Het erfdeel der Malleroy's. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Dinsdag 27 September. Uit de Pers. Sociale actie en Politiek. De j,Maasbode" schrijf onder 'dit opschrift, dat 'de Katholieken (algemeen lhet beginsel zijn toegedaan, dat de sociale actie gescheiden moet zijn van de politiek 'jen wel om twee redenenvermenging Van jbeide zou de vruchtbaarheid èn van de 'Sociale actie èn yan 'de politieke ftctje pdhade doen. v Dochj al zijn alle Katholieken het om trent dit beginsel vrijwel eens, mét den besten wil van de wereld lukt het niet altijd om zich daaraan te houdem En zoo ontstaan twee misvattingen: (Vooreerst dat men de politiek in de socia le actie haalt, wijl men in |de ïrieenlng jverkeert niet met de eigenlijk gezjegitfie po litiek te doen te hebben. Vervolgens dat men in de sociale ache sommige werkzaamheden achterwege 'tmeent te moéten laten, omdat men ze ten onrechte voor politiek houdt Van deze misvattingen haalt de yjMsb. Voorbeelden aan; allereerst het optreden Van den boerenbond bij eene Kamerver kiezing. Ernstig noemt het blad het stich ten bij de laatste algemeene verkiezingen door een syndicaat, dat bepaalde econo mische belangen te verdedigen had, ten einde bij verkiezingen, zulke candidaten ■;te steunen, waarvan de particuliere be langen der stichters het meest heil te Ver wachten was. Van de tegenovergestelde (misvatting werd dezer dagen in de bladen ook mel ding gemaakt. In eene arbeidersvergade ring waar het groöte nut van korten ar beidsduur uiteengezet werd, kwam ter sprake, dat bij korten werkdag de poli tieke ontwikkeling van "den arbeider be ter tot haar recht zoü komen. Waarop uit het midden der vergadering opgemerkt werd, dat de politiek buiten de sociale actie moet gehouden worden. Geheel ten onrechte, wantide arbeiders vereniging, wier doel ook én vooral be staat in de godsdienstig-zedelijke en ver stane ontwikkeling van den arbeider, heeft wel degelijk tot taak den arbeider den waren weg tot openbaar welzijn ken baar te maken. - Waaruit spruiten nu die beide misvat tingen voort? Naar onze meening komt het, wijl men het beginsel niet fijn genoeg ontleedt en Zoo bij de toepassing gemakkelijk mis tast. Want heeft men zich steeds wél vol doende rekenschap gegeven van wat ei genlijk onder politiek verstaan wordt, wanneer men bovengenoemd beginsel uitsprak Men kan daaronder verstaan, en men doet 'dat ook altijd in de praktijkde han delingen der Overheid om tot openbaar welzijn te komen; de strevingen,'die uit de burgermaatschappij opkomen,- om de regeering in een bepaalde richting te lei den (pers, petities, agitaties van volksver gaderingen, enz.") het samengaan van ge lijkgezinden om cle staatkunde in hunne richting te leiden (partijpolitiek), het uit oefenen der staatsburgerrechten (als ver kiezing en stemming.) Dit alles wordt in het dagelijksch leven onder den naam van politiek samengevat. En zou "dit alles nu aan de sociale ver- eenigingen verboden zijn? Naar onze meening niet; hetgeen ge makkelijk met voorbeelden aan te toonen is. Zoo mag b.v. de Boerenbond wel de gelijk de regeering van advies dienen, in zake de bestrijding van ziekten onder den veestapel of inzake wettelijke rege- FEUILLETON. 46) Er was een pogenblik stilte. Groote tranen rolden uit de oo'glen! van den ridder. Met hijgende borst, ge fronste wenkbrauwen en vochtige oogen (waagde Raoul het niet zijn ouden vriend te storen. Eindelijk hief de Kervarie het hoofd op. Om aan Thierry's bevelen te vol doen,-nam ik zijn portefeuille. Toen ik haar wilde openen vernam ik' geweer schoten en geschreeuw. De moordenaar had' zijn boeien verbroken en' w]as in het houtgewas gevlucht. De soldaten zetten hem na, maar keerden weldra te rug zonder hein gevonden te hebben. Daar het mij onmogelijk scheen, dat hij zoo ontkomen kon zijn, zonder mede plichtigheid van zijn bewakers, stelde ik een streng onderzoek ih: Ik beval zijn bewakers te fouilleeren. Men vond op hen Engelsch en Indisch geld. Einde lijk bekende een van hen' de waarheid. e Vreerndeling had hun dit geld gege- ven opdat men hem zou laten ontsnap- 'ït i j scheel h,adi Ilii ongeveer' drie duizend Francs verdeeld Alhoewel h.j zeer goed Hmdoustantsch spraVL (was het toch een Franschman, zooals dte soldaten mij verzekerden. Daar Thierry mij bevolen had zijn moordenaars vrij te. laten, liet ik geen ling va,n het pachtcontract. En ook mag hij een actie op Jouw Zetten om van de geering gedaan te [krijgen,- tiat bepaalde maatregelen in het belang van den land bouw genomen worden. Niemand Zal in zoo'n geval zeggen, dat de bond dan zijn boekje te buiten gaat Idoor aan politiek te doen. "De tegenwoordige actie der R. KJ.' Werklieden Vereenigingen ten gunste van den wettelijken tien-urendag is eene Zui ver politieke actie. Nu kan men het omtrent de nuttigheid van dien maatregel Jzeker oneens zijn, doch men Kan niet beweren, dat de vak beweging [daarmee buiten hare perken gaat [H.oe kan -mén (nu; onderkennen oï jn concrete gevallen aan het beginsel de hand wordt gehouden 'Door goed de bedoeling van "het be ginsel scheiding van sociale actie en po litiek, in het oog te houden. (Het is duidelijk, diat dit beginsel alleen gesteld is om onderlinge Verdeeldheid te voorkomen en te beletten dat zoowel de sociale actie ajs ide politiek worden ge schaad. Wanneer de bedoeling van het beginsël goed in het oog gehouden wofdt, dan zal telkens gemakkelijk zijn uit te maken welke houding in feitelijke gevallen moet worden aangenomen. De kustverdediging. In „De Tijdf' kwjamen een drietal artikelen voor mét beschouwingen over de kustverdediging. Aan het slot maakt het Katholieke orgaan de woordeïi, waarimede het liberale „Handels blad" zijn artikelen besloten, tot de zijne en betuigt hiermede zijn volkomen instém'ming „Wat hebben wij aan eéne Marine als er geen behoorlijke beschermde opera tiebasissen zijn, wat hebben wij aan een groot leger van Hollandsche jongens, die onze neutraliteit moeten doen eer biedigen, doch die bij honderden door het vernielend vuur van één enkel oor logsschip kunnén worden' weggemaaid, als er geen kanonnen zijn, om hen te be schermen „Het klinkt veel: veertig millioen, maar het is in de eerste plaats de vraag, w,aar het hier pm gaat en dat is in ons oog niet een voorstel, om! een andere mo gendheid te believen, maar 'dat is een poging, om verbetering te brengen, wjaar deze dringend en spoedig nbo- dig is. „Zeer zouden wij het betreuren, in dien er op de onnaspeurlijke paden[, onzer politiek ergens een kapstok ver borgen ligt, waar deze voorstellen aan kunnen wjorden opgehangen wij kun nen niet nog eens zes jaar \v|achten, om dat.... wij al eens zes jaar gewacht heb ben (De Vaderlander), want in dien tijd is het misschien reeds te laat en wor den wij totaal onvoorbereid getroffen. Zoodra er gevaar voor onze onafhan kelijkheid1 dreigt, is een goed kanonnier achter een goed kanon veel meer wftard dan een politicus met veel redenaars talent. Moge onze vólksvertegenwoordiging dit alles bedenken en zich goed rekenL schap geven, wat hier de beteekenis van uitstel kan zijn." Het „Centrum", dat reeds instem ming had betuigd met de strekking der Regeeringsplannen, bevatte eveneens artikelen, blijkbaar van deskundige hand. De schrijver komt tot deze conclusie „Wij verheugen ons jn de voorstel len van de Regeering voor wat betreft de verbetering van de inrichting en de bewapening van onze kustversterkingen, alsmede in de wijze waarop zij die ver beteringen in korten tijd' op afdoende Wijze wil tot stand brengen, maar met den overgang van de bezetting aan de Marine kunnen wij ons niet vereenigen. Worden de plannen van de Regeering nasporing naar hem doen, maar zijn, trekken staan in mijn geheugen gegrift, en als God1 mij toestaat hem te ont moeten Toen ik alleen in mijn' tent was open de ik de portefeuille van Thierry. Ik vond hier deze papieren. Vooreerst de ze brief.... Hij gaf aan Raoul een brief op slecht papier geschreven blijkbaar door iemand die niet erg die kunst verstond. Raoul las. „Mijnheer! Het kind is heel ge- ï,zond en zeer sterk zelfs zoo dat „mijn zoon, die een jaar ouder is, de „baas is. Hij vraagt heel dikwijls wan- „neer die mijnheer ,w|eer komt, die „hém speelgoed en bonbons brengt „en van wien hij een' sabel heeft ge kregen. Ik voor mij bedank u wfelf „voor wjat gij gegeven hebt en gij „kunt erop rekenen dat iedereen denkt „dat het mijn kind is en dat ik nooit „aan ieimand zal zeggen dat het jniiet „zoo is. Ik ben veel te dankbaar voor „u(w goedheid en ik dank 't aan u al- 5,leen dat ik niet van ellende ben om gekomen bij de dood van mijn man^ „en gij kunt bij leven en dood teke- „nen op uwe dienares FRANgOISE CAUCHOIS. „Aldée de Ghopeaul, bij Ppndichery. De tjwfeede brief van een geheel jan der schrift kwam van een voorname da me, maar men had er het bovenste deel- in Zigzaglijnen afgeknipt, .waarschijnlijk om als herkenningsteeken' te dienen bij het mankeerende gedeelte. De helft die over yyjas bevend giah fa eeg &po£t ^ij- betreffende het personeel .doorgevoerd, löen vreezén |wij voor (de practijk vele moeilijkheden, gróóte ten 'deele niet vporziene bezwaren. Bestaat er onder -deze omstandigheden kans voor desorganisatie,- de voorgestel de overgang komt ons des te gevaarlijker voor, omdat de zekerheid ontbreekt, dat iWat thans goed is, ook goed zal blijven, ven, laat staan .er beter dbor zal war den. Met overtuiging onderschrijven >vjij! daarom het oordeel van den Raad van Defensie, die „vertneent, dat eene ver andering, welke zoo diep ingrijpt in de beginselen van 's lands verdediging en zulke verstrekkende, nog niet te over- ziene gevolgen zou hebben, door |den aangegeven grond geenszins Wprdt ge rechtvaardigd." Het (lib.) „Utrechtsch Pag- b 1 a d" noemt het Regeeringsvoorstel poover. Het W;il een uiting van kracht heé- ten en het is een slapheid'-erkentenis gelwlorden. Maar 't is waar ook, van een ministerie, dat voortkwam uit reactie tegen Staal's volkslegerplannen en dat als haar eerste regeeringsdaad een ton- nen-uitgaaf voor pakjesdagers is gaan boeken, kon men moeilijk wat anders en wat beters dan poovere kleinmoedig heid' verw]achten. Wat is het Volk. In een driestar lezen wfïj dn de „Standaard": „Het volk van Nederland is saamge- steld uit de vijf millioen achtmaal hon derdduizend inwpners, die onze erve be wonen,, Dit volk bestaat uit mannen, vroujwten en kinderen. .Het deelt zich vanzelf in in allerlei rangen en standen en klassen naar gelang van persoonlijke of maatschappelijke positie. En steeds hebben we er daarom voor geijverd, dat ook op staatkundig gebied op h e e 1 d i t volk van Nederland zou gelet en voor zijn belangen gewaakt worden. Let ge daarentegen pp het geroep van socialistische zijde, dan heet 't telkens en telkens weer, dat de arbeiders het volk zijn. Als ge het hoofdorgaan van de Soc. democr. partij zich onder den titel„Het Volk" ziet aandienen, is vol strekt niet het geheele Nederlandsche volk, maar slechts één klasse daarvan bedoeld. Liefst zelfs in hoofdzaak dat deel van de arbeidersklasse, dat bij de Socialisten js aangesloten cn ojd zijn allerhoogst een viermaal honderdduizend personen bedraagt, vrouwen en kinderen inbegrepen. Toch is dit misbruik van 't wbohd Volk niet eerst door de Socialisten in de wereld gebracht. Vooral in de dagen der Regenten noemde men volk het gemeen, waar men zichzelf hoog boven verheven achtte. Zoo legde men in het wjoord' volk opzettelijk iets verachte lijks, en bedoelde er mee de heffe van de laagste klasse in de natie. Dit wlreekt zich thans. Zij 't zoo, roept thans die klasse, scheldt ge ons „bet volk", dan zullen we ook als h e t v o 1 k' ons aanstellen, en voor onze groep op- eischen de rechten die aan het volk toekomen. Zoo lokt de ééne spraakverwarring de andere uit, en de schoone nationale beteekenis van het wioord Volk gaat alm eer 'teloor. Zelfs beeldt men zich dan in toch democraat te zijn, al is 't dat men drie vierde van het volk op zij werpt, om slechts met één vierde te rekenen, waar toch de schoone naam van democraat juist beteekent, dat he el het volk in ol zijn rangen en standen onze gelijke Jiefde vraagt. Tegenlicht tegen dit misbruik van het woord Volk bieden alleen de Chris telijke partijen, die nooit een andere de mocratie voorstonden, dan die wierki'e- lij'k heel het volk omvatte; niet enke le honderdduizenden, maar de bijna zes den omhulsel. Er stond op: 15 November 1744. Kom eenige „dagen te voren paar Parijs, en logeer „in het „Witte Paard" op de Place „du Chatelet. De eigenaar is een ge- ^wiezen dienaar van ons. Doe hem on middellijk na uw aankomst op uw „kamer komen en stel hem eenige „regelen ter hand pm! mij uwfc aan- „'komst en die van uw kind te melden1. „Ik zal u d&n antwObrden en' doen ,/w;eten waar en pp welken tijd ge u „met u\v zoon moet vervoegen. „Wees tot dan toe voorzichtig, waht „vele gevaren bedreigen u...." Óp deze plaats .was de brief wteder- om afgesneden, maar men kon zien dat ze daar ongeveer eindigde en dat men! slechts de handteekening met hoogstens een of twee zinnen verwijderd had. De helft van ,een acte 'op perkament, in de lengte door gesneden èn een zeer inge/w|ikkeld letterteeken waren bij de zen brief gevoegd1. Raoul vatte met bevende hand de pa pieren die Zijn vader had aangeraakt Hij kuste ze vol eerbied en bleef eenige oogenblikken zw{ijgen, vol van' gedach ten. Oogenblikkelijk nadat ik de laat ste eer aan Thierry bewezen had, hernam de Kervarie eindelijk, vroeg ik verlof en vertrok1 naar Ppndidhéry. Ik voinkj Ff,aii£oise Caudhois 'op, [haar doo;dsbe<l XIXdè HOOFDSTUK. Den avond voor mijn aankomst wfcs iemand bij haar gew;eest, die zeide dat hij door Thierry gezonden was. De gan gen yafl diea jB&n; fovagen yerd^cht millioen inwoners, die onze natie straks telt. Op ons maakt het dan ook niet Idem! minsten -indruk, wanheer we de Socialis ten in naam van het volk hooren roepen. 'Zelfs niet in paain der arbeiders p,n|- der het volk kunnen ze optreden'. En, recht van spreken hebben ze alleen in naam van dat .deel van één'e klasse van het volk, dat zich als lid bij hen aan sloot, stemt op hun candidaten, of uit zucht naar verbetering van positie heft naloopt." Kenschetsend. Het e n t r u m driestart „Het is te Maagdenburg gegaan, Zoo- |als 'het op schier alle socialistische (Con gressen gaat, wanneer er een brandende quaestie aan de orde komt: de beraad slagingen en besluiten worden vergezeld en gevolgd door lawaai én getier. Meerderheid en minderheid staan scherp tegenover elkaar, en de eerste ziet er geen heen in, de laatste zooveel mogelijk haar overmacht te doen gevoe len. Maar op haar beurt toont de minder heid zich weinig of niet bereid, dje be slissing der meerderheid Je aónvaardenfe De strijd duurt voort, ondanks alle stemmingen en besluiten; en men kan er nu reeds zeker van zijn, dat de veroor deelde Zuid-Duitschers gemoedelijk »-= of niet gemoedelijk Zullen voortgaan op den ingeslagen weg. De twee eigenschappen, welke het re- volutionnair karakter der sociaal-demo cratie het meest kenmerken zijn: het ge mis aan v r ij'h e i d s z i n en het gemis aan gezagsb egrip. Eenieder wil zijn eigen -meester we zen; men erkent niemand boven zidhs Maar wèl wensdht men [anderen te overheerschen en anderen voor jzijn eischen te doen bukken. "Nergens doet de maatschappelijke hoogmoed zich meer gelden dan fa de partij, welke de gelijkheid heet te predi ken. Maar nergens laait dan ook feller op de strijd om den voorrang, óf jaagt men met meer drift naar de eerste machtspo sitie, naar de opperheerschappij. In naam der broederschap natuurlijk!.. Koninklijke Besluiten. Bij koninklijk besluit is aan mr. S. M. M. S. De Ranitz Czn., eervol ontslag ver leend als notaris te Winsum; is benoemd tot leeraar aan de Rijks hoogere burgerschool te Heerenveen, D. Brouwer, aldaar; zijn benoemd tot gedelegeerden van Nederland bij het in October aanstaande te Madrid te houden internationaal con gres tot bestrijding van den zoogenaam- den handel in vrouwen en meisjes, de heeren jhr. mr. A. J. Rethaan Macaré, advocaat-generaal bij den Hoogen Raad der Nederlanden en mr. A. De Graaf, te Utrecht, vice-president van het nationaal comité ter bestrijding van den handel in vrouwen. De Prinses Julianaboot. Zondag had de proeftochtvaart plaats van het nieuwste en tevens grootste stoom schip der maatschappij Nederland, de „Prinses Juliana". Aanvankelijk was be paald, dat deze proeftocht op Zaterdag 24 September zou plaats hebben, doch door eenige verrichtingen aan den eet salon moest de tocht een dag worden uitgesteld. De proeftochtvaart slaagde uitstekend, er werd met een vaart van bijna 16 mijl geloopen, zoodat men den voorgeschreven eisch nog overschreden heeft. Hofberichten. H. M. de Koningin-Moeder vertrekt tegen October van Soestdijk naar het voor, en zij had' zich gehouden alsof zij njets van zijn vragen begreep en hem verzekerd' dat haar niet de zorg van een vreemd kind was opgedragen. 's Nachts was hij terug geKomen en had het kind met geweld mede willen voeren. Daar de arme vrouw zlah ,aan hem vastklemde en geen hulp kwam opdagen had hij haar een dolksteek gegeven en was met het kind gevlucht. Maar hij had den zoon van "Francois en niet dien van Thierry 'medegenomen. Daar zij steeds vreesde voor het leven van het kind dat haar was toevertrouwd, liet zij het slapen in een klein bedje, dat geheel verborgen was door de gordijnen van het bed van haar kind. Dien avond had de kleine Chaucois al spelende het zijden zakje om zijn hals ge hangen dat uw vader u gegeven had en waarin zich de andere helft bevon'd der papieren, die Thierry mij ter hand had gesteld. Deze omstandigheid had onge twijfeld geleid tot de vergissing van den bandiet. Alhoewel stervende en de kracht mis sende om zich in bed op te richten, had Frangoise Cauchois den moed een schrif telijke verklaring op te stellen dat het op gelichte kind het hare was en niet hetgeen haar toevertrouwd was en twee herken ningsteekenen óp te geven, waaraan men haar zoon kon onderscheiden. Toen de goede vrouw gereed was, be duidde ze mij, ide [kleine Raoul' ïn haar armen te geven, want dat kind zoo won derlijk ontsnapt aan het gevaar, waart gij. Ge waart toen drie en eëm'half jaar, ge ^eendet, prndat zij, d|e ge d,a,cht dgjt buitenland. H. M. zal te Sinaia een be zoek van eenige dagen brengen aan Hare nicht, de Koningin van Roemenië, en aan de Koninklijke familie. De Prins gaat a. s. Woensdagochtend van Het Loo naar Ludwlglust en zal daarna nog eenige dagen in Mecklenburg verblijven. Z. K. H. wordt op die reis vergezeld door jhr. van Suchtelen van de Haare, Zijn adjudant. Aalmoezenier van den arbeid. Dr. Poels, bekend als oud-profeS^ rsor aan de Katholieke Universiteit te Washington, maar niet minder als warm' volksvriend, is door 'Z» D, H. Mgr. J. JH^ Drehmanns, bisschop van Roermond, be noemd tot algemeen Aalmoezenier van "dej arbeiden In Limburg. Daar onder het at% beidsveld van den hieuw benoemden Aal* moezenier meer in het bijzonder de mijn streek ressorteert, zal Dr. Poels zich ves tigen in de aiaibijheid yan IHeerlen, te midden va*ivlhet Limburgsche kolenbek ken. fn "ÏTeze gewichtige benoeming, welke; algemeen en niet [het niinst door Üe ar beiders luide "Zal worden toegejuicht, is eene in velerlei opzicht gelukkige keuzë en oplossing. Meer bepaaldelijk door dé ontginning der mijnen, yvelke binnen: een niet verre .toekomst [het aanschijn; van het nu reeds op sommige punten 'bij na niet meer (her^enbare Limburg ge heel zal Veranderen, ds (het .arbeiders vraagstuk het groofe vraagstuk onzer Katholieke provincie. Het is daarom van zoo buitengewoon groot belang, dat Z* D. H. Mgr. Drehmanns, door een on doorgrondelijk bestel der Voorzienigheid,, de 'hand kon leggen op een priester, dies evenzeer bekend staat om zijne edel moedige,' ziCh geheel gevende liefde ien toewijding voor het volk, inzonderheidl voor de arbeiders, als om zijn veelzijdige gaven en wetenschap. Wij verraden dan ook eén publiek geheim, wanneer wij hier opeifiijk zeggen, dat de betrekking van Aalmoezenier, zij moge in menig op zicht nóg zoo zwaar en moeilijk wezen,- geheel en arTieantwoordt aan de eigen aardige talenten en de lang gekoesterde aspiraties van dezen edelen en vurigen volksman. R.-K. Postbeambten. Te 's Gravenhage vergaderde Zondag avond de Nederl. R.-K. Bond van Post en Telegraafbeambten „St. Petrus". Behalve door een 200 tal leden uit alle oorden des lands woonden de W.Eerw. pater Stolte, bondsadviseur en mr. P. J. M. Aalberse, lid der Tweede Kamer, de vergadering bij. Het doel der vergadering propaganda voor den Bond en zijne be weging om Ioonsverhooging. Reeds in een 17-tal plaatsen des lands zijn bijeen komsten gehouden, waar moties ten gunste der Ioonsverhooging zijn aangenomen. Als spreker trad op de bondsvoorzitter, de heer Frankhuijzen, die de noodzake lijkheid van Ioonsverhooging uiteenzette Spr. herinnerde, hoe blijde de post- en telegraafbeambten met de in 1905 ver kregen verhooging waren, maar ook hoe deze in sommige opzichten teleurstelling bracht, hoe vele vroeger genoten emolu menten vervielen. En in het algemeen hoe deze verhooging, door de stijging der levensbehoeften, der belastingen en der woninghuur, vooral voor grootere gezinnen, thans ten eenenmale onvol doende is. Het is zeer noodig een ver betering te verkrijgen, vooral uit een zedelijk oogpunt. Spr. weet, dat de tegenwoordige Minis ter den post- en telegraafbeambten ter wille is, en hoopt, dat hij In de gelegen heid is, dien goeden wil te kunnen toonen. Ten slotte werd een motie aangenomen, waarin werd uilgesproken dat het dringend noodzakelijk is dat de loonen der lagere beambten worden verhoogd en zoolang deze verhooging nog niet plaats heeft een directe toeslag worde gegeven van 10 uw moèder was, weende, en 'sprak op een heven toon, dien ik nog ïioor: Ween niet, mama, ween niet, Antoi- ne komt terug om met mij te spe|cn. De vrouw drukte u aan haar hart. r— Mijnheer, tracht mijn armen Antoine te vinden, en ""bescherm hem om "de ge dachtenis aan zijn moeder. Enkele oogenblikken later stierf zij,- haar oogen op u gericht houdend. "Vreezcnd, dat de moordenaars hun ver gissing zouden bemerken en terugkeeren,- haastte ik mij u ver van 'de Pondichery te brengen. Ik vertrouwde u toe aan de vrouw van een kleermaker, dien ik eenigei diensten bewezen had, te Chandernagor,- zeggende dat ge inljn neeft waart. Toen keerde ik naar het leger terug. Twee jaren later vernam ik tegelij'ker- tijd den dood vau mijn vader, God hebbe zijn ziel, en van niijn oudsten broer, en tevens de spoedige aankomst van mijn tweeden broeder in Beugalen, die daar fortuin kwam zoeken. Hij bracht zijn zoon Marcel mede, die ongeveer van uw leef tijd was. Het schip leed schipbreuk en verging met man en muis, slechts twee soldaten slaagden er in zich zwemmende te feddcn.; Alhoewel ik nooit liefde van mijn broe der had ondervonden, veroorzaakte zijn dood mij een diepen smart. .Toen ik een weinig bekomen was? dacht ik dat gij thans voor niijn neefje zoudt kunnen doorgaan, en 'ik je, zondei' den argwaan mijner vijanden op te wek ken, bij mij kon houden. Ik ging je dus [halen: vanaf dien dag heb je mij noojt yerlaten. Wordt yeiyolgcy,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5