BUITENLAND. Het erfdeel der Malleroy's. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Woensdag 7 September. De uitsluiting in het scheepsbouw bedrijf in Engeland. De Londensche berichtgever van bet sHbld." schrijft <ld. 3 Sept.: „Het is mogelijk, enzelfs waarschijn- 1 ijk, dat de uitsluiting in een gédeeüte van het scheepsbouwbedrijf, die heden, voor buitenstaanders geheel onverwachts, wer kelijkheid is geworden, niet lang zal du ren en grootere onheilen intijds zullen worden voorkomen. Doch, is eenmaal een dergelijke ernstige gespannen toestand tusschen werklieden en werkgevers ont staan, dan weet men niet waar het einde zal wezen en wordt de crisis soms op eens van groote beteekenis. Het is daar om goed dat de lezer eenigszins op de hoogte zal wezen, wanneer de zaak nog ernstiger worcfen modht. Het is met het verenigingswezen der Werklieden hier te lande, met het trade- unionisme, tegenwoordig erg zonderling gesteld. In de groote bedrijven, met na me in de textiel-nijverheid, het scheeps bouwbedrijf in zijn ganschen omvang en het mijnwerkersbedrijf, was men de laat ste jaren tot bevredigende toestanden gekomen. Zoowel werkgevers als werk lieden hadden begrepen, dat het voor geen der beide groepen wenschelijk kan zijn, dat men elk oogenblik door allerlei kleine geschillen bij een of anderen werk gever ontstaan, bloot zou kunnen staan aan werkstakingen of uitsluitingen, die het bedrijf zouden ontwrichten. De ster ke vereenigingen van weerszijden over legden dus en er ontstonden overeemkom- sten omtrent arbeidsduur en arbeidsvoor waarden, waaraan men besloot steeds voor een zeker aantal jaren te zullen vasthouden, opdat gedurende dien tijd althans, geen stoornis in het bedrijf zou kunnen plaats hebben. Dat was ongetwij feld de beste toestand om geschillen te voorkomen. Maar nu heeft zich den laatsten tijd het feit voorgedaan, dat niettegenstaande !die overeenkomsten, in de genoiemde groote bedrijven herhaaldelijk, dan hier, dan daar werkstakingen ontstonden, om dat de werklieden in een of ander deel van een bedrijf en bij een of anderen,' werkgever, op eens, zonder voorgaande waarschuwing, het werk neerlegden ien meer loon of verandering in de werkwij ze eischten. Uit den aard der zaak kwa men de werkgevers tegen dergelijke schendingen van het contract op. In den regel kregen de stakers hun zin niet, om dat zij bij de besturen hunner vakvereeni- gingen geen steun vonden. Dergelijke stakingen heeft men o.a. dit jaar gezien in de spinnerijen, onder de plaatbe\ver- kers te Glasgow, bij de North Eastern Railway, e.d. Telkens kleine stakingen van mannen, Erie buiten het bestuur hun ner trade-unions om, trachtten andere voorwaarden te bedingen, die natuur lijk de werkgevers krachtens de bestaan de overeenkomsten niet konden geven'. Ingewijden begrepen dat, als aan die soort stakingen geen einde kwam, de werkgevers zich krachtig zouden gaan verweren, dat hun geduld eens op zou raken en dat is thans het geval gewor den. Deze week jtwamén ketelmakers en plaatleggers bij een paar firma's in het scheepsbouwbedrijf, n.I. op een werf te New-Castle-on-Tyne en te Meadowside, Portiek aan de Clyde in verzet omtrent de wijze van klinken en plaatleggen en eischten daarvoor hooger loon. De fede ratie van scheepsbouwpatroons vergader de er over en besloot Donderdag een ein de aan al die kleine stakingen te maken. Krachtens de bestaande overeenkomsten kondigde zij gisterochtend onverwacht af, dat binnen 24 uur, dus hedenmiddag, de ketelmakers zouden worden uitgeslo ten van het werk. Gevolg daarvan moet FEUILLETON. 29) XIde HOOFDSTUK, Eenige «ren na het yertrek van me vrouw de Malleroy vervoegde jdch een man op het kasteel Ronceval. Naar zijn kleeding te oordeelen scheen (het een vis scher. Hij vroeg naar gravin de Malleroy. [Toen hij vernam 'dat zij afwezig was, scheen hij erg teleurgesteld. r— Indien gij een brief voor Tie gravin [heb laat cüien dan maar hier, men zal hem haar dan wel geven, izeide de portier tot hem. H^t scheen dat dit niet de jbedoeling Van den boodschapper 'was, want hij zeide hevel te hebben den brief slechts aan cte igravin zelf ter hand te stellen. wien komt diie brief? vroeg de (kamerdienaar (van den graaf, die er hij (gekomen was. De visscher weigerde te antwoorden. De kamerdienaar ging nu zijn meester toet liet geyal in fcenüis stellen. noodzakelijkerwijze wezen, dat alle bij dat deel van het bedrijf betrokkenen, ketel- makers, plaatleggers, klinkers, e.d. tot werkloosheid worden gedoemd, en op verschillende (werven te Liverpool, Hull, New-Castle, Sunderland1, Glasgow zijn heden ongeveer 25.000 werklieden uitge sloten. Men begrijpt dat wanneer niet spoedig een vergelijk wordt getroffen, de andere bedrijven bij den scheeps bouw betrokken, noodzakelijkerwijze zul len moéten stilliggen, en Vlus zijn het einde en de omvang van de crisis nog niet te overzien. Men hoopt dat binnen enkele dagen een oplossing gevonden zal worden, doch op dit oogenblik kan men hoe bedroevend de krasse maatregel eener uitsluiting ook zij, begrijpen dat de werkgevers eindelijk die herhaalde inbreuken op door beide partijen aan genomen en geteekende arbeids-overeen- komsten moede werden. Het trade-unionisme beleeft hier onte genzeggelijk moeilijke tijden. De leiders der vakvereenigingen zien zich hun macht ontgaan, telkens wéder zijn er groepen in de vereenigingen, "die uit den .bajicH springen en riiet ïneer naar hun besturen luisteren; daar gaat blijkbaar hier en daar een geest van anarchisme heerschen die niet anders dan ken nadeele van de werklieden zélven kan zijn. Het zal dan ook merkwaardig zijn te vernemen wiat het congres der trade uni ons, ia.s. week te Sheffield te houden over deze dingen zal hebben te zeggen. Voor de Engelsche werklieden veree nigingen, die tot dusver door hun kracht en eenheid veel ellende pp économisch ge bied voorkwamen, is het te wenschen, dat de noodige eenheid, die blijkbaar thans vaak zoek was, o!p ihet congres zal worden hersteld, en uitsluitingen, zooals die, welke wij thans in het scheepsbouw bedrijf zien, voortaan onnoodig zullen worden. Broederschap van candidaat- notarissen. In de sociëteit „De Vereeniging" te Deventer had de vergadering van "de Broederschap van Candiclaat-Notarissen in Nederland en koloniën plaats. Aan de orde kwam de behandeling van het onderwerp: Het collectieve arbeids- bcidscontract in het bijzonder met het oog ojy het tot stand komen van zulk een contract tusschen de Broederschap van Notarissen en die der Candidaat-Notaris- sen. De vergadering besliste dat het niet wenschelijk was, dat er een 'collectieve arbeidsovereenkomst werd gesloten tus schen notarissen en candidaat-notarissen, en diat er een model-individueele arbeids overeenkomst van Candidaat-Notarissen zou worden gemaald. Benoemd werden: voor plaatsvervan gende leden van "het hoofdbestuur de heeren 'M. G. Bonte, te 's Gravenhage, 'J. G. Klaassen te Eindhoven en 'A. 'Tub- ben te Brielle. Als lid der commissie van beheer der ondersteuningsas werd gekozen de heer C. Kasteleyn A.Mzn. Vervolgens werd overgegaan tot het voorstel tot reglementswijziging van de afdeeling Noord-Holland. Art 7/werd vervangen door een nieuw art 7, luidende: „door toetreding tot de broederschap verbindt men zich mede te werken tot haar doel, alle zaakwaarne- merij (na te laten en zich van andere voor het notariaat n'adeelige handelingen te onthouden. Het voorstel van het hoofdbestuur om het hoofdbestuur in plaats van op "5 op 7 leden te stellen, werd aangenomen, leven afs de afschaffing van plaatsvervangende leden. Besloten werd, het honorarium van'den redacteur Van het weekblad te verhoo- gen, evenals van den algemeenen se cretaris. Na eenige huishoudelijke werkzaam heden yverd besloten een commissie te benoemen, wier taak het zal zijn een waardige herdenking van het 60-jarig be staan der broederschap voor te bereiden Als plaats waar de volgende vergade- Breng dien man hier, zeide de graaf Een onderhoud met den graaf scheen den visscher niet gewenscht voor te ko men, want na een oogenblik aarzelen maakte hij rechtsomkeer en liep zoo hard hij kon weg. Men achtervolgde hem en weldra werd hij gepakt. Men bracht hem naar het kas teel en sleepte hem naar het vertrek van den graaf. Hlij begon met te ontkennen, dat hij een brief voor de gravin had. Pas op, zeide de graaf op strengen toon tot hem: je Jeugens zullen je duur te staan komen. Geef m^j oogenblikke- lijk dien brief, of bij den duivel zal ik je laten binden, fouilleeren en geeselen, tot je onder de slagen bezwijkt. De mau bleef weigeren. De graaï riep zfijn bedienden om hem te fouilleeren. Be halve den brief vond men twee louis d'or op hem, wat in dien tijd voor menschen als Ijij een groote som Was. Bind hem en laat mij met hem al leen, zeide de graaf tot de bedienden,. De Malleroy opende gejaagd den brief. Nauwelijks had hij de eerste regels ge-, lezen of hij stiet een woedenden kreet uit, die den visscher deed (huiveren. .Wat gebeurt er toch yroeg Rkjharcl d(i,e juist bannen tra,d* ring ,zal plaats hebben, werd Amster dam bestemd. De begrooting voor"1911 werd vastge steld, en het jaarverslag van 1909 goed gekeurd De afdeeling Noord-Holland! werd benoemd om de rekening van'1910 na te zien. Tot lid van het hoofdbestuur werd gekozen de heer P. ter Laag. Vervolgeno werd de vergadering ge sloten. Afschaffing van den Nachtarbeid. Door het Nationaal Comité voor af schaffing van nadhtarbeid in het bakkers bedrijf zal op Dinsdag t13 September in het Gebouw voor Kunsten én We tenschappen te 's-Gravenhage eene groo te nationale betooging worden gehouden, welke des middags te 12 uur precies zal aanvangen. Als sprekers treden op de heerenMr. P. j;. M. Aalberse, lid van de Tweede Ka mer der Statcn-Generaal. Dr. R. J. W. Rudolph, predikant te Ledien. 'H. Diemer, gemeenteraadslid en direc teur eener broodfabriek te Rotterdam.: G. J. Bokhorst, bakkerspatroon te Kampen, en anderen. Des middags te drie uur zal de aange nomen motie in optocht met ontplooide banieren, ter griffie der Tweede Kamer van de Staten-Generaal worden overhan- dgidv De meeste Centrale bonden zenden af gevaardigden. Voorlichting vau den Middenstand. In overleg met de afdeeling Handel van hét Ministerie van Landbouw, "Nijverheid en Elandel hebben de volgende heeren zich beschikbaar gesneld om voordrachten voor Middenstandsvereenigingen te hou den: M. H. G. Th. Fiedeldy Dop, over Mid denstands-coöperatie en over het crediet- vraagstuk; K. Frijlink Jr., over 7t schoen makersbedrijf H. Hermens Moons, over koloniale waren'(toegelicht met lichtbeel den) F. H. Hoek, over "het schoenma kersbedrijf; K. F. Katz, over de voordee- len en het nut van organisatie, en over oneerlijke concurrentie; J. S. Meuwsen en dr. J. Nouwensover: Middenstands-co- operatie in Oostenrijk (toegelicht met lichtbeeldenG. Muller, over uitstallen, warenkennis enz.; W. Nieuwenhuizen, over Middenstandsorganisaties; M. Ver beek, over Middenstands-credietbanken Cor. Visser, over Middenstands-crediiet banken, J. Das Dz., Utrecht, over het molenaarsbedrijf; A. J. Dingemans, Am sterdam, over het smidsbedrijf. Nadat thans door den president der Haagsche rechtbank inzake het door po litieposten belemmeren van den toegang tot speelhuizen, in kort geding is bevolen de staking 'van "bovengenoemde politie maatregelen, is nog geen definitieve be slissing genomen, welke andere politie maatregelen met betrekking tot genoem de huizen zullen worden gevolgd. De po's- ten zijn nog niet ingetrokken. Ze zullen vermoédelijk gehandhaafd worden met andere lastgeving. De algemeene vergadering van de Ver eeniging tegen de Kwakzalverij zal wor den gehouden op Zaterdag 17 September, dies namiddags 2'uur, 3n een'der zalen van Tivoli te Utrecht. De agenda vermeldt o.a.: 'bespreking van propagandamiddelen. Congres Sociale Verzekering. De Internationale Conferentie voor so ciale verzekering werd hedenochtend in het Kurnaus te Scheveningen geopend door den voorzitter van het.uitvoerendl Comité, Prof. Dr. Nolens. "De groote eetzaal was geheel gevuld. Er waren ook enkele dames. Van de Ne- derianclsche Ministers waren, behalve mi nister Talma, 'eerevoorzitter van het Con gres, aanwezig de heeren Heemskerk, Kolkman en Regout (Waterstaat). De buitenlandsche pers was tamelijk sterk vertegenwoordigd. Prof. Dr. Nolens sprak zijn groote er kentelijkheid uit over de Jceuze van 's Wie heeft je deze brief gegeven, 'ongelukkige? riep de graaf, an et zijn vuist den man dreigende. Mijnheer, het is Lieg niet, hond, of ik zweer je dat je niet levend hier vandaan zult komen. 't Is een vrouw, mijnheer. r-r "Zweer je dat? Ja, mijnheer. Op het heil van "je ziel en je eeu wige gelukzaligheid? De visscher aarzelde. Za'ef ge we£ 'dat ge liegt, riep de graaf, terwijl hij zijn degen trok en de iman de punt op «de borst zette. Gij kunt mij dooden ,als ge wilt, mijnheer, zeide de Bretagner mét doffe stem, maar ik'heb gezwbren op het kruis beeld en de relieken van Sant Yves dat ik «iet zou verraden wat ge niij vraagt en al moest het mij het leven "kosten, mijn eed zal ik ni,et "breken. (Sterf dan hond, brulde (de graaf jn verschrikkelijke .Woede. Hij izou hem doorstoken hebben, als Richard hem ruet bij den arm gevat had. Een enkel wöorÜ^ bid ik u vader, zeide bij hem Zaöht aan het oor, "terwijl hij 'den graaf een (wéinig ter zijde trok. Gij zult niets door geweld te wéten ko- K ÊÊfl geenftn. £Q lM! &a Gravenhage voor vergaderplaats, voor (le ze cenferentie; van ''s Gravenhage, waar de (Vrede welhaast zijn ;P,aleis krijgt en over taille Staten van 'den .wereldbol (zal kunnen heerschen. Een parallel trekkendiö tusschen de Vredesconferenties erijde con ferenties jvoor Sociale verzekering ves tigde spr. er de aandacht op'dat het bij deze laatste gaat om den vrecfe te beves tigen tusschen de verschillende jsocjalé groepen en dat haar einddoel is om door zorg voor de toekomst en cLoor wet telijke en andere maatregelen bestaans zekerheid te verschaffen aan die klassen, welke er het meest behoefte aan hebben; de arbeidende klassen. "Zekerheid door zorg voor de toekomst, is het thema voor den arbeid van dit Congres. Economi sche bestaanszekerheid, in de eerste plaats van de aanzienlijkste groep: (de arbei ders. Het beste en zekerste middel daar toe is de sociale verzekering. In hoofd trekken nagaande wat tot dusver op" het gebied der sociale verzekering is gedaan, constateerde spr. dat men zich thans het meest bezighoud met het vraagstuk van het beste systeem van verzekering; het vraagstuk der bijdragen en vervolgens van die honderd en een quaesties van onder geschikten aard, van beperkt belang die in de prac'tijk om oplossing vragen. Nagaande wat in het buitenland en in ons land op vcrzikeringsgebied istct stand gekomen, ;mag men, meeri&e spr., van vooruitgang spreken. De vraag, jn hoever re deze conferenties tot dien vooruitgang hebben bijgedragen is moeilijk te beant woorden wegens bet complex en lie veel vuldigheid der oorzaken welke tot die vooruitgang hebben meegewerkt. Boven dien doet deze vraag niets ter zake. Maar vaststaat, ien dat is voldoende dat deze congressen en conferenties grooten- deels hebben bijgedragen en zullen bijdra gen tot dien vooruitgang le door de ver breiding der denkbeelden2e. door "de wisseling Van gedachten; 3o. door den invloed dien zij in'breeden kring uitoefenr den en eindelijk door ide vorming van de publieke opinie, zoo nauw jn verband) staande (met de ontwikkeling der wet geving. Spr. eindigde met, namens het Organisatie Comité, dank te zeggen aan den Beschermheer, den Prins (der Ne derlanden, 'dde tot zijn leedwezen niet aan wezig kon zijn; aan de Nederlandsche Regeering, en in het bijzonder aan den EereVoorzitter, Minister Talma, zoomede aan de bevriende Regeeringen, die zich hier lieten vertegenwoordigen. En ten slotte dankte hij allen, die door hun toe wijding, medewerking en wetenschap den luister van deze bijeenkomsten yergroo- ten. De sodale verzekeringen elschen aan houdende zorgen, vernieuwingen, verbe teringen, en onophoudelijke herzieningen. Prof. Nolens eindigde aldus: Moge deze conferentie tot resultaat hebben dat in dq landen, wpar men nog 'bezig is, de fun damenten te leggen, de bouwmees'ters zich (zullen (haasten het gebouw op te richten en af te werkenen moge zij voor alles het licht, de kennis, de aanwijzigin- gen aan de hand doen voor'de herstelling en voor de afwerking van het gedenktee- ken, waarvan de grondslagen gelegd zijn. De Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, de heer J" a 1 m a, opende daarna de Conferentie, met een réde, waarin hij op de eerste plaats allen het welkom toeriep en dank bracht aan de re geeringen, die zoo bij uitstek bezorgde mannen naar deze'Conferentie hebben af gevaardigd, zoomede aan allen die haar komen voorlichten. Zonder overschatting meende de Minister te mogen zeggen, dat den Haag geschikt is «Is plaats van sa menkomst voor hen, diie zich beijveren aan de volkeren der beschaafde ,weréldl de weldaden te verzekeren teener wet geving, gegrond op sociale rechtvaar digheid. De Conferentie komt bovendien bijeen op een tijdstip, bij uitstek ge- om haar de belangstelling van vólk en Regeeriug in Nederland te verzekeren. Immers, de verzekeringswc'tgeving is thans Ihier te lande ,aa« de orde en wij begroetten dus met vreugde een confe rentie, die met al het gezag'dat zij ont leent aan de samenwerking yan zoo- vefe bevoegcle mannen, vraagstukken van het 'hoogste gewicht zal behandelen en'idie de openbare meenlng zal kunnen voorlich- koppig als muilezels, dat fweet ge well,' Ik zal hem doen geeselen. Ja, maar ge zult niets te weten ko men, en zijn dood kon oils met de justi tie in aanraking 'brengen. Wie bekommert zich om het leven of den "dood van een dergelijk schepseL Gij moet bedenken dat het nu na den dood van dien .Amerikaan en van Thierry niet voorzichtig zou zijn de aan dacht op Ronceval te trekken. Ge hebt wellicht gelijk, zeide de graaf, wiens woest geweid, als altijd, on derdeed voor den list en de koelbloedig heid van Richard. Maar toch moét hij spreken. Dat neem ik op uiij, antwoordde Richard, maar laat mij alleen begaan. Begrijpend dat zijn zoon gelijk had, verliet hij !het vertrek, terwijl hij mei dreigende stem tot den visscher zeide: Ik gééf je een kwartier om na te denken. Indien ge me straks de waarheid niet bekent, kunt ge er op rekenen, dat ge de zon morgen rtiet 'meer zult zien op- Komea. Zoodra de graaf verdwenen was, ging Richard «aar den Bretagner, op wiens gelaat het vaste besluit om zijn geheim niet te verraden, te lezen stond. Arme lier el. ze'ide Richard, ge iliad ten, Zonder welker steun (de wetgeving niet iot stand komen. De geneeskundige dienst is een vau de hoofdelementen in de organisatie der Sociale Verzekering, de organisatie, |die met nauwgezetheid moét kunnen ingrij pen, waar het belang der verzekerden ditj vordert en .tevens de misbruiken moet kunnen bestrijden, die overal opduikeq bij de intrede der ssociale verzekering^ Deze bestrijding is noodzakelijk ter ver mijding van het gevaar, dat de verzeke ring, die den werkmian moet helpen, een werktuig van demoralisatie worde. Men kan de misbruiken dan slechts goed be stri jdgen als men ze begrijpt Dat de gedachte aan het recht op rente hier en daar wanbegrippen (doet ont staan, ook op moreel gébied, behoeft —a meendle de Minister niet te verwonde ren, wiaar die bestaansonzékerheid een def felste geesels is van een werkmansleven* Verontwaardiging is hier «iet o*p hare plaats, hij die wil begrijpen, moet bestrij den. In dezen strijd heeft men behoefte aan dien steun van de werklieden 'zelf. Men moet Een riiet wantrouwen, maar hen opnemen in de organisatie der sociale verzekering zelf. De geneeskundige dienst is echter jn dut verband niet van minder gewicht, het geen de Minister in het kort uiteenzette^ De conferentie zal oók beraadslagen over ide bijdrage van den (Staat voor pensioenen, waarbij de ondervinding ver kregen in de landen, die de verschillende! stelsels in pradtijk hebben gebracht, van groote waarde zal zijn. Met het oog op de moeilijkheden op dit gebied zullen de adviezen der conferentie van "het grootste! gewicht zijn. De conferentie heeft durven aanvaarden de gédachtenwisseling over alle vraagstukken van beginselen en orga nisatie die zich op dit gebied voordoen,. Zij heeft o.m. aan "die orde gesteld eenq verzekering, wellicht de moeilijkste van alle, de werldoosheid-vefzekering, eenq poging, waarbij haar vergezellen de wen schen yan allen, die ide ellende kennen^ veroorzaakt Idoor "dezen geesel van het werkmansleven. De arbeid, die ide eom- ferentie wacht, is moeilijk. De zaak, waar aan zij dien wijdt, loont de moeite. Mogen zoo eindigde de Minister uwe werkzaamheden vruchtbaar zijn voor het welzijn van den werkmansstand, vooi( de rechtvaardigheid en de wenschelijkheid voor den socialen vréde. De minister verklaarde hiermede "de in ternationale conferentie voor de Gocialö verzekering te 's Gravenhage geopend. Beide redevoeringen werden zeer toe gejuicht. De heer R. Poincaré, voorzitter van het blijvend comité dankte speciaal H. M. de Koningin voor haar hooge belangstelling en bescherming, en betoogde in een uit voerige rede dat de bevordering van dé sociale verzekering tevens is de bevorde ring van de maatschappelijke orde en de gerechtigheid. De heer prof. Chr. Moser spreekt na mens Zwitserland, een groet aan het „zoo sympathieke en intelligente" Ncdierland- sChe volk. i Door den secretaris, den heer Fuster wordit nu medegedeeld dat telegram men zijn gezonden aan de ministers, eere presidenten voor de verschillende verten genwoordigde Landen. Onmiddellijk vangen nu de beraadsla; gingen aan. h Eerste redenaar over den geneeskundi gen dienst is de heer Julius Frassdorf te Dresden die de vrije artsenkeuze be streed. De heer dr. Ph. Kooperberg (van de Rijksverzekeringsbank te Amsterdam) ver dedigt de wijze, waarop thans de genees kundige dienst te onzent is ingericht. Hij acht het niet niet mogelijk nog sneller hulp te verleenen, al is elk wenschenwerk onvolmaakt. Ten aanzien van het desideratum in het rapport van ""den (lieer Van Trooyen, dat de R.V.B. de „eerste hulp bij on gelukken" zou bevorderen, 'merkt hij op dat niet alleen ide wet daarvan niets weet, maar dat practische bezwaren de uitvoering oofc wel verhinderen zouden. De heer dr. Peyser uit Berlijn verdedigt met warmte de vrije keus. De Duitsche artsen zien zich allel dagen meer en meer patiënten afgenomen door de ziekenfond- ongelijk met mijn vader te weerstreven. Hij duldt geen tegenstand. Hebt ge dan geen vrouw en kinderen,'dat ge u zoo uit eigen wil aan den dood blootstelt. Helaas ja, mijnheer. Ik heb een vrouw en twee "kleine kinderen, vfter eenige steun ik ben, inaar .Wat zal er van hen worden, als ge gehangen wordt? 'Dat verontrust me wef, maar an ders.... Maar een eed is een eed en "het breken ervan zou eens op het hoofd van mijn kinderen vallen. Richard sprak eenige oogenbÜkken den visscher aan en sprak toen op zachten toon Kom, ik zie diat je een eerlijk man bent en ik wil niet dat je het slachtoffer van je rechtschapenheid bent. Ga mede,' ik zad je laten .ontsnappen, opdal je den toom van mijn vader niet meer 'te vree zen hebt Moge de goede God uwe edelmoe digheid loonen, mijnheer, zeide de vis scher aangedaan. lederen dag zullen mijn vrouw en kinderen voor u bidden. rrt Stil, sluit zacht de deur. (Wordt vervolgd^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5