BUITENLAND.
Yolanda.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorend
bij De Leidsche Courant
van 12 Februari.
Uit de Pers.
:*L~
Maling aan de wet.
In' „Het Volk" komt een artikel Vöör,
fjdat een aanval behelst op het Ministerie
,en de Coalitie, en waarin vooral wordt
[opgekomen tegen het wetsontwerp inza-
'Jce echtscheiding. Men begrijpt, dat het
'blad voor de vergemakkeling vanl de
echtscheiding is. Het blad vindt het ook
Jieel niet vreemd, dat de Vrijzinnigen te
gen het streven van dit Kabinet opko
ken; wordt het ontwerp wet, dan zal
')die wet hen knellen. Met het prpletariaat
'jBtaat het anders:
„Voor de arbeidersklasse staat de
zaak eenigszins anders. Voor haar is
jde wet van den burgerlijken klasse-
staat in zoo menig opzicht een werk-
tuig van onderdrukking, zoo zelden1
een middel tot bescherming, dat zij
in de zaken van het dagelijksche leven
2ich poogt te redden zonder de wet.
Bij de verbreking van' den huwelijks
band zal zij zich tevredenstellen met
een wettelijk ongeregelden toestand,
eeft drang van liet leven volgen, en
maling hebben aan de wet. Met be
hulp van de overheid kan haar dan me-
1 nige nieuwe kwelling worden be
zorgddat kan slechts tot gevolg heb
ben haar opstandigheid tegen de wet
geving der bourgeoisie in het alge
meen ,het maakt haar ontvankelijker
ivoor de levensbeschouwing van het
Iproletariaat, die sociaaldemokratie
heet."
'Zal dat in den toekomststaat óók ge
oorloofd zijn, „maling" te hebben aan
(wetten, die ons niet aanstaan Of zul
len we dan slechts wetten ontvangen,
yan wier zegenrijke werking we allen
overtuigd zijn? vraagt de „Standaard"
terecht.
Duitschland.
Leven bij de gratie van ontevreden
heid en haat.
't Was op 't jongste socialisten'-conL
gres in Duitschland, nu enkele weken
geleden gehouden, dat Bebel zeide:
,,Wij verliezen het vertrouwen der ar
beiders, indien wij ophouden^ tegep dp
\t,Begrooting te stemmen."
Deze woorden beteekenen
Wij, socialisten, leven van de Onte
vredenheid. Wij maken van onze men-
-schen haters der bestaande orde van
zaken.
Die haat moet steeds worden geVoèd
Idoor alles tegen te werken en verdacht
te maken, wat van de regeering komt.
Gaan wij nu met een regeering wer
ken,. dan houdt dat weder de ontevreden
heid op. En dan verliezen wij de men-
schen, .die wij eenmaal tot ontevrede
nen hebben gemaakt.
Wat 'n smakkert van een kerelEed
Idie het er zelf goed van neemt om an,-
(deren in, het ongeluk te storten.
(Volksb.)
Frankrijk.
In de Kamer is de laatste dagen, bij
'de behandeling van de oorlogsbegroo-
ting, ook over de bestuurbare luchtsche
pen voor militaire doeleinden gesproken.
Geen enkele spreker heeft trachten te
bestrijden, dat Frankrijk op het gebied
van luchtvaart bij Duitschland achterstaat,
hoewel de republiek in deze den weg
gebaand heeft. De Temps vreest, dat men
zich wat al te gemakkelijk bij die meer
derheid van Duitschland heeft neergelegd.
[Het ministerie van oorlog wil niet te veel
toezeggingen doen, vóór het de modellen
bezit, die zoo dicht mogelijk het vol
maakte naderen. De Temps weet niet of
dit wel het goede stelsel is. Ook de Duit-
sche staf erkent, dat de Duitsche bestuur-
FEUILLETON.
•5)
Maar hoe gezellig dit gondel-interieur
jook was,'de zware lucht daarbinnen be
klemde mij toch, en mijn eerste werk was,
ide atlasgordijnen weg te schuiven en de
glazen vensters te openen. Buiten was
het warm en zacht, en ik had na de lan
ge spoorreis liever in een open gondel ge
varen. Maar wat hielp dat? Luigi praat
te voor de deur met den gondelier, maar
ïk verstond er niet veel' van, eigenlijk al
leen de dikwijls terugkeerende woorden,
s,marchesa" en „marchese". De frissche
avondlucht, die nu toch over het water
begon te strijken, maakte mij verlangend
Ier meer van te genieten, en ik opende de
deur van het kamertje, waarvoor Luigi
[juist plaats nam, terwijl de gondelier op
het achtergedeelte van den gondel dezen
yan den trap afstiet.
„Is dit het „Canale grande?" Vroeg
|k, naast de deur gaande zitten, maar
Voor nog een antwoord volgen kon, ont
ving de gondel een schok, die hem zeer
Onaangenaam deed kantelen, doordat op
feet ppgenfclijc v,an afvaren, een manlijk#
bare luchtschepen het ideaal nog geens
zins verwezenlijken. Maar dat heeft nu
Duitschland toch niet belet luchtschepen
te bouwen en den dienst daarvan te or-
ganiseeren, juist alsof uien met volmaak
te instrumenten te doen had. Niet geheel
volkomen luchtschepen zijn beter dan
geen luchtschepen. In geval van nood
zouden ze hun nuttige rol spelen en in
vredestijd dienen ze pm de bemanning
te oefenen.
,Wat er in 1870 met onze artillerie is
gebeurd verzucht de Jemps moest
ons ten minste een les geweest zijn,
Italië.
Een Pauselijk woord.
In den particuliere correspondentie
meldt Het Centrum:
De predikers der Vastenmeditaties en
de pastoors van Rome zijn hedenmorgen,
7 Febr., door Z. H. Paus Pius X in pu
blieke audiëntie ontvangen.
Juist hadden de Vastenpredikers in de
handen van mgr. Ceppetelli, vice-gerente
van Rome, hunne geloofsbelijdenis her
nieuwd, als de Paus tegen 11 uur de
groote Consistoriezaal binnenkwam en
op den pauselijken troon plaats nam.
Dan hield Rome's Paus zijn vasten-
predikatie, een echt herderlijk woord van
den opperherder aan hen, die met hem
Christus kudde moeten bewaken. Hij
Wendde zich eerst tot de predikanten en
drukte op speciale wijze hun op het hart
toch bovenal te onderrichten, wijl het een
diep te betreuren feit is, dat maar al te
dikwijls de kennis der grondwaarheden
van onzen H. Godsdienst bij de groote
massa des volks ontbreekt. Verliest u
zeiven dus niet in ijdele phrasen, maar
overweegt wel, dat uw eerste plicht is
te handelen volgens Jezus' woord: *,Do-
cete", (onderwijst).
„En gij, mijne dierbare medearbeiders
in Christus' wijngaard zeide Z. H. zich
wendende tot de pastoors van Rome die
rechts van den pauselijken troon stonden
geschaard bedenkt toch de allergroot
ste noodzakelijkheid van eene godsdiensti
ge opvoeding en van het godsdienstonder
wijs.
Dit punt beveel ik bijzonder bij u aan,
want weet wel, gij en ik zullen over dit
allergewichtigste punt van ons ministerie
voor den eeuwigen rechter strenge reken
schap moeten afleggen. Ik weet wel, hoe
moeilijk het is, een relatief groot aantal
kinderen te verzamelen, die het gods
dienstonderwijs geregeld bijwonen. Maar
dat dispenseert u niet van den plicht om
met alle middelen dit treurige gebrek
trachten te verhelpen. Spaart geen moei
te de kinderen uit uwe parochie bijeen
te roepen en voor het waardig ontvangen
der H. Sacramenten goed voor te berei
den. Geen pastoor zal in het voorberei
den en in stand houden van 't catechis
mus onderwijs ooit te veel ijver toon en.
en uit mijnen naam zult gij dit aan de
andere priesters mededeelen, die u in dit
heilige apostolaat ter zijde staan".
Met groote energie heeft de opperste
herder in Jesus Kerk, de Paus van Rome
deze ware priesterlijke woorden tot zijn
medestrijders en medebewakers van
Christus kudde gesproken. Het is weer
echt Pius, pie spreekt: de man doorgloeid
van apostolisch vuur, de Paus, die voor
al het innerlijk leven in Jesus Kerk wil
hernieuwen, renovare omnia in Christo.
Oostenrijk.
De minister van handel heeft bij het
Oostenrijksche huis van afgevaardigden
ingediend een wetsontwerp tot verbod
van nachtarbeid van vrouwen in industri-
eele ondernemingen, zooals bepaald
is in het ontwerp tot tenuitvoerleg
ging van de Berner Conventie van 1908
waartoe Oostenrijk-Hongarije js toege
treden.;
Rusland.
Sneeuwstormen.
Voor den tweeden keer van deZe maand
is West-Rusland geteisterd door een aan
tal sneeuwstormen met rampzalige ge
volgen. In vele deelen van het land is het
verkeer verstoord en de bijzonderheden
gestalte direct van het platform in! den
gondel was gesprongen.
Als ik na den eersten schrik överi
deze brutaliteit eene scheij>e terechtwij
zing van Luigi verwacht had, vergiste
ik mij zeer, want de goede man' sprong
integendeel, met eene voor het even
wicht van den gondel zeer gevaarlijke
levendigheid in' de hoogte en maakte
eene diepe buiging. De indringer stiet
zonder eeh woord te zeggen de door
mij geopende deur voor mijn neus toe
en begon met Luigi een op zoo vlug
gen toon gevoerd gesprek, dat ik er
geen woord van! verstond, geheel af
gescheiden van het feit, dat zij hunne
stemmen opzettelijk dempten;, dat ik hee-
lemaal niets kon hooren.
Terwijl ik bevend van schrik in' mijne
kooi zat, en als een kalf aan een touw
moest wachten tot het den' gondelier
zou behagen af te varen1, werd de deur
weer geopend, de zeer hooge gestalte
van den indringer drong zich1 naar bin
nen en ging dood bedaard naast mjj
zitten. ij' r
„Vergeef mij, mejuffrouw, deze zdnL
derlinge voorstelling", zeide hij, den
hoed in de hand, in vlekkeloos Duitsch.
„Wij waren bestemd den gondel samen
te gebruikenik had nog het een en
ander aan het station te doen, en deze
We SKSKS?» .BW. «a Wskwja
over ongelukken zijn moeilijk te verkrij
gen, maar men bericht, dat meer dan 100
personen ziin oïïxgekofnen.
Amerika.
Marteling.
De Vereënigde Staten mogen in sommi
ge opzichten aan de spits gaan van den
vooruitgang, in andere komen zij ver ach
teraan bij de werkelijk beschaafde landen.
Tal van malen in deze laatste jaren is
in de kolommen! der Amerikaansche bla
den melding gemaakt van en geprotes
teerd tegen het optreden van politieman
nen, die door marteling aan verdachten
of onwillige getuigen bekentenissen ont
wringen. De New-Yorkers noemen dat
„ondervraging in den derden graad". Van
overheidswege wordt dat procédé welis
waar niet openlijk goedgekeurd, maar dan
tpch oogluikend toegelaten.
Nu dezer dagen weer geven de New-
Yorksche bladen uitvoerige bijzonderhe
den over zoo'n geval. Een Finsch meis
je, Emilia Sara, werd in hechtenis geno
men onder verdenking van medeplichtig
heid aan den vermoedelijk en moord, ge
pleegd op een mevr. Johansen, uit New-
York. Na 18 uur lang volgens het systeem
derde graad te zijn oewerkt, gaf het meis
je ophelderingen aan de politie, welke
er toe zullen kunnen leiden, dat de we
duwnaar als moordenaar wordt vervolgd
Het meisje werd bewerkt op de volgem
de manier. Na in een cel te zijn gebracht
werd zij door de politie ondervraagd, 18
uren lang, waarbij de politiemannen el
kaar telkens aflosten.
Het „verhoor" begon 's Maandagsmid
dags om drie uur en duurde, zonder één
oogenblik rust voor de ondervraagde tot
middernacht, 's Morgens 9 uur werd het
„verhoor" voortgezet. Eenig ontbijt was
aan het meisje niet gegeven. Toen dat
zoo geruimen tijd had geduurd, werd de
vrouw meegenomen naar het lijkenhuis,
waar haar de doode werd getoond. Maar
nog altijd bleef zij volhouden, niets te
weten van het gebeurde. Toen werd zij
gebracht naar den rechter van instructie,
die haar dadelijk aan een zeer langdu
rig verhoor onderwierp. Nog altijd had
men haar niets laten gebruiken; en ten
slotte waren haar lichaamskracht en de
geestkracht gebroken en bekende zij, dat
Johansen haar had verteld zijn vrouw
te hebben vermoord.
Het spreekt van zelf dat aan een beken
tenis, op een dergelijke wijze verkregen,
geen of weinig waarde kan worden ge
hecht. Tal van lieden, die werkelijk niets
te bekennen hebben, zullen ten slotte
maar ja en amen zeggen op al wat hun
gevraagd wordt, „om er maar van af te
zijn.''
Natuurlijk heeft de politie mét deze
ondervraging in-den-derden-graad ook
dikwijls belangrijke mededeelingen ver
kregen, maar het stuitend en in alle op
zichten verwerpelijk karakter van de toe
gepaste middelen is niet weg te redenee
ren.
De ondervraging-onder-tortuur is inöti-
ze dagen toch werkelijk niet meer toe
laatbaar; althans, d,at zou me* zoo zeg
gen.
Een uitbarsting.
Een ramp wordt uit Middeh-Amerika
gemeld. De vulkaan Poass in Costa Ri
ca, die langen tijd niet gewerkt heeft,
is plotseling heftig aan 't werken gegaan.
Vruchtbare landen werden door lavamas
sa's overstroomd, die alles verwoesten
wat hun in den weg kwam. Uitgestrekte
aanplantingen werden totaal vernield. De
dorpen in den omtrek zijn alle uitgestor
ven, daar de inwoners door een paniek
aangegrepen, in overhaaste vlucht hunne
huizen hebben verlaten. Men meldt, dat
velen bij de ramp moeten omgekomen zijn
echter zijn natuurlijk nog geen nauw
keurige bijzonderheden bekend. Rots
blokken van honderd kilo werden door
den vulkaan twee mijlen ver weggeslin
gerd.
De stad Cabadiela Is geheel onder de
asch bedolven en de geheele landstreek
Latecheri is door rotsblokken en lava-
stroomen verwoest.
bijna van door gegaan, als ik niet een
beetje grooten sprong gewaagd had.,
Veroorloof mij, mij zeiven voor te stel
len Doktor Marino. Ik ben de secre
taris van den marchesa della Spada".
Ik boog een weinig koel het hoofd',
maar kon toch moeilijk anders dan eeni-
ge beleefde woorden zeggen op deze
verklarende verontschuldiging of ver
ontschuldigende verklaring, want deze
secretaris was zoo geheel het t|ype van
een gentleman ,,d'at ik tegenover hem
slechts tot mijn eigen: nadeel de gepi
keerde had kunnen spelen. f
„Goeden avond doctor I" antwoorde
ik "dus beleefd. „Vaart gij ook naar de
Casa Spada t j
„Zeker juffrouw, h'et schijnt dat wij
daar dan1 voorloopig huisgenooten zullen
zijn",' was het beleefde antwoord. „Ik
ben sedert twee dagen in Venetië, om
in opdracht van den marchese, studies
in het huisarchief te maken eii hoorde
vandaag tot mijne verbazing, dat de
marchesa u naar hier gezonden heeft".
„Waarom tot uwe vertjazing,dpktor?;'
vroeg ik| vroolijk. j
„Octy omdat sedert mënsChenheüge-
nis geen gast meer op den drempel van dit
huis betreden heeft", was het antwoord.
„De familie heeft een vooroordeel te
gen het Palazzo daartegen is pu
ccuuiaal ftiefe d^u", - -
K. S. A. en het Bureau voor
Vakorganisatie.
Inzake de gewenschte plaats van ves
tiging van het Bureau voor Vakorgani
satie kennen de lezers onze meening, die
stond tegenover die der „Nieuwe Haart.
Courant."-
We vinden verder het „Dgbl'. v. Noord-
br." en ook „De Tijd" aan onze zijde>.
Het Haarlemsche blad had aan het
„Dagbl. van Noordbr." de vraag gesteld:
„of wil het Dagblad soms, dat alle
Katholieke landelijke organisaties in het
Centraal Bureau der K. S. A. bijeen zul
len kruipen?"
Op deze vraag antwoordt het „Dag
blad van Noord-Brabant" o. m.
„De N. H. Ct." schijnt het een be
spottelijk denkbeeld te vinden, indien
alle landelijke organisaties haar centrale
bureaux onderbrachten in het huis der
K. S. A.
Welnu, er zijn velen, die, na ernsti
ge overdenkingen tot de overtuiging
zijn gekomen, dat de toekomst der K.
S. A. in die richting ligt. Men kan niet
zeggen, dat daarheen gestuurd moet
worden, want zulke zaken laten zich
niet dwingen. De omstandigheden die
nen hier te helpen. Maar dat het een
mooi toekomstbeeld is: de K. S. A.
omringd door verschillende katholieke
organisaties, die organisaties zelfstan
dig arbeidend elk op eigen terrein, de
K. S. A. deze alle omvattende ter be
vordering der algemeene katholieke be
langen, het kan a L niet worden
ontkend.
Als een eerste stap naar dit schoone
toekomstbeeld begroeten wij de vesti
ging van het Bureau der R. K. vakorga
nisatie te Leiden.
.Wij zeggen niet, dat de andere orga
nisaties nu dadelijk dat voorbeeld moe
ten volgen.
Maar dat zij het zullen doen, als de
omstandigheden er toe leiden, hopen
wij van harte."
Hieraan voegt j,de Jijd" toe:
ï,Voor de meer ingewijde is de
quaestie, welke het „D. v. N.-B." hier
voor het eerst openlijk ter sprake brengt,
niet nieuw meer.
Het denkbeeld van de hvelen", die alle
katholieke landelijke organisaties in het
huis der K. S. A. te Leiden willen sa
menbrengen, heeft veel aanlokkelijks.
Bedoeld kunnen evenwel alleen die or
ganisaties zijn, welke geen politiek ka
rakter dragen, wijl onze Kiesvereenigin-
gen geheel buiten den invloed van de
K. S. A. behooren te staan, om te be
letten, dat de politieke en de sociale ac
tie te zeer onder ééne leiding komen.
Dit spreekt van zelf en onze opmerking
heeft dan ook geen andere bedoeling dan
het denkbeeld van het „D. y» N.-B." na
der te preciseeren.
Deze scheiding eenmaal op den voor
grond gesteld, lijkt de vestiging van de
Bureaux der verschillende katholiek-so
ciale organisaties te Leiden een voorstel,
dat alleszins nadere overweging verdient.
Het doel der K. S. A. is immers geen an
der dan de katholieke sociale actie in hare
verschillende vormen en vertakkingen
krachtig te bevorderen en door kundige
voorlichting in het goede spoor te houden.
De K. S. A. zal op de organisaties,
welke onder haar ressorteeren, des te
krachtiger kunnen inwerken, naarmate
beide nauwer met elkaar in verbinding
worden gebracht.
Die nauwe aanraking mag natuurlijk
niet plaats hebben ten koste van de auto
nomie der organisaties, welke zich aan
sluiten, maar wij mogen aannemen, dat
deze er zelf wel voor zullen zorgen, dat
hare zelfstandigheid bewaard blijft.
Worden eenmaal de Bureaux van alle
organisaties, welke daarvoor in aanmer
king komen, naar Leiden verplaatst, dan
is, dunkt ons, tevens het bezwaar opge
heven, dat de „N. H. Ct."- deed gelden.
Dit bezwaar kwam immers hierop neer,
dat de Katholieken, die andere (soms te
genstrijdige) belangen te behartigen heb-
„Ik vind het verrukkelijk hier te moe
ten wachten", riep ik. „Venetië is het
doel mijner stille wenschen sedert t
o, sedert eeuwige tijden, en nu hier
een oud paleis te mogen bewonen, dat
gaat zelfs mijn stoutste droom en-, te bo
ven. Is de Casa Spada mooi?"
„Volgens mijn oordeel is zij godde
lijk", zeide doctor Marino levendjg.
„Het is eigenlijk zonde, zulk een mees
terwerk van architectuur, aangevuld met
de meesterwerken van iedere kunstrich
ting te laten stilstaan t— ter wille van
een gril. Maar waarom gaan wij niet
verder? Luigi. Wiaarop wordt nog1 ge-
waélit i
„Op het bevel tot den afvaart", stot
terde de oude dienaar.
„Nu, laat ons dan spoedig gaan. Ten
minste .wanneer gij het goed vindt, me
juffrouw
„Heel gaarne", antwoordde ik.
En nu voeren wij niet, neen, wij vlo
gen over het water, geluidloos, licht als
op vleugels. Mijn reisgenoot had den
hoed nog in de hand, en keek naar bui
ten, zoodat ik hem tenminste kon aan
zien .enj constateerde dat hij nog jong
was, al was hij misschien wel over de
dertig, en een zeer sympathiek gelaat
had, dat zonder bepaald mooi te zijn,
edel besneden was, met een open ener
gieke .uitdrukking, waarmee 4e
ben dan die, welke de R. K. Vakorganisa-i
tie nastreeft? door de nauwere verbinding
van de laatste met de K. S. A., van de
K. S. A. zullen afkeerig gemaakt worden*.
De katholieke georganiseerde patroons*!
middenstanders en landbouwers zouden;!
eventueel dan in gelijke mate als de;
arbeiders van de voorlichting en den steun;'
der K. S. A. kunnen partij trekken. ErJ
is dan geen voorrang, geen schijn zelfs.;
voor eenzijdige bevoorrechting.
De voorafgaande beschouwingen be- j
schouwingen bedoelen te doen uitkomen*'
dat die concentratie niet in strijd is met|
maar veeleer in de lijn ligt van de groot*:
taak, welke de K. S. A. volgens harej!
statuten en de intentiën van hare beguiyi
stigers te vervullen heeft."
Twintigduizend gulden.
Amsterdams Burgemeester zal nu eeö;
salaris van f20.000 ontvangen. fl5.00Q;
als tractement en f5000 voor gemis van-
ambtswoning. Het hoogste ambtelijk trac-'
tement dat in Nederland wordt uitbetaald^1
Een Minister ontvangt slechts f 12000 en-
in Den Haag is het voorwaar niet goed*
kooper leven dan in Amsterdam.
Nu gunnen we dit hooge tractement
den nieuwen burgemeester van heelec
harte. Maar toch zij opgemerkt, dat hi et
mee een beginsel is aanvaard van verre'
strekking. Het beginsel n.l. dat ook bij de,
Staatsambten of Gemeenteambten het
tractement volstaan moet om er in zijnj
positie van te leven.
Dusver gold dit beginsel niet
Vooral hooge Staatsambtenaren oiifc^
vingen slechts een kleinen bijslag, en efi
werd op gerekend dat ze hoofdzakelijk;
leven konden van eigen middelen. De le-j
den van den Hoogen Raad, van den Raad
van State, enz. ontvangen nog steeds niet
meer dan f5000; een som waarvan geen,
hunner naar zijn stand in Den Haag kan
leven.
Vindt nu het nieuwe beginsel ingang
dan zullen alle deze soort tractemente*
een sterke verhooging moeten ondergaan.;
Voor alle budgetten saam zal dit uiteraard
een zeer aanzienlijk bedrag aan meer-»
dere uitgaven opleveren.
En toch, dien weg wil men blijkbaar uit:
Ook wie geen eigen middelen bezit, moef
elk staatsambt bekleeden kunnen en naar
zijn stand leven. (Std.^
Mobilisatie-maatregelen in 1904.
Naar aanleiding van hetgeen de heef,
Van Löben Seis Donderdag na het afleg-
gen der verklaring van den minister va*
buitenlandsche zaken nog heeft opge
merkt omtrent de in 1904 in Den Helder
in 't geheim genomen bijzondere voor*
zorgsmaatregelen, stelde de „N.R.Crt.'4
de vraag of deze bijzondere voorzorgs-
maatregelen vanwege de Nederlandschfli
regeering niet een zeer normale en volko
men bevredigende verklaring vonden i*
den in 1904 heerschenden Russisch-Ja-,
panschen oorlog, die het treffen van zul-1
ke maatregelen tot plicht maakte. j?
Het blad wordt in deze opvatting ver-,
sterkt door hetgeen bekend is gewor
den van; de bij de zeemacht plaats gehad'
hebbende gedeeltelijke mobilisatie in het
jaar 1904. Officieel vinden wij daar
omtrent o.m. vermeld „Omstreeks me*/
dio Februari 1904 werden de torpedo-
booten Ophir, Pangrango, Rindjani, Ha-
bang en Empong met spoed in dienst
gesteld en evenals Smeroe, Tangka en;
Wajang gereed gemaakt om zoo noodig,
de neutraliteit te handhaven, waartoe de
Empong tot den 12den April te Delf
zijl vertoefde." En onder de werkzaam
heden van de marinewerf te Hellevoet-
sluis vinden wij voor 1904 vermeld:
„Half Februari 1904 ontvingen de tor
pedobooten Smeroe, Tangka en Wajang,
alsmede de kannonneerbooten Dufa en!
Bulgia hare gevechtsuitrusting, evenals!1
de naar Vlissingen in station gezonden!
monitor Reinier Claeszen, waaraan de
fensiesloep no. 55 werd toegevoegd een'
en ander ter handhaving der neutraliteit
in verband met den oorlog in Oost-Azië,
welke maatregelen echter half April wee*1
den opgeheven. i 4
De defensiesloepen: no. 55 en 67 werir
bruine oogen, met hun droomenden blikj
een zachte tegenstelling vormden. De|
mooie opgedraaide snor en de korte spit-
se baard konden den vriendelijken bijna
betooverenden lach, die zijn gelaat won
derbaar verfraaide, niet verbergen
gelukkig niet. Ik had een broer, di?[
jong gestorven, ook deze zonnige betoo-
verende lach had, en deze gelijkenis was;
oorzaak dat de vreemde mij geen vreem-,
de scheen, maar ik mij integendeel zeer;
tot hem aangetrokken gevoelde. Hij was!'
een elegante, overal opvallende verschij
ning, groot, slank en toch krachtig alsj
een Duitscher, voornaam in houding en;
manieren en toch een huurling als ik1*'
afhankelijk ter wille van het lieve brood
als ik.
Misschien had hij dezelfde opmerking
gen omtrent mij gemaakt, want ik ge
loof, dat ik er altijd goed heb uitge«i
zien. Niemand kon mij mijn 24 aan*
ziende menschen en de spiegel ver
telden mij dat ik knap was, vooral door,
mijn wenkbrauwen en wimpers donker
waren; mijn tint was onberispelijk, alj
had ik niet veel kleur, maar ik was zeer;
blank, waarop ik vooral prijs stelde, enj
waarop menigeen jaloersch was; ik zag
er uit als een dame uit de wereld, waail
toe ik ook behoorde, hoewel ik in hef
juk der afhankelijkheid mij onafhan-
keljjft hftd gemaakt. (WprdJ vervolgd)
