De Slagboom.
BUITENLAND.
{Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Woensdag 18 Mei.
De echtscheidings-novelle van
Minister Nelissen en hare
bestrijding.
(Ingezonden.)
II.
Mr. L. W. van Gigch' te Am'sterda'm1,
welke tegen dezen spreker jn debat
vam, geeft in deze blijk niet zoozeer
n die smetten vrij te zijn'.
Scherp is zijn critiek waar hij zegt:
^Uit de memorie van Toelichting blijkt
jdat eenige heer en1, die met 's lands tijd
geen raad .weten, bij de Staatsb'egroo-
ting hebben geklaagd over „den mis
stand". Die aanleiding tot de uitvoe
ring van' het ontwerp lijkt .een vergis
sing, en de Werkwijze van' den Minister
chijnt mij niet te vergelijken met een
alf ei, maar een met een: Windei".
„Van jaren her, naar oud-Ne)der-
landseh' gebruik, ligt een' ontwerp ge-
jreed tot herziening van' "het Burgerlijk
Wetboek. Ons huwelijks-goéderentecht
het huwelijk en zijne ontbinding vragen
jdringend herziening, daar doet men niets
han. Maar als een paar kitteloorige
Kamerleden een aanmerking ventilee-
|ren, bij de Staatsb'egrooting, dan moeit
daarvoor een nbodwetje komen'. Ik heb
hiet de minste bewondering voor dit'
^rutswetje en hoop dat heit m!iet in'
behandeling zal komen."
Het komt ons voor, dat deze Woor
den hier niet zonder een woord van
(protest kunin'en' worden gepasseerd,
i De spreker noemt hier onze r^chtsche
[Kamerleden, welke gewaakt hebben'voor
jde belangen van het huwelijk, omdat zij
[krachtens hun beginsel er van over
tuigd zijn, dat wat God veree'nigt heeft,
|de mensch niet kan scheiden, en cius 'de
[echtscheiding zooveel^ mogelijk moet be
moeilijkt worden, eenvoudig personen, die
(met 's lands tijd geen raad weten' en kiiï-
teloorige Kamerleden. Hij vergeet Hier
bij echter, dat zijne politieke medesttarï-
Iders onlangs, bij de stemming over de
[voortzetting der verzekerinlgsdebajtten1,
[getoond hebben' met 's lands t'ijd wel
raad te weten, en! er niet tegen opzien,
(deze ter wille van een j>aar op .volks
gunst beluste sociaal-democraten1, tfe Ver
dorsen
Wij meenen, dat deze spreker, welke
hier weer op allerduidelijkste wijze blijk
geeft op welke losse schroeven de libe
ralen het huwelijk willen' zetten', al is hij
Jhet met het wetsontwerp niejt eens, wel
piet wat meer. waardeering over het werk
van dezen eminenten Minister had kun-
jnen spreken, welke juist als gevolg van
zijn stoere werkkracht en noeste vlijt
Zijn ambt aan een ander heeft moeten
.toevertrouwen.
Is het geen schande, om die Kamer
leden, welke op het tot sttan'd komen'
.van dit wetje aandrongen, en daartoe
getoond hebben voor hun principe te
[durven uitkomen, als verknoeiers van
?s lands tijd en Jdtteloorige Kamerleden
te qualificeeren
Waarlijk ook van hem, als-tegenstan
der, hadden wij een meer waardeerende
critiek verwacht.
Mr. C. M. W. Jellinghaus zegt: „De
.politiek is hier de schuld. De politiek
an het Burgerlijk Wetboek* in de Bur
gerlijke' Rechtsvordering. Van de „hei-
'ligheid des huwelijks waar het Jhu-
Iwelijken geldt met een' verhouding p.ls
van kat en hond "doet de bestaan-
)de practijk niet af. Want in zulke hu
welijken is van geen „heiligheid" meer
sprake, daar is het een aanfluiting ge-
Iwordlen."
Wij vragen dezen debater of Wanneer
jde liberalen de gronden tot echtschei
ding gaan verruimen en het huwelijk
geheel op losse schroeven plaatsen^ zoo-
als ook Mr. van Gigh' wil, of dajn' die
FEUILLETON.
(Vrijnaar het Fransch, van
'RENÉ BAZIN).
28)
Reginald bestudeerde de gelaatstrekken
van deze Parijsche werklieden in het
hartje der voorstad. En langzamerhand
.werd zijn geheele aandacht in beslag ge
nomen door een grooten jongen man, met
{ibleeke wangen, met een kleinen,' korten
.knevel en drooinerige oogen. Reginald
I Voelde zich aangetrokken tot dezen on
bekende, tot dezen vreemdeling,- van
!,wien misschien •niemand hier den naam
,\vist, en dde ongetwijfeld voor den eersten
:[keer want verwondering, strijd, ont
roering wisselden zich af op zijn gelaat1—
jWoorden hoorde, diie.de zielen haar adel
:|en haar 'ellende doen inzien.
Vanwaar zoudt ge komen? dacht hij.
.Ge hebt den leeftijd, waarop de vrou-
jjwen, diie voorbijgaan het hart doen beven.
;[Het leven houdt hem van de kerk verwij
derd, legt beslag op hem. En die jonge
(man heeft er zich van losgerukt, om hier
politiek buiten het Burgerlijk Wdtbbek
Wordt gehouden'? i
Wat betreft de huwelijk'eh' m'eVr een'e
Verhouding als van ]*at en' 'hond, twil
led wij opmerkeni, dat ook' daar schei
ding in strijd is mlet de heiligheid des
huwlelijks en met de eischen' der mora
liteit. In dit geval kan alleeh scheiding
van tafiel en bed geoorloofd zijn'.
{Wij mieenen uit het bovenstaande ge-
inloégzaam te h'ebbeln: aangetoond, hoe
van liberale zijde over het ontWerp-Ne-
lissen in het bijzonder en over het hu
welijk in Het algemeen wordt gedacht.
Wij, die er echter van overtuigd zijn,
dat, Wij zeiden het reeds wat God
vféreehigt heeft, de mernsch niet kan'
dien, laten wij de gegronde hoop uit
spreken, dat dit ontwrp, als zijnde eene
voortreffelijke proeve van .christelijke
Wetgeving, door Minister Regout zal ge
handhaafd worden en trots den tegen
stand, welke het ook zeer zeker in' de
Statén-Gendraal van liberale en soc.-de-
mócratische zijde zal ondervinden', Spoe
dig in "het Staatsblad zal verschijnenl
Laten ook de bovenstaande feiten voor
onïe christelijke kiezers em aan'sporing
zijn', pm bij de a.s. verkiezibg van de
Prov. Staten hun' .plicht doen'. I
Uit de Pers.
Vrijheid.
We lezen in de „Standaard":
Door het concept-program van de Li
berale Unie zijn we dan nu leindelijk
toch te weten gekomen, wat men onder
onze Liberalen als het beginsel eert,
waaruit hun politiek stelsel opkomt.
Niet, alsof het zelfs ook maar twijfel
achtig ware, uit welk beginsel f e i t e 1 ij k
geheel hun politiek was voortgekomen
maar 'thans is ons meegedeeld^ wat Ze
zelve voor hun politiek beginsel houden
en 'dit beginsel wordt ons kortweg aan
gediend in het ééne woord Vrijheid.
Nu groeit uit Vrijheid, zonder meer,
niets. Vrijheid is het wegnemen van ban
den, van beletselen, van hindernissen,
van belemmeringen, idie den groei dier
plant tegenhouden, maar nooit wordt
daardoor de Vrijheid de wortel zelf van
diie plant. Vrijheid is alleen een bij (die
plant bijkomend iets, dat haar het groeien
uit haar wortel en naar haar aard(mo-gelijk
maakt. Maar met of zonder vrijheid, altoos
blijft de wortel het beginsel, omdat de
plant uiit haar wortel opwast.
.Het geheele denkbeeld om in de V r ij-
heid het beginsel onzer staatkunde
te zien, is alzoo een onlogische gedachte.
Tot op zekere hoogte zou tijdelijk het
stellen van vrijheid' als beginsel er [nog
mee door kunnen, zoo men onder/een be
leid als van Abdul Hamid, optrad pis par
tij, om een einde te maken laan (.een heer-
schend despotisme. Maar zelfs dien zin
kan het niet hebben in een land pis het
onze, waarde Grondwet ons alle politieke
vrijheden waarborgt, en geen Kabinet er
ooit aan dacht, om aan deze Vrijheden
te tornen.
Misbruik sloop zeer zeker ook ten bn-
zent in en jarenlang is juist |de Liberale
.partij e? op uit geweest, om pp jhet ter
rein van het Lager onderwijs de vrijheid
der ouders in de beschikking over hun
kroost, aan banden te leggeniets wat
ons genoodzaakt heeft voor de Vrijheid
van onderwijs een harden strijd te voe
ren. Maar ook bij dien strijd' is bet nooit
in ons opgekomen te zeggen, dat Vrijheid
zonder meer het beginsel zelf van onze
staatkunde was.
Het Concept-program der Liberalen zelf
toont dan ook, 'hoe geheel ten (onrechte de
Vrijheid als het beginsel in dit program
wordt geproclameerd. Ware dit toch het
geval, dan zou bij elke paragraaf moeten
zijn aangegeven, hoe het in die paragraaf
gestelde uit de Vrijheid werd afgeleid.
Niiet alleen nu dat dit niet geschiedt,
maar hét kon ook niet geschieden, omdat
vrijheiiü een tormeel begrip is, en [uit [een
louter formeel begrip van negatieven aard
in ets positiefs en essentieels af te leiden
is.
Het beginsel van het Liberalisme is
en- blijft het individualisme, zich uitspre
kend in den menschelijken wil en onder
te komen. Hij is alleen binnengekomen;
hij heeft naar niemand omgezien, hij js
gaan zitten tusschen een soort vagebond
en een dik opgeruimd man, een scort
goedrjg dier, bereid om God te dienen
evenals de os der Kribbe.
Maar dii-e jongemanDat wezen van
passie welke macht hooger dan die
van genot, heeft hem gedreven'? Wat
is d.at mooi! Heilige Johannes, vriend
van het Goddelijk Hart, gij hadt die oogen,
welke door de liefde geleid, zeer ver door
dringen in de onzichtbare wereld."
Muziek van violen en pistons deed
zich hooien.
Is dat nog altijd „Diana" van Grand-
Montrouge? vroeg Reginald.
Ja...
En drie jonge man, daar in (de (vierde
rij...,, dik heb hem aandachtig beschouwd
Hij heeft alles begrepen; hij js ziek
van ontroering; hij moet een gevoelige
ziel hebben.
IDat komt dikwijls voor bij de jonge
menschen onzer voorsteden, zei de pries
ter 'en Reginald zag dat zijn oogendoor
tranen verduisterd waren ja, dat komt
veel voor. Maar, dat hij zoo bleek is,
komt omdat hij ook honger heeft. Daar
slaat het tien uur.
Heeft hij sinds yan jnidtfcg piet ge
geten
dictatuur van de menschelijke rede. Uit
rede en wil nu is een Staatsgebouw op
te trekken. Niet, dat dit bij (allen tot een
zelfde resultaat zal leiden. Eer het tegen
deel. Maar in rede met wil /zit /dan toch
een positieve wortel, waaruit een staat
kundig geheel groeien kan.
De historie toont dan ook, hoe (het Li
beralisme steeds uit dit beginsel zijn
conclusies trok, en dat het de (Vrijheid
daarbij slechts jin zooverre eerde, als het
in zijn kraam té pas kwam, paar ook (die
zelfde Vrijheid met voeten trad, zoo dik
wijls het, alleen door anderen te binden,
achtte zijn doel te kunnen bereiken.
Engeland.
De uitvaart van Koning Eduard.
De ochtend van gister brak grijs be
wolkt aan. Het Buckingham-paleis was
i.nsomberheid gehuld.
Door de dreigende luchten' niet afge
schrikt, was de bevolking al vroeg in
de weer. Uit de voorsteden brachten
de trams duizenden na duizenden men
schen aan, die het overbrengen van 's
konings lijk naar de Westminster Half
wilden bijwonen.
Tusschen 6 em 8 u. was het in' de buurt
van het paleis, de Mali en het Paleis
plein vol menschen, die af- en aangin
gen. Middelerwijl zetten garde-soldaten
met krip om de vaandels en de trom
men befloerst de straten af. Hun hel
scharlaken uniformen staken scherp af
tegen de zwarte massa van de rouwklee-
ren der menigte. De roode lijnen strek
ten zich' uit tot aan' het benedeneind van
Whitehall, waar Jvet donkerblauw van,'
duizend matrozen een overgang vormde
tot het donkere uiterlijk der menigte.
Alle verkeer per as was langs den weg
én in de straten er toe leidende gestuit.
De houding van de menigte, waarin
tot de armsten in zwaren rouw waren,
kenmerkte zich door een ernst die bij de
plechtigheid hoorde.
De koning droeg de admiraals-uniform
zijn twee zoons, die achter hem gingen
waren als adelborsten gekleed. De ko
ning van Denemarken droeg de Engel-
sche uniform', de koning van Noorwegen
de marine-uniform. De andere vorste
lijke personen waren in verschillende
uniformen gekleed. Een Jange stoet
grootwaardigheidsbekleeders van hof en
staat volgden. Dan kwamen er negen
gesloten koetsen', waarvan de paarden
rouwtuigen droegen. De wrange wijzen
van de bekende Schotsche treurzangen,
gepijpt door de doedelzakblazers van de
Schotsche garde, verbrak de stilte toen
de stoet Marlborough House voorbijtrok.
Later speelden de verschillende kapellen
treurmarschen en juist Joen tie stoel
door Whitehall gegaan was en de West
minster Hall naderde klonk de treurmu
ziek van Handel.
Diepe ontroering vergezelde den in
druk wekkend en stoet, waar hij langs de
dichte rijen der toeschouwers voort
schreed, die algemeen rouwkleeren droe
gen. Met eerbiedige sympathie werden
de zoon en de kleinzoons yan den ge
storven vorst begroet, die met gebogen
hoofd vooraan gingen in 'de groep der
doorluchtige rouwdragers. Om twaalf
uur kwam de lijkstoet aan de Westmin
ster Hall aan, waar een' dichte menigte
hlein opwachtte.
De finale van Handel's doodenmarsch
weerklonk, uitgevoerd door 400 instru
menten de aarde trilde vaii de roffels
der trommen en het donderen van het
geschut. Het parlementsplein was afge
zet met matrozen en mariniers, terwijl
de Coldstreani-garde in het midden van
het paleis-plein met opgezette bajoné.t
;en met rouwkrip omfloerste vaanfdel?
de eerewacht vormde. De affuit hield
stil aan den ingang van de Westminster
Hall. Het lijkkleed werd weggenomeni
en een compagnie grenadiers droeg het
lijk de hal binden.
De Koninklijke lijkstoet was iets te
laat vertrokken van het Buckinghampa-
leis naar de Westminster-hall. De leng
te van den' stoet was oorzaak van' eeni
ge vertraging. Honderduizenden ston
Neen, velen zijn met leege magen
hier gekomen.... Ze hadden geen tijd nog
naar huis te gaan... Ze zijn dadelijk van
hun werkplaats naar de kerk gekomen....
Ik zou ze kunnen tellen naar debleeke[ge-
zichten....
Dat is goed., mijnheer. U sticht veel
goed. Ik weet, dat uw parochie nieuw is.
De kerk is nog nieuw.... dertien zijn
er reedis geopend sedert de schéidings-'
wet... Zie, uw vriend gaat heen.
De bleeke werkman had zich opge
richt; een glimlach speelde om zijn lip
pen; hij keek rond naar de menigte, die
de kerk verliet, en die hem mee voort
stuwde, en toch waren zijn hoofd en hart
nog bij hoogere dingen.
Bij (de deur, die de breede stroom volks
uitgang verleende, hoorde men afscheids
groeten en gelach. Men opende den
mond om de frissche lucht in te ademen.
Zeg, Leroux, ik heb honger, jk heb
geen middageten gehad.
Ik ook niet.
r— Ga je met mij mee? Ik fceb keTs'en.
Dat is niet genoeg.
t— En dan nog wat vleesch. Ik tae je
niet, waar ben je! I
Hier.
Jdet was donker en de {wind joeg stof
wolken op. Binnen enkele minuten stond
Reginald jflkjgQ top (den .drempel jder [kerk.
den langs den weg geschaard en voor
al langs de Mail en in het St. James
park. Toen de plechtige, sombere stoet
voorbij kwam, gedroeg de menigte zich
volkomen ordelijk. Het weer begunstig
de de plechtigheid op straat. De ko
ning en de koninklijke prinsen reden om
kwart voor elven van Marlborough Hou
se naar BuCkingham-paleis, maar volg
den te voet de door acht paarden ge
trokken affuit, waarop 'de lijkkist van'
den koning rustte. Maar de koningin
nen en andere vrouwen van vorstelijke
bloede volgden in negen gesloten koet
sen. In den stoet, .die volgde ware vele
schitterende uniformen, vooral militaire.
De infanterie, die het geleide vormde,
voor de kist van „den koning, liep piet
de geweerloopen omlaag.
De lijkdienst in de Westmnster-Hall,
die begon toen het lijk van' den koning
wierd binnengedragen en op de kata
falk geplaatst, duurde slechts weinige
minuten, maar was zeer indrukwek
kend. De aartsbisschop van' Canterbury
leidde den dienst, waarbij gebeden en
koorzangen elkander afwisselden. De
Hymne van' SpohrGezegend de heen
gegane, werd zonder begeleiding ge
zongen. De koning, de koningin, de ko
ningin-moeder, stonden, omgeven door
de overige leden yan het koninklijke
huis en vorstelijke persomen', bij het
hoofdeinde van de lijkkist. De leden'
van Lager- en Hooger Huis, honder
den ambtenaren en officieren vulden de
hal.
Zoodra Zaterdagmiddag in het Bucking
ham-paleis garde-grenadiers het lijk naar
de troonzaal hadden overgebracht het
geschiedde in bijzijn van de koningin-moe
der en andere leden van het koninklijke
huis, maar zonder plechtigheid weiden
vier man en een korporaal bij de lijkkist,
rustende op een praalbed te wacht ge
zet. Daar stonden vier man, aan de hoe
ken, van de kist afgewend, het geweer
met de tromp op den vloer en de handen
over de kolf gekruist, het hoofd gebogen
op een afstand, het gezicht naar het praal
bed, stond de korporaal en in een hoek
van het vertrek een officier. Roerloos
moesten de vijf man bij de baar een uur
lang staan. Volgens een Engelsch blad
was het Zondag al een paar maal gebeurd,
dat er een tusschentijds moest afgelost
worden, omdat hij de bezwijming nabij
was. Bij het aflossen van de wacht werd
geen woord van commando geuit. ,Het
ging alles als werktuigelijk.
De eiken lijkkist was bedekt met een
roomkleurig kleed, met gekleurd zijden
en gouddraad bewerkt, dat al bij de be
grafenis van koningin .Victoria heeft ge
diend .Over het voeteneind was de Engel-
sche vlag gelegd.
Ouitschland.
Roosevelt te Berlijn.
Kolonel Roosevelt heeft Berlijn verlaten
en is naar Londen vertrokken, waar hii
o. m. de Vereenigde Staten officieel zal
vertegenwoordigen bij de begrafenis van
wijlen Koning Edward, Dan zal hij dus
nog eens gelegenheid hebben, saam te
zijn met zijn Berlijnschen gastheer, kei
zer Wilhelm, van wien hij Zon'dag af
scheid nam.
De keizer gaf Zaterdag zijn gast nog
een blijk van zijn vriendschap, door hem
een kostbare porseleinen vaas te zenden,
afkomstig uit de koninklijke porseleinfa
briek; deze vaas is een meter hoog en
vertoont het portret des keizers in de
uniform der Gardes-du-corps benevens ge
zichten op het slot en het slotpark. Bo
vendien schonk de keizer hem vier schil
derijen, tafereelen uit de Pruisische krijgs
geschiedenis voorstellend, en een groote
foto van de troepenmanoeuvre bij Döb-
beritz, 'die Roosevelt als gast des keizers
bijwoonde.
Zaterdag bezocht Roosevelt de z. g.
„Roosevelt-kamer" in de bouw-academie,
een vertrek, dat ingericht is als studeerka
mer voor de Roosevelt-professoren aan
de Berlijnsche hoogeschool.
.Op 18 Juli zal de kolonel, na ruim
een jaar uit zijn land- weg te zijn geweest
met het stoomschip „Auguste Victoria"
Aan het Etoile-station stapte Reginald
uit den spoorweg ending teyoet naarfcijn
hotel in de avenue Antin. In 'zijn /ziel was
dat ongekend maar schoone licht doorge
drongen, dat hooge gedachten en groote
voorbeelden er achterlaten. De schoon
heid van Parijs, die hij wél Ikende, kwam
hem voor als iets nieuws. Hijgenootfervan
alleen te zijn in de beweging Van men
schen ;en rjjtuigen. Jiij wenschte zich
zelf geluk naar deze stad gekomen te
zijn, en in zich zelf bestreed hij Verschil
lenden van zijn kennissen, hetzij van het
Indische leger, hetzij uit Londen, wierlbe-
weringen en sarcasme hij nog hoorde
over dat bedorven Parijs. „Gij hebt niet
alles gezien, zei hij; er is cnog ieen ander
leven in dat leven, en degenen, 'die niet
zijn uitverkoren, om dat te zien, oordeelen
onvolledig." Hij voelde de vreugde der
jeugd in zijn borst bij elke ademhaling,
als had hij de lucht der bergen inge
ademd; de wandeling wekte hem op en
vernieuwde zijn bloed. Het speet hem,
toen hij de Champs Elysees moest verla
ten om de rue Antin in te gaan.
Daar bespeurde hij rechts op de derde
étage die verlichte vensters van eenige
appartementen. .Hij stond stil. Achter een
dezer vensters was het jonge meisje, dat
hij in Engeland had leeren kennen, het
genig Fransche meisje, waarmee hij jan
van de Hamburg-Amcrikalijn, te New-
York- Sferugkeeren.
In de Ameiikaansche ambassade te Ber
lijn was Vrijdagavond een -^American-
Night" georganiseerd, om de in Berlijn'
aanwezige Amerikanen gelegenheid te ge
ven, Roosevelt hun opwachting te rnahen.
Voor jollen had de oudi-presiident eerf
krachtigen handdruk en een vriendelijk
woord', bij den defileercour, door den ge
zant, mr. Hill, gearrangeerd. Een gerui-
men tijd bleef Roosevelt met vrouw en
kinderen nog onder de Amerikaanschei
gasten van den gezant vertoeven.
Spanje.
Ernstige onlusten hadden plaats te Va
lencia bij gelegenheid van de aankomst
van den republiikeinschen afgevaardigde
Soriano. De republikeinen wierpen stee-
nen naar de gendarmes, die vuurden. Een
officier van politie werd gedood door een
dolkstoot .Er waren verscheidene gewon
den en talrijke gekwetsten. |46 personen
zijn gearresteerd
Onderwijs.
Examens M. O. en L. O.
Dit jaar zullen de examens ter ver
krijging van akten van bekwaamheid tof
het geven van middelbaar onderwijs in'
de Fransche taal, akte A, worden ge
houden in de maand Augustus, en, zooi
noodig, ook in het laatst van Juli a.s.'
de examens voor lager onderwijs inj
de Fransche taal zullen worden gehoudert
in de maand Augustus, zoo noodig ook!
in het laatst van Juli, in welke maandf
tevens voor degenen, die voornemens'
zijn zich aan het examen voor de akte[
B, middelbaar onderwijs voor Franschef
taal en letterkunde, te onderwerpen, ge
legenheid zal bestaan om, zoo zij dit
wenschen, het taalkundig gedeelte van'
dit examen aï te .leggen^ terwijl het
letterkundig gedeelte op den gewonen
tijd, nl. de maand December, bepaald'
blijft.
De examens voor de Enlgelsche enf
Hoogduitsche talen, zoowel voor het la
ger als voor het middelbaar onderwijs,
akte A, zullen worden gehouden in de'
maand Augustus, zoo nbodig aanvangen
de in Het laatst van' Juli.
De examens voor de Italiaahsche taal
en le'tterkunde, middelbaar onderwijs,
zullen worden gehouden in de maand.
Augustus, zoo noodig ook iri het laatst
van Juli
die tot het geven van onderwijs in
de gymnastiek, zoowel voor de akte la
ger onderwijs (vak S), bedoeld in art
80 van de wet tot regeling van het la
ger onderwijs, als voor het middelbaar
onderwijs, zullen worden gehouden in
de maand Augustus, zoo noodig ook in[
de eerste dagen van September;
die tot het geven van lager en middel
baar onderwijs in de land- en in de'
tuinbouwkunde en voor middelbaar on
derwijs in het houtteelt, zullen worden!
gehouden in de maand Augustus en zoo'
noodig in September
die voor .middelbaar onderwijs inf;'.
hand- en rechtlijnig teekenen en perspec
tief en die voor boetseeren in de maand
Augustus, en zoo noodig ook in het
laatst van Juli
die voor middelbaar onderwijs in de
handelswetenschappen in de maand
Augustus, zoo noodig ook in de laatstq
helft vam Juli en de eerste dagen van,
Septemberi
Zij die zich aan deze examens wen'-
sch'en te onderwerpen, moeten zich voor
1 Juni a.s. aan'm'elden bij schrijven op
ongezegeld papier, met nauwkeurige en!
duidelijke opgave van naam, voornamen!
(voluit geschreven), woonplaats, adres'
en begeerde akte, met overlegging van!
geboorte-akte en, zooveel noodig, van'
de reeds verkregen akte van bekwaam
heid, waaruit de wettelijke bevoegdheid!
om hjet examen af te leggen, of het
recht op de bij de wet verleende vrij-
stelling van eenig onderdeel van het
eaxamen, moet blijken.
De aangiften moeten worden gezon
den
voor 'zooVéel de examens in' de vreem'-
de talen betreft, aan het Departement
gen tijd had gepraat. Was zij daarom niet'
iets meer voor hem? Ja, zij was |de eeni-
ge vrouw, aan wie hij op een dag van!
beklemming zijn geheim had toever-'
trouwd. Zij had er trouwens nimmer op
gezinspeeld sedert het onderhoud onder'
de boomen van Redhall. Zij han zich het
geschonken vertrouwen waardig getoond.
Een plotselinge, zeer zuivere gedachte
van teederheid vervulde zijn jonge hart
Het was slechts een gedachte. Hij Ver-
weet ze zich spoedig, niet alsof zij (een
schuldige was, maar als een hinderpaal
voor het hoogere onderzoek, dat geheel
zijn wil moest beheerschen.
Een zekere eerbied voor de onzeker
heid, waarin hij nog verkeerde en het in
zicht van den praktischen man, die geen
twee zaken door elkaar wil mengen, de
den hem zijn weg vervolgen. Hij streek
de hand over zijn oogen, als om |een zoet
visioen te verjagen. Een zinsnede der
psalmen schoot hem in de gedachte, want
hij jv\'as thuis in de Schrift.
Spiritu principaïi confirm a
me. Ja, dat heb ik noodig.
En hij dacht weer aan wat hij (gezienf
had, dien avond,, jn [de arme (kerk [van
Bicêtre.
(Wordt vervolgd).
