Geen missiegedachte en geen romantiek Duitsland richt zich op eigen behoud (Vervolg van pag. 1) Het Duitse volk heeft geenszins zijn substantie als, volk van dichters en den kers verloren. Het heeft geenszins ook maar de geringste van zijn culturele en heeft geenszins ook maar in het minst die musische bekwaamheden ingeboet, het wil tot-vrijheid uit de bevestiging der per soonlijke verantwoordelijkheid verloren, die de vrijheidsdichters en -strijders on zer historie heeft gemaakt tot ver stralen de dragers van het Europese geestesbe- wustzijn. Het Duitse volk werpt thans al zijn krachten in de strijd om zijn bestaan en zijn vrijheid als volk en maakt al zijn levenskrachten en impulsen ondergeschikt aan deze daarboven uitgaande verplich ting der hogere lotsgemeenschap. Het bewust worden van deze hogere lots gemeenschap van het volk en de inschake ling van alle krachten in de taak van het behoud, de ontwikkeling en handhaving van deze gemeenschap, is het nationaal-socialis- me, dat in onze dagen ons volk tot de hoogste gevechtsprestaties evenzeer op roept en in staat stelt als het in de tijd der verworven vrijheid alle geestelijke en ze delijke capaciteiten der Duitsers tot ont plooiing zal brengen bij de vervulling van liun mensheidstaken. Levenswil van het Duilse volk Het nationaal-socialisme is de levenswil van het Duitse volk in verzet tegen de onderdrukkingsvoornemens onzer vijanden in 1918. Het is de opstand tegen de ver-» 'eeuwiging van het onderscheid tussen over winnaars en overwonnenen, dat geenszins op grond van morele en geestelijke waarde-, bepalingen was gegrondvest, maar uitslui tend' machts- en winstmotieven had. Het is de: handljaving van zich zelf tegen de economische verkommering, die van de kant der vijandelijke mogendheden na de laatste wereldoorlog het Duitse volk was toegedacht en die haar uitdrukking heeft gevonden in een werklozengetal van acht millioen Duitsers Het is het verzet tegen de morele en geestelijke ontbinding, die onder de speciale medewerking van het jodendom ten doel had, de innerlijke waar den van het Duitse volk en zijri houding te ondermijnen. In deze noodtoestand heeft het Duitse volk tegen de beloften in van een Amerikaansen president bij niemand hulp gevonden. De beleving van een gewel dige oorlog, de ineenstorting van de tot dusver heersende orde en van een tiental jaren van de bitterste innerlijke, geestelijke en economische nood bracht het Duitse volk tot zichzelf en leerde het op niets anders te vertrouwen dan op de eigen kracht en daaruit alle wil tot leven en tot de toekomst te putten. Het ongebroken ge loof aan de onverwoestbare kracht van zijn volkswezen en de wetenschap, dat zijn meest Innerlijke substantie onkwetsbaar 1«, hebben Duitsland weer naar bóven ge bracht. Dit doorleefde lot, de weg naar de vrijheid en zelfhandhaving en de funda mentele trekken van een sociale orde. die aan lederen Duitser, ongeacht familiestand en vermogen, alleen op grond van de waar dering van het Individu volgens zijn presta tie gelijke mogelijkheden biedt om omhoog te komen en zich te doen gelden, hebben het Duitse volk tot het nationaal-socialis me gebracht en betekenen de inhoud daar van. Deze in waarheid democratische orde. welker taak geen andere kan zijn dan d~ waardevolle krachten van het volk. vrr- - ook maar groeien, te laten komen tot c volled'ge ontplooiingsmogelijkheid, die v ohde- heiden is van de spelrege's der fz male democratie, waar achter z*ch toch alleen maar de heerschappij vrr. bevoor rechte standen en van het ka"'*o:" verber gen, heeft het Duitse volk in hef weliswaar slechts korte tijdsbestek sedert c.e overname van de macht doorleefd. Want de leiding in de partij, in de staat, in het bedrijfs leven. en bij de weermacht he-"*- tegen woordig niet als voorweg-de It" -"maat schap van bepaalde gtandsgroe*<""f van overeenkomstig vermogen. me-- man nen. die thans werkzaam zijn r '?"ding gevende instanties, zijn mee-f-' 'urne- lingen van vaders, die arbeldc 1: teren en kleine ambtenaren waren en hebben zich zelf door hun prestaties een weg moeten banen en vooruitkomen? Van deze bevrijding van maatschappelijke, economische en ten slotte geestelijke boeien moet het Duitse volk afstand doen, wan neer men eist. dat het zal afzien van het nationaal-socialisme. En tegelijk hiermede eist men van de Duitsers, dat zij naast de politieke en geestelijke boeien de toestand vaw economische verkommering zullen vol tooien en vereeuwigen. Wie zal de Duitsers hun steden, economische en verkeersinstal- la*fes opbouwen en hun voeding in orde houden, wanneer in het Duits, gebied in plaats van de thans werkzame overheid een chaos ontstaat en de thans reeds in de door de vijandelijke troepen bezette 'arden op tredende verwarring en verkommering opge voerd wordt tot continentale en totale om vang? Wie zal er zich ook maar in het ge ringste om bekommeren, of een Duitser een woning, werkplaats of voeding heeft, wan neer niet het Duitse volk in de concentratie van alle krachten en de meedogenloze on derdrukking van alle politieke, economische en culturele afzonderlijke belangen deze opbouw door het nationaal-socialisme onder eigen verantwoordelijkheid en in volkomen vrijheid kan voltrekken. Betekenis van afstand Wanneer onze tegenstanders thans van ons verlangen, dat wij afstand doen van het nationaal-socialisme wat onze tegenstanders militarisme noemen is immers de door de vrijheidsstrijd vastbesloten volk. Dan weten wij uit de zelfbeleefde ervaring der thans tijd geëiste organisatievorm van ons tot de nog levende generatie, dat dit van gelijke betekenis is als de eis van een voortdurende verkommering, waaruit geen redding bestaat en van een geestelijke en politieke onder drukking. die ons zou laten ophouden Duit ser te zijn. Moeten wij het weer beleven, dat een wil de golf van geweld en uitbuiting, die niet meer geremd kan worden, alle pogingen'en overwegingen van matiging, zo deze al toe gepast zouden worden, op zij schuivend, over ons land en volk gaat? Moeten weder de hyena's der morele en economische ellende, die uit haat van den minderwaar dige ons en onze waarden willen vernielen, woeden onder ons volk en onze gezinnen, die zonder consideratie bloot zouden staan aan de willekeur en de overmoed van de zo genaamde overwinnaars? Moeten wij de ellende, die wij reeds een keer moesten door staan en die wij slechts door de hernieu wing van ons wakkergeschudde volk kon den overwinnen, nogmaals meemaken? Zou dit thans niet tienvoudig, ja honderdvoudig versterkt tot gruwelijke werkelijkheid wor den door de elementaire vernietingswil van rasvijandige en cultuurvreemde mensen massa's. die op ons losstormen en met een gruwelijkheid, die men zich niet kan voor stellen, beginnen te werken? Tegen dit lot komen wij in opstand. De zedelijke kracht van het goede in ons zet zich tegen deze vloed schrap. Een ijzeren volhardingswil deed ons alles verdragen, alleen geen smade lijk einde zonder strijd. Deze uitbarsting van de vrijheidswil is het nationaal-socialis me. Zeker, wij zien ook de gebreken in de huidige, vooral op het doel van de strijd om het bestaan van ons volk gerichte, verschij ningsvorm. Ook kan een opbouw, ontworpen voor db levensduur van een volk, niet bin nen korte tijd een werk tot voltooiing bren gen. Wij passen immers als bewoners van het avondland en verantwoordelijke dra gers der Europese, klassieke en humanis tische cultuur- en geesteshouding niet de methode van het bolsjewisme toe, dat kort en goed niet alleen de afzonderlijke tegenstanders en weerstrevenden, doch hele standen en lagen uitmoordt en ver nietigt, die, nog in het verleden gevan gen, een rem vormen voor een snelle af wikkeling ener historische ontwikkeling. Niemand mtg ongeduldig worden en nie mand denken, dat er geen acht op hem geslagen wordt of dat hij over,het hoofd gezien wordt. De hardheid en onverbid delijkheid van deze tijd zullen als nood zakelijke en Voor allen vanzelf spreken de eisen een ieder voor zijn verantwoor delijkheid plaatsen. Wij zullen allen ge wogen worden en de verantwoordelijkheid hebben te dragen voor de wijze, waarop wij de taak, welke ons in de strijd voor het lot van ons volk gesteld was, en die wij op ons genomen hebben, ook werke lijk vervuld hebben. Vormgevers De frontstrijders, het werkende volk onder de terreur der bommen en de Duit se jeugd zullen de zekere vormgevers van het nationaal-socialisme zijn. Als laat ste en hoogste waarborg echter leidt onze Führer ons lot en geeft onze gemeenschap haar vorm. Hij, die steeds de eenvoudige man uit het volk is gebleven, hlndelt niet uit een bijzonder belang van stand of vermogen. Hij kent geen toegevend heid voor zichzelf of voor anderen. Hij kent slechts het welzijn van zijn volk. Hij, wien de taak der leiding dwingt tot het vormen van plannen en hen delen op lange termijn, zal stellig ingrijpen, orde nen en vorm geven, wanneer het tijdstip gekomen is, dat ingrijpen en vorm ge ven noodzakelijk en mogelijk maakt. Toch zien wij boven de- tijdelijke, nood zakelijk gébrëkkige onvolkomen toestand van het ogenblik, de fundamentele groot te en uitgebreidheid der idee en haar veelomvattende plannen, welke ons thans reeds tot een gemeenschapsprestatie, waar van men nooit enig vermoeden heeft ge had en welke tevoren nooit tot stand werd gebracht, heeft opgeroepen en ge schikt gemaakt, De bourgeoisie van West-Europa maakt .het nationaal-socialisme echter slechts dan wanneer het zich onopgemerkt door zijn oostelijke bondgenoot meent het verwijt, dat het een tussenvorm zou zijn, dus een tijdelijk station in het verderfelijke proces, dat van het westelij'ke liberalisme en kapitalisme naar het oostelijke bolsje wisme leidt. Bij deze en soortgelijke uitla tingen hoort men ook. dat het nationaal- socialisme iets comprómisachtig eigen zou zijn, dat» afziet van het prestatievermogen en de elasticiteit der individualistische, maatschappelijke en economische ordening, zonder evenwel een meedogenloosheid toe te passen, welke de concentratie der massa energieën doordrijft, uitsluitend gericht op het staatsdoel en tevens de altijd en nood zakelijk aanwezige tegenstanden snel en algeheel uitroeit. Indien dit zo zou zijn, dan zouden in elk geval onze westelijke tegenstanders geen recht of aanleiding tot critiek hebben. Doch indien dit. werkelijk zo zou zijn, dan zou er reeds lang een houding gevonden zijn tegenover het wes- ten en het oosten, waarbij onze houding zich aangepast zou hebben aan het ene of het andere der beide vijandelijke stelsels. Eigen fundamentele* houding Het nationaal-socialisme is onze eigen fundamentele houding. Het is een orde en vorm der gemeenschap, die \n overeen stemming is met onze door onze bloed eigenschappen bepaalde eigen aard en die deze tot volledige ontplooiing wil brengen. In zijn geestelijk uitgangspunt en in zijn impulsen is het noch een opstand tegen het liberalisme, noch een zich verzetten tegen een bolsjewiseringsproces, waaraan niet valt .te ontkomen. Wij weten ons de dragers van de geest van het avondland, zoals deze in zijn grootse- verschijningen in de oudheid, de gelovige middeleeuwen, het nabij het leven staande humanisme en de eeuw der uitvindingen en ontdek kingen, vorm heeft gekregen en thans is samengevat in het op de volkse verant woordelijkheid berustende nationaal- socialisme en door dit nat. socialisme een nieuw krachtig leven tegemoet gevoerd Als belangrijke en onoverbrugbare tegen stelling tussen het nationaal-socialisme en. hetgeen opmerkelijk is, niet alleen de wes telijke, vaak zegt men ook de christelijke, doch en dit bleef voorbehouden aan de uitlegging "van Engelse geestelijken ook de bolsjewistische fundamentele houding, wordt verwezen naar de waardering en vrij heid van beslissing van de individuele per soonlijkheid. De opvatting van onze tegen standers gaat uit van het beslissingsrecht van den individu, die in de wereld en daar tegenover geplaatst wordend, zijn recht vaardiging tegenover de goddelijke of alge meen menselijke Ordening uit eigen inzicht en wilsbeslissing moet zoeken en vinden. Daartegenover maakt het nationaal-socia lisme door zijn rassenleer en het autori taire leiding's- en staatsprincipe den indi vidu zodanig ondergeschikt aan het tot souvereine rechtsdrager gemaakte staats- en volkslichaam, dat het de, volgens natuur lijke en goddelijke wet gegeven wils- en beslissingsvrijheid van clen individu uit sluit en onderdrukt. Welk een slecht gezel schap het bolsjewisme in deze' uiteenzet ting vormt voor hen. die volgens hun me ning de eisen van het humanisme verte genwoordigen, zal daar wij ernstig wil len blijven in het geheel niet ter sprake gebracht worden. Toch menen wij, dat juist het nationaal- socialisme de natuurlijke ordening in de schepping begrijpt en volgen wil. Ejr be staat geen mens-op-zichzelf, zo iemand kan in het geheel niet uitgebeeld worden De afzonderlijke mens draagt het stem pel van ziin ras en is daardoor werkelijk heid geworden. Een mensheidsleer, die uit gaat van de veronderstelling der gelijkheid onder de mensen, is op een dwaalspoor en derhalve zi.in ook alle eisen en verplichtin- gen onjuist, die van deze veronderstelling afgeleid worden. Laatstgenoemde zi.in' niet op zichzelf dwingend, doch geschikt morele rechtvaardigingen te geven voor op andere basis berustende machtsstrevingen. Uit het feit, dat de afzonderlijke mens steeds een product vormt van zijn ras en van cijn volk. waattoe hij behoort en dat zijn wezen bepaalt en dat hii binnen deze gemeenschap zijn bestaan en mogelijkheid tot ontplooiing vindt, vloeit voor ons de eikenning voort van het verplichtingen 'gevende behoren tot de volkse gemeenschap als een lotsgemeenschap van hogere orde. Deze verplichting kan 'echter slechts door de erkenning der volle verantwoordelijk heid, dus door het vrije besluit van den Individu aanvaard en nagekomen worden. Zo wordt het zedelijke moeten tot een eigen willen. De scheppingswet van het natuur lijke leidt tot het begrijpen van het men selijke door het zich in het volkse verant woordelijk voelende, humanisme. Derhalve wij betwisten mens noch volk, welke zich schikken in de natuurlijke ordening, het recht van bestaan, doch het stemt niet overeen met onze opvatting, dat iedere mens en elk volk, zpnder rekening te hou den met de hun gegeven capaciteiten, in de gehele wereld tot hun recht kunnen ko men. De volkeren en mensen behoren thuis In die gebieden, waaruit zii geschapen wer den en waarin, zij natuurlijke ordeningen en banden kunnen leven. Het behoort tot de vervullihg van onze taak binnen en voor onze gemeenschap, dat wij elementen en krachten in, onze leefruimte terugdringen en er verre van houden, die door hun wezen geschikt ziin, onze gemeenschap tot ont binding te brengen. Onze gemeenschap is echter bereid en in staat, betrekkingen tot stand te brengen met iedere andere ge- meenschapsgroep in culturele en econo mische uitwisseling, zonder dat wii in ge vaar komen, onszelf te verliezen noch ons bloot stellen aan de verdenking in andere wereldgebieden macht te willen winnen. Derhalve is het nationaal-socialisme de on betwistbare basis, die ons kracht en wijs heid geeft, om niet alleen ons bestaan en onze vrijheid te handhaven, doch ook de ons gegeven aanleg tot volledige ontplooiing van onze menselijke waarden te brengen. De poging het nationaal-socialisme in het Duitse volk te verdelgen is tevens een aan slag op de orde in het Europese gebied, daar zij de geestelijke, politieke en economische chaos in het hart van ons continent zal brengen. De vernietiging van het nationaal- socialisme zou er toe moeten leiden, dat het midden van Europa, beroofd van zijn eigen vormkrachten, als een politieke en organisa torisch lege ruimte open zou staan voor de greep der buren, met het gevolg, dat dit ge bied en zijn bewoners of terugvallen in een kapitalistische ordening of in het bolsjewis me zullen opgaan. De Engelsen, ondersteund door de Amerikanen, poogden de uit de be slissing voor het Oosten voortvloeiende cata- stofale gevolgen tegen te gaan, door te trachten een verdeling van dit gebied in in vloedssferen tot stand te brengen, en. in ge val van hun overwinning, bij een weliswaar als gemeenschappelijk ontworpen bestuur, toch bepaalde gebieden deels door de 'bolsje wisten, deels door de Engelsen of Ameri kanen te willen laten bezetten. Afgezien daarvan, dat de Engelsen door een dergelijke linie in Midden-Europa ten gunste der sow- jet-republiek te bespreken en toe te staan, in elk geval bereid zijn verraad tegenover het avondland te plegen, en verder, dat zelfs wanneer een ongunstige afloop voor Duits- land wordt aangenomen, de door de Engel- sen en Amerikanen in het Westen in de strijd gebrachte militaire krachten tegen over de bolsjewistische massa weinig kans hebben op een succesvolle afloop van de wedloop naar de demarcatielijn hebben, moet openlijk gezegd worden, dat in dat geval de kansen om de in het Westen van Duitsland wonende mensen weer in geest drift. te brengen voor het kapitalisme, om ze zo nodig tegen h^t. bolsjewisme in de strijd te kunnen brengen, meer dan germg zijn. In de kritieke tijden leefde het com munisme niet op in de oostelijke provinciën van het Rijk, doch het werd allerbereid willigst ontvangen en vastberaden toegepast in de industriegebieden van Saksen en de Rijn, aan de Roer, in Berlijn en In Ham burg. De bolsjewisten schijnen zich ook voor dit stadium van hun wereld-revolutionnair plan grondig te hebben voorbereid, want zij beweren meer dan 20000 Duits sprekende en geïnstrueerde commissarissen gereed te houden. Dat het hier een vastberaden hou ding der boljswisten betreft, blijkt o.a. uit een informatief document, dat Stalin in. de tweede helft xan 1942 in het kader der bolsjewistische partij heeft gepubliceerd. Hij wees er nadrukkelijk op, dat het bolsje wisme vermijden moet, bij de massa m Duitsland de indruk te wekken, dat de sow jets schuld hebben aan de nederlaag van. Duitsland. De optimale vrede, waarnaar hij streeft, moet zo gezien wordep, dat de massa in Duitsland er van overtuigd moet worden, dat aan haar nederlaag alle ande ren, alleen niet de Sowjets, schuld hebben. De Sowjets wier doel in deze oorlog in de eerste plaats de vernietiging van Duitsland en Engeland moet zijn, zullen derhalve op een gegeveji ogenblik onder omstandig heden bereid zijn tegen Engeland te vech ten om Sowjet-Duitsland tegen Engeland te beschermen. Wij zien, dat de bomterceur welke als bijdrage van Engeland tot de oorlogvoering op het vasteland op Dritsé steden en vyoonwijken wordt uit-roafend, en die nog voortduurt, precies ligt in ceze door Stalin gewenste lijn. Het moge zijn, dat ons weer hst ver wijt gemaakt wordt, dat wij pogen in het front van onze tegenstanders, in zekere mate als laatste redding, een splitsing tot stand te brengen. Wij weten voldoen de. dat onze tegenstanders bijna in alle politieke en economische vraagstukken het oneens zijn, in een kwestie echter, nl. die der gewelddadige vernietiging van het nationaal socialisme, het wel eens zijn. Het ligt derhalve verre van ons po gingen in die richting te doen. Overigens .zij een ieder op zijn hoede. Wat wij ech ter als inzicht uit deze oorlog zullen medenemen, is de vastbeslotenheid tot wat onze tegenstanders realisme in de politiek noemen. Het Duits politieke han delen was vaak gebouwd op romantische voorstellingen en liet zich dikwijls door een uit dergelijke romantiek ontstaand illusionisme leiden. Het zal naast de handhaving der Duitse eenheid en vrij heid de winst van deze oorlog zijn, dat de politiek van het Duitse volk een vol strekt realistische zal zijn, die zich vrij houdt van een missiegedachte en als eer ste gebod niets anders voor ogen heeft dan het behoud en het welzijn van het eigen volk. Duitsland zal met of tegen ieder ander volk staan, al naar gelang van zijn houding, die eveneens moet be wijzen realistisch te zijn, tegenover het Duitse volk. .Wij weten ons thans reeds eensgezind met onze vrienden en strijd makkers in de overige Europese landen en het is in overeenstemming met het realisme van ons politiek handelen, wan neer wij ons met deze op leven en dood verbonden voélen. Zij echter weten dat slechts een vrij en daardoor sterk Duitsland de voor waarde is voor hun eigen politiek willen. De handhaving van Duitsland en de ont wikkelingsmogelijkheid van Duitse krach ten en capaciteiten zijn voor Europa en daarmede voor de gehele wereld meer dan alleen een winst, zij zijn een nood zakelijkheid. Daarom zal iedere Duitser, in de eerste plaats echter de Duitse jeugd hetzij! onder een georganiseerde leiding of niet in de toekomst nuch ter, bereid zijn zich in te zetten, en on verbiddelijk het principe volgen: Duits- land's welzijn eerst. Wij hebben door de bommen van onze vijanden het gróótste deel van onze historische plaatsen en bouwwerken verloren. Daardoor zijn niet alleen onvervangbare culturele waarden voor de gehele mensheid verloren gegaan, doch vooral ook de zinnebeelden van ons verleden, die mede beslissend zijn voor de innerlijke, geestelijke vorming van een volk. De komende generatie van ons volk zal deze bouwwerken slechts kennen uit afbeeldingen en van horen zeggen. Zij zal niet meer de innerlijke betrek king hebben met deze door de voor vaderen geschapen cultuurwerken. Zij zal niet, zoals wij, bevangen zi.in door de rouw om deze-waarden, zij zal zich door deze waarden echter ook niet, gezien de eigen aard van het Duitse volk, zo ge willig naar een verleden laten terug brengen dat tegenover de machtsontwik kelingen in de wereld thans onwerkelijk en n'et meer te realiseren is geworden, zij zal slechts de indruk hebben, dat haar gruwelijk bitter onrecht geschied is. Het gaat er om boven alle gebeurte nissen van deze uren en dagen uit voor de Duitse toekomst, voor onze jeugd, een leven in volkse vrijheid te bevechten. Daarom alleen gaat het. Welke plannen wij maken en wat wij doen, heeft geen doel in zichzelf, ons lot geen eigen betekenis. En juist deze jeugd verstaat de roep, die het nationaal-socia- listische willen tot haar heeft gericht. Voor andere tijden, voor andere volken ondenkbaar is de fanatieke wil tot strijd en offer, waarmede onze jeugd, jongens en meisjes, in de gelederen der vaderen treedt. Dit is het overtuigendste bewijs voor de echtheid 'en waardigheid van onëz gezindheid en houding. De jeugd, die zich geestdriftig aan het werkelijke geeft en afwachtend staat tegenover het onechte, is het met ons eens. Het Euro pese centrum wordt het kritieke gebied in de wereud; boven de huidige slagvel den uit zullen hier de geesten worstelen om de beslissing. Onze Duitse jeugd zal naar het voorbeeld van het lot. der va deren haar keuze doen, nuchter en dui delijk en haar weg gaan, onbuigzaam en vastberaden. Zij zal boven onze inzet uit de levensstrijd der- natie tot een goed einde brengen en haar - lot vorm geven in een door het offer voor het volk ge louterde levens- en gemeenschapsorde ning. Zij zal strijden, waar gestreden moet worden. Zij zal arbeiden, waar waar den kunnen worden geschapen, zij zal behulpzaam zijn waar zij mag helpen en zodoende ons nationaal socialistisch willen inhoud en waarde geven. Daarom nationaal socialisme.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Dagblad voor Leiden en Omstreken | 1945 | | pagina 2