EEN BEDELAARSKIND. .Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Woensdag 2 November. Uit de Pers. Portugeesche Jesuieten in Nederland. Hebben wij in ons vorig nummer een interview opgenomen dat een red'acteur van de „Tijd" met vijf verdreven paters IJesuiten uit Portugal h;ad, tijdens hun verblijf in Venlo'heeft ook d.e ,,N i e u we V e n 1 o s c(h e C o u rmet de paters een Onderhoud' gehad'. Dit gesprek liep' meer over den politieken toestand' ien zoo kwamen ook de Miguelisten, de aan hangers van den troonpretendent ter sprake. Bestaat er mogelijkheid, d:at dé Miguelisten nu iets ondernemen Die partij is machteloos. Zal de republiek blijven bestaan Dat is wel te vermoeden, maar die lijders zuilen niet lang plezier hebben yan hunne Vaardigheid. Spoedig zal innerlijke oneenigbeid hun doen aftre den. Trouwens zij hebben gediend als stormloopers. Evenals de exaltados van voorheen en de liberaal-democraten van thans in Spanje zeker? Zoo is het. Weldra zullen dé ge modereerd le liberalen hunne plaatsen in nemen, en dezen zal het gegeven' zijn te regeeren. In liet vervolg, van het gesprek werd den naam van Franco, den vroeger en dic tator onder koning Carlos, genoemd1. U sprak daar van Franco. Wat moet van hem gedacht worden Franco en de (voor 2 jaar geleden) vermoorde koning Carlos waren beide mannen van energie. Aanvankelijk zagen zij den toestand niet zoo ernstig in, maar later grepen zij met stevige hand naar de teugels en d'e republiek zou nooit iontstaan zijn, hadden die twee mannen kunnen blijven samenwerken. En de jonge koning De tegenspoed en het leed', de on- ervarendlieidi wellicht en d'e slechte raad gevers hebben hem het spoor doen bijster Worden. Arme jongen Dat de republiek zou uitbreken was geen geheim voor/s konings omgievingf, niet waar? Uit de- feiten scCtfjlnt dit a,f tej leiden. Zijn alle kloosters uwer orde opge geven Volgens de wet van Pombal mo gen Tie Jesuiten in Portugal niet verblijd ven. Dat zeggen wij nietdat heeft d|e republikeinsohe regeering erop gevon den. Ons verblijf in Portugal was bij de creet gewettigd. .Willens en wétens han delt de republikeinsohe regeering tegen over ons onrechtvaardig. Immers wij zijn voor de regeering geen Jezuieten. Onze orde werd' in Portugal, juist met het oog op mogelijke verwikkelingen, voor de wet ingeschreven onder dén (naam .Vereeniging Geloof en Vaderland (Fey patria) ten einde tot de wettelijke er kende vereenigingen te kunnen behoo- ren. Dit geschiedde in 1901 op aan-' dringen van den toenmaligen Minister- President Hintze-Ribeirc\ Wij betaalden sinds dien geregeld de belastingen ver schuldigd door de vereenigingenonze boeken waren wettelijk ingeriaht en^. enz. Maar wat denkt u van Engeland;, Pater Niets dan goed: Magalhaes Lima, die in het buiten land de revolutie voorbereid ei, h|e|e?t- toch aan een Redacteur van een FransCh blad verklaard, dat Engeland wist wat er ging gebeuren. Men kan niet alles gelooven wat Magalhaes Lima zegt. Hij is thans weer dn Portugal terug. De Nijmeegsche motie. De katholieke bladen, voor zooverre zij een oordeel uitspraken, zijn eenstemmig in hun afkeuring over de motie der Nij meegsche kiesvereeniging, inzake het voorste! der kustverdediging. FEUILLETON. Ver telling uit Bolwmenvan J. Vond rak. 8) - Aan al die gewone praatjes kwam een eïnde, toen tante Chora, die Rosalie in de kerk reeds opgemerkt had, naast Tiaar kwam loopen. „Kind", vleide ze, „wat ben jij opge knapt! Wil je wel gelooven dat je er haast uitziet als'een stadsche juffer. Als ik jou Was, bleef ik niet langer bij de Benda's dan noodig was en zocht ik een dienst in de stad. Zip je, daar verdien je in ééne maand zooveel als hier in een jaar. En *dan je verval! Met kermis, Nieuwjaar, Sinterklaas, En je kan er nog wél eens fortuin maken! je bent mooier, dan je zelf weet!" „Tante!" riep het onbedorven kind,- 3,Loud op"Wat moet dat beduiden'? Dat s allemaal zotteklap! En ik geloof je niet ooa. Als je 't zóó-goed met me meende, zou je me vroeger wel beter behandeld (hebben. En hier ben ik thuis; ik groet Je." v Ze waren juist bij de. boerderij. Zonder De „T ij d1" betreurt het stellen en aan nemen van deze motie ten zeerste. Immers: Door deze motie ziet de R. K. Kies vereeniging zich haar voorzitter ontvallen, een der eminentste leden van de Katho lieke partij. "Door deze motie wordt de aangevraag de som voor de kustverdediging, wil lekeurig van 40 millioen op 46 millioen gebracht. Doch bovenal door deze motie Wordt der regeering een grove vbeleedi- ging aangedaan, wijl daarin de mogelijk heid wordt verondersteld, dat de regee ring zonder fhooge noodzakelijkheid 46 (40) millioen zou aanvragen en ziah dus schuldig zou maken aan schandelijke geldverspilling van zulk een hooge som. Dat over de voorstellen der Regeering in soortgelijken ongunstigen zin van an dere zijde wordt gesproken en geschre ven, daaraan zijn wij reeds lang gewend. Maar dat door een vereeniging, die de tegenwoordige bewindslieden achter die groene tafel hielp plaatsen, de mogelijk heid van een misdadig spelen met 's lands gelden wordt mogelijk geacht, dat is iets ongehoords. Vandaar dat wij het stellen en aanne men dezer motie ten stelligste afkeuren en betreuren. Het „Centrum" wijst er op, dat de geschiedenis van 1891 zich, mutatis mu tandis, schijnt te herhalen. Toen was het de persoonlijke 'dienst plicht, welke het middel werd om het Rechtsche Kabinet te benauwenthans is het de millioenen-aanvraag voor de kust verdediging, die als stormram schijnt te moeten dienst doen. Wij gelooven, dat het een gevaarlijk spel is, waaraan men zich waagt. Te meer, daar de ervaringen van twin tig jaren 'het toch duidelijk hebben aange toond, hoe onverwacht en teleurstellend de gevolgen kunnen zijn, wanneer men te veel nadruk legt op één zaak, welke ten overvloede valt buiten den kring der be ginselen. Nu willen wij gaarne aannemen, dat de stemmers voor de Nijmeegsdh,e mtotiie geenszins allen hebben willen fe kennen geven, dat zij de regeering wenschen te doen tuimelen en de Rechtsche coalitie zien verdwijnen. "Maar lo. is de uitspraak in deze motie neergelegd, dan toch niet zonder gevaar, gefijk de voorzitter waarschuwde; en 2o. Ligt het, dunkt ons, niet op den weg eener kiesvereeniging, op zoo apodictische wij ze de beslissing der Kamer vooruit te loopen. Indien men zich bepaald had tot het formuleeren van zijne bezwaren had men, dunkt ons, correcter gehandeld, en ook meer in overeenstemming van dien ernst, welken die zaak der landsverdediging eisaht. Door de oppositie wordt van deze ma terie toch reedis te veel een middel van partij-politiek en propaganda tegen het Kabinet gemaakt. Nog veel scherper is de uitspraak van de „M aasbod e", die meent, dat wat te Nijmegen is voorgevallen, toch heele- maa! beneden alle critiek is. Dan gaat het blad voort: Het dolzinnig drijven van één onbestu deerd man, wiens journalistieke durf en boudheid va;n schrijven door geen zijner collega's in de pers wordt geëvenaard, heeft alzoo een offer gekost, door het aftreden van den emin enten en hoogge- schatten president der Nijmeegsche kies vereeniging, Jhr. O. van Nispen tot Se- venaer. Reeds lang heeft in de Katholieke pers en daarbuiten aan velen het steeds verder afglijden van „De Gelderlander" tegenge staan, en de verbijsterende manier, waar op dat blad over alles en nog wat dage lijks den staf breekt, de moeilijkste vraag stukken mét een handomdraai oplost, po litiek, philosophie, theologie etc. metéén pennestreek omverhaalt, zonder dat de leider van het blad zich op hoogere stu dies kan beroepen, lokte herhaaldelijk in de pers tot straffe critiek uit. Zie' nu hier weer de demagogie in de kiesvereeniging. Want is het wel iets anders dan dema gogie, wanneer een spreker een zoo moei lijk en ingewikkeld vraagstuk als de kust- haar tante nog een enkelen groef waardig te keuren, ging Rosalie de poort in en liet ze verbluft staan Het was weer Zondag geworden. Ro salie was boven en kleedde zich aan. 't Werd zoetjesaan kerktijd. „Rosalie!" liet de boerin zich onge duldig hooren. „Ja vrouw, ik kom!" Even later kwam ze beneden, geheel gekleed. „Wat is dat!" riep de boerin. „Waar om heb jij je beste kleeren aan?" „Ik zou zoo graag naar de kerk gaan vrouw „Ei, ei! Wou de juffrouw naar'de kerk! En mij zou ze'dan maar laten sjouwen! Hout halen! Kolen opscheppen! Vloer aanvegen! En de juffrouw, deftig gekleed, gaan wandelen! Dat gebeurt niet!," Bij dien tergenden toon ontwaakte in Rosalie eensklaps de geest van tegen spraak. Het meisje, dat tot nog toe op alles gezwegen had, hoezeer men haar ook had vernederd of bespot, richtte fier het hoofd op. Een doodelijke bleekheid, waardoor haar scherpe trekken nog meer uitkwamen, vertoonde zich op haar gelaat, en met lippen, bevend van zenuwachtig heid, zei ze: ïsEn ik ga toch"! „Wat! Ga je toch! Akeligheid Bru- fea| bedelaarskind 1 M^r hier lom je ajet verdediging aan 'het oortieel onderwerpt van een publiek, dat voor verreweg het groote meerendeel onbevoegd is om dat oordeel te vellen. Dit noemen wij decadentie in pers en politiek beide. 't Riekt naar Frankrijk. "Het ware te wenschen, dat sommige van die politieke demagogen in Nijme gen eens mét 'n eerbiedig en leerzaam hart gingen studeeren in de Breve van Z. H. den Paus over den Sillon, waar aan de Katholieken wel een andere democratie wordt voorgehouden, dan wij in de hoofd artikelen van „De Gelderlander" plegen aan te treffen. De Stakingsbacil. Mgr. dr. W. H. Nolens schrijft in de „Nieuwe Venlosche Courant" naar aanleiding van' de motie-Troelstra, waarbij de regeering gedreigd' werd met het niet-deelnemen aan dé beraadslaging over het kustverdedigingsontwerp, bij al- dien h.et geheime rapport niet werd' ge publiceerd, het volgende: Nu kan men het minder juist achten dat in een openbaar stuk nl. in eene Memorie van Toelichting op een wets ontwerp verwezen wordt naar een ge heim stuk, en het beter vinden dat hetgeen voor openbaarmaking geschikt was in die Memorie van Toelichting was opgenomen. Maar ook in dit geval draagt ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. Is de regeering overtuigd', dat een voor geheimhouding bestemd stuk ge heim moet blijven, dan is d:at voor hare ver a nt wo o r d i n g. Meent de Kamer dat zij onvoldoende is ingelicht om hare goedkeuring aan een wetsontwerp te verleenen, dan is dat voor hare verantwoording. Terecht merkte de Minister van Bin- nenlandsche Zaken op dat hij anders handelend in conflict zou komen met art. 98 van het Strafwetboek. Door de in vooruitzicht gestelde nota is, meent schr., die quaestie zelf waar schijnlijk van de baan. Maar het is te hopen, dat hiermede' ook de stakingsbacil, die enkele leden scheen te hebben aangetsat, verdwenen is. Immers bij de samenwerking van Re geering en Staten-Generaal wordt van de veronderstelling uitgegaan, dat bin nen de grenzen der grondwet en vol gens de voorschriften van het reglement van orde, ieder zijn plicht doet. Van weerskanten bestaan binnen die grenzen middelen en wegen om ten slot te de medewerking tot het totstandkomen eener wet niet te verleenen. Van de zijd:e der Kamer kunnen o.a. bij het Voorloopig Verslag nadere in lichtingen gevraagd worden, en het mi et verkrijgen daarvan kan grond1 opleve ren om een voorstel af te stemmen. Een ongeoorloofd middel lijkt mij ech ter het weigeren om in behandeling ie nemen of het zich onttrekken aan die be handeling. Veeleer is dit politieke werkstaking en politieke sabotage. Land- en Tuinbouw. De Goudsche markt. Men meldt uit Gouda: De onlangs van wege de afdeeling „Gouda", van de Hol- landsche Mij. van Landbouw opgezette actie tot véfbetering van de veemarkt al hier, heelt helaas weinig resultaat opge leverd. In de omliggende gemeenten wer den lezingen gehouden, waarop de aan dacht gevestigd werd op Gouda's vee markt als uitstekend gelegen in een cen trum van landbouwers enz. De eerste week ging ihet werkelijk heel mooi, en werden van uit de Langstraat een 60 kooplieden aangebracht, doch deze kon den wegens den geringen aanvoer geen vee genoeg koopen, de tweede week was er we/ vee doch mankeerden de koopers terwijl de derde week geen van beiden meer aanwezig waren dan het gewone getal. Den afgeloopen Donderdag was alles weer in ouden doenvoor den te verwachten grooten aanvoer waren de biggen en kippenmarkt naar een ander terrein verplaatst wat onder kooplie- meer terug, als je dat maar begrijpt!" „Ik ben 't ook niet meer van plan antwoordde Rosalie uiterlijk kalm en ging heen. y. Toen de Mis uit was, stond Rosalie op het kerkplein te wadhten op tante Chora. Haar oogen zochten haar onder de kerkmenschen. Eindelijk, eindelijk zag ze haar. Ze drong door de menigte en bevond zich weldra aan haar zijde. „De vorige week heb je me gespro ken over een dienst in de stad", zoo be gon ze zonder groet en zonder eenige in leiding, „ik heb er eens over gedacht en ik zou wel van betrekking willen ver anderen." „Zoo! Ruzie gehad?" „Dat wel niet, maar de boerin wou me van morgen niet naar de kerk laten gaan. Ik ging toch en toen riep ze me na, dat ik wel heelemaal weg "kon blijven." „En je gaal er nou zéker niet weer heen?" „Dat hoor je immers." „Nou, je hebt groot gelijk. Zoo'n flin ke meid! als jij bent, hoeft om geen idienst verlegen te zitten. Maar hoe zullen we dat zaakje opknappefl?..» ffiaciit, daar valt me t ia den en belanghebbenden heel wat onte vredenheid 'wékte doch ook deze af- deelingen betrokken weer hunne plaatsen op de markt, zoodat de werkelijk vele moeite en kosten door de afdeeling ge maakt een zeer slechte uitkomst heeft gehad. - Stalhygiène. Het hoofdbestuur van de Holl. Maat schappij van Landbouw zal in Noord- en Zuid-Holland stal wedstrijd en uitschrijven om daardoor te komen tot betere hygië nische toestanden bij de melkwinning op de boerderij. Ter bespreking en bekendmaking van deze aangelegenheid zal er een verga dering worden gehouden te Rotterdam op Dinsdag 15 November, en te Am sterdam op Woensdag 23 November. Tot deze vergaderingen worden uitgenoo- digd, de afdelingsbesturen rondom ge noemde plaatsen, de melkinrichtingen en verder alle belanghebbenden, ook niet- leden der Maatschappij. Nietleden kunnen ook aan de wedstrijden 'deelnemen. Rechtszaken. De Hofvijver. Adv.-gen. bij het Gerechtshof te 's Gra- venhage mr. Wentholt, concludeerde gis teren tot bevestiging van het vonnis van den president der Haagsche rechtbank, in de zaak van het Rijk tegen de gemeen te 's Gravenhage, over den Hofvijlver, bij welk vonnis in kort geding aan de Gemeente werd bevolen de staking van de werkzaamheden in den Hofvijver, aan gevangen tot het maken van een verkeers weg en wegneriting van het reeds aan gebrachte, doch met bepaling dat bin nen 6 weken na dien door den Staat een proces bij de rechtbank zal worden aan hangig gemaakt over den eigendom van den Hofvijver. Ten aanzien van deze laatste bepa ling h,ad het Rijk geappelleerd, bewe rend dat hierdoor verandering werd ge bracht in de rechtspositie van partijen, daar thans de Staat als eischer zou moe ten optreden, hetgeen zonder <iic door den preisdent gestelde voorwaarde niet zijn. Maar de adv.-gen. was van oordeel dat niet door het kort geding de positie van partijen werd veranderd, maar dat door den loop der omstandgiheden aan den Staat den rol van eischer was toebedeeld was door den president de voorwaarde niet gesteld, er zou voor den Staat geen enkele reden bestaan om een beslissing uit te lokken, en toch zou de bestaande toestand telkens tot conflict aanleiding kunnen geven. Ook de gemeente was van het vonnis in hooger beroep gegaan, op grond dat hier geen aanleiding bestond tot het in roepen van de tusschen komst van den president, daar ce do meente aan gebrachte werken g. .-.i bge voorzie ning noodig maakten; immers mocht la ter blijken dat de Staat eigenaar was dan zou de inmiddels tot stand geko men verkeersweg weer kunnen worden te niet gedaan en-de Hofvijver in den ouden toestand worden hersteld. Doch ook daarmede was Mr. Went holt het niet eens, hij betwijfelde of in den loop der jaren dat het proces zou duren, de plaatselijke gesteldheid niet zoodanig zou zijn veranderd door den nieuwen verkeersweg dat ook in verband met het historisch geheel van de Lands- gebouwen en den Hofvijver een -nieu we toestand zou worden geschapen, die niet meer kan worden ongedaan ge maakt. Hoe het gaat met de wasch. De kantonrechter in Kanton 1 te Rot terdam besliste, dat wanneer men dé wasch ter bewassching geeft, men eerst dan het waschloon verschuldigd is, wan de wasch in haar geheel heeft terug ont vangen. Een ondernemer van een wasch- inrichting die een klant gedagvaard had tot betaling van waschgeld, en tot ver weer kreeg dat verschillende stukken achter gebleven waren, werd gelast, mei getuigen te bewijzen dat hij de geheel e wasch heeft terug bezorgd. Ik heb hier in Werbitz nog een oude vriendin. Die is besteedster. Je weet wel, iemand, -die voor de mevrouwen in de stad meiden opzoekt. Daar moesten we eens heengaan. Die zal wel wat voor je weten." De besteedster ontving beiden zeer vriendelijk en noemde Rosalie juf frouw" Ja, ze wist een goeden dienst in de stad. En als ze klaar kwam, dan was 't niet meer noodig om met hooivork en mest- iiele te werken. Morgen zouden ze er sa men maar eens op afgaan. Vannacht kon ze wel bij haar slapen. 's Anderendaags voor dag en dauw stond tante Chora al voor de deur met Rosalie's kleeren, oude vodden, die ze bij de boerin was wezen 'halen. Tante wenschte haar veel geluk en nu begaven ze zich o pweg. Rosalie met de besteed ster. De mond van de laatste lag niet stil. Den heel en weg over babbelde ze al maar door. „Je hebt nog niet veel kleeren, Rosalie, maar "dat is niets. Je zult wel gauw wat meer goed hebben, want de menscben, bij wie ik je verhuren wil, doen een win kel in manufacturen. Eer we een jaar ver der zijn, ben je gekleed als een prinses. Lieve deugd In de sta,d j.s 't anders dan Ontaarde moeder. De Amsterdamsche rechtbank heeft veroordeeld tot 6 maanden gevangenis* straf een jonge vrouw, die, terwijl haaij man in het gasthuis verpleegd werd', hun' vier jonge kinderen van anderhalf tof acht jaar oud. onverzorgd had achter* gelaten. Een verloopen boerenzoon. De Amsterdamsche Rechtbank heeft veroordeeld tot zes maanden ge vangenisstraf den 27-jarigen jongen boer- die, daargelaten vele oplichterijen, wel* ke niet vervolgd zijn, een lnndbouweij te Uithoorn had opgelicht voor f 40^ welk bedrag hij voorgaf te kort te ko* men bij den koopprijs f280) van eenj paard, dat zou gekocht zijn voor zijif moeder. Kunst en Wetenschappen. Middelnederlandsche lnitia. Den 4en November a.s. zal de eerw. Pater Bonaventura Kruitwagen in de maandvergadering van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden, eene lezing houden„Over eene verza meling van middelnederlandsche initia." Deze lezing houdt verband met een plan, dat uitgaat van de afdeeling-Letterkunde van de Vereeniging tot het bevorderen van de beoefening der wetenschap onder de Katholieken in Nederland. Genoemde afdeeling heeflnamelijk op hare vergadering van 22 Mei 1.1., ge houden te 's Gravenhage, in be ginsel besloten, eene zoo volledig mo gelijke verzameling van middelnederland sche initia uit te geven, en aan Pater Kruitwagen opgedragen de noodige voor bereidende maarregelen daarvoorte nemen. Gemengd Nieuws. Moord. Omtrent de misdaad in het hofje van Van Es aan de Koning* straat wordt nog het volgende verno-' men Toen de 18-jarige W. J. die Zaterdag1-, avond als derde verdachte is aangehou den, bemerkte dat ontkennen hem niet langer baten kon, heeft hij op de vraag! waar hij de ten nadeele van de vermoor de weduwe Gencgten gestolen voorwer pen gelaten had, geantwoord dat hijl deze uit vrees voor ontdekking had ge worpen in een privaat van een bierhuis aan de Van de Duijnstraat. De politie! heeft daarna dadelijk een onderzoek in gesteld en bij het doen van opgravingen! ter aangewezen plaatse is 't haar inder daad gisteren reeds gelukt eenige der vermiste sieraden te voorschijn te bren gen. Uit de verklaringen van dezen jeugdi gen verdachte mo t ook gebleken zijn', dat aanvankelijk tusschen dc drie aan gehouden verdachten: de 39-jarige ver ver G., diens 50-jarige vrouw cn de 1S- jarige huisknecht W. J. was overeenge komen om hun buurvrouw niet in den- avond van Zaterdag 22 October, maar den daaraanvoorafgaanden Vrijdagavond te berooxen. Het plan kon toen echter1, niet worden volvoerd, omdat de weduwe! Geneglen dien gcheelen avond een buur vrouw uit het hofje op bezoek had. De gerechtelijke instructie is lieden' aangevangen. Onvoorzichtigheid. Toen de kellner van een restauratiewaggon van! een D-trein Vrijdagavond bij !ict binnen komen in het Centraalstation te Amster dam wilde uitstappen voor dal de trein tot stilstand was gekomen, kwam hij te vallen, en geraakte met zijn linkerbeen! tusschen het perron en de treeplank1, waardoor dat been op twee plaatsen brakl Na voorlcopig op het perron te zijn ver bonden, werd hij naar een der zieken'-* huizen vervoerd en daar opgenomen. Dure klei. Tc Barijum (Fr.) is een kleiterp, nog geen 2 H.A. groot verkocht voor f 40.000, of ruim* 20.000 gulden Der bunder. Duitscher aangehouden. Te Amsterdam is, behalve de Duitscher, die, verdacht van verduistering van juweeleu te Berlijn gepleegd, en met zijn vrouw] cn kinderen intrek had' genomen in ho- bij dc boeren. Daar kan niets aan dcliand wezen, of je krijgt het een en ander. Je bent jarig. Goe,d. Mevrouw geeft je een nieuwe japon. Het is St. Nicolaas. Des morgens vindt je een moeien rok voor je ldaar liggen En zoo gaat. het maar altijd. Daar kan niets b'jz niders aan de hand wezen ,of je krijgt wat." Rosalie duizelde haast bij de gedach te aan al die heerlijkheden. „Kijk, hier moeten we wezen", zeide de oude vrouw, toen zc in de stad waren geko'men. En ze hielden stil voor een winkel. Achter de ramen hingen allerlei kleeding- stukken, en boven de gin L ';eld>eu- ren stond met gro e go. ten letters: Salomon Fick. Meer niet. „Het treft goed. Mijnheer en mevrouw zijn thuis. Ik zie ze aiK :n den winkel,"- fl 1 rdé ze Rosalie in 't oor. Zc traden binnen. De besteedster onderhand-elde. „En hoeveel wil ze 1 ien?" vroeg een kleine, dikke vrouw achter de toon bank. „Met vijf gulden per maand, vi' ze be ginnen, mevrouw." ^Vi/'vdt vervolgd.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5