Java, vrijstaat I W! Het Internationale Gerechtshof plechtig geïnstalleerd Hoiiand-Beigië Frank voelt schuld Noodwoningen in de Betuwe gereed 10.000 „zwarte" Paasclieieren MAAR GEEN VRIJE STAAT. - NDIEN VV1J bij ons zelf na gaan wat wij vanaf bet begin van liet Indisch drama daarover hebben geschreven, uan moeten wij eerlijk bekennen, dat wi] de dramatiscne climax, daarin niet hebben voorzien en den omvang en de diepte van het drama hebben onder schat. Gedwaald hebben wij eveneens in on ze verwachting, dat Engeland en Ame rika inderdaad spoedig en krachtig ernst zouden maken met de liquidatie van den oorlog in den lndischen Archipel. Wel hebben wij vanaf het begin ge zegd, dat wij ons zeer voorzichtig zou den uitlaten, omdat wij bijna allemaal outsiders zijn en slechts weinigen het min of. meer twijfelachtig genoegen heb ben van de dessous der zaken op de hoogte te zijn. Wel hebben wij nadrukkelijk gesckie- ven, dat met of zonder Parlement, met ©f zonder commissie-v .Poll, wij op een gegeven oogenblik voor voldongen fei ten zouden komen te staan. Ook waren wij na 10 Pebruarl 1946, datum waarop de Regeering de voor stellen, welke dr. van Mook mee naar jndie nam, publiceerde, buiten de re- regeeringspers zoowat de eenige cou rant, die de zéér vérgaande voorstellen als verstandig beleid commentarieerde,, te meer omdat een zeer bevoegde zijde ons had verzekerd, dat, (indien de In donesiërs d i t niet accepteerden, Ame rika en Engeland ook militair achter ons zouden staan. rELNU, de voorsteller? van 10 februari zijn niet aanvaard Engeland trekt zijn troe pen terug. De Indonesiërs, die met dr. van Mook naar Nederland zijn gekomen, worden bier begroet en be handeld als ministers van een anderen Staat. Java moet een Vrijstaat wor den zoo omtrent als Ierland ten opzich te van Engeland. Echter met dit ver schil, dat Ierland in feite van Enge land afhankelijk is en Java een Repu bliek moet worden naast of tegenover het Koninkrijk der Nederlanden, wij we ten het niet. Nu Engeland voor de zooveelste maal in de geschiedenis ons in den steek laat en onze Kegeering er zich toe heeft vernederd den voogd in den per soon van Lord Invercliapcl te bewieroo- ken, staan wij daar en moeten onze machteloosheid bekennen. Indien er van schande moet worden gesproken, dan toch niet in de eerste plaats aan liet adres onzer Regeering, die vanaf het begin aan handen en voe ten was gebonden, door de politiek van Amerika en Engeland. Lord InVerchapel heeft zich slechts even in Nederland vertoond en laat ons maar met de gebakken peren zitten. Java kanlden status krijgen, die het wil. De fcngjeische troepen keeren huiswaarts. De Nederlanders moeten nu maar zien hoe zij liet zaakje verder opknappen. De Nederlanders in samenwerking met een groep Indonesiërs moeten nu maar zien wat er van Java terecht komt. Zij moeten nu maar eens gaan probeeren hoe de tienduizenden gewapende Jappen en extremisten te beoorlogen, hoe te voorkomen, da* de Vrijstaat Java aan zijn'vrijheid en aan ouderlingen twist bezwijkt. De Republiek Java is op Ncdenland- schc hulp aangewezen. De Republiek Java zal vooralsnog slechts op papier bestaan. Door hoe veel leed zal de Inlandsche bevolking nog moeten gaan vooraleer zij haar rijstvelden weer ongestoord kan bewer ken, haar gezondheid door Nederland- sche artsen wordt beschermd, de missie ongestoord haar gezegend werk kan voortzetten, en rechtvaardig bestuur zich over geheel Java uitstrekt? Welken omvang en welke diepte zal het drama nog aannemen; hoeveel leed zal nog worden berokkend aan de Europeanen, die geïnterneerd zijn en aan de inheemsche volken, alles uit naam van vrijheid en democratie? VAN ZIJN courant verwacht de lezer een besliste meening. Wij prijzen ons gelukkig in het Indisch drama steeds aarzelend te zijn geweest en ons voor de eenzijdigheid van bla den als HET PAROOL aan den eenen kant en van TROUW plus prof. Ger- retson in de NEUWE EEUWE an derzijds, te hebben behoed. Wij hebben toch steeds getracht de verschillende aspecten naar voren te brengen. Daarom behoeven wij niet te schrijven; dat het zoo mooi is. dat de Engelsch'en het republikeinsch leger, de T(entara) R(epocbliek) l(ndonesia), be wapenen zooals „DE STEM VAN NE DERLAND" doet, terwijl prof. Ger- retson, die het ook pretendeert te weten, schrijft, dat dit le^er grooten- deeis uit extremisten bestaat en zoo ar.tl-Nederlandsch is als het maar kan! EENVOUDIG en stijlvol, maar daardoor juist indrukwekkend is gisteren in het Vredespaleis te Den Haag de eerste zitting van het internationale Gerechtshof geopend. In deze zitting hebben de vijftien rechters de volgende verklaring afgelegd: „Ik verklaar plechtig, dat ik eerlijk en met toewijding, onpartijdig en naar eer en geweten al mijn plichten als rechter zal verrich ten en mijn bevoegdheden als zoodanig zal uitoefenen". HET VREDESPALEIS WEER GEOPEND HOOCLEERAARSBENOEMING PROFa DR. W. C. BOUMAN. Bij K.B. is benoemd tot gewoon hoog- leeraar in de faculteit der letteren en ■wijsbegeerte aan de Leidsche Universi teit om onderwijs te geven in de aige- meene taalwetenschap, de talen der oud-Germaansclie volken en Iran letter kunde, dr. W. C. Bonman. tlians_ hoog leeraar aan de universiteit te Stellen- bosch (Z.-Afr.). De Zondagsdienst wordt op 1ste Paaschdag waargenomen door de dok toren van Leeuwen, Simons en Ver- brugge. Oo 2c Paaschdag door de doktoren v Alnhen, de Jager, Jaspcrse en San- iders. Deze eerste zitting werd bij gewoond door Prinses Juliana en door Prins Bernhard. De Prinses was gekleed in een zwarte robe. waarover een bont. de Prins was in gene raalsuniform. Verder waren aanwezig Min. Spaak, voorzitter van de U.N.O.. Mr. Iwan Kerno, secr.- gen.. de Min. van Buitenl. Za ken, van Rooyen. het voltal- bg corps diplomatique en tal van internationale autoritei ten. In zijn openingswoord her innerde de president. Mr. Gu- erero eraan, dat de eerste zit ting van het permanente Ge rechtshof in 1922 was bijge woond door H.M. de Koningin en hij verwelkomde het Prin selijk Paar in wier aanwezig heid hii het symbool zag van het verlangen naar vrede, dat ook in Nederland leeft. Min. Spaak aan het woord. Na eenige hoffelijke en prij zende woorden tot het Neder- landsche volk. ging Spaak ver der: „Heeren van het Hof. ik zou Proces Neurenberg „De S.S. greep de verzetsbewe gingen gretig aan als voorwend sel voor gruwelijke excessen", zoo sprak Frank bij het getui genverhoor van Donderdag. Hij zelf beschourvde de verzetsle den niet als misdadigers doch als gewone patriotten en de zoo genaamde pacificatie betitelde hij nu als een „vreesclijke fout". Frank's bekentenis werd nog vollediger, toen hij aan een scherp verhoor door den Rus- sischen aanklager Smirnov werd onderworpen. Hij zeide zijn beruchte dagboek van 42 deelen vrijwillig aan de .aan klagers te hebben afgestaan omdat hij na Hitlers dood het besluit had genomen alles te doen o mde laatste jaren van de Duitsche geschiedenis op te helderen. „Thans ben ik zelf diep ge schokt door de monsterlijke woorden, die ik heb neerge schreven. Ik kan het alleen verklaren, omdat het gebeurde in stormachtige tijden van hartstocht en in strijd op le ven en dood". Zijn schuld in zake de Jodenslacting beken de Frank met de volgende woorden: „Ik heb hier getuige Hoess gehoord. Als zulke kleine Hit- Ierdwazen schuldig zijn dan beken ik mij niet minder schuldig. Wij allen hebben een anti-Joodsche actie gevoerd, die deze misdaden heeft voort gebracht". Franks' verhoor duurde slecht kort zoodat in den loop van de middag nog enkele ge tuigen gehoord konden wor den. Op de laatst endag voor het Paaschreces hoorde het gerecht voor het eerst een man, die den moed had de volle verant woording te aanvaarden, ook voor de ernstigste gruwelen, die door de Duitschers begaan werden. niet durven verzekeren dat het Internationale Gerechtshof het belangrijkste organisme van de Ver. Naties is. maar ik geloof wel te mogen verzeke ren. dat er in ieder geval geen belangrijker zijn. Misschien is de Algemeene Vergadering talrijker, misschien is de Vei ligheidsraad meer spectaculair, misschien is het arbeidsterrein van den Economischen en So cialen Raad constanter en meer verscheiden, maar ik ben er van overtuigd, dat zii een werkelijk buitengewoon be lang heeft en als ik een per- soonliiken wensch zou mogen als leden van het internatio- uitspreken dan moge het deze I naai Gerechtshof' zijn. dat in de jaren, die ko men uw activiteit met den dag belangrijker zal worden. En indien ik een tweeden wensch mag uitspreken, dan is het. dat eens uw iurisdictie verplicht worde voor alle lan den en bii alle geschillen zon der uitzondering. Want ik heb de diepe overtuiging, dat de vrede niet definitief zal ziin gegrondvest, vóór alle landen deze waarheid hebben erkend: Er is geen beschaafde we reld en een duurzame vrede mogelijk als er niet een ab solute en volledige eerbied heerscht voor de internatio nale rechtspraak en haar vonnissen. Min. van Rooyen. De Ned. Min. v. Buitenl. Za ken. dr H. J. v. Rooyen. heeft het internat. Grechtshof na mens de Ned. regeering wel kom geheeten. En hii gaf uiting aan ziin overtuiging, dat dit internationale gerechtshof aan de organisatie, die beoogt de vrede in de wereld te verzeke ren een hechte hoekpeiler zal verschaffen. Vervolgens heeft de burge meester van 's Gravenhage. namens deze gemeente het welkom toegeroepen aan het Gerechtshof en heeft de pre sident deze eerste zitting be sloten met de woorden: „Met een diep begrip van de verantwoordelijkheid, die wij op ons hebben genomen en van het bqlang van onzen op dracht. beginnen wii ons werk R* D In de Neder-Betuwe en de Bommelerwaard ziin de noodwoning complexen thans door het Rijk aan de gemeente overgedragen. 4500 noodwoningen zijn thans, gereed, 4500 gezinnen zijn onder dak, zij het dan primitief, maar toch met dat voordeel dat ze weer „onder elkaar" zijn. DE BEENEN WEER ONDER EIGEN TAFEL zwaar ligt in de huurk'westie. De noodwoningen staan bij elkaar en vormen tezamen een klein dorpje. Zij zijn opge trokken van afgebikte steenen, beschikken over een woonkeu ken en, al naar gelang de grootte van het gezin, over twee of drie slaapkamertjes, terwijl voorts een W.C. en een voorportaal, dat tevens als hergruimte dieiist kan doen, de inrichting voltooien. Het „dorpje" bezit rioleering, ter wijl voorts ieder huisje is aan gesloten op het electrische net. Weliswaar is de inrichting eenigszins primitief, doch men moet niet uit het oog verlie zen, dat het hier n o o d-wonin gen betreft. Zoo zijn de muren niet gepleisterd aan de binnen zijde, doch worden wel ge sausd. Eenige bewoners heb ben echter den wensch te ken nen gegeven, dat zij aan de binnenzijde ook liever de bak- steenen zien, zoodat het sausen thans alleen op verzoek wordt uitgevoerd. Over het algemeen zijn de bewoners zeer tevreden over hun nieuwe behuizing, te meer omdat zij weer „de beenen on der eigen tafel kunnen steken", iets wat voor den Nederlan der van zeer groote waarde is. Er zijn natuurlijk ook enkele bezwaren gerezen. Zoo wil de buitenman graag een schuurtje bij zijn woning, waar hij een varken kan houden enz. Na eenig overleg is toen ook in derdaad besloten, schuurtjes bij de complexen te bouwen, wel ke over het algemeen thans ook klaar zijn. Een ander be- De huisjes moeten 2.50 per week opbrengen, doch vele be- OPPERHOOFD WEER WOLVEN GEARRESTEERD? De Duitsche kapitein ter zee Horst Gtsstav Friedrich von Pfluck Hartung vertrok Donder dag met een Amerikaansch vliegtuig onder bewaking van Amerikaansclie militairen van het vliegveld Shannon in Eire naar Londen. Men vermoedt, dat hij het opperhoofd was van de „wecrwolvenorganisatie". woners, die vroeger een eigen huisje bezaten, maken hier tegen bezwaren. Daartegen over staat, dat de woningen comfort kennen, welke velen vroeger niet giekend hebben, n.l. stroomend water, electrisch licht en closetspoeling en dat wordt dan ook zeer op prijs gesteld. Strak willen ze er niet meer uit! De houw van de noodwonin gen in groepjes bij elkaar is tegen de gewoonte in die stre ken, waar de bewoners liever een vrijstaand huisje hebben. Men is hiertoe echter om di verse redenen overgegaan. In dien men de woningen afzon derlijk had gebouwd, zouden de bewoners minder geneigd zijn ze t.z.t. te verlaten, als weer met definitieven bouw begonnen is, hetgeen natuur lijk niet de bedoeling is. om- dat de ware opzet is, dat het floo d-woningen zijn. Ook kon door dezen bouw gemak kelijk waterleiding en riolee ring worden aangelegd, wat an ders niet het geval geweest ELGISCHE ministers en een Lux burgsche minister kwamen naarl land om hier te praten over verwezenlijking der tolunie, \v in principe tijdens den oorlog in Loq werd aangegaan. Zoo'n tolunie wil de douane-gren tusschen beide lauden opheffen en gezamenlijk systeem van in- en voer van en naar andere landen I werkstelligen. Staatsgrenzen zijn nog geen econo sclie grenzen. Wei* een dwaze barrj de vormen die staatsgrenzen vaak. Welk een lastige hinderpalen di kortzichtige menschen aangebracht» Aan den anderen kant van den Oce^ kan men in blijde vrijheid een gen werelddeel doorkruisen. Maar in Ei^ pa kan men geen twee stappen zet zonder handels- en verkeersbelemi] ringen te moeten overwinnen. Waarom zouden Nederland en Bej niet zeer nauw economisch (en cul reel) samenwerken in beider belang?| Het zijn de kleine Staten, die in Eersten en in den Tweeden Volkenb het voorbeeld geven. Ook in hun derling verkeer kunnen z:j laten hoe uit samenwerking voordeelen vooi len kunnen ontstaan. Antwerpen en Rotterdam kunnen kaar blijven beconcurreeren. Maar de havens zijn in hun levensader aar.; tast, omdat beider achterland ernstig gekwetst. Zou samenwerking niet tere resultaten geven dan de polits die elkaar zooveel mogelijk vliegen pj beert af te vangen? j ER ZIJN ook twee punten in of verhouding tot België. In ons af kei „Nederland, let op Uw sal van 16 Februari 1.1., dat in IJ gië meer de aandacht heeft gehad dan Nederland, hebben wij gewezen op f actieve Belgische politiek, welke penetratie beoogt in het Rijnland dc een Belgische bezetting van een zf ten Westen van den Rijn tot ter hooi van Venlo. J België lieeft oude plannen. Het he| steeds gezicht naar wegen om Antwj pen een directe en rechte verbindingj bezorgen met het Rijn-RuhrgebiedI waarom zou het onverschillig staan J genover de Nederlandsche inijn-conec sies bij Erkelenz? Welke betcekej, heeft de spoorlijn NeussMuencheF GladbaëhAkenAntwerpen?Waa^ struikelde van Karnebeek in 1925? Teere punten, die nu in Den Ha! niet zijn aangeroerd en waarover thans in de persconferentie beminneli is heengegleden. Of dit verstandige politiek is? V\ gelooven wij niet. Wij zijn van rne> ning, dat, in plaats van sclioonklinka de phrases, op den duur veel en vs meer bereikt wordt met het op tal leggen van een heel groote kaart u Nederland, België, Luxemburg en Wef Europa omvat. Dan, met die kaart op 1 fel, moeten niet diplomaten, maar mc ten economen, geografen en andere dr kundigen aantoonen hoe Ned« land èn België er wel bij zouden vare- indien «ij als het ware één economisP geheel zouden vormen. Niet omdat elkaar zoo nadrukkelijk aan hun wede keerige vriendschap trachten te'doen looven, maar omdat liet hun beider b lang is. zou zijn, nog afgezien van h< feit. dat noodwoningen op ci plaats van de vroegere wonir gen den wederopbouw hierv/ sterk belemmerd zou hebbelf Inmiddels is al met den dj, finitieven bouw begonnen s ook deze vordert in goed tep' po. Zoo wordt met kracht e energie aan Nederland's wi deropbouw gewerkt en de t< nu toe op dit terrein bereikt resultaten mogen er dan o(j alleszins zijn. Vele Nederlai ders hebben, na gedwongd evacuatie en samenwoning weer een eigen zij het nc wat primitief thuis, ma?' zij zijn tevreden en geven o hun beurt daardoor weer hu beste krachten aan het herstP van het vaderland. li Op Goeden Vrijdag hiel den ambtenaren van den C.C.D. uit Nijkerk met de politie uit Hoevelaken een wegcontrole. Op een gege ven oogenblik naderde een auto. bestuurd door een hondenkoopman, die niet minder dan 35 blaffende en jankende honden vervoer de. Of deze menagerie be doeld was om nieuwsgieri gen op een afstand te hou den is wel mogelijk, maar de mannen der wet lieten zich daardoor niet weer houden een nader onder zoek in te stellen en toen de honden op bevel waren uitgeladen, werd de auto grondig geïnspecteerd en met succes. Een dubbele bodem verborg nl. niet minder dan 1500 kippen-1> eieren. De vervoerder keek leelijk op ziin neus en ver- 51 telde zonder veel vijven en j»i zessen, dat hii de eieren had gekocht van een zeke- ren Q. W.. wonende in de I buurtschap De Valk bii y Lunteren. Bii een huiszoe king. die in de woning van dezen leverancier werd in- gesteld en waarbij ook dee politie uit Harskamp as- sl sisteerde. kwamen nog eens 1, 8300 eieren voor den dag. die niet verantwoord wa- U ren. In totaal werden bij deze actie dus ongeveer 10.000 eieren achterhaald. De n betrokken personen werden ij achter slot en grendel ge- zet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

De Burcht | 1946 | | pagina 2