RECTOR BEUNE WORDT
Aan het Duitschc Episcopaat
PASTOOR
De aanklacht van het Westen
PAUSELIJK SCHRIJVEN
\ll OGE het gemeenschappelijk Katholieke geloof, dat door zoo
velen aan beide zijden beleden wordt den verschrikkelijken
haat en strijd beteugelen en tot kalmte en verzoening leiden.
Over den wederopbouw van het christelijk leven
Radio Vaticaan heeft gister-1 Vervolgens schrijft de Paus:
avond den inhoud bekend ge-„Wij wenschen uitdrukking te
maakt van een schrijven van
Paus Pius XII aan het Dait-
sche Episcopaat, waarin deze
spreekt over het verzet van de
Kerk tegen het Nationaal-so-
cialisme, in welken strijd de
Kerk volgens den Paus het
beste gedeelte van het Duit-
sche volk aan haar zir'e vond.
De Paus wijst er op, dat zorg
vuldig most worden voorko
men, dat de goeden met de
kwaden zonden moeten lijden.
Over den wederopbouw in
D"i+sch!a*-d merkt de Paus op:
..Het probleem betreft niet al
leen t—et~rïë*,1~,n 1Y^-
bouw van 'n verwoest Duitsch-
Iand, doch het is veeleer het
nrob'""m v°n fcet tern^winnon
tot het Cfcr?ct-'ök geloof van
een volk. dat gedurende vele
jaren on,5er den invloed heeft
resten ven valsclie dogma's.
De Kathelielre ners moet ge-
hc!"-n en ui+eer:reid worden-
zoodat het christelijke leven
weer kan worden opgebouwd".
Geen geweld, doch
rechtvaardigheid.
Over de federatie van Duit-
sche vakvereenigingen schrijft
de Paus o.m.: „Een dergelijke
samenwerking kan worden toe
gestaan, doen het moet uw
zorg zijn, de arbeiders zooda
nig bij. te staan en te leiden,
dat de Katholieken onder hen
niet afwijken van de sociale
leerstellingen, welke voort
vloeien uit het Evangelie en
uit de natuurwet en welke ons
geven aan ons medeleven,
vooral met diegenen, die hun
verblijf in Eerlijn hebben en
in Oost-Duitschland. Wij ken
nen hun harde lot. Wij hebben
de verschrikkelijke verwoes
ting, welke de laatste fase van
den oorlog en zijn gevolgen
hebben gebracht voor bloeien
de provincies, steden en dorpen
in die gebieden, voor oo^sn.
Wij betreuren meer in het "bij
zonder de onwaardige behan
deling, waaronder zoo vele
vrouwen en meisjes in Di'itsch-
land hebben moeten lijden.
Zooals alle pijn, welke de ge-
nadelooze oorlog heeft veroor
zaakt in het westen en oosten
van Eurooa, in Azië en Afrika,
een kwelling voor ons is, zoo
worden wij ook dien getroffen
door de rampen, welke de oor
log voor u, onder wie wij zoo
veel jaren van vruchtdragend
werk hebben doorgebracht,
heeft gebracht. Voor u allen en
vooral voor degenen, die uit
hun huizen zijn verdreven en
thans armzalig ronddolen, sme
ken wij in onze gebeden om
Gods medelijden. In de afge-
loopen maanden hebben wij
geen gelegenheid verzuimd om
uw lot, vooral wat betreft de
voedse'positie, te verzachten.
Hoewel wij ons ten volle de
treurige gebeurtenissen, welke
in de afgeloopen maanden in
Oost-Duitschland zijn voorge
vallen. bewust zijn, vermanen
wij allen ernstig om geen ge
weld tegenover geweld te
plaatsen, doch rechtvaardig te
zijn om n.l. niet met dege
nen, die werkelijk schuldig
zijn, ook hen te straffen, die
zich niet schuldig hebben ge-
HET MOCHT NIET BAT 7.
..Dezer dagen heeft de tucat-
I rech.er voor de prijzen te 's-Gra
venhage den Wassenaarschen
■giashandelaar J. D. Carrière
veroordea.d tot 10.000 boete.
Aan C. was ten laste gelegd,
dat hij gedurenue het laaiste
halfjaar van 1914 vensterglas
had verkocht voor prijzen van
25.30.en 40.per
M2. Zijn verdediger bracht naar
voren, dat C. nooit aan de
Duitschers heeft willen leveren,
hetgeen hij zeker wel gedaan
zou hebben a s hij alleen uit
winstbejag had gehandeld. Zijn
zwarte winst heeft hij voor e_n
deel besteed aan het koopen
van levensmiddelen voor zijn
personeel. Zijn boekhouder, die
ais getuige was gedagvaard, be
vestigde dit en veegde er neg
aan toe, dat C. meermalen een
«dra weekloon aan zijn per
soneel had laten uitbetalen.
Da tuchtrechter rekende ver
dachte het verkoopen van glas
tegen veel te hoornen prijs, in
een tijd dat er groote behoefte
aan was. echter zv/aar aan en
veroordeelde hem tot de hier
boven genoemde hooge beate,
met verbeurdverklaring van
den inbeslaggenomsn voorraad
gia~. waarvan de opbrengst ge
restitueerd zal worden en pu
blicatie van het vonnis.
door vroegere generaties zijnl maakt aan oorlogsmisdaden of
overgeleverd". andere misdaden".
Hst SchaaStwssi^or 3
Hij is 14 jaar, Arthuro Tornar en
hij heeft kort geleden zich den ti
tel van Spaansche schaakkampioen
verworven. Sinds 2 jaar speelt
dit kind in het publiek en wint
het van elke tegenstander.
Ook bij het simultaanspelen be
reikt hij verbluffende successen.
Hij heeft een bijzonder slag van
om de situatie die tot „remise
schijnt te leiden, en waarop zijn
tegenstander zijn laatste hop stelt,
zóó uit te buiten, dat het altijd
eindigt met een overwinning voor
dit jonge „schaakwonder".
Maar..., dit kind wordt uitge
buit. Zijn moeder zit naast hem.
Zijn vader noteert alle zetten. Heel
de familie leeft op kosten van dit
kind; een school heeft het nooit
gehad!
*t Zou goed zijn als er voor dit
jongske een speelverbod kwam en
pas dan weer verlof om te scha
ken, wanneer het een behoorlijke
opvoeding had gekregen!
17INDEL1JK is het dan toch geko
men, het pastoraat.
Niet dat Rector Beune ongeduldig
werd, maar naarmate zijn tijd- en klas-
genooten allemaal van aambeeld hamers
gingen worJen, vroegen zijn vrienden en
zijn vijanden die heeft immers ieder
mensch zich af: wanneer zal hij nu
Maandagmorgen een simpel briefje krij
gen van den Bisschop waardoor hü
bier of ginder herder wordt in een klei
nere of grootere parochie? De vraag is
thans beantwoord, de vrees van velen
is bewaarheid, de stille hoop van enke
len is vervuld.
Rector Beune wordt Pastoor in Bloe-
mendaal. L)it zegt niet iets, maar dit
zegt veel. Bloemendaal, de zetel van
het ziekenapostolaat. Bloemendaal, be
kend niet alleen in ons land, maar be
kend over geheel de wereld om het zoo
zichtbaar door God gezegende initia
tief van Monseigneur Willenborg.
Bloemendaal, dat als parochie een
'"ael aparte goede naam heeft in het
.dom, en een cachet als weinig an-
ueren.
I11 dit Bloemendaal wordt Recter Beu
ne pastoor en liet is niet vermetel, dat
de Bisschop daarmee een openlijk ge
tuigenis heeft willen geven van waar
deering voor het vele, vele werk, dat
door Rector Beune is verzet.
geschreven. Na de bevrijding mocht de
,,Leidsche Courant" voorloopig niet
meer verschijnen. Men kan over dit ver
bod oordeelen zooals men wil, het
feit lag daar. klaar en onbewimpeld;
Katholiek Leiden en de Katholieke om
geving van Leiden zouden het moeten
doep zonder plaatselijk Katholiek blad.
Meer dan elf, bijna 12 Jaren geleden
kwam Rector Beune uit Haarlem naar
Leiden als Nationaal Moderator der K.
J.M.V. De ingewijden uit deze ..Jonge
kerels"-organisatie weten wat dit be-
teekent. welke enorme hoeveelheid
werk er in deze Jaren verborgen ligt,
welke energie en doorzettingsvermo
gen het bier hebben uitgehouden. Dat
al dit werk in nauwe samenwerking
met de leidende en zelfbesturen Je Jon
geren verricht, vruchten droeg, heeft de
bezettingstijd duidelijk aan het licht ge
bracht. Alles ging door en alles werd
afgewerkt. Méér moeilijkheden? Dan nog
verbetener vasthouden. Miér gevaar?
Dan nog verstandiger voortgaan.
En de Leidsche perskwestie?
Nu de Rector heengaat moet er maar
lens openlijk een woordje over worden
Rector Beune. die in de laatste da
gen van den oorlog bij „De LeiJ-
schc Courant" door den Bisschop als
censor was aangesteld, meende terecht,
dat het zijn plicht was te zorgen, dat
di: gevaar werd afgewend; dit gemis
voorkomen.
Uit zijn initiatief kwam het plan
voort: „een nieuwe courant, om onze
Katholieke bevolking van stad en om
geving voor te lichten op Katholiek
principieele grondslag!!"
Hoelang? „Tot er een uitspraak komt
en de zaak geklaard is, maar daar kun
nen wij niet op wachten. Dat kan
maanden duren."
Het duurt nu ook al zes maanden en
langer en men moet zich even reali-
seeren, als wil in al die maanden in
Leiden en omgeving geen plaatselijk
Katholiek dagblad hadden gehad, hoe de
„neutralen" in hun vuistje hadden ge
lachen en vriendelijk zouden hebben ge
teerd op de Katholieke gezinnen, die
op een plaatselijk blad zijn aangewe
zen.
Dat er thans nog enkelen zijn. die
dit niet inzien, en in erge kortzichtig
heid beweren: „zoon vaart had hef
niet geloopener zijn nog andere
Katholieke bladen", bewijst, dat hen
alle inzicht in een principieel-Katho-
lieke pers ontbreekt.
Rector Beune heeft doorgezet en de
voorbije maanden stelden hem in 't
gelijk.
Dat hij daarbij nauwgezet en gewe
tensvol de belangen van anderen niet
alleen heeft gerespecteerd maar zooveel
mogel'jk gesteund en verdedigd, mag
bier wel even naar voren worden ge
bracht.
Ook: dat scherpslijpers geen kans
kregen op het terrein van zijn plannen
hun onbeteugelde sentimenten bot te
vieren.
Dit zijn wel de kenmerkende eigen
schappen van den nieuwen pastoor: groo
te werklust, doorzettingsvermogen en
onverbiddelijk principieel. Dat dit een
zegen is geweest voor de arbeid en de
instituten, de initiatieven en de plan
nen die van hem uitgingen of hem wer
den voorgelegd, is uit de resultaten wel
gebleken.
Wie aan den weg timmert valt op.
ook al is hij klein. Wie op de bres moet
staan, is vanzelf kogelvanger. Zoo
heeft Rector Beune zijn vrienden en
medestanders, zoo heeft hij er ook die
hem niet in alles konden volgen en
hem niet begrepen.
Dit ontsiert den man, niet en legt
geen getuigenis tegen hem af. Wie met
alleman bevriend is, en ieder naar den
mond praat, wie probeert van allé wal
letjes tegelijk te eteii ei. overal tus-
schendoor te schipperen, Is geen man
van karakter en wordt uiteindelijk
ondanks alle goede bedoelingen een
speelbal of een drijvende losse plank
od den stroom van het leven.
De parochianen van Bloemendaal krij
gen een actieve pastoor, iemand waar
van zij spoedig weten wat ze aan hem
hebben. Een man. die strak zijn weg
gaat. als zijn plicht hem dat voorschrijft,
maar die bij alles allen een hart vol
hulp en meeleven toedraagt.
Gods zegen begeleide hein!
Eet proces te Neurenberg
Frankrijk spreekt namens de bezette gebieden
\/0OE HST eerst redert vele weken was de gerechtszaal weer
vel bezet toon de Fransche hoofdaanklager gistormorgsn
zijn openingsrede voor de Frarsche aanklacht begon uit te spre
ken. De rede heeft weer eon hoogtepunt gebracht in het nu
reeds twee maanden durende piece:. Evenals bij de ope-
ningsspeeches van Jaekson en Shawcrcss werd de aandacht
een oegenblik weggetrokken van het gedetailleerde over
zicht van de door de Nazi's begane misdaden cm stil te
staan bij de rechtsgrondslagen, waarop het internationaal
Tribunaal berust en bij den algemeenen achtergrond van de
historische gebeurtenis van
liet uitbreken van den oorlog
DE MENTHON's REDE
De Menthcn is een vcortref-
fe'ijk spreker en heeft dan ook
het oor van de aanweri-en. Be
te'angEtcl'ine voor zijn rede
v/as zeer eroot. De meeste
roekters luisterên zonder hoofd
telefoon, want rij befeeersehon
de Fransche taal voldoende.
Van de fcrs-hn'digöen hadden
al'ea.n ven Panen en Frank de
telefoon afgezet. Goering is
zaer v~kou-"en en heeft een
zijden das om.
„Het geweten van de volken
die nog gisteren waren onder
worpen en mishandeld naar
ziel en lichaam vraagt van u te
rechten en oordeelen over de
meest monsterlijke poging tot
overheersching en Barbarisme
aller tijden" zoo begon Fran
cois De Menthon zijn machtige
rede, die den geheelen dag
voortduurde.
In een schitterend en glas
helder betoog ontleedde De
Menthon de monsterlijke ras
senleer der Nazi's. Deze maakt
het noodzakelijk dat het Natio-
neal-socialisme eindigt met het
volledig opgaan der persoon-
l';'-he:d van den burger in het
lichaam van den staat en daar
mee in de ontkenning van elke
innerliike waarde van de msn-
schelijke pc .oon. Wij werden
zoo teruggebracht tot de meest
primitieve ideeën van wilde
volksstammen. Alle in eeuwen
verworven waarden der be
schaving worden ontkend".
De Menthon ging vervol
gens Hitiers „Mein Kampf*' na
om aan te toonen, dat Hitier
zijn doeleinden met ontstellen
de brutaliteit heeft gepredikt.
Hij ging nog eens vluchtig de
historie der verdragsbreuken,
der economische en diploma
tieke oorlogsvoorbereiding na.
Hij ontzenuwde daarbij de
reeds zoo vaak gehoorde argu
menten der Duitsche propagan
da met de kernachtige opmer
king; Zij zeggen niet veel meer
dan dat DuitschDnd geen oor
log had gewild, indien and-re
naties zich voor zijn wil gebo
gen hedden.
De A «-^eitseinsatz" en
de razzia's.
De Menthon ging hierna
over tot behandeling van ver
schillende aspectbn der Duit
sche misdaden: Slavenarbeid,
economische plundering, mis
daden tegen personen en tegen
de menschheid. Hij wees Sau-
ckel, Speer en Goering aan als
de hoofdschuldigen aan den
slavenarbeid, die vaak samen
hing met plannen tot „vernie
tiging door arbeid".
In een ovcricht over den
omvang van den slavenarbeid
in dg w-»stel"ke 1—deu zei hij,
dat in Nederland de door Sau-
c':el ingestelde vorderin^-n
door Sevss Inmiart werden uit
gevoerd. De groote razzia in
Rotterdam in November 1944,
waarbij vijftigduizend men
seden werden ongenikt we-d
eek vermeld. R'i de organis-tie
Todt werk+en in Maart 1943
243 du'zend mcnschcn aan den
Atlantikwa!. In Aoril 1941
werk'^n J193 duizend vrouwen
voor de Dritsche o-ri—ri-dw
trie. In bet eer°*e bojaar '44
werden een bdf rai'lioen ar
beiders naar Dritscb'and ere-
stt"'rd. Van de 5 mi'lioen ar
beiders, die naar Duitse5''d
TO'n gedaan, ziin er slechts
200 duwend vriiwilliaers. Van
de godenorteerde arbeiders uit
fcet Weeten b'-ken de c'jfers
voor Nederland het hoogst.
berechting van hen, die voor
de verantwoording dragen.
De plundering.
De Menthon wees Goering
aan als een van de grootste
zwarthandelaren, toen nij be
toogde, dat Duitschland zijn
als wettig gecamoufleerde aan-
koopen nog aanvulde met koop
acties van clandestien karak
ter. De Duitschers hadden de
heele organisatie voer aankco-
pen op de zwarte markt en
stoorden zich niet aan officiee-
le maatregelen tot beperking
van den zwarthandel, die vaak
door 'henzelf -varen uitgevaar
digd.
„in Nederland' zeide hij,
„was de Duitsche roof zoo
sterk, dat het, ofschoon het in
verhouding tot zijn bevolking
een van de rijkste landen ter
wereld was, thans vrijwel vol
slagen geruïneerd is. De finan-
cieele lasten hier door den be
zetter opgelegd, beliepen meer
dan twintig milliard gulden".
Eenigen hunner met name
Goering, Ven Ribbenèrop, Frick,
Funk, Keitel, Jodl en Szys In-
quart zijn in het bijzonder
schuldig aan de gebeurtenissen
in de Westelijk bezette gebie
den. Hun speciale verantwoor
delijkheid zal werden onder
zocht. Ook de daden van Sauc-
kel, Kalcenbrunr.er en Rosen
berg zijn bij het optreden in het
Westen nauw betrokken. De
Menthon aarzelde niet om de
schuld van organisaties als een
geheel vast te tellen, ook al
worden honderdduizenden, die
ertce behoorden met straf be
dreigd.
Hij stelde in het vooruitzicht,
dat de Fransche prosecutie in
c:e volgende dagen nog meer
details zal verschaffen omtrent
de „welhaast onbegrijpelijke
behandeling" van gevangenen
door de S.S., „Want het moet
vo.ledig beleend worden hoever
de Duitschers. geïnspireerd door
ce nationaal-socialistische leer
konden zinken."
Hij eindigde met te zeggen,
d.at dit proces de grondslag moet
leggen voor de heropvoeding
van het Duitsche volk, opdat
dit de begane misdaden niet
zal verheerlijken en het Natio-
naal-Socialisme niet als een
laatste treurspel van Wagner
beschouwen. Want dan zouden
de nieuwe Pan-Gssnanislen
spoedig zeggen „Hitier was ver
keerd, omdat hij uiteindelijk
faalde, maar wij moeten op
nieuw op anderen grondslag
het geweldige avontuur van het
Germanisme beginnen."
Nu de Fransche aanklacht is
begonnen, is Nederland in de
zittingszaal vertegenwoordigd.
Aan de lange middentafel van
de prosecutie heeft Kol. van
Tuyll van Serooskerken plaats
genomen, met Luxsmburgsche
en Belgische collega's.
ZE TALEN ER NIET EENS NAAR!
In verband met het protest van den
Sowlet-ambassadeur te Brussel bij de
Belgische regeling, inzake de repa-
trieering van Sowiet-onderdanen wordt
in bevoegde kringen verklaard, dat
Bclgiü volledig de verplichtingen na
leeft die bij het Russisch-Belgisch ac-
coord van Mr.art j.l. werden aangegaan.
De Sowjet-arbeiders, die thans in een
steenkolenmijn werken, zullen eveneens
gerepatrieerd worden. Hierbij zal er
echter op gelet worden, dat deze repa-
trieering geen nadeel berokkent aan de
huidige organisatie van de Belgische
steenkoolindustrie.
In bevoegde kringen wordt er trou
wens de aandacht op gevestigd, dat tot
op heden geen enkel Sowjet-arbeider.
die in de mijnen werkt, een verzoek tot
repatrieering heeft ingediend.
