""BUITENLAND.
Uit de Natuur.
Derde Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Vrijdag 24 Maart.
De Week.
We komen er deze week, wat betreft
het buitenlandsch nieuws, dan al treurig
af. Wereldschokkende gebeurtenissen vie
len er niet te vermelden (men zal toch
wat anti-clericaal gesmijt met modder niet
als zoodanig beschouwen) en als er iets
anders was, wat dan eenige graden la
ger op onzen waardeeringsstandaard
staat, dan heeft men er al evenveel hou
vast aan als een drenkeling aan den scha
duw van een eikentak op het water
waarin hij spartelt.
Zoo zou ik met den besten wil der we
reld niet weten te vertellen hoe eigenlijk
de vork in den steel zit in de kwestie
van Mexico met zijn opstandelingen aan
den eenen, en de Amerikaansche, met
scherp gewapende, troepen aan de ande
re zijde der grens. En wie mij precies
weet te zeggen hoe het staat met het ge
schil tusschen Rusland en China, dien sta
ik, (let op dit genereuze aanbod), de
helft van de opbrengst van dit overzicht
af, wat tusschen twee haakjes niet veel
is, de opbrengst n.l.
We weten in beide gevallen slechts dat
er wat met troepen gescharreld wordt
en om te bewijzen, dat dit met absoluut
niet de minste kwade bedoeling geschiedt
heet dit proefmobilisatie. Dit woord is
een prachtige uitvinding waarmee alles
gedekt kan worden. B.v. op een gegeven
morgen bemerkt men een paar batterijen
zwaar geschut met eenige regimenten in
fanterie en ettelijke escadrons cavallerie
van het Duitsche leger in de duinen bij
Noordwijk en Katwijk. Hebben heelemaal
geen kwaad in den zin. Proefmobilisaties.
Alle berichten uit die streken zijn dan
ook zoo helder als koffiedik. Zoo nu
weer de kwestie met den Russischen ge
zant te Peking die vermoord heet te zijn
en den volgenden dag, volgens een ander
bericht aan een diner bij den minister van
buitenlandsche zaken aanzat. Het is al
weer van hetzelfde laken een pak met
Portugal, waar we nu ten minste zoover
zijn gekomen, dat de kieswet afgekondigd
is. Of echter spoedig iets van verkiezin
gen zal komen, valt zeer te betwijfelen,
gezien de steeds duidelijker wordende
scheuring die er in de voorloopige regee
ring gekomen is. Onlangs vertelden we
iets van de partij die wellicht aan het be
wind zou komen, en die in tegenstelling
met de radicale van Alfonso Costa, die
met net verlies van zijn ministerschap in
het zicht, alvast naar een hoogieeraars-
fc ...je solliciteert, de gematigde wordt
genoemd. Wat we echter van dat gema
tigde moeten denken, heeft d'Almcida
ti eer dagen aan den correspondent der
R. Ct." verklaard. Op diens vraag
of hij niet het gematigd element verte-
g i -oordigde, ar.woordde hij
„Natuurlijk! Echter met dat „gema
tigd"' en „radicaal" maakt men dikwijls
vergissingen! Men rekent mij en mijn
pa Nijgen oo ten tot de gematigden, welnu,
ik behoor hoegenaamd niet tot wat men
in landen als Nederland b.v. tot de ge
matigden rekent. Wij zijn sterk vooruit-
s<:revend, zelfs heel radicaal, wij willen de
meest moderne sociale verbeteringen,
l-'ortugal geheel los van het clericalisme,
inulvidueele vrijheid in alles, nietwaar,
u kent ons programmaar alles met ma
te, dat wil zeggen alles moet zijn gere-
gelden loop hebben, niets overhaast, en
g_heel zooals het volk dit'zal willen.
Het volk kan daarover zijn meening in
de Kamer uitspreken. Het volk is de
natie; het volk zal zich zelf regeeren. Ik
ben geen gematigde; ik matig mijzelf
aileen in de uitvoering der republikein-
sciie beginselenik wil geen geweld,
geen doordrijving, geen haatdragendheid,
ik wil dat ons volk zichzelf is, en zich
niet laait meeslcepen door opwellingen
van het- oogenblik, ik wil vooral geen
represaffle-rnaatregelen, alleen rust en
vrede, want alleen door rust kan Portu
gal zich zelf worden. Gij moet ons volk
nu reeds kennen, het is zachtaardig en
goed, het wil rust en kalmte, maar men
moet het niet opwinden, men moet het
niet buiten zich zelf voeren.... tegen elke
Onder deze rubriek zullen van tijd tot
tijd onderwerpen behandeld en ingeleid
worden, betrekking hebbende op boven
stonden titel. Een zeer interessant en
a. - rwerp is wel zeker dat over:
Draadlooze telegrafie.
I.
Wanneer, door een metaaldraad een
electrische stroom gaat, die niet als de
z.g. gelijkstroom voortdurend in dezelfde
richting zich beweegt, maar met zeer
korte tussehenpoozen van richting ver
andert, dan zullen rondom d: n ucr
electrische en magnetische triOm in
staan. Doch niet slechts bij een heen- en
weergaan van electriciteit in een draad,
maar ook, en nog veel krachtiger, ont
staan dergelijke trillingen wanneer tus
schen J .vee punten, van richting veran
dert-.! elektrische vonken overslaan.
,W an neer men er nu in kon slagen deze
trii'ingen zoo sterk te maken, dat zij
zich tot op groote afstanden uitbreid-
poging daartoe zal ik mij sterk en uit alle
macht verzetten. Daarom noemt men mij
en mijn partij gematigd."
Men ziet het, dat dit heel wel de mee
ning illustreert van den schrijver der drie
star van eenigen tijd terug: „waar het
heen gaat." Portugal geheel los van het
clericalisine; eerder rusten de heeren der
loge niet, die „liebaugeln" naar het bol
werk der vrijmetselarij: Italië. Geen ge
legenheid laat men voorbijgaan om het
Vaticaan te grieven.
Zoo pas weer in Spanje, waar men niet
alleen goed vond, al komt er dan krach
tig protest van katholieken kant, dat de
koning den eere-kolonelstitel aanvaardt
van een Italiaansch regiment, maar men
zelfs zoover ging den koning van Italië
den „juridischen vertegenwoordiger" van
den staat te noemen, alsof niet de Paus
de rechtmatige vorst van dit hem geweld
dadig ontroofde gebied was. Gelukkig
echter dat hiertegen luide protesten ge
hoord werden, al kunnen dan de enkele
goedgezinden het niet verder dan tot
protesten brengen.
Erger is het gesteld met België waar
door de uiterst geringe opkomst der Ka
tholieken in de Kamer kon worden door
gevoerd, dat een telegram van geluk-
wensch aan het feestvierend Italië werd
gezonden, bij welks behandeling natuur
lijk de noodige grofheden aan het adres
van den Paus geuit werden. Tevens be
reikten de afwezige heeren door hun ge
brek aan ijver voor de goede zaak, dat
de schoolwet, waartegen de linkerzijde
zoo scherp gekant was, nu voor eenigen
tijd van de baan werd geschoven. Een
onvergeeflijke lauwheid aan welks gevol
gen men zich ook hier in Nederland
spiegele.
Nu we het toch hebben over feest
vieren; mogen we niet vergeten het veer
tigjarig bestaan der centrumspartij in
Duitschland, die nu juist bij die gelegen
heid tot een sterker omlijnde staatspartij
omgeschapen. Juist van die scherper
formuleering der grondbeginselen en de
grootere machtsuitbreiding mogen we
meer heil verwachten, wat we voor de
dappere, dikwijls zoohevig aangevochten
Duitsche Katholieken hopen.
V.
Weekpraatje.
Hoe kranig heeft zich deze week in
gezet. Dat is onze eerste gedachte als
we zoo in onzen geest de afgeloopen
week de revue laten passeeren.
Hoe prachtig begon Amsterdam, welk
een voorbeeld heeft het gegeven, I e': be
leefde een dag, zooals maar weinigen
zich zullen herinneren ooit beleefd te
hebben, een echt Roomsche dag.
't Viel juist zoo mooi samen met den
„Stillen "Omgang", die ieder jaar op
Zondag onder het octaaf van het Mira
kel feest gevierd wordt, en met liet feest
van St. Jozef, den patroon der H. Kerk.
Alles wat in den omtrek Room sell
is kwam des nachts reeds saamge-
stroomd naar de stad van 't H. Mirakel,'
men stond verbaasd over de menigte
jongelingen en mannen, die aan dezen
omgang deelnamen. Veel grooter was de
opkomst dan in vorige jaren, en hiertoe
heeft zeer zeker bijgedragen de op,-
roep van de R. K. Propaganda-club1 van
de hoofdstad.
En 's middags was het overweldU
gend, foen men daar zag die reuzenme-
nigte, welke het Paleis voor Volksvlijt
binnenstroomde, en honderden moesten
nog teruggewezen worden, geen enkele
plaats was onbezet. Alles zag men daar
broederlijk vereenigd, want.... allen wa
ren Roomsch-Kathoiiek, allen waren als
één man opgekomen, om' te protesteeren
tegen het onrecht den Paus aangedaan1.
Een schilderachtigen aanblik bood de
zaal door het aantal vaandels der ver
schillende vereeniginge.n. In één woord
't was een reuzenprotestmeeting.
Prachtig waren de speechen van prof.
van Hinsbergh en dr. Aloller, de eerste
spreker verhief zijn stem tegen de re
volutie die in korten tijd den Paus alles
ontnomen heeft en daarvoor ïn de plaats
niets goeds doch veel kwaads heeft ge
bracht, terwijl dr. Moller voornamelijk
de historie naging, hoe de Paus aan zijn
koningsrechten gekomen is en vooral hoe
sterk deze rechten zijn, zoo sterk dat
zelfs een protestantsch geschiedschrij
ver verklaard heeft, dat geen vorst zijn
den, en men tevens hun aanwezigheid
duidelijk aan kon toonen, dan had men
hierin natuurlijk een prachtig middel om
seinen over te brengen op een eenvou
diger en minder aan stoornissen onder
hevige wijze als langs de zoo gemakke
lijk stukknappende telegraafdraden en de
zoo dure onderzee-kabels. Hoe schitte
rende resultaten reeds bereikt zijn, blijkt
uit de onlangs gepubliceerde mededee-
liug, dat men van den Eiffeltoren te
Parijs seinen heeft kunnen wisselen met
draadlooze telegrafie-stations in Noord-
Amerika.
Thans willen we nagaan, hoe een der
gelijk station, werkend volgens het sy
steem van Marconi, dat vrijwel het meest
toegepaste is, ingericht is.
Als opwekker voor de elkaar snel op
volgende electrische stooten dient een
groote inductie-klos, in hoofdzaak over
eenkomende met de kleinere inductie
klossen, die door het gebruik in elec
trische vischinrichtingen, en als electri-
seerapparaten genoegzaam bekend zijn.
De uiteinden der klos bevestigt men aan
twee dicht bij elkaar opgestelde, bollen.
recht op zuik een hechte basis ka d: en
steunen als de Paus.
Overweldigend was aan het slot het
zingen van„Aan U, o Koning der
eeuwen."
Geen wonder dat allen volop enthu
siast naar huis wederkeerden, en dat zij
dezen dag nog lang in herinnering zul
len houden.
Doch nog iets „anders.
Eenigen tijd geleden hebben we eens
gepraat over» de paarden van het Rijks-
hengstveulendepot, hoe iemand daar een
hengst had gekocht voor meer dan f 3000
gulden en dat het beestje werd afge
keurd. Dus een strop. Dezer dagien
kwam mij nog iets meer van deze zaak
ter oore, en het zou onbillijk van me
zijn, als ik dit verzweeg, want wie a
zegt....
Mijn lezers hebben zich misschien in
wendig reeds boos gemaakt op dat de
pot, nu kan ik hen gerust stellen, want
de kooper heeft zijn bedrag reeds te
rug ontvangen, natuurlijk zal wel be
doeld zijn na teruggave van het paard.
Nog twee andere koopers hebben zich
op dezelfde wijze een strop gekocht, 't
is dus zeer waarschijnlijk dat"ook zij het
geld weer in hun porte-monnaie krij
gen. Me dunkt dit is een rationeele op
lossing, waarmee de koopers zeer te
vreden kunnen zijn.
Gisteravond konden we in onze krant
zien dat de 4heer Duijs zich weer eenige
politieke munt wil slaan. Hij zal nl. den
minister interpelleeren over de knoeie
rijen in Doornspijk en over het ontslag
van den rijksveldwachter te Gorssei.
Over het eerste konden de lezers reeds
iets in onze krant vinden, en ik ga er
ook liever niet op in. Over het tweede
wil ik wel iets zeggen, doch ook niet
te veel, daar het niet noodig is. H.et
is een heel aardig zaakje en het heeft
ook wel eenigszins zijn belachelijke zij
de. Die man nl. is ontslagen als rijks
veldwachter, kreeg geen pensioen en
werd kort daarna.... tot gemeenteraads
lid gekozen. Dit was natuurlijk bedoeld
als protest van het meerendeel der ge
meenteleden tegen het optreden van den
gemeenteraad. Dat is het heele verloop
van de zaak. En daar gaat de heer Duijs
zich druk over maken.
Nu die redenen van het ontslag, ja
daar hangt een geheimzinnig duister
over, er wordt veel over gepraat en ge
schreven, en je kunt natuurlijk niet een
ieder gelooven. Sommigen stellen de
zaak zoo zonderling voor, dat je ten
sterkste geneigd bent te zeggen, dat kan
niet waar zijn. Zou het b.v. op waarheid
kunnen berusten, dat de man daarom
ontslagen is, omdat hij te actief was, en
tegenover de heeren jagers zijn ambts
plicht durfde volbrengen. Natuurlijk
werd deze reden niet gegeven door hen
die hem hebben ontslagen, maar door
degenen, die aan zijn zijde staan. Mis
schien dat of de interpellatie van den
heer Duijs of het antwoord van den
minister eenige klaarheid in deze zaak
zal brengen.
Over m'nheer Duijs gesproken, 't is
te hopen, dat hij zich bij deze interpel
latie niet zoo kwajongensachtig zal aan
stellen als Woensdag in de Tweede Ka
mer. Doch vergeven we 't hem want:
kinderen hinderen. STAN.
Brieven uit Zoeterwoude.
v.
Tamelijk geregeld lees ik in de krant
de raadsverslagen van de verschillende
gemeenten in den omtrek en daarbij is
mij gebleken, dat reeds meer dan een
raad zich nu al bezig hield met het
vaststellen van het kohier van den Hoof-
delijken Omslag over 1911. Dat v/as
voor mij iets vreemds. Wij krijgen ge
woonlijk ons biljet pas in de tweede
helft van Augustus. Vroeger moest dan
spoedig daarop de geheele som tegelijk
betaald worden, de laatste jaren echter
in twee termijnen. Maar toch, tusschen
de ontvangst van het biljet en den verval
dag van den laatsten termijn liggen
slechts enkele maanden. Zou het niet be
ter zijn, als wij ons biljet vroeger ont
vingen en zoodoende een langereri tijd
hadden om de geheele som te voldoen
Vooral inden zomer valt het den meesten
aangeslagenen het gemakkelijkst, hun
belasting te voldoen. Mag ik „met ver-
waartusschen de vonken gemakkelijk
overspringen. Zooals de ervaring geleerd
heeft, verdient het de voorkeur, een dezer
bollen in geleidend verband met de aarde
te verbinden, terwijl men aan de andere
een in de lucht omhoogstekende draad,
bekend als de antenne, verbindt. Hoe
langer deze draad is, hoe grooter de
electrische trillingen worden, en als ge
volg hiervan, .hoe geringer de hinder,,
die zij van bergen, huizen enz. onder
vinden, daar de langere trillingen gemak
kelijker om dergelijke hinderpalen heen-
buigen dan korte trillingen. Daar echter
het oprichten van dergelijke draden tot
groote hoogten te groote kosten met zich
brengt, gebruikt men thans niet meer
een enisle draad, maar een netvormig
systeem van draden, wier werking bij
geringere lengte reeds groot genoeg is.
Deze zoogenaamde meervoudige anten
nen heeft men in verschillende vormen
geconstrueerd; zoo b.v. is het Italiaan-
sche pantserschip „Carlo Alberto" van
een waaiervormige antenne voorzien, ter
wijl die van het groote Marconi-station
te Rpldjin jn ^uid-Engel and van een
schuldigden eerbied' het bovenstaande
in de welwillende overweging van on»-
zen Raad aanbevelen?
Dat ik zoo over den Hoofdei ijken Omi-
slag tob, Ceeft wel eenige redens Ik
vrees n.l. met groote vreeze, dat het
percent aanzienlijk zal stijgen. Er is
toch bij den Raad aanhangig een voorstel'
om electriciteit te betrekken van Leiden
en zulks onder zeer zware voorwaarden.
Alleen voor Noordbuurt en Zuidbuurt
moet reeds f1800 electriciteitsgebruik
per jaar worden gegarandeerd. Van dit
bedrag moet, vooral de eerste jaren,
misschien wel gedurende den geheelen
duur der concessie, een goed deel uit
de gemeentekas komen. Bij verdere uit
breiding moet bovendien nog 15 pCt.
per jaar van het voor de uitbreiding be-
noodigde kapitaal per jaar worden ge
garandeerd. Heeft uitbreiding plaats op
verzoek van Zoeterwoude, dan wordt
nog gedurende 3 jaar een gebruik van
f 1.60 per jaar en per meter voor de te
leggen hoofdkabel door de gemeenite.
verzekerd.
Als een onbereikbaar ideaal wordt een
verlaging van den prijs toegezegd ibij
een totaal gebruik van f 2500, f 3500
en f 4500 per jaar.
Deze voorwaarden nu achten we veel
te zwaar. Dat ze zoo zwaar zijn, komt
natuurlijk op rekening van de uitge
strektheid der gemeente. Een definitief
besluit heeft onze raad, meen ik, no<g niet
genomen. Daarom heb ik nog eenige
hoop, dat zulk een wijze van electrici-
teitslevering vierkant zal worden afge
wezen tenzij de raad alsnog voldoende
zekerheid krijgt, dat het schier onmo
gelijke gebeurt en zoo goed als ieder
een zal aansluiten.
Hoe het zoover gekomen is? Er zijn
in de gemeente een aantal personen, die
te pas en te onpas beweren, dat met
gas, electriciteit en duinwater het aard-
sche paradijs zoo goed als bereikt is.
Werpt men denzulken tegen, dat al die
mooie en nuttige zaken de gemeentekas
zware offers zullen kosten, dan geven zij
van een prettig optimisme blijk en ver
zekeren, dat, zelfs in een uitgestrekt
gemeente als de onze, al die instellingen1
de kosten zullen goedmaken niet alleen,
maar ook mooie winst zullen opleveren.
En zoo ging het ook hier: de leugen,
dikwijls genoeg herhaald, miste ten slot
te haar uitwerking niet. Men ging wer
kelijk gelooven, dat men slecht§ de zaak
behoefde aan te pakken, om Zoeterwou
de vooruit te brengen en nog geld over
te houden op den koop toe. Het eerste
proefje, dat we er van zien, leert an
ders. Toch moet ons de opmerking van
het hart, dat Leiden toeschietelijker had
kunnen zijn. Immers Leldehad <o.:z.e
gemeente noodig om concessie voor de
bediening der werken aan het nieuwe ka
naal van de Vliet naar den Rijnu 't Is
teleurstellend, dat onze raad geen be
ter gebruik van deze gunstige omstan
digheid heeft weten te maken en tegen
zijn Leidsche collega niet opgewassen
D^eek.
Nu we het toch over den raad hebL
b'en, denken we ook aan het verzoek van
de afdecling Leiden van de Hollandsche
Maatschappij van Landbouw om sub
sidie voor de groote landbouwtentoon
stelling, die dezen zomer door haar ge
organiseerd wordt. Om meer dan ,een
reden durven wij die vereeniging met
haar verzoek weinig succes voorspellen,
ondanks het feit, dat onze Burgemeester
zitting heeft in liet Eere-Comité. Ten
eerste is de Maatschappij als neutrale
organisatie, die vooral door niet-boeren
geleid wordt, onzen boeren weinig sym
pathiek. Slechts enkele Zocterwoud-
sche leden telt zij. En de tentoonstelling
op zich zelf wordt door onze boeren van
twijfelachtig nut geacht. Veel inzendin
gen noch groote belangstelling zijn van
onze ingezetenen te verwachten en daar
om achten wij voor een subsidie, door
onze gemeente toe tc kennen, geen ter
men aanwezig.
Die tentoonstelling staat er anders
niet zoo mooi voor! Ik denk hier aan de
tongblaar, de meest gebruikelijke naam
voor mond- en klauwezer. Als ik aan die
ziekte denk, komt mij den vreeselijken
zomer van 1907 weer voor den geest,
waarin onze gemeente het eerst, en mis
schien ook het zwaarst getroffen werd.
Ik denk weer aan de eerste gevallen n et
onteigening en boeteaan de huzaren,
trechtervormige antenne voorzien is.
Het voornaamste deel van het ont
vangstation is de coharer van Branly.
Deze Eransche natuurkundige ontdekte
namelijk, dat een laagje metaalvijlsel, dat
een zeer slechte geleider is, onder in
vloed van electrische trillingen een zeer
goede geleider wordt. De coharer bestaat
uit een glazen buisje, waarin zich tus
schen twee metaalstiften een laagje los
op elkaar liggend metaalvijlsel bevindt.
Verbindt men nu de beide metaalpunten
met een electrische geleiding, waarin zich
een electrisch element, en een bel be
vindt, dan zal slechts een zoo geringe
stroom door kunnen gaan, dat de bel
buiten werking blijft Wordt nu echter
de coharer getroffen door electrische tril
lingen, dan zal hij de electriciteit beter
geleiden, en een sterke stroom, die de
bel in werking stelt, zal doorgaan. Waar
op deze betere geleiding, die blijft be
staan tot de coharer aan een lichte schok
wordt blootgesteld, berust, is tot nog toe
niet opgehelderd.
In het ontvangstation nu is een der
gelijke coharer opgesteld, welks eene
punt men met de aarde vumidt, terwijl
die hier kwamen onrustiger gedacht
tenisaan de veeartsen, die ten raadi
huize hun bevelen uitdeelden aan de mi
sère bij melkvervoer naar Leidenaan'
audiënties bij den Directeur-Generaal
van Landbouw, zelfs op een Zondag; aainl
tientallen koeien, aie aan de ziekte
stierven en begraven werdenkortom
aan een algemeene ramp, waarbij nenl
algemeen boetelof met processie niet
ontbrak. Ik herinner mij, dat naar aanlei
ding van de leemten en gebreken ia da
bestaande wet, die in dat jaar duide
lijker dan ooit aan den dag kwamen, een!
betere regeling van het Veeartsenijkun-
dig Staatstoezicht en de Veeartsenijkun^
dige politie in de troonrede van dat jaar
werd aangekondigd en nu krijgen wa
weer zoo goed als zeker tongblaar....*
en de betere regeling Iaat nog steeds
op zich wachten. Ik zeg: „We krijgen
weer zoo goed als zeker tongblaar"
en verschil dus van meening met Obser
vator, die in „Over alles en nog waf»
den 22en dezer tamelijk hoopvtol de toe
komst inziet. Hetzelfde nummer van da
rant vermeldt tongblaargevallen in Gel
derland, Drente en Limburg, terwijl te
vens rond Aalsmeer weer een streekl
wordt „ingesloten" 1 Ik ben het dan
ook volkomen eens met hen, die afmaken!
ondoelmatig achten. Ook ik deel de mea
ning, dat de ziekte zóó besmettelijk is,
dat geen menschelijke middelen haar
kunnen tegenhouden en kan mij volko
men aansluiten bij het laat-maar-waaien-
systeem. Ik weet wel, dat de regeeringi
steunt op de adveizen der veeartsen^
maar het weinige, dat deze deskundigen!
blijkbaar van mond- en klauwzeer af
weten, is niet in staat, veel vertrouwen!
in te boezemen. Welke veearts behan
delt dieren, die aan de ziekte lijdcii?
Zelfs bij kwaadaardige gevallen, die we
in 1907 genoeg konden waarnemen, was
er blijkbaar geen veearts, die voor zieke
dieren raad wist.
Toch erken ik gaarne de goede be
doeling der regecring en, waar deze vast
staat, voegt het iedereen, de wettelijke
voorschriften trouw na te komen, al is
men het er niet mee eens. Want alleen
door loyale samenwerking en overleg
waar men van regeeringszijde steeds voor
te vinden is kan de ramp door men-
schen worden beperkt.
Gemeen overleg mag ook wel eens
gehouden worden over de bestrijding van
tuberculose onder het rundvee. Op dit ge
bied is de steen der wijzen nog niet
gevonden. De heer Vink van Zoetermeer,
een veearts, die 't dus weten kan, vertel
de tenminste deze week in een lezing
voor de leden van onzen boerenbond,
dat de nieuwe bepalingen, die een paar
maanden geleden in werking zijn getre
den, zeer onpractisch zijn, en noch boe
ren noch plattelands-veeartsen voldoen.
En toch zijn die voorschriften lang ge
noeg voorbereid cn overwogen, terwijl
de regeering desnoods niet op geld ziet
om een goede regeling te maken, ja,
ofschoon men van regeeringswege veel
geld voor landbouw en veeteelt beschik
baar stelt, zijn de boeren over de wijze,
waarop die sommen besteed worden,
over het algemeen niet best te spreken,
't Is zeker moeilijk iedereen te voldoen,
maar met de landbouwvoorschriften is
de regeering over het algemeen toch niet
gelukkig.
Br.
Land- en Tuinbouw.
Landbouwproefvelden.
In de Verslagen en Mededeelingen van
de directie van den Landbouw is ver
schenen: Beknopt verslag der landbouw
proefvelden over 1907, 1908 en 1909.
Het is bewerkt door den heer A. Rau-
werda, leeraar aan de Rijk^andbouw-
winterschool te Leeuwarden, aan de hand
der jaarlijks door de rijkslandbouwlee-
raren opgemaakte verslagen en sluit zich
aan bij het als no. der Verslagen en
Mededeelingen 1908 verschenen verslag
van de proefvelden over de jaren 1904-0.
De inrichting van het thans gepubli
ceerde verslag wijkt eenigszins af van die
van het vorige.
Er is in de eerste plaats een scheiding
gemaakt tusschen de proefnemingen
welke op bouwland en die, welke op
grasland betrekking hebben. Voorts zi/n
de proefnemingen, welke alleen het bouw
land betreffen, anders gerangschikt. Voor
het andere met een antenne verbonden
is, teneinde de electrische trillingen uit de
lucht gemakkelijker hem te doen treffen.
Met de punten van den coharer is even
eens een stroomloop verbon'den waarin
zich, zooals wij boven reeds zeiden een
bel en een electrisch element bevinden,
terwijl een bij-inrichting zorg draagt tel
kens wanneer de bel begint te werken
een lichte tik tegen den coharer te r
ven, zoodat de werking ophoudt. df-
Z09 dikwijls nu op het station Jvekt
zending een electrische trilling owaar-
wordt, zal de bel in werking trflgZamer
door het mogelijk is, door hft der tril-
en sneller elkaar doen ony te zenden,
lingen bepaalde teeken?,f systeem de
Was aanvankelijk bjrenging tot 15
afstand van bericht-Qk zij de aange-
a 18 K.M. beperkt is men reeds er in
brachte verbeteriot op pl.m. 9700 K.M.
geslaagd berichten, en hoopt men bin-
afstand over tening van een krachtig
nenkort nan in Runta del Este in
Marconi verbinding tusschen het sta-
Uruguayi in Italië en Zuid Anu .Ka
tion C<e brengen. ix
tot sf
