De Schoolpenning.
Gemengd Nieuws.
JB. Benoeming plaatsvervangend brug
wachter in het dorp Woubrugge, met al-
gemeene stemmen werd uit een tweetal.
lT. Schijf en Tensen van Alfen, eerstge
noemde benoemd. C. Schoolgaande
kinderen.
De voorzitter brengt het verzoek
ter tafel van de Ouders om op het raads
besluit terug te komen, opdat hunne kin
deren de openbare school te Roelof
arendsveen kunnen blijven bezoeken.
De heer Van der Voorn, blijft dat
besluit onbillijk vinden met het oog op
de Ouders, het voerdeel is meer schijn,
dan wezen, dat muisje k kan wel eens een
staartje hebben.
De heer Lieve rse vraagt of het da-
gelijksch bestuur de kosten al berekend
had, ook van het overzetten.
De voorzitter antwoordt, dat die
kosten nog niet berekend zijn, doch die
zullen niet hoog zijn. eenige schoolbe-
hoeften, schriften enz. plus het overzet-
terf, meerdere kosten komen er niet.
De heer Van d er Voorn, wijst nog
op den veranderden toestand bij vroeger,
nu hebben wij een leerplichtwet.
De heer Lieverse had in een vo
rige vergadering zijn stem gegeven met
het oog ciJ de kosten der gemeente,
daarom had hij nu wel dat voordeel wil
len weten, was dat voordeel niet groot
dan zou hij die kinderen liever te Roe-
lofarendsveen laten.
De voorzitter zegt dat er wel 15
onderteekenaren zijn, doch dat er maar
één persoon is die dat zaakje op touw
heeft gezet, op het stuk hebben ouders
geteekend die nog geen kinderen op
school hebben, zelfs een die in de eerste
vijf jaren nog geen schoolgaand kind
heeft; straks loopt het bedrag dat Wou-
brugge voor die kinderen aan Alkemade
moet betalen over de drie honderd gul
den, een som niet verantwoord tegenover
de andere ingezetenen, een te sterke be
voordeeling van dat deel tegenover de
andere.
De heer Van der Geest is van oor
deel dat voer die kind-eren zich wel meer
interesseeren; hij zou die arme ouders
willen helpen, omdat zij zelf niet het
schoolgeld kunnen betalen, waren er
onder, ze zouden evenals Dr. Willink hun
kinderen zenden waar ze wilden.
De heer H e e n k zou niet op het ge
nomen besluit terug willen komen.
De heer van der Geest, zou toch
gaarne een weg vinden ter bemiddeling,
't zij dat de ouders iets bijdroegen, enz.
De voorzitter is van oordeel dat
als er van de zijde van Roelofarendsveen
belang is om d-e kinderen daar school
te laten gaan, 'er ook dan eenige actie
van daar behoorde uit te gaan, een of
ficieus schrijven van hem omtrent die
zaak werd in den Raad aldaar behandeld
en afgewezen.
De heer van Dam bespreekt de rech
ten der ingezetenen, ook in andere deelen
der gemeente en dat toch ieder het zelf
de recht had, Waar zou het dan toch heen
als ieder zoo behandelde als de bewoners
van dein hoek van de Veen, om als hun
een besluit van den Raad niet bevalt
dadelijk maar gedreigd wordt met een
grensscheiding,, hij vindt zoo'n handel
wijs lang niet netjes.
De heer van der Geest vraagt of
er kans zou zijn dat de Gemeente den
Veenderpolder door die kwestie kwijt zou
raken.
De voorzitter is van oordeel dat
Idie vrees voorbarig is, om een grens
scheiding te verkrijgen, is er meer noodig,
dan een kwestie van schoolgaande kin
deren, tal van gemeenten zijn er waar de
kinderen een grooten afstand naar school
moeten afleggen.
De heer L i e v e r s e vraagt of de Ka
tholieke Ouders dan niet bij Kerk- of
armbestuur kunnen aankloppen om hulp,
dan was de zaak gered.
De voorzitter antwoordt, dat h£t
plaatselijk bestuur gaarne die ouders zou'
terwille zijn, doch dat tot heden niemand
van die zijde op den voorgrond- treedt,
het bezwaar van het overzetveer is niet
het bezwaar, die ouders vinden het on
derwijs te Roelofarendsveen majf in hun
geest als te Woubrugge.
De heer Lieverse vraagt om ver
daging om te zien of uit Roelofarends
veen ook pogingen gedaan worden in
het belang van die schoolgaande kinderen.
De heer van der Voorn, zegt dat 1
April, (de datum dat het contract op
gezegd is,) aanstaande is.
De voorzitter antwoordt, dat de tijd
geen bezwaar is om te onderhandelen.
De heer van derGeest was er voor
het genomen besluit omtrent die kinde
ren maar weder in te trekken.
De heer Van Dam kan daar mede in
stemmen, indien de ouders of anderen
dat mogelijk willen maken.
Het voorstel-L i e v e r s e, om de nadere
behandeling van deze zaak aan te hou
den in stemming gebracht, wordt met
algemeene stemmen aangenomen.
Het Kohier hondenbelasting werd daar
op vastgesteld tot een bedrag van f 171.
Daaiop werd de vergadering tijdelijk
gesloten ter behandeling van den hoofd,
omslag.
Na heropening kwam ter tafel het ver
zoek der stoombootmaatschappijen om
een steiger, liefst het eigendom van de
gemeente.
De heer van Dam vraagt of die zaak
genoeg in voorbereiding was.
De heer H eënk zou de bestaande toe
stand willen behouden.
De heer Peters zou gaarne verbete
ring zoodat men met paard en wagen be
hoorlijk aan den steuger kan komen.
De voorzitter acht het een emeen-
te belang en zou voor een gemeenfestei-
ger zijn, indien de gemeente er geen fi-
nantieele schade door leed. De maat
schappijen moesten zich voor minstens
10 jaren verbinden.
Besloten werd den gemeente-opzichter
de kosten te leten berekenen en de maat
schappijen daarover aan te schrijven.
De voorzitter vraagt f 10 subsi
die voor het „Groene Kruis" en bepleit
het nut van tentoonstellingen die van
haar zullen uitgaan, alsmede dat de ge
meente voerdeel heeft van de afd. alhier,
wegens het ontsmetten van goederen en
vervon van zieken, Na eenige bespreking
toegestaan.
De voorzitter bespreekt het groote
nui van een politiehond, doch de kosten
van aanschaffen zijn gjoot. Verschillende
leden voeren hiervoer het woord.
Daarop wordt den voorzitter verzocht
met andere gemeenten daaromtrent saam
te werken.
Bij de rondvraag bracht de heer Lie
verse ter sprake, de ingezetenen die
buiten de dorpen wonen vrij te stellen
van hondenbelasting.
De Voorzitter antwoordt, dat de
wei dit verbiedt, belasting moet over
alle ingezetenen gelijk verdeeld worden.
De heer v. d. Geest maakt den voor
zitter attent op het onderhoud der spuit
te Hoogmadebij de laatste sneeuw
buien schijnt daar lekkage geweest te
zijn in het spuitenhuis.
De Voorzitter zal er nota van ne
men.
De heer He enk wijst op den slech
ten weg te Hoogmade, nabij de Herv.
kerk aldaar.
De Voorzitter zal de erven Sprong
met het onderhoud belast, er mede in
kennis steilen.
De heer Lieverse vroeg nog inlich
tingen omtrent de schoorsteenbouw.
De Voorzitter zegt dat dit in orde
kormt met de regeling der nieuwe brand
weer.
Daarna sluit hij de vergadering.
Gisteravond hield de vereeniging
schoolpenning haar jaarvergadering in
het gebouw der St. Jozefsgezellenver-
eeniging.
De voorzitter, de Weleervv. heer P.
J. H .Sp;engers opende de vergadering
met het gebed waana hij wees op het
„eenig noodige" als het ware in deze
tijden van beroering in het onderwijs,
waarover de spreker van dezen avond
mr.r in den breede zou uitwijden, het
steunen der katholieke school.
De penningmeester, de Welee. w. Heer
J. M. H. H. Moerel kreeg daarna het
woord tot het uitbrengen van het jaar
verslag waaraan we het volgende ont-
Ieenen
Was er in het vorige jaar een daling
in het bedrag der ingezamelde gelden te
bespeuren, ook dit jaar was de opbrengst
weer beneden het peil van het voor
gaande gebleven en wel met 'n bedrag van
f773.21.
In het geheel was nu ingezameld
f4218.^7 waarvan in de Parochie van
O. L. Vr. Onb. Ontv. f 1692.74, in de
Parochie van St. Petrus f 1349, in de Pa
rochie van O. L. Vrouw Hemelvaart
f 1113.15.
Het laten bezichtigen der nieuwe
school op het Rapenburg bracht op
f63.88.
De achteruitgang weet de penning
meester aan het zich terugtrekken der
meergegoeden, hetgeen hij zeer te be
treuren achtte, daar het toch eereplicfot
is bij te blijven dragen, nu het school
bestuur, aangemoedigd door de ruime
opbrengst der „Schoolpenning" in de
eerste jaren, de last heeft aangedurfd1
van een nieuwe school.
Blijft dan uwe gave offeren, aldus
eindigde de ZEerw. zijn verslag, blijft
de „Schoolpenning" steunen boven al
les, omdat zij beoogt het heil van wat
u lx)ven alles dierbaar moet wezenhet
heil der onsterfelijke zielen uwer kinde
ren.
Na dit verslag, waarvocr den Eerw.
penningmeester met hartelijk applaus
werd dank gebracht hield de HoogEerw.
Deken de volgende rede:
Anders dan in vorige jaarvergaderin
gen vraag ik ditmaal uwe aandacht niet
allereerst of hoofdzakelijk voor onze bij
zondere Leidsche Schoolbelangen, maar
voor de zaak van het Onderwijs in het
algemeen.
Laat ons eerst even het verleden ge
denken. Dat heeft rijn nut. Hopeloos
scheen eens voo^ een veertig jaren tegen
het oppermachtig Liberalisme de strijd.
De godsdie.istloozc Staatsschool moest
vOiksschool zijn, voor de geheele natie de
school. En om dat verderfelijke plan te
verwerkelijken, deinsde men voor niets
te ug. Met de belastingpenningen van
allen bekostigde re vrijzinnige partij het
zoogenaamd neutraal onderwjjs, dat voor
haar alleen bruikbaar was. En Katholie
ken en geloovige protestanten moesten
dan maar uit eigen middelen in hunnen
nood voorzien.
Wat toen gebeurd is, weten wij allen.
Overal in den lande en altijd weer zijri
bijzondere scholen opgericht. Met voor-
hejldige of ie vaardig.ieid en vo.hardiig
hebben de verdrukten zich geweerd, zon
der ooit in het aangedaan onrecht te be
rusten. En zoo dwongen zij ten leste, na
j en, den tegenstander om redelijk te
wj den. Daarvan geeft de subsidiewet
vap Kuyjier getuigenis.
Toch hebben wij geen victorie te roe
pen. Het is er nog verre af. Nog bestaat
er in zake van het Onderwijs geen gelijk
recht. Maar die terugblik geeft althans
moed. En de toekomst ondervragend,
zeggen wij wel voorzichtig met Vondel
„Wie kan Gods oordeel en Voorzienig
heid gron'deeren", maar om er Tii goede
verwachting aan toe te Voegen: „Het
wettig strijden gaat voor 't heerlijk tri-
om feeren."
Zien wij nu om ons heen. In de laat
ste weken zijn er opmerkelijke dingen
gebeurd. Wie hoorde niet van Ossen-
dorp en zijne rede over de volstrekte
neutraliteit. Hetgeen die voorzitter van
den Bond van Nederl. Onder wjjzers te
berde bracht, komt wat 't aanstoote-
lijke betreft hierop neer. In verband
met de houding van onderwijzers bij de
Juliana f eesten, veiklaarde hij het voor.
den ondei wijzer onrechtmatig en ondoen
lijk de kinderen te laten voelen waarom ze
moeten ieestfieren bij de geboorte van
een Koningskindhen te leeren inzien,
waarom het Koningschap de voorkeur
zou verdienen boven de republiek. Der
gelijke dingen, zeide hij, zijn op de la
gere school uit den booze, zijn in strijd
mei den eisch eener verstandige opvoe
ding e i met het recht der minderheden.
Dat was koren dp den molen der so
cialisten. Toen de stedelijke Overheid
van Rotterdam, onder bedreiging van
ontslag, aan ha. e onderwijzers beteeken-
de, dat zij in nationalen geest, met Oran
je en het Koningschap tot grondslag,
oude.wijs moesten geven, hield grootre
denaar Troelstra de proiestrede. Van
andere muzikanten in het neutraliteitsor-
kest, dat nog voortduurt, wordt kort
heidshalve gezwegen. Stippen we alleen
aan, dat de Bond van Nederlandsche
Onderwijzers met overgroote meerder
heid zijnen voorzitter volgt, en dat ook
hier ter stede het meerendeel dér open
bare onderwijzers dien kant is opge
gaan.
Wel heeft middelerwijl het hoofdbe
stuur van genoemden Bond een manifest
uitgevaardigd, dat, niet zonder rechtte
rugkrabbelend" genoemd is bij den eer
sten aanblik, den indruk d^r Ossendorp-
sche rede verzwakt. Maar op de neutra-
liieitsmeeting van laatstleden Zondag te
Amsterdam, waar de bondsvoorzitter de
socialisten als de eenige medestanders in
den strijd huldigde, ontkende hij, Ossen-
dorp, elke tegenspraak tusschen iedevoe-
ring en manifest, en verklaarde hij van
zijne woorden niets terug te nemen. Ove
rigens hebben, buiien dat manifest om,
de meeste bondsafdeeiingen hunne goed
keuring aan het gebeurde gehecht. De
nëuiraliteitsmotie van den Bond is bij
referendum aangenomen met 24S9 te£en
606 stemmen en 150 blanco; en der
halve moet het grootste getal der open-
bai e onderwijzers geacht worden op het
Ossendo.psciie standpunt te staan.
Maar waarom dat hier besproken. Het
gaai buiten ons om, heeft men gezegd,
of mettertijd de liberalen in de gemeen
tescholen het veld zullen ruimen voor de
opdringende socialisten. Dat is niet zoo.
W'ij zijn belanghebbende en belangstel -
lende toeschouwers. Het is ons volstrekt
niet onverschillig op welke wijze de kin
deren worden opgevoed in de staats
school. Daarbij en vooral, valt er uit het
gebeurde het een en ander voor ons te
leeren, bijzonder voor de hardleerschen
onder ons. Eji die zijn er.
Toen het Mandement onzer Bisschop
pen in 1868 aan de Katholieken van Ne
derland den duren plicht voorhield om
voor .een in alle opzichten Katholiek' en
godsdienstig onderwijs hunner kinderen
te zorgen, klonk daarbij de waarschu
wing ,dat het niet katholiek onderwijs
met den dag meer en meer voer onze
kinderen onbruikbaar en uiterst gevaarlijk
dreigde te worden om het dagelijks veld
winnend ongeloof. Maar hoeveel meer
nog dan toen, klemt thans dat bisschop
pelijk wond de roomsche gewetens.
Want klaar als de dag openbaart zich nu
in tal van openbare onderwijzers het so
cialisme. Alleen om dat stelsel gaat het
in de rede van Ossendorp. En wee de
schol-en, waar met het gezag en het aan
zien van den opvoeder aan de veredeling
van den volksgeest en de vorming van het
hart gearbeid wordt op socialistenmanier.
Wanr het socialisme is de vernietiging
van al het edele en verhevene in den
m-ensch, het grootste zedelijk bederf in
onze maatschappij, de geestelijke onder
gang van velen
En niemand bewere, dai de socialist
onderwijzer bij de kinderen zijne beginse
len wel zal opbergen om geen aanstoot
te geven. Burgemeester -en Wethouders
van Rotterdam noemden het in hun cir
culaire onaannemelijk, dat een onderwij
zer in de school zal handelen in strijd
met hetgeen hij bui .en de school in het
openbaar verdedigt. Zoo is het. Op ge
noemde neutraliteitsmeeling verklaarde de
bandssecretaris van geen bijbel op schooi
te willen weten, maar moest liet, dan zou
hij de bijbeischc vernalen aan de kinderen
als sprookjes voorstellen. Ja, neutraal on
derwijs, onderwijs zopder kleur, onder
wijs, waarin d»e geestesrichting van den
onderwijzer als een gedresseerd hondje
dood gaat liggen, is onzin en onmogelijk
heid.
Hoe het in het bijzonder voor de Os-
sencorpsche partij ondoenlijk is haren
aard fce verbergen, blijkt genoeg uit haar
manifest. Opzet ervan is aan te toonen, dat
de Bond geen*socialistische strevingen be
zit. De bondsleden, wordt daar verze
kerd, willen bij de kinderen eerbied voor
wet cn overheid en grondwettig hoofd
va,i4 dep slaat aap kweeken. Als men dat
zoo hoort, varen ze met Burgemeester en
Weth. van Rotterdam in écn schuuitje.
Let echter op het einde. Die stedelijke
overheid, welke aan hare onderwijzers
ambtenaren een onderwijs in nationalen
geest voorschijft en de on willigen met ont
slag bedreigt, heeft volgens hen groot on
gelijk. Zij maakte zich schuldig aan grove
rechtsverkrachting en aanslag op de
grondwettelijke vrijheid. En heel dat ver
weer mist dus klaarheid en waarheid.
Heel dat verweer, dat stout en boud be
gint met de ontkenning van socialistisch
bedrijf, verloopt zoo in de verdediging
der roode neutraliteit.
Laat ons nu verder van dat schoolru-
moer zwijgen om ons nog eens te herinne
ren wat ter zake van het onderwijs room
sche plicht is.
Het onderwijs, waar de invloed van
de Kerk en den godsdienst is verbannen,
het zoogezegd kleurloos of neutraal on
derwijs mag door de katholieken niet
goedgekeurd, veel minder nog aangepre
zen of ten nadeele van het Katholieke
onderwijs bevorderd worden.
In een enkel geval ,als namelijk de ge
legenheid voer het noodige onderricht op
een roomsche school ontbreekt, kan van
dat onderwijs gebruik gemaakt wprden,
altijd echter op voorwaarde, dat er niets
onderwezen werde in strijd met den gods
dienst en de zedeleer.
Het vertrouwen dei Katholieken alleen
waardig is het onderwijs, waar het maat
schappelijk onderricht met het godsdien
stige ten nauwste verbonden is, waar het
Katholiek beginsel in alles zijn invloed
doet gevoelen en geheel dat onderricht
doordringt. Kortom alleen de roomsche
school kan onze school zijn.
Wie zich zou inbeelden zijn plicht te
hebben vervuld mei een bepaald godde
loos en verderfelijk onderwijs te vermij
den, vergist zich. Wie vrijheid van keu
ze denkt te hebben tusschen staatsschool
eh eigen school, en daarnaar handelend,
aan het godsdienstloos onderwijs de voor
keur geeft, doet verkeerd. Eerst dan toont
iemand zich waarlijk katholiek, wanneer
hij voor een degelijk katholiek onderwijs
zijner kinderen, zooveel mogelijk, zorg
draagt.
Dit alles is bijna letterlijk uit het Man
dement onzer Bisschoppen. Ten volle ook
de aandacht waardig blijft dan de verma
ning, dat de ouders, die moedwillig de
staatsschool voor hunne kinderen verkie
zen. „Hoe, vragen Bisschoppen, zouden
„die ouders hun gedrag voor God kun-
„nen verantwoorden? Is hun kind niet
„voor alles een Christen, een kind Gods,
"een lid der Katholieke kerk? Heeft God
„het hun niet vooral geschonken, opdat
„zij het, Hem ter eere, in geloof en hei
ligheid voor den hemel zouden opvoe-
„den? En zij laten zonder vrees een zoo
„onoverlreffelijk middel om in de groote
„zaak te slagen, ongebruikt? En zij be
ijveren zich niet, om althans voor een
„gedeelte zich van die gewichtige taak
„te ontlasten op anderen, die doen zullen
„wat zij niet bij machte zijn genoegzaam
„door zichzelven te doen?" En hoort nu
het slot van het Bisschoppelijk woord:
„Ieder moge voor zich de redenen we-
„gen, die hij meent te kunnen hebben
„om zoo te handelen (om zijne kinderen
„naar niet katholieke scholen te zenden)
„maar hij wege ze in de schaal des hei-
„ligdoms, voor de oogen van God. Wat
„ons betreft, wij nemen niet op ons, ie-
„mand hieromtrent lichtelijk gerust te
„stellen."
Aan dat zwaarwichtig woord behoeft
niets toegevoegd. Houden wij het in eere.
Herhalen wij het, waar dat past, geeft bij
anderen, die blijkbaar den ernst ervan
niet begrijpen en aan den plicht der chris
telijke ouderliefde met groot gevaar voor
hun eigen ziel ,niet voldoen. Houden wij
het in eere. Onze Bisschoppen hebben het,
gelijk zij verklaren, hunne verantwoorde
lijkheid bij den Oppersten Rechter ge
dachtig, gesproken, na eerst 's hemels
verlichting afgesmeekt en rijpelijk beraad
slaagd te hebben. En in de volle uitoefe
ning van hun opperherdërlijk gezag heb
ben zij het gesproken, in den naam van
Christus. Houden wij het dan in eere,
en aitijd meer. Blijven wij voor ons Katho
liek onderwijs werken en bidden, ijveren
en offeren.
En met een groot hart dat gedaan
Geen liefdewerk, zoo schoon en lofwaar
dig, zoo nuttig eai noodig het kan niet
genoeg herhaald als het werk onzer
scholen. Waar, bij het neutraal onderwijs,
minder aan den godsdienst de aandacht
wordt gegeven dan aan regen of mooi
weer; waar de godsdienst o zoo eerbiedig
wordt doodgezwegen, daar besluipt zeer
gemakkelijk eerst onverschilligheid in het
geloof, koelheid en twijfel, dan minachting
en ongodsdienstigheid die harten der kin
deren daar wordt zeer gemakkelijk in het
opkomende geslacht het heilig geloof min
stens geschokt en verzwakt. En onze kin
deren hebben een sterk geloof noodig,
een grondige godsdienstkennis vooral in
onze dagen, nu de geloofswaarheid ons
wordt betwist, zegt Mgr. Gibier, als een
hoop graan, waaraan de muizen knab
belenals een kleed, dat men ons wil af
rukken; als een huis, dat men steen voor
steen afbreekt. Zij hebben een sterk geloof
noodig, niet het minst ook omdat de ver
lokking ten kwade zoo sterk en veelvuldig
is in onze dagen. Of leert de ondervinding
van iederen dag ons niet, dat het zelfs
met de volle wapenrusting van den gods
dienst altijd een moeitevol werk blijft zijne
hartstochten te bedwingen en de verlei
ding te weerstaan. Blijven wij dan, en
met een groot hart, voor ons Katholiek
onderwijs werkeji en bidden, ijveren -en
offeren; bewaren en verdedigen we zorg
zaam in onzfc kinderen het erfdeel der
Vaderen, ons heilig Geloof.
Nog een enkel woord tot besluit. Nal
het verslag van den penningmeester kan
het kort zijn. Ook ons schoolbestuur ont
ving dit jaar groote giften, eerstens die,;
waarvan in de vorige jaarvergadering mel
ding gemaakt is, te weten de vijfhonderd!
gulden, gelegateerd door den heer Wil
lem Koblenzweij, en de duizend gulden,-
welke op den avond zelve dier vorige jaar
vergadering werden toegezegd. Daarbij
kwam dii jaar nog een andere, even
aanzienlijke gift van duizend gulden. Gaar
ne zeggen wij hierbij hartelijk dank voor
die vorstelijke gaven, in de hoop, dat die
voorbeelden navolging zullen vinden.
Ook acht ik het een aangenamen plicht
openlijk dank te betuigen aan het bestuur
van de schoolpenning en aan de koliek-
tanten en zelatricen van het Liefdewerk.
Het schoolbestuur, aat hun bereidvaardi
ge hulp niet missen kan, wenscht huif
vooral waakzamen ijver en nooit ontmoe
digde volharding in die vervulling der ver
dienstelijke taak, bij het zamelen dergioo-
te en kleine aalmoezen.
In onze parochiale scholen ontvangen]
thans onderricht zevenhonderd en twintig]
kinderen. De oude school met vijftien
onderwijzers behalve het Hoofd heeft
565 leerlingen, waarvan 362 op school'
Pelikaanstraat en 203 op school Haar
lemmerstraat. De nieuwe school op het
Rapenburg met zes onderwijzers be
halve het Hoofd heeft 154 leerlingen. Uit
dien staat blijkt, dat er voor het Ka
tholiek Onderwijs hier ter stede veel ge
daan is en ook dat er het aantal
Rcomschen in aanmerking genomen
nog veel te wenschen overblijft.
Wat dan uit het Bisschoppelijk Man
dement werd aangehaald en in het ge
drukte jaarverslag te lezen zal staan ,-
worde nog eens hoop ik, door veleri
goed overwogen en ter harte genomen.
Het Schoolbestuur blijft doen wat het
kan. Maar met geestdriftige voortvarend
heid en vroom Godsvertrouwen alleen!
komen wij er niet, wat ook sommigen
beweren. Verstandig beleid is allereerst
noodig. Zulk een zaak als ons onderwijs
vraagt veel meer offervaardigdheid dan de
meesten beseffen kunnen. En de voor één
oogenblik oplaaiende geestdrift helpt
lichtelijk.... van den wal in de sloot. Ook
het vertrouwen .op God is hier niet ge
noeg. Wij moeten dat hebben, o zeker,
maar: help u zeiven, dan zal God hel
pen. Vertrouwen op God, o ja, maar te
gelijk door allen de plicht vervuld van
welwillende samenwerking en blijmoe
dige offervaardigheid. Anders wordt het
vertrouwen vermetel.
Toonen wij derhalve voor het werk
onzer scholen hartelijke en werkdadige
balangstelling op de beste wijze door te
bidden en te offeren. De dubbele ga
ve van ons gebed en van onze aalmoes
zal wonderen doen.
Door daverend applaus betuigden de
aanwezigen hunne instemming met het
gesprokene, waarna de Eerw. voorzitter
den spreker dankzeggend, de hoop uit
sprak dat velen deze rede tot richtsnoer
zullen nemen, ter bestrijding van hen die
meenen hun kinderen wel naar de open
bare school te kunnen zenden. En dit
zal nog beter gaan wanneer de Iederi
deze rede straks gedrukt in het jaarver
slag zullen vinden. (Om dit doel te be
vorderen hebben wij gemeend de rede
in haar geheel te moeten opnemen. Red.)
Na nog vermeld te hebben dat binnen
kort een circulaire om meer steun zal wor
den rondgezonden en de aanwezigen op
gewekt te hebben voor het goede doel
naar vermogen te ijveren sloot de Eerw.
voorzitter de vergadering met gebed.
Te Rijsel is op het oogenblik
dat hij den trein naar Brussel wilde ne
men een Belg aangehouden, die van spi-
onnage verdacht wordt. De Belg, een;
man van 28 jaar, Tony geheeten, af
komstig uit Molenbeek St. Jan, die tot
dusver zijn brood had verdiend door les
te geven in het boksen, had allerlei fo
to's van forten rond Rijsel in zijn zak
en bekende naar thans uit Parijs wordt
gemeld, dat hij zich sedert veertien da
gen aan spionnage had schuldig ge
maakt. Hij was reeds lang in de misère
geweest, daar het boks-onderwijs geen
droog brood gaf en zoo had hij het aan
bod aangenomen van twee personen, die
'hem de mogelijkheid openden veel geld
te verdienen als hij Duitschland ter wille!
wilde zijn. Ze namen Tony mee naar,
Brussel, waar ze hem in kennis brach
ten met iemand die Gustaaf heetteon
der dezen naam zou zich een Duitsch
hoofdofficier schuil houden. Gustaaf had
Tony o.m. gevraagd hem fotografiën te
bezorgen van de versterkingen en forfeit
in de buurt van Rijsel. Tony deed1 zijn
eerste reis naar Brussel sinds hij spion;
geworden was. Zijn aanhouding te Rijh
sel was te danken aan zijn medeplich
tige, die in dronkenschap het spionnage-
geheim uitgebracht had.
Tusschen de dorschmachinej
Zaterdagmiddag geraakte de echtgenoo-
te van den landbouwer B. in de „Kruisi
berg" te Doetinchem tusschen de in wem
king zijnde dorschmachine.
Niettegenstaande spoedig hulp ,werq
verleend, is de vrouw Zondag aan d^
bekomen verwondingen overladen;.
