Het geheim cansijtorie bijeen De Kerk omvat alle Volkeren De Belgische verkiezingen Kardinaal Tedeschini, Camerlengo Mgr. de Jong door ziekte verhinderd _PrinsBeriihard. Nooit was er zoo'n geestdrift als op dezen avond De C. V. P. de sterkste partij Dinsdag: 19 Febr. 1916. Hoofdred.Rector H- Sondaal Mr Dr C. Ch. A. van Haren. Directeur: G. van Elburg. Bureaux: Papengracht 32. Tel Red 20015. Adm. 20826. Abonnementsprijzen f0.26vper week. f 1.10 per maand. f 3.20 Der kwartaal. Franco Der oost f 4.20. ruim: No. 203 Katholiek Dagblad voor Leiden en Omstreken Rijp vóór den tijd deugt noch voor vrucht, noch voor verstand PAUS PIUS Xn HEEFT GISTEREN de nieuwe Kardinalen gecreëerd, waarmee dit illustre college door zijn samenstel ling heel duidelijk de wereldomvattende taak der Kerk uit draagt. De Paus heeft bij deze gelegenheid een rede uitge sproken, waarin Hij begon met te zeggen dat de zon van den waren vrede nog niet schijnt over de wereld. Onmiddellijk nadat de Paus Zijn rede had beëindigd, gin gen de boden van het Consis torie de nieuw benoemde kar dinalen verwittigen en werden zij voor het eerst, na het over handigen van de „biglietti" benoemingsbrieven aan gesproken met den kardinaals- titel „Uwe Eminentie". Ieder van de nieuw benoemde kardinalen heeft bij de ont vangst van zijp biglietto een korte toespraak gehouden, waar zij op de eerste plaats den Heiligen Vader dankten voor het vertrouwen in hen gesteld en waarbij zij uitdruk king gaven aan hun goede wenschen voor het welzijn van den Paus, de Kerk en het land, waartoe zij behooren. De kardinalen, die benoemd werden hebben allen hun groo- te verdiensten voor de Kerk, maar ook voor hun vaderland. En het is wel zeer duidelijk dat de Paus de verdiensten op deze beide terreinen heeft wil len eeren. Van de 32 nieuwbenoemde Prinsen der Kerk waren er slechts 29 in Rome aanwezig. Dr. J. de' Jong, aartsbisschop van Utrecht en Mgr. Saliege uit Toulouse zijn door ziekte verhinderd, terwijl er geen de finitieve berichten zijn over Mgr. Mindzenthy, die door de Russen zou zijn tegengehou den, maar later weer verlof zou hebben gekregen zijn reis voort te zetten. De benoemingen. In dit geheim Consistorie waren de nieuw te benoemen kardinalen nog niet aanwezig. Deze wachtten op verschillende plaatsen in de stad, meestal in het College van hun nationa liteit, om daar hun officiëele benoeming in ontvangst te ne men. ffif DE BELGISCHE ÉÉI VERKIEZINGEN DE BELGISCHE verkie zingen geven een klaar beeld van den toestand bij onze buren. Twee feiten springen naar voren:.de groote aanwas van de Christelijke Volkspartij, dat wil dus zeg gen, dat van het Katholieke kiezersvolk, én de versterking' van communisten en socialisten Deze laatsten hebben hun winst gemaakt uit die kiezers, die vroeger de Liberalen steun den. De liberalen, die op alle mogelijke wijzen dé openbare moraliteit hebben ondergra ven en zich op alle mogelijke wijzen verzetten "tegen den in vloed van de Kerk, of juister, tegen den invloed van het Ka- tholiscisme, de eenige macht, die werkelijk in staat is een gezonde maatschappij op te bouwen. Het is aan geen twijfel on derhevig, dat het vrouwen kiesrecht in België aan de ka tholieken de absolute meer derheid had kunnen brengen in de Belgische Kamer en de Senaat. De democratische Unie, een kleine groep, die halsstarig haar eigen weg wilde gaan, heeft natuurlijk groote afbreuk ge daan aan de Christelijke Volks partij en heeft er zelf maar slecht garen bij gesponnen. Door deze verkiezingen is er ook een scherpe scheidingslijn getrokken door België. Het is Wallonië dat in meer derheid socialistisch en com munistisch optreedt en het is Vlaanderen, dat zich katholiek avant tout vertoont. Dat daarmee de eenheid van het land niet sterker wordt, is wel duidelijk. Er ligt een les besloten in deze verkiezingen. Alle naamsveranderingen ten spijt heeft er ook in ons land een verschuiving plaats in de gedachtengang van velen, die vroeger liberaal dachten, naar links. Met het voorbeeld voor oogen van België zullen wij goed doen ons als katholieken te bezinnen op onze plicht, die ons straks zal roepen om te stemmen, waarbij wij niet lichtvaardig mogen oordeelen over verzwakking door afschei- dmg. die ook bij ons van een hleine groep kan dreigen. Duitsche in Rome. Kardinalen Ter gelegenheid van de ver heffing tot het purper van de nieuwe Duitsche prelaten werd Zondag in de kerk Santa Ma ria dell' Anima" een plechtig „Te Deum" gezongen, in te genwoordigheid van de Duit sche "kardinalen Michael Faul- haber. Aartsbisschop van Muenchen, Theodor Innitzer, Aartsbisschop van Weenen, Jo seph JTrings, Aartsbisschop van Keulen, Conrad von Preysing, Bisschop van Berlijn, en Cle ment von Galen, Bisschop van Münster, welke laatste daarbij een toespraak hield, waarin hij aan de Duitschers te Rome de groeten van hun vaderland overbracht en uitdrukking gaf aan de vreugde der Duitsche Katholieken bij het vernemen van de door den Paus verleen de onderscheiding. In zijn oogen, zoo zeide hij is Duitschland niet zonder hoo- ger beroep veroordeeld. Vervolgens wees de Kardi naal erop, dat de Duitsche Ka tholieken aan zware vervol gingen hebben blootgestaan, maar dat de oorlogsmisdaden •een gevolg zijn 'van de geloofs- verzwakking en hij hoopte, dat de geschiedenis van Duitsch land voor andere landen een waarschuwing mocht zijn. De kardinaal eindigde met een rechtvaardig oordeel te vragen voor zijn volk en hij dankte den Heiligen Vader die, zooals hij destijds openlijk had geprotesteerd tegen gru welen in Duitsche concentra tiekampen, nu openlijk pro testeerde tegen de verdrijving van geheele volksgroepen uit Oost-Duitschland. onderscheiden Het heeft den Koning van Engeland behaagd, op voordracht van veldmaar schalk Sir Bernhard Mont gomery, aan Z. K. H. Prins Bernard te verleenen het Grandcross in the order of the British Empire, als er kenning van zijn groote verdiensten als bevelheb ber der Nederlandsche Strijdkrachten gedurende de operaties in Noord-West Europa. In Zijn rede voor het geheim Consistorie heeft de Paus verklaard, dat hij het Consistorie om drie redenen heeft bijeengeroepen: 1. Om de nieuwe kardinalen te creëeren. 2. Om de laatste benoeming der bisschoppen te publiceeren, 3. Om volgens de tradities een uiteenzetting te geven van de redenen voor de kanonisatie van vier zaligverklaarden. Oorlog verhinderde Kardinaalsbenoemingen Nadat Pius XII de nagedach tenis van de leden van het Hei lig College, die in de afgeloo- pen jaren gestorven zijn, had geëerd, vervolgde hij: „Vele en verscheidene moeilijkheden hebben ons tot hiertoe belet nieuwe collega's met deze waar digheid te bekleeden en onder deze moeilijkheden verstaan .wij zeer in het bijzonder die, welke uit den oorlog voort vloeiden, die de volkerenge meenschap in tweeën splitste en daarbij de wegen door de lucht, over land en over zee onveilig maakten. Thans is het conflict geëindigd en is het ons eindelijk gegeven een lang overwogen plan te verwezenlij ken. De Kerk kent geen onder scheid tusschen volk, natie of ras. Wij doen dit des te liever nu wij de eer van het purper kun nen toekennen aan mannen, die zich zoowel ten opzichte van de Kerk als van hun vaderland verdienstelijk hebben gemaakt. Daar thans voor het eerst, bis schoppen uit de vijf werelddee- len aan het Romeinsch College werden toegevoegd en met het purper omhangen, wordt daar mede eens te meer de eenheid der Kerk in het licht gesteld, welke niet slechts aan één volk of één natie, maar aan alle vol keren van de menschelijke fa milie behoort en die door het Goddelijk Bloed van Christus vrijgekocht en daarom door haar met een moederlijk hart worden omarmd, terwij! zij on der elkaar worden «rereenigd door de banden van broederlij ke liefde, welke zullen leiden tot de onveranderlijke vreug den van het hemelsch vader land. Aan den anderen kant zijn verscheidene diocesen geduren de de laatste maanden van hun herders beroofd. Het aposto lisch ambt, waarmee wij door Gods Wil zijn bekleed, eischt van ons, dat wij in dezen toe stand Verbetering brengen, daar de tucht en de ontwikke ling van de christenheid hier geheel van afhangen. Voor ons gaat het er inderdaad om on der de meest voorzicntigen en wijzen diegenen te kiezen, die de volken naar de Eeuwige Waarheid moeien leiden, hen met de goddelijke genade moe ten voeden en hen niet alleen moeten leiden door hun gezag, maar door het voorbeeld van hun eigen leven en door den luister van hun deugden. Telkens wanneer wij hierom trent een beslissing moeten ne men, moeten wij zulks doen met een bijzondere zorg en Twee-en-negentig kamerzetels werden veroverd door de Christelijke Volkspartij. De socialisten namen er 70 in. De communisten wisten hun aantal van 9 te verhoogen tot 24 zetels. De Liberalen kregen de klappen en werden tot op de helft verminderd. De nieuw-gevormde Democratische Unie, die men zou kunnen noemen de Scheurmakers in de Katholieke partij, konden het ternauwernood tot één zetel brengen. Wie de cijfers der verkiezin gen^ vergelijkt, komt onmiddel lijk tot de conclusie, dat het vooral de socialisten en de com munisten zijn, die de zetels van de Liberalen in de wacht heb ben gesleept. De Liberalen oogsten daarmee de vruchten van hun anti-katholieke arbeid, waardoor zij hun kiezers rijp hebben gemaakt voor socia lisme of het cort" Wat zal er nu gebeuren? Het kabinet van den regent deelt mede: „Dhr. van Acker, eerste Minister, heeft den Prins- Regent het ontslag van de re geering aangeboden. De Prins heeft dit ontslag aanvaard en de regeering verzocht zich met de afdoening der loopende za ken te belasten. Daarop heeft de Prins-Regent van België, den heer de Schrij ver, den voorzitter van de Chris telijke Volkspartij in audiëntie ontvangen en hem, naar men zegt, met de opdracht tot vor ming van een kabinet belast. Daarna echter werd meege deeld, dat deze opdracht eigen lijk meer een informatief ka rakter heeft. De heer de Schrij ver zou dus niet rechtstreeks met de vorming van een regee ring zijn belast, maar zou gaan polsen welke mogelijkheden de gegeven situatie oplevert. Men is van meening dat de definitieve opdracht tot vor ming van een nieuw ministerie pas zal worden gegeven wan neer ook de verkiezingen voor de Belgische senaat hun afslui ting hebben gevonden. Wat zegt de Belgische pers? Katholieke persstemmen. „De Nieuwe Standaard" schrijft o.a.: „Onze bevolking heeft gereageerd. En de eerste strijd, die de jonge C.V.P. heeft moeten aangaan, is een over weldigende zege geworden. Nooit hebben wij op een ver kiezingsavond zoo'n enthousias me gekend. Voor enkele weken vroeg men zich af, hoe de jonge par tij door het eerste vuur zou gaan. Zij heeft de eerste vuur proef schitterend doorstaan. Een overwinning van ontzaglij ke beteekenis, omdat zij be vochten werd door de jeugd en slechts het voorspel is van de geweldige ontketening van' krachten, waarvan zij ons mor gen het schouwspel zal bieden. De U.D.B. dacht met nieuwe methodes en nieuwe menschen haar schaakmat te zetten. Zij hebben voor hun scheurmakers praktijken slechts afkeer ge vonden. 17 Februari, zoo besluit „De Nieuwe Standaard", is een ze gedag van het gezond verstand. naarstigheid, daarbij steunend op de Goddelijke hulp, welke Jezus Christus zelf aan Zijn Kerk, Zijn bruid, en aan Zijn plaatsbekleeder hier op aarde tot aan de voleinding der tijden heeft toegezegd". Het is de duidelijke wilsuit- drukking om terug te keeren tot de trouwe naleving van de traditioneele beginselen die de politiek van ons land steeds hebben beheerscht. De „Quotidien" verklaart, dat de resultaten, die van nu af aan op een onbetwiste overwin ning van de C.V.P. wijzen, nog beteekenisvoller worden, als men rekening houd met de on gunstige voorwaarden, waarin de verkiezingsstrijd voor haar werd aangevangen. De C.V.P. zal talrijk genoeg zijn om te verhinderen, dat een regeering zou worden gevormd zonder haar steun, of die zou weigeren de voorwaarden van haar sa menwerking aan te nemen. De „Gaullois" stelt vast, dat de democratische partijen in Wallonië en te Brussel sterk zijn vooruit gegaan en voegt er aan toe: „Dit resultaat beteekent, volgens onze vooruitzichten, de onvermijdelijke breuk tusschen het noorden en het zuiden van het land". Het communistisch orgaan „Le drapeau rouge" (De rooda vlag) schrijft, dat het „reac. tionnaire bloc" verzwakt uit den verkiezingsstrijd te voor schijnt komt. De meerderheid van de bevolking heeft hierdoor duidelijk bewezen, dat zij niet wil weten van het neo-faseis- me, noch van Leopold III, noch van de reactie. De democraten zullen in het parlement over een onbetwiste meérderheid be schikken. Het blad wijst er op, dat dg communisten hun stem- menaantal hebben verdriedub beld, vervierdubbeld. Het land heeft de communistische partij bij de groote partijen gerang schikt. Het bewijs is geleverd, dat onze partij diep wortel heeft geschoten in al de lagen van de bevolking". Mej. Andree de Jongh, een 25-jarige Belgische, die het leven redde van tal rijke Engelsche vliegers en soldaten, werd op Buckingham Palace te Londen ontvangen, waar dc koning haar de George-medaille uitreikte, voor het prachtige werk, dat zij verricht heeft. Van 19-11 tot 1943, toen zij gearresteerd werd, hielp zij menschen, die in geal lieerden dienst waren, via de Pyreneeën naar Spanje ontkomen. Eens zwom zij twintigmaal de Soumie over, om diege nen te helpen, die niet zwemmen kon den. Mej, de Jongh, die haar onder scheiding draagt, gefotografeerd na haar bezoek aan Buckingham Palace. Fotopersb. Atnsterdain-P.1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

De Burcht | 1946 | | pagina 1