OMGEVING
STADSNIEUWS
DE KERKELIJKE HOOGWAARDIGHEIDSBEKLEEDERS BETREDEN DE KATHEDRAAL
Utaa>i SlianócPieti
u-o-ofi £),uUic?ieió faeialen
Een station ün Parijs. 1
Drukte, geroep en geschreeuw.
De perrons vol met menschen en wanneer de trein binnenrijdt volgt
er een run op de wagons.
Het gevecht om in de reeds overbezette coupé's tóch nog een plaats
te bemachtigen, is zóó intensief, dat niemand de kleine groep opmerkt,
die instapt.
Kardinalen op weg naar Rome
De Aartsbisschop van Parijs, Kardinaal Suhard en de bisschop van
Lille, Mgr. Lienart, vergezellen de nieuw-benoemde Fransche Kardinalen
Mgr. Petit de Juneville en Mgr. Roques. In de Pauselijke Nuntiatuur te
Parijs ontmoetten zij de twee Duitsche Kardinalen, Mgr. Frings, van
Keulen, en de beroemde Mgr. von Galen, van Munster. Besloten wordt
gezamenlijk naar de Eeuwige Stad te reizen.
En dan. wanneer de trein zich reeds in beweging zet, komt er iemand
het station op vliegen. Een kleine zwarte figuur, die resoluut op de
treeplank springt van de wagon, waarin de Kardinalen gezeten zijn.
De waaghals is. een Zuster.
Algemeerie consternatie.
Ook in Parijs is het geen alledaagsch gezicht een Zuster op een rij
dende trein te zien springen.
Conducteurs en witkielen probeeren haar terug te houden.
Maar ze is taai en houdt vol.
Dan gelukt het haar een portier open te krijgen en de inzittenden ha
len haar met vereende krachten naar binnen....
Later blijkt dat deze Zuster, Moeder Thérèse Rigaud, een nicht Is
van de Aartsbisschop van Rouaan en vastbesloten was haar oom naar
«de Eeuwige Stad te vergezellen.
Haar eerste woorden, toen ze eindelijk In de coupé stond, waren:
„Is er misschien nog ergens een plaatsje?"
En zoo reisde Moeder Thérèse, een klein figuurtje, kalm en vast
beraden. mee naar Rome.
Toen het tijd voor de lunch was bleek..,, dat de Duitsche Kardinalen
geen cent bij zich hadden.
Met de bekende hoffelijkheid boden de Fransche bisschoppen aan
voor Mgr.. Frings en Mgr. von Galen te betalen.
Hetgeen met dezelfde hoffelijkheid werd geaccepteerd.
DE KARDINAAL OP ZIJN TROON IN DE KATHEDRAAL.
(Exclusieve foto U.K.D.).
HULDEBLIJK VAN VLISSINGEN VOOR
LEIDEN EN LEIDSCHENDAM.
Het bestuur van de plaatselijke H.A.
R.K. te Vlissingen heeft het initiatief
genomen om de gemeenten Leiden en
Leidschendam een oorkonde en een schil
derij aan te bieden. Het schilderij zal
iets specifieks Vlissings voor moeten
stellen. Dit is bedoeld als dank voor
het vele, dat de inwoners van genoemde
gemeenten voor de bevolking van Vlis
singen hebben gedaan.
LEIDSCH TRIBUNAAL.
Naar men ons mededeelt zijn thans bij
bet Leidsche Tribunaal de eerste dossiers
"jlt Den Haag gearriveerd, zoodat de
werkzaamheden een aanvang kunnen
nemen.
Dir beteekent niet, dat nu ook on
middellijk de eerste openbare zitting zal
gehouden worden. Immers anders als bij
gewone strafrechtspleging neemt het
Tribunaalbesluit als regel aan, dat op de
openbare zitting geen getuigen meer
worden gehoord; ra verhoor van den
beschuldigde wordt n.l. zonder meer
recht gedaan op de stukken. Het ge
volg hiervan is, dat in de meeste za
ken eerst een vooronderzoek moet
plaats vinden door het Tribunaal zelf
en door een 'n iedere zaak aan te wij
zen commisaris. alvorens de openbare
zitting kan plaats vinden.
Met die z.g. inst uctie kan dus een
dezer dagen een aanvang worden ge-
romen. waardoor in ieder geval aan
het lange wachten een einde is geko
men en met stelligheid kan worden
aangenomen, dat spoedig de werkzaam
heden van het Tribunaal in hun vollen
cinvang zullen zijn begonnen.
MAANDBERICHT E.H.B.O.-DIENST
LEIDEN.
Dinsdag 5 Maart: dr S. A. Tolenaar.
arts, speciaal voor inwendige ziekten,
spreekt over ..Penicilline".
Dinsdag 12 Maart: Oefenavond.
Dinsdag 19 Maart: 7e les voor gedi
plomeerden, dr. H. M. J. W. J. Kort-
mann behandelt: De Psychische recac-
ties v .d. patiënt bij trauma en ziekte.
Dinsdag 26 Maart: Oefening voor
wedstrijdploegen.
Aanvang voor alle avonden 8 uur!
Oefenlokaal, Rapenburg 22.
De aanvankelijk op 26 Maart vast
gestelde wedstrijden zijn uitgesteld.
NOORDWIJKERHOUT
Burg. Stand. Geooren: Gijsbert?
Johana d. v. L. J. Ruigrok en van Kam
pen; Petrus z. v. J. C. v .d. Voort en
de Ridder; Anna Boromea Ljcia d. v.
H. Duivenvoorden en v. d. Lans: Ber-
nardus Nicolaas Gerardus Maria z. v.
N. J. Meeuwenoord en Kortekaas; An
na Maria d. v. P. H. van den Berg
en Buschman; Dirk z. v» Th J. Dui
venvoorde en van der Hoorn Francis-
cus Dominicus z. v. W. J. Gerritsen en
Smit; Franciscus Henricus Maria z. v.
P. H. Damen en de Jong. Cornells Jo
hannes Maria z. v. G. H. J. ke«jzers en
Broekhof; Helena Catharina d. v. A.
W. Lemmers en Romün: Lena d. v. L.
Bouwmeester en Spierenburg. Ebsaleth
Catharina d. v. G. F. Zuiderduin en
Boon.
Ondertrouwd: J. J. Heemske.k 30 j.
en H. A. de Jong 26 j.: W. C. v d.
Geer 25 j. en L. van Schooten 27 j.
Overleden: J. Warnienl,ovcn 37 j
J. van den Berg 60 i echt geroot van
C J. Duivenvoorden: A. v. d. Zwan 39
jechtgenoot van D. Zuijderduin; H.
M. M. Hogervorst 1 mnd.
KATWIJK AAN DEN RIJN
Burg. Stand. Geboren: Gonda d. v.
J. v .d. Plas en C. v. Beelen; Maria Jo
hanna d. v. J. A. de Bruine en C. v. d.
Gugten; Jan z. v. C. v. Dijk en A. v.
Duyvenbode; Nicolaas Willem z. v. C.
v Beelen en G. Hartevelt; Jacob z. v.
J. v. Rijn en J. Hellenberg.
Ondertrouwd: W. Ravensbergen en A.
Jonker; C. P. Schoneveld en M. van
Rijn; P. v. Duyn en G. de Vreugd.
LEIDSCHE VOLKSUNIVERSITET.
In aansluiitng «op zijn eerste lezing
over de .Beginselen van het reent
sprak prof. van Oven ditmaal over en
kele voorname kenmerken van het str-ii-
rt-clit onzer nabuurvolKen, welke ons
Wetboek van Strafrecht ten eenenmale
vreemd zijn, t.w. de juryrechtspraak, de
speciale strafminima en de doodstraf
Over de wenschelijkheid van een en
ander zijn de meeningen zeer ver
deeld; in de practijk blijkt echter wei
nig behoefte te bestaan, om ons recht
overeenkomstig te vervormen.
Dit geldt met name voor de recht
spraak door gezworenen, welker
„schuldig" of „niet schuldig" bij zware
misdrijven over het lot van den ver
dachte beslist, omdat de rechter aan
hun uitspraak is gebonden.
Wat het tweede punt betreft werd op
gemerkt, dat het Nederlandsche straf
recht naast speciale maxima slechts een
algemeen minimum kent, dat dus geldt
voor alle strafbare feiten; daardoor
heeft de rechter ruime gelegenheid om
rekening te houden met bijkomende om
standigheden, in het bijzonder met die,
welke men verzachtend pleegt te noe
men. De wetgever heeft hiermdede ge
toond. groot vertrouwen te stellen in de
onpartijdigheid en het inzicht van den
rechter, die binnen de gestelde grenzen
volkomen vrij is in zijn beslissingen
De doodstraf kwam nog voor in de
Code Penal, doch werd hier te lande
na de Fransche overheersching vrijwel
niet meer uitgesproken: in 1870 werd zij
zelfs geheel afgeschaft en in ons ge
wone strafrecht (waarvan de hoofdza
ken zijn neergelegd in het gelijknamige
wetboek van 1886) komt zij niet meer
voor.
Vervolgens gaf spr. ons nog een kort
©verzicht van de ontwikkeling van het
privaatrecht in de West-Europeesche
landen: allereerst ontwierp hij een beeld
van het Romeinsche Recht, dat van zulk
een onschatbare beteekenis is geweest
voor de latere rechtsontwikkeling.
Het Romeinsch rechtelijke systeem is
gebaseerd op twee pijlers: de procedure
«over een zaak, welke zich ten onrechte
in de macht van een ander zou bevinden
en die tegen een persoon, welke een
bepaalde verplichting zou hebben aan
gegaan. Beide procedures werden aan
vankelijk op een zeer aanschouwelijke
en tevens formalistische wijze gevoerd
ten overstaan van den magistraat (prae
tor genaamd) op wiens aanwijzing de
partijen ter beslissing van hun geschil
Van I. n. r.: Mgr. P. Giobbe; Mgr. Dr. B. Eras; Mgr. P. A. W. Hopmans; Mgr. P. Huibers; Mgr. W. Mutsaerts; Mgr. J. Baeten en Mgr. D. Huurdeman
een scheidsrechter moesten kiezen.
Naar uit zeer oude rechtsvoorschrif
ten blijkt was vooral het lot van den
in het ongelijk gestelden schuldenaar
weinig benijdenswaardig: hij was prac-
tisch geheel in de macht van den triom
feerenden schuldeischer, die hem als
slaaf mocht verkoopen of zelfs dooden,
waarbij iemand met meerdere crediteu
ren het voorrecht genoot in evenzoo-
vele stukken te worden verdeeld als er
rechthebbenden waren, naar verhouding
van hun verdediger!
De onontbeerlijke procesformules (wie
ook maar één woord verkeerd gebruik
te. had zijn proces verloren) werden ten
slotte opgeteekend en nu vormde zien
langzamerhand een groep van aanzien
lijken, die in het openbaar antwoorden
plachten te geven op hen gestelde
rechtsvragen. Ook hiervan werd v/eer
aanteekening gehouden en nu ontwik
kelde het recht zich meer en meer 'iit
de practijkgevallen, welke onderling
werden vergeleken om daaruit regels
op te bouwen, waarbij het rechtsge
voel vormend werkte.
Ook in den Keizertijd behielden de
rechtskenners grooten invloed op de
rechtsvorming; de vragen werden toen
schriftelijk tot den keizer gericht, welke
naar aanleiding daarvan een algemeen
geldende regel deed opstellen door de
juristen zijner kanselarij (z.g. rescript).
Na vele vergeefsche pogingen zijner
voorgangers schepte de Oost-Romeinsche
keizer Justinianus eindelijk orde in een
verwarrenden overdaad van uitspraken
en beschouwingen, door samenvatting
van het geldende recht in wetboeken,
tezamen vormend het „Corpus Suris".
Dit werk heeft de rechtsontwikkeling
in later eeuwen sterk beinvloed; vrij
wel algemeen werd op het Romeiasche
Recht zooals het daarin was neerge
legd, teruggegrepen, waar stad- en land
recht geen oplossing vermochten te ge
ven. Ook meende men uit het Romein
sche Recht regels te kunnen afleiden,
welke zouden gelden voor iedereen en
voor alle tijden (z.g. natuurrecht, een
recht, dat den menschen ingeboren zou
zijn).
Aan het einde van de 18e eeuw be
reikte deze strooming haar hoogtepunt,
allerwegen werden (naar verhouding)
vrij beknopte wetboeken gemaakt, waar
van de Code Civil (ook wel genaamd
Code Napoléon) wel de bekendste is.
Ons Burgerlijk Wetboek van 1838 is
grootendeels op de C. C. gebaseerd.
Aan het slot van deze lezing werden
een groot aantal vragen gesteld, waar
uit ten duidelijkste bleek, met hoeveel
aandacht het gesprokene was gevolgd.