D MELBA BAKMEEL IMS PRODUCTEN Verjaarsgesprek met Rich. Strauss Ontmoeting in jubelend Wenen „Laatste" opera niet de laatste! Overgroot aanbod van dans Jeugd in seriebouw Elementaire kleurwerking Dick Zwier in de kunstzaal „Plaats" ERUGA Sneeuwvlok de Eskimo' friesch roggebrood GEBR.TEN HOEVE tmnniW Huismerken CONTROLEERT Geldige bonnen STROOP «SL» (Van onzen specialen verslaggever). WENEN. Juni. Het machtige gebouw van de Weense Staatsopera bezit buiten de pompeuze weelde van zijn in goud en kristal schitterende wandelgangen en foyers nog de verborgen weelde van een reeks „bijzondere" ruimten. Een. keizcrzaal bijvoorbeeld, die eer tijds als verblijfplaats voor den kei zer werd ingericht. Een andere zaal. waarin de keizer ziclv toch béter op zijn gemak voelde. Nog een andere, waarin Richard Wagner historische voetstappen zette, waarin beroemde gastdirigentcn ten overstaan van een monumentale vleugel met hun muzi kale opgaven in het reine kunnen komen, dis dat nog nodig mocht zijn, waarin thans de vijfenzeventig jarige Hans Pfitzner voor zijn schep pende arbeid dagelijks de rustige sfeer vindt, die in zijn Weense hotel niet te verwezenlijken is. Ik zit in de beslo ten wereld van zulk een zaal, zal er aan stonds Richard Strauss spreken, wiens tach tigste verjaardag in de Weense S taats opera luister kreeg door een monumenta le reeks opera- en bal letuitvoeringen: ..Ariadne", „Rosenka- valier", „Capriccio". „Salome". ..Arabella". „Frau ohne Schat ten". ..Daphne", „Jo- scfslegende" „Coprein- suite". De grijze mees ter schreed in deze da gen van ovatie naar ovatie. Hij leefde in de ononderbroken roes van één machtige jubel. En het klinkt onwezenlijk, dat hij werkelijk voor een on derhoud hierheen ko men zal, hoewel nog geen uur geleden een paar buitenlandse col lega's mij het droevi ge verhaal van hun mislukte pogingen de den. Het klinkt nog onwezenlijker, dat in strrijd met de natuurlijke orde der dingen, de berg zich zelfs naar Mohammed begeeft... Jupiter ten tonele Terwijl de grote zaal van de Staatsopera feestelijk volstroomt en in de ondiepe orkestbak sommige musici hun vingers „los" maken voor hun aandeel in de Salome-partituur. staat Strauss daar opeens: met. de zilveren krans der opperste wijsheid om de brede schedel, maar met het ondeugende licht van een eeuwig- onstuimige jeugd in de ogen. Tach tig jaar? De burgerlijke stand is een gewetensvolle instelling. Men heeft echter noiging in dit éne geval de tel ling in twijfel ee trekken. Nee.' dit is geen man, die zijn levenswerk, gelijk dat plechtig heet, heeft afgesloten. Wat de laatste St.rauss-première met „Capriccio" bracht, een muziek vol jeugd, lichter cn doorzichtiger dan men ze van Richard Strauss ooit hoorde. dat bruiste uit een nóg altijd overseftuimende bron. Of er na „Capriccio" niet al weel een nieuwe opera op stapel staat? Nee", zegt de meester. ..op dit ogen blik werk ik niet. aan een opera. En toch staat, er nog een op de helling, voltooid en wel. Fcn opera, waarvan de wereld niet wept, en die in Augus tus van dit Jaar te Salzburg haar eerste uitvoering zal beléven." Het is „Die Licbe der Danae" en de tekst is van Josef Gregor, die ook voor „Daphne" en „Der Friedenstag" het libretto leverde. Een „vrolijk stuk mythologie" noemt Strauss dit werk. Drie acten, groot orkest., genoeg voor een lange avond „Strauss". Maar met de belofte van alle aan Mozart ge spiegelde levensblijheid, van de fijne, iichte toets, waartoe de meester na ..Arabella" steeds duidelijker gerijpt is. Het gegeven bevat ook elementen der Midas-stof en Strauss lacht ge heimzinnig, als hij, met twee woorden en twee vingers, aanduidt wat zijn Jupiter in deze nieuwe opera al zo beleeft. Overigens is de minzieke god in strijd met alle verwachtingen bij Strauss een bariton, feéén tenor. „Is er iets ergars dan een tenor?" moest de meester vroeger eens gevraagd hebben. En om die afkeer te onder strepen, schrijft hij vrijwel al zijn grote-mannenrollen voor lage stem men. „Die Liebe der Danae" werd won derlijk genoeg vóór „Capriccio" vol tooid. Maar het werk stelt enorme technische eisen. Grotere eisen dan men op dit ogenblik aan meer dan één of twee zeer bevoorrechte opera theaters stellen mag. Daarom blijven het in Salzburg „Festspiele". Na do première verdwijnen Jupiters perike len voorlopig opnieuw in de porte feuille. Tot na de oorlog. Waarom er sinds de Alpensympho- nie, na 1915 dus, geen programma- tisch-symphonische werken meer van Strauss' hand verschenen? De vraag klinkt onbescheiden. Want de boze wereld beweert te weten, dat met de „Heldensymphonie" en de „Domes- t.ica" de symphonische weg van Strauss omlaag ging en de bron der symphonische inspiratie opdroogde. Met tachtig levensjaren ln zijn voor deel maakt men zich over dergelijke kortzichtigheid niet meer boos. „Mijn symphonische werk is op volkomen natuurlijke wi.ize in de opera opge gaan", zegt Strauss mij. „Waartoe zou ik daarnaast, nog afzonderlijke wegen zoeken?" En hij gaat nog ver der: Haydn en Beethoven hebben het symphonische apparaat opgebouwd, dat tenslotte de grondslag werd voor Wagner's muziekdrama Precies zo verloor Strauss' symphonische weg zijn afzonderlijke zin, toen het sym phonische fundament voor Strauss' opera's definitief gelegd was. „Muziek maak ik zelf'' Voorkeur voor een bepaald werk? Voor een bepaalde stijl? Voor een bepaalde „richting" uit de vele, die hij schijnbaar heeft beproefd? Alle kinderen zijn hem even lief. „Ze zijn De tachtigjarige. (Foto Stap!Hoffmann) allemaal anders," meent Strauss en in dit rake woord, dat de hoogste lof voor zijn dramatisch meesterschap is, schuilt ook de raakste motivering voor de afwezigheid van voprkcuren „Maar het feestprogramma zegt toch. dat op de eigenlijke dag, op de 11e Juni. op verzoek van den meester zélf juist Ariadne gegeven werd?" De meester lacht als een schooljongen, die de hele familie op zijn verjaardag bij de neus nam. „Dat ls allèen. om dat Ariadne zo kort is. Op mijn"ver jaardag wou ik graag iets korts, om óók nog wat thuis te kunnen zijn..." Het is waar: elke avond zit Strauss in zijn log.e in de Staatsopera. el ke avond staat hij tien. twaalf maal voor het voetlicht, tegenover een Jui chende menigte. Of het hem als tach tigjarige niet vermoeit, zóveel feest- drukte? ..Nee, y/aarom zou het?" wil hij argeloos weten. Er ls nog nooit iets geweest, dat Richard Strauss vermoeide. Hoe het komt. weet ik niet: terwijl in de zaal het belletje gaat, spreken wij opeens over schil derijen. „Ik interesseer mij erg voor schilderkunst," zegt Richard Strauss mij. „Muziek maak ik zelf." En dat is een waarheid die geen sterveling zal willen betwisten. De Haagse Junimaand is dans- maand dit jaar. Of eigenlijk be gon het al in Mei, toen de verschil lends dansscholen hun jaarlijkse of halfjaarlijkse leerlingenmiddagen be gonnen te geven. Begin bij het begin: men tone het publiek hoe de toekom stige danseresjes en dansers van prille leeftijd af worden opgeleid. Babyklassen, kinder klassen, beroeps klassen. zij worden aan ons voorge steld en het gaat gelukkig nog al vlug. Te vlug om de verschillende na men, die in het programma staan af gedrukt, te onthouden of om de ver- Dén Haag. 16 Juni '44. In Amsterdam op de tentoonstellingen van „De Onaïhanke- lijken" hebben wij wel eens meer" werk van den Jongen schilder Dick Zwier gezien. Het viel dadelijk op tussen het vele ande re. Het schilderij „De Wandeling", dat nu ook op de expositie in Kunstzaal „Plaats" te kijk hangt, trof ons vooral. Het doet sterk denken aan een be kend schilderij van Signac (de naam daarvan staat mij op het ogenblik niet bij), waar men aan de oe ver van een water enige markante fi guurtjes aan de wan del ziet, terwijl andere in het gras rusten. Signac was pointillist, een van die lieden, die de kleuren niet als vaste, effen vlakken zagen, maar als wemelingen van vlakjes, punten, die hier en daar over en dooi; elkaar vielen. De kleuren rood en blauw bijvoorbeeld mengden zich, alleen door net plaatsen van blauwe naast rode stippen. Op enige af stand deed dat als paars aan. maar van dichtbij bezien bleek rood rood en blauw blauw. Een eigenaardige elementaire, onvermengde kleurwer king was hiervan het. gevolg. De kleuren van dit soort, schilderijen vertonen een zekere oerkracht. Door- (Ingezondcn Mededeling zijn voedzame meelspijzen onontbeerlijk ,J)e wandeling", nen der opvallendste werken van Zwier op zijn Haagse expositie. (Foto C.N.F./Meijer) dat zij zich nooit mengen, behalve dan in schijn, bqhoudep zij in hoge mate hun eigen karakter. Iemand als Zwier streeft naar een dergelijke elementaire kleurwerking. Maar, waar de pointlllisten door hun bijzondere pun ten-techniek de schijn van het in 'elkaar vloeien althans ophielden, laat Zwier de kleuren zonder meer streng gescheiden naast elkaar staan. Het doorvoeren zonder meer van deze scheiding doet niet natuurlijk aan. het schept een enigszins kunst matige wereld, die heel gauw ge kunsteld aandoet. Dit ls het gevaar, dat allen bedreigt, die met meer of minder elementaire kleuren werken zonder de technische -bedachtzaam heid. die de luministen er. pointil- listen aan de da.* legden. Men moet de ontstane kunstmatige wereld een „recht om te zijn" verschaffen. Waar om moet het Juist zo?, vraagt men zich tegenover deze doeken gauw af. Veel spoediger dan tegenover een na tuurgetrouw schilderij. Voelt jnen niet. heel sterk, dat de kunstenaar het zo en niet anders moest maken, dan werkt het kunstmatige gemak kelijk als kinderlijk en houterig. Zwier moet hiermee rekening hou den, althans waar hij het elemen taire colorict nastreeft. Wij zouden hier niet zo uitvoerig over hebben uitgewljd, ware hetf. niet, dat ons meer jongeren zijn opgevallen, die met deze moeilijkheid blijken te kam pen. De feestelijke fierheid van de elementaire kleur is iets prachtigs en iets, dat heden velen boeit: zoals overigens met alles, dat fier is, moet men er echter omzichtig mee om springen. Verder nog enige zeer knappe doe ken van Paul Arntzenius en een stuk of wat werken van Jo Bauer— Stumpff en Jan Wijea. Tot 22 Juni. D. V. NIJLAND. schillende leuke trekjes in het geheu gen te prenten met het oog op moge lijke toekomstige successen Want daar zou geen bijhouden aan zijn. Vooral niet. tegenwoördig, nu vrijwel alles, wat zo in de loop der jaren uit gestudeerd raakt, ook per se het to neel op wil om als solodanseres te schitteren. Om van re duizelen, heus. - Doch scherts terzijde. Het is pret tig, dat er zoveel* leven in de brou werij zit. Dat er zoveel neiging be staat de dans als beroep na te stre ven. Het is de gezonde uiting van een zich wijzigende mentaliteit. Of het materieel verantwoord is, is een andere kwestie. Wat er onder de huidige internationale omstandie- hedén en onder de in ons land aan wezige mogelijkheden met al die afge studeerde beroepsdansers en -danse resjes moet gebeuren, is niet recht duidelijk. Bijna zou men wensen, dat er een strengere selectie op de be roepskeuze was. Want bij de kinder klassen ziet. men het al: aardig tot en met aangeboren gratie en inne mende lichtvoetigheid. Neiging tot diepgang, tot waarlijke choreografi sche beelding, tot expressieve vorm geving is er zelden te bespeuren. Wat zich hier ontwikkelt, is schattig en bevallig, op zijn best met een waar deerbare komische Inslag. Het is daarbij technisch dikwijls lang niet slecht ontwikkeld. Maar werkelijk voorname danskunst is het zelden. Diligentia toevluchtsoord Het. aanbod is veel groter dan de vraag. Niet. iedereen verwerft een plaats in de enkele balletgroep, wel ke ons land rijk is. Daarom is het solistische podium de toevlucht en iedereen, die meent, dqt de lijpheid gekomen is, gaat haar of zijn pres taties in Diligentia te kijk stellen. Nieuwe namen, nogal tamelijk on originele programma's staan aan het andere einde van de lijn babyklas, kleuterklas, kinderklas, beroepsklas. Het. wordt éen onderlinge strijd, wie het eerst de grote schrede waagt en dat heeft geleid tot het steeds gauwer de planken op gaan met als speciale attractie de hand over tand toenemende practijk van de kind- danseressen". Het was eerst Am ka. toen Kitty en ongetwijfeld is er al een volgende in de maak. John Uyl. nauwelijks de jongelingsschoenen ontwassen, stelt' zich deze maand voor en de verse aflevering van Yvonne Georgl's dansschool te Am sterdam boekte in Den Haag zulk een succes, dat. haar avond driemaal moest, worden herhaald. Werkelijk succes? Of is men alleen maar min der veeleisend geworden en heeft men uitsluitend behoefte aan de luchtige, sierlijke cn vrolijke dans- manifestatle? Het is moeilijk uit te maken. Steffa Wine, die iets meer in haar mars heeft dan lieftalligheid alleen, had toch machtige oijval in ontvangst te nemen. Aan de andere kant kan een gevestigde naam als Irail Gadescov. die hier volgende week zijn avond geeft, het blijkbaar niet af zonder de attractiéve mede werking van Anika. Standaard-materiaal Het huidige beeld is wel merk waardig. Er was eens een tijd, dat men hoog en broed discussieerde over de kwaliteit van een danser of dan seres, uitwegende en vergelijkende. De een bezat volgens het oordeel een prachttechniek, maar weinig of geen natuurlijke gratie, bij een ander was de bevalligheid van de lichaamsbouw helaas niet in overeenstemming mei do expressieve gaven en weer een derde schoot ln gelaatsuitdrukking tekort, wat er aan muzikaliteit teveel was of omgekeerd. Het lijkt verant woord vast te stellen, dat de meeste van dergelijke onderscheidingen in het heden zijn weggevallen. Want juist als de huidige mode, de lichaamscultuur en de gestandaardi seerde geestelijke ontwikkeling alle jongemeiskes aan een meer of minder vaststaand patroon doen beantwoor den, alle jongemannen dezelfde schouders en dezelfde regenjassen geeft, zo schijnen de dansers van de jongste generatie ook in seriebouw teworden ontwikkeld. Misschien wordt hun met wetenschappelijk iii- De zaak Ricarda HuCh Tekeningen en tekst van WIM M EU LD IJK 10) „ln September van het vorige Jaar" zo deelde de 'Hofrat mede, „ontmoet- te ik Deruga in de reeds genoemde Artsenvereniging, nadat ik hem on geveer een jaar niet gezien had en het geld. om zo te zeggen, reeds ver geten was. Over de tafel riep hij mij tamelijk onbehouwen toe. dat hij een patiënte naar mij toe zou sturen, waarvan hij dacht dat ze een kwaal in het onderlijf had. dat ik ze moest onderzoeken en indien nodig in be handeling moest nemen, en dat. ze niet betalen kon Over zijn gedrag meer ontstemd dan over de kwestie zelf, antwoordde ik, enigszins koèl. zo-' als ik graag geloven wil. dat ik met werk overladen was en dat de zieke toch naar den betrèffenden fonds dokter kon gaan. Deruga werd daar op doodsbleek en overlaadde mij met een stroom van beledigingen dat. ik slechts op geld belust was en een dokter was voor society-dames. voor vorstelijke cocottes en meer van dien aard. wat ik niet herhalen zal. Ik zou willen opmerken, dat ik van mening ben. hoe onrechtvaardig zijn beschul digingen ook waren en hoe ongepast de vorm. waarin hij ze tot uiting bracht, dat hij dit te goeder trouw deed. Hij was van mening, dat lk een gevoelloos mens was. die slechts streefdenaar succes en uiterlijke glans, omdat de zin voor een geregeld burgerleven met zijn traditionele be grippen van fatsoen en eer hem ten enenmale ontbreekt, misschien door eer. bepaalde ongebonden of zigeu nerachtige aard. Óp dat ogenblik was ik evenwel niet in staat tot deze oolectieve beschouwing doch voelde mij. ik beken het. gekwetst en inner lijk verontwaardigd." ..De roze gave schil was bijna af gevallen!" fluisterde Deruga den jus- tizrat toe „Zonder mijn verontwaardiging te temperen, of dat zelfs maar te willen, antwoordde ik heftig, dat. hij toch zeker allerminst reden had mij der gelijke verwijten te maken, daar ik hem bereidwillig geholpen had en hem het verlies van het geld niet had kwalijk genomen. Daarop zeiae i ingezonden Merteaelingcm i- nature ioet ROTTERDAM DEN HAAG Telcl. 38427 Telef. 333298 1000. Pen Kwen is geweldig blij dat clown Fransi hem helpen wil en spoedig zijn' die twpe met elkaar be vriend. Veel tijd om samen plannen te maken krijgen ze echter niet, de circusvoorstelling waarin Pen Kwen voor de eerste maal zal moeten op treden begint. Clown Fransi leert hem vlug de grapjes, die hij te zeg gen' heeft en dan moeten ze samen opkomen. Het publiek is ook dit keer opgetogen over de sprekende vogel. 1001. De directeur slaat vergenoegd toe te kijken, want dank zij z'n sprekende vogel is~ het circus stamp vol mensen, iets wat in lang niet gebeurd is. Als ze. tussen de ver schillende nummers door twee keer opgetreden zijn, neemt de directeur Pen Kwen mee naar z'n kleedkamer en legt hem weer aan de ketting. Maar even later is clown Fransi al bij hem en dit keer' heeft hij een gewoon pak aangetrokken. „Zo. jochie", zegt hij tegen Pen Kwen, „Fransi gaat op stap. Jouw vrienden ga ik opzoeken!" Pen Kwen kwekt van blijdschap. hij boosaardig, dat ik hem destijds voor credietwaardig gehouden had, daar ik hem anders niets geleentj zou hebben. Ik zei, dat ik van een col lega zoveel eergevoel verwacht had, dat hij zijn schulden zou betalen en dat hij. nu hij mij zelf tartte, dit ook doen moest. Daarop werd de twist door enkele collega's beslecht, die tussenbeiden kwamen. Voor wij uit elkaar gingen, zei lk Deruga.'dat hij hetgeen ik in een heftige opwel ling gezegd had, niet zó moest opvat ten. als zou ik hem willen manen. Het zij mij vergund te constateren, dat ik uit mijzelf de aangelegenheid nooit in het openbaar zou hebben aange sneden!" „Mag ik u verzoeken", zei Justiz- rat Fein tot den getuige, „ls u later met geen enkel woord of toespeling op deze financiële aangelegenheid te ruggekomen?" „Neen. in het geheel niet", ant woordde de Hofrat. „Ik had er in tegendeel spijt van, dat deze aan maning mij in de opwinding ontglipt was." „Dus was de situatie voor Deruga niet in het minst veranderd", zei de Justizrat, ,en is er geen reden voor de bewering, dat nij absoluut op de één of andere manier aan geld moest komen om de vervallen schuld te be talen!" „Jawel", riep de officier van Justi tie uit. „door het gebeurde in de Artsenvereniging was deze schuld aan meerdere collega's bekend gewor den dat is toch een beduidende ver andering ln de situatie. Zoveel eer gevoel mogen wij toch wel bij een ontwikkeld man veronderstellen, dat. dit hem niet onverschillig liet!" „Laten wij Deruga nu nemen zoals hij is en niet zoals hij naar de me ning van anderen zou moeten zijn. (Wordt vervolgd.) ^^Taar blijft, bij alle groote gebeurtenissen in dg wereldtoch niets belang- rijkers dan uw eigen kleine jongen, - wien Nutricia nog altijd de bescherming ver schaft van rjjke, goede en zuivere voeding NUTRICIA zicht bijgebracht, wat er volgens de deskundigen bij een goeden danser aanwezig behoort te zijn: een goed ontwikkelde physiek, een levend mu ziek- en vooral rhythmegevoel, een lieve gelaatsuitdrukking en een over grote dosis vlotheid tvan techniek en allure. De enkele uitzonderingen zijn daar om de regel te bevestigen. De meesten geven niet meer dan een aanvaardbare en, het oog pakkende bewegingskunst, die verder weinig inhoud heeft. Dat is schijnbaar niet. alleen in Nederland zo: de Parljse danseressen Desta en Menen gaven nog onlangs de bewijzen voor het bestaan van een soortgelijke opvat ting in het buitenland. Bij deze stand van zafcen komt de folkloristische dans of de "komische expressie er dikwijls nog het beste af. De frisse volksdansen hebben nu eenmaal geen pretentie, ook niet in de werkelijkheid. En het komische gaat zo vaak gepaard met het pan tomimische. dat door al deze Jonge ren druk wordt geëxploiteerd. Waar schijnlijk tengevolge van een gebrek aan eigen visionnaire inventie. Zodra zij dramatisch worden, zelfs maar serieus of triest, slaan zij er gauw naast of herhalen grotere voorbeel den. De Haagse Junimaand is er om deze dingen te bevestigen. Wij beleven haar niet 'zonder de hoop ook nog die enkele uitzondering op de planken te zien. W. G. G. BOEKBESPREKING De heer L. F. van Gent heeft bij 9. GoudaQuintD. Brouweren Zn!. Arnhem een boekje doen verschijnen: „Een wereldreis van 2000 huismer ken". Het leeuwendeel van het boekje wordt ingenomen door 2170 tekenin getjes (jammer is, dat er niet enkele fotografisch daarneven zijn gerepro duceerd) 31 bladzijden) en een royaal register, van 55 bladzijden, waardoor riten kan vinden, bij welke namen welke huismerken horen, van Van Aelst, Herman (wiens huismerk al in het jaar 1583 werd ingeschre ven), tot Jan van Zutphen (die in 1626 werd ingeschreven. Voorts is er bij dit naslawerkje nog een inleiding van achttien bladzijden, waarin gezegd wordt, dat dit alleen huismerken zijn uit Nijmegen, waar voor de schrijver dus dicht bij huis is gebleven, zoals bij huismerken ie verwachten is en waarin voorts wordt uitgelegd, dat huismerken eens alge meen ih gebruik zijn geweest, tot plm. 1750. dat ieder burger-gewordene Jjn merk bezwoer en dat het huismerk rèchtskra'cht verleende san een acte. "Het toenemend alfabetisme heeft aan dit merken een eind gemaakt de merken van pottebakkers en dehan delsmerken zijn er nog uitlopers van! De heer Van Gent. ontwikkelt in deze luttele bladzijden enkele theo rieën, die hem ver van onze huizen en huismerken naar animistische vol keren enz. voeren, op het voetspoor van de bekende oude en veelal ver ouderde theorieën, die ons verleden willen verklaren uit het heden van Polynesiërs enz. Tegen deze beschou wingen heeft Nico de Haas in „De Waag" van 9 Juni 1944 een scherp artikel geschreven .waarnaar wij be langstellenden verwijzen. M. W. Post voor vrijwilligers Het h -Ersatzkommando Niederlande ln Den Haag maakt ln verband met het 2enden van post van vrijwilligers, die dienen bij de verschillende een heden der Waffen-#. of die ln laza retten. Genesungsheime enz. liggen, het volgende bekend: Alle brieven, tijdschriften en pak jes moeten in hel vervolg geadres seerd zijn als volgt. An das /f-Haupt- amt. üll/Ê, Deutsche Dlenstpost, Maas tricht. Zur weiterieltung an; (naam): (veldpostnr. of adres): Daardoor zal de verzending van de veldpost ln het vervolg minder vertra ging ondervinden. Brieven, tijdschrif ten en pakjes moeten duidelijk van naam en adres voorzien zijn en *ook het adres van den afzender moet er duidelijk op vermeld zijn. Het ver dient aanbeveling, in de pakjes ook oen adres bij te voegen en deze stevig te verpakken Tot 20 gram ls alles vrij van porti Pakjes boven de 20 gram moeten van Zulassungsmarken voor zien zijn, als deze tiaar veldpostnum mers gezonden worden en mogen niet zwaarder zijn dan 100 gr. Zwaardere pakjes ook met 2 Zulassungsmarken zijn ntet toegelaten. Pakjes aan ge wone adressen, dus niet aan veldpost nummers mogen tot 2000 gr zwaar zijn en moeten voorzien zUn van een 40 cents postzegel. Luchtveldpostbrleven moeten van geregeld uw gat- en •lectriciteitsverbruik! BROOD, MELK. VLEES, AARD APPELEN: 25 en 26. BESCHUIT: 25; Beschuit 26: 62i gram kindermeel, voedings suiker, gort of havermout, TABAK: 25 en 26, beide n keuze. BLOEM: 145 en 146. PEULVRUCHTEN: 147 (250 gr.). VERMICELLI: 148. KAAS: 149. SUIKER: 150, JAM: 151. EENHEIDSZEEPt 152. WASPOEDER: 153 en C. D. E 50 TOILETZEEP: E 51 SNOEP: 25 (150 gram). KINDERVOEDING: Gort D 49. kindermeel of voedingssuiker E 49 BOTER: 25 A en 25 B roomboter; B, C, D, E 52 roomboter. Einde geldigheidsduur 24 Juni. uitgezonderd 25 Aardappelen (17 Juni), 152 153, C, D, E 50 v. zeep en waspoeder (8 Juli) Nog geldig zijn: 24 A boter (8 Juli), R 05 tabak v. scheerzeep (2 Sept.). twee luchtpostzegels voorzien zijn en op de brief moet vermeld zijn: lucht- veldpost. Luchtveldpostzegels en toe latingszegels worden door de vrijwil ligers aan bun familieleden gezonden Kranten- en tljdschriftenzendlngen aan veldpostnumiiiers met een gewicht van meer dan 100 gram zijn alleen toegestaan. Indien deze direct van den uitgever verzonden worden. Het ls ln het belang der familie leden zelf, dat aan de voorschriften nauwkeurig de band gehouden wordt, want dan heeft men meer zekerheid, dat. de post geen vertraging onder vindt en op de plaats ven bestemming aankomt. In het vervolg moeten dus brieven, tijdschriften en pakjes voor de vrij willigers niet meer naar het ^-Ersatz kommando Nlederlnnde in Den Haag gezonden worden. De veldpost voor de vrijwilligers wordt door de Nederlandse post aange nomen en in plaatsen waar kantoren van de Duitse dlenstpost gevestigd zijn. kan men de veldpost daar bezor gen. /Ook kan men bij de Duitse dienst-post geld verzenden op veld postwissels voor de vrijwilligers bij alle eenheden der weèrmacht en Waf- tcn-H. Kroniek van de Volkstuin Winterandijvte Een van de belangrijkste bladgroen ten. die de particulier voor winterge bruik ln zijn tuin kan telen, ls nog immer de andijvie Br wordt onder scheid gemaakt tussen zomerandljvle en wintcrandljvie. Vooi de laatstge noemde ls bet tijdstip van uitzaaien thans zo ongeveer bereikt Bij beroeps- tuinders was algemeen gebruik, een j!astc dag hiervoor te gebruiken gd wel 24 Juni, een datum die de tolks- tuindcr gerust een weekje kan ver vroegen Verlaten ls echter, ook ter verkrijging van een product dat hoe wel op het oog volgroeid minder voe- dlhgswaarde vertegenwoordigt, minder aan tc bevelen Na Juni gezaaide wln- terandljvle staat dus achter Het is trouwens niet nodig, later met het uitzaaien te beginnen, daar op het ogenblik voldoende rxiimte ln de tuin vrij komt BIJ het zaaien van wintcrandljvie blijkt maar al te vaak. dat de zuinig heid de wijsheid bedriegt. n.l. door dat op een te kleine ruimte te veel zaad wordt gestrooid, Op het punt van bodem ls andijvie niet geheel onverschillig In de eerste plaats moet de grond goed gespit zijn en voldoende voedselhoudend. De er varing heeft echter geleerd, dat het al te zwaar mesten of gebruik van Jonge mest de planten tot rotting doet over gaan. Andijvie op het zaalbed groeit vrij snel en daarom ls net gewenst ze niet aan de aandacht te laven ont snappen. om op het Juiste ogenblik te kunnen ultpoten Dit ogenblik ls aan gebroken. als de planten vier A vijl bladeren vertonen. .De afstand behoeft niet# groter te zijn dan veertig cm. en kan naar ge lang later wordt ultgepoot Iets kleiner genomen worden, daar de latere plan ten niet zo'n grote omvang aannemên Velen stellen prijs op gele andijvie waartoe de planten opgebonden wor den Afgezien van het feit, dat ge bleekte en opgebonden andijvie m'n- der voedzaam ls dan groene reden waarom zeker -niet uitsluitend gebruik van gebleekte andijvie moet worden gemaakt moet goed toegezien wor den. wanneer het opblndeD gescnicdt Gebeurt dit bij vochtig en tevens warm weer. dan treedt broei op, wat rotting ten gevolge kan hebben. Liefst gebeurt het dus wanneer de Planten ln het hart droog zijn Een zorg dlè niet over het hóófd gezien mag wor den ls. dat de zaalbedden en "erdei ln de volzomer ook de grond goed vochtig blijft Droogte Is een eevaar voor de planten Tegen dat de vorst intreedt, zorgen we dat de andijvie met wortelk'uit opgenomen in de koude bak wordt .opgeslagen Ophmden gebeurt niét en regelmatig moet worden nagegsan of de bladeren afsterven en versllj- men. In dat geval worden deze blade ren weggenomen. Vooi de kinderen Een molentjesraadsel Beste Jongens en meisjes. Deze week weer eens iets geheel an ders. Op de wieken van een molentje staat ln het midden vier maal het woord deur Aan het einde van :edere wiek staat een ander woord en wel: Kruk. teen. gems en kers. De be doeling ls nu. dat Jullie door telkens een letter te veranderen van de woordjes deur die andere woordjes maakt, die aan het einde van de wieken staan. BIJ iedere verandering van letter moet Je een goed woord krijgen. Het zou dus fout zijn als je schreef, deur, drur„ krur. kruk. Je hebt dan wel telkens een letter veran derd en Je hebt kruk gekregen maar drur en krur zijn geen woorden. Nu ts mlln vraag: Hoe moet het dan wel? Oplossingen inzenden voor Dinsdag 20 Juni. aan Oom Jan. p.a. Redac tie Het Volk He- kelveld 15 Am sterdam-C. Er zijn weer vijftien prijs jes te winnen Daar Ik nog va- cantle heb. moe ten Jullie alleen maar de oplossin gen Inzenden en er geen briorjes bijschrijven Vergeet vooral nle' naam en adres op de op lossingen te vermelden. Indien Je voor een prijsje in aanmerking wil komen, Wat ontving lk een groot aantal op lossingen van het mooie letterraadsel van Harry Kupers! Het gevraagde spreekwoord is: Be/.int eer ge begint. De aparte woorden: 1. Been (Borst was ook goed. Er stond een stipje te veel». 2. een, 3 Bazel. 4 Annle. 5. tegen. 6 nest. 7. oven, 8. rel, 9. rood. 10. eg. 11. slee. 12. krab. 13. aarde. 14. lang, 15. hel, 16. en 17. tante. De prijzen vielen ten de^l aan: 1. Jansje Mulder. Dorpsstraat. 55 Onst- wedde: 2 Epple. Reurlch, Glaslaan L 79. Nlcuw-Buinen; 3 Jelle Pel. Sont- dwarsstrftat 44 Leeuwarden; 4. Wlm Llbeton, Banierstraat 88 Rotterdam- Noord; 5. Klaasje de Reus. Jul. van Stolbergstraat 23. Oud-Beilerland; 6 Cootje Huisman. Spiegelstraat 5. Rot terdam W.. 7. Stlen Hagen. Zwarte- waalsestraat 4. Schiedam, 8. Elite Tand. 's-Gravensandestraat- 34 huls. .Amsterdam-Oost: 9 Joke van Zanten. Relnwardt.straar 80 huls. Amsterdam- Oost; 10. Gerard Klaassen, Blommer- straat 15. Baarn: 11 Alle van Beek. Verltasweg 28. Oosterbeek; 12. Arie Zoetekouw Ooistraat 36. Tlel; 13 Chrlsticntje van Mrcrlo. Dnelstroat- 53. Deventer: 14 Greet Brusse. Linde straat 6, Lelden; 15^ Henk Kooreman. BUlitonstraat 14. Lelden. Klaas Baptist. 2de Exloërmond H 275 a wil met een van mijn neefjes postzegels ruilen. Wie voelt daar iets voor? Tot de volgende week. OOM JAN. Vooi de vrouw Hoe wij sla bereiden Als men voor een paai dagen sla tegelijk heeft kunnen krijgen, wikkel dan de kroppen ln papier en leg ze op een koele donkere plaats Laat na het wassen de sla enige tijd m ruim water staan; verlepte bladen worden dan weer mals. BIJ het schoonmaken moet men er aan denken, dat juist de groene bladeren de meeste vitaminen bevatten en dat alleen de stugge dik ke bladnerven weggegooid mogen wor den. Maak dus de sla zo zuinig mo gelijk schoon. Sla de sla uit het water voorzichtig uit en laat ze uitdruipen op ren ver giet of bet ze tussen een schone doek droog. Door de bladeren stevig uit te knijpen, gaat waardevol sap verloren en worden de bladeren vlugger slap. Als men slasaus wil maken en geen azijn bezit. gebruik.dan karnemelk, rabarbersap of citroenpoeder. Het ra- barbersap vfrkrljgt men door rabar- bermoes op een haren zeef pe laten uitlekken. In een schone fles bewaara. blijft het zeker een paar weken goed Heeft men geeD uitje, oan kan meD eens e^n uitje uit net zuur of een theelepel uienpoeder probergn. Met aardappelkruim kan meD de sla wat smeuïg maken. Voor geurige sla gebrulke men tuin kruiden. bieslook (groeit ook ln het wild), dragon. Deze en andere toekrul- den kunnen de 6la een verfijnde smaak geven Kropsla: Per slakrop een thee lepel mosterd, een mespunt zout. pe persurrogaat en een gesnipperd uitje, een fijn gewreven gekookte aardappel en anderhalf ft twee lepels azijn. De slabladen vbd de krop losplukkcn. de sla wassen, voorzichtig uitslaan en op een vergiet laten uitlekken In de sla bak alle ingrediënten voor de saus bij elkaar doen. de aardappel fijn wrijven en alles goed dooreen mengen. De sla toevoegen en vlak voor het opdienen met saus vermengen V M VrtS 4 O Klaar in oen wip Bakerballetjes Een honderd jaar oud recept; u vindt het in het boekje „Stroop in het Kanneke",-dat u op aan-, vraag wordt toegezonden l doorW.A.Scholten.debe- reiders van de befaamde, fijne Groninger stroop. W. A. Schotten'*^ Directeur: H. J. Kerkmeester. Bus- sum; hoofdredacteur: Hendrik Llndt, Amsterdam; plv. hoofdredacteur, li A H. de Haas van Dorsser, Haarlem; binnenland: J. v Grieken; illustratie en opmaak; R. Kampstra, volkscul tuur en kunst: M Wolters. muziek: G. K. Krop; sport: J. J. Llber, adver tenties: a. H. Lammer», allen te Am- «tardanv. K 113 Uw kinderen hebben Melba nooifig! Mei ba beteekent extra voedsel, óók versterkend voedsel. - Ze drinken Melba graag, omdat 'I roo lekker 15. Oe Versterkend Kinderdrank Voor leder kind - lot 13 jaar - een pak. W/rk, IS WEL EEN5 MORC,E.N-2IÉK H'JZlTOAH VTll. VOOR Z'N GORI I2K|T NIETS.AL^I JyS/EPJE AANEEN STUR DOOR RATELT.VER. VELEND BENJ'J. HOOR WIER EN DAN LOOPT'T SOMS B'JNAOP RUZIE UIT' BUNA,. WANT JUIST OP2ULKE OOC, EN BLIKKEN KOMT MOEDER HET DE SUIKERPOT EN DAM IS ALLE RUZIE ^LAD VERBETEN1 'S ME OOR MAARKEEN TR AC TATlE! BRUINE. SUIU.ER VAN SIMQM OEVlITOPDEeOTERHAH!-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Dagblad voor Leiden en Omstreken | 1944 | | pagina 2