148
DONDERDAG 28 OCTOBER 1909.
De Voorzitter. Ik zou niet gaarne die opdracht geven,
want dan zou men de klacht krijgen, dat op het boekje té
weinig wordt afgeschreven. U begrijpt overigens, dat derge
lijke gewichtige vragen niet zoo dadelijk kunnen beantwoord
worden. Waarom hebt u in de afdeelingen daarvan niets
gezegd
De heer Fqkker. Ik ben bij het afdeelingsonderzoek niet
tegenwoordig kunnen zijn. Het eenige, wat ik nu beoog, is
de zaak te brengen onder de aandacht van den Burgemeester.
Wanneer u zegt er nota van te zullen nemen, dan ben ik voor
het oogenblik tevreden.
De Voorzitter. Wanneer ik zeg, dat ik er nota van zal
nemen, dan neem ik eenigszins de verantwoordelijkheid voor
eerie andere regeling op mij, en dat kan ik niet. Er kan wel
officieus met den beheerder gesproken worden, maar offi
cieel niet.
De beraadslaging wordt gesloten en volgn. 102 zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
De volgnrs. 103 en 104 worden achtereenvolgens zonder
beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Beraadslaging over volgn. 105, luidende: ))Overige uitgaven
der politief 1000".
De heer Fockema Andreae. Ik wensch voor te stellen
dezen post te verhoogen met f 300 voor de aanschaffing van
een of meer politiehonden. De politiehond komt meer en
meer in $wang. Ik heb eens geïnformeerd bij een van de
beste deskundigen op dit gebied hier te lande, en die heeft
mij medegedeeld, dat in de meeste steden van Duitschland
bijna iedere agent van politie twee honden heeft; een oude,
die voor den dienst is afgericht en een jonge, die nog moet
wórden afgerichtno. 1 wordt dan verkocht, als no. 2 klaar is.
Ik heb het al gezegd en wij weten het allen, dat er ver
schillende misdrijven zijn gepleegd, waarvan de daders niet
ontdekt zijn. Nu weet ik wel, dat die misschien door een
hond ook niet ontdekt zouden zijn, maar men weet, dat
honden tegenwoordig bij de politie een zeer gebruikelijk
middel zijn, om tot ontdekking van misdrijven té komen. Ik
heb geïnformeerd, wat die honden kosten en heb vernomen,
dat Den Haag krachtens een daartoe gemaakt contract eenige
honden heeft aangeschaft en daarvoor per stuk betaalt 150.
Maar ik weet ook, d^t de inspecteur, die daar met dien tak
van dienst belast is, het wenschelijker acht, dat er jonge
honden worden gekocht, jonge herdershonden, die f 40 a 50
per stuk kosten, welke door een agent, die daartoe geschikt
wordt geacht, worden afgericht. Men kan daarvoor de noodige
'aanwijzingen verkrijgen in het bekende boekje van Kessler
en nog beter in een Duitsch boekje van Gersbach, waarvan
eerstdaags een Hollandsche vertaling zal verschijnen. Ik
behoef over de politiehonden verder niet veel te zeggen;
niemand zal zich de illusie maken, dat er geen misdrijven
onontdekt zullen blijven, als men een paar honden heelt,
maar de kosten zijn niet zoo hoog, dat men de kracht der
politie niet zou moeten trachten te verhoogen door een of
meer dergelijke honden aan te schaffen. Of hier agenten zijn,
die geschiktheid en lust hebben om zulk eén hond op te
leiden, of men aan die agenten een voorschot wil geven en
hun den hond in eigendom laat, opdat zij later, als zij.
er twee hebben, er een van kunnen verkoopen, of dat de
gemeente een hond aanschaft, dat moeten degenen, die er
over gesteld zijn, zelf beslissen, maar ik meen, dat wij goed
doen een som van f 300 op de begrooting te brengen voor
aanschaffing van een of een paar honden. Wij verhoogen
inderdaad daardoor de veiligheid en daarom heb ik de eer-
voor te stellen, om voor aanschaffing van een of meer politie
honden dezen post te verhoogen met f 300.
De VooRzrTTER. Ik wil even opmerken, dat ik mij hoe
wel dit vreemd zal schijnen niet met dit voorstel kan
vereenigen. Ik geloof,- dat het beter is in deze een afwachtende
houding aan te nemen. Ik sta nog steeds op hetzelfde stand
punt als verleden jaar, »dat de noodzakelijkheid tot aanschaffing
van politiehonden nog niet gebleken is, doch dat bij gunstige
ervaringen elderS te zijner tijd de aanschaffing gaarne zal
worden overwogen." De'heer Fockema Andreae heeft zich nu
in zijn toelichting zorgvuldig onthouden van het doen van
mededeelingen betreffende de ervaringen met politiehonden
hier te lande opgedaan, maar ik ben, wetende dat de heer
Fockema Andreae dit voorstel zou doen, in de gelegenheid
geweest inlichtingen te doen inwinnen bij de Commissarissen
en Hoofdcommissarissen van politie te Amsterdam, Utrecht,
Haarlem, Nijmegen, Groningen, Arnhem, Breda en Dordrecht,
die allen eenstemmig van meening zijn, dat met politiehonden
nog geen voldoende resultaten zijn verkregen en dat zij daarom
in de aanschaffing van zulke honden geen heil 'zien.
Den Haag is genoemd, maar dit is de eenige plaats waar
zij zijn; in Delft heeft een majoor-agent een hond in parti
culier gebruik. In geen enkele andere plaats in ons land
heeft men gemeend, dat het alsnog zaak was politiehonden
aan te schaffen. Men zegt, dat de politiehonden dienst kunnen
doen om daders van misdrijven tq ontdekken, maar het staat
vast, dat in groote steden, gelegen aan publieke vervoermid
delen, een politiehond niets geeft, wanneer de dader zich met
een dier publieke vervoermiddelen verwijdert, wat meestal
het geval is. De ondervinding heeft geleerd, dat zoodra de
dader een station genaderd is en een publiek vervoermiddel
bestijgt en zich daarmee verwijdert, de politiehond het spoor
bijster is, zoodat wat hier voorgevallen is niet door een
politiehond zou kunnen zijn tot klaarheid gebracht, Het staat
toch vast, dat om een politiehond in actie te brengen, de
dader iets moet hebben achtergelaten, een pet of zoo iets,
anders heeft een politiehond geen gelegenheid om te speuren;
vandaar dat in grootere steden de politiehonden van zoo
weinig nut zijn. De politie-autoriteiten verklaren zich te
dezen aanzien zeer categorisch, vooral omdat in negen van de tien
gevallen het zal voorkomen, dat de dader zich met een publiek
vervoermiddel heeft verwijderd. Bij misdrijven tegen het leven
is er iets meer kans dat. de hond het spoor van den dader
zal vinden, maar de ondervinding in de omgeving opgedaan
pleit toch niet voor het nut van de politiehonden. Zooals de
heeren weten zijn bij den beruchten moord te Koudekerke
politiehonden te vergeefs aangewend en hij de ontvluchting
van Frans Rosier hebben zij niets uitgericht, zij waren het
spoor dadelijk kwijt; vandaar dat men, behalve in Den Haag,
in geen enkele andere stad van beteekenis er toe overgegaan
is om politiehonden aan te schaffen. Waar zij nuttig kunnen
zijn, dat is op het platteland, waar men weinig politie heeft,
soms een enkel veldwachterdaar kan een politiehond ter
beveiliging van zijn persoon wenschelijk zijn, maar dat is
iets anders, dan men van een politiehond verwacht. Boven
dien riioet zulk een hond nog .gedresseerd worden, wat een
heel kostbare geschiedenis is. Waar men overal dus eene
afwachtende houding aanneemt, geloof ik dat het hier ook
gewenscht is, niet dadelijk tot'de aanschaffing ervan over te
gaan. Blijkt het later, dat men met de politiehonden goede
resultaten verkrijgt, ook in de grootere steden, dan zal ik de
eerste zijn om den Raad voor te stellen politiehonden aan te
schaffen. Maar in de gegeven omstandigheden kan ik het
voorstel van den heer Fockema Andreae niet aanbevelen.
De heer Fockema Andreae. M. d. V. Uwe bestrijding
heeft mij volstrekt niet overtuigd. IntegendeelU zegt dat
de noodzakelijkheid niet is gebleken voor de aanschaffing
van politiehonden. Maar wanneer er verschillende misdrijven
van beteekenis zijn gepleegd, terwijl geen spoor van de daders
is ontdekt, dan is toch, dunkt mij, de noodzakelijkheid ge
bleken om te zoeken naar nieuwe middelen om het spoor te
ontdekken. Zulk een middel nu is de politiehond. Nu is u
medegedeeld dat in negen van de tien gevallen de dader
met een publiek vervoermiddel naar elders gaat. Al werd nu
maar in één geval, zij het van 25 gevallen, de dader ontdekt,
dan bleek zulk een hond toch nuttig.
Ik heb niets gehoord, dat pleit tegen de aanschaffing van
politiehonden. Niemand kan ontkennen, vooral niet bij de
grootere ervaring, die men in deze heeft in andere landen,
en speciaal de goede resultaten, die men heeft in Duitsch
land, dat in sommige gevallen de politiehond van dienst kan
zijn, en wanneet wij dan nu dit middel aan de politie kun
nen geven tegen f 300 per jaar, wanneer wij met zulke
geringe kosten de kahs zullen hebben van ontdekking van
misdrijven, vvaarom zouden wij dan dat middel niet aan
grijpen? Wat heeft men er toch,tegen?
De Voorzitter. Er tegen is, dat er een dressuur moet
plaats hebben en dat daarvoor een deskundige moet zijn.
Die dressuur is een kostbare zaak. Het gaat er niet om, om
een herdershond met dezen of dien agent te laten meeloopen.
Men moet hebben een gedresseerden hond, die heeft geleerd
te speuren naar misdadigers. Nu is in 9 van de 10 gevallen
de misdadiger met een publiek middel van vervoer vertrok
ken, en in het 10de geval moet hij dan nog iets hebben
achtergelaten, een pet of iets dergelijks, anders is het speuren
met een hond toch volkomen doelloos. Inderdaad zie ik niet
in, wat er tegen is dat u uw voorstel voor een jaar terug
neemt, opdat wij eerst zien, welke resultaten in deze verkregen
worden. Alle hoofdcommissarissen van de groote steden, be
halve die van den Haag, zijn eenstemmig van meening, dat
deze zaak nog niet ver genoeg gevorderd is om stappen te
doen en dat het beter is een afwachtende houding aan te
nemen. Alleen in den Haag heeft men politiehonden aange
schaft, maar ook daar zijn er met die honden nog niet veel
resultaten verkregen.
De heer Aalberse. M. d. V. Ik zou willen steunen, wat
door u gezegd is. Ben ik goed geïnformeerd, dan kost een
jonge hond f 25, maar als hij gedresseerd is f 300, waaruit
blijkt, dat de dressuur alleen getaxeerd wordt op f 275.
