De Slagboom.
BUITENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Donderdag 9 Juni.
Uit de Pers»
Geen vrijheid van Godsdienst, maar
dwang tot Godsdienst.
De „Nieuwe Koerier" schrijft:
Het is haast ongelooflijk, wat de socia
listen durven uithalen, als het de katho-
liekeri geldt
Het hoofdorgaan der S. D. A. 1 het
i,Volk" heeft het jl. Zondag over hiet
conflict te Eindhoven.
Daar gaat de strijd iedereen1 wordt
Zulks over de vrijheid, zijne gods
dienstplichten te vervullen en over de
[erkenning der katholieke organisatie.
Twee punten van het hoogste belang.
In ons land gaat van alle zijden een
storm op, als een werkman wordt ge
dwongen iets te doen, wat in strijd is
Jmet zijn geweten.
En dit was hier het geval.
En vooral van socialistische zijde gaat
er een storm van verontwaardiging op,
als het verenigingsleven der arbeiders
jvordt aangerand.
En dat ook was hier gebeurd.
Maar het gold hier katholieken', die in
het gedrang kwamen en het gold een
katholieke vereeniging, die op eigen
kracht steunde en op de hulp harer ka
tholieke vrienden.
En er kwam hulp.
Een' steuncomité, dat klonk als een
jklok; en een steunpenning, die rijkelijk
[toevloeide.
Er was hier geen' troebel water, waar
in het socialisme visschen kongeen ka
tholieke werklieden Waren hier op te
(zetten tegen het kapitaal, tegen de jji.tt-
zuigende fabrikanten.
Daarom moest die krachtig-heerlijke
strijd v an Katholiek bewustzijn, de strijd
voor de rechten van het Katholieke ver-
eenigingsleven, worden verkleind, ge
minacht, verdacht gemaakt.
Maar „Het Volk"_doet het op zulke
weinig slimme wijze, dat het er zich
slechts belachelijk mede maakt in' de
hoogste mate.
Want volgens „Het Volk" gaat
hier de strijd niet om vrijheid van gods
dienst, maar om ge raadt het in geen
tienen om dwang tot gods
dienst.
Waarin die dwang bestaat, en door
>vie die dwang wordt uitgeoefend, wordt
niet uitgelegd.
Het is genoeg, dat de lezers van „Het
Volk" minachtend de schouders ophalen
over het conflict te Eindhoven, dat niet
gaat om vrijheid, maar om... dwang.
En waaruit blijkt die dwang?
Dat is nog moeilijker te raden.
Die dwang blijkt uit het feit, dat coö
peratieve Zuivelfabrieken en Boerenbon
den de uitgestotenen steunen.
Als deze vereenigingen socialistische
uitgestotenen steunden, dan kregen we
ine in „Het Volk" een lofdicht op 'de
solidariteit.
Nu het Kathoiiekeh geldt, mag Wen
zeggen wat men wil.
Maar wij gelooveri toch, dat de uit
gestotenen te Eindhoven u rijp zonden
achten voor Meerenberg, als gij hun
kwaamt zeggenuw strijd gaat niet om
vrijheid van godsdienst, maar... om
'dwang tot gdsdienst.
En toch, zoo iets vertelt „Het Volk".
Wel een bewijs hoe die .uiting van
krachtig Katholiek leven aan de „Volks"
redactie hallucinaties heeft bezorgd.
Maar ook een bewijs, wat de socialis
ten verstaan onder godsdienstvrijheid.
Vraagt ge vrijheid uw godsdienst
plichten waar te nemen, dan zeggen de
heeren socialisten „Neen, dat gaat
niet, want dat is geen godsdienstvrijheid,
maar godsdienstdwang.
Heerlijk gevonden.
Maar de Katholieke arbeiders zulleti'
het onthouden.
FEUILLETON.
(Vrij naar het Fransch, van
RE NÉ BAZIN).
40)
Je bent ontsnapt aan een gevaar,
♦dat je duidelijk inziet. Marie; voortaan
moet niets' onverstandigs, niets klein
geestigs, piets -.dat je onwaardig is de
schoone gave van 't leven in je veranderen
O, noemt gij mijn droefheid zoo?
Waarom verbiedt gij mij die te hebben?
Wat voor kwaad doet ze U.
■r- Die droefheid vermindert je, je bent
[niet haar gevangene, zooals je denkt; je
roept ze; je lokt ze; je geeft laan die min
ste woorden, aan herinneringen van je
kind-zijn, een macht, die ze vroeger niet
op je ziel gehad hebben, en dat alles,
Marie, opdat je besluit om Feücien niet
te huwen je nog moeilijker lijkt, dan liet
geweest is.
rr- Neen, niet voor mij.
Hetzij zoo, maar dan voor je Zelf
Veel buitengewoner, veel heldhaftiger. Je
Ischept je zelf een dieels gekunstelde en
lopgehcmelde smart. Jk ken je, ik ken je
Arm haiti d.at jriclizejf jzoo, dik\vijls be-
DaiItscMaiicl
De strijd geëindigd.
De vertegenwoordigers der werkgevers
en dier werkledien in de bouwvakken
hebben nog laat in den avond van 0 Juni
verklaard, de voorstellen van de drie on-
partijdigen aan te nemen, zoodat de vre
de in de bouwvakken hersteld is.
In de werkliedenorganisaties waren de
voorstellen met groote meerderheid aan
genomen: door de timmerlieden met 106
tegen 10 stemmen de metsela,ars met
247 stemmen tegen 7 stemmen, de opper
den met 101 tegen 1 stem, de christelijke
organisaties met 76 tegen 6 stemmen.
Dientengevolge kunnen nu de plaatse
lijke organisaties met elkaar in onder
handeling treden, zoodat op 13 Juni de
overeenkomst wordt aangegaan, die op
15 Juni in werking zal treden.
Dit resultaat zal overal met groote be
vrediging worden vernomen, wijl daar
door een ernstige economische strijd be-
eindtlgd wordt, en tevens omdat de strijd
beslecht wordt zonder dat er van over
winnaars of overwonnenen sprake kan
zijn, zoodat de verbittering, aie anders
aanleiding tot nieuwen strijd wordt, ver
meden is.
Beide partijen hebben iets bereikt en
iets toegegeven. De voorstellen der drie
onpartijdigen hebben de gelegenheid ge
boden een algemeen verdrag te sluiten
tusschen de centrale organisaties, waar
door de werkelijke strijdpunten werden
beslecht en een centraal schijdisgerecht
wordt ingesteld. En daarnaast plaatselijke
overeenkomsten, gegrond op de algemee
ns overeenkomst, en die door de centrale
organisaties moeten worden goedgekeurd.
De uitsluiting is op 16 April begon
nen en heeft dus, daar nu de volgende
week overal de arbeid zal worden hervat,
ongeveer 2 maanden geduurd. De uitslui-
sl ui ting was niet zoo algemeen, als de
werkgeveKs gedacht en gewenscht had
den. Toch was deze strijd een der ergste
die in Duitschland ooit is uitgebroken
Ongeveer 200.000 arbeiders waren werk
loos, ongeveer 15 tot 20.000 onderne
mingen in het bouwvak waren gesloten.
Welke nadeelen dat met zich bracht,
voor beide partijen ,ls niet in cijfers hit te
drukken; maar ernstig waren die zeker.
Nu de strijd voorbij is, nu deyrede, dank
zij het krachtig ingrijpen van een minister
van binnenlandsche zaken en voorname
lijk van geheimraad dr. Wiedfeldt is ge
sloten, blijkt het opnieuw, hoe met een
beetje goeden wil en wat toegevendheid;
de geheele strijd had kunnen worden
voorkomen, waardoor groote ellende voor
de werklieden, groote verliezen voor de
werkgevers zouden vermeden zijn gewor
den.
Dat dit een les moge zijn, voor beide
partijen, opdat door tijdige onderhande
lingen en besprekingen, gevoerd met den
vasten wil om tot een vergelijk te komen,
voortaan zulk een strijd moge worden
voorkomen.
Frankrijk.
Een Spoorwegstaking?
De Parijsche correspondent van het
Hbl. schrijft:
Het Damocles-zwaard blijft boven ons
hoofd zwaaien. Den eenen dag lacht ieder
om 't denkbeeld van een spoorwegstaking
en zegt dat daar nooit iets van komen
kan, den anderen dag wacht heel Frank
rijk in angst en vreeze op de dingen, ,die
zullen gaan gebeuren. Op 't oogenblik
beleven we zulk een „anderen dag" het
personeel van het onbeteekenende spoor-
netje in het Zuiden heeft grootendecls
den arbeid gestaakt en dat van het groote
en vooral voor óns zeer belangrijke Noor-
dernet dreigt met een staking. Dat
ziet ier. dus nogal bedenkelijk uit!
De onmiddellijke aanleiding tot het
weer acuut worden van het conflict tus
schen de spoorwegdirecties en de sto
kers en machinisten die de leiders zijn (der
stakingsbeweging, is het zenden van een
deputatié uit laatstgenoemden naar de be
dreigt. Er is hoogmoed in je zorgen.
Er is medelijden in, dat verzeker ik
U!
Welnu, behoud dat 'medelijden, maar
voor God alleen; want het is rechtvaar
dig. En jaag de rest van je; al het ge
peins over wat had kunnen zijn, alles wat
je hadt kunnen doen aarzelen, alles wat
je overwinnende ziel, in een uur van leed
en heil, reeds van je gestooten heeft...
offer de geschiedenis van je liefde op.
Marie, want idie liefde heb je veroor
deeld
Marie nam de eerste bladzijden van het
boek, dat op haar knieën lag in haar
linkerhand, en sloot het zeer langzaam
Zij deed het machinaal, zonder een enkele
beteekenis in haar gebaar te leggen. Daar
na sprak zij, met dien eigenaardigen toon,
waarde volle tegenwoordigheid van geest
uit spreekt:
Ik zal het beproeven. .Ik' geloof dat
U volkomen gelijk hebt.....
Gij moet hooger stijgen, Marie,- gij
moet stijgen, tot waar de vrede is.
.Waar is die moeder?,
In dei vergetelheid.
Mevrouw Limerel stond op, en zedde
glimlachend, terwijl zij paar het Westen
weesi
Kijk (daar ginds!.... Daar komt 't
laatste oogenblik van den dag.... Wij heb
ben over zooveel ernstige zaken gespro
ken jd&t jk .eens yrij pi»t adejiiejj,
stuurders van de Compagnie du Nord".
Gisteravond heeft die deputatie de direc
tie bezocht en haar meegedeeld, dat ze fin
opdracht had op de voldoening van vier
eischen van het personeel aan te dringen.
Van die eischen had de eerste betrekking
op salarisverhoogingmachinisten en sto
kers vragen voor alle categorieën een toe
slag van minstens 25 francs per maand.
De tweede eisch betreft een wijziging
van het premiestelsel, waarover jk vroe
ger al eens geschreven heb.
Ten .aanzien van deze beide punten'
heeft de directie dadelijk geantwoord,
dat ze niet toegeven kan, aangezien dit
voor haar een uitgaaf van zes millioen
per jaar zou veroorzaken, en ze dan bo
vendien de rest van het personeel nog
meer zou moeten gaan betalm, maar dat
ze wel wil nagaan, wet ze op «het stuk
van salarisverhooging doen kan.
Ook op de derde en vierde eischen, die
betrekking hadden op het toekennen van
speciale verblijfkosten aan machinisten en
stokers, zoowel in als buiten "Parijs, en
het uitreiken van doorloopende abonne
mentskaarten voor het geheele net aan al
le employés, was het antwoord der di-
ïectie negatief. Ze wilde wel een vergoe
ding geven aan de beambten die in het
dure Parijs mc :en wonen, ze wilde ook
wel zoo vrijgevig mogelijk zijn met het
uiti eiken van vrijbiljetten wanneer die
werden aangevraagd, maar aan de eischen
zooals die geformuleerd werden, kon niet
worden voldaan, zoo luidde het antwoord.
Onmiddellijk na deze bijeenkomst werd
door d e gedelegeerden het bericht van
het afwijzen der verzoeken aan de zes w
twintig afdeelingen van de „Fédération
des mécaniciens et chauffeurs" rondge-
seind Dit had ten gevolge, dat in al die
afdeelingen des avonds vergaderingen zijn
gehouden, waarin naar alle waarschijn
lijkheid tot het geven van plein pou-
v o i r aan het stakingscomité besloten is.
Hier in Parijs is dat althans hebgeval. Een
zeshonderdtal machinisten en stokers
heeft, schriftelijk en met ondierteekende
briefjes stemmende, zich bereid ver
klaard te staken, waarbij het aan het sta-
kingscomité overgelaten zou blijven het
geschikte oogenblik voor het neerleggen
van den arbeid te bepalen. Dit comité
is dus op het oogenblik sauveredn, en
zijn besluiten moeten zonder nieuwe de
batten en zonder uitstel ten uitvoer ge
legd worden.
Wanneer de staking uitbreken zal, is
natuurlijk een geheim, want juist van het
plotselinge daarvan hangt voor een groot
deel het welslagen af. Vermoedelijk zul
len er noig wel een paar dagen lover
heen gaan, want het is de bedoeling,
zoowel ide algemeene Fransche „Fédé
ration des Mécaniciens", die 15000 leden
telt, als het „Syndicat national des che-
mins de fer" met zijn 70.000 leden aan
de beweging te doen deelnemen, en daar
door het heele Fransche spoorverkeer
plotseling- stil te leggen.
Italië.
Dat de Heilige Vader
-volstrekt niet bedoelde, protestanfsch'e
Duitschers of hun vorsten te kwetsen,
toen hij in de laatste encycliek een
scherp oordeel over de aanstichters der
hervorming velde, bleek Zondag bij de
ontvangst van Duitsche pelgrims.
De beevaarders waren 300 man sterk
en droegen met zich de standaardei^
der Berlijner Katholieke Arbeidersveree-
nligingen. Allen kwamen in de Consisto-
riezaal.
Daar drukte een' geestelijke, in een
Latijnsch adres, de gevoelens van aan
hankelijkheid der Duitsche Katholieken
uit, die des te vuriger worden', naaij
gelang de aanvallen tegen den H. Stoel
in de wereld toenemen.
De Paus antwoordde in een Italiaan-
sche rede, die Mgr. Lohninger in het
Duitsch als volgt vertaalde.
„De Paus bedankt zijne zonen, uit het
verre Duitschland gekomen ,om hunnen
eerbied en hunne gehoorzaamheid te be
tuigen. Zij leggen aldus getuigenis af
van het vurig geloof dat zij sinds ide
predikingen van den H. Bonifacius be-
lijden'.
Als |de Romeinen, die hier hun passe>-
giata houden, ons gesprek gehoord had
den, zouden zij verontwaardigd geweest
zijn, dat wij een dergelijken tijd zoo ern
stig doorbrachten 1
Marie was reeds opgestaan.
Ik niet; dde oogenblikken zijn goed
besteed.... Maar wij hebben inderdaadl
geen tijd te verliezen 1 De zon is reeds
achter -de Sint-Pieterspoort gedoken. Wat
is ideze stad toch goed gebouwd; om
volop licht te ontvangen! Zij doet er.
gedurendetn den dag, zoo'n voorraad van
op dat zij 7s avonds een oogenblik trans
parant blijft. Kijk, daar beneden ons, en
daarginds, de nieuwe wijken, aan de over
zijde van den Tiber
Zij sprak juist. Mevrouw Limerel leun
de met haar elleboog op de balustrade van
het terras terwijl Ma,rie rechtop bleef
staan. Beiden stonden zij firn het volle
licht, iin den wind die uit het Westen
kwam v i
Zij hadden dezelfde verwonderde
vreugde in hun oogen, maar slechts een
van hen beiden dacht aan nog iets an
ders, eii was vol dank, want haar kind,
die haar zoo dierbare ziel, begon weer
op krachten te komen. Vanaf de hoog
ten' van het Pincio, scheen de stad, ge
klemd tusschen 'de heuvelen aan den
horizon!, een weinig dieper gelegen in
't midden, (foor meer domtorens ge
kroond.' rijker kl.okketorens .ea rui-
Hhnne tegenwoordigheid is een troost
voor den' H. Vader. De Paus is geluk
kig zijne bewondering uit de drukken
voor de feiten' die hem onlangs wer
den verhaald door den patrirch van Je
rusalem, die hem den stichtenden bee
vaart van de Duitschers naar Jeruzalem
beschreef, bij de wijding der kerk der
Dormitio op den berg Sion.
Onder bescherming van Keizer en
prinsen bracht het Duitsche volk aldus
hulde aan het Christendom ter plaat
se zelf, waar de Verlosser zijn leven voor
het menschdom gaf. De Duitsche bee
vaart naar het H. Land zal eene herinne
ring nalaten in de geschiedenis der!
Kerk en eert de Duitsche prinsen en
het Duitsche volk die aldus hunne ge
hechtheid betuigden aan den ChristeliJ-
keri godsdienst.
De Paus wenscht, dat de Heer steeds
hun' geloof levendig houde en roept de
goddelijke zegeningen in op h,et hoofd
des keizers, der prinsen, op de keizer
lijke familie, op de kardinalen, bisschop
pen, en priesters en op alle geloovigen
in het Duitsche Rijk".
Een deel der ontrusting over de En
cycliek is gelijk men weet ontstaan door
een valsche vertaling.
Eiveling een spreker op een verga
dering van de Westfaalsche afdeeling van
het Verbond, heeft nu uitgelegd, hoe dat
kwam. Ook het Verbond had in het stuk,
evenals de Roomsche pers, vertaald man
nen met„aardschen zin"(Lrdischen Sinfies)
Maar de telegrafist, die de vertaling aan
het hoofdbestuur moest overseinen las
het bijvoeglijk naamwoord verkeerd en
zoo ontstonden de woorden mannen met
dierlijken zin (viehischen Sin-nes.)
De aardbeving.
Heel veel bijzonderheden over de aard
beving vinden we in de bladen nog niet.
De schok bewoog zich tegelijk in een
voortgolvende en in een opwaartsche rich
ting. Na hetgeen door Reuter reeds ge
meld is, vinden we nog de volgende bij
zonderheden
De schade is vooral ernstig in de pro
vincie Potenza. kTe Riocastel zijn bijna
alle gebouwen ingestort Vele menschen
werden in hun slaap verrast en zijn on
der het puin begraven. Gisteravond wa
ren 20 lijken onder het puin weggehaald.
Men vreesde dat er nog 10 menschen on
der de puinhoopen lagen. De reddings-
arbeid wordt met spoed georganiseerd,
Karabiniiers en genie-soldateii zijn, onder
de leiding van ingenieurs, bezig met het
zoeken naar slachtoffers.
Te San Felle zijn vele huizen ingestort.
Het aantal dooden bedraagt daar vijf.
Ook te Vallata is de schade aanzienlijk.
Een juiste opgave van het aantal slacht
offers ontbreekt echter tot dusver. Gelijk
reeds gemeld werd, wist men tot dusver
slechts van één doode benevens verschei
dene gewonden.
In het gebied van Benevente doet de
aangerichte verwoesting denken aan die
in Messina en Reggio in 109S. Erheerscht
■een paniek onder de bevolking en aller
wegen heerscht diepe verslagenheid. Het
aantal slachtoffers is gelukkig in verhou
ding tot den omvang der verwoesting nog
al gunstig. Het gaat naar 't schijnt, de
twintig niet te boven.
De inwoners van de dorpen bij den
Vesuvius zijn naar Napels gevlucht. Het
volk schrijft de oorzaak van de ramp itoe
aan de komeet.
Zooals Reuter reeds gemeld heeft, zijn
de Koning en Koningin, vergezeld van
den ministci vju openbare werken, gis
terenmiddag naar Napels vertrokken.
Eerst wilde de Koning alleen vertrek
ken, maar de Koningin zeide„Men zegt
steeds dat mijn tegenwoordigheid wordt
vereischt op alle feesten. Des te minder
mag ik ontbreken op die plaatsen waar
men weent. Mijn plicht als vrouw en
als moeder gebiedt mij daarheen te
gaan."
In het door Luzzatti in de Kamer in
gediende ontwerp wordt een krediet van
200.000 lire gevraagd voor de slachtof
fers.
In latere berichten lezen we, dat Luz
zatti aan een redacteur der Triibuna ge
nen in het zuiden, overal schitterend
van kleur, De platte en witgekalkte
daken, de pannen, de rossig geel ge
verfde gevels, alles wat gedaan was voor
de menschen, en hen beschermde, werd
door het licht der ondergaande zon
beschenen. Maar die valleien, vol
gebouwd en' Moor de heuvelen omslo
ten, moesten ontelbare lichtstralen uit
zenden, want de lucht boven hen was
als een veld vol doorschijnende koren
halmen. De nacht gleed er snel over
heen. De eerste donker blauwe schadu
wen kwamen nader en nader.
De dag reikt ten einde, zeide me
vrouw Limerel.
Neen, geheel de voorzijde der tui
nen is nog verlicht
iZie moeder, de breede pijnboomen,
zijn; als gouden kwasten.
J Zij worden' donker, 't Is gedaan.
Maar de dom van St. Pieter ziet de
zon nog.
t— En die van Santa .Marie Majeure...
Nog eenige oogenblikken bleven zij
stilzwijgend staan, een koude windgolf
kwam op het terras aan en golfde ver
koelend, tusschen de bladeren, die in
beweging kwamen, verder. Er was een
oogenblik windstilte, dan een tweedei
windvlaag, vol vocht uit de grasvelden
eri moerassen. De klokkien der kerken,
stemmen' uit alle eeuwen, luidden den
Angelus. L)e Juin was reeds verlaten.
zegd zou hebben, dat het geheele aan
tal slachtoffers slechts 23 zou bedragen,
In die eerste oogenblikken van opwinding
zou de algemeene paniek overdrijving
in de berichten veroorzaakt hebben.
Kenners van de getroffen streken wij
zen weder op den ondoelmatigen bouw;
der huizen, evenals dat het geval was bij
de ramp van 1908 in Calabrië. De waar
schuwingen van bevoegden hebben 0oK
toen niet geholpen.
Het epicentrum in het aardbevingsgö-
bied is de Monte Vulture, de waterschei
ding tusschen Napels en Apulië.
Spanje.
Anarchistische onderwijzer.
Gisteren heeft te Puebla opnieuw iëéfl
opstootje plaats gehad, nu tegen de au-?
toritelten, van wie 'een menigte boeren*
geleid door een adjunct van den burge
meester en een reserve-officier, loslating
eisch ten van een persoon, die bij gelegen
heid van den aanval op dé school, we
gens verzet tegen het openbaar gezag*
was gearresteerd. Men beproefde eerst
een aanval op het gemeentehuis, toen opf
de gevangenis, om den aangehoudene té
verlossen, maar de gendarmerie kwam
bijtijds tusschen beiden.
Amerika.
In Mexico
is een ernstige opstand uitgebrokeln.
Vijfduizend inboorlingen overvielen Zal-
terdag de stad Valladolid, welke plaats
werd geplunderd. Alle hooggeplaatste
regeeringsambtenaren -en de prefect vatf
politie werden vermoord. De opstande
lingen maakten zich meester van de aam.
wezige vuurwapenen en brachten groots
ontsteltenis te weeg bij de inwoners*
van wie er velen de vlucht namen.
De spoorweg- en telegraafverbinding
zijn verbrokenalle telegrafisten zijn ver
moord. De spoorweg is over een lengte!
van 20 mijl vernield.
Nog drie andere steden zijn door des
opstandelingen aangevallen; de inwo
ners werden echter met rust gelaten, uit
gezonderd de gezinnen van ambtenaren^
De omvang der verliezen aan menschenle-
vens en van de materieele schade is niet
bekend.
De Mexicaansclie regeering heeft 600
soldaten gestuurd om de onlusten te on
derdrukken.
Een nader bericht meldt:
Zaterdag drongen de oproerlingen del
stad Morida binnen en doodden 40 Man
ken. Later is ook de stad Valladolid ge
plunderd. Het aantal Indianen, die Val
ladolid aanvielen, wordt op 5000 ge
schat. De chef van politie en de ambtena
ren werden gedood, het tuighuis geplun
derd. De opstandelingen hebben de ge
meenschap per spoor en telegraaf ge
stoord. Er zijn ijlings troepen naar de
plaats van den opstand gezonden.
De Mayabs of Maya Indianen zijn de
oa'erblijfselen van een oorspronkelijk volk*
dat nog voor de Azteken, Mexico en Mid
den-Am erika bewoonde. Op het van dé
wereld afgezonderde schiereiland Yu
catan vormen zij nog heden ten dage af
het landvolk en de meerderheid van dei
stedelingen. De .Spaansch-Mexicaansche
steden Merida en Valladolid liggen in het
Noorden van Yucatan, van het overigé
Mexico ver verwijderd. Jen zuiden van
hen, ongeveer in het midden van het
schiereiland, liggen de puinhoopen van'
Mayapan, de oude hoordstad van het
machtigste Mayab-rijk der Cocoins. Dé
beschaving van de Mayabs is ouder dan
die van de Azteken. Hun taal is piog
in Yucatan en de aangrenzende strekeu
algemeen in gebruik.
Een soort opleving van de nationalö
zelfstandigheid schijnt dus de opstand
te wezen, een kwaad voorteeken voor deri
steeds dichter naderenden dag, dat de
oude president er niet meer zal zijn, de
eenige die Mexico lange jaren in rust «en
vrede wist te doen leven.
ATLaroKSso.
Het schijnt, dat de Marokkanen nu wé
der genoeg hebben van hun nieuwen sul-
De hemel blijft helder, zeide me
vrouw Limerel. 't Is een schoone avondi
Zij gingen langs de balustrade vaif
den heuvel, en dicht b'ij de villa Médicis
daalden zij af door een diepen weg, die
zich kronkelde tusschen tuinen en mu
ren', en die uitkwam op de place d'Es-s
pagne.
Daar zijn we thuis, zeide Marie;
in den meest gelen hoek van Rome, in liet
gebied van de terra rossa. Al deze hui
zen, 'die oud geworden zijn om op de
oude paleizen te gelijken.. Vindt ge niet
dat dit een schoone eerzucht is? Moe
der, morgen is het Zondag. Waar zul
len wij naar de H. Mis gaan?
Waar ge maar wilt.
In een kerk, die wij nog niet gé-
zien! hebben.
Ja, zooveel mogelijk. M
Dan' in de Trinité-du-Mont, kórt
b'ij ons, die slechts 's Zondagsmorgens1
geopend is.
iZij keken als vanzelf naar Ide treden;
van den grooten trap, daar, dicht bij*
waar zij den volgenden dag langs om
hoog zouden stijgen, draaiden om hef
park, waarin vijf groote palmen waren
geplant, en traden het Hotel |de Lon-
des, waar zij verbleven, binnen.
(Wordt vervolgd)}
