No. 160.
13
Nog drie dagen!
De Slagboom.
5>
BUITENLAND.
Ie Jaargang.
BlirCilU OUDE. SINGEL 54, LEIDEN.
Intcic. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
t 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/. cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
Woensdag
April
1910.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels f 0.75, elke regel meer 15 cent;
ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke' korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-
betrekkingen 15 regel§ 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Dit nummer bestaat uit
TWEE bladen.
Tot en met 15 April, dus
tot en met a.s. Vrijdag, liggen
de voorloopige Kiezerslijsten op de
gemeentehuizen ter inzage.;
Uit de Pers.
De komende Staten-stembus.
„Het Huisgezin" wijst op het verschil
dat er bestaat met vorige staten-verkiezin-
gen, toen het land als in vuur en vlam
stond en het haast even opgewekt en
druk toeging als bij Kamerverkiezingen.
Het blad vraagt waar dit verschil van
daan komt.
Het is met., een paar woorden te
zeggen.
In 1901 gold Jiet de vraag, of de anti
liberalen er in zouden slagen hun in 1898
begonnen onverwinning in Zuid-Holland
te voltooien en zoodoende op den duur de
Eerste Kamer om te zetten. De anti-libe
ralen triomfeerden en weldra deed die
eerste man van rechts voor Zuid-Hol
land zijn intrede in de Eerste Kamer.
In 1904 was de inzet van den strijd
de Hooger-Onderwijswet en het aanblij
ven van het ministerie-Kuyper. Rechts
won weer. De lib. Eerste Kamer verwierp
de wet, Kuyper bleef en verkreeg de
ontbinding der Kamer, die in haar nieu
we samenstelling de wet aannam.
In 1907 werd een uiterste, wanhopige
poging beproefd om de rechterzijde uit
haar stellingen te verdringen en aan de
provinciale stembus een votum van ver
trouwen voor liet ministerie-De Meester
- te verwerven. Het driemanschap Borge-
sius-Tydeman-Marchant sloot de ver
unie van Gorkum. De uitkomst was een
vernietigende nederlaag, die de linker
zijde redeloos, het ministerie radeloos en
reddeloos maakte.
Thans ontbreken de sterke prikkels, die
bij de drie vorige stembussen tot zoo
krachtige actie over en-weer aanzetten.
Rechts weet dat zij niet te verslaan is in
Staten en in de Eerste Kamer, en links
voelt dat zij niét bij machte is de over
winning te behalen.
Of men het wil of niet, er zal 'aan
dé komende Juni-stembus zekere slap
heid heerschen."
Met dit al mogen we ons niet tot
zorgeloosheid laten verlokken.
Lieten we ons daartoe verleiden, ein
digt het „Hgz.", dan zouden we wel niet
den slag verliezen, maar den stelden we
ons toch aan ernstige verliezen bloot,
die het begin zouden kunnen worden
van een nieuwe liberale overheersching.
FEUILLETON.
(Vrij, naar het Fransch, van
RE MÉ BAZIN). i
Ik begrijp hen, ot ten minste ik
tracht hen te begrijpen, wat nog niet het
zelfde is moeder, dan van hen te hou
den.
Je begrijpt ze dan beter dan ik.
-Ja, maar u speelt geen tennis, en
,u wilt niet op thee-visites gaan, ik ga
daar overal heen en ik raak er goed aan
gewoon.
En hoe vindt ge "de Engelschen1?
Gelijk aan ons, Franschen.
Kom, kind, alle boeken die ik ge
lezen heb, zeggen het tegendeel.
Toch, gelijk aan ons, maar met ge
woonten, die verschillen. Vooral duider
de mannen in Engeland heb ik er ver
schillende opgemerkt, die Normaudiërs
*ijn meer Gasconjers, dan u zbudt ge-
looven en Auvergners, ook enkelen van
Tllle de France.
Maar Marie, ik zie pas juist hoe
je ee nFransche bent, als jc onder hen
\erkeert. ij";
Iic ook wel. j
Maar niet zooveel als ik; ik hen
er zeker v,a,n. Met gen<ot dejik jk terug
We moeten in de provincies, waar we
in de meerderheid zijn, behouden hetgeen
we hebben, als het kan onze meerderheid
door versterking bevestigenen in de
provincies, waar we minderheid zijn, moe
ten we onze positie trachten te verbe
teren.
De Socialisten onderling.
Het (anti-rev.) „Friesoh
maakt naar aanleiding van het zooge
naamd „diebatteeren" door sociaal-derno-
craten op hunne vergaderingen de volgen
de opmerkingen
Dat is een eigenaardige vorm van de
bat.
Daarbij is het er heelemaal niet om te
doen den tegenstander te overtuigen, ach
neen! Zelfs is het er niet om te doen,
in ridderlijk tournooi de lans met hein te
kruisen; ook dat niet. Het socialistisch
debat heeft enkel ten doel den tegenstan
der in 't zand te doen buitelen en daar
toe is elke handgreep goed.
De socialistische debater bestrijdt den
spreker niet, maar richt zich tot het pu
bliek en gebruikt de gelegenheid tot de
bat om propaganda te maken voor zijn
eigen beginselen en dat met alle mid
delen, die hij bij de hand heeft.
Of hij fatsoenlijk debatteert, dan wel
scheldt; netjes blijft of de bourgeoisie uit
vloekt; zich aan de rede van den spreker
houdt, dan wel verre daarvan afwijkt....
't is hem al hetzelfde: als hij maar propa
ganda maken kan! Als z'n eigen partij
maar zijde spint De meeting, de zaal, den
tijd en 't publiek van zijn tegenstander
exploiteert de socialistische debater ten
eigen bate.
En wee! wie daar wat van zegt!
Dan wordt dié' debater brutaal.
Dan kan 't hem niet schelen, wat hij ër
uitgooit Dan heeten de tegenstanders
dompers en duisterlingen, wier daden 't
licht niet velen kunnen van het vrije de
bat. En hebben ze dan maar een „klom
pje" geestverwanten in de zaal, dan trach
ten ze in elk geval den goeden indruk der
rede te bederven, door de vergadering te
doen verloopen, al moeten ze daarvoor
het gebed zelfs storen.
Zóó debatteert de socialist.
En precies diezelfde methode nu, pas
sen sedert eenige maanden de mannen
van de S. D. P. op hun vroegere partijge-
nooten toe.
Met meer giftigheid nog.
Op elke meeting eisohen ze debat. Dit
verkregen hebbende, pakken ze uit. Scliel-
den de anderen uit voor al wat leelijk is.
Prikken, grieven, porren, treiteren, ju
dassen. Komen op elke motie met amen
dementen, of ze bij de el afgeknipt zijn.
Willen die verdedigen. Eischen dupliek.
Stemming over de amendementen.
Tot de vergadering gaat verloopen.
Of een hevige twist uitbreekt.
Zoodat in elk geval de kracht van de
meeting gebroken is.
De methode zélf verfoeien we.
Maar ze is van zuiver socialistisohen
aan onze woning in de avenue Autinik
verlang er naar terug te keeren.
Uw verlangen zal spoedig worden
vervuld. We zullen binnenkort afreizen.
Wat mij betreft, ik zal hier van allesi
een weinig betreuren.
Het aanrollen van den vloed gaf een;
dof geluid en de zeewind speelde in het
helmgras.
Het meest belangrijke van al, dat zijn
de kaï kters. Hebt je er hier ontdekt,
gij die speelt en omgaat zes weken lang
met allerlei Engelschen?
Ik geloof het wel. i v
Nu, bijvoorbeeld?
Dorothy. Dat is klaar als een fon
tein. i
Hoelang zal dat duren? En fwiè
nog?
Reginald Breynolds.
O, die, 'n welopgevoede cow-boy.
Gelooft je, dat hij karakter heeft? Ben
je daar zeker van
Hij wordt gekweld, moeder.
Zoo ,jongedame. Heeft hij je 'ijn
vertrouwen genomen
Een lichte lach gaf eerst antwoord;
Maar toen namen de lippen, die mim^
mer logen den gewonen langen boog van
ernst aan.
Hij zou al zeer ongelukkig moe
ten zijn, om een vrouw in zijn vertrou
wen te hemen. Wiij hebb'ön slechts ten
nis gespeeld. Maar toch weet ik van Do
rothy, dat hij met zijn vader giet pp gog-
aard, daar gaat niets af! Wij zelf hebben
door die methode menigmaal onze beste
vergaderingen zien bederven....
En wat doet nu de S. D. A. P.? Het
is merkwaardig. Nu zij zélf last krijgt
van haar eigen streken wordt ze als dol.
Als Wijnkoop of een der zijnen het woord
maar vraagt, dan beginnen de anderen al
te grommen, te fluiten, te brullen. En
zoodra er iets gezegd wordt dat hen prik
kelt, dan wordt den debater door de
groote herrie feitelijk het voortspreken
onmogelijk gemaakt.
Ja, men gaat nog verder.
Aan de S. D. P. werd al herhaaldelijk
debat geweigerd. Precies hetzelfde
middel van verweer, dat wij tegen het so-
sialistische pseudo^debat toepassen!
Of, als een debater niet naar den zin
der heeren spreekt, dan wordt de verga
dering, zoogenaamd „spontaan", rumoe
rig, steekt de vuist op, wil den man te
lijf of jouwt hem uit.
Of ook van de bestuurstafel zélf
wordt geadviseerd, -om er den „vent"
maar uit te gooien....
't Is een merkwaardig verschijnsel
Burgemeester van Delft.
In de „Gelderlander" wordt geschre
ven:
„Zooals men zich herinneren zal, is
er voor enkele weken in de pers op
aangedrongen, dat Delft een Katholie
ken burgemeester zou krijgen. De Ka
tholieke partij is daar verrefweg de
sterkste, is zelfs grooter meen ik, dan
de twee andere rechtsche groepen sa
men. Het zou dus alleszins billijk zijn,
als er een katholieke burgemeester be
noemd wérd.
Nu wil men, dat inderdaad zulk een
benoeming te waditen is. Men noemt
reeds den naam van een bekend katho
liek man in de politiek. Ik wil niet voor
barig zijn en zal dien naam niet over
brieven, maar het doet mij intusschen
genoegen, dat de Regeering vast op
haar stuk staat en breekt met de libe
rale methode.
Het burgemeesterschap is er zeker
een dat het vertrouwen der burgerij
moet bezitten en dat kan het beste als
de drager van dat ambt de richting is
toegedaan van de burgerij, die onder
hem staat, of althans van de grootste
partij."
De „Residentiebode" voegt daaraan
toe:
„Met instemming nemen wij van de
ze besohouwingen kennis, waar deze
geruchten ook ons reeds ter oore wa
ren gekomen."
Duitschland.
De Munchensche correspondent van' dé
Frankf. Ztg. geeft eenige berichten van
het terrein van den Beierschen bieroor
den voet staat, althans dat er tusschen
hen vrij heftige scènes hebben plaats ge
had.
En ken je de oorzaak daarvain
Die ligt op godsdienstig gebied.
Zooals immer. Hoe ouder ge wordt,
hoe meer ge zult ondervinden, dat de
meest scherpe strijd in de wereld niet
gevoerd wordt om het geld, maar voor
of tegen het geloof. Ik heb dikwerf bij
mezelf gezegd, dat er nooit een meer
„theologisch" tijdperk heeft bestaan, dan
dat, waarin we nu leven, een tijdperk,
dat in zijn diepten nimmer meer bewerkt
is door de stroomingen, die zich daar
ontmoeten. W,aar is de familie te vin
den, waarin de volmaakte vrede woont,
de godsdienstige of de ongodsdienstige
Die familie is de onze, de fami
lie, die bestaat uit u, ik en Edith.
Die arme kleine. Ze slaapt ,al' óPi
dit uur.
Neen, nog niet, kijk, de vensters zijn'
nog verlicht.
Mevrouw Limerel en Marie waren de
stad doorgegaan aan de uiterste west
zijde en keerden terug langs den weg,
dien de spoorweg kruist.
Vandaar in de verte, tegen den bleeken;
hemel, teekende zich het silhouet af van
het pensionaat, het klooster „des Oi-
seaux", van uitgebannen Fransche re
ligieuzen. Dit pensionaat huisvestte nu
Edith.
Qok stemt het jne drpevig, zei
log, die bewijzen met hoeveel verbitte
ring de strijd gevoerd wordt zonder dat
de Beieren er evenwel hun goede luim
bij verliezen.
In vele gemeenten houdt men alle bij
eenkomsten en vergaderingen in het
schoojgebouw, om niet in de verleiding
te komen om bier te drinken. Op verga
deringen te Grongorgen, Rainding en
Birnbach zijn voor acht gemeenten anti-
bi ervereenigingen opgericht, die o. in.
het volgende besloten hebbenVoorloo-
pig geen vereenigingsfeesten te houden!,
andere feestén komedie-voorstellingen,
kennissen, biergelagen, ent. mogen niet
bezocht worden. De gebruikelijke begra
fenisdrinkpartij wordt eens voor altijd
afgeschaft. Ambachtslieden en arbeiders
die bier van 24 pf. den liter drinken,
zullen bij leden van de anti-biervereeni-
gingen geen werk vinden. Evenmin zal
van leurders, die dat bier drinken, iets
gekocht worden. Alle leden verbinden;
zich bovengenoemde bepalingen na "te
leven, op straffe van 20 Mark boete.
Te Simbach ging een troep van ,50
man van herberg tot herberg. Overal
vroeg men: „Wat kost het bier?" En
als het antwoord van de kasteleins „24"
was, klonk het beveh Opgerukt marsch.
Te Pilsting plaatste men op het markt
plein een hoogen paal, vanwege „*de
diep' rouwenden achtergeblevenen van'
den overleden ouden bierprijs". Op den
paal stond een open bierkroes, hief het
opschrift: Laatste groet. Te Metten
heeft men de cantines bij de steengroe
ven waar elke maand 80 H.L. bier ge
tapt werden, moeien sluiten, omdat "de
Steenhouwers geen cin^ipei 'bier meer
dronken. Op den laatsten heerlijken Zon
üPn£ men daar niet als gewoonlijk
naar de herbergen, maar naar den Geis-
brunuen, om zijn dorst met een dronk
koel water te lesschen. Een "harmonica
speler zorgde voor muziek en onder de
schaduw van de naaldboomen vermaakte
men zich ook zonder bier.
Te Bina, in Neder-Beierén, moestein
de leerlingen van de hoogste klas een,
opstel maken over het kom eten jaar. Een
hunner schreef: Een komeet moet on-
gèluk brengen, en werkelijk is er al een
gekomen, namelijk de verhooging vajn,
den bierprijs tot 24 pfenniugen.
Frankrijk.
De tram beambten hebben in. een ver
gadering op de Arbeidsbeurs besloten
morgen den arbeid te hervatten.
Na afloop der vergadering hielden zij
betoogingen op straat; op verschillende
punten hadden botsingen plaats tusschen
agenten en de stakers, die een rijtuig
wilden beletten door te rijden.
De stakers sloegen de ruiten van den
wagen en den trolley stuk.
Huzaren dreven de menigte, die het
rijtuig tegenhield, uiteen.
Naar het heet, werden een aantal per
sonen gekwetst.
Palestina.
De inwijding der Sionskerk.
Op plechtige wijze is Zondag do
Roomsch-Katholieke kerk op den berg
Sion ingewijd.
Meer dan duizend pelgrims, voorna
melijk uit Duitschland, Oostenrijk en
Zwitserland, onder wie de prinsen Ge
orge en Coenraad van Beieren als ver
tegenwoordigers van den prins-regent*
waren hiertoe naar Palestina overgeko
men.
Geheel Jeruzalem vierde feest en reeds
vroeg in den ochtend vulden talrijke pel
grims, waaronder er zelfs uit Amerika
gekomen waren, de straten van de heiligé
stad.
De Duitsohe pelgrims, zoowel de pro-
testantsche als de Katholieke, begaven
zich bij duizendtallen naar den berg Sion,-
om zich voor de groote plechtigheid' van
den dag van plaatsen te voorzien.
In den vroegen morgen begonnen de
plechtigheden met de wijding -der altaren*
door den patriarch van Jeruzalem, ge as-'
sisteerd door vier Duitsohe bisschoppen
en drie gemijterde abten van de orde van
den H. Benedictus.
Te tien uur luidden alle klokken van
de nieuwe kerk en reeds was het gebouw
geheel bezet. Naast de prinsen George!
en Coenraad van Beieren, was gezeten
vorst Salm-Reiffersch eidt- LH jek, afge
vaardigde van het centrum in den rijksdag
en eerste voorzitter van de Duitsche ver-
eeniging van het Heilige Land.
Ook waren tegenwoordig talrijke Ma-
theserridders en ridders van St. Jan van
Jeruzalem, gekleed in hun prachtige,
en rijke ambtscostumes. De laatsten
de Johanniter-ridders, zijn protestant; zij
behooren evenals de Maltheser-ridders*
die Katholiek zijn, uitsluitend tot den zeer
ouden Duitschen adel.
Te elf uur kwamen'prins en prinses
Eitel Fried rich- van Pruisen, dae keizer
Wilhelm vertegenwoordigden in het por
taal der kerk aan, waar de patriarch om-
ringd door de bisschoppen en de gemij-f"
terde abten, de prinsen van Beieren en
vorst Salm Reifferscheidt-Dijck, hen ont
ving.
De Pruisische prinsen werden toege
sproken door mgr Müller, als vertegen
woordiger van kardinaal Fischer, door
vorst Salm Reifferscheidt-Dijck door den
aartsabt van Beuron en door den prior
der Benedictijnen van den berg Sion.
Mgr. Müller verzocht den prins aan zijn
verheven vader dankbaarheid te willen
vertolken van het Katholieke Duitsch-
land, dat aan den keizer liet bezit van r-en
der meest heilige plaatsen van Palestina
de „Dormitio," verschuldigd is.
Terwijl de prinsen door den patriarch
naar hun zitplaatsen ter zijde van 't hoofd
altaar geleid werden, werd de hymne1
„Hosanna, zoon van David", van Haen-'
del gezongen.
De plechtige Hoogmis werd vervolgens
opgedragen door mgr. Müller, geassis
teerd door den patriarch en twee bis-:
rie, van Westgate af te reizen, waar we
dan Edith achterlaten
Ja, ook mij. Maar zij is er nu gé-
wend. En zij begrijpt, dat wij heel duur
koopen, ten koste van leed, het Jieve
tehuis, dat zij hier heeft, de frissche
lucht, die ze ademt ,de volle gezond
heid naar lichaam en ziel. O, die kleine,
slanke, blonde Edith.
Zie nu, het licht gaat uit. "Edith
slaapt achter haar witte gordijnen. En
Mére Noémi gaat wakend, als een kleine
schaduw, rond op haar vilten pantof
felsLieve Edith!
Duisternis was den gevel van het pen
sionaat komen omhangen. Maar de ge
dachten der moeder en van de oudere
zuster bleven verwijlen bij Edith, ter
wijl zij zich in den teederen nacht huis
waarts begaven.
Den volgenden middag, tegen vier uur
tóen de verzachtende naglans van een
mooi'en dag nog in de luchten dreef,
■kwam voor het hek der kleine villa, die
mevrouw Limerel betrokken had, een
automobiel aan, die moeder -en dochter,
op dien stillen Engelschen Zonldag in
de richting van het Zuiden voerde.
Mevrouw Limerel had den chauffeur
op het hart gedrukt langzaam te rijden.
De tocht zou dus slechts drie kwartier
duren en ging langs lieve, smalle wegen.
Het doel was: „Redhall", de statige hui
zing e, de uitgestrekte bezitting vaq 'het
oude geslacht der Breynolds.
Men reed door een prachtig heuvel
achtig landschap, met vergezichten op
weiden en bosschen, die in praal van,
kleurschakeeringen tegen den heuvel op.
glooiden, en die zich verloren in het
verschiet, daar, waar de nabiiheid de#
zee alle kleur vergrijsde en de omtrek
ken wegdoezelde.
Het motorgevaarte ging steeds op-
waarts de heuvelen, een wolk var, siof
achterlatend op het groen ea\ bruin der;
struiken langs den weg, totda' ue weg
ging door een hoogstammig bosch, waar;
do grond meer vochtig was, omdat de,
zonnestralen er niet in' konden doordrin
gen.
Een breede lange laan van majesteu'-;
ze boomen.
Aan het einde daarvan, in een groote?.
open vlakte lag het kasteel, forsch ear
vierkant van muren, met twee ronde, zwa
re torens. Üe massieve steenon an het
oude gebouw waren verbleekt, onder dé;
stormen der jaren. j
Zij spraken van oude, dierbare herin
neringen en van gevestigde tradities.
Mos had zich aan het oude arduin gé-
hecht, en gele bloemen wuifden uit der
spleten haar grotT n.v i- de hooge antieke?
vensters, van waaruu men de bebouwdej
akkers, de bosschen en 'tmeer kon over
zien, die aan de bezitting hoorden.
Dit is „Redhall".
(Wordt vervolgd).
