MAANDAG 2 SEPTEMBER 1929.
173
Verder zou spreker willen weten, hoe groot de reserves zijn
en hoe groot zij moeten wezen volgens de voor dergelijke
zaken bekende gegevens.
De heer Goslinga antwoordt, dat de zinsnede, door den
heer Parmentier voorgelezen, niet beteekent, dat het gemeen
telijk subsidie uitsluitend ten goede komt aan de leden der
vereenigingen voor ziekenhuisverpleging, wier verpleegkosten,
zoo zij geen lid van een der vereenigingen waren, geheel ten
laste van de gemeente zouden komen, maar dat dit is de
maatstaf, waarnaar wordt gesubsidieerd. De subsidies worden
aan de vereenigingen uitgekeerd en komen feitelijk aan alle
leden ten goede, maar de maatstaf, waarnaar het subsidie
wordt berekend, is deze, dat door de vereenigingen wordt
verstrekt de lijst van de leden, die voor rekening van het
fonds zijn verpleegd, en aan de hand daarvan wordt nage
gaan welke leden krachtens hun inkomen voor verpleging,
geheel ten laste van de gemeente, in aanmerking zouden
zijn gekomen, terwijl dan alleen zooveel maal als dat is ge
beurd f 1.per dag als subsidie aan de vereenigingen wordt
toegekend. Die leden worden door de vereenigingen op precies
denzelfden voet behandeld als alle andere leden, maar de
vereenigingen krijgen alleen een deel van de uitgaven terug
en dat wordt beheerscht door de vraag hoeveel leden zijn
verpleegd, wier verpleegkosten geheel voor rekening van de
gemeente zouden zijn gekomen, indien zij geen lid van een
vereeniging waren geweest.
Wat betreft de reserves, waarnaar de heer Parmentier
heeft gevraagd, die van de «Onderlinge" bedragen ƒ31639.
en die van «Vooruit" 12996.
Op de vraag van den heer Parmentier hoeveel volgens de
wetenschap van het verzekeringswezen voor dergelijke zieken
fondsen een normale reserve moet zijn, moet spreker het
antwoord schuldig blijven, omdat hij, niet wetende, dat deze
vraag zou worden gesteld, geen gelegenheid heeft gehad de
formules, welke daarvoor bestaan, even na te gaan. Hij kan
wel mededeelen, dat geen der beide fondsen het minimum,
dat beslist noodig is, reeds heeft bereikt; zij zijn er nog een
stuk af, maar zij gaan er heen. Zoolang zij geen behoorlijke
reserve hebben bereikt, zal de gemeente verstandig doen,
subsidie te blijven geven. Dat geeft aan de burgerij zeker
heid en de fondsen krijgen er een goeden naam door. Het
is gewenscht, dat deze fondsen zich met vertrouwen van de
zijde van de burgerij kunnen ontwikkelen. Zijn de vereischte
reserves bereikt, dan is te overwegen, of de subsidieering
niet kan worden stopgezet. Spreker wil daarom den nadruk
leggen op de woorden in het voorstel voorkomende, dat er
op het oogenblik nog geen aanleiding is intrekking van het
subsidie te overwegen. Het is echter bekend, dat die tijd
wel zal kunnen komen.
De vraag van den heer Parmentier, waarop spreker thans
niet nader is kunnen ingaan, zal hij gaarne bij een andere
gelegenheid beantwoorden.
Wordt zonder hoofdelijke stemming overeenkomstig het
voorstel van Burgemeester en Wethouders besloten.
XLVIII. Voorstel in zake den aan- en verkoop en ruiling
van grond nabij het nieuwe Academisch Ziekenhuis aan den
Rijnsburgerweg en den aanleg van een weg langs de zuidzijde
van de trambaan LeidenWassenaarden Haag, alsmede
tot vaststelling van den desbetreffenden begrootingsstaat.
(Zie Ing. St. No. 148).
De heer Manders wil vooropstellen, dat het hier een
mooie verbetering betreft, die hij geheel zou kunnen toe
juichen, ware het niet, dat er verschillende transacties plaats
hebben, die de gemeente aardig wat kosten.
Voor den aanleg van een weg, die grootendeels ten behoeve
is van het ziekenhuis, heeft de gemeente den benoodigden
grond van het ziekenhuis gekocht. Bovendien legt de gemeente
dien weg aan, terwijl het als regel juist andersom gebeurt.
Wanneer voor particulieren een weg wordt aangelegd, moe
ten zij den grond geven, terwijl ze ook moeten bijbetalen in
de aanlegkosten. Ook van de Tramwegmaatschappij is grond
gekocht z.g. voor 14.— per M2. Daarbij wordt gekocht een
2 M. breede berm over een lengte van 500 M. en o.a. twee
stukjes grond bij het wachthuisje, waaraan de gemeente niets
heeft, tezamen voor ruim 26000.waarbij de gemeente
nog geen 500 M2. bouwgrond overhoudt. Die grond komt dus
op ƒ55.per M2,hetgeen spreker een geweldig hoog bedrag vindt.
Spreker vindt het ook vreemd, dat de gemeente langs de
trambaan een strook van 2 M. breedte koopt, terwijl zij er
verder geen eigendommen heeft liggen en bovendien het recht
van gebruik op 1 M. van die strook wordt overgegeven. De
gemeente moet er een haag plaatsen, terwijl de maatschappij
er kabels mag leggen, zoodat die strook z. i. practisch geheel
voor de tram beschikbaar is. Waar de gemeente echter geen
aangrenzenden grond heeft, heeft zij toch niets aan die 2 M.
breede strook. Spreker had gedacht, dat de gemeente op eene
andere wijze veel voordeeliger dien grond als bouwterrein
had kunnen exploiteeren, waardoor men ook een betere
exploitatie had kunnen krijgen van hetgeen nu aan het zie
kenhuis wordt overgedaan. De gemeente ontvangt nu van het
Rijk 111000.en geeft voor den aankoop van die strook
en den aanleg van den weg 97000.zoodat zij voor den
verkoop van heel wat grond maar 14000.ontvangt. Ook
aan de Tramwegmaatschappij wordt ƒ26000.gegeven voor
den aankoop van grond, waarvan de gemeente maar 500 M2
overhoudt.
Overigens maakt de gemeente een beetje grond geschikt
voor bouwterrein, maar dat ware wellicht ook op andere
wijze te bereiken. Wellicht zou dit punt in besloten verga
dering zijn te bespreken.
De heer Huurman kan zich met dit voorstel wel vereenigen,
maar drukt er zijn spijt over uit, dat Burgemeester en Wet
houders niet hebben getracht den aan te leggen weg ineens
doorgetrokken te krijgen tot de Haagsche Schouw. De opzet
is toch om van af de Haagsche Schouw een beteren toegangs
weg naar de gemeente te krijgen en, gezien dit voorstel,
vraagt spreker zich af, hoe lang die gewenschte verbetering
nog op zich zal laten wachten. Uit de stukken blijkt niet,
dat Burgemeester en Wethouders hebben getracht met de
eigenaren van de achterliggende gronden voeling te krijgen,
en daarom vraagt spreker, of het in het voornemen van het
College ligt te trachten een betere verbinding vanaf de
Haagsche Schouw met de gemeente te krijgen. Er zal nu wel
een betere toegang totstandkomen tot den tramweg, maar het
wordt een doodloopende weg van weinig beteekenis, evenals
b. v. de Oegstgeesterlaan weinig aantrekkelijks heeft, omdat zij
geen aansluiting geeft op een anderen weg. Was dit laatste
wel het geval, dan zou hetgeen daar staat veel grooter waarde
hebben.
Ook in dit geval vreest spreker, dat men, als men denkt
een weg te hebben tot stand gebracht, welke tot een beteren
toestand zal leiden, daarin teleurgesteld zal uitkomen.
De heer Splinter meent, dat de heer Manders niet veel
van de zaak heeft begrepen. De transactie, welke de gemeente
met het Rijk aangaat, heeft een onderwerp van langdurige
behandeling uitgemaakt. De aanhef van het voorstel zegt
dat ook, want er staat: «Zooals Uwe Vergadering bekend is,
werden reeds geruimen tijd met het Rijk onderhandelingen
gevoerd" enz. Deze zaak is dan ook reeds vroeger aan den
Raad voorgelegd. Spreker weet niet, of de heer Manders toen
reeds deel uitmaakte van den Raad, maar in elk geval wist
de heer Manders, naar spreker meent te mogen veronder
stellen, dat met het Rijk over deze zaak onderhandelingen
werden gevoerd op de basis, in dit voorstel neergelegd.
De heer Manders vindt deze transactie niet zoo mooi, maar
hij heeft dat mis, want dat de gemeente dit gedeelte weg
thans aanlegt is het begin van de verwezenlijking van het
streven van het College, om een betere verbinding naar den
Lagen Morschweg te verkrijgen, terwijl bovendien de gemeente
door den wegaanleg waardevolle bouwterreinen verkrijgt.
De bedoeling is de straat voorloopig aan te leggen tot het
einde van het ziekenhuisterrein en doortrekking zal de volle
aandacht van het College hebben. Spreker moet er echter op
wijzen, dat men dan komt op het grondgebied van Oegstgeest
en de gemeente Leiden, wil zij haar doel bereiken, dan
gronden in Oegstgeest tot haar beschikking zou moeten hebben.
Het bezwaar van den heer Manders tegen den aankoop
van de 2 M. breede strook langs de trambaan, kan spreker
niet deelen; aankoop van die strook geeft het voordeel, dat
de weg 2 Meter kan opschieten, dat men aldus een gelijke
breedte aan bouwgrond van hoogere waarde wint en dat men
bovendien van het Rijk minder grond ter breedte van 2
Meter behoeft te koopen.
Ook is niet juist, dat de strook ter breedte van 1 Meter,
waarin de tram kabels kan leggen, voor de gemeente verloren
grond zou zijn, daar ook dit gedeelte van de aan te leggen
straat deel zal uitmaken en zoo noodig kan worden bestraat.
Burgemeester en Wethouders vinden het daarenboven mooier,
dat de weg zoo dicht mogelijk bij de tram komt te liggen
zooals bijv. bij den weg den HaagVoorburg; alleen door
den aankoop van den grond kan de gemeente de zekerheid
verkrijgen, dat ter plaatse een behoorlijke toestand ontstaat.
De berekening van den heer Manders, dat de gemeente
slechts 500 M2. voor 26.000.zou koopen, is niet juist,;
de heer Manders vergeet toch, dat de gemeente ter weers
zijden van de trambaan de 2 Meter breede strooken krijgt,
en bovendien een stuk grond aan den Rijnsburgerweg, waarvan
een gedeelte overblijft als waardevol bouwterrein en dat
tevens den sleutel vormt voor den toegang vanaf den Rijns
burgerweg.
Spreker blijft er dan ook bij, dat de voorgestelde transactie
voor de gemeente voordeelig is.
