33
1
De Erfgenamen van Judas.
Ie Jaargfan?
No. 45.
9e Selcbclve ©otPta/nt
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per
kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, f 1.30 per kwartaal.
Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2l/, cent.
Dinsdag
November
1909.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën: gevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Burgemeester DE RIDDER.
Mr. Aalberse schrijft in j.Het Cen
trum"
Zaterdagavond overleed onverwacht
[Mr. N. de Ridder, afgevaardigde van het
District Wijk bij Duurstede in de Tweede
Kamer der Staten-Generaal,- en Burge
meester van Leiden.
Zijn afsterven is een verlies voor land
en stad. Mr. N. de Ridder was een
man van geloof, van karakter en van ken
nis.
De anti-revolutionnaire partij verliest in
hem een waardig lid, de gemeente Lei
den een krachtig burgemeester, de Twee
de Kamer een bekwaam jurist.
Mr. N. de Ridder, thans op 60-jarigen
leeftijd overleden, heeft een werkzaam
leven gehad.
in 1901 werd hij, vooral door den per
soonlijken invloed van Dr. Schaepman,
die hem zeer h oog achtte, door Wijk bij
Duurstede naar de Tweede Kamer af
gevaardigd, en zag hij zijn mandaat in
1905 en 1909 verlengd.
In de Tweede Kamer behoorde hij
niet tot de veelsprekers, maar had zijn
woord als bekwaam jurist gezag. Her
haaldelijk was hij rapporteur voor de Be
grooting van Justitie en bij verschillende
belangrijke wetsontwerpen van juridi-
schen aard.
Toch ontplooide mr. de Ridder eerst
zijn volle kracht, toen hij in 1903 werd
benoemd tot burgemeester van Leiden.
Zijn taak was zwaar. Hij werd de opvol
ger van den algemeen geachten burge
meester Was, een man, die aan groote
bekwaamheid en rechtvaardigheidszin de
gave paarde, ieder voor zich in te nemen.
Bovendien had hij in den Raad en in
de Gemeente, een zeer groote, soms met
zeer kleine middelen werkende, vrijzin
nige oppositie tegenover zich. Wie dit be
denkt, zal des te meer waardeeren het
feit, dat thans bij De Ridder's overlijden
iedereen er van overtuigd is, dat de
gemeente Leiden een groot verlies lijdt
Als Burgemeester van Leiden is mr. de
Ridder een mooie figuur geweest. Hij had
een hóoge opvatting van zijn taak. Hoe
wel een man van zeer principieele over
tuiging, wist hij zich boven de partijen te
stellen. Nooit werd hem het verwijt van
partijdigheid gedaan. Als voorzitter van
den Raad ging van hem groote invloed
op den gang der debatten uit.
De zes jaren van De Ridder's burge
meesterschap zijn buitengewoon vrucht
baar geweest.
Dr. Meuleman wijdt in „De Tijd"
de volgende woorden aan den overle-
Jedene
„Bij dit sterfbed past ons, Katholieken
.van Leiden, een woord van weemoedige
hulde. Toen deze burgemeester in 1903
het bestuur over onze stad aanvaardde,
wachtte hem een niet gemakkelijke taak.
De Leidsche Raad, die overwegend libe
raal was geweest, schommelde om het
FEUILLETON.
44)
Verwacht mij morgenavond acht uur
Dat is goed, zeide Nestor, maar gij
weet indien gij de twintig duizend francs
tiiet geeft,- zult gij niet met mij klaar
zijn.
Gij zult uw geld hebben, zeide Ma
noeuvre, en ga nu weg.
No. 48, rue de la Goutte-d'Or
herhaalde Chambry,- toen hij het vertrek
verliet.
Maloeuvre was blij dat hij weg was;
hij beschouwde den terugkeer van Cham
bry niet als een gewoon voorval, maar
als een beletsel voor zijn plannen.
Hij stond op en liep zijn kamer heen
£n weer.
Toen de klok voor het eten sloeg, ging
hij naar beneden naar Coelio.
De jongeling bevond zich op dat
Oogenblik bij Marie-Angelina.
.Wil ik u, vroeg zij hem, een ge
idicht voorlezen, dat mijn hart diep ge
troffen heeft
-- O, ja, antwoordde hij, dierbare Ma-
rie-Angelina, uw sjeni is afs muziek.
doode punt. Bovendien het scheen van
zelf sprekend, dat Leiden een liberalen
burgemeester moest hebben; het was al
tijd zoo geweest. Daarbij kwam, dat het
niet zoo gemakkelijk zou zijn mr. Was
op te volgen, een krachtig figuur en een
man,- in Leiden gezien, zooals weinigen.
Toch nam mr. de Ridder met groote
opgewektheid deze taak op zijn schou
ders. Met krachtige hand hield hij de
teugels van het bestuur en ieder, die
Leiden van vandaag kent, zal moeten ge
tuigen, dat deze burgemeester niet ver
geefs heeft gewerkt
Populair in den gewonen zin des
woords is hij nooit geworden, maar wie
met hem in aanraking kwam, wist hem
te vereeren en te waardeeren als iemand,
opkomend voor zijn beginsel en anderer
overtuiging ten volle eerbiedigend.
Een niet geringen roem acht ik het
voor hem, dat ieder moet getuigen, dat
hij als voorzitter van den Leidschen ge
meenteraad steeds boven de partijen
stond. En dat niettegenstaande hij met
volle overtuiging anti-revolutionnair was.
In de Tweede Kamer zetelend voor Wijk
bij Duurstede was hij niet de minste fi
guur in de anti-revolutionnaire fractie.
Men zegt wel eens ,dat hij als burge
meester zeer autocratisch sprak, iets
wat hem misschien was bijgebleven uit
zijn vroegere loopbaan van officier van
justitie, maar overigens een eigenschap
in den burgemeester eener groote ge
meente eer te prijzen dan te laken."
„De Residentiebode" zegt:
„Gelijk de Ridder gestorven is, heeft
hij geleefd, werkzaam en op de bres,
zooals hij nog verleden jaar getoond heeft,
toen hij, bij de begrooting van justitie, het
belangrijk debat over het wezen der straf
inzette met een beschouwing, waarin hij
de straf als recht en plicht der overheid
aan het Godsgezag ontleend, vooropstel
de. Uit den aard der zaak gingen De Rid
ders beschouwingen niet geheel accoord
met die der Katholieke woordvoerders
van Wijnbergen en Regout, en scheen
ook de Minister van Justitie in het we
zen der zaak niet geheel met hem mede te
gaan,- maar toch deed het goed, zijn prin
cipieele en beginselvaste uiteenzetting in
's lands vergaderzaal te vernemen, waar
zooveel wordt overgelaten aa.i de geval-
ligheden der practijk.
Moge deze Ridder, terugkeerende naar
het slagveld, zoodra hij meende, dat zijn
krachten het toelieten, en gevallen in het
harnas, reeds het loon van den braven
krijger ontvangen hebben."
„De Standaard" schrijft:
„Van alles wat verricht werd om Lei
den vooruit te brengen, was hij de ziel.
Hij stelde zich, zonder zijn anti-revolu
tionaire beginselen te verloochenen, als
burgemeester boven de partijen.
Vandaar, dat hij tenslotte in zijn stre
ven de medewerking van alle richtingen
had, na eerst van vrijzinnige zijde veel te
genstand ondervonden te hebben.
Het laatste jaar, toen de meerderheid
van den raad hem weer gezind was, was
voor hem in dit opzicht het aangenaam
ste."
Het „Nieuws van den Dag" oordeelt:
„Toen den 25en Februari 1903 het
bericht kwam, dat tot burgemeester was
benoemd mr. N. de Ridder, was in de
toonaangevende kringen de vreugde niet
onverdeeld en d'e nieuwe burgemeester
ontveinsde zich blijkens de rede, waar
mede hij 19 Maart van dat jaar zijn
ambt aanvaardde zich de moeilijkheid
niet een man als Mr. Was te moeten
opvolgen. Spoedig wist hij het vertrou
wen te winnenen, niettegenstaande hij
ook lid der Tweede Kamer was en bleef,
werkte hij zich spoedig in de gemeente
administratie in. Streng jegens zichzelf,
was hij het ook jegens zijn ambtenaren.
Als voorzitter van den Raad was hij
uitnemendhij wist de debatten volko
men te beheerschen.
Hij had de Gemeente gedurende de
zes jaren van zijn burgemeesterschap
liefgekregen en zijn grodtste eerzucht
was haar welvaart te bevorderen en ha
ren bloei te verhoogen."
„Land en Volk" meldt:
„Der gemeente ontvalt een burge
meester, die de debatten in den gemeen
teraad uitnemend wist te leiden en die
nimmer de teugels uit handen gaf.
Al behoorde hij niet tot onze rich
ting, al kwam het tegendeel daarvan
wellicht voor den burgemeester wel wat
heel veel uit, zijne goede hoedanighe
den erkennen wij gaarne.
Mr. de Ridder was een burgemeester
die op uitnemende wijze de gemeente
naar buiten wist te vertegenwoordigen
en die als hoofd van den Raad, bij con
gressen of andere feestelijke gelegenhe
den, de eer der gemeente op waardige
wijze wist op te houden.
Zijn levensdraad is te vroeg afgesne
den, dan dat hij tot vollen bloei heeft
mogen zien komeii wat onder zijn bur
gemeesterschap is voorbereid of tot
stand gebracht."
Luister dan naar het gedicht over de
H. Maagd.
En zij begon dit met harmonieuse stem
voor te lezen.
Zij eindigde juist niet de laatste regelen
van het gedicht, toen zij haar voogd be
merkte.
Zij sloot spoedig het boek en haar vroo-
lijk gelaat nam de uitdrukking van vrees
aan.
Onder den maaltijd heerschte echter
geen opgewekte stemming. Marie-Angeli-
na vroeg Maloeuvre of Cyrillus haar bui
ten zou mogen bezoeken, maar het ant
woord was weder afwijzend. Coelio was
bedroefd bij het verdriet van zijn gezellin
en miss Emily verliet de tafel uit vrees,
dat zij plotseling tranen zou moeten stor
ten.
Den volgenden dag ging Maloeuvre
naar Parijs en haalde de twintig duizend
francs bij Mozes Molsein. ,Tegen ,acht
uur 's avonds hoorde Nestor Maloeuvre
inlichtingen vragen bij den concierge.
Hij ging naar beneden oin zijn ouden
meester den weg te wijzen.
Hierlangs, mijnheer, ik zou u deze
moeite hebben willen sparen.
Het is zoo ook goed, zeide Maloeu
vre.
Toen Maloeuvre binnen was, zette hij
zich tied^r, opende zijn pprjefe^ilje jen
BUITENLAND.
Duitschland.
De Senaat van de Bonnsche hooge-
school heeft besloten, het bekende stu
dentenkorps Borussia, waarvan alle Ho-
henzollernsche prinsen in hun studie-tijd
deel uitmaken en dat alleen de bloem
van den Pruisischen adel onder zijne
leden opneemt, voor het loopende se
mester te „schorsen". Dit beteekent dat
het corps zich bij academische plechtig
heden en andere gelegenheden niet mag
laten vertegenwoordigen. In Juni had
een lid van liet korps zich bij een fees-
telijheid te Mehlen zeer ruw tegen een
ambtenaar van politie gedragen. Dien
tengevolge ontving het korps een stren
ge waarschuwing, waaraan de bedreiging
geknoopt was, dat het korps geschorst
zou worden, indien weer iets dergelijks
mocht voorkomen. Eenige dagen later
gaven de Borussen nieuwen aanstoot.
Borussen en „eenjarigen" van het Bonn
sche regiment huzaren drongen 's nachts
met geweld de woning van den onder
officier Feith binnen en mishandelden
hem. Was dit ergelijke voorval niet zoo
zoo kort op de waarschuwing gevolgd
dan zou men nog goedertierendheid je
gens het korps betracht hebben. Maar
nu vond de Senaat 'de maat vol en achtte
het oogenblik gekomen om het corps
dat zelfs den Keizer onder zijne „oude
heeren" telt, op voorbeeldige wijze te
straffen. Verdere onaangename gevolgëif
heeft de mishandeling van Feith noch
voor de Borussen, noch voor de met hen
verbonden „eenjarigen" gehad. De
krijgsraad heeft de beklaagden vrijge
sproken, omdat de getuigen te vaag in
hun verklaringen waren.
Volgens de Lokal-Anzeiger, is de re
den voor Feith's mishandeling geweest
dat hij als lid van een Katholiek stu
dentencorps, niet had willen duelleeren.
Engeland.
Ook geheel Engeland heeft in de laatste
dagen zwaar te lijden onder regen, vinni
ge koude en storm. In Ierland is de tem
peratuur ver onder het vriespunt gedaald.
Sinds vier dagen is Glasgow in dichte
nevelen gehuld, die de scheepvaart op
de Clyde totaal stop hebben gezet. Do
zijnen groote schepen, klaar om te ver
trekken, durven hun ankerplaats niet ver
laten. Tram- en spoorwegverkeer zijn ge
stoord. Verscheidene Engelsche kustste
den zijn al een week volmaakt van de
overige wereld afgeschenen, daar het
spoorwegverkeer door den hevigen
sneeuwval gestoord is en ook de tele
graaf heeft den d/ienst geweigerd.
Etaliil.
's Pausen Jubilé.
Zondagavond is in de St. Pieter, die
voor deze gelegenheid schitterend was
versierd en verlicht, een plechtig „Te
Deum" gezongen ter gelegenheid van
's Pausen Bisschop-Jubilé.
Een groote schaar geloovigen, en tal
rijke geestelijken en ieerlingen van de
Romeinsche colleges en seminaries woon
den de plechtigheid bij, die door kardinaal
Rampolia werd geleid.
In de buurt van het Vaticaan waren
verschillende huizen geïllumineerd.
Aan de Fransche bladen wordt uit
Rome gemeld, dat Z. H. de Paus bij het
consistorie, dat vermoedelijk na Nieuwe-
jaar gehouden zal worden, Mgr. Amette,
den aartsbisschop van Parijs, Dubillard,
den aartsbisschop van Chambéry, en de
Cabrelle, den bisschop van Montpellier,
tot kardinalen zal benoemen.
Oostenrijk.
Een aantal Oostenrijksche officieren te
Ween en, die onlangs tot kapitein bij den
staf warer benoemd, hadden dezer dagen
per post een gesloten enveloppe ont
vangen, waarin een circulaire over een
haalde een pak bankbiljetten te voor
schijn.
Ziedaar! zeide hij.
Nestor was zeer tevreden en hij dankte
Maloeuvre en leidde hem met de lamp de
trap af.
XXII. EEN SLACHTOFFER VAN HET
VERGIF.
Sedert den dag, waarop Marie-Angelina
de rue Moncey verlaten had, behield zij
niets meer van de vroolijkheid, die haar
zoo levendig maakte.
Al de slagen, die achtereenvolgens het
kind getroffen hadden, hadden een spoor
achter gelaten; de frischheid van hare
wangen verdweeneen groote zwaar
moedigheid was op haar gelaat te lezen.
Op haar aanhoudende verzoeken, die
zij tot Maloeuvre richtte, om haar broe
der te bezoeken, antwoordde haar voogd
altijd, dat Cyrillus een nerveus gestel had
en te zeer voor indrukken vatbaar was.
.Hij voegde er bij,- dat de geneesheer van
het Lyceum fjenri III hem speciaal be
handelde. Zij zou door haar bezoek een
gevaarlijken invloed op, haar broeder uit
oefenen, en tot den dag, waarop eenige
verbetering zou te constateeren zijn,- acht
te hij het tot zijn plicht haar niet bij
Cyrillus toe te laten,
'fill tosu MJM-A.iij;cli.w ma^Jê Jiad,
hare tranen in te houden, voegde hij er
bij:
Sedert lang ben ik voor u bevreesd,
omdat gij altijd met Emily in aanraking
zijtindien gij u niet geweld aandoet, om
die zwaarmoedigheid te overwinnen, dan
ben ik verplicht energieke maatregelen
te nemen.
Zij rilde over haar geheele lichaam.
Miss Emily had medelijden met het arme
meisje. Zij troostte haar niet met banale
troostwoorden maar zij plaatste het kruis
voor hare oogen.
Marie-Angelina hield op met klagen.
Haar gelaat veranderde geheel en al.
Het lachende kind kreeg de ernst van het
jonge meisje.
Haar gesprekken met Coelio werden
ernstiger. Zij sprak zonder ophouden van
den hemel; zij opende jiiet meer de
prachtige boeken met platen, waarmede
Pont-Joubert haar bibliotheek verrijkt
had, toen hij met een zoo teedere be
zorgdheid over haar waakte; zij had
slechts één boek noodig, en dit boek was
een gebedenboek.
Coelio, zeide zij eens tot haar kleinen
vriend, gij kunt het krijgen als ik dood
ben.
Ik smeek u, Marie Angelina, ant
woordde de kleine zieke, spreek niet over
zulke dingen. Indien een van ons moet
if&Qtf#» im fc» Ui hfit tesh wei,,*, gij
nieuw versterkend middel en als monster
een paar pillen. Een der officieren nam
de pillen in en stierf bijna onmiddellijk*
Anderen waren echter voorzichtiger en
lieten de scheikundige analyse dier pil
len opmaken. Daaruit bleek, dat zij een
groote hoeveelheid blauwzuur bevatten.
Omtrent den dader van deze laaghar
tige poging tot vergiftiging op groote
schaal, en diens beweegredenen, tast de
Weensche politie nog steeds in het duis
ter. Men vermoedt, dat het een officier;
moet zijn, die aldus zijn bevordering wil
de bespoedigen of zich op zijn gelukkiger
collega's heeft willen wreken.
Rusland.
Uit Odessa wordt gemeld, dat dieven
eenige dagen geleden een politiebureau
overvielen, waarbij de vier aanwezigen
politieambtenaren werden gedood en het
geheele aanwezige geldsbedrag werd ge
stolen.
Op denzelfden dag werd in den express
trein van Genitechesk naar Alexejefka een
ambtenaar van de Internationale Bank
aangevallen door drie gewapende roovers
en van 20.000 Roebels beroofd. Nadat
de aanval gelukt was brachten de roovers
den trein tot staan door aan de noodrem
te trekkenzij vluchten, achtervolgd door
de conducteurs, van wie er twee door hen
gewond werden.
De Tsaar heeft een dankbetuiging ge
zonden aan de politie-agenten te Mohlof
en hen ieder een gratificatie van vijf
Roebel geschonken, wegens het aanhou
den en arresteeren van een rooverbende,-
die het district Msistavsk terroriseerde.
Amerika.
Het stoomschip Sainte Croix met 135
personen aan boord is in de nabijheid van
Los Angeles verbrand.
De 82 passagiers en de 36 leden der
bemanning, konden allen te Punta Duna
behouden aan land gebracht worden.
Dank zij het koelbloedig en beleidvol
optreden van de scheepsofficieren, werd
het brandende schip in de grootste orde
verlaten.
BINNENLAND.
Prof. Beijsens.
Mer schrijft uit Warmond aan de
„Res.bode"
Prof. dr. J. Th. Beijsens, sinds 1895
hoogleeraar in de philosofie aan hetf
Seminarie Warmond, die benoemd is
tot buitengewoon hoogleeraar in de wijs
begeerte en zedeleer aan de Rijks-Uni
versiteit te Utrecht zal de volgende
week vertrekken om het hoogleeraar-
schap aldaar te aanvaarden.
Hiermede in verband nemen zijn les
sen aan het Seminarie reeds deze week
een einde. In den loop van dit jaaij
werd de hoogleeraar, door de Universi
teit te Leuven den doctorstitel „in ho
noris causa" toegekend naar aanleiding
van verschillende werken van zijn han
den, welke in de laatste jaren werden
uitgegeven.
zult uwe schoone kleur en uw kracht
terug krijgen,- maar ik zal altijd blijven
wat ik ben, een ongelukkige, wiens leven
voorbijgaat op een stoel, indien ik mij ten
minste niet voortsleep met mijne krukken
Beproef mij niet te overtuigen, dat ik
blijf leven, zeide Marie-Angelina. Zie
mijn handen eens, hoe mager zij zijn.
Het meisje had gelijk; het verdriet
verzwakte haar lichaam zoo,- dat Ma
loeuvre een geneesheer liet halen.
Het was een echte buiten dokter. Hij
bezat heel weinig wetenschappelijke ken
nis, en verbeeldde zich dat die kennis
voldoende was voor zijn geheele leven en
dat het niet meer noodig was de boeken
te openen, waarvoor hij eerst had zitten
zwoegen. Hij wist dat men voor bepaalde
ziekten bepaalde middelen gebruikte,- en
of de medische wetenschap al vooruitging
en nieuwe geneesmiddelen ontdekte, daar
trok hij zich niets van aan.
Zijne patinëten klaagden nooit over
hem. Hij zette zich neder aan het hoof
deneind, luisterde naar hun klachten, be
tastte hen,- vroolijkte hen op door allerlei
nieuws te vertellen,- lachte om medischoi
nieuwigheden, spotte met specialisten en;
schreef ten laatste medicijnen voor; waar*
in de zieken hun heil meenden te zien*
(Wftrtt yferyeigd),
