Sjarir hoopt op interventie
[ran vereenigde volkeren
ig
oensdag 5 December 1945
(VF!
vo
pei
pri
alle
z
al
voc
ie
1 bi
w
n o
f k-
b.
oh
ned
han
No. 140
UURnAtb
Katholiek Dagblad voor Leiden en Omstreken
HET WEER
tot Donderdagavond:
Overwegend matige
wind tusschen West en
3 Noord-West. Wisselende
bewolking met plaat
selijk buien, vooral in
de kuststrook. Iets
koeler.
liBURCHT
Hoofdredacteuren: Rector H. L. J. M, Sondaal ©n Mr. Dr. C. C. A. van Haren; Redacteuren: Prol. Dr. W. Aaselbergs (Anton
van Duinkerken) en Joop Siebelt; Directeur: G. G. v. Elburg. Bureaux: Papengracht 32, Telefoon Redactie 20015, Administratie 20826
Abonnementsprijzen: f0.26 per «reek, f 1.10 per maand, f3.20 per kwartaal. Franco per post f4.20
Heiligen
zijn deugden
in vleesch en
bloed
.Jjarir heeft, sprekende als „premier" en ook als particulier,
,j 0erklaard te gelooven, dat de Indonesische Republiek bereid
en i ou zijn zich te houden aan elk besluit, dat de Vereenigde Voi
ds- I keren zouden nemen aangaande den toe-
HW [entering I komstigen status van Indonesië of dit
'merkbaar? I bes,uit gunstig zou zijn of niet. Volgens Sja-
t> rir zouden de Nederlanders ook een zooda-
ighe( ig besluit willen aanvaarden. Tot nog toe zijn er nog geen
eekenen geweest, die er op zouden wijzen, dat de Vereenigde
'olkeren in de tegenwoordige moeilijkheden intervenieeren,
ord
op kamp no. 8 gedaan hebben,
joegen de Indonesiërs ons uit
de barakken, dreven ze ons te
zamen en gooiden zij handgra
naten naar ons". Veel der In
donesische handgranaten, die in
de barakken werden gegooid,
werden door de vrouwen te
ruggeworpen nog voor dat zij
tijd hadden om uit elkaar te
springen."
Max Blokzijl ter
dood veroordeeld
In de prachtige zaal van het
hoogste rechtscollege van ons
land heeft de Bijzondere Raad
van cassatie vanmorgen het
eerste definitieve doodvonnis
uitgesproken. Dit vonnis werd
uitgesproken over Max Blok
zijl.
ldus Sjarir.
r. i
nde „Wij moeten open oog heb-
id. jien voor de werkelijkheid. Het
duidelijk, dat, zooals de za-
;en er nu voor staan, wij in
ille zaken de Nederlanders
ka Qocten raadplegen". Op een
n<Taag van een Amerikaanschen
orrespondent over de houding
Ier Britten in Indië verklaarde
Ijarir, dat hij noch het kabinet
len indruk had, dat de Britten
Pi ets anders deden dan de ge
ïnterneerden te helpen en de
P Japanners te ontwapenen. Toen
;vien andere correspondent vroeg
ÏJi i de Republiek dacht, dat
Broot-Brittannië er aan mede-
-lielp de Ned. souvereiniteit in
k r ndië te herstellen, antwoordde
I Mjarir; „neen mijnheer, er is
f biets, dat in deze richting
rijst."
Spanning te Bandoeng.
het
In het noordelijk deel van
209Bandoeng zijn georganiseerde
[roepen Indonesiërs tegen de
jritsch-Indische troepen ten
■ati&anval gegaan, waarbij zij ge-
eeipruik maakten van petroleum-
ommen. De aanval werd ech-
;r afgeslagen.
Concentratie van Jappen op
Java maakt weinig vorde
ringen.
Volgens een officieelen zegs-
an maakt de concentratie van
le Japansche soldaten in drie
loofdgebieden nog weinig vor-
[eringen. Vooral in Oost- en
"idden-Java is de toestand
'erward, Js^gnners hebben
leen contact met hun eigen
roepen en het geallieerde
oofdkwartier heeft aan de „Re_
atblikeinsche regeering" ver
acht. mede te werken aan een
'erdere concentratie van het
'apansche leger en de marine.
)e RepubLi keinsch e regee-
ing" heeft beloofd, de zaak ter
and te zullen nemen, maar zij
:on geen enkele practische
haatregel garandeeren.
len,
Vragen in Engelsche
Lagerhuis over evacua
tie van Java.
In het Engelsche Lagerhuis
leeft maj. Lloyd C. Rente w den
Itin.-Pres. gevraagd, of hij het
2087 >oroep door den voorzitter van
iet Roode Kruis te Batavia op
H ïem gedaan. waarin wordt aan
redrongen op evacuatie van
►EN WO.000 menschen, die, op Java
.in gevaar zijn. reeds in be-
isse
legt dit ons nog Iets T
Een Amerikaansch ge
leerde, James H. Brady,
heeft berekend, dat de
tweede wereldoorlog de
Wereld aan bewapening en
oorlogsmateriaal ongeveer
2.500.000.000 gulden gekost
heeft. De totale oorlogs
schade bedraagt ongeveer
600.000.000.000 gulden. Bij
deze cijfers zijn de bedra
gen, betrekking hebbende
?P den tien jarigen oorlog
in China niet meegerekend.
schouwing had genomen. De on
derstaatssecretaris van buitenl.
zaken antwoordde voor den
Min.-Pres.: „Ik heb over deze
kwestie wel persberichten ge
kregen. maar het beroep zelf
heeft mij nog niet bereikt. Wel
heb ik een afschrift ontvangen
van een petitie, die gericht was
tot den Luit.-Gouv. Gen. op 26
Nov. door bewoners van vrou
wenkampen. Ik heb onzen am
bassadeur in Den Haag op
dracht gegeven om zoo spoedig
mogelijk naar de meening te
vragen, die de Nederlandsche
ïegeering over dit probleem
heeft Intusschen stellen wij
een dringend onderzoek in naar
de zekere mogelijkheden voor
het inrichten van ontvangcen-
tra en het verschaffen van
scheepsruimte". Majoor Lloyd:
„Het onmiddellijke gevaar is,
dat een groot aantal van deze
vrouwen en kinderen blijkbaar
in het binnenland zijn en de
kwestie is niet hen zoo spoedig
mogelijk uit" het land te krij
gen. maar in den eersten plaats
hen te' vervoeren naar een vei
lig deel van het eiland, waar zij
onder Britsche bescherming
zijn". Het Roode Kruis te Ba
tavia maakt zich zorgen, dat er
een groote tragedie kan ont
staan, ais er niet onmiddellijk
gehandeld wordt.
Vrouwen beschrijven de
„hel van Ambarawa".
A.N.P.-Aneta's correspondent
M. van de Meeberg haalt eenige
zinsneden aan uit brieven, ge
schreven door de vrouwen uit
de Ambarawakampen. In den
eersten brief staat o.m.: „Wij
zijn 14 dagen zonder water en
lioht geweest, maar dit is nog
niets- vergeleken met het terro
risme der extremisten. Bij een
aanval, die zij op 22 November
Z.K.H. Prins Bernhard in gesprek met Sir Ernest Oppenheimer, een der on-
gekroonde koningen uit de diamantwereld, tijdens een diner te Amsterdam.
Sir Oppenheimer vertoeft In de hoofdstad teneinde besprekingen te voeren,
welke er toe kunnen leiden, dat ons land de belangrijke plaats, welke het
vroeger In de internationale diamantindustrie innam, terug zal kunnen kril-
Ken" Anefo/Raucamp-P.
l/ommunistische p,%&p(lQCUlcl(l
Dat er vrouwen worden groote vreugde waren ont-
Vermoord en kinderen worden vangen, dit eiland is thans
omgebracht telt alles niet als geheel verpest door de com-
het gaat om propaganda te munistische propaganda, want
maken voor het communisme, de stemming van de bevolking
Een NiederlandBche onder- is ten opzichte van de Euro-
zeeër hield onlangs een Indo- peanen, van de Nederlanders,
nesisch schip aan tusschen totaal omgeslagen.
Java en Sumatra. Het schip Het zal tijd worden dat er
bleek geladen met communis- in Indië, maar ook hier. eens
tis-che propaganda en een paal en perk wordt gesteld
groot aantal nieuwsbladen aan dit communistische drij-
van de Indonesische commu- ven, dat geen ander doel heeft
nistische partij. dan onrust zaaien, oproer ver-
Het gekke van het geval is wekken en het herstel en de
dat men het propagandamate. rust in de wereld tegenhou-
ria-al wel confiskeeren kan, den. Niets is er heilig, er is
maar dat men volgens art. maar één maatstaf: doordrij-
zooveel par. zooveel tegen de ven van communistische wan.
vervoerders niets kan begin- toestanden: al het andere: va
nen. derland. leven, bezit van hen
Het eiland Soembawa. waar- die niet communistisch den-
op 15 October Nederlandsche ken. telt niet. Dit Russische
troepen waren geland en wel- systeem wordt overal in prak-
ke daar enthousiast en met tijk gebracht.
O, Nederland wat
gebeurt er met U?
\/VIJ beginnen te gelooven de veront
schuldiging. welke de Duitsche bur
ger voor de gruwelen der concentratie
kampen in den mond beeft: ,,Wir haben
es nicht gewuszt".
Wij hebben het niet geweten.
Er gebeurt in Nederland veel dat wU
niet weten.
Het is al weer weken geleden, dat
minister Schermerhorn vertelde, dat het
M. G. niet het monopolie bezit van de
geldsmijterij. Maar wij weten niet welke
afmetingen het smüten met geld heeft
aangenomen, noch ook wat de Regeering
daartegen doet.
Er zijn naturlük hier te lande geea
gruwelen zooals in de Duitsche concen
tratiekampen, maar wij weten niet wat
zich in onze kampen afspeelt, hoe dt.
huisvesting er thans is, in hoeverre het
staat met de beoordeeling der lichte
gevallen, enz.
Een enkele maal komt Iets naar bo
ven. dat als verschijnsel typeert. Wij
lezen in Vrij Nederland van 1 Decem
ber het volgende:
Er gebeuren vreemde dingen in de
krantenwereld. Terwijl dag- en week
bladen aan een vast rantsoen pap -
gebonden zijn. een rantsoen dat het
bijna onmogelijk maakt zoowel de taak
van dagblad als van weekblad naar
behooren te vervuilen, verschijnen er
nog steeds weekbladen (en daaronder
zelfs fonkelnieuwe, d.w.z. die noch
een vooroorlogsche, noch een ondcr-
gróndsche traditie hebben!) met een
aantal pagina's en een formaat, dat
met alle distributiemaatregelen spot.
Een van de ergerlijkste staaltjes is
b.v. Elseviers Weekblad, dat N.B. met
16 geweldige bladzijden verscheen, een
hoeveelheid waar ongeveer drie weken
dagblad in zit en die gelijk is aan 32
pagina's van ons armelijke (maar wet
telijk voorgeschreven!) VN-eenheids-
formaat
Het allerergerlUkste en -brutaalste
staaltje op persgebied blijft echter de
Pen-Gun leveren. Aanvankelijk onder de
dekmantel van het ..Stafkwartier van de
Nederlandsche Strijdkrachten", spotte
het blad brutaalweg met alle regels die
op het gebied van papiergebruik waren
gesteld. Wat de inhoud betreft, met
rüksgeld werd hier een monopolie ge
schapen en werden onze soldaten aan
een bepaalde en eenzijdige politieke be
ïnvloeding bloot gesteld, als in een de
mocratische staat eenvoudig onaanvaard
baar is.
Het stafkwartier op Het Loo is in
middels opgeheven, maar de Pen-Gun
bestaat nog! Het verbaast ons niet in
de kop te lezen, dat het sindsdien te
recht is gekomen bij Elseviers Uitgevers
Mil. te Amsterdam. dezelfde uitgever,
die ook het weekblad uitgeeft, waarover
wij hierboven spraken.
Vanwaar deze bevoordeeling? Omdat
deze uitgeversmaatschappij in bezettings
tijd. toen de illegale bladen de zware
strijd tegen den bezette streden de
werken van den NSB-prof. Jan de Vries
uitgaf? Of boeken van leden van de
Kuituur-kamer verzorgde?
Het proces te Neurenberg
DE WAARDE VAN HET
DUITSCHE WOORD
De Britsche aanklager in het proces te Neurenberg heeft thans
een aanvang gemaakt om zijn deel bij te dragen aan de aan
klacht der geheele wereld tegen Nazi-Duitsehland.
Hij houdt zich vooral
bezig met het feit, dat
de Duitsche aanvals
plannen tegen de Wes
telijke kleine staten
reeds jaren en jaren
tevoren werden voorbe
reid, uitgewerkt in de
plannen van de genera-
dat die aanvalsplannen
laster waren en hij gaf
keer op keer in plech
tige verklaringen zijn
woord dat lui Neder
lands' neutraliteit zou
eerbiedigen.
Nooit is in heel de
dat aan dit land geen
gewelddaad zou worden
gedaan?
Zeventien officiëele
stukken dienen als be
wijs voor de aanklacht,
die door den Britschen
prosecutor Shawcross
Duitsche geschiedenis naar voren wordt ge-
la staf en dat slechts de duidelijker gebleken wat bracht. Hij gaf een ge-
uitenst ongunstige „het woord" van een
weersomstandigheden Duitscher in dien tijd
van November 1939 waard was. Telkens
Duitschland ervan weer weer opnieuw blijkt de
houden heeft om reeds algeheele perfidie van
tóen Nederland binnen alle kopstukken. Was
te vallen.
En ondertusschen be
zwoer Hiiler met heili
ge verontwaardiging.
het Goering niet, die
„zijn eerewoord" gaf
dat TsjechoSlowakije
niets zou gebeturen, en
detailleerd overzicht
van de Duitsche acties
en verklaringen gedu
rende de zes jaar, die er
verliepen tusschen Hit
ler's .greep naar de
macht en het uitbreken
van den oorlog. Hij
maakte duidelijk, dat
die Duitsche acties te
gen Polen, Nederland,
België, Luxemburg,
Noorwegen lang voorbe
reide aanvalsdaden wa
ren, welke werden ge
steld in strijd met het
internationale recht,
zooals dit was vastge
legd in verdragen tot
welke Duitschland na
het aan de macht ko
men van Hitler, was toe
getreden.
Hij wees er op dat
Duitschland mét opzet
én bewust de beloften
heeft afgelegd met het
vooropgestelde doel ze
niet te houden, maar ze
enkel af te leggen, en
desnoods zoo plechtig
mogelijk, omdaardoor
de landen, op wie hij in
alle stilte zijn aanval
voorbereidde gerust te
stellen en hen in den
waan te brengen dat zij
op Duitschland's woord
konden vertrouwen.
De Britsche aanklager
verwierp de opmerking,
dat Engeland en Frank
rijk toch maar den oor
log hadden verklaard
en hij merkte daarom
trent op, dat weliswaar
de oorlogsverklaring
kwam van de zijde van
Frankrijk en Engeland,
maar dat de oorlogs
daad werd gesteld door
Duitschland, die de aan
gegane verplichtingen
schond.
En wat betreft de be
schuldigden. al willen
zij zich dan beroepen
daarop dat Zij slechts
orders van Hitier heb
ben uitgevoerd, zij zul
len nooit kunnen ont
komen aan de verant
woordelijkheid, dat zij
door hun steun Hitier
aan de macht hebben
geholpen en hem in die
macht hebben gehou
den. De schuld van op
zettelijke misleiding en
het met voorbedachten
rade stellen van woord
breuk kon wel eens blij
ken van nog grooter
misdadigheid te zijn dan
hun schuld als moorde
naars en roovers.
