EEN BEDELAARSKIND.
BINNENLAND.
'Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant van
Donderdag 27 October.
Uit «ie Pers.
Het Volkspetitionnement.
Het Centrum" meent, dat het van
Sociaal-democratische zijde opgestelde
volkspetionnement voor algemeen kies-
rht eer schade dan voordeel aan de be
weging voor Alg. kiesrecht zal brengen
wat meer is, die beweging in de oogen
yan velen minder sympathiek en zelfs be
lachelijk zal maken.
Een beetje al "te naïef klinkt die leisch
dat de regeering onverwijld zorge
voor de invoering van algemeen kies
recht voor meerderjarige mannen en
vrouwen. Hoeveel werk moet aan zulkf
een invoering niet voorafgaan!
De steller of stellers van het adres
hebben zich bovendien beijverd^ om hun
„petitionnement" zóó in te kleedejn, dat
het meer een beschuldiging worTit tegen
de „burgerlijke" partijen, dan een plei
dooi voor algemeen kiesrecht. Dat zij
daardoor aan de kans op verwezenlijking
van hun verlangen afbreuk doen, komt
er blijkbaar niet op aan. Dat men an
deren, die het A. K. allerminst vijan
dig gezind1 zijn, afstoot, schijnt in \t
geheel niet te hinderen, ja zelfs bepaald
te zijn bedoeld1.
Afgezien nog van het bespottelijke
der „onverwijlde invoering" die ge
vraagd wordt, weet natuurlijk de S. ,D. A.
P. evengoed als wie ook, dat vooreerst
het algemeen kiesrecht voor meerderja
rige mannen en vrouwen, zoomin als in
de Kamers, in het land een meerder
heid vinden zal. Het is buitendien ook
niet waar, dat algemeen kiesrecht, al
dus bedoeld, „in de ons omringende lan
den reeds bestaat", gelijk de argelooze
lezer uit het petitionnement geneigd zal
zijn op te maken. Maar wat wel het
meest ongerijmd is in dit stuk en het
grootste nadeel kan doen aan de bewe
ging, die het heet te dienen, is de voor
stelling welke het .algemeen kies
recht verwringi tot een k 1 a s s e-kiesrecht.
recht.
Daardoor wordt gewoonweg miskend,
wat het A. K. behoort ttie zijn en onder
normale omstandigheden ook in werke
lijkheid is: een middel voor 't gehee-
le volk, in al zijne geledingen, onver
schillig van welken rang of
stand, om van zijne wenschen en ver
langens in het openbaar leven te doen
blijken en medezeggenschap te hebben in
het Staatsbestuur. De socialisten willen
er van maken het instrument om aan één
bepaalden stand de „leiding" te verzeke
ren, m. a. W. bij dien éénen alle andere
achter te stellen. Welk een dwaasheid1
en welk een misduiding van hetgeen een
volk, dat niet uit één, maar ui.t ver
se hillende standen bestaat, die har
monisch moeten samenwerken in het al
gemeen belang, voor zijn gezonde ont
wikkeling behoeft!
Door in dien zin over het algemeen
kiesrecht te schrijven, maakt men he.É,
geheel ten onrechte, verdacht,
miskent men zijn beteekenis en zijn wer
kelijk uitmuntend doel.
Men zal verstandig doen, ibesluit
het blad de phraserij van het sociaal
democratisch product te laten voor wat
zij is. Conservatieve of onnadenkende
menschen zullen het misschien strak®
weer trachten uit tie speien tegen dege
nen onder ons, die het algemeen kies
recht gunstig zijn gezind.
Wij voor ons meenen, dat men daar
kalm onder kan blijven.
De sombere profetieën van zulke be-
houdsgezinden behoeven al even weinig
te verschrikken, als de ïanfaronnades
der S. D. A. P. En wanneer het kies
recht, onder welken naam dan ook, ten
onzent werkelijk algemeen geworden is
zal men, naar wij vast gelooven, nog wel
eens glimlachen om de dikke woorden,
die daaromtrent over en weer zijn gebe
zigd.
FEUILLETON.
Vertelling uit Bo hemen, van J. Vond rak.
5)'
Ook voor de kinderen was ze goéd.
En tot loon voor haar trouw droegen deze
de kleeren en schoenen af, die men haar
uit het weeshuis had meegegeven en moet
zij rondloopen barrevoets en mét oude
vodden aan het lijf.
Tot in haar hoogen ouderdom herin
nerde Rosalie zich een voorval, waaruit
de groote ellende van haar jong leven
duidelijk spreekt.
't Was op een morgen, dat tante haar
beval naar 't korenveld te gaan.
„Oom houdt de wacht. Pak de eerste
•Se beste schoof, die je ziet en breng hem
hier. Maar pas op, 'Sat ze je niet snap
pen."
Slaapdronken ging het meisje op weg.
Hoe spoediger deze zaak jnet in
achtneming van de prioriteit voor eenige
dr ingende sociale maatregelen tot
een oplossing komt, hoe beter, zouden
wij willen zeggen.
De „Standaard" meent dat zoo'n
petitie op zichzelf een bewijs is, hoe de
sociaal-democraten aftakelen. In hun fie
re kracht van weleer gold de eisch, dat
men afdwong wat men begeerde, aan
de Overheid schrik aanjoeg, haar impo
neerde, en door zulk een actie van de
daad zijn doel poogde te bereiken.
Thans echter steekt men zichzelf in
de Jburgerpij, en brengt al zijn geest
verwanten in rep en roer, om een p e-
titie te tieekenen.
Natuurlijk loopt ook dit weer op te
leurstelling uit. Ook <jl haalt de petitie
een driemaal-honderdduizend namen van
mannen en vrouwen, het Algemeen
Stemrecht, zooals deze petitie het
wenscht, kiomt toch' niet.
Nooit zal het door een Kabinet vaiV
Rechts worden voorgesteld'. Een Links
Kabinet zal het niet licht Voorstellen,
of het ondergaat allerlei beperkingen,
die maken zullen dat het mooie eraf is
eer het komt. En eer het zoover komt,
dat twee-derde in de Tweede en twee
derde in de Eerste Kamer er zich vo^r
verklaren, zal er bij Lobit nog heel wat
water door den Rijn loopen.
Let men er verder op, welke meer
derheden er in de Parlementen zitten
voor landen, waar het Algemeen Stem
recht reeds voor lang is ingevoerd1, dan
ziet men ook hieruit, hoe volstrekt ijdel
de hoop der onderteekenaars van de pe
titie is, dat de invoering van zulk een
Stemrecht, waarvan ze zich gouden ber
gen beloven, hen in het beloofde land'
brengen zal.
En mochten ze de hoop koesteren, dat
ook uit onze kringen heel wat mannen
en vrouwen hun petitie teekenen zullen,
dan zullen ze zien, hoe ze ook met deze
verwachting teleurgesteld uitkomen.
De Ontslag aanvrage van Vice-admi-
raal van den Bosch.
In de „T e 1 e g r a a f" komt een inge
zonden stuk voor van ds. C. J. War
ners, vlootpredikant in Den Helder, naar
aanleiding van het vroeger door ons me
degedeelde bericht van de „Avondpost".
„Ik verklaar, dat geheel onwaar
is, dat ik „aanmerking heb gemaakt op
het lezen van een der boeken van het
boekenfonds door de matrozen." Nim
mer heb ik mij tegenover autoritei tien,
met wie ik er over sprak, ongunstig uit
gelaten over de lectuur, aan de jnatro-
zen verstrekt, integendeel den ernsit,
waarmede blijkbaar een keuze gedaan
was, geroemd. Vanzelf is daardoor ook
een onwaarheid, dat „het een werk
van Thérèse Hoven was, dat ik onge
schikt vond voor het zieleheil der Ne-
derlandsche Jantjes". Het is me in mijn
hoofd niet opgekomen een werk van
die schrijfster af te keuren.
Verder, dat geheel onwaar is, dat
ik met het bezwaar over een boek, dat
ik niet had, bij den admiraal gekomen
ben, en dat dus ook, hoe kan het an
ders, geheel onwaar is, dat ik mij
met mijne niet bestaande bezwaren over
eep boek tot den minister gewend heb."
Aan de„ZutphenscheCourant"
wordt meegedeeld, dat to»t de ontslag
aanvrage nog een andere oorzaak moet
hebben meegewerkt.
Een paar maanden geleden hebbeln!
eenige officieren in Den Helder op de
straat oneenigheid gekregen met enkele
middernachtzendel/ngen. Die midder
nachtzendelingen stonden1 onder aanvoe
ring van ds. C. van der Voort van Zijp
lid der Tweede Kamer. Deze heeft toen
•in 't volle bewustzijn van zijn macht als
zoodanig, een klacht ingediend bij den
minister van marine, speciaal tegen $en
zee-officier thans op non-activiteit Het
gevolg van die aanklacht is geweest, dat
door den minister een commissie yan on
derzoek werd benoemd, die, na verhoor
haar dossier ter beschikking van den
krijgsraad heeft gesteld. De krijgsraad
verklaarde zich evenwel onbevoegd'. En
nu moet de verstoordheid van den minis
ter over het in 't zand loopen van de
De zon was nog niet eens op. 'Toen nu
Rosalie op het veld kwam, greep ze een
korenschoof, legde die op het hoofd en
nam onbezorgd den terugweg aan. Oom
hield immers de wacht! Daar werd ze
(achterna geroepen. Ze kende die stem
fc=r de stem van den opzichter.
ponder zich te bedanken, gooide ze d;§
schoof van het hoofd en zette het op een
loopen. De opzichter haar achterna.
„Als ie me pakt, dan zit 't nog niet zoo
glad," vloog het haar door 't 'hoofd. En
die gedachte gaf haar vleugelen. Ze zou
ontkomen zijn, als ze met de bloote voe
ten niet uitgeleden was op het natte gras.
In 't volgende oogenbjik greep eén ruwe
hand haar aan en zette ihaar overeind.
En nu regende het slagen op het teere,
magere lichaampje van Tiet kind, dat een
kwartier daarna bitter schreiend thuis
kwam.
„Waar is de schoof en waarom huilt
je zod?"
Tiet kind schokte en schudde van aan
doening en pijn.
„Nou, hoe is 't? Kan je je bek niet
öpendoen? Hebben ze je gepakt-?"
Met moeite stamelde het kind: „Ja-a!"
„Jou!"En nu werd ze opnieuw
gekastijd.
Tegen zes uur verliet tante haar huis
om op het landgoed te gaan werken.
Maar voordat ze aan den arbeid ging
sprak ze eerst met den opzichter.
,,'t Was wat, als je zoo'n kind moest
grootbrengen, een kind van een ander!
En dat heelemaal voor een onnoozéle
drie gulden per maand! En een na
righeid dat je er van liadt! Meer dan
erg! Dat "kind kon nou letterlijk niks la-
ten liggen, 't Stelen zat haar, om zoo
té zeggen, ju 't blo^d, Y,|n h&ajr pj Ji^r
heele kwestie zich geuit hebben in een
schrijven aan vice-admiraal Van den
Bosch, wat dan mede de aanleiding ge
weest zijn tot deze ontslag-aanvrage.
De liberale bladen gaan tegen den Mi
nister te keer over diens optreden.
Zoo schrijft de (o.-l.) „Nieuwe
Courant:"
„Het moest aan een minister die in
een liberaal kabinet zitting nam, voor
behouden blijven dezen nieuwen koers
in wijdep en met energie te volgen.
Wij hebben nooit meegedaan met het
plagen van den heer Wentholt, wegens
zijn overgang uit het kabinet De Mees
ter in het ministerie Heemskerk, wij
kunnen het zoo goed begrijpen dat een
niet-politiek marine-man de redeneering
volgt: mijn tank is het voor de vlodf
te zorgen, en als men mij daarvoor wil
hebben, dan blijf ik aan. Maar nu moe
ten we toch wel zeggen, dat de heer
Wentholt zrch in zijn nieuwe overtuiging
buitengewoon gemakkelijk heeft ge
schikt en daarvan de consequenties in
het marinebeheer dóórtrekt meti een waar
lijk apostolische geestdrift. En ook vra
gen wij ons nu af of wij wel juist keken,
toen wij in hem een niet- politiek
marineman meenden te zien.
De Marine is tengevolge van het ge
beurde eer goed opper-officier kwijt en
de geest in het officiers-korps is e rna-
tuurlijk al weer niet op verbeterd".
De „Nieuwe R o 11. Courant" is
nog feller. De diepere kern van de moei
lijkheid welke de ontslagaanvrage aan
den dag heeft gelegd, ziet het blad in
de godsdiensttwisten, tot dusverre niet
cfp de vloot bekend, maar die nu zullen
komen, als de Minister zijn kerkelijke
vlootpolitiek doorzet.
De moeielijk'heid is de algemeenei
moeilijkheid, die een „Christelijk" kabi
net op zijn weg vinden moet. Zoodra de
overheid, op welke wijze ook, hetzij dbor
subsidieverieening hetzij door afrderen
steun, partij gaat kiezen voor een
bepaalde geloofsovertuiging, moet daar
van onvermijdelijk verdeeldheid en:
aanwakkering van geloofsverschillen met
al de nadeelige uitvloeisels van dien het
gevolg zijn. Onze „Christelijke" politiek
heeft in c\it opzicht reeds menig nadeel
berokkend, en zij zal, na de vloot, nog
wel meer terrein voor haar verderfelijke
werkzaamheid weten te vinden.
Toch ziet het liberale orgaan nog één
lichtpunt. Zijn de berichten juist, schrijft
het, dan is het kwaad nog niet zoo diep
ingevreten of er zou nog uitkomst mo
gelijk zijn. Maar een „christelijke" re
geering kan of mag niet inzien, dat de
regeering zich moet onthouden van elke
rechtstreeksche of zijdelingsche aanmoe
diging van een bepaalde christelijke
overtuiging. Zoo zal de splijtzwam voort
woekeren, ook op de vloot.
Over de reden van het ontslag van
den vice-admiraal heeft ds. Warners aan
een correspondent van het „Handels
blad" als zijn veronderstelling te ken
nen gegeven, dat vice-admiraal Van den
Bosch in de benoeming van een vloot-
prediker een ongunstige meening, een
ongunstige waardeering, ten opzichte
van de vloot gevoeld, zou hebben gezien.
Voor den admiraal zou daarin een aan
randing gelegen hebben, als had het ma
rine-personeel bijzondere geestelijke
zorg noodig en de admiraal zou hierin
iets onaangenaams, iets krenkends ten
opzichte van het gehalte van het vloot-
personeel hebben gezien. Zoo iets, alsof
het vlootpersoneel iets minderwaardig
is.
Ds. Warners zeide ten besluite: „Op
mijn geweten kan ik verklaren niets ge
weten en niets gewild te hebben. H*3t
conflict loopt tusschen den Minister en
admiraal Van dbn Bosch."
Uit de kolommen lange beschouwin
gen van het „Hbld.", meent de „Tijd*"
dat ipi reeds blijkt, d'at op den bodem
van het oonflict de moeilijkheid ligt,
die overal aan den dag treedt, waar on
der Protestanten de rivaliteit tusschen
Gereformeerden en Hervormden een rol
gaat spelen. Beschouwt men de Neder-
landsche Marine als een «xjort instelling
van ae"Ned. Hervormde Gemeente, clan
man leerde ze 't niet. Die gingen haar
wel beter voor. 't W,as flink, dat ze zoo
afgerost was, dan zou ze in het vervolg
't wel laten."
„Je moet het maar niet kwalijk nemen
dat ze de schoof wou wegnemen", be
sloot ze, „wij kunnen er niets aan doen
en van mij heeft ze er dunnetjes overheen
gehad."
'Zoo huichelde ze tegen den opzich
ter. Maar den volgenden morgen werd
Rosalie weer uitgestuurd om klaver te
zoeken voor de konijnen.
„Als je je nou weer laat snappen, dan
sla ik je de pooten kapot."
Met deze vriendelijke woorden moHrt
het kind weer op roof uitgaan.
Naar school ging ze zelden.
"Alleen 's winters, als er niets te ste
len viel en het bosch diep onder de
sneeuw lag, werd ze er eens een enkele
maal heengestuurd.
„Van de wijsheid, die ze "daar opcioet",
placht tante te zeggen, „kan ze niet leven
of ziah den buik dik eten. Wij hebben
toch al genoeg te doen om rond te ko
men. Mijn man moét dan die paar gul
den boete maar betalen of gaan zitten. Ik
kan 't kind niet missen."-
Soms werd het Rosalie droef te moe
de. Dat was nog af eens "Tiet geval, als
ze zag, hoe de moeders Tiaar kinderen
liefkoosden, hen toelachten en ben alter-
M Ba» MflBBte gUftat tete
kunnen we ons de eigenaardige vrees
voor „godsdiensttwisten" op de schepen
wel begrijpen, al gelooven wij, dat zij
grootendeels ongegrond1 is, tenzij die
twisten met politieke bedoelingen ex-
presselijk worden aangeblazen. m
R. K. Drankbestrijding.
In 't hotel „De Zon" te Beverwijk
werd de 6e algemeene vergadering ge
houden van den Diocesaiien Bond van
R. K. Drankbestrijdersvereenigingen in 't
Bisdom Haarlem. De vergadering werd
geleid door den heer A. W. H. Ludwig,
Den Haag, en bijgewoond door de afge
vaardigden van 33 Vereenigingen, .uit
brengende 38 stemmen, alsmedle vier-
sdheidene eerw. heeren geestelijken.
De agenda was rijik voorzien. Niet min
der dan 35 punten waren te behandelen.
Na opening en vaststelling der notulen
las de secretaris, de heer H. H. Ammer-
idorffer (Ursum) het jaarverslag voor,
waaruit blijkt, dat de bond in ledental
was toegenomen. De penningmeester, cte
heer J. G. Potharst (Gouda), geeft ver
slag van den toestand der kas. inclusief
het saldo van het vorige jaar hebben de
ontvangsten bedragen i658.44i/2, de uit
gaven f398.73y2, zoodat een som van
f259,71 in kas is, terwijl nog f27 ingevor
derd moet worden. ,Tot leden der com
missie van verificaties werden benoemd
de heeren Stassa, Bulten en Spendiei.
Nu de nieuwe statuten kerkelijk en ko
ninklijk zijn goedgekeurd', trad het be
stuur in zijn geheel af. De heeren Ludwig
Ammerdorffer, dr. Gerard Brom en Jac.
P, Creyghton stelden zich niet herkies
baar. Gekozen werden de heeren dr. N.
M. J. Borst Pauwels, directeur van den
keuringsdienst van levensmiddelen te
'Haarlem; G. P. Bon, journalist, Den
Haag; J. G. Potharst, Gouda; H. J. van
Dam, hoofd der Kath. school te Ouder
kerk a. d. AmstelH. Stulemeijer, lid van
iden gemeenteraad te Rotterdam; G.
Goossens, te Heemstede; en C. A. Ger
ritsen Jr., den Haag. Op de voordracht
van twee bestuursleden, waaruit Z. D. H.
de Bisschop van 'Haarlem den voorzitter
benoemde, werden geplaatst de heeren
W, J. van Dam met 18 en dr. W. M.
J. Bor-t Pauwels met 16 stemmen.
Ingetrokken werd een voorstel Den
HaagVlaardingen, om de gewestelijke
(propagandacommissies het recht te ver-
feenen voorstellen bij de algemeene ver
gadering in te dienen.
Zeer lang werd gediscussieerd over liet
voorstel Amsterdam, Hillegom, Heem
stede en Beverwijk om de algemeene
jaarvergadering op een Zondag te hou
den. De heer G. Bulten (Noordwijker-
hout) verdedigde dit punt met klem, voor
al den nadruk leggend op de groote be
zwaren voor werklieden, verbonden aan
het bijwonen vergadering op een
werkdag. L\ a kapelaan v. d.
Loos (Ouderkerk) vindt de motieven van
de voorstellers bekrompen.
De Zondag is de rustdag en deze be
hoort naar Roomsch inzicht aan God te
worden gewijd. ;Het Bondsbestuur ver
klaarde zich tegen het voorstel, dat weer
verdedigd woiTLt door 'Rotterdam. De
heer Spendel (Leiden) wenscht de beslis
sing aan Mgr. den Bisschop over te la
ten, ook met het oog op andere vereeni
gingen. Dit idéé vindt evenwel geen vol
doenden steun. De bondsadviseur Tie
weleerw. heer L. H. J. Beysens, ontraadt
aanneming en spreekt zich tegen hec
voorstel uit, dat ten slotte met 20 tegen
11 st. werd verworpen.
Bij het voorstel Leiden om jaarlijks
een R. .K. Drankbestrijdersdag in het
Bisdom Haarlem te hóuden, bepleit dr.
Gerard Brom zich in verbinding te stel
len met het bestuur der Katholiekenda
gen, teneinde een sectie te verkrijgen,
waar speciaal over het alcoholisme wordt
gehandeld. De vergadering is echter van
gevoelen, dat een aparte drankbestrijdings
dag met straafbetooging de voorkeur ver
dient.
Bij acclamatie wordt het voorstel aan
genomen.
niemand; haar liefkoosde niemand. Men-
schenlippen hadden haar nimmer een kus
gegeven, haar wel gescholden en ver-
wenscht. Menschenhanden hadden haar
nooit gestreeld, wel geslagen en geran-
sefd. ,Was het wonder, dat haar kleine
hartje, dat evenals alle kinderharten, naar
liefde en goedheid smachtte, verkilde en
versteende onder zulk een behandeling?
Zij was als een bloem, die verkwijnt in
een donkeren kerker; haar ontbrak de
zon der vreugde, het licht des levens
haar ontbrak liefde.
III.
In Holitz was er binnen een paar jaar
heel wat veranderd.
De molenaar was burgemeester ge
worden. Onder zijn bestuur had men
een nieuwen straatweg aangelegd en nu
had hij weten door te drijven, dat er
een nieuwe school zou ge"bouwd worden.
Dat alles kostte handen vol geld. De
gemeente ging onder een zwaren schul
denlast gebukt en bezuiniging was er
noodig.
Men zocht die in allerlei kleinigheden.
Bij het opmaken van de begrooting
stelde de burgemeester voor den post
van 36 gulden, jaarlijks uitgetrokken voor
voor 3e opvoeding van Rosalie Chora af
te voeren.
ifife rnejd", zei hij, ttis nii oud genoeg
De voorstellen in zake de Kruisbanier
worden aangenomen in dien zin, dat de
geestelijk adviseur met de redactie zal
bespreken, wat ter verbetering van *h«t
bondsorgaan "kan worden gedaan. „De
Kruisbanier" zal iets worden vergroof
waardoor de prijs een weinig verhoogd
moet worden. Aan de directies "der
spoorwegen zal verzocht worden in de
wachtlokalen der stations het blad ter
lezing te mogen leggen. De plaatselijk^
afdeelingen moeien dan voor ~de benoo-
digde exemplaren zorg dragen. Teven*
zal aangedrongen worden om aan de
stations gemakkelijker een glas water te
kunnen krijgen.
Aan „Sobriëtas" werd het bondsbe
stuur opgedragen te vragen "het kennis
blad in het voorjaar uit te geven. T)p
voorstel van Amsterdam zal worden aan
gedrongen op vermeerdering van liet aan
tal consultatie-bureaux voor drankzuch
tigen. 'Over de oprichting van Volkshui
zen, waaromtrent Heemstede een voor
stel inzond, wordt geen beslissing ge
nomen, als behoorende tot den located
werkkring der afdeelingen. De voorstel
len Hillegom en Krommenie, resp. over
het schenken van drank onder het werk?
en den drinkdwang bij arbeiders in losse
ploegen wordt gerenvoyeerd naar de ge
westelijke propaganda commissie.
Een voorstel-Amsterdam om jaarlijks
een begrooting in te ddenen, wordt ver
worpen. Aangenomen wordt een voor
stel Hillegom om in de afdeelingen ter
bespreking aan de orde te stellen het
onderwerp: proefvolksstemming.'Het ini
tiatief nemen tot het organiseeren van ou-
dersavonden, waartoe een voorstel het
hoofdbestuur uitnoodigt, wordt als be-
hoorend tot den werkkring der afdee-
fingen verworpen. Wel wordt de wen-
schelijkheid uitgesproken, dat de aange
sloten vereenigingen minstens ééns per
jaar een ouderavond houden.
Aan „Sobriëtas" zal worden voorge
steld er bij de regeering op aan te dringen
dat verlof in den zin der Drankwet gege
ven worde tot een beperkt aantal in ver
houding tot het getal inwoners en "dat
een leeftijd worde vastgesteld beneden
welke het bezoeken van inrichtingen met
verlof is verboden.
Nog was een voorstel-Gouda.ingeko
men om samenwerking met liefdadig-
heidsvereenigingen, ten einde de drank
ellende te bestrijden de voorzitter zet
uiteen, dat hoofdzakelijk bedoeld zijn de
St. Vincentius vereenigingen. Spr. meent,
dat de verwachtingen niet groot moeten
zijn, omdat het voorstel riict ligt in het
streven van de Vincentius vereenigingen.
Aan Sobriëtas zal worden opgedragen m
dien geest besprekingen met "en hoofd-
raad der St. Vincentius Vereenigingen le
houden.
Nadat de geestelijke adviseur noghul-
de heeft gebracht aan het afgetreden be
stuur, vooral voorzitter en secre
taris. wordt rgadering gesloten.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Woensdag 26 October.
(Vervolg)
HET RAPPORT OMTRENT DE
KUSTVERDEDIGING.
De Voorzitter zeide, dat naar aan
leiding van deze ïnededeeling 'der regee
ring hij met de Centrale Actie nader
wenscht te overleggen, ol' zij haar besluit
om het atdeelingson'derzuck van "het Kust-
verdedignigsontwerp op 8 November aan
te vangen, blijft handhaven, dan wél een
anderen 'dag wenscht vast te stellen.
Hiermede was de zaak voorloopig be
ëindigd.
ZIEKTEVERZEKERING.
Na een rekening van werkzaamheden
werd aangenomen eenvoorstefTies Voor
zitters, om de wetsontwerpen tot rege
ling der arbeiders ziekteverzekering ti
vcizenden naar een commissie van voor
bereiding, waarin hij benoemde de heer.-n
Borgesius, Nolens, tie Visser, Schaper en
van Vliet en tot plaatsvervangers, de hee-
om voor ziah zelf te zorgen, en wat ze in
één jaar voor haar kostvrouw bij elkaar
steelt, zou ik niet graa^ vergoeden. Ze
kan haar nu wel voor niets houden."
De raad besloot met eenparige stem
men de post te schrappen.
Tante Chora ontving dc mededeeling
hiervan bij inonde van den gemeerite-
bode, die de woorden van den burge
meester haar getrouw overbriefde.
„Zoo?! Gunnen ze me niet langer
die snertsom van drie gulden per maanTl?
En we brengen het kind toch eerlijk groot
net als onze eigen kinderen. Zij eet m^t
ons aan eene tafel. We kleeden ze nét
jes en sturen haar geregeld naar schooll
En nou zouden we daarvoor niks meer
krijgen? 't Is fijn!"
„Geef ze terug! Laat den bode ze
meenemen! Wat doen we langer met dis
meiü!" schreeuwde haar man.
Dat was olie in 't vuur.
1 ante Chora liep driftig naar de deur,
„Rosalie! Hier!"
riet kind kwam schoorvoetend aan-
geloopen.
Trek uit!"
En ze wees naar haar kapotten boeze
laar.
„Nu je jurk!"
"Het kind stond in haar gescheurd
borstrokje.
„Nu je klompen
KWflf.dt yervojgcyï
