het
algemeen kiesrecht bij' den heer Rood
huizen en zijn medestanders nog slechts
enkele jaren geleden zoo lauw was, dat
de vrijzinnig-democraten om die lauwheid
zich van de Liberale Unie afscheidden.
Dan had het blad betoogd, dat bij het
volk in zijn breedere kringen van die
XI.
Den volgenden dag kon men in alle
den godsdienst vijandig gezinde nieuws
bladen van Noord-Amerika lezen, dat een
katholiek priester, Paulus Lurtz ge
naamd, gevangen genomen was wegens
diefstal. Dat was een welkome gelegen
heid voor de godsdiensthaters om de
Katholieke Kerk en hare bedienaars met
spot en smaad overladen. De arme
gevangene vooral werd daarin voorgesteld
c een schijnheilige schurk, die de zoo
genaamde verhevenste geheimen van zijn
godsdienst schond, om ze als dekmantel
ie gebruiken voor zijne schandelijke be
driegerijen. De arme priester werd een
door het priesterkleed verkapte ellende
ling genoemd, en de er maar op los
liegende dagbladschrijvers vorderden de
volle gestrengheid der wet tegen den
vermeenden schuldige. Bij tientallen wer
den de nieuwsbladen met dergelijke las
terlijke aantijgingen in de kamer des
rechters gebracht. Hij las ze peinzend
en hoodfschuddend. Maakte de gevan
gene dan werkelijk den indruk van een
misdadiger? Was niet veel meer het be
wustzijn zijner onschuld op zijn gelaat
te lezen? Maar waarom bleef de aan
geklaagde bij zijn zwijgen volharden?
De rechter was niet katholiek, en daar-
liefde voor het algemeen kiesrecht even
min een spoor aanwezig is. Eindelijk had
het blad er waarschuwend aan herinnerd,
hoe onvruchtbaar de verkiezingscampagne
voor links in 1905 door haar negatieven
grondslag voor een krachtig regeerings-
beleid was geweest.
Dit nu was minder aangenaam voor
den heer Roodhuizen, die daarop „H e t
Handelsblad" kapittelt over zijn dub
belzinnige houding, want het is nog niet
recht duidelijk, of in 1913 dit blad sterk
tegen of sterk jvóór het algemeen kies
recht is, en wil jgaarne weten, of het aan
de voorgenomen anti-clericale campagne
zal meedoen.
Blijkbaar is heel de tuchtiging van de
Liberale Unie voor „Het Handelsblad"
niet meer geweest dan een opluchting
van het overkropt gemoed.
Maar nu die opluchting is geschied,
haast het blad zich, om onder verwijzing
naar eenige slappere tirades uit zijn vroe
gere artikelen te verklaren, dat het in
1913 noch sterk voor, noch sterk tegen
algemeen kiesrecht zal zijn.
Alzoo: de Liberale Unie kan gerust
haar gang gaan.
Ze moet nu evau de boetpredikatie
aanhooren. Maar ze moet 'tzich niet te
erg aantrekken. „Het Handelsblad" zal
niet „sterk tegen" algemeen kiesrecht zijn
in 1913. De Unie zal in 1913 van het blad
geen last meer hebben.
Eerst ging Prof. Visser tc Gorcum
overstag.
Thans deed pok „Het Handelsblad"
reeds afstand van ernstige oppositie in
1913.
De vrijzinnige concentratie in Fries
land doet ook mee.
Het aanstaande da capo van de nega
tieve campagne van 1905 teekent zich
met den dag duidelijker tegen den poli
tieleen horizon af.
Rechts daarom alle hens aan dek en
ons voor den slag tijdig gereed gemaakt
Mr. H. v. G. schrijft in „Het Cen
trum" over
Administratieve omslag.
Wanneer met Sept. a.s. de Trek-
houdenwet zal zijn in werking getreden,
zal de gemeentelijke administratie in de
1100 gemeenten van Nederland weder
verrijkt worden met de noodige registers
ter inschrijving en doorhaling der houders
van trekhonden in de gemeente.
Op het voetspoor toch der Motorwet
heeft ook de Trekhondenwet het stelsel
aanvaard, dat alles in orde is, wanneer
maar de noodige papieren zijn beschre
ven en op een aantal paperassen de voor
geschreven formulieren zijn ingevuld.
Aden kent het systeem der Motorwet:
alwie een automobiel of motorfiets bezit,
is verplicht deze te doen inschrijven en
een nummer en nummerbewijs te vragen,
zonder weikc dit Vehikel op den open
baren weg niet mag worden gebruikt. Een
loffelijk systeem, dat ten minste dit voor
deel biedt, dat men door het opnemen
van het nummer te weten kan komen,
wie de eigenaar is, hetgeen voor even-
tueele aansprakelijkheid wegens aange
richte schade van groot belang kan zijn.
Daarbij blijft het echter niet! De be
stuurder moet n!. bovendien voorzien zijn
van een „rijbewijs", hem persoonlijk be
treffende. Een rijbewijs, het klinkt heel
mooi. Men zou verwachten, dat voor het
verkrijgen hiervan eenig bewijs van be
kwaamheid in het besturen der nog altijd
min of meer gevaarlijke motorrijtuigen
zou vereischt worden. Mis! Het is alleen
maar om het papier te doen (in casu
linnen)Het stelsel der wet is: zonder
rijbewijs moogt gc niet rijden; een rij
bewijs wordt echter afgegeven aan ieder
een die 't vraagt, mits hij slechts IS jaar
is of, voor een motorfiets, 16 jaar
en niet bij rechterlijk vonnis wegens eenig
misbruik van de bevoegdheid tot het be
sturen van. motorrijtuigen zij ontzet.
Hier hebben we derhalve een volkomen
nutteloozen omslag; met een bepaling,
dat personen beneden 16 en 18 jaar
geen motorfietsen of automobielen mogen
besturen, waren men precies even ver
gevorderd. In de practijk immers ligt
het voor de hand, dat niet telkens en
telkens weer de rijbewijzen van de motor-
om kwam hij ook niet op de gedachte,
dat de mond van den eerwaarden heer
gesloten kon zijn door zijne beroepsplich
ten hij wist niet, dacht er niet aan, dat
een katholiek priester, al is hij dan ook
overigens een zwak mensch, zelfs een
zondaar, liever tienmaal den schande
lijksten dood ondergaan wji, dan ook
zelfs maar den schijn op zien laden het
biechtgeheim te verbreken. Hij zond de
bladen met de lasterlijke artikelen in de
cel des gevangenen, o.m dezen er toe te
brengen, die schandelijke verdachtmakin
gen door de een of andere uitlating te
ontzenuwen. De rechter vermoedde niet,
dat hij daardoor den armen priester een
ware zielefoltering aandeed. Het gchecle
z*eleleven van den priester kwam op
tegen den smaad, waarmede men hem
en zijne Moeder de H. Kerk belasterde.
Een smartelijk zuchten kwam uit zijne
borst, op het lezen der lastertaal, welke
de wereld ingezonden werd over zijn
persoon. „Heer, help mij!" zuchtte hij
uit volle borst, „dezen smaad om U te
dragen."
De dag der uitspraak was daar. De
nieuwsbladen hadden weken lang zich
beziggehouden met den diefstal van den
katholieken geestelijke Paul Lurtz; op
den dag der uitspraak was dan ook de
gerechtszaal tot op de laatste plaats bezet.
Alle groote nieuwsbladen der groote ste-
besiuurders worden opgevraagd. Alleen
in gevai van twijfel zal dit gebeuren.
Waarom dan echter aan allen een
last opgelegd, die slechts is gekeerd tegen
het misbruik van enkelen. Dit misbruik
immers, het rijden door hen, die bij
rechterlijk vonnis zijn uitgesloten, of door
hen, die niet den vereischten leeftijd heb
ben bereikt, kan even goed wordtin tegen
gegaan zonder dezen kostbaren papier
winkel.
Met de Trekhondenwet weer precies
hetzelfde. Inschrijving in een register
met opgave van een nummer, dat op de
hondenkar moet zichtbaar zijn. Bij mis
bruik wordt als straf de inschrijving"door-
gehaald.
Nu is bekendheid van den houder
zeker heel wenschelijk. Dit kan echter
eenvoudiger en goedkooper bereikt wor
den door voor te schrijven, dat naam en
adres van den houder op den wagen
vermeld moeten staan. De moeite van
eerst nog uit te maken, wie de houder
van het opgenomen nummer is, ware
daardoor nog uitgespaard. En bij de ont
zetting uit de bevoegdheid om een hon
denkar te houden, komt het toch weder
slechts aan- op de bekendheid van het
vonnis, welke alweder vrij wat gemakke
lijker verkregen kan worden dan door
den omslag der doorhaling in het „trek-
hondenhoudersregister".
Het is inderdaad een niet te miskennen
euvel, dat bij elke nieuwe wet steeds
meer administratieve omslag gevorderd
wordt. Behalve de kosten en moeite
in de uitgestrekte gemeenten in het Noor
den, waar het gemeentehuis soms uren
verwijderd is, niet gering kost dit
stelsel steeds meer ambtenaren om al de
papieren voorschriften uit te voeren en,
wat het ergste is. wordt langzamerhand
de goe-gemeente steeds meer onder over-
heidsvoógdij geplaatst: voor alles en nog
wat moet men vooraf zoo en zooveel
papieren van overheidswege bekomen.
Toch ware vermindering van admini-
tratieven omslag, vermindering van den
paperassenwinkel hier en elders een
hoogst wcnschelijke verbetering.
Land- en Tuinbouw.
Engélsche Zuivelbereiders naar
Nederland.
De vcreenigiiig van „Britisch Dairy-
Farmers Association" heeft besloten dit
jaar een excursiereis naar ons land te on
dernemen teneinde kennis te maken met
onze zuivelbereiding.
Het programma is nu vastgesteld on
geveer 135 leden der vereeniging, zullen
aan den tocht deelnemen.
In den vroegen ochtend van 6 Mei
e. k. zal 1 en dekeeren, door dr. Van Rijn
vergezeld, via den Hoek van Holland,
te 's-Gravenhage aankomen. Na bezoeken
aan het boter- en kaasoontröle sta'tkm'
enz. zijn de vreemde gasten door den
Minister van Landbouw aan een luiuch
in het hotel „De Witte Brug" genoodigkl,
waaraan ook de Britsche Gezant te 's-
Gravenhage zal aanzitten, die daar zijn
landgenooten zal verwelkomen. Om twee
uur in den namiddag volgt dan de eerste
conferentie, onder voorzitterschap des
heeren Roumieu. Alsdan zal dr. Van Rijn'
een voordracht houden over „De zuivel
bereiding iii Nederland" en dr. J. Poels,
directeur van het Rijks Serum Instituut
te Rotterdam, over „De middelen inl
Nederland aangewend om veeziekteln te
bestrijden."
De Zondag daarop zal worden besteed
met een bezoek aan de blo.embollienvel-
den te Hillegom en Lisse.
Maandag 8 Mei zullen de Engelschcn
naar Gouda gaan en er de gasten zijn!
van de afdeel wig Gouda der „Holl. Mij.
van Landbouw" en onder haar auspiciën!
bezoeken brengen aan de boerdierijenl
der heeren v. d. Broeke te Stolwijk,
Ooms te Haastrecht, J. C. en J. H. v. d.
Torren te Waddingsveen. Zij zullen dan'
kennis maken met het maken der Goud-
sche kaas en tevens den tuinbouw te Bos
koop kunnen bezichtigen..
Dienzeifdeii avond wordt naar Arnhem!
gereisd en den volgenden dag een be
zoek gebracht aan de model-boerderij
des heeren Pauwe te West-Pannerdeu en|
den- van de Vereenigde Staten hadden
berichtgevers gezonden, om hun lezers
uitvoerige verslagen te kunnen leveren
over het verloop van het rechtsgeding.
De aanklacht liep over een diefstal van
20000 dollar, gepleegd door den zieken
huispriester Paul Lurtz onder verzwa
rende omstandigheden.
Op alle vragen van den president der
rechtbank gaf de aangeklaagde niet an
ders dan steeds 't zelfde antwoord„Mijn
heer de president, ik ben geen dief!" Als
getuigen verschenen de beide zoons van
den overleden bankier, Henri en Patrick
Blackford, de ziekenverpleegster, dokter
World en de koorknaap, die den eer
waarden heer Lurtz naar den stervende
gebracht had. Vooral het getuigenis van
Patrick Blackford woog zwaar. Hij ver
haalde nauwkeurig de nadere omstan
digheden bij den dood zijns vaders en
gaf ten slotte als zijn vaste overtuiging
te kennen, dat niemand anders dan de
geestelijke het geld ontvreemd kon heb
ben. Op de vraag van den voorzitter tot
den beschuldigde, of hij iets te antwoor
den had op liet getuigenis van Patrick,
antwoordde hij, na een langen, onbe-
schrijfelijken blik op Patrick geslagen te
hebben, zooals altijd: „Mijnheer de pre
sident, ik 1 li geen dief!"
De onbeschrijfelijk smartelijke blik van
den priester, drong den jongen bankier
aan de Rijkstuinbouwschool te Wagenip*
gen.
Op Woensdag 10 Mei wordt afgereisd:
naar Leeuwarden en van daar uit worden)
dien dag bezoeken gebracht aan de boer*
derijen der heeren A. Palsnia te Weidumi
en K. N. Kuperus te Marssum, terwijl na
terugkeer te Leeuwarden i.n het „Hotel)
Weideina", de heer J. Mesdag, zuivel*
insepeteur voor Friesland, een lezing zal
houden over „Melk-opbrengst".
Donderdag 11 Mei wordt de zuivel fa*
b'riek der „Kon. Ned. fabriek van melk*
producten" te Sneek bezocht en biedea!
de Friesche zuivelvere en i gingen den]
vreemden gasten in die stad een lunch'
en daarna een boottocht over de meer
naar Akkrum aan.
Leeuwarden wordt in den ochtend van]
Vrijdag 12 Mei verlaten om te reizen.'
naar Alkmaar, van waar men dien zelf
den middag naar Midden-Bcemster gaat
om daar te zien de fabriek van Edammen
kaas „De Toekomst", de kaasfabriek
„De Bamestra" en de boerderij des hee
ren Zeeman.
Van daar vertrekt inen dan naar Am
sterdam, waar in den ochtend van 13
Mei de merkwaardigheden der stad wor
den bekeken, terwijl in den namiddag cefaf
deel der e xcursionisten te Hoorn het
Rijkslandbouwproefstation en de Model-
zuivelboerderij gaat zien en een ander
gedeelte de Rotterdam de Coöperatieve
fabriek en gecondenseerde melk gaat
bezoeken. I
Natuurlijk mag voor Engelschen eenj
bezoek aan Makken en Volendam niet!
ontbreken en dit neemt dan ook de plaats)
op het programma in als slot, op Zondag;
14 Mei; dien avond keeren de Engel
schen naar Londen terug.
Boer en Boekhouderij.
Van hoe zeldzame beteekenis 't feit
is, dat een boer precies weet, wat hij
aan zijn vee heeft, welke koe hem voor*
deel opbrengt, en welke niet, wordt weer
eens overtuigend gedemonstreerd door
Schneider in de Landw. Wocnenschr. fur
die Provinz Sachseii. Een veehouder!
oefende nauwkeurig controle uit op melk!
en vetopbrengst van zijn koeien, en liiji
hierbij het systeem vna individueele voe
dering in toepassing. Wat niet deugde,
werd uit den veestapel verwijderd. Ter
wijl nu 't vetgehalte in de melk van col
lega's gemiddeld 3.31; 3.38; 3.45 en
3.48 pCt. was over de jaren 1891, 1905
1906 en 1907, bedroeg 't voor den vee
houder Pekkus, die zijn bedrijf weten
schappelijk inrichtte, resp. 3.50; 3.80,
3.74 en 3.88 pCt. In 1903 gaven de
koeien van anderen geuiiddelld 2118
IC.g. melk met 280.7 pond boter. In 1907
gaf elke koe van den heer Pekkus ge
middeld 3800 Kg. melk met 3.88 pCt
vet; in 1910 zelfs 4300 L. melk met 4
pCt. vet, dus 1 pond boter per dag en
per koe, hierbij inbegrepen den tijd van"
droogstaan.
Toen ook bij andere veehouders mclki
en vetopbrengst gecontroleerd werd en
dienovereenkomstig maatregelen geno
men werden, zag men ook hier in korten!
tijd een belangrijke verbetering. Voor
een even talrijken veestapel bedroeg de
ontvangst aan melkproducten in 1904:
184.195 M.in 1907: 245,802,32 M.
(vet en meikopbrengst waren beide be
langrijk gestegen.) Er waren boeren, die
aan melk en boter gemiddeld 112 en 129
Mark per koe meer ontvingen dan voor,
de oprichting der controlevereeniging.
Hoeveel boeren zouden er ten onzent
nog zijn, die niet inzien, waar lm:i voor
deel schuilt? Laten we op die vraag
liever het antwoord schuldig blijven?
(Ned. Tds. v. Melkh.)
Schuitjes. Een eigenaardigen
aanblik bood gistermiddag gedurende en
kele minuten de Heerengracht bij de
Bergstraat te Amsterdam. In Het gracht
water dreven nl. ettelijke dameshoeden
rond, afkomstig van een eveneen.: in het
water gevallen handkar van een hoedeu-
magazijn. De hoeden werden in eenigs-
zins desoiaten toestand opgevischt, doch
met de kar had men meer moeite.
•diep in de ziel; had hij op dit oogenblik
de aanklacht kunnen terugnemen, hij zou
het zeker gedaan hebben. Zou de priester
dan toch onschuldig zijn? Het bewustzijn
zou te verschrikkelijk zijn, eeri onschul
dige, en dan nog wel een priester, die
zijn vader bij zijn doodstrijd had bijge
staan, op de bank der beschuldigden te
hebben gebracht. Vanaf dit oogenblik
hoopte Patrick nog op een toeval, dat
de onschuld van den aangeklaagde zou
doen uitkomen. Dit toeval kwam echter
niet. De priester was toch bij de be
handeling van de aangelegenheden des
overledenen met zulk een pijnlijke voor
zichtigheid te werk gegaan, dat niemand
ook maar eenig vermoeden had van de
ware toedracht der zaak. De drie per
sonen, die wellicht het proces van dcu
geestelijke in verband hadden kunnen
brengen met den ongelukkigen 'omme
keer in hunne levensomstandigheden, vcr-
moedd 1 volstrekt niet, dat een priester
bij hen in huis geweest was. Bovendien
hoorden zij niets van het proces, want
juist in dien tijd voerden de golven haar
naar het groene Erin, naar haar ge
boorteland.
Paul Lurtz moest zich zelf met smarte
lijke bevrediging bekennen, dat zijne pijn
lijke oprechtheid hem dc deuren dei
gevangenis opende.
(Wordt vervolgd).
