368 MAANDAG 3 SEPTEMBER 1934.
Rechtstoestand gemeentepersoncel.
(Verwcij c.a.)
geldende regeling van art. 42. Zij krijgen dan een recht, dat
zij door den dnur van hun arbeidsweek niet zouden hebben.
De heer Tepe zegt, dat men deze gunstige regeling kan
beschouwen als een compensatie voor deze categorieën van
ambtenaren. Er bestaat voor Burgemeester en Wethouders
geen aanleiding, in deze omstandigheden de regeling nog
gunstiger te maken.
De heer Wilbrink kan zich meer vereenigen met het betoog
van den heer Yerweij dan met dat van den Wethouder.
De havenrechercheurs zijn ingedeeld bij de ambtenaren,
maar kunnen feitelijk onder de werklieden gerangschikt wor
den. Het is niet gewenscht, dat men. indien voor deze „amb
tenaren" wel de regeling voor de betaling der overuren geldt,
in dit geval een speciaal laag tarief vaststelt. Het is billijk,
dat deze groep van het personeel valt onder de regeling, die
voor de werklieden wordt vastgesteld; het is niet anders dan
normaal. De belooning van 50 cent per uur is voor deze
groep te laag.
Het amendement No. 8 van de heeren Kuipers, Verweij
en Schüller wordt verworpen met 17 tegen 15 stemmen.
Tegen stemmen: de heeren van Tol, Bergers, Wilmer,
Beekenkamp, de Reede, Tepe, Splinter, Romijn, Meijnen,
Eikerbout, Bosman, van Eecke, Tobé, van Es, van der
Reijden, Coster en Lombert.
Vóór stemmen: de heeren Schoneveld, Koole, mevrouw
de Clerde Bruijn, de heeren Vos, Kooistra, van Rosmalen,
van Stralen, Wilbrink, Groeneveld, van Eek, mevrouw
Braggaarde Does, de heeren Kuipers, Vallentgoed, Verweij
en Manders.
Artikel 41 wordt vervolgens zonder hoofdelijke stemming
aangenomen.
Beraadslaging over artikel 42, waarvan het derde en vierde
lid door Burgemeester en Wethouders nader in dien zin
zijn gewijzigd, dat zij luiden:
„3. Aan den werkman, die niet in afwisselenden dienst is,
wordt op feestdagen, voor zoover de dienst zulks toelaat,
verlof verleend met behoud van zijn gewone wedde. Hij
echter, die op feestdagen ingevolge daartoe bekomen opdracht
arbeid verricht, ontvangt over de week, waarin de feestdagen
vallen, boven zijn gewone wedde over die week:
a. zoovele malen zijn uurloon als hij op die feestdagen,
zonder overschrijding van den normalen arbeidsduur, uren
arbeid heeft verricht;
b. behoudens het bepaalde in artikel 43, voor elk uur
arbeid op die feestdagen, waarmede de normale arbeidsduur
wordt overschreden, zijn uurloon, verhoogd met 100
4. De werkman in afwisselenden dienst, die op feestdagen
arbeid verricht, ontvangt over de week, waarin de feest
dagen vallen, boven zijn gewone wedde over die week:
a. zoovele malen de helft van zijn uurloon als hij op die
feestdagen binnen zijn, door het dienstrooster aangewezen,
gewonen werktijd, uren arbeid heeft verricht;
b. zoovele malen zijn uurloon als hij op die feestdagen,
zonder overschrijding van den normalen arbeidsduur en
binnen den door het dienstrooster aangewezen werktijd,uren
arbeid heeft verricht in een anderen dienst, dan waarvoor
hij volgens het dienstrooster was aangewezen;
c. behoudens het bepaalde in artikel 43, zoovele malen
zijn uurloon, verhoogd met 100 als hij op die feestdagen
boven den normalen arbeidsduur uren arbeid heeft verricht."
Bij dit artikel komen tevens aan de orde:
1°. het amendement No. 9 van de heeren Kuipers, Verweij
en Schüller, luidende:
„Ondergeteekenden stellen voor in art. 42 van het ontwerp-
ambtenarenreglement sub a en b van lid 2 te doen vervallen
en in plaats daarvan te lezen:
a. voor uren, vallende tusschen 6 uur 's morgens en 10 uur
's avonds, het uurloon, verhoogd met 25
b. voor arbeid op den vrijen Zaterdagmiddag, het uurloon,
verhoogd met 50
In sub d worde na „Zondagen" ingevoegd „en feestdagen"."
2°. het amendement No. 20 van den heer Eikerbout,
luidende
„Ondergeteekende stelt voor Art. 42 alinea 2 onder a te
doen vervallen.
voor b te leien: a „voor uren, aansluitende aan den gewonen
werktijd en niqt vallende onder c voor elk uur het uurloon,
verhoogd met 25
Rechtstoestand gemcenlepersonecl.
(Eikerbout c.a.)
De heer Eikerbout zegt, dat het volgens de collectieve con
tracten in het algemeen usance is, voor overuren direct na
den gewonen werktijd 25 extra te betalen. Voor overuren
wordt 25 extra betaald, in hoofdzaak opdat er zoo weinig
mogelijk overgewerkt zal worden. Op grond daarvan heeft
spreker zijn amendement ingediend.
Ten aanzien van art. 42, lid 3 en 4, meent spreker, dat de
feestdagen met de Zondagen gelijkgesteld moeten worden,
terwille van de uniformiteit, welke elders tusschen beide
bestaat, zoodat ook voor de feestdagen 100 extra wordt
uitbetaald, in plaats van 50 en 100 Waarom wordt
dit verschil gemaakt?
De heer Verweij stelt voor, voor overwerk op den vrijen
Zaterdagmiddag 50 extra te betalen. Waar in het parti
culier bedrijf het overwerk op den Zaterdagmiddag als regel,
hoewel er in normale tijden ook wel contracten zijn met 50
met 25 extra wordt betaald, ziet spreker geen reden om
met dit deel van het amendement-Verweij mee te gaan.
Spreker zou dus willen, dat het College zijn amendement
overnam en ook inzag, dat het voor den gang van zaken veel
beter is, ook voor de direct op den werktijd volgende over
uren een vergoeding van 25 extra te betalen en dat ten
aanzien van de betaling van overwerk de Zondagen gelijkge
steld werden met de feestdagen.
De heer Verweij en de zijnen meenen. dat een regeling van
de betaling der overuren zoo goed mogelijk moet zijn, nu in
de practijk overwerk, waarvan zij in principe tegenstanders
zijn, noodzakelijk is, en hebben daarom hun amendement
ingediend, waarvan de kennelijke strekking is, in de voorge
stelde regeling een verbetering te brengen. Spreker en de
zijnen oordeelen, dat feestdagen volledig gelijk te stellen
zijn met Zondagen.
Spreker gevoelt er zeer veel voor, het derde lid van art. 42
geheel te schrappen. Iedereen is graag vrij op Zon-en feest
dagen. Moet iemand, die volgens zijn dienstverband en zijn
dienstrooster op een Zon- of feestdag vrij zou zijn, toch op
dien dag arbeiden, dan bestaat er voor de overheid geen reden
om voor dit overwerk geen extra vergoeding te geven. Natuur
lijk is het wenschelijk, dat de gemaakte uren zooveel mogelijk
in vrijen tijd worden teruggegeven, maar op grond van den
extra arbeid hebben de betrokkenen aanspraak op een ver
goeding voor overwerk.
De heer Tepe zegt, dat voor het personeel de door Burge
meester en Wethouders voorgestelde regeling van de ver
goeding voor overwerk gunstiger is dan de bestaande regeling.
Volgens de laatste regeling is de vergoeding voor overwerk
voor de eerste 2 uren, aansluitende aan den gewonen werktijd,
voor elk uur het uurloon; voor het 3e en 4e uur, voor elk
uur het uurloon vermeerderd met 10 voor elk volgend uur,
het uurloon vermeerderd met 30 Het is iets bijzonders,
dat in de tegenwoordige omstandigheden een bepaling wordt
voorgesteld, die een financieele verbetering voor het perso
neel beteekent en dus een verhooging van de financieele
lasten voor de gemeente meebrengt. De strekking van de
amendementen is, de verbetering te vergrooten en in de
verdediging van zijn amendement heeft de heer Eikerbout
aangevoerd, dat door de aanbrenging van de door hem voor
gestelde wijziging hetzelfde geldt mutatis mutandis voor
het amendement van den heer Kuipers c. s. de leiding
gevende personen, beseffende dat het laten verrichten van
overwerk een extra uitgave van 25 van het uurloon voor
de gemeente meebrengt, zullen trachten het overwerk zooveel
mogelijk te beperken. Met evenveel recht kan men daartegen
over stellen, dat anderzijds een dergelijke bepaling juist het
maken van overuren zal stimuleeren; aldus wordt het voor
het personeel verleidelijk gemaakt, overwerk te verrichten.
Nu is het waar, dat het niet het personeel is, dat dit uitmaakt,
maar het kan wel op zoodanige wijze werken, dat het ver
richten van overwerk onder bepaalde omstandigheden nood
zakelijk blijkt te worden. Met andere woorden, het personeel
zal door een dergelijke bepaling in zijn ijver kunnen verslappen,
alleen omdat daardoor overwerk verricht zou moeten worden,
waarvoor het 25 extra ontvangt. Omdat het niet aangaat
nog een schepje te doen op de verbeteringen, door het College
voorgesteld, ontraadt spreker beide amendementen ten
sterkste.
Inzake de voorgestelde invoeging van de woorden „en
feestdagen" wijst spreker op de voorgestelde wijziging van
artikel 42, lid 3 en 4. Deze wijziging was in hoofdzaak een
redactiewijziging, die noodzakelijk was geworden, omdat
men in de aanvankelijke redactie verzuimd had voldoende
onderscheid te maken tusschen het verrichten van arbeid op
feestdagen binnen en buiten den gewonen werktijd, dus tus
schen de vergoeding voor den arbeid op feestdagen binnen
