No. 4. Een woord van Kardinaal Mercier. De Erfgenamen van Judas. BUITENLAND. BINNENLAND. Ie Jaargang. Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN. In tere. Telefoon 935. Postbus DIT BLAD' VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2'/i cent. Dinsdag October 1909. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent; ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen; huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer "5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Kort geleden heeft er te Mechelen leen groot Katholiek; Congres plaats ge- bad. Wat daar besproken is Jainnen We 'pn mogelijk Vermelden. Maar Infet ondienstig1 lijkt het ons iets Van de slotrede öp te némen, die ge- Jioudeïf werd door,' Kardinaal Mercier. In; def Waarheid- sprak Z. E., méér rdan ooit is 't nu. de tijd van miraj- ïk'els. La uwé zielen! hebben gehuiverd Voor de verwoede aanvallen van het ongeloof langs alle zijden. .Vreezen we 'Iniet Latefe we even. rondkijken. Eerst b'öven'. O.nZe dappere noorder- broeder) die zich schrap hebben kunnen stellen tegen het socialisme en die voor het k'atholièk onderwijs van hun Staat 'de verdiende bescherming hebben beko men, welke' wij hun benijden. Warm applaus voor der Nederlanders, alweer Seen. OnZè Duitsché1 vrienden, die de scherpte- van' den IJzeren Man hebben bot gerriaakt op. hun gehechtheid aan Kerk ert onder elkaar. In Engeland troosten de bekeerln-i gen ons Voor wat we in de Latijnsche) landen verliezen. Onze arme Fransche geloofsgenoot Alles hebben ze opgeofferd oiii hun geloof hoog te houden, en na den storm weer aangevangen te werken. Ze 'doen als de Zwaluw, die weer kalm' en zeker haar nest bouwt, dat een onmee- tioogencfe voorbijganger heeft uiteenge- schopt. Maar we zijn hier op een na tionaal congres. Zien we b'ij ons rond. Van tijd tot tijd gaan er stroomin gen door de wereld, die sommige lau we zielen 't einde-van de wereld doen vermoedert. Ook nu liggen er diepe won den in het lichaam1 van het menschdoin. Het alcoholisme, de ongebondenheid, de materialistische levensbeschouwing wing en de onvastheid van de princie pen. maken begrijpelijk, dat velen een sterke vrees voelen opkomen. Doch, tot jiu toe is. altijd de lijdende Kerk van gisteren^ de strijdende Kerk van van daag e-ir de zegepralende Kerk van mor gen. De hedendaagsche maatschappij schrijft het proefondervindelijk bewijs neer van een leering door het Vati- caansche comité verkondigd: „De gra tie óods is niet enkel noodig voor elk! individu, maar ook' zedelijk noodig voor de volkeren. Zonder haar geen echte Vooruitgang." Taine zei de het reeds, toen hij den in vloed van! het Katholicisme op de we reld bekeek'. Nu, als vroeger in Gali- lea, werkt het christendom om de ei genliefde om 'te zeiten in liefde voor den naaste; het gee'ft aan "den mensch de vleugelen' om1 hem te heffen bo ven zijn lager en gemeen leven. Als die vleugelen, verslappen ,zakt de zede lijkheid van de volkeren en dan wor den ze laag, zinnelijk en wreed. Als men1 dat van nabij ziet, begrijpt FEUILLETON. 4) Ik houd weinig van de wereld,- eep soort van verwildering verwijdert mij van alle bèweging. Ik erken echter dat het aangenaam onthaal der Creolen mij ver rukte. 0un achtelooze bevalligheid,- hun .vreemde schoonheid, de harmonie van hun istem oefenden op mij een soort van be goocheling uit. Óf liever,- zoodra ik ont vangen was bij Mevrouw Saville cn haar dochter Ina gezien had, dacht ik dat dit blond en z\vak kind de gezellin voor mijn leveu zou zijn, waarvan ik gedroomd had. De stem van Pont-Joubert verteerder de; dan haalde hij het portret te voor schijn,- cn liet het volle licht vallen op de liefelijke figuur, waarvoor hij dik wijls weende. Het schijnt mij toe, zeide hij, terwijl hij weder ging zitten, dat ik meeer moed 2al hebben, indieen dit beeld voor mijne pogen blijft. Zij was wel schoon! zeide Maloeu- .vre. En beter nog! riep Pont-Jouotvi uit, bemind door de zwarten van de stad, godvruchtig als een jonge heilige. Zij be zat te gelijk de gaven van schoonheid en van éen soort genie4 dig bestaat in liet men best, dat het goede van onze he- dendaagsche beschaving cr gekomen is door de Katholieke kerk. Het oude Evangelie is nog altijd de beste help ster tot verheffing van de volken. Eit ziet nu maar, hoe de afgevallen volkeren ook' op alle gebied neergezakt zijn. De Protestanten bleven nog geloo- Vein. Maar zij, die de Vrijdenkers over namen van de Fransche revolutie, haar rationalisme op geestesgebied, en haar sensualisme op zedelijk gebied, zij ble ven niet op de hoogte waar ze eens waren. Wat een beroering in de maat schappij! Eerst de verloochening van alle be trekkingen tusschen God e:i het mensch- dom. Dan kwam een yerslapping op zede lijk gebied. Kant heeft aan onze he- dén'daagsche maatschappij geleerd: doet uw plicht, omdat het uw plicht is. Hoe arm! De plicht werd ontheiligd, wérd een afgodsbeeld .viel vermolmd uiteen. Dan kwam de positivistische philo sophic. Voor hen was alléén heilig het geluk van de maatschappij. En zoo raakt men tot de genietende zelfzucht. De individu alleen is van be lang, hij maakt de maatschappij uit. De maatschappij nc;;cpfc haar eigen zeden. Waartoe dan zedelijke wetten opleggen. In zulke beroeringen van levensin zichten jloopen de Volkeren verloren. Taine begreep het allang: Wij wonen de zelfmoord bij van Frankrijk. Maar ook blijkt daaruit, dat Gods genade noodig is voor de volkeren, die hun ze delijke waarde willen bewaren. Hoe wonderlijk zijn Gods wégen. Twaalf ruwe visscliers, ongeleerd en onbespraakt, twaalf werklieden, komen zeggen, dat ze na drie dagen hun Mees ter gezien hébben, die werd ter dood gebracht, en dat Hij hun de wereld in zond om de goede boodschap te verkon digen. "Zij gingen, leden, beleden en stierven voor hun geloof, en hun vol gers eveneens, tot het Christendom den troon der Cesars beklom. Welnu, hebben wij niet dezelfde kracht, die ons opjaagt in deze tijden Voelt ge 't niet? De missionarissen worden talrijker, de kerken ook, de bekeerlingen nog" meer. En dit is een gansch nieuw won der in de Kerk: de vrouw-missionaris. Onze zusters gaan in de vreemde lan den de lepra verzorgen en de armen helpen verre van hier. Nooit heeft de Kerk in haar kloos ters meer ziele-adel gevonden, in de hospitalen en scholen meer toewijding, bij geestelijken en leek'en meer werk zaamheid. Laat dan de staatsbesturen zich maar van de Kerk afscheuren. Wij leven, leVe-n meer dan ooit Dui zenden millioenen bukken zich niet al leen voor.de dogma's, zelfs voor het minste verlangen van den Paus. Kunt gij u uitdenken, dat de geloo- vigen vroeger ooit zooze:r gehecri; wa ren aan de Kerk? De Kerk is Gods instelling. Dat bewijzen de Vervolgin- zonder moeite rondom zich verspreiden van Het geluk ep door het feit alleen van eene ingeboren bevalligheid. Toen ik 't plan aan den notaris toevertrouwde, schudde hij op een beteekenisvolle ma nier het hoofd en zeide mij met een soort barschheid: Gij zoudt beter doen niet aan dit huwelijk te denken. Is de familie Saville dan niet eer zaam r— Onbesproken, mijn jonge vriend. Gij zëlt vindt julfrouw Ina een vol maakt persoon. Zonedr eenigen twijfeel, maar... Maar wat clan? Gij zijt reeds tweemaal millionair, de erfenis van uwen oom zal dit fortuin nog vermeerderen, ik zie niet in, waarom gij met Ina zoudt huwen, wier huwelijksgift zeer gering is. Haar moeder bewaart den schijn van voorspoed, maar de arme vrc-uw, die nooit kon rri.e w het kapitaal aan, wanneer haar inkom sten niet voldoende zijn en ik vrees dat haar dochter zich eeens bijna geheel ge ruïneerd vindt. Mijn dierbare vriend, antwoordde ik aan den notaris, hetgeen gij daar zegt, verrukt mij.. Ik ben gelukkig mej. Saville in dezen half onzekereen toestand te vin den! Denk dan met welke vreugde ik haar redden zal uit de ontberingen, wel- fce gij yfm haar yrejsi. Indien mevrouw gen, de oude en de hedendaagfcehe. Vervolgingen zijn er nu van de ratio nalisten. Nog steeds komt' het tooneel van den Kalvarieberg weer voorde Christus tusschen de moordenaars. O, mijn Goddelijke Jezus, nog altijd is 't zoo. Uw Goddelijke Persoon' Jblijft het mikpunt van al de liefde en al de haat. Dat bewijst dat gij alléén God zijt. Sedert de Fransche omwenteling heeft" de KC:Cwzn^in uitgebreidheid, maar gewonnen in innerlijke sterkte en waarde bij haar géloovigen. Van dit Congres dragen we allen een vast voornemen meezeker, we zullen ens aan onze afzonderlijke werken toe wijden, rmar elk zal arbeiden aan zijn eigen v .making. Nog altijd zijn we in den tijd van het Evangelie. Nog altijd worden door 'God mirakels gedaan. De hoofdgedachte van het Evangelie, is nog altijd dezelfde: 't blijft het Evangelie van de zelfverloo,- chening, van liefde voor den naaste. Bedwing dus uw zelfzucht, wordt meester over uw driften, leert u ver nederen en kastijdt uw verlangens. Kunt gij dat? Ja. Leert daartoe het Evarfgelie kennen. Mediteert het. Laat het heel uW leven doorwerken. FraïiSerijjk., Dreigende staking. Zondagmiddag zijn 46 afgevaardig den, zeventien syndicaten vertegenwoor digend., die 20,000 werklieden tellen, te Arm'enlière3 bijeengekomen. Zij hebben de weigering dcr unlïerifabrik#rifèh van Rijsel van eenheid in de tarieven onder zocht en de vergadering heeft 'n dagorde aangenomen, waarbij wordt besloten tot staking in alle weverijen. Het werk" zal moeten voortgezet worden in de fa brieken waar het syndicaal tarief wordt ajangenomen, op Voorwaarde dat de werklieden een frank en de werksters 50 centimes per week geven voor 'de stakers. De afgevaardigden zullen tegen Zon dag te Rijsel een groote vergadering beleggen voor het personeel der weve rijen van die stad. Men 'denkt algemeen dat na die vergadering de werkstaking zal worden uitgeroepen. Stelle» fieri, aanslag op den Bisschop van Adria. Volgens i decreet der Consistorie- congregatie inoest de zetel van het Dio cees Adria om' dringende reden naar Rovigo worden overgeplaatst. De kathe- draafen de titel zouden echter aan Adria blijven. Bij zijn vertrek werd de bis schop, mgr. Tommaso Pio Boggiani van de -orde der Dominicanen, op den weg naar het station door een bende Van 2000 menschen gewelddadig aangegre- Savilla, als echte Creoolsche, zich te bui ten gaat In haar beheer en de uitgaven niet kan tegengaan, die te hoog zijn voor haar inkomen, zal ik dan niet blijde zijn deze millioenen, waarvan gij spreekt, te gebruiken, om het leven van eene moeder, die ik zal hoogachten, ge makkelijk te maken en van eene vrouw, die ik geheel mijn hart zal geven. Gij zijt zeer jong, hernam de notaris, en zeer edelmoedig, heeft mevr. Saville u ooit over haar echtgenoot gesproken? Neen, antwoordde ik, Ik weet alleen dat zij weduwe is, Ziehier,- wat gij niet weet, zonder dat eefiige oorzaak de verwarring van zijn vermogens in hem verwekt heeft, is mijn heer Saville krtmkzinnig geworden. Men verzekert, van elders aat zijn vader ook een waanzinnige was, De krankzinnigheid is niets outee- rencls,- antwoordde ik; God, die ons het isk.T.d gc-cït, is vrij weder met een sluier te bedekken, zelfs heeft hij het recht het kloppen van het hart te doen stil staan. Mevrouw Saville en haar dochter hebben veel moeten Jijden. Hetgeen gii mij daar bekend piaakt, hecht mij juist meer aan Ina, in plaats van mij te ver wijderen van dit jonge meisje. Dus gij blijft bij uw plan? Geheel en al, en ik verzoek u voor mij de hand van Ina aan hare moeder te xwgzih öjj keilt beter, dan iemand ffijjn pen en door steenworpen ernstig ge kwetst. Ër hadden tal van arrestaties plaats. Uit alle deelen van Italië ontvangt de bisschop sympathiebetuigingen. Dé Hei lige Vader, de kerdinaal-staatSsecretaris en het Veneüaansche episcopaat zon den zeer deelnemen dn telegrammen aan mgr. Boggiani. Bij bovengenoemd decreet, dateerend varf 30 September, dat den 2eii October den patriarch van Venetië b'eteekend werd, werd de stad en omstreken van Adria het algemeen' plaatselijk1 en per soonlijk' interdikt opgelegd voor veer tien dagen. Daarmede wordt verboden het lezen van de H. Mis nevens alle Kerkelijke functies als het klokkenluiden, de open lijke uitreiking H.H. Sacramenten en de plechtige begrafenis. Veroorloofd al leen de kinderdoop, de toediening der laatste H. Sacramenten en het sluiten van' het huwelijk zonder plechtigheid. Buitendien mag wekelijks een H. Mis gelezen worden ter vernieuwing van de H. Eucharistie. Op 10 October moeten in alle andere kerken van het diocees gebeden woeden opgedragen voor de bekeering der schuldigen. Z. H. de Paus.. Volgens de bladen heeft de Paus een lichten aanval van jicht aan den rech tervoet en werd door de medici ge dwongen de officieele ontvangsten uit te stellen. Toch Icon Z. H. gister eeni- ge bisschoppen en een prelaat ontvan gen. Volgens de 5,Corriere della Sera" zal de Rijkskanselier bij zijn, bezoek' aan Rome na zijn conferentie met de regeeringsman- nen, niet nalaten den Paus te bezoeken, en een onderhoud met kardinaal Merry del Val zal dan volgen. De „Univers" teekent hierbij aan: Eenige weken geleden zond het Mo- hammedaansche .Turkije een gezantschap naar den H. Stoel. Thans richt het pro- testantsche Duitschland zijn hulde naar den opvolger van den H. Petrus. Alleen het Katholieke Frankrijk blijft de eeuwen oude betrekkingen verbreken, die het met het Vaticaan had en die Frankrijk steeds geeholpen hebben in zijn vorming en na- tionalen voorspoed. De keizer van Duitschland gelooft geenszins, dat zijn gezag over zijn volk zal verzwakken door te onderhandelen met het geestelijk Hoofd van zijn Katho lieke onderdanen. De Duitsche eenheid zal er slechts door versterkt worden. Het ongelukkige Frankrijk weet niet te profitéeren van voorbeelden. Marokko, n In Spaansche diplomatieke kringen gelooft men reden te hebben om te veronderstellen, dat Moelay Hafid, de Sul tan van Marokko, een dubbelhartig spel speeltt egenover de Spanjaarden en dat hij niet alleen heult met de op roerige Rifbewoners, maar zelfs aan- familie,- de grootte van mijn fortuin; sta in voor mijn hart en gelijk voor miine mil- loenen. De notaris greep mijne beide han den. Gij boezemt mij een groote,- zeer groote sympathie jn, zeide hij, maar ilf zou gelooven het vertrouwen, dat gij in mij stelt, te kort doen, indien ik aan uw verzoek gehoor gaf. Ik heb u over fei ten, welke gij niet wist, moeten inlich ten. Gij gaat er over heen, dit is uw recht, uwe vader Is dood en gij hebt den leef tijd van een man, maar Ik geloof niet dat gij in dit huwelijk g 1 Hg zult zijn, cn mijn geweten verb. - j mij er in bezig te houden. Uwe woorden zijn ernstig, zeide ik, behoudt gij echter niet het stilzwijgen over een feit, dat, ik zal niet zeggen, schul dig is, maar waarmee gij niet instemt? Neen, necM heb alleen de din gen gcopenba een beletsri Lon den zijn voor een huwelijk, den naas ten ondergang van het huis en de krank zinnigheid van den vader. Ik zal alleen handelen,- ofschoon het mij spijt dat gij uwe medewerking wei gert, blijf ik overtuigd dat gij meent te L indelen voor mijn welzijn. Ja, ja, ik zweer het u, zeide hij mij, met een hartelijken handdruk. Een maand later huwde ik Ina. De Waardige notaris achtte jich mi verplicht stuurt op, een' oorlog met Spanje. Dé uitzending van versterkingstroepen on der generaal Ampudia schijnt dan ook geschied te zËn ten einde op alle moge lijkheden vi i?."bereid te zijn. De Fransche en Engelsche regeerin^ gen tijn door de Spaansche ingelicht omtrent den toestand en hebben, naaf mén verneemt, aan Spanje den raad ge geven het niet tot het uiterste te laten komen'. Koninklijke Besluiten. Aan G. D. v. d. Wart is op zijn ver zoek, met ingang van 8 October eervol ontslag verleend uit zijn betrekking van notaris te Nicuwer-Amstel. Tot griffier bij het kantongerecht te Hulst is benoemd mr. G. W. F. Went- holt te Apeldoorn. Tot griffier bij het k:u:.w. t te Druten is benoemd mr. Ch. J.~M. H. Roebroeck, advocaat en procureur te Maastricht. Tot rechter in de Arrondissements- Rechtbank te Amsterdam zijn benoemd inr. P. A. Rutgers van der Loeff, thans rechter in de Arrondissements-Rechtbank te Hecrenveen, en mr. F. C. Van Geer, doctor in de Staatswetenschap, thans auditeur-militair, in het 5de militaire ar rondissement, standplaats Leeuwarden. Tot rechter in de Arrondissemen li- Rechtbank te Breda is benoemd jbr. i.r. E. A. E. Van Meeuwen, thans griffier b het kantongerecht te Eist. -v Tot kantonrechter-plaatsvervanger in het kanton Doesburg is met ingang van 15 October benoemd J. H. Van Lexau Frieswijk, secretaris der gem. Doesburg. Benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau Ph. Van Ommeren Jr., lid der firma Ph. Van Ommeren te Rotterdam. Hofberichten. H. M. de Koningin heeft de villa Wilhelmina aan den Koningsweg te Apel doorn aangekocht. President Steijn. President Steijn en mevrouw Steijn is gisteren met de Batavier-lijn naar Enge land vertrokken en zal 30 dezer uit Enge land naar Zuid-Afrika terugkeeren. Directeur-Generaal en Minister. He? Haagsche correspondentie-bureau meldt: in verband met mededeelingen, in de pers voorkomende, alsof het te verwach ten vertrek van den directeur-generaal van den landbouw, den heer Lovink, hei gevolg zou zijn van een minder goede verstandhouding van dezeu hoofdambte naar met het hoofd van het departement van landbonw, nijverheid en handel, heb ben wij ons te bevoegder plaatse om in lichtingen gewend. Ons werd toen mede gedeeld, dat van een minder goede ver standhouding als bovenbedoeld geen sprake is geweest. zich van mij te verwijderen om deze re den, dat ik zijn raad niet opvolgde, hij was bij het huwelijk tegenwoordig eii bleef onze vriend, maar ofschoon ik aandrong, weigerde hij het contract op te stellen. Ik had zoodanige beschikkingen geno men, dat de woning van mevrouw Saville zich geheel ontlast bevond van hare hy potheken op den dag, dat is de echtge noot werd van haar dochter. Maar mijn schoonmoeder genoot niet lang van de vreugde, dat haar deze verrassing en het geluk van Ina verschafte. Zij stierf in onze armen,- na mij in een particulier onder houd, dat ik met haar had, gevraagd te hebben, aan haar dierbaar kind het min ste verdriet te sparen, wat nadcelig zou kunnen zijn voor haar nerveus gestel. Het verdriet van Ina was hevig, en de geneesheer, die haar gedurende de hevige koorts, waaraan zij ten prooi was,- verzorgde, scheen niet zonder ongerust heid. God, die de berpoeving afmeet naar de kracht, gelukkig een hoog ste troost. dag af, waarop mijn vrouw Cyrillus in hare armen hield, ge voelde zij haar smart verminderen. De liefde voor het bestaan kreeg zij terug; zij bleef dikwijls spreken over haaf moe der, maar met eene droefheid, die ge dwongen was door onderworpenheid. (Wordt vervolgd.^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1909 | | pagina 1