Geen missiegedachte en
geen romantiek
Duitsland richt zich
op eigen behoud
(Vervolg van pag. 1)
Het Duitse volk heeft geenszins zijn
substantie als, volk van dichters en den
kers verloren. Het heeft geenszins ook
maar de geringste van zijn culturele en
heeft geenszins ook maar in het minst die
musische bekwaamheden ingeboet, het
wil tot-vrijheid uit de bevestiging der per
soonlijke verantwoordelijkheid verloren,
die de vrijheidsdichters en -strijders on
zer historie heeft gemaakt tot ver stralen
de dragers van het Europese geestesbe-
wustzijn. Het Duitse volk werpt thans al
zijn krachten in de strijd om zijn bestaan
en zijn vrijheid als volk en maakt al zijn
levenskrachten en impulsen ondergeschikt
aan deze daarboven uitgaande verplich
ting der hogere lotsgemeenschap.
Het bewust worden van deze hogere lots
gemeenschap van het volk en de inschake
ling van alle krachten in de taak van het
behoud, de ontwikkeling en handhaving van
deze gemeenschap, is het nationaal-socialis-
me, dat in onze dagen ons volk tot de
hoogste gevechtsprestaties evenzeer op
roept en in staat stelt als het in de tijd der
verworven vrijheid alle geestelijke en ze
delijke capaciteiten der Duitsers tot ont
plooiing zal brengen bij de vervulling van
liun mensheidstaken.
Levenswil van het Duilse volk
Het nationaal-socialisme is de levenswil
van het Duitse volk in verzet tegen de
onderdrukkingsvoornemens onzer vijanden
in 1918. Het is de opstand tegen de ver-»
'eeuwiging van het onderscheid tussen over
winnaars en overwonnenen, dat geenszins
op grond van morele en geestelijke waarde-,
bepalingen was gegrondvest, maar uitslui
tend' machts- en winstmotieven had. Het
is de: handljaving van zich zelf tegen de
economische verkommering, die van de
kant der vijandelijke mogendheden na de
laatste wereldoorlog het Duitse volk was
toegedacht en die haar uitdrukking heeft
gevonden in een werklozengetal van acht
millioen Duitsers Het is het verzet tegen
de morele en geestelijke ontbinding, die
onder de speciale medewerking van het
jodendom ten doel had, de innerlijke waar
den van het Duitse volk en zijri houding te
ondermijnen. In deze noodtoestand heeft
het Duitse volk tegen de beloften in van
een Amerikaansen president bij niemand
hulp gevonden. De beleving van een gewel
dige oorlog, de ineenstorting van de tot
dusver heersende orde en van een tiental
jaren van de bitterste innerlijke, geestelijke
en economische nood bracht het Duitse
volk tot zichzelf en leerde het op niets
anders te vertrouwen dan op de eigen
kracht en daaruit alle wil tot leven en tot
de toekomst te putten. Het ongebroken ge
loof aan de onverwoestbare kracht van zijn
volkswezen en de wetenschap, dat zijn
meest Innerlijke substantie onkwetsbaar 1«,
hebben Duitsland weer naar bóven ge
bracht. Dit doorleefde lot, de weg naar de
vrijheid en zelfhandhaving en de funda
mentele trekken van een sociale orde. die
aan lederen Duitser, ongeacht familiestand
en vermogen, alleen op grond van de waar
dering van het Individu volgens zijn presta
tie gelijke mogelijkheden biedt om omhoog
te komen en zich te doen gelden, hebben
het Duitse volk tot het nationaal-socialis
me gebracht en betekenen de inhoud daar
van. Deze in waarheid democratische orde.
welker taak geen andere kan zijn dan d~
waardevolle krachten van het volk. vrr- -
ook maar groeien, te laten komen tot c
volled'ge ontplooiingsmogelijkheid, die v
ohde- heiden is van de spelrege's der fz
male democratie, waar achter z*ch toch
alleen maar de heerschappij vrr. bevoor
rechte standen en van het ka"'*o:" verber
gen, heeft het Duitse volk in hef weliswaar
slechts korte tijdsbestek sedert c.e overname
van de macht doorleefd. Want de leiding
in de partij, in de staat, in het bedrijfs
leven. en bij de weermacht he-"*- tegen
woordig niet als voorweg-de It" -"maat
schap van bepaalde gtandsgroe*<""f van
overeenkomstig vermogen. me-- man
nen. die thans werkzaam zijn r '?"ding
gevende instanties, zijn mee-f-' 'urne-
lingen van vaders, die arbeldc 1: teren en
kleine ambtenaren waren en hebben zich
zelf door hun prestaties een weg moeten
banen en vooruitkomen?
Van deze bevrijding van maatschappelijke,
economische en ten slotte geestelijke boeien
moet het Duitse volk afstand doen, wan
neer men eist. dat het zal afzien van het
nationaal-socialisme. En tegelijk hiermede
eist men van de Duitsers, dat zij naast de
politieke en geestelijke boeien de toestand
vaw economische verkommering zullen vol
tooien en vereeuwigen. Wie zal de Duitsers
hun steden, economische en verkeersinstal-
la*fes opbouwen en hun voeding in orde
houden, wanneer in het Duits, gebied in
plaats van de thans werkzame overheid een
chaos ontstaat en de thans reeds in de door
de vijandelijke troepen bezette 'arden op
tredende verwarring en verkommering opge
voerd wordt tot continentale en totale om
vang? Wie zal er zich ook maar in het ge
ringste om bekommeren, of een Duitser een
woning, werkplaats of voeding heeft, wan
neer niet het Duitse volk in de concentratie
van alle krachten en de meedogenloze on
derdrukking van alle politieke, economische
en culturele afzonderlijke belangen deze
opbouw door het nationaal-socialisme onder
eigen verantwoordelijkheid en in volkomen
vrijheid kan voltrekken.
Betekenis van afstand
Wanneer onze tegenstanders thans van
ons verlangen, dat wij afstand doen van het
nationaal-socialisme wat onze tegenstanders
militarisme noemen is immers de door de
vrijheidsstrijd vastbesloten volk. Dan weten
wij uit de zelfbeleefde ervaring der thans
tijd geëiste organisatievorm van ons tot de
nog levende generatie, dat dit van gelijke
betekenis is als de eis van een voortdurende
verkommering, waaruit geen redding bestaat
en van een geestelijke en politieke onder
drukking. die ons zou laten ophouden Duit
ser te zijn.
Moeten wij het weer beleven, dat een wil
de golf van geweld en uitbuiting, die niet
meer geremd kan worden, alle pogingen'en
overwegingen van matiging, zo deze al toe
gepast zouden worden, op zij schuivend,
over ons land en volk gaat? Moeten weder
de hyena's der morele en economische
ellende, die uit haat van den minderwaar
dige ons en onze waarden willen vernielen,
woeden onder ons volk en onze gezinnen,
die zonder consideratie bloot zouden staan
aan de willekeur en de overmoed van de zo
genaamde overwinnaars? Moeten wij de
ellende, die wij reeds een keer moesten door
staan en die wij slechts door de hernieu
wing van ons wakkergeschudde volk kon
den overwinnen, nogmaals meemaken? Zou
dit thans niet tienvoudig, ja honderdvoudig
versterkt tot gruwelijke werkelijkheid wor
den door de elementaire vernietingswil van
rasvijandige en cultuurvreemde mensen
massa's. die op ons losstormen en met een
gruwelijkheid, die men zich niet kan voor
stellen, beginnen te werken? Tegen dit lot
komen wij in opstand. De zedelijke kracht
van het goede in ons zet zich tegen deze
vloed schrap. Een ijzeren volhardingswil
deed ons alles verdragen, alleen geen smade
lijk einde zonder strijd. Deze uitbarsting
van de vrijheidswil is het nationaal-socialis
me. Zeker, wij zien ook de gebreken in de
huidige, vooral op het doel van de strijd om
het bestaan van ons volk gerichte, verschij
ningsvorm. Ook kan een opbouw, ontworpen
voor db levensduur van een volk, niet bin
nen korte tijd een werk tot voltooiing bren
gen.
Wij passen immers als bewoners van
het avondland en verantwoordelijke dra
gers der Europese, klassieke en humanis
tische cultuur- en geesteshouding niet de
methode van het bolsjewisme toe, dat
kort en goed niet alleen de afzonderlijke
tegenstanders en weerstrevenden, doch
hele standen en lagen uitmoordt en ver
nietigt, die, nog in het verleden gevan
gen, een rem vormen voor een snelle af
wikkeling ener historische ontwikkeling.
Niemand mtg ongeduldig worden en nie
mand denken, dat er geen acht op hem
geslagen wordt of dat hij over,het hoofd
gezien wordt. De hardheid en onverbid
delijkheid van deze tijd zullen als nood
zakelijke en Voor allen vanzelf spreken
de eisen een ieder voor zijn verantwoor
delijkheid plaatsen. Wij zullen allen ge
wogen worden en de verantwoordelijkheid
hebben te dragen voor de wijze, waarop
wij de taak, welke ons in de strijd voor
het lot van ons volk gesteld was, en die
wij op ons genomen hebben, ook werke
lijk vervuld hebben.
Vormgevers
De frontstrijders, het werkende volk
onder de terreur der bommen en de Duit
se jeugd zullen de zekere vormgevers
van het nationaal-socialisme zijn. Als laat
ste en hoogste waarborg echter leidt onze
Führer ons lot en geeft onze gemeenschap
haar vorm. Hij, die steeds de eenvoudige
man uit het volk is gebleven, hlndelt
niet uit een bijzonder belang van stand
of vermogen. Hij kent geen toegevend
heid voor zichzelf of voor anderen. Hij
kent slechts het welzijn van zijn volk.
Hij, wien de taak der leiding dwingt tot
het vormen van plannen en hen delen op
lange termijn, zal stellig ingrijpen, orde
nen en vorm geven, wanneer het tijdstip
gekomen is, dat ingrijpen en vorm ge
ven noodzakelijk en mogelijk maakt.
Toch zien wij boven de- tijdelijke, nood
zakelijk gébrëkkige onvolkomen toestand
van het ogenblik, de fundamentele groot
te en uitgebreidheid der idee en haar
veelomvattende plannen, welke ons thans
reeds tot een gemeenschapsprestatie, waar
van men nooit enig vermoeden heeft ge
had en welke tevoren nooit tot stand
werd gebracht, heeft opgeroepen en ge
schikt gemaakt,
De bourgeoisie van West-Europa maakt
.het nationaal-socialisme echter slechts
dan wanneer het zich onopgemerkt door
zijn oostelijke bondgenoot meent het
verwijt, dat het een tussenvorm zou zijn,
dus een tijdelijk station in het verderfelijke
proces, dat van het westelij'ke liberalisme
en kapitalisme naar het oostelijke bolsje
wisme leidt. Bij deze en soortgelijke uitla
tingen hoort men ook. dat het nationaal-
socialisme iets comprómisachtig eigen zou
zijn, dat» afziet van het prestatievermogen
en de elasticiteit der individualistische,
maatschappelijke en economische ordening,
zonder evenwel een meedogenloosheid toe
te passen, welke de concentratie der massa
energieën doordrijft, uitsluitend gericht op
het staatsdoel en tevens de altijd en nood
zakelijk aanwezige tegenstanden snel en
algeheel uitroeit. Indien dit zo zou zijn,
dan zouden in elk geval onze westelijke
tegenstanders geen recht of aanleiding tot
critiek hebben. Doch indien dit. werkelijk
zo zou zijn, dan zou er reeds lang een
houding gevonden zijn tegenover het wes-
ten en het oosten, waarbij onze houding
zich aangepast zou hebben aan het ene of
het andere der beide vijandelijke stelsels.
Eigen fundamentele* houding
Het nationaal-socialisme is onze eigen
fundamentele houding. Het is een orde
en vorm der gemeenschap, die \n overeen
stemming is met onze door onze bloed
eigenschappen bepaalde eigen aard en die
deze tot volledige ontplooiing wil brengen.
In zijn geestelijk uitgangspunt en in zijn
impulsen is het noch een opstand tegen
het liberalisme, noch een zich verzetten
tegen een bolsjewiseringsproces, waaraan
niet valt .te ontkomen. Wij weten ons de
dragers van de geest van het avondland,
zoals deze in zijn grootse- verschijningen
in de oudheid, de gelovige middeleeuwen,
het nabij het leven staande humanisme
en de eeuw der uitvindingen en ontdek
kingen, vorm heeft gekregen en thans is
samengevat in het op de volkse verant
woordelijkheid berustende nationaal-
socialisme en door dit nat. socialisme een
nieuw krachtig leven tegemoet gevoerd
Als belangrijke en onoverbrugbare tegen
stelling tussen het nationaal-socialisme en.
hetgeen opmerkelijk is, niet alleen de wes
telijke, vaak zegt men ook de christelijke,
doch en dit bleef voorbehouden aan de
uitlegging "van Engelse geestelijken ook
de bolsjewistische fundamentele houding,
wordt verwezen naar de waardering en vrij
heid van beslissing van de individuele per
soonlijkheid. De opvatting van onze tegen
standers gaat uit van het beslissingsrecht
van den individu, die in de wereld en daar
tegenover geplaatst wordend, zijn recht
vaardiging tegenover de goddelijke of alge
meen menselijke Ordening uit eigen inzicht
en wilsbeslissing moet zoeken en vinden.
Daartegenover maakt het nationaal-socia
lisme door zijn rassenleer en het autori
taire leiding's- en staatsprincipe den indi
vidu zodanig ondergeschikt aan het tot
souvereine rechtsdrager gemaakte staats- en
volkslichaam, dat het de, volgens natuur
lijke en goddelijke wet gegeven wils- en
beslissingsvrijheid van clen individu uit
sluit en onderdrukt. Welk een slecht gezel
schap het bolsjewisme in deze' uiteenzet
ting vormt voor hen. die volgens hun me
ning de eisen van het humanisme verte
genwoordigen, zal daar wij ernstig wil
len blijven in het geheel niet ter sprake
gebracht worden.
Toch menen wij, dat juist het nationaal-
socialisme de natuurlijke ordening in de
schepping begrijpt en volgen wil. Ejr be
staat geen mens-op-zichzelf, zo iemand kan
in het geheel niet uitgebeeld worden
De afzonderlijke mens draagt het stem
pel van ziin ras en is daardoor werkelijk
heid geworden. Een mensheidsleer, die uit
gaat van de veronderstelling der gelijkheid
onder de mensen, is op een dwaalspoor en
derhalve zi.in ook alle eisen en verplichtin-
gen onjuist, die van deze veronderstelling
afgeleid worden. Laatstgenoemde zi.in' niet
op zichzelf dwingend, doch geschikt morele
rechtvaardigingen te geven voor op andere
basis berustende machtsstrevingen.
Uit het feit, dat de afzonderlijke mens
steeds een product vormt van zijn ras en
van cijn volk. waattoe hij behoort en dat
zijn wezen bepaalt en dat hii binnen deze
gemeenschap zijn bestaan en mogelijkheid
tot ontplooiing vindt, vloeit voor ons de
eikenning voort van het verplichtingen
'gevende behoren tot de volkse gemeenschap
als een lotsgemeenschap van hogere orde.
Deze verplichting kan 'echter slechts door
de erkenning der volle verantwoordelijk
heid, dus door het vrije besluit van den
Individu aanvaard en nagekomen worden.
Zo wordt het zedelijke moeten tot een eigen
willen. De scheppingswet van het natuur
lijke leidt tot het begrijpen van het men
selijke door het zich in het volkse verant
woordelijk voelende, humanisme. Derhalve
wij betwisten mens noch volk, welke zich
schikken in de natuurlijke ordening, het
recht van bestaan, doch het stemt niet
overeen met onze opvatting, dat iedere
mens en elk volk, zpnder rekening te hou
den met de hun gegeven capaciteiten, in de
gehele wereld tot hun recht kunnen ko
men. De volkeren en mensen behoren thuis
In die gebieden, waaruit zii geschapen wer
den en waarin, zij natuurlijke ordeningen
en banden kunnen leven. Het behoort tot
de vervullihg van onze taak binnen en voor
onze gemeenschap, dat wij elementen en
krachten in, onze leefruimte terugdringen
en er verre van houden, die door hun wezen
geschikt ziin, onze gemeenschap tot ont
binding te brengen. Onze gemeenschap is
echter bereid en in staat, betrekkingen tot
stand te brengen met iedere andere ge-
meenschapsgroep in culturele en econo
mische uitwisseling, zonder dat wii in ge
vaar komen, onszelf te verliezen noch ons
bloot stellen aan de verdenking in andere
wereldgebieden macht te willen winnen.
Derhalve is het nationaal-socialisme de on
betwistbare basis, die ons kracht en wijs
heid geeft, om niet alleen ons bestaan en
onze vrijheid te handhaven, doch ook de
ons gegeven aanleg tot volledige ontplooiing
van onze menselijke waarden te brengen.
De poging het nationaal-socialisme in het
Duitse volk te verdelgen is tevens een aan
slag op de orde in het Europese gebied, daar
zij de geestelijke, politieke en economische
chaos in het hart van ons continent zal
brengen. De vernietiging van het nationaal-
socialisme zou er toe moeten leiden, dat het
midden van Europa, beroofd van zijn eigen
vormkrachten, als een politieke en organisa
torisch lege ruimte open zou staan voor de
greep der buren, met het gevolg, dat dit ge
bied en zijn bewoners of terugvallen in een
kapitalistische ordening of in het bolsjewis
me zullen opgaan. De Engelsen, ondersteund
door de Amerikanen, poogden de uit de be
slissing voor het Oosten voortvloeiende cata-
stofale gevolgen tegen te gaan, door te
trachten een verdeling van dit gebied in in
vloedssferen tot stand te brengen, en. in ge
val van hun overwinning, bij een weliswaar
als gemeenschappelijk ontworpen bestuur,
toch bepaalde gebieden deels door de 'bolsje
wisten, deels door de Engelsen of Ameri
kanen te willen laten bezetten. Afgezien
daarvan, dat de Engelsen door een dergelijke
linie in Midden-Europa ten gunste der sow-
jet-republiek te bespreken en toe te staan,
in elk geval bereid zijn verraad tegenover
het avondland te plegen, en verder, dat zelfs
wanneer een ongunstige afloop voor Duits-
land wordt aangenomen, de door de Engel-
sen en Amerikanen in het Westen in de
strijd gebrachte militaire krachten tegen
over de bolsjewistische massa weinig kans
hebben op een succesvolle afloop van de
wedloop naar de demarcatielijn hebben,
moet openlijk gezegd worden, dat in dat
geval de kansen om de in het Westen van
Duitsland wonende mensen weer in geest
drift. te brengen voor het kapitalisme, om
ze zo nodig tegen h^t. bolsjewisme in de
strijd te kunnen brengen, meer dan germg
zijn. In de kritieke tijden leefde het com
munisme niet op in de oostelijke provinciën
van het Rijk, doch het werd allerbereid
willigst ontvangen en vastberaden toegepast
in de industriegebieden van Saksen en de
Rijn, aan de Roer, in Berlijn en In Ham
burg.
De bolsjewisten schijnen zich ook voor
dit stadium van hun wereld-revolutionnair
plan grondig te hebben voorbereid, want
zij beweren meer dan 20000 Duits sprekende
en geïnstrueerde commissarissen gereed te
houden. Dat het hier een vastberaden hou
ding der boljswisten betreft, blijkt o.a. uit
een informatief document, dat Stalin in.
de tweede helft xan 1942 in het kader der
bolsjewistische partij heeft gepubliceerd.
Hij wees er nadrukkelijk op, dat het bolsje
wisme vermijden moet, bij de massa m
Duitsland de indruk te wekken, dat de
sow jets schuld hebben aan de nederlaag van.
Duitsland. De optimale vrede, waarnaar hij
streeft, moet zo gezien wordep, dat de
massa in Duitsland er van overtuigd moet
worden, dat aan haar nederlaag alle ande
ren, alleen niet de Sowjets, schuld hebben.
De Sowjets wier doel in deze oorlog in de
eerste plaats de vernietiging van Duitsland
en Engeland moet zijn, zullen derhalve op
een gegeveji ogenblik onder omstandig
heden bereid zijn tegen Engeland te vech
ten om Sowjet-Duitsland tegen Engeland
te beschermen. Wij zien, dat de bomterceur
welke als bijdrage van Engeland tot de
oorlogvoering op het vasteland op Dritsé
steden en vyoonwijken wordt uit-roafend,
en die nog voortduurt, precies ligt in ceze
door Stalin gewenste lijn.
Het moge zijn, dat ons weer hst ver
wijt gemaakt wordt, dat wij pogen in het
front van onze tegenstanders, in zekere
mate als laatste redding, een splitsing
tot stand te brengen. Wij weten voldoen
de. dat onze tegenstanders bijna in alle
politieke en economische vraagstukken
het oneens zijn, in een kwestie echter, nl.
die der gewelddadige vernietiging van
het nationaal socialisme, het wel eens
zijn. Het ligt derhalve verre van ons po
gingen in die richting te doen. Overigens
.zij een ieder op zijn hoede. Wat wij ech
ter als inzicht uit deze oorlog zullen
medenemen, is de vastbeslotenheid tot
wat onze tegenstanders realisme in de
politiek noemen. Het Duits politieke han
delen was vaak gebouwd op romantische
voorstellingen en liet zich dikwijls door
een uit dergelijke romantiek ontstaand
illusionisme leiden. Het zal naast de
handhaving der Duitse eenheid en vrij
heid de winst van deze oorlog zijn, dat
de politiek van het Duitse volk een vol
strekt realistische zal zijn, die zich vrij
houdt van een missiegedachte en als eer
ste gebod niets anders voor ogen heeft
dan het behoud en het welzijn van het
eigen volk. Duitsland zal met of tegen
ieder ander volk staan, al naar gelang
van zijn houding, die eveneens moet be
wijzen realistisch te zijn, tegenover het
Duitse volk. .Wij weten ons thans reeds
eensgezind met onze vrienden en strijd
makkers in de overige Europese landen
en het is in overeenstemming met het
realisme van ons politiek handelen, wan
neer wij ons met deze op leven en dood
verbonden voélen.
Zij echter weten dat slechts een vrij
en daardoor sterk Duitsland de voor
waarde is voor hun eigen politiek willen.
De handhaving van Duitsland en de ont
wikkelingsmogelijkheid van Duitse krach
ten en capaciteiten zijn voor Europa en
daarmede voor de gehele wereld meer
dan alleen een winst, zij zijn een nood
zakelijkheid. Daarom zal iedere Duitser,
in de eerste plaats echter de Duitse
jeugd hetzij! onder een georganiseerde
leiding of niet in de toekomst nuch
ter, bereid zijn zich in te zetten, en on
verbiddelijk het principe volgen: Duits-
land's welzijn eerst. Wij hebben door de
bommen van onze vijanden het gróótste
deel van onze historische plaatsen en
bouwwerken verloren. Daardoor zijn niet
alleen onvervangbare culturele waarden
voor de gehele mensheid verloren gegaan,
doch vooral ook de zinnebeelden van ons
verleden, die mede beslissend zijn voor
de innerlijke, geestelijke vorming van
een volk. De komende generatie van ons
volk zal deze bouwwerken slechts kennen
uit afbeeldingen en van horen zeggen.
Zij zal niet meer de innerlijke betrek
king hebben met deze door de voor
vaderen geschapen cultuurwerken. Zij
zal niet, zoals wij, bevangen zi.in door de
rouw om deze-waarden, zij zal zich door
deze waarden echter ook niet, gezien de
eigen aard van het Duitse volk, zo ge
willig naar een verleden laten terug
brengen dat tegenover de machtsontwik
kelingen in de wereld thans onwerkelijk
en n'et meer te realiseren is geworden,
zij zal slechts de indruk hebben, dat haar
gruwelijk bitter onrecht geschied is.
Het gaat er om boven alle gebeurte
nissen van deze uren en dagen uit voor
de Duitse toekomst, voor onze jeugd,
een leven in volkse vrijheid te bevechten.
Daarom alleen gaat het.
Welke plannen wij maken en wat wij
doen, heeft geen doel in zichzelf, ons lot
geen eigen betekenis. En juist deze jeugd
verstaat de roep, die het nationaal-socia-
listische willen tot haar heeft gericht.
Voor andere tijden, voor andere volken
ondenkbaar is de fanatieke wil tot strijd
en offer, waarmede onze jeugd, jongens
en meisjes, in de gelederen der vaderen
treedt. Dit is het overtuigendste bewijs
voor de echtheid 'en waardigheid van
onëz gezindheid en houding. De jeugd,
die zich geestdriftig aan het werkelijke
geeft en afwachtend staat tegenover het
onechte, is het met ons eens. Het Euro
pese centrum wordt het kritieke gebied
in de wereud; boven de huidige slagvel
den uit zullen hier de geesten worstelen
om de beslissing. Onze Duitse jeugd zal
naar het voorbeeld van het lot. der va
deren haar keuze doen, nuchter en dui
delijk en haar weg gaan, onbuigzaam en
vastberaden. Zij zal boven onze inzet uit
de levensstrijd der- natie tot een goed
einde brengen en haar - lot vorm geven
in een door het offer voor het volk ge
louterde levens- en gemeenschapsorde
ning. Zij zal strijden, waar gestreden
moet worden. Zij zal arbeiden, waar waar
den kunnen worden geschapen, zij zal
behulpzaam zijn waar zij mag helpen
en zodoende ons nationaal socialistisch
willen inhoud en waarde geven. Daarom
nationaal socialisme.