Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van 5 Januari.
BUITENLAND.
België.
De Vlamingen zijn zeer voldaan dat
'de koning kennis eischt van 't Vlaamsch
bij allen die hem omringen.
Het „H. v. A." heeft plezier over
de nieuwe Brusselsche poststempel.
Hls nog beter, dan we meenden en
het betaamt, meenen wij, het te zeggen,
om de goede noot die M. Helleputte
verdient, nog te verbeteren
Dus men stempelt niet: Bruxelles-
NordBrussel-Noord; maar: Brussel-
NoordBruxelles-Nordhet is te zeg
gen het Vlaamsch staat van boven.
Het behoort wel zoo te zijn, vermits
•Brussel in meerderheid Vlaamsch is,
maar de Vlamingen zijn nog zoo weinig
gewoon hun recht te bekomen, dat ze
er met vreugde mogen op wijzen als dat
,al eens gebeurt.
De Duitsche architect Stubbe, die in
de laatste jaren het volle vertrouwen ge
noot van koning Leopold, schrijft in een
der Duitsche bladen nog het volgende
omtrent de koninklijke plannen, die Leo
pold II nog had.
„Leopold II, zoo schrijft hij, had nog
talrijke plannen in de portefeuille tot ver
fraaiing van Brussel, Antwerpen en voor
al van Ostende. Zullen die plannen door
zijn opvolger worden uitgevoerd? Het
zou te bejammeren zijn, als de mooie
ideeën van den koning, vooral die niet
alleen op papier geteekend zijn, maar
die ook voor een deel of geheel reeds
zijn voorbereid, niet werden uitgevoerd.
„Onder meer was in voorbereiding het
plan tot het aanleggen van een weg van
30 a 50 meter breedte tusschen Brussel
en Antwerpen voor het auto-verkeer. Men
zou niet goed doen dit plan te laten va
ren, vooral met het oog op het drukke
verkeer tusschen beide steden, dat nu
langs zeer slechte wegen plaats heeft.
De „Frankfurter Zeitung", „de Post"
en meer persorganen hebben, zich ten
bewijze dat België meer en meer een
prooi der kloosterorden wordt, een cor
respondent te Brussel aangeschaft,
een Belg dus die het precies weten kan
en sinds dien tijd leeren we pas inzien
hoe diep België al gezonken is 1 De
„Frankfurter Zeitung" haalt een artikel
aan van den Belgischen „schrijver Har
ry" waaruit ten duidelijkste blijkt, dat
de kloosters sinds jaar en dag bezig
zijn België te verarmen en systematisch
uit te buiten, terwijl de ontzaglijke geld
sommen die zij zoodoende aan de han
deldrijvende en arbeidende klassen ont
stelen als Pieterspenning naar Rome
worden gezondenJa, 't wordt toch
Waarlijk een beetje erg met die kloosters
zou men zoo zeggen.
De „Köln. Volkszt." is op onderzoek
uitgegaan en is nu in staat het doop
ceel van den berichtgever der Frank
furter en de andere anti-katholieke or
ganen, den heer Gerard Harry
te lichten.
Deze waardige journalist richtte de
door hem zelf gestichte „Petit Bleu"
binnen korten tijd te gronde door allerlei
onwaar sensatie-nieuws, zoódat hij ten
slotte bij den bekenden speelholonder
nemer Marquet aan moest kloppen, die
het blad daarop als reclameorgaan voor
zijn speelondernemingen en hotels in
Dstende, Brussel en Luik aankocht. De
heer Harry is verder dezelfde, die zijki
„Petit Bleu" tegen een vast maandgeld
in dienst stelde van de regeering van
den vroegeren Kongostaat en de leiding
van het blad moest neerleggen toen de
'bekende kapitein Lemaire hiervan kennis
kreeg en hem dwong de ontvangen
„fooien" aan de cassa van den Kongo
staat terug te betalen. Een geheele reeks
van processen is daarvan het gevolg ge-
FEUILLETON.
Het geheim van het Keizersslot.
15)
George von Walden draaide het hoofd
een weinig ter zijde, want hij dacht aan
zijne bruid, die doodelijk beangst over
hem was. Een waanzinnige gedachte
schoot hem door het hoofd. De roep van
zooeven scheen uit Anna's mond te ko
men, doch hier was niemand anders aan
wezig dan'hij en het alleen in zijne om
trekken herkenbare spook van het slot,
de Witte vrouw. Wanneer Anna eens hei
melijk de woning van haren vader uitge-
slopen was om den geliefde te spreken?
Dwaasheid, riep George von Walden
zichzelven toe en nog eenmaal verhief
hij de stem.
Geef antwoord of ik schiet.
Het scheen hem toe alsof de gestalte
Voor hem hare hand ophief, en op dat
oogenblik drukte hij af. De werking van
het schot, welks licht voor een oogenblik
de diepe duisternis Verbrak, had echter
•eene geheele andere uitkomst, dan Ge
orge had verwacht. Nauwelijks vlamde
het vuur op, of hij werd door een slag op
het voorhoofd getroffen, en met een half-
veistikten kreet stortte hij voor 't portaal
van de grafkapel ineen. Hij wilde nog een-
weest. Sinds dien zoekt de heer Harry
naar een nieuw onderkomen ergens in
de pers, maar is tot nu toe in België
niet bijzonder gelukkig daarin geslaagd,
want behalve een of ander onbeduidend
artikel in een der Brusselsche radicale
bladen heeft hij het nog niet tot een
vaste aanstelling, kunnen brengen. En
dat is de man van wien de Frankfur
ter, het best geïnformeerde blad der
wereld zooals het zichzelve gaarne roemt
hare inlichtingen betrekt!
Italië.
Het huisje van Loreto.
Wij hebben onlangs melding gemaakt
van het werk van Pater Eschbach over
het huisje van Loreto. Behalve den lof,
welke de schrijver ontving van den H.
Vader, heeft hij ook tal van bewijzen van
instemming ontvangen van kardinalen.
Kardinaal Rampolla zegt, „dat het
werk het godvruchtig en troostgevend
geloof versterken zal, zoo dierbaar aan
het hart der geloovigen, vooral der Ita
lianen, die zulk een schat bewaren in
hun vaderland".
Kardinaal Ferrata wenscht den schrij
ver geluk, „die met zooveel kracht het
historisch feit verdedigt tegen de mo
derne hypercritiek".
Kardinaal Gennari zegt, dat de schrij
ver „zooveel licht doet schijnen op de
echtheid van het H. Huisje en jle ver
dachtmakingen der tegenstanders weer
legt en te niet doet".
Kardinaal de Laï zegt, „dat hij die
geen slaaf is van vooroordeelen inzake
de mogelijkheid der mirakelen, na de
lezing van het werk geen twijfel meer
kan hebben van de waarheid van het
feit. Daar zijn zooveel bewijzen bijeen
gebracht en sommige moeielijkheden zijn
zoo verpletterend weerlegd, dat het feit
zelf redelijkerwijze niet meer kan wor
den weerlegd".
Ook de kardinaal Vives y Tuto en
Ferrata brengen den schrijver hulde.
(Nbr.)
Spanje.
De anarchisten te Barcelona hebben
van het hoofdcomité te Parijs bevel ont
vangen een algemeene staking te ®r-
ganiseeren, teneinde aldus de begena
diging af te dwingen van de veroordeel
den der Juli-troebelen. Generaal Wey-
ler, de kapitein-generaal van Catalonië
kan van zijn nieuw ambt pleizier bele
ven, daar de revolutionnaire elementen
reeds uiting hebben gegeven aan hun
ontevredenheid over het liberale kabi
net, hetwelk zij geen greintje beter ach
ten dan het conservatieve van Maura.
Denemarken.
De oud-minister Alberti heeft voor de
tweede maal de Kerstdagen in de gevan
genis doorgebracht, nog steeds in voor-
loopige hechtenis. Dat de instructie zoo
langen tijd duurt, is een gevolg van de
stelselmatige instructie In de gevangenis,
die emn eerst kort geleden heeft laten
varen.
Thans is het onderzoek zóóver gevor
derd, dat spoedig na Nieuwjaar de in
structie zal kunnen worden gesloten.
Met hulp van een ervaren boekhouder
is de rechter van instructie er in ge
slaagd het bewijs te leveren, waar de
15 millioen kronen gebleven zijn, die
Alberti van de boerenbank en de boter-
uitvoervereeniging heeft verduisterd.
Men is lang in 't onzekere geweest over
het verdwijnen van een bedrag van om
streeks 700.000 kronen, zoodat de mee
ning ontstond, dat Alberti dit bedrag op
zijde had gelegd, om niet geheel on
bemiddeld te zijn na het ondergaan van
zijn straf.
Later werd dit bedrag terug gebracht
tot 100.000 kronen en dezer dagen is
het gelukt ook deze som terug te bren
gen. Dit laatste bedrag maakt volgens
de opgave die Alberti nu onlangs zelf
heeft gedaan, de renten uit van verkoch
te obligatiën, die Alberti in zijn boeken
steeds als bestaande liet verschijnen. De
veelvuldige transactiën hebben hem bo
vendien in den loop der jaren aanzieai-
maal trachten op te staan, want een stem
die hij maar al te zeer kende, bereikte
zijn oor, doch toen viel er een sluier
over zijn zinnen en hij wist niet, wat er
verder met hem voorviel.
Een woest angstgeschreeuw deed zich
door het sombere Burgplein hooren.
Help, help! Red hem, anders sterft
hij. Het spook van het slot heeft hem ten
verderve gedoemd.
Het duurde een heele poos, voordat de
wacht eindelijk gealarmeerd was en met
eenige lantaarns in de duisternis ging zoe
ken .Ten laatste kwamen de soldaten op
het kleine voorplein, dat de toegang tot de
slotkapel vormde. Ontsteld deinsden zij
terug, want op den steenen vloer lag lang
uitgestrekt de luitenant George von Wal
den en over hem heen in een licht nacht
gewaad gehuld, Anna, de dochter van den
hofarchivaris s
V,
- UIT EEN OUDE KRONIEK.
Het yvas in denzelfden nacht omstreeks
tegen 11 uur toen de Keizerlijke Kamer
dienaar zich aan de kleine woning van
den hofarchivaris Dominikus aanmeldde,
en dezen te spreken verlangde. Zoo iets
was volstrekt niet vreemd en daarom
opende Dominikus, die met zijn dochter,
welke dezen AVgüd zich .bijzonder ppge-
lijke rechtstreeksche verliezen berok
kend.
Ofschoon Alberti persoonlij niet wei
nig bezittingen had, zijn de beheerders
van zijn faillieten boedel toch van mee
ning, dat tegenover de passiva slechts
een actief van ongeveer 2 pCt. staat.
Interessant in ieder geval is de waarne
ming, dat Alberti er niet naar gestreefd
heeft zich persoonlijk te verrjjken ook
was zijn levenswijze betrekkelijk be
scheiden.
't Is dus meer eer- dan geldzucht ge
weest, wat hem heeft gedreven. De eene
passie is tVouwens even gevaarlijk als
de andere.
Rusland.
Het geknoei in Rusland.
Het senaatslid Garin gaat nog steeds
voort met zijn onderzoek naar het ge
knoei in alle mogelijke takken der ad
ministratie.
Zoo heeft hij bij alle banken inlich
tingen ingewonnen, omtrent de bedra
gen welke de intendanten tegen wie een
vervolging is ingesteld, daar hebben ge
deponeerd.
De civiele eisch tegen die intendanten
loopt slechts over de laatste 5 jaar.
Te Petersburg heeft de politie een
inspectie op haar program staan van een
aantal fabrieken, waarin men linnen ge
vonden heeft met het stempel van de
Kroon erop. Men herinnere zich het ge
schrevene (Jver het geknoei van geheele
fabrieken van verrotte goederen in Rus
land wie weet wat deze inspectie hier
weer aan het licht zal brengen.
Ook het geheele spoorwegwezen zal
in de maand Januari worden geïnspec
teerd ook hier zal weer Garin de lei
ding hebben. Hij wil beginnen met het
materieel en het heet reeds dat er groo-
te schandalen en onthullingen op komst
zijn, met name ten aanzien der kolenle-
veranties en de uniformen der lagere
beambten.
Echter zal de inspectie niet beperkt
blijven tot de centrale bestuursinstellin
gen, maar elke spoorwegmaatschappij af
zonderlij'k en haar boekhouding zullen
erin worden "betrokken.
Verder wordt beweerd, dat de maat
schappijen afzonderlijk van den staat
groote garantiebedragen hebben in ont
vangst genomen in strijd met de over
eenkomst. Vooral de Zuidwest-, de
Weichsel- en de Moskou-Windau-Ry-
binsk spoorweg-maatschappijen zullen 'n
bijzonder streng onderzoek ondergaan.
Amerika.
Taft en de trusts.
President Taft, die tegenover de Trusts
zoo welgezind scheen, schijnt van gedach
ten veranderd. Liet Rcosevelt het bij
woorden, Taft komt met daden. Hij zal
Donderdag een bijzondere boodschap
naar het congres zenden, welke betrek
king heeft op de anti-trustwet. Vrijdag
zal hij eveneens het Congres een bijzon
dere boodschap doen toekomen over de
tusschenstaatsche handelswet. Men meent
dat hij in de laatste zal aanbevelen, dat
belet worde aan alle tusschenstaatsche
spoorwegmaatschappijen aandeelen te be
zitten in concurreerende lijnen of toege
voegde aandeelen uit te geven zonder
goedkeuring van de tusschenstaatsche
commissie. Verscheidene directeuren van
spoorwegmaatschappijen hebben met Taft
gesproken en beproefd hem ervan te
overtuigen, dat hij door verdere wetge
ving in dezen geest de spoorwegmaat
schappijen en de industrieele wereld zal
omverwerpen.
Uit Washington wordt nader gemeld,
dat president Taft besloot zijn boodschap
aan het Congres over de tusschenstaat
sche handelswet uit te stellen tot de vol
de week.
Het is van beteekenis, dat dit uitstel
volgt op het onderhoud dat Taft had met
de directeuren van de spoorwegmaat
schappijen.
Naar uit New-York gemeld Wordt, is
wonden toonde, de deur en heette den
kamerdienaar welkom. Deze trad de hel
der verlichte woonkamer binnen, doch
gaf terstond den hofarchivaris een teeken
dat hij hem alleen wenschte te spreken.
Anna stond terstond van tafel op en ver
liet de kamer, want het betrof hier wel
licht eene Keizerlijke mededeeling. Nadat
de beide mannen alleen waren, kwam de
kamerdienaar zonder omwegen ter zake.
Het was zeer zeker een buitengewoon ge
val.
Zijne Majesteit deed den ouden hofar
chivaris terstond bij zich in zijne particu
liere vertrekken ontbieden en wel onder
omstandigheden, die even ongewoon wa
ren.
Dominikus moest aan het bevel echter
toch gevolg geven, en verklaarde, on
danks het late avonduur zich bereid, om
binnen tien minuten met een oud boek,
't welk Frans I uit de Keizerlijke Biblio
theek en wel uit het geheime archief ver
langde, zich bij Zijne Majesteit te bevin
den. De kamerdienaar meende echter, dat
hij in opdracht had Dominikus zeiven
daarheen te brengen, en er schoot dus
niets anders over dan dat de archivaris
hem naar de kanselarij medenam,
Is het veroorloofd ,dat ik mijne doch
ter eenige geruststellende woorden zeg,
voor ik heenga? zeide de archivaris. De
kamerdienaar knikte. Anna kwam op een
roepe^ y^tj ji^ar jrader, jjaar jvp
Morse, vroeger bekend als de ijskoning
die over een kapitaa lvan 22 millioen
dollar beschikte, overgebracht naar de
gevangenis te Atlanta (Georgië) waar
hij 15 jaar zal hebben te zitten. Drie
jaar geleden was Morse veroordeeld we
gens verduistering van gelden en ver-
valsching der boeken in zijn hoedanig
heid van bankcontroleur. Terwijl de zaak
in verschillende instanties behandeld is,
stelde Morse alles in het werk om zijn
schulden te voldoen en zijn crëdiet te
herstellen. Hij vertrouwde vast op vrij
spraak in de hoogste instantie. Maar dat
is misgeloopen. Hij kreeg 15 jaar, het
geen een verschrikkelijke slag is voor
zijn familie, die tot 't laatst in rijn on
schuld geloofde.
Alvorens naar Atlanta te vertrekken,
heeft Morse een op aandoenlijken toon
gesteld stuk in de kranten ingezonden,
waarin hij zegt dat de regeering blijk
baar verblind is geweest in haar dolle
jacht naar een slachtoffer.
Morse's echtgenoote wil haar man niet
verlaten. Zij zal haar intrek nemen in
een landhuisje in de onmiddellijke na
bijheid van de gevangenis en zal daar
al de vijftien jaren van Morse's straftijd
blijven wonen. Een aantal vrienden
bracht Morse bij zijn vertrek naar de
gevangenis een afscheidsgroet.
Japan,
A rbeidswetgeving.
Aan het „Berliner Tageblatt" werd uit
Tokio geschreven, dat er nu toch kans
bestaat dat het onlangs door de Regee
ring openbaar gemaakte ontwerp van
wet, betreffende bescherming van den ar
beid tot wet zal worden verheven.
Het ontwerp bepaalt zich tot
het allernoodzakelijkste, wat de Japan-
sche industrie behoeft, om een lcernge-
zonden, geoefenden arbeidersstand te
verkrijgen, die haar in staat zal stellen
om ook met de langzaam ontwakende
Chineesche industrie te blijven mededin
gen, Over het geheel vond het ontwerp
bij belanghebbenden een goede ont
vangst. De lucifer- en glasindustrie, die
er nog niet al te best voor staan en
goedkoope vrouwen- en kinderarbeid
nog niet kunnen ontberen, zijln tegen het
ontwerp gekant. Maar de katoenindus-
trieelen wijzen er op, dat wat in het
ontwerp als eisch gesteld wordt, reeds
uit vrije beweging door hen in het leven
werd geroepen, uit welbegrepen êïgen-
lang.
De in het ontwerp gegeven voorschrif
ten betreffen veiligheid en hygiene in de
fabrieksgebouwen, bevatten verder het
verbod op den arbeid van kinderen, be
neden den twalfjarigen leeftijd, en be
perking van den duur van den vrouwen
en kinderarbeid. Ook is nog daarbij voor
zien in schadeloosstelling- voor arbeids
ongevallen en zorg voor de nagelaten
betrekkingen van verongelukte arbeiders.
Indien het ontwerp tot wet verheven
wordt, i s de mogelijkheid niet uitgeslo
ten, dat de Europeesche industrie^ zij het
ook tijdelijk, op de Aziatische markten
een deel van het terrein herovert, dat
de Japansche industrie met hare goed
koope werkkrachten en lagere transport
kosten aan zich heeft weten te trekken.
Australië.
Volgens een "besluit dat werd aange
nomen in de jongste vergadering van
29 December j.L hebben de vertegen
woordigers van de mijnwerken in Zuid-
Wales 1 Januari aan de mijneigenaars
een besluit ter hand gesteld, waarin mee
gedeeld wordt, dat over drie maanden
algemeen met het werk zal worden op
gehouden.
De bedoeling- schijnt echter niet, dat
onvoorwaardelijk einde Maart zal wor
den gestaakt, want te voren zullen on
derhandelingen plaats hebben, teneinde
tot overeenstemming te komen over ver
schillende hangende kwesties.
In de laatste vergadering verwierpen
de mijnwerkers alle voorstellen van de
eigenaars der mijnen, maar men hoopt
dat toch nog. overeenstemming zal wor
den bereikt.
heden opvallend bleek en in de oogen
van het jonge meisje stond duidelijk de
angst te lezen, die haar binnenste vervul
de.
De oude vader keek met geheime zorg
zijne dochter aan, maar daar Anna hem
op zijne vroegere vragen, wat haar scheel
de, slechts ontwijkende antwoorden had
gegeven, zoo deed hij haar thans geen ver
dere vragen meer
Zijne Majesteit de Keizer heeft mij bij
zich ontboden, mijn kind, zeide hij, ik
weet nog niet wanneer ik terugkeer, want
Zijne Majesteit verlangt, dat ik hem eene
plaats uit een oud boek verklaar, dat ik
eerst nog uit hef Staatsarchief moet ha
len. Je moet je inmiddels maar ter ruste
begeven ,doe het ter wille van je ouden
vader, die zich zeer bezorgd over je
maakt, 't Is een leelijke nacht en het on
weer schijnt zoo spoedig niet te zullen op
houden.
Hij kuste Anna op het voorhoofd en
verliet toen met een kamerdienaar het ver
trek.
De beide mannen liepen zwijgend coor
de lange gangen van den Keizerlijken
Hofburg, antwoordden ook meermalen op
het aanroepen van de wachtposten, die
terstond terugtraden toen zij door den ka
merdienaar een woord toegeroepen kre
gen. Weldra' was de ingang van het Staats
archief bereikt en Dominikus' opende liet
zwg-re slot. Binnen in de groote zaal, wier
Abessinlë.
Reeds voor den dood van den Negtis
begint de opstand te woeden. Ofschoon;
de toestand alles behalve rooskleurig is,
schijnen de mogendheden, die het toch
wel zullen weten, niets daarover te wilH
len loslaten.
Uit brieven aan de Univers vernemen
we het volgende over den toestand in,
Abessinië.
Dedjaz Abraha de gouverneur van Men
hele, een neef van den vroegeren negus,
verhinderde den raz Sebehat, tot prei
fect van Agamié benoemd, zich naar zijhe!
standplaats te begeven. Deze nu vroeg
aanstonds hulp uit de hoofdstad. i.
Den vertegenwoordiger van Menelik in
Tigre, Ouag-Choum-Abahé, werd toen
opgedragen hem ter hulp te komenl
Daarop had den 15den October een
hevig gevecht plaats bij Orem, waarbij
een enorme slachting plaats had. De ded-
jaz Abraha werd geslagen en yan zijn
4000 man sneuvelden er 3000 en werden
er 700 gevangen genomen, waaronder,
Abraha zelf die, met ketenen geboeid^
naar Addis-Abeba gevoerd werd.
De overwinning kostte aan Ouag-
Choum 1550 dood en en aan Sebahat 78
Nicaragua.
Het schijnt in Nicaragua niet rustig
te willen worden. Generaal Estrada is
weer op het oorlogspad gegaan. Hij is
er in geslaagd zijn troejpenmacht weder,
te versterken en met een goed gewa,-<
pend legertje rukt hij thans naar Mana
gua op. De regeerings troepen trekken;
hem tegemoet en binnen enkele dagen;
wordt een treffen verwacht.
BINNENLAND.
Koninklijke Besluiten.
Benoemd tot notaris binnen het arron
dissement Roermond, ter standplaats de
gemeente Nederweert, P. J. Biezenaar,;
candidaat-notaris te Haarlem.
Met ingang van 8 Januari is be
noemd tot burgemeester der gemeente
Kerkrade, M. F. Hendricks, met toeken
ning van gelijktijdig eervol ontslag als
burgemeester der gemeente Heer.
Met ingang vau 1 Febr. is aan
Jhr. W. G. van der Wijck eervol ont
slag verleend als schoolopziener in het
arrondissement Ommen.
A .Lindeman van Bloemen Waan-
ders is benoemd tot burgemeester der ge
meente Kattendijke.
Aan de tijdelijk gepensionneerde
eerste luitenants E. Thesingh en E. A.
Prager, resp. van het wapen der artillerie
en der infanterie, is ter zake van li
chaamsgebreken, onderscheidenlijk met
ingang van 27 Januari en van 6 Februari
bij vernieuwing een tijdelijk pensioen
voor den tijd van vijf jaren verleend.
De Amboineesche korporaal der in
fanterie van het leger in Ned.-Indië M,
Loliy (alg. stamb. no. 53730) is ter zake
van zijn gedrag bij de vermeestering van
den versterkten kampong Langa (Flores)
op 13 September 1907, alsnog benoemd
tot ridder 4e klasse der Militaire Willems
orde.
De Oost-Indische ambtenaar met
verlof J. G. Craner, laatstelijk meester
knecht-instrumentmaker bij' den artiilerie-
construetiewinlcel te Soerabaja is gere
kend van en met 2 November 1909 eervof
uit 's lands dienst ontslagen.
Aan C. M. Ritmeester te Utrecht is
met ingang van 1 Mei eervol ontslag ver
leend als opzichter van den Rijkswater
staat der le klasse.
Met ingang van 1 Januari is aan P.
Th. L. Grimvis Plaat, Oost-Indisch hoofd
ambtenaar met verlof, hoofdingenieur der
le kl. bij den Waterstaat en 's Lands Bur
gerlijke Openbare Werken a la suite, eer
vol ontslag verleend als buitengewoon
hoogleeraar in de waterbouwkunde aan
de Technische Hoogescnool te. Delft.
Ter zake van zijn als kapitein-com
mandant yan de excursie-colonne op het
eiland Flores, tevens civiel-gezaghebber
van Oost-Flores, bewezen diensten, is be
giftigd met den eeresabet (met het gebrui-
vensters van dikke ijzeren tralies waren
voorzien, heerschte een benauwde, zwoe
le lucht. Er scheen van de vele folianten
een muffe r euk uit te gaan.
De kamerdienaar had reeds bij het bin
nentreden eenige waskaarsen aangesto
ken ,die op een luchter stonden, en trad
daarop naar den ouden archivaris, om de
zen naar het bewuste boek te helpen zoe
ken. Er lag nu over de trekken van Domi
nikus een groote onrust, want hij begreep
niet wat het bevel des Keizers te beteeke-
nen had. Zijne hand beefde een weinig,-
toen hij een stevig versperde, ijzeren deur
opensloot, die zich aan een wandkast be-
vond. Hierin echter schenen de oudste
boeken van het Keizerlijk Archief gebor
gen te zijn.
Dominikus zocht een tijd lang, haalde
het eene boek er uit, schoof het weder
op zijne plaats, om eindelijk het juiste
vinden. Hij knikte den kamerdienaar toe,-
sloot de deuren weder en volgde den ka
merdienaar naar boven in de voorkamer
van den Keizer. Daar vonden zij een twee
den dienaar, die vlak bij den ingang van
de werkkamer van Frans I öp een stoel
zat en wachte op mogelijke bevelen des
Keizers. Zijne Majesteit vroeg reeds een
maal of mijnheer de hofarchivaris nog niet
was aangekomen, zeide de man zacht.
(Wordt yeryolgd)*
