Was het huwelijk gesloten ot niet? Op zijn
beurt verliet pastoor Dablon het dorpje Pontarcé:
hij was tot den bisschoppelijken zetel van Cha-
teaupons geroepen
DE UITVAART VAN MONSEIGNEUR AMBROSIUS
VAN BAARS TE ROTTERDAM:
de kist, gedekt met mijter en verdere bisschoppelijke waardig
heidsteekenen, voor het hoogaltaar der in rouw gehulde kerk
van het Allerh. Hart in de Oldebarneveldtstraat, waar de plech
tige pontificale uitvaart werd opgedragen door Z. D. H Mgr.
Hoffman en de lijkrede werd uitgesproken door den HoogEerw.
Hooggel. Pater J. V. de Groot, hoogleeraar te Amsterdam.
er verheven godsdienstige
niet geloovig genoeg om
ideeën op na te houden 1"
„En dat zegt gij, die uw leven
gewaagd hebt voor zulk een verheven
zaak als het vaderland I Waarom
zoudt ge minder heldhaftig zijn
waar het de zaak geldt van God
Een diepe ontroering had zich
van den eerbiedwaardigen priester
meester gemaakt en deed zijn
lippen trillen. Het scheen hem toe
dat zijn gewijd woord in die ziel
op vruchtbaren bodem zou vallen,
en juist wilde hij in heilige geest
drift verder gaan, toen eensklaps
onder de vensters van het kasteel de
schitterende militaire muziek klonk.
De kapitein sprong op.
„De signalen," riep hij uit,
„mijn kameraden komen mij al
haien."
En met een haastigen afscheids
groet snelde de jonge officier de
deur uit. Daar beneden wachtte
hem een dragonder met zijn paard
aan den teugel.
Roll wierp zich in den zadel, en
terwijl zijn vrienden de barones
groetten die de trap af gekomen
was om haren gast uitgeleide te
doen, zond de kapelaan een laat-
sten groet naar pastoor Dablon, die
daar nog voor het open venster
stond met een uitdrukking van diepe
teleurstelling op zijn ernstig
gelaat.
Eén oogenblik had hij ge
hoopt den strijd om die ziel
te kunnen winnen, en nu
moest hij door zulk een
schijnbare kleinigheid zich
een zoo schoone gelegenheid
om voor de zaak van God te
strijden, zien ontgaan
Acht jaren zijn verloopen.
De klokken der kathedraal, die juist bij het
Magnificat geluid hebben, sftvijgen thans weer
De kerk is gevuld met geloovigen, die na
droeve overweging van het Lijden des Heeren,
thans komen luisteren naar de verkondiging van
Zijn glorieuze Verrijzenis*
Daar verschijnt reeds de priester op den predik
stoel. Het is een Franciscaner monnik van hooge
gestalte en met een langen zwarten baard. Hij
verkondigt Christus' Opstanding, volgt den ver
rezen Heiland op Zijn tocht door Galilea, en het
woord van den prediker schijnt de gebeurtenissen"
van vóór negentien eeuwen in de onmiddellijke
nabijheid der geloovigen te brengen. In zeldzaam
klare bewoordingen toont hij de overeenstemming
aan tusschen de wetenschap en het bovennatuur
lijke, van de leer der Kerk met de vindingen dei
wijsbegeerte.
Mgr. Dablon voelde een vage herinnering aan
het verleden in zich opkomen, terwijl hij naar
het woord van den prediker luisterde. Onder die
monnikspij was de vroegere man van de wereld
nog duidelijk te herkennenin dat sobere en tegelijk
breede gebaar sprak nog de militair van voorheen.
De soldaat was niet opheel schuil gegaan in
den religieus
De predikatie eindigde met een warm slotwoord,
waarin al de gloriën van den verrezen Christus
werden saamgevat De monnik richtte zich tot
den bisschop, herinnerde hem in enkele woor
den aan de reeds zoo lang geleden ontmoeting
tusschen priester en officier. en de menigte zag
met verbazing tranen van ontroering langs de
wangen van den bisschop vloeien terwijl hij den
Franciscaan, daar in den preekstoel neergeknield,
zegende.
DE NIEUWE St. LAMBERTUS-8CHOLEN TE KRALINGEN
(ROTTERDAM),
die Woensdag jl. plechtig zijn ingewijd. Door deze nieuwe onderwijs-inrichting
heeft de wakkere Rotterdamsche Vereeniging voor katholiek onderwijs, met
medewerking van den ZeerEerw heer Pastoor J. H. Thus, een grootsch werk
verricht en de groote zaak van het Roomsche onderwijs in Rotterdam op voor
treffelijke wijze wederom een stap voorwaarts gebracht Reeds in April zu'len de
nienwe scholen (die 21 lokalen tellen en een gymnastieklokaal) in gebruik wor
den genomen.
- DR. I. NIEUWENHUIZEN
KRUSEMAN,
Wethouder der gemeente Haar
lem, in den ouderdom van 55
jaren aldaar op eersten Paascb-
dag overleden na een langdurige
ziekte, en Dinsdag jl. onder groote
deelneming op de algemeene be
graafplaats In aaide besteld
i "Door de lange klooster
gang die de kathedraal met
het bisschoppelijk paleis ver
bindt, keert de bisschop naar
zijn kamer terug.
En daar, op den drempel
van zijn vertrek, verheft
zich weer de hooge gestalte
in bruine pij, die hij straks
op den predikstoel gezien
heeft. De bisschop breidt de
armen uit. Augustinus
behoeft niet te spreken om
Ambrosius het verhaal van
zijn bekeering te doen be
grijpen.
Teleurgesteld in zijn liefde
en in de hooge verwachtin
gen die hij van het leven
koesterde, had hij zijn blik
ken hooger gericht naar Den
gene Die nooit toewijding en
offers vergeefsch doet zijn...
Toen had het woord van
pastoor Dablon in de ziel
van dezen Augustinus nage
klonken, en de liefde Gods
had hem getroost over de
teleurstellingen, die de men-
schen hem berokkend had
den.
Het was de dankbaarheid
en niet het toeval dat den
voormaligen officier op dezen
Paaschdag er toe gebracht
had voor het volk van zijn
Ambrosius de vreugde zijner
opstanding uit de zonde te
verkondigen 1
Een probaat middel. G a st.
Kellner, wat is het toch onge
zellig koud hier op mijn
kamer.
Kellner. O, dat's niets,,
meneer. Ik heb hier juist
een rekening meegebracht:
daar zal u het wel warm.
van krijgen!-
Maanden gingen voorbij.
Kapitein Roll had beloofd
den pastoor zijn opwachting
te komen maken, maar hij
verscheen niet En doordat
de barones naar Parijs terug
gekeerd was, hoorde hij niets
meer van den jongen man.
HET GESTICHT VAN DEN GOEDEN HERDER NABIJ ZOETERWOUDE,
dat dezer dagen zijn gouden jubileum vierde. Onze foto geeft een kijkje op het groote complex van gebouwen dat nü
de stichting vormt en dat welsprekend is tegenover de afbeelding van het in 1360 gestichte gebouw, dat in ons vorig.
nummer werd afgebeeld.
