101
knieën. „Dus alleen een beschikking van den recht
vaardigen God," mompelde hij en het scheen alsof
een rilling door zijn leden voer. Mijn nieuwsgierig
heid werd nu eerst recht opgewekt, want ik voor
zag dat hier een bijzonder geheim stuk menschen-
leven mij zou worden geopenbaard.
„In dezelfde danszaal, misschien op dezeltde
plaats, waar ge mij verhoord hebt, mijnheer de
rechter, is mijn ODgeluk begonnen 1"
Gotz geraakte in steeds gro#ter ontroering „U
zal ik alles uiteenzetten, want ge zijt blijkbaar het
werktuig van Gods rechtvaardigheid geweest. In
dezelfde zaal, wellicht op dezeltde plaats, waar ik
bij het eerste verhoor stond, is eens een misdaad
begaan, die juist zoo oud is als ik en die, zij het
ook in het geheim, heeft voortgewerkt, tot ik nu
hier zit, schuldig aan een zelfde misdaad. Hoor
mij aan, mijnheer de rechter, hoe ik eigenlijk
tot moordenaar ben opgevoed. Maar neen,
ik wil, zelf schuldig, geen aanklacht tegen mijn
vader uitspreken. De rechtvaardige, barmhartige
God moge ons allen genadig zijnl
Ik wil u alleen zeggen, hoe zich alles heeft toe
gedragen. Nu ik ter dood veroordeeld ben wil ik
mijn geweten ontlasten en zien of dan ook niet
voor den moordenaar een Onze Vader uit mede
lijden zal gebeden wor
den, dat ik zoozeer noo
dig heb!"
Gotz was bij deze
voor mij nog steeds
raadselachtige meede-
deelingen meer en meer
opgewonden geworden.
Hij was opgestaan en
liep haastig heen en
weer. Ik ried hem aan
te gaan zitten om tot
kalmte te komen.
„Ge moet niet denken,
mijnheer de rechter, dat
de toespraak en de ver
maningen van deD gees
telijke in de laatste
dagen vruchteloos voor
mij geweest zijn, of
schoon ik daarop geen
antwoord heb gegeven.
Alles heb ik overwogen,
maar niets gezegd. Eerst
wilde ik van u weten,
hoe het met dat ver
hoor in die zaal stond,
of ge dat opzettelijk hadt
gedaan of dat het een
beschikking Gods was
EEN AARDIG KIEKJE VAN HET SPAANSChE KONINGSPAAR,
genomen dezer dagen bij een morgenwandeling te paard in de straten van Madrid.
vechtpartij ooit ontbrak.
Zijn oude moeder
hij had zijn vader vroeg
verloren deed hij veel
verdriet aan, maar toch
kon zij haar eenig kind
de middelen niet ont
houden om zijn lustig
leven vol te houden.
Het ontbrak hem dan
ook niet aan kameraden,
wier aanvoerder hij
steeds was. Zijn moeder
meende, dat haar Ber
tram, als hij een brave
vrouw kreeg, zijn wilde
levenswijze wel veran
deren zou, want hij had
een goed hart, al werd
dit dikwijls overheerscht
door zijn eigenzinnig
heid en opbruisenden
toorn. Zijn moeder gaf
zich dan ook alle moeite
een passende vrouw voor
hem te vinden en hem
te bewegen mijn moeder
zaliger ten huwelijk te
vragen. Of zij er goed
KIEKJES UIT DE VOETBALWERELD:
kiekje van den interessanten wedstrijd V. O. C.—
een prachtig kiekje van den interessanten wedstrijd v. u. Haarlem, Zondag jl op
Haarlem's veld gespeeld, en die met gelijk spel 2-2 eindigde. De fotograaf wist het eerste
gelijkmakende doelpunt voor Haarlem, dat op eigen veld zich schitterend weerde, juist te
treffen.
En het is een beschikking geweest
„Welke betrekking is er dan tusschen de vroegere misdaad in
de danszaal en u zelf," vroeg ik eindelijk, met klimmende be
langstelling in Gotz vervuld.
„Zooals ge weet, mijnheer de rechter, ben ik niet uit deze streek
geboortig. Mijn vader God moge hem in de eeuwigheid gena
dig zijn moet in zijn jongen tijd een vroolijke borst geweest
zijn, die bij geen feest mijlen in het rond, maar ook bij geen
REUSACHTIGE BRAND TE GIESSEN-NIEUWKERK:
verleden week brandde de Coöperatieve Stoomgraarmalerij en Lijnkoekenfabriek „De Sa
menwerking" te Giessen-Nieuwkerk lot den grond toe af. Een deel der muren viel in, juist
op een motorschuit met melk geladen, die in brand geraakte en zonk. Onze foto geeft van
de verwoesting een duidelijk beeld.
aan deed dit huwelijk tot stand te brengen geloof ik niet, ofschoon
een ander huwelijk vermoedelijk niet beter zou uitgevallen zijn.
Mijn vader leidde in de eerste maanden een rustig, vreedzaam
leven, maar deze tijd was ook het eenige geluk in haar huwelijk,
heeft mijn moeder mij dikwijls gezegd, die menschelijker wijs ge
sproken een beter lot verdiend had. Zij was toch van nature
vroom en goed en wat er later aan haar ontbrak, was deels een
gevolg der omstandigheden." Gotz hield een oogenblik op.
„Spoedig verviel vader weer tot zijn vroegere
levenswijze. Bij een feest had hij zijn oude kame
raden aangetroffen, en zooals een vonk voldoende
is om het dorre gras te doen ontbranden, zoo waren
de stekelige opmerkingen zijner vroegere vrienden
voldoende om hem met éen slag weer in hun mid
den te plaatsen als hun aanvoerder en de belhamel
van den troep.
En toch waren er nauwelijks drie maanden sedert
het huwelijk verloopen! Bovendien was het of met
den terugkeer tot het vroegere leven de wildheid
en losbandigheid mijns vaders nog grooter waren
geworden. En noch de smeekingen en tranen zijner
moeder, noch de klachten en verwijten zijner jonge,
ongelukkige vrouw mochten iets baten. Zijn kame
raden beheerschten hem, door zijn ijdelheid te
vleien, terwijl hij meende hen te bevelen. Gewoon
lijk zochten zij hun plezier en vermaak niet in den
naasten omtrek, maar gingen liever eenige uren
ver om hun streken en baldadigheden uit te vieren.
Zoo waren zij ook eens naar D. gegaan en mijn
vader met hen voor zaken, naar hij beweerde
maar inderdaad om de kermis mee te maken. Daar
werd gedronken en geschreeuwd, uit moedwil de
dansvreugde gestoord, wat spoedig tot vechtpar
tijen aanleiding gaf. Tweemaal werd het bijgelegd,
maar een doodelijke haat kookte in de borst mijns
vaders tegen een aanwezigen boerenzoon, die
hem openlijk had verweten, dat hij liever thuis bij
zijn vrouw moest blijven dan hier de vreugde te
komen verstoren. Wordt vervolgd.)
