JITVAART EN BEGRAFENIS VAN MGR H. J. M. TASKIN Dr. G. v. Noort spreekt lijkrede uit Pontificals door Mgr. Uitvaart Huibers 'oensdag: 24 April 1945 loofdred.Rector H. Sondaal Dr. C. Ch. A. van Haren. )irecteur: G. van Eiburg. Jureaux: Papengracht 32. fel. \dv. 20826. Red. 20015. Abonnementsprijzen f 0.26 per week. f 1.10 per maand. f 3.20 per kwartaal. Franco ler post f 4.20 No. 255 Katholiek Dagblad voor Leiden en Omstreken In liefde zoowel als in vriendschap geelt men alleen door te ontvan gen en ontvangt men alleen door te geven W ij heeft in het huis waar hij jaren en jaren lang priesters heeft ge- 1 vormd en opgeleid willen terugkeeren om te midden van Bisschop en clergé het „Requiem aeternam" te laten zingen over zijn ziel en het geloof aan de verrijzenis te laten lichten over zijn stoffelijk erschot. De Doorluchtige en Hoogwaardige Heer Monseigneur Henricus Dsephus Maria Taskin, Protonotarius Apostolicus, Proost van het Kathe- raal Kapittel van Haarlem, Officier in de Orde van Oranje Nassau, Rid er in de Orde van de Nederlandsche Leeuw is de weg gegaan die iedere erveling hoog of laag geplaatst moet inslaan als God den tijd van >engaan heeft vastgesteld. In Huize Sint Bavo stond het stoffelijk overschot van den Praeses opge- aard in een eenvoudige chapelle ardente. Zaterdagmiddag werd het van iar overgebracht naar het Groot-Seminarie. Terwijl de klok luidde, reden de auto's langzaam het dorp binnen, et groot smeedijzeren hek dat de toegang opent en sluit tot de breede )rij-laan, maar dat alleen open gaat als de Bisschop van het Diocees of e Pauselijke Nuntius naar het Seminarie komt, zag nu zijn grendels opzij :huiven voor het liturgisch inhalen van een seminarie-president die in ■e geschiedenis van dat Seminarie maar ook in de geschiedenis van het [(isdom „geschiedenis" heeft gemaakt. /OOR het hoofdgebouw stonden de studenten op- ,1 gesteld. Voor het bordes !,i zwarte koorkap de tweede -pvolger van Mgr. Taskin, Pre sent van Deursen, om het loffelijk overschot de liturgi- i;he eer der Kerk te bewijzen, soor het naar de kapel wer,d -vergebracht. De Kapel van het Seminarie ifas reeds in Paaschtooi en het 'pieekende kerklatijn uit het Ituaal getuigde vait de triomf -Iver de dood door het Leven. Gedurende de Paaschdagen tond het stoffelijk overschot pgebaard in de groote zaal, Itaar President en Professoren pwoonlijk vergaderen en waar e examens worden afgenofnen n waar zoo dikwijls uit den "jond van den praeses de stu- jènten het verlossende „suffi- jf' hoorden. Vele priesters en ook vele Iiwoners van Warmond hebben 1 de voorbije dagen daar een febed gestort voor de zielerust san „Mijnheer Taskin''. - Op een kussen aan de voet -an de lijkkist lagen zijn orde tekenen, lagen de teekenen zij sier prelatuur. - Maar zijn laatste gang op -leze aarde zijn gang naar -iet graf zou hij gaan gekleed L zijn priesterlijk gewaad. Al le, paars kasuifel en bonnet. Niet in het plechtgewaad van zijn hoog^ kerkelijke functies maar in het ornaat van de waardigheid die zijn wezen uit maakte: het priesterschap. De plechtige Metten van Dinsdagavond. Om 6 uur stelt zich de stoet op in de groote gangen van het Seminarie. Voorop het kruis, daarachter de zangers onder leiding van Dr. J. Kat. Dan de dienstdoende geestelijkheid, de tegenwoordige President van het Theologicum Prof. H. van Deursen, geassisteerd door de Prof. Drs. J. van der Gaag en Prof. Drs. J. van Dodewaard. Voorts de Vicaris Generaal vgn den Bisschop van Haarlem en verscheidene leden van het Kathedraal Kapittel. De kist wordt gedragen door studenten van het Seminarie. Door de stille gangen klinkt in gedragen cadans de psalm „miserere" die de barmhartig heid Gods afbidt over iedere sterveling en vraagt dat hij de vreugde van Gods heil moge aanschouwen. In de kapel. Daar heeft zich een schaar priesters verzameld in toog en superplie ter rechter en stu denten in toog ter linkerzijde. Als de stoet de kapel binnen- Ccmins George van Engeland heeft volgens aloude traditie in Westminster.A!>. ley te Londen de Royal Muundy Moticy", de oudste der koninklijke giften. Jestaande uit zilveren pennies, tweepenny- en vicrpeiinystukken aan ouden treikt. De koning en de koningin na het verlaten der Wcst- Amsterdatu P. ifau dagen uitgered pinster Abbey. komt en het koor de antifoon zingt: „Heiligen Gods komt hem ter hulp", staan allen op. De gebrandschilderde ramen tijdens het bewind van Prae ses Taskin aangebracht van gen het ondergaande licht der zon en werpen paarse en roode glanzen over de voortschrijden de stoet. Stil schuifelen de voeten over de mozaïekvloer. Uitgevoerd naar' de ideeën van den gestor ven president. De gang van 's menschen leven wordt er uit gebeeld. Zijn strijd tegen het kwaad en de gevallen natuur uitgebeeld in slangen en draken en menigeen der aanwezigen zal het geweest zijn of hij die forsc'ne stem weer hoorde ui£ zijn studententijd, die hem het psalmvers voorhield: „op slang en adder zult ge treden, leeu wenwelp en draak vertrap pen.... leónem et dracónem". Als de kist voor in de kapel is geplaatst bij het {priesterkoor zetten de voorzangers de eerste antifoon in en rijen zich rustig de psalmen aaneen tot een ke ten van smeeking die de aarde aan de hemel bindt. Na iedere drie psalmen vol gen drie lecties, lezingen, waar in de broosheid van 's men schen leven geschilderd met de woorden .van Job: „Üw handen hebben mij gemaakt, uw vin gers mij gevormd". Hoe ouder de mensch ook wordt: „kort is het getal zijner dagen en het aan tal van de maanden zijns levens zijn door God vastgesteld". De psalmen bidden verder, telkens terugkeerend tot de smeeking: „Heer, geef hem de eeuwige rust" en dan vraagt het koor in zijn antwoordge- bed: „Als Gij, Heer, de wereld komt oordeelen door het vuur, herinner U dan niet onze zon de en onze schuld". In deze kapel heeft de Prae ses eens op een ochtend dat hij de dood van een student mee deelde, die in den nacht naar het ziekenhuis gebracht, daar na een operatie overleed, ver maand: „quasi flos.... als een bloem bloeit ons leven en het vergaat, een schaduwen ziet ge kunt hem niet grijpen". Nu is zijn mond gesloten maar de lezing wordt herhaald en de waarschuwing gereed te zijn om niet te vallen" in den afgrond, waar het eeuwige af grijzen woont.... „sempiter- nus horror. Dftn zingt de celebrant het gebed: „God. die onder de Apostoli sche Priesters uw dienaar Hen ricus door de priesterlijke waar digheid hebt doen schitteren; verleen, smeeken wij, dat ook hij voor eeuwig in hun gezel schap opgenomen worden Na de H. Mis terwiil de Bis schop op zijn troon was geze ten, hield Mgr. Dr. van Noort. 87 jaar oud. maar nog even pittig als altijd, de volgende rijkrede: „Een voorbeeld heb ik u ge geven". „Toen ik uitgenoodigd werd om bij dé uitvaart van den Doorl. en Hoogw. Heer Mgr. Henricus. Josephus Maria Tas kin een gedachteniswoord te spreken, heb ik dit zonder aar zelen en gaarne aanvaard en beschouw het als een groot voorrecht dit te mogen doen. Want al heb ik dan slechts twee iaar met hem samenge woond. vóór en na dien tiid was hij mij een trouwen vriend, voor wien ik niet alleen gene genheid bezit en erkentelijk heid. maar ook de hoogste waardeering voor zijn karak ter, ziin werk en ziin voor beeld. Drie en dertig {aren lang was hii het waakzame hoofd, de ziel en de driiver van alles wat hier gebeurde. Materiëele vernieuwingen en modernisee ring aangebracht in dit ge^ bouw. het is alles geschied on der ziin bewind. Al zijn hooge dagen en feesten heeft hii hier gevierd. Hier heeft hii ziin sterke, volle kracht gegeven aan de vorming van waardige priesters. Geen wonder dat ziin gehechtheid aan Warmond hem de laatste wensch ingaf, dat in déze kapel ziin uitvaart zou worden gehouden. Praeses Taskin. Henricus Josephus Maria Tas kin moge dan al veie waardig heden in ziin lange leven heb ben ontvangen, hii was en hii bleef voor ieder in dit bisdom en verre daarbuiten, „Praeses Taskin". Na een paar iaar kapelaan geweest te zijnin Overveeo. werd hii leeraar en aL heel spoedig daarop sub regent aan het klein-seminarie te Hage- veld. Na twaalf iaar komt hii dan als president naar het groot-seminarie En heel ziin lange priesterleven gaat hii dan gev^n aan de vorming der toekomsxige bedienaars van het heiligdom. Het gansche ge wicht van deze zware last heeft in alle volheid op- ziin schouders gedrukt. Zie vervolg pas. 3 In de meeste parochies van ons Bisdom zijn van morgen de pastoor en de meeste zijner kapelaans niet thuis. Al vroeg' zijn zij op reis gegaan naar Warmond om de laatste eer te bewijzen aan hun oud-praeses Taskin. De kapel van het Semi narie was feitelijk te klein om allen een plaats te geven toen om half tien precies „de Lauden" een deel van het dooden- oft'icie een aanvang na men. Evenals gisterenavond, stond het koor, de sehola cantorum, onder leiding van Cr. Kat en sterker nog dan gisterenavond bij de Metten, stegen de stemmen der talrijker aanwezigen ten hemel als een branding van gebed op de kusten van het hemelschc vader land. Als het H. Misoffer q,en aan vang neemt is heel het Bisdom vertegenwoordigd. Het vol tallig Hoogwaardig Kapittel. Dekens en Pastoors. Kapelaans en studenten. Aalmoezeniers van leger en vloot. Vertegen woordigers van Seminaries der andere Bisdommen en#talrijke representanten van organisa ties en vereenigingen waar mee de overledene nauwe re laties en vriendschap onder hield. Het Gemeentebestuur van Warmond brengt door zijn tegenwoordigheid een laatste hulde aan den praeses die zoo veel jaren een uitstekend en vooraanstaand burger maar ook een vertrouwde en harte- lijk-geziene figuur was in het leven van dit mooie dorp. Geheel rechts heeft Z.H. Exc. de Pauselijke Nuntius Paolo Giobbe plaats genomen en gaf door zijn aanwezigheid uit drukking aan zijn waardeering voor het werk en sympathie voor den persoon van den overledene. Met de getemperde luister der doodenliturgie voltrekt zich het H. Offer der Mis en doordringt allen van het be wustzijn „dat het goed en nut tig is voor de overledenen te bidden." Aan het zelfde altaar, waar President Taskin zoo dikwijls „de- gedachtenis der dooden" heeft gevierd, wordt nu z ij n naam genoemd onder hen die ons met het teeken des geloofs zijn voorgegaan en in het priesterkoor waar hij zoo nauwgezet de rubrieken on derhield en deed onderhouden wordt nu elk gebaar van den celebreerenden Bisschop een onderstreeping van het „geef zijne ziel de eeuwige rust". Prinses Juliana en Prins Bernhard naar Zwitserland H. K. H. Prinses Juliana en Prins Bernhard hebben het voornemen in de week van 20 tot 25 Mei a.s. een officieus bezoek aan Zwit serland te brengen, tenein de den dank te vertolken van het Nederlandsche volk voor de hulp door Zwitser land geboden aan Neder land. Gezien de kleine omvang van ons blad, mogen wij eenmaal per week met een dubbel blad verschijnen. Dit is steeds op Zaterdag. Aangezien „De Burcht" echter op Goeden Vrijdag niet verschenen is, kunnen wij deze week tweemaal met een dubbel uitkomen, te weten vandaag en Za terdag. DIRECTIE.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

De Burcht | 1946 | | pagina 1