BUITENLAND,
VERGELDING.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Dinsdag 12 juli.
Duitschland.
Een onderscheiding.
Naast de officieele tentoonstelling te
Brussel is natuurlijk ook weder een offi
cii euse ontstaan, die zelfs voor den Bel
gischen briefschrijver moeilijk te vjfl-
0en en te beschrijven zal wezen, maar
(die toch1 hard werkt met diploma's ein
medailles. Om' de onergdenkende, arge-
looze firma's in het net te lokken, w.oiidt
Idan in een, met vele opschriften en
prachtige titels voorzienen brief mede-
'gedeeld, dat tegen toezending van 500
francs aan een opgegeven ajlres, ge
zorgd wordt voor toekenning van qerq-
jdiploma's of diploma voor gouden! me-
(daille van een tentoonstelling, wier naam
;echter slechts een klein verschil aan-
iwijst met die der officieele tentoonstel
ling te Brussel.
Z:ulk een parasietendom schijnt bij alle
.exposities tegenwoordig voor te komen.
Doch daarbij blijft het niet. Deze week
Jcreeg een groote firma in Zuid-Duitsch
land uit Parijs kennis, dat haar op de
„groote internationale tentoonstelling te
Parijs 1910" de groote gouden medaille
le klasse was toegekend. Die aange
name mededeeling was voor de betrok
ken firma te verrassender, daar zij niets
>vist van het houden dezer „groote inter
nationale tentoonstelling", ein dus ook
niet had geëxposeerd. Voor haar niet
ingezonden inzending op deze nietbe-
staande tentoonstelling een groote gou
den medaille te krijgen was zeker heel
kras.
Maar bij de kennisgeving was de me
dedeeling gevoegd, dat het diploma nog
moest worden gelegaliseerd door den
minister van buitenlandsche zaken. Daar
voor moesnten eenige kosten worden ge
maakt, die de firma zeker wel zou wil
len vergoeden, door toezending van 'n
chèque aan een opgegeven adres te Pa
rijs.
Wij deelen dit mede, om de moge
lijkheid, dat ook anderen dan deze Zuid-
'Diuitsche firma op deze wijze worden op
gelicht. Laat de Parijsche tentoonstel
ling en de Belgische, die slechts een
klein verschil in naam aanwijst, nog zul
ke mooie diploma's afgeven.... maar zend
geen geld dat verloren is, of waarvoor
men een waardeloos vod in de .plaats
krijgt.
Italië.
De toren van Pisa.
Volgens een bericht van de „Corrierre
idella Sera", bestaat er gevaar, dat de
beken'de scheeve toren van Pisa zal in
storten.
Het blad voegt er bij, dat de regee
ring maatregelen zal nemen, om een
ramp als die, welke de campanile van
Venetië verwoestte, te voorkomen.
Turkije.
De Kretenser quaestie.
De toestand op Kreta begint gespannen
te worden.
Toen de mogendheden meenden, op
grond ider ontvangen berichten, dat de
Kretenser Nationale Vergadering wilde
toegeven, werd pltoseling een ultimatum
.verzonden, waarin een krasse taal werd
aangeslagen, en dat op Turkije een goe
den invloed moest hebben. Het luidt:
„Zou de Kretenser Nationals Verga
dering bij de aanstaande hervatting harer
werkzaamheden, de Mohammedaansche
afgevaardigden niet zonder den eed aan
den Koning van Griekenland toelaat, en
Zojo de Kretenser ambtenaren, die den
Mohammèdaanschen godsdienst belijden,
in de uitoefening hunner ambtsplichten
Worden belemmerd, omdat zij weigeren
den eed^ door de Nationale Vergadering
.voorgeschreven, af te leggen, zullen troe
pen der vier mogendheden in de voor
naamste havenplaatsen van het eiland aan
land worden gezet, en de douanekantoren
'worden bezet..
„Die maatregel zal worden uitgevoerd,
zoo Maandagmiddag geen besluit van de
FEUILLETON.
(Naar het Engelsch.)
3)
Perrine gehoorzaamde zwijgend en
sloot de deur achter zich toe. Gabriël
hoorde nog, hoe de beide kinderen zei
lden „laat ons voor grootvader bid
den", en zij met zachte welluidende stem
hunne gebeden opzeiden. Gabriël knielde
'in'tusschen bij het ledikant en de oude
tman begon zijn verschrikkelijk verhaal
pp fluisterenden toon.
„Gabriël, ik had nooit gedacht er eens
toe te zullen komen om deze bekentenis
te doen, maar nu uw vader dood is en
ik misschien nog weinige dagen te leven
heb, wil ik het afschuwelijke geheim niet
knet mij in' het graf nemen. Doe uw best
Gabriël en herinner u den tijd, toen ik
nog niet bedlegerig was, meer dan 10
'jaar geleden. Het was omstreeks 6 we
ken voor dat uwe moeder stierf, gij
Waart met de kinderen daar binnen, gij
Sliept, geloof ik. Het was avond en niet
•ia,ter dan, Q uren. Uw, yader. en jk stpja-
Kretenser regeering bekend is."
Dit ultimatum brcht op Kreta groote
ontsteltenis teweeg. Venizelos bezocht Mi-
chelidakis en deelde hem dien inhoud1 van
dit schriftuur mede. MicheLidakis verklaar
de, dat de oppositie niet verder kon gaan
dan (de concessies waartoe zij zich had
bereid .verklaard. De pogingen van de
regeering zijn nu in zooyerre geslaagd,
dat id|e kleinste helft van de christelijke
afgevaardigden gisteren in openbare ver
gadering zich voor die toelating der Mo
hammedanen heeft verklaard). Maar wat
zullen de anderen doen?,
Dq Koning van Griekenland heeft, in
zijn goedigheicP, en om een conflict te
voorkomen, den Kreten se rs voor eenige
dageln jdjen raad gegeven, zich naar die
Wenschen der mogendheden te schikken.
Die goed;e raad heeft in Turkije kwaad
bloed gezet of wellicht de aanleiding
gegeven waarna al hoelang werd ge
zocht om Griekenland aan te vallen. De
Turkscha regeering heeft tenminste haar
ambassadeur opgedragen, bij de mogend
heden t.e protesteeren tegen de „bemoei
ing van Griekenland met de binnenland-
sche aangelegenheden van .Turkije", door
den Kretensers,- Turksche onderdanen,
van goeden raad te dienen!
En tevens heeft Turkije bij Grieken
land geklaagd over de klaarblijkelijke oor-
Iogstoebereidselen, in het fdelleenschie ko-
nnikrijk gemaakt. Griekenland antwoord
de, :dat aan geen oorlog gedacht werd,
en dat geen toebereidselen worden ge
maakt; slechts waren 7000 man voor de
gewone herhalingsoefeningen onder de
wapens gerepen, doch deze zullen, dade
lijk wanneer de oefeningen zijn afgeloo-
pein ,naar hunne haardsteden terugkee-
ren.
Turkije is over dit antwoord niet te
vreden.
En het krijgt zoo zachtjes aan den
schijn, dat Turkije slechts een aanleiding
zoekt, om Griekenland aan te vallen.
Wat de pogingen der mogendheden/
om in Oost-Europa den vrede te bewa-
rön, leelijk zou doen mislukken. En wat
thans vooral zeer ernstige gevolgen zou
kunnen hebben.
De Porte heeft haar ambassadeurs bij
de beschermende mogendheden opgedra
gen, te protesteeren tegen de inmenging
van den Koning van Griekenland en de
Grieksche regeering in de binnenlandsche
aangelegenheden van Turkije, daar dezen
den Kretensers hadden opgedragen toe te
geven aan de wenschen der mogendhe
den.
Gelijk reeds gemeld werd heeft de Kre
tenzische Nationale Vergadering besloten
tot toelating van de Mohammedaansche
afgevaardigden. JDe vergadering besloot
verder die regeering te machtigen:
lo. Ingeval van het ontslag of den dood
van een lid van de regeering dezen te
vervangen, <met de goedkeuring van de
andere leden der regeering.
2o. In overeenstemming met de oppo
sitie het aantal leden der regeering te
brengen van drie op zes.
3o. Op de beide laatste Nota's van de
beschermende Mogendheden te antwoor
den, dat het land de wenschen der mo
gendheden zal vervullen.
4o. Een leening tot een bedrag van
1,500,000 drachmen op te nemen tot uit
voering van openbare werken.
Een samenzwering?
Gelijk eenigen tijd geleden loopt weer
eens het gerucht dat er een samenzwe
ring tegen de regeering ontdekt zou zijn
enkele dagen geleden. Het comité van
deze nieuwe samenzwering zou in eigen
dom hebben èen propagandafonds van
21/2 millioen fcutlden. Als de regeering
behalve op de samenzweerders ook op
deze beurs beslag kan leggen, zou het
eerst recht een goede vangst zijn die zij
heeft gedaan.
Onder de samenzweerders moet ook
zijn een zekere Zekki bei, 'die vroeger
een hooge post bekleedde bij de Dette
Publique.
Rusland.
Het resultaat.
Uit Warschau komt het telegrafisch
bericht, dat senator Neidhart 75 per
sonen, onder wie 11 stafofficieren, we
gens chantage en omkoopbaarheid aan
de rechtbank heeft overgeleverd.
den aan de deur en keken naar de maan-
verlichte heide. In dien tijd was tiw va
der zeer arm, uit armoede had hij zijn
opnemen; uw vader was bij zijn hu-
dere visschers wilde hem in zijn boot
opnemen; uw vader was bij zijn hu
ren niet bemind. Toen wij daar stonden,
kwam er een vreemdeling naar ons toe,
een nog jonge man, die een valies over
zijn schouders droeg. Hoewel hij zeer
eenvoudig gekleed was, zag hij er toch
uit als een heer. Hij kwam bij ons, zei-
de doodelijk vermoeid te zijn, en dat hij
niet geloofde het nog tot de stad tq
kunnen brengen en dus verzocht hij ons
hem voor dien' nacht te willen herber
gen. Uw vader zei ja, als hij geen leven
maakte, want zijne vrouw w(as ziek en
de kinderen sliepen. De vreemdeling
antwoordde, dat alles wat hij verlang
de was, bij het vuur te mogen' slapen.
Wij hadden jiiets om den man aan te
bieden dan wat roggebrood. Hij had
echter beter voedsel bij zichhij opende
zijn valies om er iets uit te krijgen en...
„O, Gabriël, geef mij drinken, ik'
smacht van dorst
Stil en doodsbleek' voldeed Gabriël
aan zijn verlangen en de oude ging met
fluisterende stem met zijn verhaal voort:
£>e vreemdeling haalde eenigszins
,D,at is dius het resultaat Van de revi
sie, die door Neidhardt in Warschau is
ingesteld, en die opnieuw, heeft doen
blijken' op welke wijze in Rusland de
bureaucraten en hun aanhang huishou
den. De revisies van Garin, graaf Pahlen
en' Nëdhardt moesten nu langzamerhand
de oogen doen opengaan voor het wan
beheer der bureaucraten'. Maar daarvan
blijkt niets. En dat is zeker wel hét
merkwaardige van' dezen geheelen toe
stand.
Zuid-Afrika.
Dr. Herman Coster.
Te!n' kantore van de heer H. C. Jo-
rissen> Pretoria, vond op 13 Juni een
vergadering plaats, waaraan ook deel
namen Genl. J. C. Smuts, Dj*. Esser,
Adv. L. Jacobsz, E. Rooth, V. De Witt
Hamer eri Dr. Engelenburg, ook Adv.
Esselen heeft zijn steun toegezegd.
Besloten werd om, in overeenstem
ming met belangstellenden in Neder
land, een bronzen statuette van Dr. Cos-
ter te doen vervaardigen ten einde ge
plaatst to >vorden jn het a.s. Geschied
kundig Museum te Pretoria. Bijdragen
zullen worden ontvangen en verantwoord
door eenige van bovenstaande perso
nen. Het doel is alleszins lofwaardig.
(Volksstem).
De Wettelijke Tienurendag.
Het orgaan van het Christelijk Werk
liedenverbond „Patrimonium", zegt naar
aanleiding van het vooi*nemen van het
Bureau der R. K. Vakorganisatie iom
een reeks betoogingen voor den wette-
lijken tienurendag te houden, o.m.
„In meerdere werkliedenorganisaties
wordt gewerkt voor wettelijke beperking
van den arbeidsduur. 1
Ook ons verbond Patrimonium is daar
vóór. Alleen spraken we ons nooit be
slist uit voor den 10-urigen werkdag of
welken werkdag ook, omdat dergelijke
uniforme regel voor alle bedrijven niet
te stellen is.
De regeling van den werkdag zal
steeds rekening moeten houden met den
aard van het bedrijf en deze is 'anders
voor een onderneming van tuinbouw dan
voor een glasblazerij.
Tegen de algemeene grens van 10 uur
is ook geen bezwaar, mits van te voren
slechts vaststa, dat voor sommige be
drijven zoo'n werktijd, nog te lang zou
zijn en voor andere bedrijven over
schrijding van die grens geen onoverko
melijke bezwaren opleveren.
Dames-Retraite.
De redactie van het maandelijksch R. K.
Dames-tijdschrift „De Lelie", verzoekt ons
mede te deelen
De, in de Juni-afl. van dat tijdschrift
voorkomende, oproep toteene driedaagsche
dames-retraite, te houden in een der zuide
lijke steden van N.-Nederland, heeft reeds
van verschillende zijden, zoowel uit Hol
land als België deelneming ondervonden,
zoodat deze retraite wel kans van slagen
heeft. Zij zal gehouden worden te Tilburg
in het retraitehuis „Koningshoeve" bediend
door de eerw. Zusters van het Cenakel,
van Zondagavond 25 Sept. tot Donderdag
morgen 29 Sept. a. s. nh de H. Mis. De
kosten bedragen f 6 per persoon. Zooveel
mogelijk dames „Lelie'Mezeressen, doch
ook andere dames worden uitgenoodigd
zich bij deze retraite-groep door „De
Lelie" gerecruteerd, aan te sluiten. De
naam van den eerw. Pater Jezuiet, die
zich op verzoek bereid verklaarde deze
retraite te leiden, waarborgt een buiten
gewoon succes. Aanmeldingen voor deel
name worden ingewacht tot 1 Augustus
a. s. bij de Hollandsche Redactie Roelof
Hartstraat 173, Amsterdam.
Kamerverkiezing Helmond.
Het „Helmondsche Nieuwsblad" staat
vol met advertenties van den zonderling-
sten inhoud ovji* de aanstaande Kamer
verkiezing.
Het begint met een van „honderden
leden Ider R. K. Kiesvereeniging Hel
mond", luidende:
„Mr. I. A. Swane aanvaardt geen can-
didatuur tegen de R. K. Kiesvereeniging!
Zeer juiste houding, want mr. Swane
haastig brood met vleesch te voorschijn,
zoodat een paar kleinere voorwerpen op
den grond vielen, waaronder een porte
feuille, welke uw vader opraapte en
hem terug gaf. De vreemdeling stak haar
in zijn zak na er even in gekeken te heb
ben', lang genoeg om ons te doen zien,
dat er bankpapier in was. Ik zag het en
uw vader ook'....
„Ga niet van mij af Gabriël, ik heb
niets gedaan dat u voor mij behoeft te
doen huiveren."
De vreemdeling deelde het eten, dat
hij bij zich had, met ons, gaf mij 4
of 5 livres en ging bij het vuur liggen
slapen'. Toen hij zijn oogen dicht had,
keek' uw vader mij aan op een manier die
mij niet beviel. Hij was al een tijd lang
hard en qnaangenaam voor ons allen ge
weest; de armoede en de ziekte uwer
moeder en het geroep der kinderen om
brood, hadden! hem verbitterd. Toen hij
mij dus vroeg om hout, brood en wijn
te gaan' halen voor het geld dat ik ge
kregen had, had ik weinig lust om hem!
met den vreemden jonkman alleen te
latenik zeide hem dus, hetgeen ook
zoo was, dat het reeds te laat was om!
nog iets in het dorp tejeunnen krijgen.
Hij werd daarop woedend en beval mij
te cjoen, hetgeen hij gezegd, (/ad en de,
is de candidaat der R. K. Kiesvereeniging,
met eene meerderheid van 18 stémmeirta
Kiest dus mr. Swane, kamerheer van
Z. H. den Paus.'2
Dan volgt een advertentie Van mr. S-wa-
na zelf, waarin hij zegt dat allerwegen
„misverstand,, gewekt is over zijn candi-
datuur (naast die van den heer Fles kens)
en vervolgt:
Thans verklaar ik:
1' dat elke opjdracht aan het bestuur
om namens mij verklaringen te publicee-
ren is vervallen;
2, dat door mij geen andere verklarin
gen erkend worden dan die, welke door
door mij persoonlijk onderteekend, ter pu
blicatie worden gegeven;
3, dat het bestuur dier kiesvereeniging
een verklaring gepubliceerd heeft, die zij
niet de bevoegdheid had te publiceeren,
terwijl een andere verklaring niet gepu
bliceerd is, die het bestuur wel de be
voegdheid gehad zou hebben te publi
ceeren zijnde echter thans elke bevoegd
heid uitgesloten;
4. dat ik volgeins heit reglement der
kiesvereeniging de candidaat der kiesver
eeniging ben, doch daarop geen beroep
doe;
5. dat het voor mij onverschillig is of
bij alle misverstanden goede of kwade
trouw in het spel is, desnoods de goede
trouw aanneem.
Tot slot geef ik mijn zienswijze over
den toestand.
Ik ben niet naief genoeg te meemen, dat
het om mij gaat, Ik sta geheel buiten
de zaak.
De kiezers, die zich stellen op het stand
punt dat ik volgens 't reglement die candi
daat der kiesvereeniging ben, verdedigen
hun statuten.
Hiermede is deze zaak voor mij voor
goed afgedaan.
En eindelijk wordt de reeks besloten
door een advertentie van mevr, de wed.
Swane te Waalre, waarin zij, zonder voor
kennis van den belanghebbende" een ge
tuigschrift publiceert van den kapelaan E.
van Waesberghe te 's Hertogenbosch,,,
„dat mr. I. Swane zijn godsdienstplichten
goed vervult en zich gansch onberispelijk
als katholiek gedraagt." Dit getuigschrift
is door den kapelaan afgegeven „na be
spreking te onzer Plebanie".
Zestig gulden in de week.
Wij lezen in het Friesch dagblad:
De A. N. D. B. (Alg. Ned. Diamant
bewerkers Bond) heeft een hoofdbe
stuur, dat alléén voor den Bond leeft,
en dus ook door den Bond onderhouden
moet worden.
Wat niet meer dan billijk is.
Nu kwam echter dezer dagen aan de
orde tractementsverhooging voor jJeze
bestuurders en kwamen er voorstellen
in om hun 50 a 60 gulden .per week te
geven, benevens een flink pensioen.
Nu lette men hier goed op.
Niemand misgunt de heeren Polak" c.s.
een goed tractemen.
Maar een der drangrededen is ook
deze, dat diamantbewerkers, die buiten
de bestuursfunctie om meer kunnen ver
dienen, dan als bestuurslid, natuurlijk
voor dit laatste bedanken.
Zoo redeneert men in deze, grooten-
deels socialistische vakvereeniging.
Maar dan mochten de sociaal-demo
craten daar wel eens een lesje aan pe-
men en begrijpen, dat vele „hooge trac-
tementen" in de ambtenaarswereld pre
cies om dezelfde reden niet verminderd
kunnen worden.
De Encycliek.
De a.-r. „Rotterdammer" schrijft o.a.
naar aanleiding der Borromaeus-Ency-
cliek:
„De oorspronkelijke beweging tegen
de Borromaeus-encycliek ipoet elk recht
geaard Protestant onsympathiek
zijn, als hij slechts nauwkeurig nagaat,
door hoe weinig liefde voor de positief
Christelijke beginselen de buitenland
sche „gangmakers" bij hun aanval op de
encycliek werden gedreven.
Ieder die ook alleen maar uit de verte
het kerkelijk leven der Protestanten in
Duitschland nagaat, zal tot de erkente
nis moeten komen, dat men er van de
belijdenis der vaderen tamelijk ver is
afgeweken.
Reeds Da Costa zeide in /Ï840 van
menschen op te kloppen, zoo hun win
kels reeds gesloten waren.
Ik ging dus, want ik was vreeselijk
bang voor uw vader dat waren wij
in dien tijd allemaal maar om ver van
huis te gaan', daartoe kon ik niet beslui
ten, ik vreesde voor een ongeluk, hoe
wel ik niet durfde denken wat het kon
zijn. Ik weet zelf niet waarom', maar
binnen tien minuten was ik terug en
keek door het venster en zagoch,
God zij hem genadig! och, dat God
het hem vergeve! Ik zag....
„Wat drinken GabriëlIk kan niet
meer spreken'.... drinken, drinken
„Gabriël, bid gij zelf en laat uw kin
deren later na u bidden, dat uw vader
vergeven worde, daar waar hij nu is!"
Ik 7ag hem heengebogen over den
slapenden man, met zijn mes in zijn
hand. Met de andere hand haalde hij de
portefeuille uit den zak van den vreem-
dclin'g, die hij eenige oogenblikken in de
hand hield, en scheen na te denken. Ik
geloof... neen, ik weet zeker, dat hij
toen berouw had, ik weet zeker dat hij
de portefeuille teruggegeven zou hebben
maar juist op dat oogenblik bewoog zich
de vreemdeling, alsof hij wakker was.
Tóen' werd de verzoeking uw vader te
sterk, ik' zag hem de. hand niet h,e,t mes
de Duitschers van dien tijd, dat zij uit
Het Christendom dein C h r i s tu. s hadden;
weggenomen."-
Als we dan; ook lezen, tot welk dro#
vig verval het kerkelijk leven in Duitsch-
lanjd is gekomen, dan zouden wij eer.
zeggen, dat de Protestanten daarover
zich tegenover de föomschen hebben tq
schamen en beter deden de hand pp
eigen terrein aan den ploeg te slaan,;
dart zich met eens "anders doen te be
moeien'.
In de „Hoeksche Waard" van 6 Julj
vonden we daaromtrent het volgende bq-
rightI
Het Berlijnsche orgaan „De Post*4
schrijft over het onkerkelijk wó#
den van het volk het volgende:
1 „Er is inliet meer aan te twijfelen,
wij staan' voor het feit, dat de bree-
de massa van het volk aan de kerkj
in toenemende mate den rug toq-
keert. Dit wordt njet alleen bewe-
zen doordat van jaar tot jaar steedal
meerderen' de landskerk een scheid-
brief geven1, maar ook door het
steeds dalende cijfer van avondmaal-
gangers, door het verminderen vaat
den verkoop van Bijbels, en bovert
alles door het steeds kleiner wor
dend getal jongelieden, die predi
kant willen worden. Eenige cijferq
toonen dit alles zonneklaar aan. Ii(
1900 verlieten .2228 personen de
Pruisische landskerk, tegenwoordig)
is dit getal jaarlijks 20.000. Het
Saksische Bijbelgenootschap deelt
mede, dat in 1970 50.000 Nieuwej
Testamenten en 8500 O. en N,
Testamenten minder werden gele
verd dan, 1906. Voor de oudere Prui-
sisclie provinciën zijn jaarlijks 250j
Candida ten noodig om de vacant gq-
Worden' predikantsplaatsen te be
zetten. In 1895 werden nog 312
candidaten als predikant bevestigd
in 1907 was dit aantal tot 182 g#
worden en sedert werd het waar
schijnlijk nog lager. In nog grootere!
mate nam het aantal studenten in dq
Godgeleerdheid af. Dat zijn beden
kelijke teekenen."
Zeg nu zelf, als ge deze dingen leest,
komt dan de oorspronkelijke beweging
tegen de Borromaeus-encycliek niet ip
een ander licht voor u te staan."
Liberaal?
De linkerzijde in de Provinciale Staten
van Noord-Holland heeft onlangs weer op
eigenaardige wijze getoond, dat een libe
raal karakter nog niet een uitvloeisel is
van liberale politiek.
Na het terugtreden van den heer Wes-
terwoudt, die Katholiek was, werd de heer
Van de Wall Bake lid van het College van;
Gedeputeerden, ofschoon de rechterzijde
toen naar redelijkheid had mogen ver
wachten, dat wederom aan iemand uit
haar midden een plaats zou worden inge
ruimd.
Het heette toen, dat die linkerzijde te
genover den heer Van die Wall Bake een
eereschuld te voldoen had.
Deze toch had zich indertijd opgeofferd
om voor den heer Den Tex, na een tijde
lijke nederlaag, een plaats in het Colleges
van Gedeputeerden over te houden en
moest dus nu in de eerste plaats in aan
merking komen.
De eerstvolgende vacature evenwel zou
voor de Rechterzijde zijn
Deze nam daarmee genoegen, maai;
toen er nu drie vacaturen tegelijk waren,;
door het niet-herkiezen als Staten-leden
van de heeren Röell en Van Tienen, en,
door het overlijden van den heer Van diq
Wall Bake, werd er zelfs niet aan ge
dacht, een plaats aan de Rechterzijde oper/
te laten, ofschoon deze ruim een dlerdq
van het aantal leden der Staten telt, en als
candidaat een man had als prof. Fabius/
die zich gerust met elk der leden van het
College van Gedeputeerden meten mag^;
De gewone uitvlucht, dat er aan die;
Rechterzijde geen intellect te vinden was/
gold dus nu niet.
Zelfs de plaats van buitengewoon lid
der Staten, die ook te vervullen was, werd/
niet aan de Rechterzijde gegund.
Naast den liberalen Commissaris der.
Provincie staan dus nu zes liberale Gede
puteerden, en juist dat groot aantal libera
len wijst op gemis aan ware liberaliteit/
Hoe gunstig steekt daarbij het gedrag
opheffen.... maar meer zag ik niet. Het
was mij on'mogelijk langer te kijken
noch mij te bewegen of eenig geluid te
maken, ik stond met mijn rug naar het.
huis en beefde over al mijn leden ikj
hoorde niets geen roepen of schreeuwen;,
in, huis. Hoe lang ik daar stond, weet
ik niet, het geluid yan de opengaandq
deur deed mij opzien maar toen ik op
keek, stond uw vader in het bleeke
maanlicht voor mij en hield hij het bfloe1-
den'de lijk van den arm'en jongen man^
die zijn voedsel met ons had gedeeld/
en aan onzen haard Jiad geslapen, in!
zijn armen. 1'
„Stil, Gabriël, stil 1 Kreun en snik zoo,
niet; verman u zelf, anders worden dq
meisjes hiernaast wakker".
„Gabriël", zeide hij fluisterend, „help,
mij overeind in bed, gij moet ailes hoo-
ren, kom richt mij op, ik kan van bet-
nauwdheid haast niet spreken".
Waar was ik 1 O ja, uw vader 1 Hij zagS
mij staan, kwam op mij af en dwong mijl
hem te belooven, dat ik al wat dien!
avond gebeurd was, geheim zou houden^
Hij dwong mij den dooden jonge man tej
helpen wegbrengen, en wij brachten het
lijk de heide over: o, vreeselijk, vrees#
lijk, die heldere 'maneschijn
(Wordt vervolgdj/
