Het geheim cansijtorie bijeen
De Kerk omvat alle Volkeren
De Belgische verkiezingen
Kardinaal Tedeschini, Camerlengo
Mgr. de Jong door
ziekte verhinderd
_PrinsBeriihard.
Nooit was er zoo'n geestdrift
als op dezen avond
De C. V. P. de sterkste
partij
Dinsdag: 19 Febr. 1916.
Hoofdred.Rector H- Sondaal
Mr Dr C. Ch. A. van Haren.
Directeur: G. van Elburg.
Bureaux: Papengracht 32. Tel
Red 20015. Adm. 20826.
Abonnementsprijzen f0.26vper
week. f 1.10 per maand.
f 3.20 Der kwartaal. Franco
Der oost f 4.20.
ruim:
No. 203
Katholiek Dagblad voor Leiden en Omstreken
Rijp vóór den tijd
deugt noch voor
vrucht,
noch voor
verstand
PAUS PIUS Xn HEEFT GISTEREN de nieuwe Kardinalen
gecreëerd, waarmee dit illustre college door zijn samenstel
ling heel duidelijk de wereldomvattende taak der Kerk uit
draagt. De Paus heeft bij deze gelegenheid een rede uitge
sproken, waarin Hij begon met te zeggen dat de zon van den
waren vrede nog niet schijnt over de wereld.
Onmiddellijk nadat de Paus
Zijn rede had beëindigd, gin
gen de boden van het Consis
torie de nieuw benoemde kar
dinalen verwittigen en werden
zij voor het eerst, na het over
handigen van de „biglietti"
benoemingsbrieven aan
gesproken met den kardinaals-
titel „Uwe Eminentie".
Ieder van de nieuw benoemde
kardinalen heeft bij de ont
vangst van zijp biglietto een
korte toespraak gehouden,
waar zij op de eerste plaats
den Heiligen Vader dankten
voor het vertrouwen in hen
gesteld en waarbij zij uitdruk
king gaven aan hun goede
wenschen voor het welzijn van
den Paus, de Kerk en het land,
waartoe zij behooren.
De kardinalen, die benoemd
werden hebben allen hun groo-
te verdiensten voor de Kerk,
maar ook voor hun vaderland.
En het is wel zeer duidelijk
dat de Paus de verdiensten op
deze beide terreinen heeft wil
len eeren.
Van de 32 nieuwbenoemde
Prinsen der Kerk waren er
slechts 29 in Rome aanwezig.
Dr. J. de' Jong, aartsbisschop
van Utrecht en Mgr. Saliege
uit Toulouse zijn door ziekte
verhinderd, terwijl er geen de
finitieve berichten zijn over
Mgr. Mindzenthy, die door de
Russen zou zijn tegengehou
den, maar later weer verlof
zou hebben gekregen zijn reis
voort te zetten.
De benoemingen.
In dit geheim Consistorie
waren de nieuw te benoemen
kardinalen nog niet aanwezig.
Deze wachtten op verschillende
plaatsen in de stad, meestal in
het College van hun nationa
liteit, om daar hun officiëele
benoeming in ontvangst te ne
men.
ffif DE BELGISCHE
ÉÉI VERKIEZINGEN
DE BELGISCHE verkie
zingen geven een klaar
beeld van den toestand
bij onze buren. Twee feiten
springen naar voren:.de groote
aanwas van de Christelijke
Volkspartij, dat wil dus zeg
gen, dat van het Katholieke
kiezersvolk, én de versterking'
van communisten en socialisten
Deze laatsten hebben hun
winst gemaakt uit die kiezers,
die vroeger de Liberalen steun
den. De liberalen, die op alle
mogelijke wijzen dé openbare
moraliteit hebben ondergra
ven en zich op alle mogelijke
wijzen verzetten "tegen den in
vloed van de Kerk, of juister,
tegen den invloed van het Ka-
tholiscisme, de eenige macht,
die werkelijk in staat is een
gezonde maatschappij op te
bouwen.
Het is aan geen twijfel on
derhevig, dat het vrouwen
kiesrecht in België aan de ka
tholieken de absolute meer
derheid had kunnen brengen
in de Belgische Kamer en de
Senaat.
De democratische Unie, een
kleine groep, die halsstarig haar
eigen weg wilde gaan, heeft
natuurlijk groote afbreuk ge
daan aan de Christelijke Volks
partij en heeft er zelf maar
slecht garen bij gesponnen.
Door deze verkiezingen is er
ook een scherpe scheidingslijn
getrokken door België.
Het is Wallonië dat in meer
derheid socialistisch en com
munistisch optreedt en het is
Vlaanderen, dat zich katholiek
avant tout vertoont.
Dat daarmee de eenheid van
het land niet sterker wordt,
is wel duidelijk. Er ligt een les
besloten in deze verkiezingen.
Alle naamsveranderingen ten
spijt heeft er ook in ons land
een verschuiving plaats in de
gedachtengang van velen, die
vroeger liberaal dachten, naar
links. Met het voorbeeld voor
oogen van België zullen wij
goed doen ons als katholieken
te bezinnen op onze plicht, die
ons straks zal roepen om te
stemmen, waarbij wij niet
lichtvaardig mogen oordeelen
over verzwakking door afschei-
dmg. die ook bij ons van een
hleine groep kan dreigen.
Duitsche
in Rome.
Kardinalen
Ter gelegenheid van de ver
heffing tot het purper van de
nieuwe Duitsche prelaten werd
Zondag in de kerk Santa Ma
ria dell' Anima" een plechtig
„Te Deum" gezongen, in te
genwoordigheid van de Duit
sche "kardinalen Michael Faul-
haber. Aartsbisschop van
Muenchen, Theodor Innitzer,
Aartsbisschop van Weenen, Jo
seph JTrings, Aartsbisschop van
Keulen, Conrad von Preysing,
Bisschop van Berlijn, en Cle
ment von Galen, Bisschop van
Münster, welke laatste daarbij
een toespraak hield, waarin hij
aan de Duitschers te Rome de
groeten van hun vaderland
overbracht en uitdrukking gaf
aan de vreugde der Duitsche
Katholieken bij het vernemen
van de door den Paus verleen
de onderscheiding. In zijn
oogen, zoo zeide hij is
Duitschland niet zonder hoo-
ger beroep veroordeeld.
Vervolgens wees de Kardi
naal erop, dat de Duitsche Ka
tholieken aan zware vervol
gingen hebben blootgestaan,
maar dat de oorlogsmisdaden
•een gevolg zijn 'van de geloofs-
verzwakking en hij hoopte, dat
de geschiedenis van Duitsch
land voor andere landen een
waarschuwing mocht zijn.
De kardinaal eindigde met
een rechtvaardig oordeel te
vragen voor zijn volk en hij
dankte den Heiligen Vader
die, zooals hij destijds openlijk
had geprotesteerd tegen gru
welen in Duitsche concentra
tiekampen, nu openlijk pro
testeerde tegen de verdrijving
van geheele volksgroepen uit
Oost-Duitschland.
onderscheiden
Het heeft den Koning
van Engeland behaagd, op
voordracht van veldmaar
schalk Sir Bernhard Mont
gomery, aan Z. K. H. Prins
Bernard te verleenen het
Grandcross in the order of
the British Empire, als er
kenning van zijn groote
verdiensten als bevelheb
ber der Nederlandsche
Strijdkrachten gedurende
de operaties in Noord-West
Europa.
In Zijn rede voor het geheim Consistorie heeft de Paus verklaard,
dat hij het Consistorie om drie redenen heeft bijeengeroepen:
1. Om de nieuwe kardinalen te creëeren.
2. Om de laatste benoeming der bisschoppen te publiceeren,
3. Om volgens de tradities een uiteenzetting te geven van de
redenen voor de kanonisatie van vier zaligverklaarden.
Oorlog verhinderde
Kardinaalsbenoemingen
Nadat Pius XII de nagedach
tenis van de leden van het Hei
lig College, die in de afgeloo-
pen jaren gestorven zijn, had
geëerd, vervolgde hij: „Vele en
verscheidene moeilijkheden
hebben ons tot hiertoe belet
nieuwe collega's met deze waar
digheid te bekleeden en onder
deze moeilijkheden verstaan
.wij zeer in het bijzonder die,
welke uit den oorlog voort
vloeiden, die de volkerenge
meenschap in tweeën splitste
en daarbij de wegen door de
lucht, over land en over zee
onveilig maakten. Thans is het
conflict geëindigd en is het ons
eindelijk gegeven een lang
overwogen plan te verwezenlij
ken.
De Kerk kent geen onder
scheid tusschen volk, natie
of ras.
Wij doen dit des te liever nu
wij de eer van het purper kun
nen toekennen aan mannen, die
zich zoowel ten opzichte van de
Kerk als van hun vaderland
verdienstelijk hebben gemaakt.
Daar thans voor het eerst, bis
schoppen uit de vijf werelddee-
len aan het Romeinsch College
werden toegevoegd en met het
purper omhangen, wordt daar
mede eens te meer de eenheid
der Kerk in het licht gesteld,
welke niet slechts aan één volk
of één natie, maar aan alle vol
keren van de menschelijke fa
milie behoort en die door het
Goddelijk Bloed van Christus
vrijgekocht en daarom door
haar met een moederlijk hart
worden omarmd, terwij! zij on
der elkaar worden «rereenigd
door de banden van broederlij
ke liefde, welke zullen leiden
tot de onveranderlijke vreug
den van het hemelsch vader
land. Aan den anderen kant zijn
verscheidene diocesen geduren
de de laatste maanden van hun
herders beroofd. Het aposto
lisch ambt, waarmee wij door
Gods Wil zijn bekleed, eischt
van ons, dat wij in dezen toe
stand Verbetering brengen,
daar de tucht en de ontwikke
ling van de christenheid hier
geheel van afhangen. Voor ons
gaat het er inderdaad om on
der de meest voorzicntigen en
wijzen diegenen te kiezen, die
de volken naar de Eeuwige
Waarheid moeien leiden, hen
met de goddelijke genade moe
ten voeden en hen niet alleen
moeten leiden door hun gezag,
maar door het voorbeeld van
hun eigen leven en door den
luister van hun deugden.
Telkens wanneer wij hierom
trent een beslissing moeten ne
men, moeten wij zulks doen
met een bijzondere zorg en
Twee-en-negentig kamerzetels werden veroverd
door de Christelijke Volkspartij. De socialisten namen er 70
in. De communisten wisten hun aantal van 9 te verhoogen
tot 24 zetels. De Liberalen kregen de klappen en werden tot op
de helft verminderd. De nieuw-gevormde Democratische Unie,
die men zou kunnen noemen de Scheurmakers in de Katholieke
partij, konden het ternauwernood tot één zetel brengen.
Wie de cijfers der verkiezin
gen^ vergelijkt, komt onmiddel
lijk tot de conclusie, dat het
vooral de socialisten en de com
munisten zijn, die de zetels van
de Liberalen in de wacht heb
ben gesleept. De Liberalen
oogsten daarmee de vruchten
van hun anti-katholieke arbeid,
waardoor zij hun kiezers rijp
hebben gemaakt voor socia
lisme of het cort"
Wat zal er nu gebeuren?
Het kabinet van den regent
deelt mede: „Dhr. van Acker,
eerste Minister, heeft den Prins-
Regent het ontslag van de re
geering aangeboden. De Prins
heeft dit ontslag aanvaard en
de regeering verzocht zich met
de afdoening der loopende za
ken te belasten.
Daarop heeft de Prins-Regent
van België, den heer de Schrij
ver, den voorzitter van de Chris
telijke Volkspartij in audiëntie
ontvangen en hem, naar men
zegt, met de opdracht tot vor
ming van een kabinet belast.
Daarna echter werd meege
deeld, dat deze opdracht eigen
lijk meer een informatief ka
rakter heeft. De heer de Schrij
ver zou dus niet rechtstreeks
met de vorming van een regee
ring zijn belast, maar zou gaan
polsen welke mogelijkheden de
gegeven situatie oplevert.
Men is van meening dat de
definitieve opdracht tot vor
ming van een nieuw ministerie
pas zal worden gegeven wan
neer ook de verkiezingen voor
de Belgische senaat hun afslui
ting hebben gevonden.
Wat zegt de Belgische pers?
Katholieke persstemmen.
„De Nieuwe Standaard"
schrijft o.a.: „Onze bevolking
heeft gereageerd. En de eerste
strijd, die de jonge C.V.P. heeft
moeten aangaan, is een over
weldigende zege geworden.
Nooit hebben wij op een ver
kiezingsavond zoo'n enthousias
me gekend.
Voor enkele weken vroeg
men zich af, hoe de jonge par
tij door het eerste vuur zou
gaan. Zij heeft de eerste vuur
proef schitterend doorstaan.
Een overwinning van ontzaglij
ke beteekenis, omdat zij be
vochten werd door de jeugd en
slechts het voorspel is van de
geweldige ontketening van'
krachten, waarvan zij ons mor
gen het schouwspel zal bieden.
De U.D.B. dacht met nieuwe
methodes en nieuwe menschen
haar schaakmat te zetten. Zij
hebben voor hun scheurmakers
praktijken slechts afkeer ge
vonden.
17 Februari, zoo besluit „De
Nieuwe Standaard", is een ze
gedag van het gezond verstand.
naarstigheid, daarbij steunend
op de Goddelijke hulp, welke
Jezus Christus zelf aan Zijn
Kerk, Zijn bruid, en aan Zijn
plaatsbekleeder hier op aarde
tot aan de voleinding der tijden
heeft toegezegd".
Het is de duidelijke wilsuit-
drukking om terug te keeren
tot de trouwe naleving van de
traditioneele beginselen die de
politiek van ons land steeds
hebben beheerscht.
De „Quotidien" verklaart, dat
de resultaten, die van nu af
aan op een onbetwiste overwin
ning van de C.V.P. wijzen, nog
beteekenisvoller worden, als
men rekening houd met de on
gunstige voorwaarden, waarin
de verkiezingsstrijd voor haar
werd aangevangen. De C.V.P.
zal talrijk genoeg zijn om te
verhinderen, dat een regeering
zou worden gevormd zonder
haar steun, of die zou weigeren
de voorwaarden van haar sa
menwerking aan te nemen.
De „Gaullois" stelt vast, dat
de democratische partijen in
Wallonië en te Brussel sterk zijn
vooruit gegaan en voegt er aan
toe: „Dit resultaat beteekent,
volgens onze vooruitzichten, de
onvermijdelijke breuk tusschen
het noorden en het zuiden van
het land".
Het communistisch orgaan
„Le drapeau rouge" (De rooda
vlag) schrijft, dat het „reac.
tionnaire bloc" verzwakt uit
den verkiezingsstrijd te voor
schijnt komt. De meerderheid
van de bevolking heeft hierdoor
duidelijk bewezen, dat zij niet
wil weten van het neo-faseis-
me, noch van Leopold III, noch
van de reactie. De democraten
zullen in het parlement over
een onbetwiste meérderheid be
schikken. Het blad wijst er op,
dat dg communisten hun stem-
menaantal hebben verdriedub
beld, vervierdubbeld. Het land
heeft de communistische partij
bij de groote partijen gerang
schikt. Het bewijs is geleverd,
dat onze partij diep wortel
heeft geschoten in al de lagen
van de bevolking".
Mej. Andree de Jongh, een 25-jarige
Belgische, die het leven redde van tal
rijke Engelsche vliegers en soldaten,
werd op Buckingham Palace te Londen
ontvangen, waar dc koning haar de
George-medaille uitreikte, voor het
prachtige werk, dat zij verricht heeft.
Van 19-11 tot 1943, toen zij gearresteerd
werd, hielp zij menschen, die in geal
lieerden dienst waren, via de Pyreneeën
naar Spanje ontkomen. Eens zwom zij
twintigmaal de Soumie over, om diege
nen te helpen, die niet zwemmen kon
den. Mej, de Jongh, die haar onder
scheiding draagt, gefotografeerd na haar
bezoek aan Buckingham Palace.
Fotopersb. Atnsterdain-P.1