BUITENLAND.
BINNENLAND.
Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van 18 December.
lit de Leidsche Vroedschap.
Wie zou beweren, dat eene Raadsver
gadering niet buitengewoon nuttig en
(leerzaam is, heeft het zeker mis. Althans
(wat betreft de vergadering van gisteren
middag waar de leden, die bijna allen
,waren opgekomen, een lesje hebben ge
had in.... hoefbeslag. 'tKwam zoo. B.
(en W. stelden voor naar aanleiding van
Jeen adres van stalhouders, de Donker-
isteeg van een andere bestrating te voor
dien, omdat de tegenwoordige te glad
lis voor de paarden. Heel druk werd er
geredeneerd over alle mogelijke bestra-
jting langzaam rijden, etc. etc., toen de
heer Fokker op het idee kwam, of de fout
ivan de gladheid misschien niet moest ge
zocht worden in de pooten der paarden.
[Wacht eens, zei de heer van Gruting,
daar zal ik den heeren eens wat van ver
tellen en nu volgde een voor deskundigen
fceker uiterst belangrijk betoog over hoe-
yen en hoefijzers en de straal van het
jijzer en weet ik wat al meer, en op grond
Wan dit alles ried de heer van Gruting
aan den stalhouders hun zin te geven, en
het voorstel van B. en W. aan te nemen.
Er werd over gepraat door de heeren
5ijtsma en Vergouwen en Pera en Fokker
ien Reiminger en Hoogenboom en van
.Gruting. Vinden de heeren goed, dat ook
«Ie wethouder van fabricage eens een
woordje zegt, vroeg de voorzitter oncfer
groote vroolijkheid. Ook het betoog van
den heer Korevaar mocht niet helpen
de Donkersteeg houdt de bestrating, die
ze heeft, het voorstel van B. en W. werd
.verworpen met 16 tegen 14 stemmen.
Eerst was er al een heeie discussie
geweest over het adres van de vereeni-
ging van bezoldigde politieagentenDoor
Eendracht Saamgebracht, om verhooging
van de jaarwedden. De heer Sijtsma had
een voorstel ingediend om verhooging en
werd daarbij gesteund door den heer Pe
ra en Fokker, terwijl de heer v. d. Eist
een motie indiende, om de zaak aan te
houden tot de nieuwe burgemeester, die
hoofd der politie is, zou benoemd zijn
een motie, die alleszins redelijk mocht
heeten, want wie zal zeggen, of de
nieuwe burgemeester, de tegenwoordige
organisatie der politie wel de beste acht.
iBij de discussies, die nog al levendig
waren, wees de heer Bosch er terecht op,
dat er wel wat veel werd geschermd
met groote woorden en dat het werd
voorgesteld, alsof degenen, die tegen het
voorstel Sijtsma zouden zijn, het minder
goed meenden met de agenten, een op
zet trouwens, die telkens wordt gebruikt
als er kwestie is van verhooging van
salarissen van gemeente-ambtenaren.
Politie-agenten zijn ook kiezers, weet
U. Intusschen de motie v. d. Eist werd
aangenomen met 24 tegen 6 stemmen
•en c!e agenten zullen dus moeten wachten
tot c!e nieuwe burg::-.cester er is. De
overige punten die waren voorafge
gaan, waren van geen beteekenis. Er had
eene benoeming plaats van een opzichter
van gemeentewerken, waarbij no. 2 van
de voordracht werd gekozen met 15 tegen
14 stemmen.
Het voornaamste punt van de agenda
was wel het verzoek .van de vereeniging
Openbare Leeszaal en Bibliotheek" om
toekenning van eene subsidie in eens van
f 1000.
Wethouder Kerstens, die reeds als de
mi iderheid in het college van B. en W.
zijne bezwaren van financieelen aard had
^iieengezèt, deed dit ook nu nog eens
in openbare zitting. Hij betoogde dat de
oprichting van de leeszaal en de exploi
tatie voor de eerste drie jaren was ver
zekerd. Ook zonder gemeentelijke sub
sidie.
Gaat het dus wel aan subsidie te ver-
Jeenen, waar deze eigenlijk niet noodig
is? Is het niet de eerste stap op een ver
keerden weg? Want zullen we niet moe-
FEUILLETON.
Het geheim van het Keizersslot.
6)
Maria Theresia raapte haar kostbaren
zijden sleep hoog op, en energiek, gelijk
zij steeds was, ging zij de corridor door.
|Zij wendde zich naar de zijde, waar de
Vertrekken van haar gemaal lagen. Hier
iwas de verlichting niet meer zoo rijkelijk,
lals daarginds in den grooten vleugel,
(waarin dezen nacht het feest plaats had.
(Zoo juist begon het op een der torens
,van de stad middernacht te slaan. De
[Keizerin kende geen vrees, noch voor
'geesten, noch voor menschen. Doch on-
(willekeurig bekroop haar in de eenzaam
heid, die haar omgaf, een gevoel van mis
hagen. Zij koos een geheimen weg, om
miet op de uitgezette schildwachten te
istooten en opende eenige kleine deuren,
Jdoor welken zij op een tweeden smallen
corridor kwam.
Hier brandde slechts een enkel licht
{tegen den muur. Ook was er niet het
frninste gedruisch te vernemen. De Keize
rin bleef stilstaan en luisterde. Zij ver-
Wachtte het gerinking van glazen te zul-
,len hooren, dat uit de kamer van Jiaren
Pemaal moest komci;. Natuurlijk dat
TOS |i&t feevel l^ad gegeven, ^at men
ten toegeven, als ook anderen, die met
deze leeszaal niet instemmen, ook om
subsidie komen?
Ook de heer Meuleman verklaarde te
gen te zullen stemmen. Niet, omdat hij
stond op het standpunt van hen, die altijd
tegen subsidie zijn, zooals bijv. Profes
sor Fockema Andreae, maar hij wilde elke
subsidie op zich zelve beschouwd, zien.
En dan sloot hij zich aan bij den heer Ker
stens, waar deze betoogde, dat de fi-
nantiën der vereeniging geen subsidie
noodig hadden, die de gemeente zoo
moeilijk konden missen, doch hij had ook
nog een ander principieel bezwaar en ver
klaarde hierbij te spreken ook namens de
overige Katholieke leden. Er zijn nu een
maal nog tal van menschen, die niet kun
nen beoordeelen, wat ze lezen, en voor
wie de lezing van rijp en groen beslist
verderfelijk is. Daarom moet men, indien
men zich stelt op zuiver Katholiek stand
punt, beslist stelling nemen tegen der
gelijke neutrale inrichtingen. Hij verklaar
de niet te kunnen begrijpen, dat de voor
standers na al het getob met de neutrale
scholen zelf nog niet genoeg hebben aan
die zoogenaamde neutrale inrichtingen,
die toch inderdaad nooit neutraal konden
zijn. Wil men neutrale leeszalen, goed
men betale ze zelf, maar gebruike daartoe
niet het geld dat wordt opgebracht ook
door hen, die van de neutrale inrichting
niet kunnen profiteered Maar er zijn toch
ook Katholieke leden in het bestuur, werd
hem toegevoegd door de heeren van der
Eist en Sijtsma, hoe legt ge dat liit. Dat
moeten die heeren geheel voor zich zc-1-
ven weten, was het antwoord, maar het
Katholieke standpunt in dezen, dat ook
reeds twee jaren achtereen werd ingeno
men in de Tweede Kamer door alle Ka
tholieke leden, zonder uitzondering, is,
dat wij aan de bevordering van deze zaak
niet kunnen deelnemen.
De heer Fockema Andreae kwam ver
klaren, dat hij waarschijnlijk niet voor
de subsidie had gestemd, als het was
aangevraagd als jaarlijksche bijdrage: nu
echter achtte hij de zaak zoo nuttig
dat hij zich verplicht gevoelde voor te
stemmen. Wel eigenaardig, dat deze anti-
subsidieman aan zijn gevoel tegen sub
sidie nog al eens het zwijgen oplegt, ge
tuige ook de ongemotiveerde schouwburg
subsidie. De heeren Vergouwen, Pera en
Briet spraken ook tegen de voordracht,
de eerste uit finantieel oogpunt. De heer
Pera deed zich kennen als een principieel
tegenstander, terwijl de heer Briet niet
was overtuigd van het nut van eene lees
zaal. Ze bevorderen oppervlakkige kennis
en uithuizigheid.
De heeren Fokker, v. Gruting en Sijts
ma deden zich nog kennen als warme
voorstanders. Als al die warmte zich eens
had geuit in giften en inteekeningen, zoo
als dat bij Katholieke instellingen zoo
dikwijls het geval is, dan had de veree
niging zeker geeii gemeentelijke subsidie
noodig.
De voorzitter meende dat er genoeg
gedebatteerd was. Alleen wilde hij er
nog op wijzen in verband met de bestrij
ding van reohts wat ook de heer Sij'ts-
ma reeds had gedaan, dat de overleden
burgemeester voorstander was van de
zaak, welke mededeeling gerustelijk, als
weinig ter zake doende, achterwege had
kunnen blijven.
We zouden nog "haast vergeten, dat
de heer Reimeringer bij deze kwestie
„la note gaie" leverde. Hij was zoo
warm gestemd voor de leeszaal, dat hij
gaarne zelfs f1000 meer gaf aan de
'Vereeniging dan ze vroeg; uit zijn eigen
zak? Pardon, uit de zakken van de
belasting betalende burgerij. Zelfs maak
te hij daarvan een amendement. Men
wenkte hem van alle zijden, om dat
toch gauw in te trekken, wat hij wijse
lijk deed. Toen kwam de stemming. Met
15 tegen 14 stemmen werd de gevraag
de subsidie toegestaan. Zuiver rechts te
gen links. De heer Wildeboer was ver
trokken en de heer Timp was wegens
ongesteldheid afwezig eene omstan
digheid waaraan d'e leeszaal hare subsi
die te danken heeft.
Toen was er nog een voorstel tot
wijziging van de verordening bepalende
de bezoldiging van het personeel der
openbare lagere scholen, waarbij eenige
de toegangen tot zijne kamers bewaken
zoude en niemand doorliet, alvorens men
er hem van verwittigd had.
Maria Theresia kende echter alle ge
heime deuren en gangen, zoodat zij van
hier uit ongemerkt in de kamer van den
Keizer komen kon. Voorzichtig haar
sleep omhoog houdende, schreed' zij ver
verder en bleef eindelijk voor een kleine
deur stilstaan. Wederom luisterde zij en
andermaal was er niets te vernemen
Hare hand drukte nu op den knop van
een deur en deze opend'e zich. Er ont
stond daarbij geen enkel geluid dat wel
licht de Keizer had kunnen waarschuwen.
Even voorzichtig sloop Maria Theresia
de kamer binnen, die zich voor haar
opende. Het was een werkkamer, waarin
de Keizer vaak nog tot laat in den macht
zat te arbeiden. Wellicht dat hij zich kort
te voren nog iets uit dit vertrek had ge
haald, want een waskaars brandde in den
gouden luchter, die op de schrijftafel
stond.
De ijverzuchtige Keizerin keek naar
alle zijden rond even alsof zij naar een
verraderlijk teeken zocht, een voile,
handschoen of iets dergelijks.
Zij deed echter vergeefsche moeite.
De deur, welke door twee zijden por-
tières was afgesloten, voerde naar de
groote slaapkamer van den Keizer. Maria
EWS» fieft AOg<$jbl& pfi
verandering wordt gebracht in tracte-
ment en duur van verlof tijdens ziekte.
In de vorige vergadering had1 de heer
Zwiers uitstel gevraagd van dit punt,
omdat de wethouder van onderwijs niet
aanwezig was.
Nu was er zelfs geen discussie over
wat den heer van der Lip aanleiding
gaf eenigszins nijdig te vragen waarom
nu niemand discussie verlangde.
Zoo geheel vreemd was dat echter
niet nu B. en enkele wijzigingen
hadden overgenonjen van de heeren van
der Eist, Fokker en Sijtsma, welke wijzi
gingen ook waren bedoeld door den
heer Zwiers.
Ten slotte kwam nog aan de orde
de regeling van subsidie aan de bijzon
dere bewaarscholen. Deze zaak was voor
behandeling rijp en de verordening door
B. cn W. voorgesteld, na advies van de
Commissie voor de Bewaarscholen. De
heer Carpentier Alting wilde ook de
Commissie van toezicht op het Lage on
derwijs hooren. Waarom, was ons niet
duidelijk. Ook de heer Briet begreep het
niet. Wc vragen toch ook de Commissie
van toezicht op het middelbaar onder
wijs niet om advies over zaken van la
ger onderwijs.
De heeren Fokker en Sijtsma steunden
den heer Carpentier Alting. De heer
Sijtsma wenschte vooral uitstel wegens
het late uur, en zegde eene breede uit
eenzetting toe van principieelc bezwaren
tegen het voorstel. De heer Vergouwen
bestreed r.og het voorstel-Carpentier Al
ting. Zijn de inlichtingen van de com
missie voor de bewaarscholen niet vol
doende, dan zendc men het rapport terug
met verzoek om nadere toelichting, maar
ga niet naar een andere commissie.
Het voorstel Carpentier Alting werd
verworpen met 16 tegen 13 stemmen,
rechts tegen links, behalve de wethou
ders, die ook tegenstemden.
Wie "soms nog zeggen mocht, dat toch
eigenlijk principieele politiek in een ge
meenteraad niet thuis behoort, zal na
eene zitting als die van gisteren wel
tot een andere conclusie komen.
Ook daar is neutraliteit onbestaanbaar.
In een volgende vergadering zullen we
dan antwoord krijgen op enkele vragen
van den heer Sijtsma aangaande eene be
risping, toegediend door B. en W.
aan het bestuur van de afdeeling Leiden
van den Bond van Ned. Onderwijzers
wegens de wijze waarop zij zich in een
circulaire hebben uitgelaten over hunne
superieuren en ook op vragen van den
heer Fokker over het o.itslag door den
commandant van de brandweer gegeven
aan een tijdelijk werkman. Zou de heer
Fokker niet verstandiger zijn geweest in
dien hij deze zaak had besproken in de
Kamer van den Wethouder? Maar 't is
waar ook, brandweermannen kunnen kie
zer zijn.
Frankrijk.
De strijd.
De „Univers" bevat een treffend
staaltje, waaruit blijkt hoe de neutrale
onderwijzers en onderwijzeressen bezig
zijn om de lakens uit te deelen.
Een huisvader een staatsambtenaartje
had aan zoo'n dochtertje verboden om
nog langer de geschiedenisboeken der
school te gebruiken.
De onderwijzeres had het kind naar
huis gestuurd en wat begrijpelijk was,
't meisje bleefthuis.
Daar bleef het echter niet bij. Eeni
ge dagen later stapte de neutrale op
voedster" het huis binnen om het kleine
staatsambtenaartje te spreken.
„Is het waar," zoo vroeg ze heel snib
big, dat ge uw dochtertje verboden hebt
uit het geschiedenisboek te leeren, dat
wij, bij ons op school gebruiken
„Ja zeker," bekende de man ronduit.
„Nou pas dan op'k Zal je bekend
maken
„Zooals ge wilt. Maar ik wil u mijn
dochtertje niet overleveren antwoord
de de man dapper.
Deze brave huisvader waagde er zijn
drempel staan en aarzelde om binnen te
treden. Eene 'door niets onderbroken,
huiveringwekkende stilte omgaf haar.'t
Kaarslicht achter haar ging onrustig op
en neder, even alsof er een zachte tocht
door het vertrek ging.
Eindelijk besloot de Keizerin om de
zijden gordijnen terug te trekken en "het
slaapvertrek van haren gemaal te betre
den. Eerst keek zij onderzoekend1 door
de aldus ontstane opening en bevond; dat
het groote vertrek in een volslagen duis
ternis gehuld lag. Zoude de Keizer zich
hier niet bevinden Waarheen zou hij
dan gegaan zijn, zoo niet hierheen
Reeds dacht de Keizerin er over na, of zij
zich niet zo ospoedig mogelijk zoude te-
rugdreklcei., toen juist het groote, met
antieke meubelen gemeubelde vertrek
zich begon te verlichten. Waarschijnlijk
had de kamerdienaar verzuimd om de
zware gordijnen te sluiten en nu drong
een streep maanlicht de diepe duisternis
binnen;.
Duidelijk kon de keizerin het bed' van
haren gemaal onderkennen. Dit stond te
gen den korten zijwand en was van een
grooten troonhemel voorzien. De zijden
gordijnen waren gedeeltelijk teruggesla
gen en op het bed lag de beweginglóoze
gestalte des Keizers.
Maria Theresia vergat voor een oogen-
blik iWfWfi®. zy iyedie^i jyqs gekpmeq
betrekking en z'n broodwinning aan om
de goede zaak en zijn goed' recht als
vader te verdedigen. Dit is echter niet
eenige voorbeeld, dat de oprechte Katho
lieke mannen het slachtoffer van de fana
tieke vervolging worden. -
Gelukkig bestaat er in Frankrijk een
vereeniging „Honneur et Conscience,"
die deze slachtoffers helpt om een nieu
we betrekking te vinden en voor hunne
belangen opkomt.
Nu is het meer dan tijd, zegt „de Uni
vers" om deze vereeniging door geeste-
delijke en andere bijdragen te steunen, 't
blad zelf geeft daarbij 't voorbeeld
Duitschland.
Gisternacht is de automobiel van den
Kroonprins op den straatweg van Berlijn
naar Charlottenburg in botsing gekomen
met een particuliere auto, doordat beide
denzelfden kant uitweken. De Kroonprins
is ongedeerd. Zijn adjudant de le luite
nant Von Oppen kreeg lichte verwondin
gen. De personen in de particuliere auto
kregen geen letsel.
De zelfmoord in het Duitsche leger
neemt op angs(wekkende wijze toe. Bijna
steeds zijn de afzonderlijke gevallen te
wijten aan vrees voor bestraffing, Op één
dag werden naar Berlijn zes gevallen
van zelfmoord met doodelijken afloop
uit verschillende garnizoenen van het
Duitsche rijk gemeld, en de militaire
autoriteiten zijn niet zonder reden onge
rust over dezen gemoedstoestand onder
de jonge soldaten.
Nicaragua.
Een uit Managua te New-York ontvan
gen telegram meldt, dat president Zelya
in zijn manifest waarin hij aftreedt,
zegt dat de toestand daden van op
offering en vaderlandsliefde eischt van
den kant der goede burgers, nu het land
wankelt onder de schaamtelooze revolu-
lutiedat vreemde naties onrechtvaar
dig tusschenbeide komen door aan de
oproerlingen wapens te verschaffen. Oit
is hierom onrechtvaardig, daar anders
verder bloedverlies kon vermeden wor-
en daar de revolutionairen beloofd' had
den de wapens neer te leggen.
Zelaya legt zijn lot neer in de han
den van de nationale vergadering, in
de hoop, dat de keus van een opvolger
een goed gevolg zal hebben voor Nicara
gua, dat de vrede mag hersteld worden
en de vijandelijkheden van de Vereenig-
de Staten een einde nemen.
Rusland.
Vervolging der Katholieken.
Dezer dagen werden in het gouverne
ment Kowno al de Katholieke priesters,
een 350-tal, met hun bisschop aan het
hoofd, voor het gerecht gehaald.
De aanleiding daartoe was het volgen
de:
In Augustus van het jaar 1905 was n.l.
door den Minister van binnenlandsche za
ken bij circulaire bepaald, dat een ieder,
die van de Orthodoxe tot de Katholieke
kerk wenschte over te gaan, eerst de toe
stemming van den gouverneur hiertoe
moest aanvragen. Daar die toestemming
natuurlijk tot de grootste willekeurighe
den aanleiding gaf, zag de geestelijkheid
er spoedig van af ze aan te vragen, te
meer wijl ook in het bekende keizerlijke
manifest, waardoor de overgang tot an
dere gezindten met volle vrijheid werd
toegestaan, niets vermeld werd van een
toestemming van den gouverneur.
Ook de gouverneur van Kowno zelf en
zijn onmiddellijke chef, de gouverneur-
generaal van Wilna, Kowno en Grodno
schenen niet erg diep overtuigd te zijn
van de wettigheid van deze circulaire.
Want vier jaren lang lieten zij het eenvou
dig toe, dat de overgang plaats had, zon
der dat de toestemming van den gouver
neur aangevraagd werd.
Nu echter heeft de Orthodoxe bisschop
van Kowno de zaak weer eens aan den
gang gemaakt, overtuigd, dat de rechter
lijke macht hem helpen zou. Hij dreef
door, dat met ingang van November van
uit St. Petersburg een bevel zou uitge-
en trad nu geheel de slaapkamer binnen.
Zoude zij haren Franz andermaal on
recht aangedaan hebben? Het kon im
mers zeer wel mogelijk zijn, dat werke
lijk een onwelzijn hem bevangen had en
dat hij nu daarom rust zocht.
Maar dan die witte gestalte? Wanneer
markies Boldier eens onwaarheid ge
sproken en alleen maar een sprookje uit
gesproken had Daar zoude hij voor
boeten.
Op de teenen trad de Keizerin naar.
het bed van Franz I. In het oog loopend
moest het schijnen ,dat er geen licht in
de kamer brandde. Dat was anders het
geval niet zooals Maria Theresia te goed
wist. Zoude het licht soms door den
wind zijn uitgegaan
De Keizer lag geheel aangekleed te
bed, even alsof hij slechts even rusten
wilde.
Maria Theresia boog zich gedruisch-
loos over hem heen en luisterde naar
zijn bedaarde ademhalingen. Het aange
zicht van haren gemaal scheen haar wel
is waar een weinig kleurloos, doch zij
schreef deze omstandigheid' alleen aan
het maanlicht toe, dat op een deel van
het bed viel.
Slechts ééne seconde lang dacht ^e
Keizerin na en daarop trok zij zich we
der even gedruischloos als zij gekomen
vyas, Jerug. j^arg Jippeu li,ad,dea vooraf
vaardigd worden, waardoor ongeveer 400.
Katholieke geestelijken voor het gerecht
zouden gedaagd worden. De gouverneur,
was daarmede weinig ingenomen, daar.
hij vreesde, dat de Katholieke bevolking
van het gouvernement door dezen maat
regel al te zeer in opschudding zou ge
bracht worden.
Derhalve zond hij naar St. Petersburg
het voorstel om de zaak te laten loopen
wijl de regeering deels zelf de schuld was,-
omdat zij geen passende maatregelen had
genomen tot de naleving der circulaire,
Dit voorstel werd evenwel afgewezen
en opnieuw is nu de vervolging der gees
telijken bevolen.
Terecht merkt de ï.Germania" naar
aanleiding hiervan op: Blind voor dei
talrijke teekenen des tijds blijft de re—
geering dus rustig haar politiek van zelf
moord vervolgen."
Nieuwe halve ceoten.
Het „Centrum" kreeg dezer dagen een
nieuwe halve cent van 1909 in handen
en het trof haar aandacht, dat deze met
een geheel nieuwen stempel geslagen
zijnde waardeaanduiding H cent is in
veel grooter Ietter, de bladerrand daar
omheen veel meer uiteen en veel voller,
zoodat hij geheel de letters omsluit.
De Hollandsche leeuw aan de andere
zijde komt zeer vaag uit, omdat hij min
der relief heeft en het randschrift daar
omheen is in veel kleiner letters dan op
de vorige muntslag. Deze uitgifte is vol
strekt geen verbetering, noch wat fraai
heid, noch wat duidelijkheid betreft op
ons kleinste muntstuk.
Geschoolde keukenmeiden.
De Liberale Unie wil het kiesrecht toe
kennen aan ongehuwde vrouwen boven
de 25 jaar.
Het Kamerlid Roodhuyzen heeft gis
terenavond deze jongste beslissing van de
Unie enkele jaren terug wilde zij aan
geen enkele vrouw het kiesrecht geven
voor den Bond van Vrouwenkiesrecht
verdedigd.
Volgens de Unie krijgt een keukenmeid
die de jaren heeft, het kiesrecht; haar
mevrouw krijgt het niet.
Is dat in den haak?
Zeker.
Evenmin als aan een kind een scheer
mes, zou de heer Roodhuyzen het kies
recht willen geven aan de vrouwen, dis
er niet voor geschoold zijn.
Hier volgt uit, dat de heer Roodhuyzen
de keukenmeiden tot de „geschoolden'"
rekent, de mevrouwen niet.
Beklagenswaardige mevrouwen, geluk
kige keukenmeiden!
En dan jammerde de vorige week de
heer Schaper in de Kamer over het lot
der dienstboden.
Geheel ien onredhte, zooals thans blijkt.
(Het Huisgezin)
T uberculose-Museuiii.
De Tuberculose-Commissie der Zuid-
Hollandsche Vereeniging „Het Groene
Kruis" heeft in het gebouw „Ons Huis"
te Rotterdam aan de Gouvernestraat een
Tuberculose-Museum ingericht, dat op
Donderdag 23 Dec. des middags om drie
uur zal worden geopend met een rede
van den Voorzitter dier commissie, den
heer C. Dekker, arts te Bodegraven.
Het doel van dit Museum is aan zoo
wijde kringen der bevolking als mogelijk
is een aanschouwelijk beeld te geven,
zoowel van den aard, de uitbreiding en
de gevaren der tuberculose als van de
middelen, waarmede deze volksziekte
wordt bestreden en voorkomen. Het Mu
seum is eene verplaatsbare tentoonstelling
en zal, na gedurende 4 weken te Rotter
dam ter bezichtiging te zijn gesteld, naar
elders worden overgebracht. Gedurende
den tijd dat het Museum te Rotterdam
verblijft, zullen op nader ter openbare
kennis te brengen data in „Ons Huis"
aldaar populaire lezingen worden ge
houden over onderwerpen verband hou
dende met tuberculose.
nog het voorhoofd des Keizers aange
raakt en met dezen kus verzocht zij hem
vergiffenis voor het aangedane onrecht.
Eene onbeschrijfelijke blijdschap vervul
de hare borst. Hij was steeds zwak ge
weest, gelijk Maria Theresia wist, en dat
hij haar niet van zijn heengaan onder
richtte, vergaf zij hem gaarne, want ze
ker wilde hij haar niet verschrikken.
De Keizerin wilde zich door de groote
voorkamer verwijderen, waar waarschijn
lijk de kamerdienaar van haar gemaal
waakte. Juist toen zij de uitgangsdeur
naderde, werd de maan wederom door
de wolken bedekt en de duisternis viel
in. De Keizerin bleef staan en keek om
naar het bed, waarop haar gemaal rustte.
Ging er zoo juist niet een zonderling
klinkend steunen, iets als een langgerek
te zucht door de kamer? Het was we
der stil geworden, doch plotseling be
merkte Maria Theresia ^n de nabijheid
van het venster eenige beweging. Daar
scheen iemand te staan, hetgeen de Kei
zerin zeer onbegrijpelijk vond. Wie toch'
zoude zich in de kamer bevinden, ter
wijl de Keizer sliep?
(Wprdt vervolgd),
