De Slagboom.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van Zaterdag 7 Mei.
Uit de Pers,
Bedenkingen tegen de nieuwe
Armenwet.
[Historicus Jcornt in j.H.et 'Centr.^
Cc,iernstige bedenkingen"- opper eb tegen
jde nieuwe Armenwet: en wel tegen die
'Ongewijzigde handhaving van de volg
orde der categorieën van instellingen, die
(de) Armenwet in art. 2 aldus puder*
geheid t
a. Staats-, provinciale- of gemeente
lijke instellingen,- door de burgerlijke
Overheid geregeld en vab harentwiege
[bestuurd
,b. instellingen eener kerkelijke ge-
bieente, bestemd voor de armen :eener
[bepaalde godsdienstige gezindte |en
vanwege die kerkelijke gemeente gere
geld en bestuurd
c. instellingen door bijzondere per
sonen of door bijzondere, niet kerkelij
ke, vereenigingen geregeld -en bestuurd
d. instellingen van gemengden aard,
in welker regeling of bestuur door de
[burgerlijke overheid en vanwege oen
kerkelijke gemeente of door bijzondere
personen of bijzondere,- niet kerkelijke
vereenigingen gezamenlijk wordt voor
zien.
Het nieuwe ontwerp-Armenwet heeft
deze vier categorieën, behoudens ieen
kleine wijziging in b, onveranderd
overgenomen.
„Art. 2 is" aldus de toelichting
bij art. 2 j,niet overgenomen, omdat
het materieel' en formeel boven ernsti
ge critiek verheven is, maar omdat het
geraden schijnt, niet zonder dringende
noodzakelijkheid wijzigingen te bren
gen in de bepalingen die reeds sindö
•een halve eeuw de positie van de instel
lingen beheerscht hebben."
In de memorie van toelichting tot de
nieuwe wet erkent de minister wel, dat
de volgorde niet juist is, maar hij wil ze
onveranderd laten, omdat de administra
tie nu eenmaal aan de volgorde is ge-
Wend.
Historicus vindt het zonderling, om
iets wat men verkeerd vindt, toch in een
nieuwe wet te handhaven.
Hij betoogt hoe vroeger door de bur
gerlijke .administratie veel misbruik is
gemaakt om particuliere instellingen van
weldadigheid onder haar beheer te krij
gen en haalt als voorbeeld aan het proces
in 1893 door het bestuur van het Heilige
Geesthuis ingesteld tegen de gemeente
Rotterdam om verandering der rang
schikking van dat gesticht, daarbij de er
kenning eischende als particuliere, zelf
standige instelling (art. 2c) en teruggave
van 't Oude Mannenhuis. Dit proces ver
loor de gemeente Rotterdam.
Nu wil de nieuwe Armenwet aan Ged.
Staten de bevoegdheid geven inschrijving
en rangschikking van 'n instelling te ge
lasten en toezicht te houden op de schrap
ping.*
Dat is zeker beter, zegt de schrijver,
dan B. en W. jin deze geheel de vrije hand
te laten. Maar er had bijgevoegd moeten
worden :„Na verhoor der belangheb
benden."
En dan schrijft de wet verder voor:
„Aan den Armenraad (een nieuw in
stituut) de bevoegdheid toekennen een
geschil over de classificatie aanhangig
te maken bij de Kroon.
De geschillen over die vraag of een
instelling is een instelling van welda
digheid en tot welke der in art. 2 om
schreven soorten zij behoort, niet meer
door de rechterlijke macht in hoogste
instantie te laten beslissen, maar de
Kroon.
Het zou diep te betreuren zijn, zegt
de schr., indien de Tweede Kamer met
deze ingrijpende wetswijziging zou
meegaan. Juist het middel, waarmede
men kans heeft zonder jaren op ant
woord der administratieve macht te
behoeven te wachten een geschil
FEUILLETON.
(Vril naar 1iet E ranselt, van
RE NÉ BAZIN).
23)
Weldra werd Reginald de persooW, die
spreken moestvan wien men iets
tnieuws verwachtte. Want het is een wet,
[die dikwijls bewaarheid wordt, dat de
genen, die den gasten belang inboeze
men, in[iet in den aanvang bij het gel-
sprek worden betrokken, maar dat hun
rol pas later aanvangt. Voordat men(
Haar anderen luistert, en vragen stelt,
houdt men er van zijh eigen talenten
pp den voorgrond te schuivenj, wat te
babbelen, zich voorkomend te toonlen
jegens zijn buurman en eenige alge-i
imeenheden te zeggen.
Het derde gerecht Was juist iopge-
jdiendde heer Pomineau, van1 de auto
mobiel enzaak, antwoordde hardop pp,'n'
yraag van zijn linieerbuurmani
Ja zeker, de heer Breynolds is door
pn door niet I nidi bekend.
Dat is waar, zei de heer LI merel,
[hij voert bevel over een' troep jml zeer1
Wilde streken.
v f== Wa.ar dap (och, mijnjheer Breynojds,
beëindigd te krijgen op een Wijze, die
den besten Waarborg geeft voor ben
volkomen onpartijdig onderzoek' en be
slissing,- Wordt hier weggenomen.
Weet men aan het departement van
Binnenlandsche Zaken niet, dat er in
ons land tal van oude instellingen zijn,
opgericht door bijzondere personen bij
i testamentaire beschikking, stichtensak-
te enz.,- waarbij het beheer aan familie
leden van die personen werd opgedra
gen en welke instellingen geheel of ge
deeltelijk ten behoeve van bloedver-
Wanten zijn daargesteld?
Zouden deze hun rechten maar zoo
in eens prijs moeten geven.
De nieuwe Armenwet wil zulks.
In art. 8 sluit zij indien het doel
(elener instelling van weldadigheid is
Vervallen", erfgenamen uit van de be
voegdheid tot regeling van het ge
bruik der bezittingen en inkomsten tot
een andere, aan de laatst bekende zoo
nabij mogelijk komende bestemming.
Deze bevoegdheid kent art. [9c der
v'igeerende Armenwet wel1 toe aan be
erfgenamen der oprichters.
De Minister zegt: „De erfgenamen
van den oprichter hebben met hun er
fenis te doen, maar niet met de door
den erflater opgerichte instelling, die
maatschappelijk domein is geworden."
Daartegen komt Historicus op met
Pen verwijzing naar de zeer vele instellin
gen, die ten voordeele van familieleden en
ook ,Wel voor familieleden en vreemde
personen gezamenlijk zijn opgericht.
LTen slotte oppert de schrijver ook be
zwaar tegen de wijze van samenstelling
van den Armenraad, die een zeer uitge
breide bevoegdheid zal hebben en waarin
juist de instellingen, bedoeld onder 2b
en 2c (waarover de quaesties in het bij
zonder zouden kunnen ontstaan) geen
zitting zullen hebben.
ï,Aan onze Volksvertegenwoordiging is
hert: thans om voor de verkort wordende
rechten der burgers op te komen en voor
de pi gevaar gebrachte zelfstandigheid
van vele instellingen te waken!"
Frankrijk.
De „Temps" heeft besloten jaart alle
ouderwijzers in Frankrijk gratis een
exemplaar te zenden van de rede, door
president Roosevelt den 23en April in
de Sorbonne gehouden over de plich
ten van den burger in een republiek.
D,at is inderdaad een goede maatre
gel. Uit die rede kunnen de onderwijzers
eenige wijze lessen putten. Maar of 't
helpen zal
Spanje.
De verkiezingen.
Zondag gaat Span'je ter stembus.
Hoe kiest men er de vierhonderd af
gevaardigden der Kamer? Ongeveer als
die van den Duitschen Rijksdagdoor het
algemeene, gelijke, geheime, directe kies
recht. Van zijn 25ste levensjaar bezit elk
burger (behoudens de overal geldende
uitzonderingen) het recht, te kiezen en
gekozen te worden in de plaats waar
hij tenminste twee jaren gewoond heeft.
Bovendien bestaat er, sinds de wet van
8 Augustus 1907, wat men in het Duit-
sche Rijk of hier te lande nog niet kent:
kiesplicht. Wie niet zijn stem uitbrengt
is strafbaar met een openbare berisping,
een extra belasting van 2 pCt. aan den
Staat en, ambtenaren', met een slechte
aanteekenjng. Elk kiesgerechtigde moet
wanneer hii naar een openbaar ambt
dingt.,een bewijs overleggen, dat hij aan
de laatste verkiezing iri zijn district
deeln,am.
De verkiesbaarheid wordt in zoover
eenigermate beperkt, dat elk can'didaat,
die niet zelf afgevaardigde was pf is,
door twee tegenwoordige of voormalige
leden van Senaat, Kamer of Provinciale
Staten of ten slotte door een twintigste
deel der kiezers voorgesteld moet zijn.
vroeg mevrouw Ploute, de miillioe|nenf-
bezitster daardoor had zij de liefde
van deil heer Ploute verworven die^
terwijl ze sprak, slechts de rose lippen
bewoog, met onbewegelijk gelaat en on
verschilligen blik.
Regim[ald, die het hinderde voor pi
die menschen Frian'sch te spreken, ant
woordde slechts
Bij het 16e Rajput-regjmerit, Idat
gestationneerd is te Manipur in Assam,
Er heerschte een kleine stilte; jnen
zocht inaar een1 antwoord om den draad
van het gesprek op te nemen'.
De eerste, die sprak, was de gezant
schapssecretaris i
Ja, juist, Assam', ee!n proviiilcie in'
Engelsch-Indië, erg woest, in het noord
westen, bij de grenS van China.
U moet weten1, herniant (mevrouw1
Ploute, dat ik mijn huwelijksreis tiaar
Inldië maakte. Vinldt ;u de Hindoesche
vrouwen mSet mooi?
Iedereen meende nu het recht te heb
ben hem vragen te stellen'. Alen Weid
vrijmoediger. Breynolds werd de inanj,
dien men nu wilde beoordeel en. Hij ant
woordde zoo goed hij kon, met korte
zinuien. Iemand sprak over SisoWath en
zijn danseressen'. Mevrouw Ploute, Idle
door Reginald meer werd aangekeken',
dan dat hij naar haar luisterde, vond er
genoegen in het gesprek met hem gaan
de te houden. Zij lachte hem aanjiod-
denid tfte. g,e ze^L Jieel vijandelijk jesnj
De verkiezing zelf geschiedt bi; meer-
derheidsstemmibg-
Waar slechts één' canldidaat gesteld
js wordt hij zon|der stemming gekozen
verklaard.
De Spaan'sche kiesWet is dus een mo
del, te meer omdat zij schijnbaar alle
soorten' yari bedrog voorziet en met
strenge straffen bedreigt. Jammer alleen,
dat in de werkelijkheid de stemming ge
heel buiten deze fraaie kieswet omgaat.
Voor het deel van den Senaat dat de
Koning niet rechtstreeks benoemt, zijn
kiesgerechtigd de kerkvorsten en dom-
heeren, de academies en universiteiten,
de afdeelingen der Vereenigingen voor
Staathuishoudkunde, de gemeenteraden'
en provinciale staten en eindelijk Üe
hoogstaangeslagenen in de verschillen
de plaatsen.
Zondag 1.1. werdén! 114 candid a ten
zonder stemming gekozen verklaard
meer dan een vierde der Kamer waar
van de liberalen het leeuwenaandeel had
den (69. De conservatieven kregen 34
zetels, de overige verdeelden zich zoo
wat gelijk over republikeinen, carlisten,
onafhaiikelijken, catalanalisten en inte-
gristen.
Regeering en monarchisten kregen dus
een flinken voorsprong, •w
Rusland.
Die toestand in de ziekenhuizen blijkt
hier en daar al eventreurig te zijn als
die in de gevangenissen van het Russi
sche Rijk. Een commissie uit den ge
meenteraad heeft een inspectie gehou-
dien in het Oboekof-ziekenhuis, een der
grootste gemeente-ziekenhuizen te St.
Petersburg, en heeft daar een staat van'
zaken aangetroffen, welke alle beschrij
ving te boven gaat. Het was 't ergst in
die afdeeling voor drankzuchtigen. De
mannbnafdeeling was zoo overvol, dat
de patiënten in de gang lagen. In de
vrouwenafdeeling heerschte een verstik
kende atmosfeer; er was geen luchtver-
versching hoegenaamd. De keuken van
het ziekenhuis is haast de lijkenkamer.
Het vuile linnen lag over de vloer ver
spreid. Ongedierte van allerlei aard was
op de tafels waar het eten voor de pa-
tieten stond. Ongeveer 500 patiënten
waren onder dak gebracht in haastig in el
kaar gezette houten barakken. De com
missie noemt ze gewoonweg stallen. In
die barakken werden vele teringlijders
verpleegd. De commissie heeft vier uren
aan haar onderzoek gewijd en toen had
ze zoo overgenoeg van ^alvvat ze gezien'
had dat ze het onderzoek niet kon voort
zetten. De zaak zal onmiddellijk in den
gemeenteraad ter tafel worden gebracht.
Het is verder gebleken dat bij de
jongste cholera-epidemie de meest ele
mentaire voorzorgsmaatregelen in het
genoemde ziekenhuis verzuimd zijn. Ver
pleegsters van buiten werden voor de
choLera-barakken in dienst genomen, die
om den anderen dag 12 uren werkten
voor een loon van vijf roebels. Een
meisje, dat 's, nachts -in het ziekenhuis'
verpleegde, ging regelrecht van het zie
kenhuis naar particulieren, waar zij les
gaf aan kinderen, of naar een .kantoor
waar zij als vertaalster werkzaam was.
Dit geschiedde verscheidene maanden
achtereen in een tijdperk waarin de cho
lera het hevigst was. De desinfectie
had op zeer onvoldoende wijze plaats.
Noorwegen.
Roosevelt en de wereldvrede.
Roosevelt, die, toen hij nog president
was van de Vereenigde Staten van Noord-
Am erika, zich den Nobelprijs zag toege
kend voor zijn optreden in het belang van
den wereldvrede, hield gisteren te Chris-
tiania eene redevoering over den We
reldvrede voor het Nobel-prijs-Comité.
Hij herinnerde in de eerste plaats aan
de hem te beurt gevallen eer, dat hem
een Nobelprijs was toegekend. Hoezeer
de meening toegedaan', dat zulk een prijs
in zijn geheel aan den begiftigde toe
komt, had hij in zijn geval gedacht, dat,
hoewel hij niet officieel als president
der Vereenigde Staten' tusschen-
menigte dwaasheden en kinderachtighe
den, waarop hij ernstig antwoordde,
soms na een oogenblik van overweging.
Men von!d hem „bekoorlijk", dien jon
gen man. Hij trok de algemeene oplet
tendheid, toen hij vertelde, dat de uni
form van het Rajput-regiment bestond
in .een! rooderi tuniek met witte mouw
opslagen, in een witten helmhoed, en
dat bij het khaki-uniform de officieren'
beenbedekkinjgem' droegen van reepen
leer lof istof.
Iedereen, in' ve'rbeeldin'g, zag hem zoo
gekleed, iof jin' rood of in khaki, enf...
vond, dat 't hem goed stond»
Hij moest velerlei diinlgen1 Vertellen',
over de zeden en gewoonten der MLsh-
mis-stammen, waaronder hij had geleefd
en eert glans van bewondering voor een
held, een glanls van1 verteedering sprak
uit dJe oogen van mevrouw Pommeau,
die iniet gelukkig was in' haar huwelijk,
sprak uit de oogen van' mevrouw Ploute,
die soms gedroomd had, bemind te wor
den door een mooien krijgsman.
Mevrouw Limerel zag met genoegen',
dat haar diner geanimeerd was.
Reginlald had bespeurd, dat Kijh!
Fransch door iedereen' begrepen' werd
hij was minder aarzelend, werd meer le
vendig. i 'i
e-; Parijs! jfnoïeft [wiel leen {Zonderlingen
indruk op maken!, n'a uW verblijf on
der de Mishmis, onderbrak bankier RJoii-
te, jdj,e ftiefs yftor Jfi&ë yo.eJdS.
komst had verleend, het hem toch slechts
mogelijk was geweest, te handelen gelijk
hij "deed, omdat hij toen het ambt van!
president bekleedde. Hij beschouwde
dus den prijs als hem te zijn toegekend'
ten behoeve van de Vereenigde Staten en
had daarom aan het geld de bestemming
gegeven, de kern te vormen van ;een
fonds tot bevordering van' den indujs-
trieelen vrede.
„Het is minstens even noodzakelijk
om de wree'de hebzucht en aanmatiging
van een' deel der kapitalistische wereld
en de wreede hebzucht van het geweld
van een deel der arbeiderswereld te be
dwingen, als om paal en perk te stellen
aan een wreed en ongezond militairis
me in "de internationale verhoudingen.
Wij moeten ons altijd voor oogen hou
den, dat het groote doel js rechtvaar
digheid en gerechtigheid tusschenl de
menschen, maar ook tusschen de natiën
onderling, benevens de kans om ons
leven tot een' ietwat hooger peil pp te
voieren, met een' breeder b'egrip vari1
broederlijke genegenheid tot elkander.
De vrede is voor het geheel goed, maar
zal nimmer het hoogste goed zijn, ten'
ware hij hand aan hand gaat met de ge-
jeechtigheid, en wordt al zeer slecht,
wanneer hij slechts dient als masker voor
lafheid en luiheid of als middel om de
doeleinden van despotisme of anarchie
te bevorderen."
Spreker geeft dan aan op welke wij
ze de wereldvrede zou kunnen worden
bevorderd „stap voor stap terwijl men'
b'iJlijkerwijze moet zijn voldaan zoo
lang werkelijk vorderingen worden ge
maakt in d<e goede richtin[g".
Die vorderingen zijn1 langs verschil
lende wegen te verkrijgen. In de eerste
plaats door arbitrage-verdragen, welke
naar spr. meenlde tusschen alle werke
lijk beschaafde natiën, moeten worden
gesloten.
Wel bestaat dan' nog geen zekerheid,
dat niet de eene of andere natie inbreuk'
maakt op zulk een verdrag, „maar wanr
neer zulke verdragen' in voldoenden ge
tale bestaan, zou men al een heel qind
op weg zijn, om eene wereldmeening te
scheppen, die ten slotte hare uitdruk
king zou vindien in bepalingen om zulk'
een inbreuk te verbieden of te straf
fen."
Li de tweede plaat.; wees spr. op de
verdere ontwikkeling van het Haagsche
hof van arbitrage, opdat dit werkdadi-
gen invloed zou kunnen uitoefenen. Hem
stond hierbij het Supreme Court der
Vereenigde Staten voor oogen, benevens
de bepalingen, die den vrede en de goe
de betrekkingen tusschen de verschil
lende staten dier groote republiek moe
ten verzekeren. Wel bestaan natuurlijk
fundamenteele verschillen tusschen wat
in de grondwet der Vereenigde Staten
is voorgeschreven en datgene, wat men
te 's-Gravenhage tracht te verkrijgen^
„maar de voorschriften in de Amerikaan-
sche grondwet tot het voorkomen: van
vijandelijkheden tusschen de staten on
derling en ter verzekering van de hoog
ste macht van het federale hof, in zake
bepaalde geschillen, zijn wel waard te
worden bestudeerd door hen', die te
's-Gravenhage iets dergelijks voor de
geheele wereld trachten te verkrijgen1."
Ten derde meent spreker, dat er zoo
spoedig mogelijk naar moet worden' ge
streefd, om paal en perk te stellen aan'
de toerustingen, in het bijzonder op ma
rine-gebied, der verschillende natiën,
door eene internationale overeenkomst.
Indien de wensch naar vrede oprecht
is, zal het voor de groote mogendhedenl
der wereld geen onoverkomelijke moei
lijkheid opleveren om zulk een overeen
komst tot stand te bren'gen'.
Ten slotte zoude het een meesterzet
zijn, indien die groote mogendheden,
die oprecht den vrede wenschen, ;een
vredebond zouden vormen, niet alleen
om den ouderlingen vrede te bewaren,
maar ook om zoo noodig door geweld
te beletten, dat de vrede door anderen
wordt verstoord. Zulk een bonid zou:
zich voorloopig ten doel kunhen stellen
om den vrede te verzekeren binnen zeke
Wat hebt u zooal van Parijs ge
zien, mijnheer Breynolds?
En de dames herhaalden de vraag:
Ja, ja, wat hebt n te Parijs {ge
zien, mijnheer Breynolds?
Andere Mishmis, mompelde Féli-
cien.
Aller blikken waren' op den Engelsch-
man gericht, de hoofden' bogen zich naar
hem toe, tot ongerief der bedienden, die
juist een schotel salade presenteerden.
Ik, sprak rustig Reginald, ik heb
gesproken met oriesters en met direc
teuren van liefdewerken te Parijsik
heb een klooster bezocht; een der laat-
sten, welker leden' hier mög niet zijn
uitgedreven, en de leerlingen-klassen
voor zieken van de Broeders van' Jo
hannes de Deo.
f—Dat heeft ti toch zeker miet voor
uw! plezier gedaan, denk ik, vroeg me
vrouw Ploute. Heeft u een opdracht van
uw regeering?
Neen, geein' opdracht; &k doe het
voor mezelf.
5-—: Dat is vreemdVindt je ook niet,
beste vriendin mevrouw Ploute richt
te zich tot mevrouw Pommeau dat is
.erg vreemd. Mijnheer Breynolds ziet .er
volstrekt niet naar uit...
Waar niet naar uit, beate vriendin
Dan, zei de heer Limerel, dan leest
u beleer druk in het bo-ek van Maxime
Du Camp?
js Juist, .antwoordde f^eginaldj en ik
re grenzen, en onder zekere voorwaarden,
maar „de regeerder of staatsman, did
zulk eene combinatie zou tot stand bren
gen, zou zich voor alle tijden' eene eere^
plaats in d.e geschiedenis en het recht
op de dankbaarheid van het menschdom'
hebben verzekerd".
I860. 1910.
Regiment Pauselijke Zouaven.
De feestelijke herdenking van den 50e'it
verjaardag van het regiment zal, zooals
reeds vroeger gemeld is, te Parijs wor
den gevierd, en is nu door den generaal^
Baron de Charette, bepaald op 2 Juni
a.s., en noodigt daartoe, zooveel mogelijk,-
alle oud-Zouaven uirt. Een later program
zal worden bekend gemaakt, alleen is of
ficieel bekend, dat Z. D. H. Monseigneur
Cabrière het feest zal presideeren en hert
woord voeren.
De generaal verlangt mededeeling van
hen die aan het feest zullen deelnemen.
Oud-Zouaven, ook zij die geen lid zijn
van den Alg. Ned. Zouavenbond, en aan
de gezamenlijke reis wenschen deel te
nemen, en zich daartoe nog niet opgaven,-
kunnen alsnog inlichtingen bekomen bij
den secretaris H. E. Robijns, Egelantiers
gracht 156, Amsterdam.
Nationale Tentoonstelling
voor Huisvlijt.
Op den 15en April sloot de termijn
voor inzending van de Nationale Tentoon
stelling voor Huisvlijt, welke dezen,
zomer (15 Juni tot einde September)
te Scheveningen wordt gehouden, en.
thans is dus reeds eenigszins een over
zicht mogelijk aangaande den aanblik,
welkö de tentoonstelling zal opleveren,
En zonde'r overdrijving mag worden ge-
zegt, dat die aanblik in alle opzichten;'
aan de verwachtingen zal beantwoorden,-
deze verwachtingen reeds nu in meer dan
een opzicht overtreft. De propaganda, die
in stilte maar onvermoeid door het ge
heele land voor de tentoonstelling is ge
voerd geworden, heeft hare uitwerking,
niet gemist, en de tentoonstelling zelve
zal niet alleen in naam, doch inderdaad
eene nationale zijn. Zij zal niet alleen
op de beoefening der huisvlijt een welda-
digen invloed kunnen oefenen, maar te
gelijk, wat zoo gaarne gewenscht werd,-
een volledig beeld kunnen geven van de:
huisvlijt in alle deelen des lands.
Natuurlijk, de eene streek zal beter ver
tegenwoordigd zijn dan de andere, maar1
geene streek, waar van huisvlijt sprake is,
zal vergeten zijn. Uit het noorden van
Groninge n zoowel als uit Zeeuwsch-[
Vlaanderen komen de inzendingen; zoo
wel van de oostelijke grens van Overijsel
en Gelderland als van de Noordzeekust
hebben de inzenders zich aangemeld1.
Karakteristieke groepen zullen evenmin
ontbrekenFriesland wordt schitterend
vertegenwoordigd, een Marker interieur,
is aanwezig, van de Limburgsche kloos-;
ters is een collectie inzendingen te ver
wachten, die op den huisvlijtarbeid van
deze inrichtingen een geheel eigen beeld
zal werpen; en instellingen als het Haar-
lemsche Museum van Kunstnijverheid en
de Weefschool te Enschede ontbreken'
evenmin. Neemt men daarbij in aanmer
king, dat ook het Buitenland zich ter op
luistering zal doen gelden, dat arbeidende!
mannen en vrouwen aan het geheel leven
zullen geven, dan mag eene leerrijke en
in alle opzichten interessante tentoonstel
ling worden aangekondigd.
Duizenden en nogmaals duizenden voor
werpen, waaronder er talrijke zijn met
hunne speciale eigenaardigheden, zullen'
er te zien zijn, en aantoonen welke kunst-:
stukken na jarenlarigen volhardenden ar-'
beid dikwerf worden tot stand gebracht
.Het mooiste van het mooie zal men er
aanschouwen, en dit in alle genres; van-'
af het eenvoudigste gesneden vouwbeen
tot het meest ingewikkelde mechanisme,
kan b.evestigenj dat de liefdewerken te
Parijs een zeer uitgebreid veld omvat
ten, en dat ze bewonderenswaardig zijn...-
Maar iin En|gelan!d heeft u toch ook
liefdewerken?
Zeker, ook instellingen, die bloeien
Maar toch voel ik in de liefdewerkenl
hier ieein kracht, die me zeer verwoml-
dert. i|
De belangstelling Ln den mooien In-
dischen officier daalde onmiddellijk. Dq
heer.en lachten tot de dames: „Welnuy
wat heb ik gezegd?", en de jonge tafel-
genooten antwoordden„U had gelijk,
maar hij js toch erg interessant"
Mevrouw Limerel wilde zoo spoedig,
mogelijk van dit onderwerp afstappen en
wist het gesprek in een andere richting
te leiden. Marie merkte op, dat Felicien'
niet de ironische Jiouding aannam van
de heeren Pommeau en de Semovfille,
van den legatiesecretaris en zelfs niet van
zijn vader.
Toen het diher was afgeloopen' en Ma--
rie, gearmd met Reginald naar den sa-.
Ion gingen, trad ge heer Bourguillière(
die gedurende den maaltijd geen woord
gesproken had, op hen1 toe, en zei:
Mijnheer Breynolds, sta jnij toe[
u te zeggen, dat ik het volkomen eenlsj
ben met hetgeen u zoo straks opmerktej
Hij boog beleefd.
(Wordt vervolgd)*
