117
voor de dieren genoemd
onder II onder a
c
12.50
7.50
5.—
3.25
2.—"
3°. vervalt het gestelde onder XII;
4°. wordt het gestelde onder XIII vervangen door het
volgende
„XII. Voor de gelegenheid tot verdere afslachting, voor
het gebruik maken van penserij en darmwasseherij, voor het
keuren, voor het laten verblijven van het vleesch in de
daarvoor aangewezen ruimte in de slachthallen, het voor
koelhuis en koelhuis, voor zoover het betreft in nood gedoode
of gestorven slachtdieren, de tarieven omschreven onder II.";
5°. wordt sub XIV onder A. in plaats van:
„e. ander vleesclx per K.G. ƒ0.03" gelezen:
„e. reuzel per K.G. 0.03
varkensvleesch per K.G. 0.05
gander vleesch per K.G. 0.03
„Bij invoer van geheele of halve dieren worden de rechten
„tot geen hooger bedrag geheven dan overeenkomt met de
„rechten, verschuldigd voor binnen de gemeente geslachte
dieren."
6°. worden de nummers XIV, XV, XVI, XVII, XVIII,
XIX en XX resp. vervangen door de nummers XIII, XIV,
XV, XVI, XVII, XVIII en XIX.
Art. II.
Deze verordening treedt in werking op den dag, volgende
op dien, waarop het bericht van de Koninklijke goedkeuring
bij het Gemeentebestuur is ingekomen.
Aan den Gemeenteraad.
Burg. en Weth. van Leiden.
Leiden, 28 October 1937.
Zooals Uw College zich zal herinneren, zijn bij de behande
ling van de ontwerp-gemeentebegrooting voor 1937 in de
Secties van den Gemeenteraad eenige vragen gesteld en
wenschen kenbaar gemaakt met betrekking tot verlaging
van slachtrechten en verhooging van invoerkeurloonen. In
de Memorie van Antwoord heeft Uw College toen uiteengezet,
dat er geen aanleiding bestond om de slachttarieven in het
algemeen te herzien, doch dat nader zon worden overwogen,
of eventueel het slachtrecht voor nuchtere kalveren voor
verlaging in aanmerking kwam. Tevens heeft Uw College
toen toegezegd te zullen overwegen, of het, binnen de perken
van de Vleeschkeuringswet, mogelijk zou zijn in het invoer-
keurloon voor varkensvleesch wijziging te brengen in dien
zin, dat bepaalde deelen zwaarder worden belast, dan thans
het geval is.
In verband met een en ander heeft de Directeur van het
Openbaar Slachthuis wijziging van enkele tarieven voor
gesteld, waarmede wij ons geheel kunnen vereenigen en ter
toelichting waarvan het volgende moge dienen.
Wat in de eerste plaats het slacht-keurloon van nuchtere
kalveren betreft onder dit recht is tevens het gebruik
van het koelhuis begrepen dit tarief bedraagt thans
ƒ1.Hoewel dit tarief niet hooger is dan aan de meeste
andere slachthuizen, moet nochtans worden erkend, dat
naar verhouding (lichaamsgewicht en waarde in aanmerking
nemende) het nuchterkalfsvleesch door dit recht zwaarder
wordt belast dan eenige andere vleeschsoort, zoodat er
inderdaad aanleiding bestaat tot eenige verlaging van dit
tarief over te gaan.
Er is bovendien nog een andere reden, die voor een ver
ging van dit tarief pleit. Met name worden de nuchtere
kalveren hier ter stede bijna uitsluitend geslacht door een
tweetal slagers, die het vleesch gedeeltelijk in hun eigen
zaken en détail verkoopen, doch het in hoofdzaak aan andere
slagers, zoowel binnen als buiten de gemeente, leveren. Zij
ondervinden daarbij echter ernstige concurrentie van hun
vakgenooten buiten de stad, die onder meer door lagere
slacht- en keurloonen in staat zijn goedkooper te leveren.
Het gevolg is dan ook, dat veel nuchterkalfsvleesch, ook
door fabrikanten van vleeschwaren, die dit vleesch voor de
worstbereiding noodig hebben, van elders wordt betrokken.
Wij betreuren dit, niet alleen met het oog op de belangen
van de Leidsche slagers, doch ook uit hygiënisch oogpunt;
immers het ingevoerde vleesch staat in kwaliteit achter bij
het te Leiden geproduceerde.
Met het oog op een en ander komt het ons met den Directeur
gewenscht en ook in het belang der gemeente verantwoord
voor, het slachtkeurloon voor nuchtere kalveren met 30%
te verlagen en dus te brengen op 0.70 (zie ontwerp-verorde-
ning art. I sub 1°.)
Wij hebben gegronde hoop, dat deze maatregel tot een
vermeerdering van het aantal slachtingen zal leiden.
Bedoelde verlaging zal tevens gelden voor het slacht
keurloon voor een lam, niet ouder dan 3 maanden, alsmede
voor een bok, geit of varken niet zwaarder dan 25 K.G.
levend gewicht; het aantal slachtingen van deze diersoorten
is zeer gering, zoodat de verlaging van het slachtrecht ook
voor deze dieren op de inkomsten van het slachthuis geen
merkbaren invloed zal hebben.
Wat de verhooging van het invoerkeurloon voor varkens
vleesch betreft, zooals Uw College bekend is, is de gemeente
bij de vaststelling van het bedrag van dit keurloon gebonden
aan de bepaling van art. 8, tweede lid, der Vleeschkeurings
wet, volgens welke ingevoerd vleesch niet hooger mag worden
belast dan vleesch van in de gemeente van invoer geslachte
dieren. Aangezien nu, zooals wij nader zullen aantoonen,
het hier ingevoerde varkensvleesch minder zwaar belast
wordt dan de binnen de gemeente geslachte dieren, kan er
op grond van genoemde wet tegen eenige verhooging van
het keurloon voor ingevoerd varkensvleesch, nu deze op
zichzelf al wenschelijk moet worden geacht, zulks teneinde
tot eenige uitbreiding van het aantal slachtingen van varkens
alhier te geraken, naar onze meening redelijkerwijs geen
bezwaar worden gemaakt.
Het invoerkeurloon bedraagt thans voor spek, borst- en
buikingewanden, kluiven, koppen en pooten 2 cent per K.G.
en voor vleesch (in engeren zin) 3 cent per K.G. Xeemt men
als gemiddeld slachtgewicht van de te Leiden geslachte
varkens 145 K.G., dan zijn de gewichtsverhoudingen der
onderdeelen daarvan ongeveer als volgt: vleesch 60 K.G.,
reuzel 6 K.G., spek, kop en pooten 79 K.G. Naar de thans
geldende tarieven bedraagt het invoerkeurloon dus van
zulk een varken: vleesch en reuzel, 66 K.G. a 3 cent is 1.98,
79 K.G. spek enz. a 2 cent is 1.58, in totaal dus 3.56,
terwijl het slachtkeurloon van de alhier geslachte varkens
ƒ4.75 bedraagt.
Gezien het bovenstaande, verdient het o.i. aanbeveling
over te gaan tot verhooging van het invoerkeurloon en wel
in dien zin, dat in die verhooging alleen het eigenlijke vleesch,
het meest waardevolle gedeelte, wordt betrokken.
Wordt voor dit gedeelte het keurloon verhoogd van 3 tot
5 cent per K.G., dan komt het totaal aan keurloon ongeveer
overeen met hetgeen aan slachtrecht hier ter stede wordt
geheven. Uit de volgende berekening moge zulks blijken:
60 K.G. vleesch a 0.5 is 3.6 K.G. reuzel a 3 cent is
18 cent, 79 K.G. spek enz. a 2 cent is 1.58, tezamen ƒ4.76.
Ten overvloede stellen wij voor in de desbetreffende ver
ordening nog een bepaling op te nemen (zie art. I sub 5°
van de ontwerp-verordening), krachtens welke bij invoer
van geheele of halve dieren de rechten tot geen hooger
bedrag worden geheven dan overeenkomt met de rechten,
verschuldigd voor binnen de gemeente geslachte dieren.
Ten slotte maken wij van deze gelegenheid gebruik om
nog een drietal andere wijzigingen voor te stellen.
In de eerste plaats betreft dit het vervallen van het recht
voor het onderzoeken van levend vee, bedoeld in art. 3 van
de verordening op den Keuringsdienst van Vee en Vleesch
(art. 2 sub XII van de verordening, regelende de heffing van
belastingen voor het gebruik van het Openbaar Slachthuis).
Gelijk bekend is de regeling van het toezicht op ziek vee op
de veemarkt, tot voor kort in art. 3 van de verordening op
den Keuringsdienst van Vee en Vleesch opgenomen, bij de
laatste wijziging van die verordening daaruit vervallen en
overgebracht naar de verordening op de veemarkt; daarbij
is toen in het vooruitzicht gesteld, dat voor het onderzoek
van bovenbedoeld vee geen recht meer zou worden geheven
(Ingek. Stukken Xo. 33 van 1937). In verband met het ver
vallen van dit tarief (art. I sub 3° van de ontwerp-verorde
ning), moet de nummering van de daarop volgende onder
deelen van art. 2 der belastingverordening wijziging onder
gaan (art. I sub 6°).
Voorts verdient het aanbeveling nog een tweetal wijzi
gingen van formeelen aard aan te brengen, beide verband
houdende met de laatste wijziging van de verordening op
den Keuringsdienst van Vee en Vleesch.
In verband met deze wijziging toch moet ook de in art. 2
onder IIu genoemde verordening worden gewijzigd; met
het oog daarop wordt een redactie voorgesteld (art. I sub 2°),
welke onveranderd kan büjven, ook indien bovenbedoelde
verordening wordt herzien.
Dezelfde strekking heeft de voorgestelde wijziging van
art. 2 sub XIII (art. I sub 4° van de ontwerp-verordening);
door de nieuwe redactie wordt n.l. voorkomen, dat tot wijzi
ging van de belastingverordening moet worden overgegaan,
indien de verordening op den Keuringsdienst van Vee en
Vleesch of de nummering van de artikelen dier verordening
verandering ondergaat, zooals onlangs heeft plaats gehad.
11 11 11 b
11 11 1c
11 li ii
