Het lied van Clarens.
BUITENLAND.
2e Jaargang.
No. 407.
e Qmiócbd Sou/temt
Bureau OUDE SINGEL, 34, LEIDEN.
Iriterc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAQ, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
'f 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
,der post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2lU cent, met Oeïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Dinsdag
7
Februari
1911.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën: gevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
V Zwak van hoofd.
„De Balans", democratisch orgaan
kroor Leiden en omstreken, beleefde
Mank zij hulp „van bevriende zijde"
(leen tweede nummer. Proficiat Als dat
boo 'doorgaat, kan het orgaan waarlijk
inog eens een weekblad word'en.
\Ve koesteren intusschen de vrees, diat
Jde „BaUns"-redactie niet goed tegen
i|de deukte zal kunnen, want haar hersens
^bonzen «ro al.
Dat kwam aoo.
„De Leidenaar" had) „De Balans" ver-
j,Wete», d«t zij „nog niet het verschil
|>veet te ontdekken tusschen het juist
Ibegrip va* de woorden anti-revlolutio-
[jnair, kerkelijk en dogmatisch". De re-
'fciactie van het democratische weekblad-
5n-hope is daarop „natuurlijk dadelijk
■jaan het studeeren gegaan", maar dat is
ijïaar „slecht bekomen", Luister hoe zij
'klaagt
Een vreeselijke nachtmerrie was
liet gevolg. Onder de afschuwelijk
ste gedaanten zagen wij, ja watl..#?
En 't bonsde ons maar door de her
sens anti-revolutionair,
k e r k c i ij k, dogmatisch'! Neen
hoor, we scheiden weer uit met dat
studeeren.
Hef doet ons waarlijk l.eecf, dat wij
'(een redactie met zoo „zwakke hersens"
[last hebben bezorgd met de driestar;
ijdoor ons aan „De -Balans" gewijd. Ge
lukkig heeft zij er was trouwens tijd
jfte over voor nog volgend antwoord!
!jbijeen weten te krijgen
„Erg vriendelijk klinkt cfót wel
kom niet. Wij dachten aan van
Alphen's
„Welkom lieve kieine zus;
Welkom in 'dit leven,
"Bisschop, mag ik niet een kus
Aan mijn zusje geven?"
Hé, daar sahreven wij B i s-
schop, maar dat moet Baker zijn,
Zooals ge weet. Er zijn verschillen
de methoden van kussen. Judas
kuste Jezus ook! 1)
Wij herinneren ons in een der
eerstenummers van .de Leidlscfi'e
Courant gelezen te 'nebben (zoo on
geveer).... dat Roomsch-Katholieken
(geestelijken?) van elders deze buurt
naderende, bij zich zeiven zeggen,
ziende de vele torenspitsen van
R.-K. kerken „dit is een streek
waar vele goede vrienden van ons
h'uizen."
Met die wetenschap Icon de Leid-
sche Courant, zoo zeker van, haar
zaak, dadelijk als groot Dag
blad van wal steken, maar onls
past een bescheidener'optreden.
Zelcer, ook wij hebben hier ,vele
goeie vrienden, wachtende op een
behulpzame hand, in wier harten
reeds lang de stille wensch schuilt
„komt over en helpt ons". Nu wij
'doen d!at gaarne, en verzoeken onze
tegenstanders vriendelijk de wijze,
waarop, aan ons over te laten.
Er is nog zooveel wat we zelf niet
weten, de onfeilbaarheid' ont
breekt ons ten eenenmale. Waar de
Redactie der Leidsche Courant ach
ter die n van iedere// week een
FEUILLETON.
Een verhaal uit de Fransclie revolutie.
W)
VIERDEGEDEELTE.
HOOFDSTUK I.
Verscheidene maanden waren reeds
£inds bet huwelijk van Geneviève en Fré-
ifcléric verloopen. De herfstwind begon
;&ie bosschen van al hun bladerdos te be-
flrooven, en dien avond, een somberen Oc-
;ïoberavond, zweepte de regen de veru-
jsterglazen. In de groote zaal der boerde^
jrij, geheel hersteld, hadden Dp Clarens^
Jzijn vrouw en oom Ra f fut, de atste in
jreiscostuum, hun avondmaal geëindigd.
Pedurend'e het souper was niet veel ge
sproken, en alle drit oleven thans ern-
en nadenkend1 zitten,
j Geneviève, hoogst gelukkig, dacht er-
fean, dat d'e belofte van den markies was
verwezenlijkt. De yvi rukjJer hedreigin-
Kfcii van Piernic. h.< bijna bijgeloovfrge
vrees voor het d jan den vij 'er,
fot aU.efi was van (everled^ &49T de
(sic) plaatste mogen wij haar zeker
wel herinneren aan haar eigen be
gin. Die eerste nummers waren een
voudig onleesbaar m i s d r u k en de
uitvoering lijkt nu nog wel niets.
Doch het is niet om deze kleinig
heden d!at wij haar het eerst aan den
haak slaan. Het is omdat zij den
leugen neerschreef, dat ons eer
ste nummer een paar pagina's be
vatten „waar niets onders op staat,
dan overbekende mededeelingen be
treffende de kiesrechtactie." Bewijs
voor onze bewering, is, dat d'e perso
nen die op huisbezoek uit zijn om
kandteekeningen op het kiesrecht
adres te verzamelen, bij voortduw
vernemen dat de menschen er totaal
niets van weten. Wanneer de re
dactie der LeidsChe Courant iets
voelt voor de belangen van den klei
nen man en herstel van het schande
lijk onrecht waaronder d-e vrouwen
leven, dan behoort zij zicfh dap*-
per aan onze zijde te scharen, werkt
zij in dienst van den mammon, dan
late zij dat na (wij bedoelen het
strijden aan onze zijde)."
We drukken dit geestige antwoord
hoe fijn vernuftig, nietwaar, die woordL
speling in den poëtischen aanvang!
met opzet in zijn geheel af, omdat wij
niet blind zijn voor onze fouten en d'e
beoordeeling d'er vraag, of de uitvoering
van ons blad „nu nog wel niets lijkt",
met vertrouwen aan onze lezers overla
ten. Dit kunnen wij „De Balans" intus
schen wel reeds zeggen, dat het hier
inderd'aad „een streek is, waar vele goe
de vrienden van ons huizen", want ons
aantal lezers stijgt met den cïlag.
Nu vraagt het orgaan ons „vriende-
lijlc, de wijze, waarop" het aan „de stille
wensch", schuilend in de harten ifjner
medestan diers, wil te gemoet komen,
aan haar over te laten.
Met genoegen, collega, mits gij begint
met ons niet aan te vallen. In uw eer
ste nummer echter verkondigde gij al
aanstonds zulke eigenaardige meeningen
over de „kerfcel ijken" en „het christe
lijk element in de politiek" diat wij u
niet onaangevochten mochten laten. Dat
gij op dit punt niet antwoordt is on
getwijfeld hieraan toe te schrijven, dat
uw „zwakke hersenen'" te zeer vervuld
warerf met de studie, waartoe „De Lei
denaar" u had aangespoord.
Nu onze „leugen".
Wat we in meerdere bladen al uit den
treure hadden gelezen over diie fameuze
kiesrechtactie vonden we ook nog eens
in het eerste nummer van „De Balans",.
Waren die mededeelingen nu fonkel
nieuw, omdat „de menschen er totaal
niets van weten?" Wel neen! Die
menschen waren eenvoudig niet op d'e
hoogte wat wel bewijst, hoe weinig
heel die kiesrechtactie eigenlijk insloot.
Wanneer ten slotte „De Balans" ons
ten strijde oproept voor „de belangen
van den kleinen man en herstel van het
schandelijk onrecht, waaronder de vrou
wen leven" mooi gezegd, heel mooi
gezegddJan adviseeren wij de redac
tie van dat orgaan, haar „zwakke herse
nen" daarmede nu niet te vermoeien, 't
teederheid van haar echtgenoot verdwe
nen.
Blijde üuoop vervulde bpvendien hare
ziel en zij Had daarvan mededeeling ge
daan aan Raffut, doch na de gewissel
de betuigingen van vreugde, waren zij
weder in hun mijmering hervallen. De
gezichten van Frédéric en Genev/lève
drukten kalmen ernst uit, maar het roo-
de gezicht van Raffut, zijn gebied'ende
blik en de wreed'e glimlach getuigden
van brutalen, zegevierenden hoogmoed.
„Wat doet het ertoe", dacht Raffut
op hetzelfde oogenblik, „ja, wat doet
het ertoe, van waar mijn fortuin! pnt-
sprongen is. Wat doet liet ertoe, of zij
onrechtvaardig of zelfs misdadiglijk ver
kregen is, wijl ik er zeker van zal ge
nieten tot aan het einde van mijn d'a-
gen? De eenige man, die mij mijn goed
kon betwisten, is mijn verwant gewor
den. Kan men een betere oplossing ver
langen? Zelfs zoo ik wroegingen had,
zouden zij tot zwijgen gebracht word'en,
wijl ld! e markies, Geneviève huwend!, mijn
erfgenaam werd. Ben ik slim geweest,
om te verkrijgen hun niets af te .staan
tijdens mijn leven, na mijn _dk>od zullen
zij ten minste het domein bezitten ts
dat geen soort van herstel, in staat o.n
het meest angstvallige geweten gerust
te at in a{w3£htin& z&t ik
Zal met onzen strijd heusch wel los-
loopen. De wijze, waarop wij dien den
ken te voeren, gelieve het blad „aan
ons over te laten."
We wenschen „De Balans" intusschen
nog wat „mammon" toe, om ten derden
male te kunnen uitkomen.
1) Deze profaneerende zinsnede la
ten wij voor wat zij is. Bij een strijd
tusschen twee kranten moest men derge
lijke zaken niet te pas brengen.
Red. „L. C."
algemeen overzicht.
Het meest interessante van gister was
voorzeker de opening van het
Engelsche parlement
door den koning. Voor het eerst sedert
de behandeling der Mylius-zaak reed de
koning weer uit en werd door de over-
groote menigte geestdriftig toegejuicht
In het Hoogerhuis las hjj de troonrede
voor.
Deze maakte melding van het smar
telijk verlies dat de koning leed door
het verlies van zijn beminden vader
doch Z. M. zegt, zich voor het Raads
besluit der voorzienigheid te buigen en
moed te scheppen uit het voorbeeld!
van den overledene, waar hij gesteund
wordt door de sympathie van het volk.
„Ik heb den Hertog van Connaught
geluk gewogsclit met het welslagen van
zijn zending in Zuid-Afrika en het heeft
mij diep getroffen te vernemen, dat hij
ontvangen, werd met betuigingen van
groote geestdrift, en loyaiteit in alle
deel en van mijn Zuid-A frikaansch be
zittingen door alle klassen der maat
schappij.
„Mijn betrekkingen met alle vreemde
mogendheden zijn voortdurend van
vriendsch appel ijken aard.
„Japan heeft het voornemen te kennen
gegeven het handelsverdrag van 1894
op te zeggenwij zijn in onderhandeling
getreden voor het sluiten van een nieuw
verdrag, die naar wij hopen leiden zal
tot een bevredigend resultaat.
„De herhaalde klachten over belem
mering of benadeeling van den Brit-
schen handel door de voortdurende on
geregeldheden op de handelswegen jn
Zuid-Perzië hebben de regeering aan
leiding gegeven krachtige vertoogen te
richten tot Perzië dat sedert aandacht
aan die quaestie heeft gewijd. Er is in
den laatsten tijd eenige verbetering ge^
komen in den toestand der wegen, en'
mijn ministers zijn voornemens, de ver
dere ontwikkeling af te wachten, voordat
zij zullen aandringen op het aannemen
van hun eigen voorstellen, die in ieder
geval geen ander cfoel zullen hebben,
dan het gezag van de Rerzische regee
ring te herstellen qn den hand-el te be
schermen."
Verder maakte de koning melding van
zijn plan om opnieuw het Indische Rjjk
te bezoeken ten einde in persoon zijn'
opvolging tot de keizerskroon in indië
bekend te maken. Ook kondigde hij
voorsteilen aan, die zonder dralen aan
het Parlement zullen >vorden onderwor-
mijn werk voort, handel jk naar goedl-
dunken, er wordt aan het domein niets
veranderd: ik ben er de meester van en
ik zal er de meester van blijven tot mijn
laatste ademtocht."
En niet geheel en al zijn laatste ge
dachte durvende formuleeren, glimlachte
Jean Raffut, omdat hij van nu af ge
loofde aan de eeuwige straffeloosheid
van zijn misdaad.
Zijn geweten was evenwel niet zoo
kalm als hij het zich wenschte voor te
stellen. Op dat oogenblik zelfs, nu Raf
fut het in slaap wiegde, of liever het
bedwelmde door jenever, was de gele
zen rentmeester niet zonder eenige on
rust gezeten aan dezelfde tafel als de
markies. Dezen avond was hij slechts op
dringende uitnoodiging bij zijn nicht ge
komen, en terstond na het souper moest
hij weer vertrekken voor een rondreis
an vijf dagen in de vallei.
„Dus, Geneviève, gevoel je je beter
thuis op de boerderij dan op het kasteel
en heb je plan er te blijven vroeg Raf
fut
„Ja, dat verlang ik" ,zei Oenevlèvet
haar echtgenoot met een blik raadple
gend. „En ik geloof ook, dat dit de be
doeling is van Frédéric".
„Zeker", antwoordde de jonkman, uit
zijl 2°£te uWj)
pen voor de regeling van de betrekkin
gen tusschen de beide huizen, ten einde
meer effectieve werking van de grondL
wet te verzekeren. Maatregelen zullen
worden voorgesteld tot uitbreiding van
de ouderdomspensioenen, en ter ver
zekering van de industrieele bevolking
tegen ziekte en invaliditeit, evenals ter
verzeke ing tegen werkloosheid.
Bij de debatten over het antwoord op
de troonrede zeide Minister A*»quith
in het Lagerhuis o.m. dat hij zich mocht
verheugen in een meerderheid!, die
ieder Britsch minister ruimschoots vol
doende zou hebben geacht om de meest
uitgebreide constitutioneele en sociale
veranderingen te rechtvaardigen.
Na de uitspraak van twee achtereen
volgende verkiezingen meende hij te mo
gen aannemen, dat de voorstellen der
regeer ing zouden worden aangenomen
zonder langdurigen ingespannen arbeid.
Evenals Lord Crevve in het Hooger
huis beloofde ook hij dat ruimschoots
gelegenheid zon worden gegeven voor
de bespreking <'e veto-voorstellen.
Zo-oals men heeft gezien is in (de
troonrede ook Perzië ter sprake geko
men. En hoe kon het anders. Waar het
hart vol van is..„ Intusschen schijnt
men toch zoo gerust niet te zijn over
de Russisch-Duitsche en misschien ook
OostenrijksdHe overeenstemming inzake
Perzië.
Niets te verwonderen is cfan ook wat
de „Echo de Paris" verklaart uit offi-
cieele bron te weten, dat de Turksdhe
Regeering aan den Engelsdhen .gezant
te Constantinopel haar wensah kenbaar
gemaakt heeft, met de Engelsche Re
geering in overleg te treden over haar
belangen in Mesopotamia en in de Per
zische Golf.
De Engelsche regeer.ng zou harer
zijds de Fransche Regeering met de
Turksche wenschen in kennis gesteld
en tevens beloofd hebben, haar van de
Engelsche onderhandelingen met Tur
kije trouw op de hoogte te houd'en.
Dit laatste zal Frankrijk pleizier doen,
vooral daar men heeft moeten verklaren
van die Russisch-Duitsche overeenkomst
zoowat niets te hebben afgeweten.
Gelukkig dat nu ook Aehrenthal ver
klaart heeft niet vóór, maar na de ontb
moeting te Potsdam te zijn jngelicfrt
Dat is een opluchting;
GEMENGD.
Volgens de „Nationaal-Zeitung"
gaat de Keizer van Duitschland in de
eerste week van Maart naar Corfoe. Hij
zal over München en den Brenner reizen
en zich te Venetië inschepen.
Op de terugreis van Corfoe wordt dan
waarschijnlijk een kruistochtje in deMid-
dellandsche Zee gemaakt, waarbij dian te
vens eenige Italiaansche steden zullen
worden bezocht.
De Duitsche Kroonprins zal te Cairo
zijn gemalin ontmoeten, waarna beiden
wellicht eenigen tijd op Corfoe verblijf
houden zullen.
Stratos, de door Venizelos gesteun
de candldaat, is met 249 van de 276 stem
men tot voorzitter van de Grieksche na
tionale vergadering gekozen.
zullen het op de boerderij, nu zij gere
pareerd is, best kunnen vinden. Wij zul
len er gezelliger leven dan in dat groo
te kasteel. Bovendien, zooals ge >veet,
Raffut, zijn mijn hulpmiddelen beschei
den. Persoonlijk heb ik weinig fortuin,
en de bedoelingen van lord Roswald te
mijnen opzichte zijn mij onbekend. Ik
acht het voorzichtig van dien kant niets
te verwachten. Ik moet dus alleen reke
nen op mijn eigen jmiddelen, en deze
stellen mij niet in staat 't kasteel te
bewonen, dat, om, een aangenaam ver
blijf te waarborgen een leven op grooten
voet en tal van bedienden vordert. De
boerderij sdhikt ons heel wat beter. Daar
Geneviève er even gaarne is als ik, en
gij er geen bezwaar tegen Hebt, zullen
wij dus hier blijven wonen, totdiat ik be
ter de bedoelingen van mijn familie te
mijnen opzichte ken".
Raffut overwoog. Tegenstrijdige ge
voelens gingen in hem om. IJdel, naijve
rig op het behoud van zijn prestige en
zijn jgezag te Clarens, hechtte hij eraan
het kasteel te bewonen. Hij bleef er de
kasteelheer. Op de boerderij zouden De
Clarens en zijn vrouw als personages
van minder gewicht, op dén achtergrond
blijven. En dat vleide Raffut's hoog
moed.
yaq dm Anderen J^nt, zp,o door de
De verkiezing voor het Zwitsersche
wetgevend lichaam van het kanton vol.
gens het stelsel van evenredige vertegen
woordiging is door de bevolking goedge
keurd met 29.600 tegen 28.000 stemmen.
Naar uit Lissabon gemeld wordt*
heeft Bernard'ina Machado gezegd, dat
de scheiding van kerk en staat in Portu
gal tot stand zal komen vóór de beijen-
komst der Constituante, met goedvinden,
van het noorden des lands, dat aanvan
kelijk weinig van de scheiding wilde we
ten.
Uit Munchen wordt aan het „HbL
van Antw." geseind, dat bij de handels-
recthbank een proces wordt ingediend
tegen prinses Louise van België, eischend
de betaling van 1.5000 mark, wegens een
geprotesteerden wissel.
De interparlementaire raad is te
Brussel bijeengeroepen tegen 8 April in
verband met de conferentie, die 24 Octo
ber te Rome zal gehouden worden. Men
zal zich bezighouden met verplichte in
ternationale abitrage; een internationaal
gerecht; bemiddeling tusschen de sta
ten voor beperking der bewapening.
De „Times" verneemt uit Konstan-
ti'nopel, dat volgens officieele mededeelin
gen, op een uur afstand van Hodeida de
voorposten van een 15.000 man sterke
Arabische troepenmacht zijn gelegerd.
Uit Hodeida wordt gemeld, dat
de opstandelingen Sanaa gisteren hebben
aangevallen, maar teruggeslagen zijn. De
strijd duurt voort.
Te Madrid wekte de beweging on
der het spoorwegpersoneel in Spanje, dat
op verbetering der pensioenen uit is,
eenige ongerustheid sedert 30.000 leden
van vakvereenigingen moeite doen om
50.000 niet georganiseerde beambten tot
aansluiting over te halen. Men vreesde
voor algemeene spoorwegstaking zonder
aankondiging. Naar gisteren uit Madrid
gemeld werd^ had men daar echter den
indruk dat de regeering slagen zal in haar
poging om een staking te voorkomen.
De staking van 2000 beambten van
den Noord-Ooster spoorweg te Hull is
geëindigd.
De „Matin" ontvangt een telegram
uit Melilla, meldende dat vijf Europea
nen, welke naar Melilla gingen, op den
linkerover der Moeloeya door rifbewo
ners uit de Spaansche invloedssfeer zijn
gedood Drie lichamen zijn verminkt.
Uit Konstantinopel wordt geseind:
Het telegraafbureau, het gebouw van den
raad van state, een gedeelte van het mi
nisterie van binnenlandsche zaken als
mede het verblijf van den groot-vizier
zijn door brand verwoest. De archieven
zijn geheel vernietigd.
De „Lokal Anzeiger" verneemt uit
Helsingfors, dat bij Björkösund, aan den
ingang van de bocht van Wiborg, een
groote ijsschol, waarop zich 253 vis-
schers bevonden, i s losgeraakt en in
Zuidelijke richting die zee is ingedreven.
Er is onmiddellijk naar Kroonstad en an
dere Russische havens geseind, vanwaar
stoombooten zijn uitgezonden om de on-
gelukkigen te zoeken. Er is veel kans,
dat de schol, voordat ze breekt, naar een
eiland drijft.
herinneringen, welke het opwekte het
kasteel Frédéric droef toescheen, hoe
veel droever nog moest het den gewezen
rentmeester voorkomen. Het denkbeeld
er alleen te wonen met zijn oude huis-
Houdster of zelfs met andere bedienden,
lachte hem allerminst toe, en onwille
keurig verried hij dien afkeer door een
wreveügen trek, welke aan Geneviève
aandacht niet ontging.
„Ofschoon de boerderij niet groot is",
zei ille jonge vrouw, „zoo u liever daan
woont, oom, dan zouden wij het wel zóó
kunnen schikken, dat u bij ons kunt blij
ven, nietwaar Frédéric."
„Zeker", antwoordde de jonkman,
evenwel zonder warmte.
Van zijn kant was Raffut er niet bij
zonder op gesteld', om altijd den markies
onder zijn oogen te hebben. De blauwe
oogen van den jongen man herinnerde
hem aan een paar andere blauwe oogen,
en ze deden hem menigmaal zenuwach
tig sidderen. Alles wel gewikt en jjewo-
gen, besloot Raffut:
„Neen alles wel beschouwd, blijf lid
op het kasteel. Daar ik echter de ver*
trekken aan den beganen weg te nauw)
en te vocüitig vind, zal ik jne in eert
ander gedeelte van het kasteel instal-
leeren"
iWojdl vtryolgdfc