Gesloten Retraiten.
Koninklijk bezoek aan
de Hoofdstad,
Ie Jaargang.
No. 196
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
t 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
'per post f L50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2V, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent;
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiêngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere rege' meer 10 cent.
Dit nummer bestaat uit TWEE
BLADEN en een GEÏLLUS
TREERD ZONDAGSBLAD.
Het moet in onzen modernen tijdl, die
den miensch in zijn strijd om het bestaan
zoozeer in beslag neemt, wel van on
berekenbaar nut zijn, dat de gelegenheid
\vordt opengesteld om een korte poos,
jos van aardsche beslommeringen, in zich
zelf te keeren -en zich uitsluitend bezig
te houden met zijn hoogere, geestelijke
belangen.
In de middeneeuwen waren de gesloten
retraiten vrij algemeen in gebruik, maar
in onzen tijd zijn zij vrijwel in onblruik
ien vergetelheid geraakt.
In zijn jongsten vastenbrief heeft Haar
lems' Bisschop Mgr. Callier, de aandacht
gevestigd op het binnenkort te voltooien
retraitenhuas van de paters redemptoris
ten te Noordw ijk e rhoa.t
Mgr. Callier schreef toen
„Wij vertrouwen dat door onze
geloovigen een ruim gebruik daar
van zal worden gemaakt, want niets
is zoozeer als dergelijke retraites ge
schikt om den goeden geest in ons te
vernieuwen en ons op te wekken uit
de verslapping en verflauwing, waar
in wij door onze mensChelijke zwak
heid telkens weer vervallendaarom
verlangen wij niets liever dan dat
weldra de behoefte blijken zal, om
nog meer dergelijke huizen te ope
nen; immers zoolang niet algemeen
onder ons worden en het heldere
inzicht van hetgeen wij als kinderen
Gods aan onzen hemelschen Vader
verplicht zijn èn de vurige begeer
te met het ernstig streven om die
plichten te vervullen, zoolang ook
kunnen wij niet verwachten, dat de
ware katholieke geest onder ons vol
doende zal opleven."
Waar onze Bisschop zóó vermaant,
Jdaar moet ih et Werk der gesloten retrai
ten wel een hoogst nuttig werk zijn,- dat
'sdhoone vruchten zal afwerpen.
,Wat is nu een gesloten retraite?
De H. Alfonsus zegt het: „De gesloten
retraite bestaat hierinWij Zonderen ons
yoor enkele daegn af van den omgang
■met de menschen en trekken ons terug
in een eenzame plaats om ons daar alleen
met God te onderhouden. Afgezonderd
yan de wereld en van alles, wat hem lean
verstrooien, zich slechts die ontspanning
veroorlovend, die noodig is om later het
gebed en de overweging met meer vrucht
te kunnen hernemen, een korten tijd des
morgens, een uur des middags en een
pur des avonds, overweegt de mensch
het groote doel zijner schepping, wat hem
hiervan kan weerhouden, wat hem hier
toe moet voeren; hij betreurt de afwij
kingen van het verleden, boet ze uit dóór
|een rouwmoedige, zoo noodig algemeene
biecht, neemt voorzorgen en vormt be
sluiten voor de toekomst en sterkt zich
door gebed om een geheel ander leven
te beginnen?'
In een pas verschenen brochure van
Idien Zeereerw. pater Boomaars, directeur
yan het retraitenhuas te Amersfoort wor
den nog behandeld de vragen: wat het
idoel der retraiten is en voor wie ze zijtn
bestemd.
Wat het doel een er missie is, dat is ook
het doel der retraite.
De volksmissie wordt niet alleen voor
Jde eigenlijke zondaars gegeven, maar
voor allen; voor de zondaars tot b'e-
Jkeerin'g, voor de lauwen tot opwekking
yoor de jiverigen tot aanmoediging en
bevestiging.
Dat is het doel der missie, "dat is ook
het doel der retraite nochtans, de je-
traite beoogt minlder dan de missie 1de
faekeering van de bekende, de openbare
Zondaars, maar zij verstopt hen to-chi
.Inliet, staat ook voor hen openl.
Het doel der gesloten' retraite is den
Christen, zondaar of niet, te ontdoen van
Jde gebreken en zwakheden, die hem ont
sieren en in gevaar brengen, hem ge-
Jieel met den christelij*ken geest te ver-
iyullen, zoo zelfs, dat hij de vlam' des
ïjvers in, zich yoe.lt ontbranden en ,wprdt
aangezet pm pók anderen tot God te
brengeiu
Voor wie jdanr ^yel de gesloten re
traiten' bestemd zijn
Het antwoortl is kortvoor allen;
Voor armen, en rijken, voor hoogges-
plaatsten en voor de kleinen der (aar
de, voor midden'staniders en arbeiders1.
Voor de artnen zouden de kósten een
bezwaar opleveren'.
Maar ook hierin' is voorzien.
Het werk (Ier gesloten' retraiten twil
Hierin' tegemoet komen door den zooge-
naamden retraiten penning. De re
traite moet iets kosten iets moet gij
er voor over hebben1, maar zoo weinig
wordt van! u gevraagd, dat Idit voor ,u
geen beletsel kan wezen.
De kosten worden zoo laag mógelijk
gesteld de verblijfkosten bedragen voor
arbeiders, arbeidsters, dienstboden, enz.
niet meer dan f 4. Toch begrijpen wij
dat dit, waarbij nog komen de uitgaven
voor de reis en het verlies van loon
voor een of meer dagen van hen, die
door hun arbeid het levensonderhoujdl
voor zich zei ven en voor hun gezin moe
ten verdienen, veel te zwaar js.
Wel nu, daarom wil het werk der ge
sloten retraiten u de reis- en verblijfkos
ten vergoeden, ja zelfs, zoo mogelijk, jiog
«enigermate tegemoet komen in het loon,
dat moet verzuimd worden.
De retraitenpenning kan op verschillen
de wijzen worden ingericht.
Voor het bisdom .Haarlem is door Z.
D. H. den Bissdhop alles bij circulaire
omschreven.
Vrijdag, 27 Mei.
De Aubade.
Een onbeschrijfelijk aspect leverde gis
teren het Damplein op met die duizenden
kinderen, die allen aan een langen stok
kleurige schildjes met de initialen van
het Vorstenhuis hadden.
Een kleurenwemeling van Oranje en
rood, wit 'en blauw en rood en zwart
er tusschen, de kleuren van het Amster-
damsche wapen, en mat glansden daar
boven de gouden punten van de stokken.
't Was nog kil in den vroegen och
tend, want 't zonlicht werd ondervangen
door grauwe wolken, maar de Dam stond
nu in warme kleurenpracht. Toen yer-
scheen de Koningin met het Prinsesje
voor een der vensters.
H. M. liet 't Prinsesje op de venster
bank staan, 't met den eenen arm omvat
tend en 't kindje wat zoo lustig en pret
tig, dat 't met de handjes tegen de rui
ten sloeg. Ook Prins Hendrik vertoon
de zich toen voor het raam en opnieuw
daverde 't gejuich
Daarna verschenen H. M. en Z. K. H.
op 't balcon, weer met 't Prinsesje, dat
dapper wuiven bleef met 't handje.
t' Werd tijd voor de aubade: Prin
ses Juliana werd door jonkvr. v. d. Poll
mee naar binnen genomen. H; M.|en Z.JC
H. namen plaats op de gereedstaande
zetels.
De aubade dirigent, de heer dien Hertog
stond al op zijn dirigeertoren, daar ging
de dirigeerstok omhoog en even later
klonk over den Dam „Oranjeliedje."
Met forsche zwaaien dirigeerde de heer
Den Hertog; 't kinderleger, dat vol aan
dacht naar hem opkeek, beheerschend
en.... bezielend, als dat nog noodig ware
geweestt
Na elk liedje hadden de toehoorenden
in den wijden omtrek van den Dam ge-
applaudiseerdde menschen stonden tot
ver in de dwarsstraten en op balcons
voor de ramen, op de daken was geen
plaats onbezet gebleven-; zelfs in den
ijzeren toren van een hoogen telefoonpaal
zag je een drietal mannen zitten, Als de
de mensóhen dan zoo in de handen klap-
en, dan was 't of er klaterend applaus
uitgestrooid werd over die kinderschare.
H. M. en Z. K. H. duisterden met veel
belangstelling. f
Binnen in de booge paleiszaal,- spéélt
het blonde kindje ons Juliaantje, voor het
hooge raam. Het mutsje is afgenomen,
het kleine kopje met het korte, blonde
haar kijkt door het raam, waartegen de
poezelige handjes leunen.
Eg jd^ar bgnedeg klinkt op, g|t acht
duizend kinderkelen, het slotcouplet van
het Prinsesseliedje
En nu dit kindje tot ons kwam.
In 't oude, trouwe Amsterdam,
Nu komen wij haar groeten
En nooit, zoo lang ons Leven duurt,
Vergeten wij het heerlijk ,uur
Van 't teerste blijde ontmoeten;
.Wij willen 'het Prinsesje bewaken,
Het kindeke teer en klein!
Dat kindje aan Neerland geschonken
Zal Neei'lands lieveling zijn!
De kinderen zwijgen, de dirigent laat
zijn stokje zakken. Zichtbaar ontroerd
blijft de Koningin eenige oogenblikken
zwijgend toeventot nog het Wilhelmus
op oude toonzetting,dioor de schare is ge
zongen.
Het Prinsesje rijdt uit.
Kort na afloop der aubade versoheen
aan den achterkant van het Paleis, op den
Dam, een hofrijtuig, bespannen met twee
paarden met palfrenier. En een oogen-
blik daarna stapten in mpjonkvr. v. d.
Poll, de gouvernante van het Prinsesje
en mej. Marting met het kindje op de
armen, dat 'heel zóet en tevreden over
de juichende menschen menigte heen
keek en nu uit zichzelf met de handjes
wuifde.
De route van dezen rijtoer en de be
stemming waren angstvallig geheim ge
houden .Toen het rijtuig in draf den Voor
burgwal afreed, en langs Spui, Heeren
gracht, Spiegelgracht en Museum ;-terrein
naar het Vondelpark ging, poogden hon
derden het bij te houden, wat natuurlijk
alleen den wielrijders gelukte. Doch de
zen werden door twee fietsende recher
cheurs op een afstand gehouden.
In het Vondelpark is de z.g. tweede
bloementuin zeker wel 'het mooiste plek
je van het heele park, voor de bezoek-
week bestemd tot tijdelijk en tuin van het
Prinsesje. Het geheele gedeelte is afge
rasterd, en er werd niemand toegelaten.
Wachtmeesters der huzaren handhaafden
hier met de politie de orde.
in het Vondelpark had zich spoedig
de mare verspreid', dat Prinses Juliana |er
aan 't wandelen was, en alles stroomde
naar de bewuste plek, dicht bij het Melk
huis. Herhaaldelijk was men in de gele
genheid het Koningskindi, dat weer ge
kleed was in een wit jurkje met kanten
baby-muts van nabij fe aanschouwen, ter
wijl het nog wat onbeholpen voortdrib-
belde tusschen mej. Marting en mejonkvr.
v. d. Poll
Na een half uurtje werd de terugweg
aanvaard, door het Vondelpark, Constan-
tijn Huygensstraat, Bilderdijkstraat, Ro
zengracht, Raadhuisstraat, Paleis. Eigen
aardig was het, dat velen onderweg leerst
bemerkten wie zich in dat rijtuigbevonden
als het reeds een twintigtal meters voor
bij was
Vele spontane ovaties werden bet Prin
sesje onderweg gebracht.
Het P ri ns es je rijdt weder om uit.
Op den Dam 's namiddags half twee.
Natuulijk was err veel publiek. Dat
behoeven we eigenlijk in onze evrslagen ',al
niet meer te melden, want dat 'staat er in
deze dagen altijd van 's morgens zeven
tot 't middernachtelijk uur, en zelfs dan
nog hebben de menschen blijkbaar moei
te de verzekeringen te gelooven, dat er nu
toch heusch niets meer gebeuren kan. Als
er één gaat staat dadelijk een ander we
der gereed om zijn plaats in te nemen, en
de mensChenmuur, hoewel geleidelijk ver
nieuwd van materiaal, blijft al die uren
intact.
Van de stoep van het Paleis gezien
biedlt i nzijn feesttooi de Dam als geslo
ten plein nu toch wel een grootschen
aanblik.
Eenklaps richten alle oogen zich naar
één der vensters.
Van de zes rechthoekige ruiten, waar
uit het groote raam is vastgesteld, trekt
de reohteronderruit nu de aandacht.
Daar todh vertoonde zich in eenéenvou-
dig jurkje en blootshoofd een winzig Iwit
figuurtje, dat goedig pruttelde met de
lipjes, met de garnalenvingertjes tegen
bet rammelend glas tikte of in optisch
bedrog een greep deed naar die plek van
de ruit waarop bet beeld van de ver ver
wijderde vlaggen zich kleurig afteekende
Links van de Prinses de Koningin,
glanzend van opgewektheidv rechts een
der -dames van bet Hof. Af ien toe zag
men de Moeder baar kleine toespreken,
die dan bereidwillig een barer baby-kunst
stukken voltooide -en in de bandjes klap
te.
Eg pp gQQ'g pogenblik was het Rok
wel de moeite waard eens pm te zien
naar de menschenzee. Aller gelaat lach
te mede en men zag een gewirwar van
zwaaiende handen, zakdoeken, hoeden en
wandelstokken
Later verscheen nogmaals het Prinses
je, nu gekleed in wit manteltje en met
met witten pannekoek-hoed, voor een der
vensters om nogmaals met het handje
het publiek toe Xe wuiven.
De marinekapel marcheerde aan en
plaatste zich voor den ingang
Een rijtuig met twee paarden bespan
nen rolde voor en hield stil yoor den
Paleisingang.
Daar verscheen zuster Marting in den
deuringang, de kleime Prinses op den arm
en nam in bet rijtuig plaats, (gevolgd door
freule van de Poll.
Oorverdoovend gejuich!
Toen zette bet rijtuig zich in beweging
draaide links en veidween tusschen Paleis
en Kerk. t
De Zanghulde.
Om klokslag vieren trok de lange stoet
onder leiding van Prof. Mr. ,D. P. D.
Fabius en Mr. F. E. Vlielander Hein
naar den Dam, om een cantate ten ge-
hoore te brengen. De stoet bestond uiit
9000 zangeressen' en zangers uit ialle
deelen van het land. De Dam was als
gewoonlijk weer zwlart van menschen,
doch ook de daken van ide omliggende
woningen Zwoegden onder hunme lasten.
Ramen en balcons waren bezet métTion-
derderi. Toen de stoet zich voor het pa
leis had opgesteld, verscheen H. M. de
Koningin, gekleed in lichtgroene zijde
met beigekleurigen mantel en Z. K. H.
Prins Hendrik, in generaalsuniform pp
het balcon. De Koningin had even te
voren het Prinsesje aan de duizenden
vertoond en een daverend hoera was op
gestegen. Een gejuich zpnder ophouden.
Het Prinsesje werd daarna binnen ge
bracht. Dan heft de heer van 'tKruijs
zijn stokje op en het gezang vangt aan.
Weken en maanden van te voren had de
componist alles voorbereid hetgeen nu
in 20 minuten tijds zou gezongen wor
den. Doch een eeresaluut aan den com
ponist. Machtig klinkt de koorklank' op
eri zacht drijven dan de stemmen weer
weg. Met aandacht volgt H- M. vooral
de regelen' waarin op passende iwijzö
herinnerd wordt aan teleurstelling, droe
fenis en blijdschap en welke met elen
zegebede eindigt door Jiet Nldderland-
sche volk voor het Koninklijk echtpaar
en ons Prinsesje afgesmeekt.
De Koningin geeft telkens hare goed
keuring te kennen en na elk coupltet
breekt een daverend applaus los. H;et
Prinsesje was inmiddels met Jonkvrouw
Van de Poll voor een der b'alconramen
gezeten.
Nu eens was 't een prentenboek, dat
ze in haar handjes greep en tegen het
raam hield, als wilden ze de menschen
daar beneden de kleurige plaatjes laten
zien. In 't volgend oogenblik strekte ze,
kraaiend van plezier, de handjes uit naar
het bruine beertje, dat freule Van de
Poll haar toereikte en die zijn kop heen
en weer bewoog, tot groot vermaak van
het kleine ding. Een rose rammelaar, met
rinkelende bellen werd gauw op zij ge
gooid voor het Chineesche duikelaartje,
klaarblijkelijk Prinsesje's lievelingsspeel-
goéd.
Als de muziek een oogenblik zwdeg,
hief Juliaantje, verbaasd over die plot
selinge stilte, 't kopje op, verwonderd
naar buiten kijkend, en bij het spelen
van 't carillon ging het vingertje heel
wijs in de hoogte, was 't kindje één en
al aandacht voor 't geluid der beierende
klokken'.
Aan 't slot der aubade, toen zangers
en zangeressen in één spontane jubel
kreet de handen omhoog hielden, Iwui
vend met zakdoeken en hoeden, kende
haar pret geen grenzen meer. Ze klapte
in de handen, rechtopstaand tegen Ide
veh'sterruitze schudde met het kopje
en toen ze eindelijk een zakdoek te pak
ken' kreeg, wuifde ze heel parmantijgl
tegen de verzamelde menigte, wier geest
drift grenzenloos was.
Om half zes was de cantate tgteëin
digd en' liet H. M. den heer van 'tKruijs
I bij zich ontbieden om hem te bedanken
voor het fraaie gezang. Toen steeg even
Prof. Fabius op het podium en bedank
te alle zangeressen, zangers en méde
werkers namens H. M. Toen begon het
défilé. Langhaam tcgk de stoet langs het
balcon, heffend een driewerf hoera, wad
neer de Koningin gepasseerd werd. H,
M. knikte vriendelijk. Ruim 20 minu
ten duurde dit défilé, waarna H. M. en
Z .K. H. de Prins zich in het paleis
terugtrokken. De cantate werd opgeluis
terd door het 4e, 5e, 7e en 10e regt
infanterie, de "Kon. Kapel van de gre
nadiers en jagers en het Volendammter-
corps in zijn typischen kleederdracht
welk laatste oen aardigen indruk
maakte. Toen' trok men naar |dé Beurs
en' werd de stoet ontbonden.
Iri den avond drongen zich' Ide men
schen naar de Westertoren ,die geheel
electrisch verlicht was en een fantas
tisch schouwspel opleverde. Om het heeU
uur werd de electrische stroom verbro
ken dft dan weer contact gevormd, oirt
zoodoende een beter effect te verkrijgen;
van deze grootsche verlichting. Hoog,
boven de stad verheft zich deze gloéd-
toren en duizenden lampjes vormen een
lichtgeheel. De Julianafontein schitter
de in kleuren licht. Maandag heeft de
illuminatie van de geheele stad plaats
en deze beloofd ^schitterend te worden.
Op vele plaatsen wordt nog druk ge
werkt om vooral tijdig klaar te komend
Tot diep in den nacht trokken joelende
groepjes door Amsterdam's straten.
De eerste r ij toer van' het Kon'.
Echtpaar.
Gistermiddag drie uur werd door de;
Koningin en Prins een rijtoer gemaakt*
De rijtoer van het Koninklijk Echtpaar1,
ging door 't Westerkwartier, waarbij ook!
de Willemstraat bezocht werd. Daar was;
de ontvangst weer volkomen der tra
ditie getrouw, zoo spontaan, zoo ondub
belzinnig. Geen wonder, daar huizen dé
echte Oranjeklanten, die altijd extra werkj
maken van de buurtversiering en die ook'1
zelf de heele regeling van de ontvangst
van 't Koninklijk Echtpaar op zich ne
men, wanneer 't bezoek aan hun buurt
gebracht wordt. Politie is er vrijwel niet
noodig, of 't moest zijn met 't oog op,
de overgroote belangstelling. Toevalli
gerwijze ligt de Willemstraat juist tus
schen twee bruggen en aldus verkrijgt
het bezoek daar een' zelfstandig karak
ter. Met een jongenseerewacht wordt de,
koninklijke stoet aan de brug ingehaald!
't vaandel van de b'uurtvereeniging gaat;
het vaandel van de buurtvereeniging gaat
voor 't koninklijk rijtuig; de hooggehoe-;
de 'buurtcomité-leden volgen. En onder
muziek en tromgeroffel trekt de stoeft
voort. Er wordt halt gehouden bij dé'
tribixne in 't midden der straat. Daar:
zingen de kinderen en speecht de wel
bekende heer Albert v. d. Horst en bloe-
men worden aangeboden door een meisje!
dat voor 't rijtuigportier opgetild wordt;
De Koningin betuigde vriendelijk haar-
dank en intusschen zongen de kinderen'
dapper hun feestliedje. Toen zette dé
stoet zich weldra weer in beweging,"
langzaam voortgaande onder 't gejuich1:
der Will ems traterstot de brug aan de':
Brouwersgracht deed de commissie en{
(de jongens-eerewacht het vorstelijk rij
tuig uitgeleide. Daar eindigt dan de hul
diging, zoodra 't terrein van de Willem
straat verlaten is.
Verder werd nog langs den Oranje1-
bóom in de Zandhoek gereden. Bij kon.
bezoeken worden er prentjes en schil
derijtjes gehangen, van voorstellingen uit"
de geschiedenis van ons vorstenhuis, en-
bij den boom staat dan de bekende Oran-
ijevrouw, tot voor kort de wed. Vork1,;
maar thans juffrouw Schaft. Zij ver
zorgt heel de versiering van den Oranje-;
boom en regelt er 't feestbetoon. Ex}
was nu ook een tribune, waar een kin
derkoor zong en H. M. werd er een
bouquet aangeboden.
Toen de Koninklijke stoet op den te
rugweg naar het paleis de Raadhuis
straat inreed, kwam daar juist het hof-
rijtuig met Prinses Juliana aan en kon.
zich b'ij den' stoet aansluiten.
Om vier uur was de Kon'. Familité
wéder ten' paleizé.
Zaterdag 28 Mei.
Hedenmorgen had er een uitvoering
plaats van koraalmuziek en vaderland-
sche liederen door het muziekgezelschap
„Soli Deo Gloria", directeur de heer A.
G. Schoonderbe-ek, van Jiet balcon der
Nieuwe Kerk op den' Dam. De heldere
klanken rolden over het drukbezette
Damplein heen. Op het uitgelezen eri
met zorg saamgestelde programma, dal
ten gehoore werd gebracht, kwam voot
P^alm .35, verscheidene yolksljederen eri
