Ret onderaardsche Parijs
ZATERDAG 2 APRIL 1910.
om niet te spreken van ambtenaren, van
de particulieren, die visites en winkelbe
zoeken moeten maken, of van de plezier-
reizigers, die in een wereldstad als Parijs
bij honderdduizenden komen steeds
grooter.
En het is wel zeker, dat het boven-
grondsverkeer, met de omnibussen, motor
rijtuigen, fiacres en trams, nu reeds het
einde van zijn capaciteit heeft bereikt.
Daar de aanleg van luchtspoorwegen,
zooals in New York en andere Ameri-
kaansche steden, noch met de eischen der
hygiëne, noch met die der schoonheid
overeenkomt, is er voor de wereldsteden
maar eene oplossing meer mogelijk: de
aanleg van spoorwegen onder den grond,
die in zgn. „tubes" of reusachtige stalen
buizen heel snel voortbewegen, en waarbij
talrijke halteplaatsen gelegenheid geven
tot opnemen en uitlaten van reizigers.
De stads spoorwegen onder den grond
vindt men te Berlijn voor een deel, te
Londen zeer veel, en Parijs, dat de exploi
tatie daarvan aan den „Métropolitain"
HET BEZOEK VAN Z. K. H. DEN PRINS AAN DE NATIONALE BLOEMENTLNTOON- kortweg Métro genoemd, heeft overgela-
STELLING TE HAARLEM: ten, is ook reeds in het begin van een
de Prins op den rondgang van het tentoonstellingsterrein. Alle exposanten die inzendingen van belang grootsch, uitgestrekt, keurig-werkend elec-
hadden geleverd, werden door den Prins toegesproken en onze fotograaf slaagde erin, Z K. Hoogheid trjsch onderorondsch spoorwegnet, dat het
heel typisch in gesprek met zoo'n inzender, die ietwat beduusd is door de hooge eer, te kieken. Al wuifde bH„7fl renyenstsH nn Ae veer
de heer Krelage, voorzitter van „Bloembollencultuur" dat de fotograaf het pad moest vrijlaten (zoo als P
duidelijk is te zien) onze handige foto-man had z'n kiekje al te pakken. tret lelijkste wijze bedient.
Dat deze ondergrondsche spoorwegen,
vooral bij knooppunten, intusschen tot de meest ingenieuze kunst
werken aanleiding geven, dat leert ons op deze pagina de teekening
O neen, lezers, we zullen u geen sensatieromans gaan Qpdis van een doorsnede van den ondergrond der Place de l'Opera, het
schen van griezelige bijzonderheden, of geen verhaal gaan doen voornaamste knooppunt van de lijnen van de Métro,
van misdaden en moorden en doodslagen, zoo
als de colportageromans over zulke titels als
er eene hierboven staat graag te „genieten"
geven
En we denken ook niet aan de bekende
riolen, of „égouts", die voor degenen welke
Parijs bezochten en er al de „bezienswaardig
heden" van hebben meegemaakt, een even
interessant als zeldzaam uttstapje hebben op
geleverd.
Het onderaardsche Parijs van den modernen
tijd is iets anders.
Het is een stad op zichzelf, die met de
maand groeit en zich uitbreidt, waar het ja
gende, jachtende leven van onzen tijd voort-
vliegt als boven de oppervlakte, waar electrici-
teit en nieuwerwetsche uitvindingen haar vernuf
tigste toepassingen in werking brengen tot tien
tallen meters diep onder den beganen grond.
En de alleraardigste, leerzame teekening op
onze pagina geeft van dat onderaardsche Parijs,
van 't ondergrondsch verkeer, een juist en
treffend beeld.
Zooals in alle andere wereldsteden, levert
ook in Parijs de kwestie van het verkeer lang
zamerhand de grootste moeilijkheden op.
De afstanden worden, door den uitbouw der
stad en den aanbouw van steeds nieuwe voor
steden, voortdurend grooter HET PARIJSCHE VERKEERSLEVEN ONDER DEN GROND:
En daarbij wordt het leger van degenen, Niet voor niets wordt de onderaardsche bodem van Parijs op het oogenblik, nu het verkeersleven
die zich des morgens naar hun werk en des onder den grond zoo ontzaglijk wordt uitgebreid, een .bijenkorf, genoemd Onze teekening die een
beeld geeft van wat er op het drukste punt van Parijs, de Place del Opera, onder den grond in vier,
avonds wederom naar huis moeten begeven, vyf verdiepingen onder elkaar omgaat, geeft het rechtmatige van deze benaming ten volle aan!
