Tweede Blad, behoorende Het erfdeel der Malleroy's. BUITENLAND. r bij De Leidsche Courant van Zaterdag 20 Augustus. STATEN-GENERAAL. TWEEDE KAMER. Kort Verslag van de vergaderingen der Kamer. Het Kort Verslag der vergaderingen, ,Sfin de Tweede Kamer der gtaten-Gene- iïaal verschijnt in den avond van eiken dag,; i(waarop de Kamer vergadert. De abonnementsprijs bedraagt f 1.— Men ïbonneert zich voorden tijd' vaneen Igeheel zittingjaar. Voor de verzending van Tiet Verslag aan abonnementen binnens lands is geen port verschuldigd. Vrij stellen onze lezers echter in de -gelegenheid, mits zij dit TIJDIG opge ven, het Kort of Analytisch Verslag te Bekomen voor den prijs van 50 cent. l' T>ë Verzending van het Verslag gó- $chiedt ook in dit geval portvrij. "Alle betalingen van het Kort Verslag 'geschieden bij vooruitbetaling. De aandacht van hen, die relésds voor He vorige zitting op het Kort Verslag .waren geabonneerd, wordt er op geves tigd, dat het noodig is om, wanneer zij pok gedurende de nieuwe zitting het Ver slag weder wen'schen "te ontvangen, zich Opnieuw te abonneeren, en dat het, met het oog op eene geregelde toezending van het begin der zitting af, gewenscht is Hat vooral .TIJDIG te doen. Om de bestelling te vergemakkelijken, kont in dit nummer een formulier voor, hetwelk duidelijk ingevuld, aan de Administratie, OUDE SINGEL. 54, LEIDEN, moet gezonden worden. DE DIRECTIE. Leidsche Slachthuiszaken. (Ingezonden.) H. In ons perste artikel, gaven !wij twee [hoofdoorzaken van de nadeelage exploita tie van óns slachthuis aan, en niét de gegevens van het rapport lichtten wij één lervan, n.l, dan te grooten opzet van den bouw, toe. 't Is niet moeilijk met de in het verslag genoemde daadzaken de tweede hoofd oorzaak, de grootsche inricthing, te mo- tiveeren. .Wij behoeven "de médiedeelingen pver het personeel en het laboratorium [slechts na te lezen, om tot de meening te gaan overhellen dat ons slachthuis tot [een model-inrichting .wordt opgevoerd, leien model-inrichting zoowel .uit hygië- misch oogpunt als wat salarissen en werk tijden van de ambtenaren betreft. Teekenend toch mag het in onzen voor uitstrevend en tijd heeten, dat eene com missie, waarin het democratische element [domineert, niet geaarzeld heeft salaris verlaging (bij eventueele vacatures) Van sommige ambtenaren voor te stellen |en aandringt op zoo mogelijke inkrimping yan personeel. En wat de hygiënische eischen aangaat, herhalen wij de opmerking van een com missielid over ons slachthuis: „Tiet kan toch rein en zindelijk zijn, ook al glimt ftiet alles als een spiegel. Is bet nu wjer- (kelij knoodig, dat alles er zóó keurig .uitziet? .Wij zijn hier toch op een slacht plaats fin niet op het boudoir van qepi jong meisje." Ook d)e commissie in haar geheel ge- Waagt van den uitnemenden indruk, dien [zij bij de bezoeken aan het slachthuis heeft gekregen. Orde, netheid en reinheid FEUILLETON. 18) Mijn grootvader 'bekommert zich /eer weinig pm mij, en jmijn vader zou Zich ,er wel in schikken. Daar hij .bemerkte, dat hij geen .vor deringen maakte, poogde hij haar jn haar zwakke zijde, haar eerzucht, haar Just tot genoegens aan te tasten. En bovendien, vervolgde hij, konden iwij óm ons aan de misnoegdheid yan ■mijn grootvader te onttrekken, de eerste [maand na ons huwelijk te Parijs door brengen. Bij het woord Parijs, schitterden haar pogen. Richard bemerkte het, en vervolg- jde Hoe aangenaam zouden "Wij onzen tijd daar doorbrengen. Zwijg! riep zij haar oogleden slui pend als om het verleidend beeld (dat [Richard voor haar ontvouwde niet te Zien. Zij bedekte haar gelaat met beide handen en vervloekte dien bekoorder die haar zooveel smart en vrees .bezorgde. Suzanna, sprak hij listig, wilt gij imet mijn liefde den titel van gravin de [Malleroy aanvaardden?, Neen, nejen, ik kan niet, sprak jzij j^cht. Veracht gij mij dan?, e= Ach hééft.../ lieten „volstrekt niets" te wenschen over en in dit opzicht kan het Lejdsch slacht huis „zeelr glansrijk", de vergteüjking met andere slachthuizen doorstaan. Over de werkwijze van het personeel heeft de Commissie eveneens een oordeel uitgesproken. Wel is waar is dit 'in zeer voorzichtige bewoordingen vervat, be vreesd als de commissie schijnt te zijn iqmand te kWefsen. Maar heeft daardoor haar móening rnin- 'fter Waarde? Wjj gëlooven het tegendeel. Te Zeer toch [draagt iëLkö zinsnede van het rap- port het keftmerk wétoyerwogen te zijn, al spreekt daaruit tevens schroom zich gedecideieid uit te Jaten. Een algemeen en indruk [Weergevend, zou de Commissie geneigd zijn te zeggen, „dat pp het ^slachthuis niet intensief ge noeg gewerkt wordt. Het schijnt wel alsof iedere beambte en iedere werkman zijn werk op zijn gemak afkan en alsóf de directie hun zoo nu en dan maar wat anders te doen geeft, omdat hun eigenlijk werk stilstaat. Zonder twijfel is dit een verschijnsel, dat voor een groot deel aan den aard van het slachthuisbedrijf zelf ei gen is. Immers hiet alle werkzaamheden wórden den geheelen dag door verricht. En zoo zal b.v. het personeel, dat bij het slachten tegenwoordig moet Zijn, wel wat anders moeten doen, Wanneer ter niet ge slacht .Wordt. De sterkte van het personeel moet natuurlijk berekend zijn op de be hoefte, die op een gegeven oogenblilc be staan kan en men kan dat personeel maar niet ineens wegzenden, wanneer die be hoefte er niet meer is. Maar dit neemt niet weg, dat wij, alles overwegende, van inee- ning blijven, dat met wat schipperen en plooien, en bij een andere arbeidsyer- dee'ing, allicht eenige vermindering van personeel mogelijk zou blijken." Dat alles is heel mooi gezegd; yeel practisch effect verkrijgt echter de com missie met inkrimping van personeel niet. Immers, bij het resumeeren van haar voorstellen geeft zij aan lo. dat het personeel der machinekamer met één stoker verminderd kan worden, .waarvoor Indienstneming van een hulp- stoker 's zomers noodzakelijk jsbezui niging f350. 2o. dat het aantal stalknechts met één verminderd kan worden; bezuiniging f525. Van de drie andere bezuinigingen ten aanzien van 't personeel betreffen twee salarisvermïndering van directeur en boek houder; één de inrichting van den keu ringsdienst. Met dit laatste komen Wij op een "des kundig terrein, waarover de Commissie, zelfs niet in gereserveerde bewoordingen, een oordeel heeft durven vellen. Deze aangelegenheid is dan ook vol gens uiteenzetting in het rapport een zeer moeilijke; men moet daarbij rekening houden met opvattingen van deskundigen met speciale omstandigheden, welke zich te dezer plaatse voordoen en eene verge lijking met andere gemeenten is ontzet tend lastig. Hier komen in bespreking de Iabora- toriumkosten, welke te Leiden van f400 tot f1000 meer vorderen dan elders; het arbeidsveld van den directeur en het werk van de vier keurmeesters. Bij een nadere beschouwing van de werkzaamheden der directeuren van de verschillende slachthuizen treft ons de mededeeling, dat in Groningen, Nijme gen, Maastricht en jHaarlem de Directeur en de adjunct-darecteur zelf een meer of minder belangrijk aandeel jn de keuring nemen of daarmede, gelijk in de drie laatstgenoemde plaatsen, zelfs gehee' be last zijn. In Leiden daarentegen Js de keuring geheel overgelaten aan de keurmeesters, diie echter niet mogen afkeuren, maar bij eenigen twijfel de beslissing van Direc teur of adj.-directeur moeten inroepen. Evenals bij de commissie, zal bij lede ren l-ezer de vraag zich opdringen, of ook in Leiden Directeur en adj.-Directeur niet Gij bemint mij!,... Oh Suzanna,J... Neen, dat zeg ik niet... kan ik niet zeggenEen onoverkomelijke hinder paal... Wat 't ook is, ik zal hem breken, 'Zij schudde treurig 't hoofd, te droe vig en angstig om te spreken. "Maar verondersteld dat de man, dien het lot tusschen pus gesteld heeft ,niet terug Jcwam, maar op een kruistocht den dood vond t HoeGij Ik weet alles. Maar antwoord dan Als Jjhierry eens niet terugkwam? 3üLij komt terug. Maar wat dan nog? Van den keten die ,u bond js nog slechts ,één schakel over, en die qene schakel Richardriep zij hijgend, haar oogen niet geloovend, die daar in zijn handen haar huwelijkscontract meenden te zien. Indien ik die eene schakel verbreek, zoudt gij dan mijn liefde aanvaarden? Suzanna, uitgeput door den angst, hoor de niet meer wat hij zeidie, gaf geen ant woord. Welnu, ik zal hem verbreken Nog voor hij uitgesproken was en zijn plan volvoerd had .wierp een man, die uit het kreupelhout te voorschijn gneldie, zich op hem, vatte hem bij de keel en ont rukte hem het contract. Thierryriep Suzanne, terwijl zij opsprong en vol schrik heensnelde Ellendige lafaard, riep Thierry met doffe stem, terwijl hij Richard zoo stevig vastgespeld hield, dat hij naftw^lijks a'dgm alle keuringen konden verrichten; min stens fkm, wellicht twee keurmeesters konden 'dan vervallen. Ondanks de pertinente verzekering van dien Directeur „dat noch hijzelf, noch de de adj.-Directeur zich meer dan thans met de keuring zouden kunnen bezighou den, zonder in andere opzichten in de ver vulling van hun "taak te kort te schieten" geliooven wij, dat wel ter d-ege in Leiden in dit opzicht groote verandering ware te brengen. Het moge vermetel schijnen, deze opi nie zoo houtweg neer te s5h rijven; .uit de mededeeliingen der commissie en van anderen zijn voldoende bewijsgronden er voor te putten. Wij wijzen eerst op de uitspraak van onzen Directeur, die „zonder vrees voor tegenspraak meent te kunnen beweren, dat dn geen enkel ander slachthuis ge noeg weten s ch a ppel ijk gekeurd wordt." .Ware ons Leèdsch Slachthuis maar minder wetenschappelijk ingericht en hadde het zich meer aangepast aan de behoeften van de praktijk, zonder het na streven van wetenschappelijke doeleinden, zou de gemeente voor een minder groot deficit hebben gestaan. Immers laboratorium-onderzoek zou volgens 'den Directeur van Utrecht in den regej allen dienen voor het nastreven van wéten schappelijke doeleinden, pp welk standpunt de Directeur van Nijmegen ook staat. Die wetenschappelijke keuring te Lei den doet niet alleen het aantal afkeurin gen wegens tuberculose, ook de afkeurin gen in het algemeen, zoo van geheeld en halve dderen als van onderdeden, veel talrijker fijn dan aan een van de andere door de commissie bezochte slachthuizen. Wij kunnen dan ook best begrijpen dat de commissie de vraag stelt, of die meer minitieuze keuring, welke hier plaats heeft, die omslachtige keuring, zóoals de slagers zeggen, omdat zij ten gevolge heeft, dat zij vaak langer dan hun lief is, op den uitslag der keuring moeten wach ten, in het belang der o pen'bare volksgezondheid, nu eigenlijk veel noodig is? Wordt hier niet een geregelde afdoening van de keuringen fe veel opge offerd aan wetenschappelijk pnderzoek? Zóu het ongemotiveerd ?ijn, zelfs na kennisname van de meening van den Gro- ningschen Directeur, dat in gevallen van tuberculose laboratorium onderzoek veel al niet zal kunnen uitblijven, deze laat ste vraag der commissie bevestigend te beantwoorden, als verband gezocht wordt tusschen het ambt van directeur en een aanzienlijke nevenbetrekking? Zulk een verband is wellicht niét te be wijzen; te spreken van „proefcLiertjes van den directeur-professor", gelijk dat wel eens geschiedt, meenen wij dat niet ge- oolooid is Maar voor een wetenschappelijk mensch, wiens levensideaal is de weten schap te dienen en te bevorderen, is het onmogelijk ibet materiaal, dat hem van alle kanten onder het bereik komt, on benut te laten. Het is te verdedigen, dat een buitengewoon hoogleeraar in een an der door hem bekleed ambt zijn weten schappelijke kennis trach te vermeerderen Bovendien: de belangen van het eene ambt kunnen evenwijdig loopen met die van het andere. Dit is hier echter niet het geval geweest. Met de commissie zijn wij geheel van oordeel, dat de vervulling van de belangrijke nevenbetrekking van buitengewoon hoogleeraar niet wél mo gelijk is zonder schade te doen aan de richtigc waarneming van het ambt 'van slachthuis-directeur, dat reeds zelf, al thans te "Telden, den geheelen mensch eischt. Als wij nu (eens bij de vervulling der be staande vacature een directeur kregen, die, zonder de belangen der openbare volksgezondheid uit het oog te verliezen, niet zoo heel wetenschappelijk keurde en den geheelen mensch gaf aan het slacht- kon halen. Indien de gedachtenis aan de goedheid van uw familie mij niet weer hield Zwijg lafaard! Zwijg, of ik wurg je! vervolgde Thierry toen Richard begon te schreeuwen. Thierry, Richard in 'sHemels naam! riep plotseling de gravin, die zoo snel haar zwakheid 't gedoogde aan kwam loopen, wat gebeurt er toch Vanwaar diie woede?.... Op het gezicht van zfjn weldoenster, het Thierry de Malleroy los, die wanke lend als een dronken man, zich verwij derde. Vergeef mij, gravin, pi om pelde de jonge zeeman nog bevend vaft toorn pn aandoening; maar jndien gij wist..* Met een kreet van smart en van woede onderbrak hij zich zelf Richard had hem verraderlijk een dolk jn zijn schouder ge stoken Zonder de onvrijwillige beweging, die Thierry maakte, zou 't staaf zijn hart doorboord hebben. Lafaard! riep Thierry, terwijl hij zijn degen trok en zich zoo onstuimig op Richard wierp, dat deze door den schok viel. Jlier, laffe sluipmoordenaar! riep Thierry terwijl hij met zijn linker hand den rechterarm van zijn tegenstan der vatte en zijn degen ophief. ést' Dood hem niet, ft ij is uw half broeder riep de gravin geheel buiten zich zelve, Mijn halfbroeder, w.mompelde Thierry, die de Malleroy losliet. PeflQ Jpa^e gtppd Jaiig^aam op. \Hii huis, zóu zulk 'n directeur, vragen wij, niet een .belangrijk (deel der keuringen zelf kunnen doen? Bij de ontkennende beantwoording de zer vraag beroept men zich op het hooger tubercülose-peroentage onder het vde in onze provincie, hetwelk veel laboratorium arbeid noodig inaakt. Hiertegen ware aan te voeren dat te Haarlem met qen .onge veer gelijk tuberculose-Sjfer al 1 e keu ringen door den ftdj.-jDirecteur kunnjen) worden verricht met, alleen bij groote drukte, de hulp van een opzichter. De commissie verklaart diit, doordien in .Haar lem in de morgenuren niet geslacht wordt zoodoende kan de adj-Directeur zich ;s morgens ongestoord aan het laborato rium-onderzoek wijdden. "Over de moge- lijkheid van een dergelijke maatregel in Leiden ontsteekt de commissie geen 'licht In de veel omvangrijker administratie van den Di.ecteur van het Leidschie slacht huis dan die van de directeuren van an dere slachthuizen is vereenvoudiging te brengen, ook hierom, omdat thans ver trouwd mag worden dat bij tegemoetko ming aan sommige wenschen der slagers, hun actie tegen het slachthuis zal op houden ieii daardoor den Directeur veel werk uit de handen genomen zal wordielft. De keuringsdienst van toebereide vleeschvvaren heeft |een bijzóndere keur meester noodig, terwijH men bij de ope ning van het abattoir een .bestaanfdem keuringsdienst vorfd, waarvan de commis- zen keurmeesters werden aan het slacht huis. Dit eéhter verklaart wel het groot personeel, kan echter moeilijk een oorzaak zijn, waarom de Directeur of adj.-Direc teur de keuring niet zelf kan doen. Jen slotte willen wij de aandacht ves tigen op de werktijden, zooals die op een der staten voorkomen. De diensttijden voor de Directeuren te Nijmegen, Maas tricht en Utrecht zijn gesteld op de uren van opening; van Groningen warden .zij niet aangegevenvoor Leiden staat inge vuld; „wanneer noodig." Ongetwijfeld is de ijver van een ambte naar te roemen, dat hij „wanneer poodig" op zijn post is. Een zekere vaagheid is de ze definitie evenwel niet te ontzeggen en niet altijd zal de betrokkene vooruit weten, wanneer zijne aanwezigheid no dig is. Voor de gebruikers van het open baar slachthuis zoowel als voor de .be langen van den dienst lijkt een vast om schreven diensttijd volgens regelen van billijkheid meer w'enschelijk, .Weet een ambtenaar, gedurende welken tijd, hij aan zijn ambt verbonden Is, kan hij door een practisch e werkverdee'ing wellicht datge ne doen wat hem softis vroeger onmoge lijk is voorgekomen. Op al deze gronden steunt onze mee ning, dat zeer zeker Directeur of adj.-Di- recteur te Leiden met de keuring kunneln worden belast. Dat hiermede oen belang rijke bezuiniging wordt verkregen, "blijkt uit de personeelstaten van andere slacht huizen. België. De brand op de Brusselsche T en toonstelling. De verschillende bladen beginnen thans nabetrachtingen te houden en lessen te trekken uit het gebeurde. Het staat vast, dat twintig minuten na constateert, dat er veel te leuren valt uit de ramp van "Zondag en schrijft Het staat vast, dat ,twintig minuten na de uitbarsting van den brand, en toen reeds de helft der Belgische afdeeling jn lachte laaie vlam stond, men nog altijd wachtte op dfcö 6 a 7 pompiers uit het pa viljoen van Brazilië. .Het „Journal de Bruxelles" bevat twee kolommen klachten om te bewijzen, dat het vuur slechts ernstig kon worden be stiet zijn moeder van zich, die hem smeek te naar haar te luisteren, en die zich tever geefs krampachtig aan hem vastklemde, toen verwijderde hij zich, terwijl hij Thier ry aanzag met den blik van een gewonden "tijger. Hij mijn halfbroeder.riep de jon ge zeeman met angstige nieuwsgierigheidt Maar, dan zijt gijmevrouw Ik ben uw moeder, mijn zoon! riep de gravin, die zich niet langer jn koft houden. Jiad uw hart het u niet reeds lang gezegd? Ja, ge zijt mijn zóón Thierry mijn lieven zoon, o, hoe aangenaam is 't mij u zoo Je kunnen noemenW3-11- neer gij van een expeditie terug kwaamt, wanneer ik mijn vader uw verstand, uw moed, uw toewijding hoorde prijzen, ging mijn hart sneller kloppen. Wat zou ik dan niet gegeven hebben om tot iedereen te kunnen zeggen. Die dappere jongeman is mijn zoon, mijn Thierry! o mijn kind, mijn arm kindMaar waarom toch zoo juist die twsit. Helaas... ik had aan Richard een geheim toevertrouwd, w,aar mijn geluk, mijn leven van afhing. Welk geheim Gij kunt alles aan uW 'moeder zeggen. Hij vertelde haar in enkele woorden zijn huwelijk met Suzanne, de geboorte van hun kind, het verraad van Richard, en Idiens woorden die hij gehoord had. p-r Moge ;t u gaan als eens uw vafter en [mij. p-' Maar mijn vader... Ik zal u alles vertellen. jMjjft va- streden, een uur nadat de brand was uit gebroken j En eerst nu, vier maanden na de opte lling der Tentoon stel ling en nadat er een aanzienlijk dieel der hallen is afgebrand^ begint men ernstig te denken aan de in richting van èen brandweerdienst Woensdag heeft de commissie der 'brandweer eene Zitting gehouden en be sloten, dat er een bijzondere pompiers^ post ten dienste van het uitvoerend comi té zal gesteld .worden: eene stoompomp zal steedis gereed staan om op het eerste signaal den post te verlaten; pompiers! zullen op verschillende plaatsen in de tentoonstelling op wacht trekken. Nu begint men naar middelen te zoe ken, opdat al de kranen der waterleiding te allen tijde, voldoende drukking heb ben terwijl wij toch op zekeren dag in het Rubenshuis, een 'dier dienstmannen hooiden klagen, dat er absoluut geeft drukking was. De directeur der brandweer te Woenen heeft in een interview verklaard, niet te gelooven aan kortsluiting als oorzaak. De bedroefde weduwe. De Parijsche correspondent van de „Ga Zette"- meldt, dat Donderdagochtend om 'half zeven te Aronville het huwelijk vol trokken is tusschen mejuffrouw Dela croix, .bekend onder den naam .baronies) Yaugfhan, jen den heler Durieux. Niettegenstaande het vroege .uur was een groote menigte voor het gem een to lhuis samengestroomd, waaronder ver schillende photografen. Ten éinde zich te gen'hun „aanslagen" te beschermen, stak die geheele bruidstoet e parapluies pp"! Na afloop der plechtigheid begaven di0 gehuwden zich naar het kasteel Balin- court. Duitschland. De Münchener dorst aan 't afzakken. Nadat in de eerste en grootste helft! der vorige eeuw het bier-verbruik in München per hoofd tot 500 liter wasi gestegen daarbij gerekend de hoofdeft zoowel van vrouwen als kinderen be gint het verbruik in 1886 binnen de stad terug te zinken tot 487 liter, om aldoor terug te gaan tot in 1903 op 339 liiter, De mannelijke bewoners van 'Müchen; hebben de laatste jaren wel trouw samen gespannen om de oer van München tö redden, maar zij hebben toch niet kun nen verhinderen dat het verbruik in 1908 alweer zakte tot 266 liter. Ondanks het prachtige idorstseizoen konden de Münchenaars T in 1909 niet verder brengen dan tot 257 liter per, hoofd. Er is geen ontkennen noch maskeeren! meer aan, de prachtige wijd beroemde Münchener dorst is aan 't sterven. Toch behoeven de afschaffers zich- er; niet te vroegtijdig over te verheugen. Want hoe meer de dorst in München, zelf afneemt de officieele statistie ken wijzen het uit hoe meer het ex port van bier toeneemt. Brouwden nog in 1908 de 26 brouwen rijen van Mücneu 3.270.966 H. L. Bier; waarvan alleen jn München 1.475.495 H.L. vertapt werd, en 1.545.450 H.L. werd uitgevoerd, zoo bedraagt in 1909 de uitvoer reeds 1.608.089 H.L. en heeft daarmede het stedelijk gebruik reeds overvleugeld. Italië. De Cholera. De cholera in Italië is overgebracht door een groep Russen, die zich eerst be gaven naar de reliquieën van St. Nico- laas te Trani. Vervolgens bezochten zij te voet de omgeving. Het waren bedelaars, die hun kleeren waschten in de putten en idit besmette water verspreidde de epidemie. Zooals reeds werd gemeld zijn door, de overheid strenge maatregelen geno men om te voorkomen, dat de epidemie zich uitbreidt en zoo is o.m. bevolen dat het vertrek van de soldaten die onder de der, markies de Courlans, wilde dat ik zou huwen met graaf de Malleroy. Ech ter was ik buiten zijn weten gehuwd met baron Louis de Carville, een edel man, die dikwijls hier op 't kasteel kwam. Ik wieigerde de Malleroy te hu wen. Eenige dagen later vond men mijft armen Louis in de Couesnon dood, wel licht vermoord. Door wien Ik weet het niet.... slechts vermoe dens.... Maar kóm, vlucht... vlucht! Mijn man en mijn zoon.... God vergeve mij diat ik zoo spreek, zouden thans in staat zijn.... Ook om mij te vermooiiden, Iniet waar? Ach' ja, ook u, zeide zij met doffe, bevende stem. Laten-zij komen! riep hij vol moed, zijn degen oprapend, dien hij weer in de! schede stak. Twee broeders elkaar dooden... eft voor het oog van hun moeder... o, Thierry het zou mijn dood zijn spaar mij... Koift twee mijlen van Saint-Malo langs de zee is een klein visschersdorp... ge weet wel, wij zijn er eens samen heengegaan. Saint Martel? Ja> Ja> £a uw halen, neem hej méde... red het.... verberg je in dat dorp bij Antoine, mijn vroegeren knecht. ,Hil woont aan het strand.... Ik zal je geld zenden... alles Wat je noodig zult hebben, Daar kunt ge een boot nemen naar Sainj Malo.... en dan je daar inschepen voo< een ver verwijdend land. {Wórdt yeryplgdjj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5