BUITENLAND. BINNENLAND. Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van Dinsdag 2 Augustus. Uit de Pers, Tariefsherziening. Dr. Wj, H. Npilenjs schrijft in' d'e „N. iSAenl. Ct."1 De langverwachte tariefsherziening fcchijnt te naderen. In de laatste troonrede sprak' de regee- triing het vertrouwen uit, dlat een ont werp tot herziening van het tarief van' Ülnvoerrechten nog vóór d'enj afloop van het zittingsjaar zou kuuneni Worden in'ge- jdiedd. Wijl die indiening vooral van! de re geering afhangt, mocht men verwachten', dat deze in haar vertrouwen niet teleur gesteld zou worden. Reeds bij het optreden van het kabi- jn'et-Kuyper in 1901, waarvan het te genwoordige in zekeren zin' als de voort zetting beschouwd1 kan worden, werd, wat het stoffelijke betreft, op den'voor grond' gesteldde verplichte verzekering tegen de gevolgen van ziekte, invaliditeit jen ouderdom, en tariefsherziening. Een ontwerp-ziekteverzekering, Sinds 1901 het derde werd voor eeni- ge dagen bij die Tweede Kamer inge diend. De invaliaiteits- en ouderdomsverze- kering, waarvan het ontwerp eveneens het derde, reeds bij de opening van het Zittingjaar gezegd werd in bewerking te zijn, kan wel niet lang meer uitblijven. Thans vermelden de bladen, dat de voorbereiding der wet op de invoerrech ten is afgeloopen, hetgeen Wel zal be kekenen, dat het ontwerp binnenkort inaar den Raad van Staten' gestuurd zal Worden, zoodat het spoedig de Kamer kan 'bereiken. In ieder geval heeft dan de Regeeringi van haren kant het noodige gedaan om in deze wetgevende periode, d.i. vóór de periodieke verkiezingen jn 1913, deze (belangrijke wetten tot stand te bren'- gen. Verder hangt het van de volksverte genwoordiging af, of ditmaal het door !d!e departementen verricht werk niet te- vergeefsch zal blijken. Eerst jia de indiening van de tariefs herziening kan eene bespreking ervan' nut hebben. Wel mag thans reeds worden aange- indmen, dat er van een zuiver fiscaal' tarief geen sprake kan zijn. Vooreerst itoch zou het dan niet eene herziening van het bestaande zijn. En tweediens, ook ai ware het (doel alleen een grootere opbrengst voor d'e Schatkist, ,dan toch zou dit doel door leen zuiver fiscaal tarief, n.l. uitsluitend jop goederen die in ons lamd niet ge produceerd worden, wel niet bereikt kunnen worden in die mate als het voor de verzekeringsuitgaven noodig is. Maar ook niet een zuiver bescher mend tarief. Immers dan zou, wat de ook in ons land' geproduceerde goederen betreft, het invoerrecht zóó hoog moeten Worden op gevoerd," dat buitenlandsche producten geweerd of althans zoo goed' als ge weerd worden. En dan zou de schatkist er niets aan hebben. Overigens zal wel niemand het eerste zoo min als het twee de in ons land mogelijk achten'. Derhalve zal, afgezien van wijzigin gen Van andere soort, de herziening wel (neerkomen op eene verhooging van het bestaande tarief, ten doel hebbende "meerdere opbrengst voor de schatkist, en bevordering van den national en ar beid'. Zoo werd reeds in de Troonrede, in ,1901 uitgesproken, gezegd: „Bij 'deze herziening zal tevens n|aar bevordering van den national en arbeid te streven' zijn. Het ontwerp-Harte had' die strekking. En ook de tegenwoordige regeering 'heeft zich herhaaldelijk in dien zin uitge sproken. Het instellen van eene zelfstandige Üiariefco'mmissie ter beslissing van over (d'e toepjassihg gerezen geschillen, zou {alleszins toejuiching verdienen1. Die in- jstelling zou het gemis aan administratie ve rechtspraak voor dit gebied aanvullen. Voorstanders zoowel als tegenstanders van eene tariefsherziening in d'e zitting Zooal9 die verwacht mag worden1, zullen Wel moeten toegeven, d|at, indien' een !maal een ontwerp is ingediend, het Wen- (scheliik is dat het zoo spoedig ïno ge lijk behandeld wordt. i Die wen schel ijkh ei dl ligt in den aard van het onderwerp. Langdtirige onzekerheid werkt storend bp het handelsverkeer. De aard van het onderwerp brengt te vens !mee dat die spoed betracht kan; Worden, zonder schade voor de moge lijkheid der behandeling. Immers van loven en "bieden! op ion- dlerdeelen kan wel moeilijk' sprake zijn. Voor wie het met de strekking eens iof oneens zijn, dus voor allen!, is het ten Islotte willen of niet willen. België. De graanzuigerskwestie te Antwerpen i Na een beraadslaging, die ruim vijf uren geduurd heeft, werd |door diein gemeen teraad van Antwierpen gister de volgende beslissing genoden aanga^i_*de dje glejva- torenDe stad schaft zich elevators aan om ze ter beschikking van den handel te stellen, die ze uitbaat, mits een vergoe ding aan de stad te betalen. Dö laatste le vert 'dan slechts het hoogst noodige per soneel, om het toestel te den werken. Een amendement om daarvan een proef te maken voor een jaar, Werdi verworpen, zooals ook' beurtelings verworpen waren de volledige regie door de stad, het uitba ten door particulieren en liet gemengde stelsel, èu door particulieren èn door d'e stad. Er Was een meerderheid van 27 stem men tegen 3 en 3 onthoudingen voor het gestemde besluit. Het Handelsblad van Antwerpen meldt Een nooit geziene stortbui, een ware Waterhoos, heeft Dinant en omtrek ver- Woest. De straten waren geblokkeerd, en die bewoners zijn in hunne huizen op gesloten. Het is een ware ramp voor heel die streek Het Was drie ure in den namiddag toen die regen begon en die hield' twee volle uren aan. In da stallen stonden de paarden tot aan de borst in het water. In de Leffe- vallei is een molen vernield. Al de hoven zijn totaal verwoest Hout, kruiwagens, zelfs keuken ga rief en landbouwgereedschap drijft weg. Ook uit Hoei wordt gemeld dat een vreesverwekkend onweer ben groote ver woesting heeft aangericht. Sommige stra ten zijn in woedende snelstroomen ver anderd; het water lichtte de riooridek- sels op en het water springt omhoog. De trein van Given inaar Landen reed'tot aan de assen der wielen door het water en met heel den omtrek was de gemeen schap gebroken. ;Het is hier eveneens een Ware ramp. Men vreest nog - slechte tij dingen van elders. De Patriote" deelt mede, dat de heer Delbeke, minister van openbare werken, Wegens gezondheidsredenen zijn ontslag heeft ingediend, F^rarilkriJS*:. Slechte Oogst. De „Matin" b'evat een artikel over d'e vermoedelijke opbrengst van den oogst in Frankrijk. De vooruitzichten zjjn zeer slecht. Het hoofdproduct van den Franschen landbouw, de tarwe, die ge woonlijk de helft van de landbouwpro ductie (4.667 millioen francs) bedraagt heeft door verschillende omstandighe den wel het meest geleden. In de eer ste plaats door de insecten, gevolg van den zachten Wintervooral in' het mid den van Frankrijk en in eenige depar tementen van het noorden. \(ele akkers lijden van <le roest, op andere verdwijnt de oogst onder een overvloed van wilde peulgewassen. Men schat den vermoe- delijken oogst op niet meer dan 110 millioen hectoliter. De haver valt insgelijks tegen tenge volge van d'e vochtigheid. Ook het hooi heeft veel van d'e overvloedige regens ge leden. Op vele plaatsen ligt het te rotten'. Een ander zeer belangrijk product van den Franschen landbouw, de aardappel, die anderhalf millioen hectare beslaat, pplderviiildt veel nadeel van' de phyta- phora infestans, die rotting medebrengt. De wijnbouw, die pas een geweldige crisis heeft doorgemaakt, en waarvan tnen d'it jaar goede vooruitzichten koes terde, lijdt nog meer door de overvloe dige vochtigheid dan de andere voort brengselen overal hoort men klachten' over ziekten in den wijnstok, die te lij dein' heeft v^n verschillende cryptoga- tnen. In het geheel wordt de oogst pp 2 milliard francs minder geschat dan in inbrmale jaren. Itaflië. De Staking te Rome. Over de staking der „Lichtwerkers", te Rome, waaromtrent we reedis iets mededeelden, schrijft de Corr. der N. R. Ct.: „Den' avOnd' van den 22sten hebben de arbeiders der beide gasfabrieken Cer- chi en Popoio het werk gestaaktZon dagmorgen was overal een ultimatum aangeplakt, den arbeiders kennis ge vend dat wie niet dien middag pm 4 uur in de fabrieken teruggekeerd Was als ontslagen zou worden beschouWd, Zonder rechten op pensioen!. Daar geen der werklieden terugkeerde, is dus se dert dien 'dag de staking, beantwoord tóet een uitsluiting. Het is de Societa Anglo-Roinana (zoo genoemd", om'dat eertijds het grootste deel, En'gelsch kapitaal was), jdie. Rome van gas en plectriciteit voorziet. Direc- Itepr-jgen'eraal van deze maatschappij is piize landgenoot Marcel de Jongh. De arb'eid'svoorwaarden waren bij een Olnderling arbeidscontract geteekenJd dbor 'maatschappij en Kamer van arbeid den 26sten Augustus 1908 vastge steld' en waren geldig tot 30 Augustus 1^10. |Tjhan,s dus het Werk! te staken is in d'e allereerste plaats een contract breuk. Waarpfn echter die staking ?- De arbei ders Waren bego',nnen! nïët een yerhoo- giug van 30 pCt. te vragende maat schappij hoeWel niet door bet Con tract verplicht gaf ter wille van dleln lieven vrede een verhooging Van'00 pCt op loon en gratificaties, zood'at jde loo- nep varieerden .tusschen een maximum van 8.0,3 lire e£ een ini£imu£i yan 4.32 lire daags. Natuurlijk bleven de (reeds bestaande) voordeden, terwijl de maat schappij geneigd was toe te staanden achturigen werkdag ook voor de kblen- laders gedurende het geheele jaarbij ontslag na 15 jaar uitbetaling van' vijf weken loon jaarlijks; 7 dagen cavanbe jaarlijks met vol loon. Diat was echter den arbeiders 'niet voldoende, men eischte meer steeds meer. Men wilde na 15 jaar recht op pensioen, dat niet alleen het loon, doch ook de gratificaties en het voedsel tot basis hebben zou. In plaats van een goed1 begrepen' sa mengaan van kapitaal en arbeid heerscht hier voortdurend wantrouwen, waardoor menig kapitaal ongebruikt liggen blijft en menig industrieel zijn geld in bui- tenlandsche ondernemingen steekt. De arbeider vraagt om lotsverbetering,; in aanmerking genomen dat het grootste deel der gasafbeiders ,naar men mij verze kerde, analfabeet is, boerenjongens uit de Campagna naar Rome afgezakt, is het begrijpelijk dat zulk een woord inslaat. Ook wordt de jonge arbeider formeel geprest in het verbond te treden. Hoe het met het lot van den arbeider, die, zon der een enkele leerschool doorloopen te hebben, dadelijk in staat moet zijn het eenvoudige werk te verrichten hoe het met dat lot staat, kan men uit boven gegeven opgave zien. Op 20-jarige leeftijd in dienst getreden, gaat hij op 40-jarigen met vol pensioen heen... om elders te werken. Thans verlangt men zelfs reeds op 35-jarigen leeftijd op zijn lauweren te gaan rusten. Doch hoe verdedigen de stakers hun daad? Op merkwaardige wijze. Een lei der heeft het volgende gezegdHadden we tot 30 Augustus gewacht, dan zou de veldarbeid afgeloopen zijn en zouden honderden arbeiders makkelijk te ver krijgen zijn. Daarbij, door met ons te onderhandelen, toonde de maatschappij zelve, dat ze het contract niet meer eer biedigde. En ten slotte, met 30 Augustus zou de nieuwe gasfabriek van San Pao lo gereed' zijn, die voorloopig metbuiten- landsch personeel werkt pij Wijze van proef en dus zouden we geen kans op slagen hebben. Aldus had men gestaakt. Qezegd1 zij dat de leiders Zon dagmiddag zeiven den arbeiders aan geraden hebben voor het ultimatum "te buigen en terug te keeren eer het te la,at mocht zijn. En thans schijnt het werkelijk te laat te wezen, er zullen ongeveer 300 arbei ders met waren familie op straat gezet blijven, zonder recht op pensioen, we gens schennis van het contract.' In het licht wordt voorzien door een nieuwe, bijna geheel automatische fa briek £n door geniesoldaten. RtsslaradL Nog schandelijker feiten dan bij de andere revisies in Rusland heeft het on derzoek, door senator Glisjtsjinki omtrent de intendance in Siberië ingesteld, aan het licht gebracht. Tijdens den Russisch- Japanschen oorlog werd daar zoo gesto len, dat de intendanten bij het hazardspel om niet minder dan een bierglas vol goudstukken speelden. In één nacht wer den vermogens gewonnen en verspeeld. En de verliezer maakte, zelfs als hij ver loren had, niet, zooals elders in dergelijke gevallen wel geschiedt, een einde aan zijn leven, maar begon den volgenden dag slechts wat harder te spelen, om het verlorene zoo spoedig mogelijk te her winnen. Buitengewoon voordeelig voor de intendanten waren vooral de leveranties van tenten, de regeering betaalde n.l. voor groote en ontving slechts kleine, zoodat zij op deze wijze voor millioenen benadeeld werd. En wanneer er al eens iets werd ontdekt, dan werd de schuldige niet bestraft, maar naar een Europeesch district overgeplaatst, waar het stelen minder gemakkelijk, maar het leven veel aangenamer was. Glisjtsjinki zal nu ook een onderzoek instellen naar de handelingen van de ambtenaren van den Mandsjoerijschen spoorweg. Ook van deze revisie zijn op zienbare onthullingen te verwachten. Noorwegen. Willem Barentz. ïn Morgenblabet van 24 Juli kwam een lang artikel voor, dat pleitte voor „Noor wegens historisch eigendomsrecht op Spitsbergen." In dat artikel, dat in Zwe den zeer de aandacht trok en dadelijk te genspraak uitlokte, tracht de schrijver, op historische gronden aan te toon en dat Spitsbergen, het Svalbard der oude No ren, al in vroeger eeuwen behoorde tot bet gebiiedi, dat, ook met instemming van andere staten, onder het gezag van de Noorsche koningen viel. Geheel ten on rechte, zegt hij, ,\vordt dan ook Willem Barentsz voor den ontdekker van Spits bergen gehouden, !en evenmin had Jacob I van Engeland recht op de bewering, dat Engelschen het tusschen 1553 en 1587 hadden ontdekt, want de Noren ken den Spitsbergen al lang te voren. Maar 'dan pakt de schrijver over Wil lem Barentsz (door hem William Barents of Barentson genoemd) aldus uit: „Maar |die Willem .Barentsz Was een bedrieger, zooals wij zullen zien. Op het qind van de 14de eeuw w"erd er aan den aartsbisschop van Nidaros een verklaring afgegeven van ,een Noorsch geestelijke, Ivar Baardsson,- "die vele jaren aan bet boofd van, het Bisdom in Groenland Was geweest; In die verklaring stonden ook de gewone bepalingen van dein koers? (waaruit bleiek, dat de Noren Spitsber gen, kepdenjj rna^r ujjygerigei; (dja^ (elders Die verklaring werd in 1560 in het Hoog- duitsch vertaald en vervolgens door Wil lem Barentsz in het .Hollandsch! In 1608 Werd het stuk' uit het Hollandsch in het Engelsch overgezet en in 1596 ontdekte" dde Barentsz Spitsbergen!" In Morgenbladet van 28 Juli komt Fridtjof Nansen voor Willem Barentsz op, tegen den ongenoemden schrijver. De Noordpool va ar der heeft in het artikel veel wetenswaardigs gevonden? eenige twij felachtige en onbewezen beweringen jen verscheiden bepaalde onjuistheden. Maar hij zal dat nu ter zijde laten, want hij heeft al die zaken uitvoerig behandeld in zijn werk Nord i Taakeheimen. Al leen-wil Nansen nog zeggen, dat ook hij overtuigd is, dat de Noren het eerst Spits bergen hebben ontdekt. Dat hij nu schrijft is echter „om ten scherpste er tegen te protesteeren, dat de anonieme schrijver zich veroorloofd heeft den uitnemenden en hoogst verdienstelij ken Willem Barntszoon een bedrieger te noemen, zonder ook maar een schaduw, van bewijs voor de juistheid van een zoo grievende beschuldiging te leveren. „Het eenige wat hij vermeldt is, dat Barentsz Ivar Baardsson's welbekende mededeeling betreffende Groenland heeft heeft vertaald. Het lijkt er haast op, of de schrijver niet de authentieke beschrij ving van Willem Barentsz' laatste reis kent, die waarop hij tegen zijn wil Rijp naar het noorden moest volgen en zoo kwam aan 'Spitsbergen's noordwestkust, die hij voor een deel van Groenland aan zag, hetgeen hij wel moest doen, naar de kaarten van dien tijd (vooral die van Mer cator.) 'Vervolgens zeilde Barentsz terug naar Beereneiland en vandaar naar No va Zembla, waar hij sierf. „Waarin dan hier zijn bedrog moet ge legen hebben, of waarop er anders wordt gedoeld, is moeilijk te begrijpen. Indien de .anonieme schrijver nieuwe, tot nog toe onbekende bescheiden heeft gevon den, waarop hij zijn zware beschuldiging grondt, zou het zijn plicht zijn die open baar te maken, voor hij de eer aantast van iemand, die bekend staat als een van de degelijkste en vertrouwbaarste mannen, n de geschiiedenis van het Poolonderzoek wiens plaatsbepalingen zich o. a. ken merken door een voor zijn tijd zeldzame nauwkeurigheid." Wij mogen prof. Nansen dankbaar zijn voor dit warme woord ter nagedachte nis van Willem Barentz. Arnteriïsa. Montreal. Gedurende de eerste helft der maand Augustus zullen de oogen en harten der Katholieken naar de stad Montreal ge keerd zijn, alwaar de plechtige zittingen van het Eucharistisch Congres gehouden worden en de groote processie met het Allerheiligste langs de openbare wegen zal rondtrekken, indien men de reeds ingekomen berichten beschouwt, zal dit congres in glans alle vorige overtreffen, want de Katholieke Canadeezen willen hun geloof in het Allerheiligste Altaar sacrament eens luisterrijk ten toon sprei den, Montreal is eene havenstad in de pro vincie Quebec in Canada en ligt op eene verhevenheid gebouwd, zoodat de eerste nederzetters liet Montreal Koninklijke Berg genoemd hebben. Canada had in 1907 5.571.315 inwoners en eene opper vlakte van 3.745.574 vierkante mijlen. Canada wordt bestuurd door een Gou verneur-generaal, die door den koning van Engeland benoemd wordt. De Gou verneur-generaal wordt terzijde gestaan door een Kabinet van 14 leden. Verder heeft Canada een Senaat met 87 leden, die voor hun leven door den Gouver neur-generaal benoemd worden. Zij moe ten 4000 dollars bezittingen hebben en ontvangen voor iedere zitting 2500 dol lars salaris, doch moeten 10 dollars missen voor iederen dag, dat zij afwezig zijn en genieten buiten dien voor heen en terug telkens- 10 cents reisgeld per mijl. Her Lagerhuis telt 214 leden, die ge kozen worden en den leeftijd van 21 jaren moeten bereikt hebben en genieten hetzelfde jaargeld als de Senatoren. Het wettelijk leven van het parlement is vijf jaren tenzij het spoediger door den Gouverneur-generaal ontbonden wordt en vergadert eens per jaar. In iedere provincie van Canada is eene Luitenant-generaal door den Gouverneur-generaal aangesteld, en zijn diensttijd is vijf jaren, en de provinciale staten vergaderen jaarlijks. Canada wordt verdeeld in de volgende provinciën. Ontarie, Nieuw-Brunswijk, Prins Edwards Eilanden, Maintoba, Britsch Columbia, Noiva Scotia, Quebec, DeNoord West Territoriën, Alberta en Saskatchewan De provincie Quebec, waarin de stad ■Monteal gelegen is, heeft 1.648.898 in woners terwijl de stad Montreal 275.730 inwoners heeft. De hoofdstad van Canada is Ottowa in de provincie Ontarie met 60.128 in woners. Montreal is de zetel van een Aarts bisschop Z. D. Hoogw. Paul Bruchexen een hulpbisschop Z. D. Hoogw. Zotique Racicot. De eerste bisschop kwam er 18 Mei 1836. Montreal heeft 31 katholieke kerken in de eigenlijke stad en 13 inde voorsteden, terwijl er bovendien nog 38 kapellen in en rond de stad verspreid zijn. Montreal bezit een groot en klein Seminarie, bestuurd door de paters van St. Sulpice, een college en een voorbe- reidings-seminarie. Men vindt er buiten de genoemde Paters nog huizen der paters Jezuïten, Franciskanen, Redemp toristen, der Priesters der Congregatie van het H. Sacrament, der Paters Oblaten der Onbevlekte Ontvangenis, der Clerici van St. Viateur, der Congregatie van den H. Geest en van het H. Kruis. Iedere kerk heeft zijn parochiale school door Broeders of Zusters beètuurd. Het aartsbisdom telt 390 seculiere Priesters, 280 reguliere en 158 paro chiën. in het Seminarie zijn 290 studenten der theologie en 120 der philosophie. Er zijn 23 weeshuizen, 650 katholieke scholen met 78000 leerlingen, 10 kinderbewaar plaatsen, 4 reformscholen, 15 gestichten voor oude lieden, 2 voor krankzinnigen, 2 Magdalena-huizen, 13 ziekenhuizen, 1 tehuis voor zieke Priesters. De katholieke bevolking bedraagt 397.500 zielen. Er zijn 563 mannelijke religieuzen en 3341 vrouwe lijke aan instellingen van onderwijs, ziekenverpleging of andere liefdadige doeleinden verbonden. Alles te samen genomen is het katho lieke leven te Montreal zeer bloeiend; men verwacht, dat de feesten schitterend zullen zijn. V enczuela, Tegen het Alcoholisme. Uit dit land van oorlog en revolutie) komt 'een bericht, dat men juist uit dat land niet zoo dadelijk venVacht zou heb!-! ben. De Senaat heeft daar >een reeks van; wetten aangenomen, tegen het alcohol- 1 i s m e. De „Amigo di Curs" meldt daarom het volgende Overtuigd dat een matig geslacht de beste waarborg is voor een duurzamer* vrede en een rustige, welbewuste actie voor de stoffelijke en zedelijke verheffing van het volk, heeft de Senaat 20 Juni een reeks wetten aangenomen, alle die nende om het alcoholisme, dien vijand van; alle beschaving jn de kiem te dooderi.; Op alle scholen en colleges particulierej zoowel als nationale, normaal- en am bachtsscholen, militaire en zeevaartscho-i len, moet van 15 September af een anti-al coholische cursus gegeven worden die voor alle leerlingen verplichtend is, en tein doel! hebben die nieuwe generatie met de be ginselen en gewoonten van matigheid ver trouwd te maken. Deze cursus zal naar gelang der ver schillende klassen gegeven worden door middel van grafische lessen, over de oorzaken, ontwikkeling en invloed van het alcoholisme op individu huisgezin en. maatschappij, door leesboeken, liederen dramatische declamaties,- door verhalen en n, door lessen over de rol der dran- bij de voeding, over de bereiding van sterke dranken, hun werking op het organisme, de verschillende vormen van alcoholisme, en hun invloed op de maat schappij, alcoholische erfelijkheid en dei middelen om den vooruitgang van het al-! coholisme tegen te gaan. Ook zal er een „Handboek over alco holisme" worden uitgegeven en op kosten; dec schatkist gratis onder de leerlingen van nationale en particuliere scholen wor den rondgedeeld. Ook de meisjesschol len zijn aan dezelfde wet gebonden. Del directeuren der nationale en gemeente scholen zullen, zoo zij aan hun piicht te kort schieten, onmiddellijk' ontslagen, die der particuliere met een boete van 100—^ 500 bolivars gestraft .worden en na dei derde bekeuring zal hun school geslo ten worden. In alle staten zal men een „anti-alcohoüschen scholierenbond" op richten, op het standpunt van geheel-ont houding, Ook in de kazernes, gevangenis sen en op de oorlogsschepen zal dezelf de cursus gegeven worden. Och, was tnen in Venezuela in alle dingen even wijs als in het begrip van het alcoholisme. Aan het Nederlandsche Volk! Men schrijft ons Het is U niet onbekend1, -dat de sta<l Enschede in deze dagen gedrukt gaat onder de gevolgen eener werkstaking eb uitsluiting. Het is reeds de 4e week, dat 9000 arbeiders en arbeidsters in de tex- tiel-industrie slechts een paar dagen peij "week tot hun arbeid" worden toegelaten,, "en d'aaiidoor yoor een zeer groot gedeek te het noodzakelijkste levensonderhoud" derven. Van die 9000 toch zijn plecht», 3000 bij verschillende vakvereenigingetni aangesloten. De overigen zijn' van alle' uitkeering verstoken Het is dus niet te verwonderen, dat iji} vele gezinnen gebrek, werkelijk brood ge-' brek heerscht, of met dien dag voor .dd deur staat. On derge teek enden, ingezetenen van Enschede, hebben zich, öp uitnoodk ging van deze noodlijdenden, vereenigid| tot een comité, om een beroep et doen, op d'e bekende milddadigheid onzer lan'd-j genöoten, ten einde door Uwe giften) 'in staat te worden gesteld, eenigszinls den nood te lenigen. Het comité stelt zich geen' partij ii} den strijd, die tot dezen droeven toed stand" aanleiding gaf. Immers, het is onH mogelijk te verwachten zóó ruimen toöi vloed yan steun-gelden, d,at daardoor, eenigermate zou kunnen vergoed" wordei) het arbeidsloon, wat tien duizenden iij nortnale omstandigheden 'tot levensoni derhould, strekt. Maar wij hebben diep medelijden mei die gezin'nen, waarin1 honger wordt gej leden, medelijden vooral met de toch; in ieder geval onschuldige kinderen. Vooü deze Noodlijdenden doen wij een drini gepd beroep, op, U.w,e jniJddbdigheid, p#

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5