Doopsgezinden: veel ruzies en veel invloed Geen droogzwemmer, maar brugfiguur Inspecteur Perquin en het oecumenisch concilie Trouw Tl™ Bij het afscheid van prof. dr. J. M. van der Linde .n „n, n CLAT-NEDERLAND VANDA VOORBIJGANG WOENSDAG 31 DECEMBER 1980 TROUW/KWARTET door A. J. Klei De lectuur van een detective-roman van Martin Mons heeft ertoe geleld dat Ik vandaag, op de laatste dag des jaaxs. me probeer voor te stellen wat ik twintig Jaar geleden op 31 december In een Jaaroverzicht te berde gebrachtzou hebben. BIJ Sljthoff ln Alphen aan den Rijn zijn 7e bezig de detectives te herdrukken, die ln de Jaren vijftig en het begin van de Jaren zestig door twee Haagse dames werden geschreven onder de schuilnaam Martin Mons en waarin de welopgevoede Inspecteur Perquin de hoofdrol speelt. „Herziene druk" staat er voorin deze boeken en toen ik deze mededeling voor de eerste maal tegenkwam, helde lk verontrust de uitgeverij op: of ze bij wijze van spreken Joop ter Heul een spijkerbroek hadden aangetrokken? Nee, vernam ik, de sfeer van de Jafen vijftig Is ln de verhalen van Inspecteur Perquin Intact gebleven, alleen praat het bedienend personeel minder plat dan de schrijfsters dachten en optekenden en ook worden minder vaak hoeden opgezet of handschoenen uitgetrokken, omdat de lezer van vandaag, die aanzienlijk minder druk met hoeden en handschoenen ln de weer is dan een kwart eeuw terug, daarin aoens ten onrechte een aanwijzing voor de oplossing van de plot zou lezen. Bt was nog maar half gerust, maar nu ik de herziene druk van .Inspecteur Perquin en de dode directeur" (de oorspronkelijke titel was: „Vier dode visjes") gelezen heb, ls mijn ongerustheid weggenomen. Aan de dame, die zo laat nog haar hendje uitliet op de Apcllolaan omdat ze eerst naar een hoorspel had geluisterd, hebben de herzieners geen televisietoestel gegeven, en ook de handschoenen van de huishoudster zijn niet weggemoffeld. Dat laatste kon trouwens niet, want het feit dat ze die niet aan had toen ze... maar dat moeten de liefhebbers zelf maar ontdekken, voor 13,50 hebben ze t boekin huls. Intussen zal, vrees lk. niemand duidelijk zijn hoe lk vla een verzonnen moord, gepleegd ln een Amsterdamse villa, terechtkwam bij twintig jaar oud kerknieuws. Dat deed zich voor doordat ik bedacht dat ik tijdens mijn verslaggeving van de ln 1961 te Apeldoorn gehouden gereformeerde synode ter verpceing een paar Martin Monsen bij me gestoken had: ordentelijke ontspanningslectuur, waarmee lk de eerwaarden onder ogen kon komen. Silhouet van Inspecteur Perquin Voorts bedacht lk (want eenmaal aan 't bedenken wist lk van geen ophouden) dat toen en daar de problemen nog zeer overzichtelijk waren. De synode geraakte ln de grootste opwinding bij de vraag, welke versjes wel en niet ln een proefbundel gezangen opgenomen konden worden, en dat is andere koek dan kembewapenaars of homoseksuelen. En de wakkere lezer snapt het al: daarop besloot ik na te gaan wat twintig Jaar geleden (lk nam een rond getal) de gelovige gemoederen bezig hield. Vast en zeker zou lk, schrijvend voor de krant van 31 december 1960. het licht werpen op een thans volstrekt vergeeld, maar toen zeer Ingrijpend vraagstuk: Jazz ln de kerk, mag dat? De tegenstanders roerden zich geducht en dominee W. J. Koole (inderdaad, die van de KON) vereon een heel fraai scheldwoord; hij noemde ln Hervormd Nederland het geêxperimenteer met Jazz ln de kerk „een hachelijke machteloosheidsaanpassing' In datzelfde Jaar sloeg dominee A. H. van den Heuvel, die er nog niet van droomde eens voorzitter van de VARA te zullen worden, eveneens kloeke taal uit Hij had in Lausanne een congres meegemaakt van zeventienhonderd Jongeren, die ook met elkaar avondmaal wilden vieren, „omdat we bij elkaar horen". In (wijlen) Jeugd en Evangelie verklaarde Albert van den Heuvel:.Deze motivering achten wij onjuist.. Wij menen dat het we-horen-blj-elkaar nog niet vaststaat: het moet nog blijken!" Veel protestanten spitsten de oren toen paus Johannes XXm het voornemen te kennen gaf. een oecumenisch concilie bijeen te zullen roepen. Uit deze mededeling werd de conclusie getrokken, dat de verdeeldheid van de kerk ter sprake zou komen. Nee, legde daarop professor Schillebeeckx ln Elsevier uit: ln de kerkelijke taal betekent een „oecumenisch concilie" een algemene vergadering van het katholieke wereldepiscopaat met de paus, het ls dus een interne aangelegenheid van deze kerk. Overigens hadden de protestantse kerken ln ons land zelf genoeg aan 't hoofd. De hervormden discussleerden druk over het leerstuk van de verzoening, nadat de vrijzinnige hoogleraar P. Smits verklaard had. dat hij wenste te staan voor zijn eigen tekortkomingen. Een flink deel van de kerk, zo stelde professor O. C. van Nlftrik vast. voelt zich uitgedaagd door de opmerkingen van professor Smits. Professor Smits gaf (ook) te kennen dat hij met de woorden .zonde" en „genade" niet erg goed uit de voeten kon. hij pleitte voor de termen: „vervreemding" en „bevrijding", omdat deze veel dichter bij het feitelijke bestaan van de mensen staan. Ik stel vast dat zijn terminologie inmiddels ook oprukt ln de orthodoxie, ik zou tenminste niet graag de onvrijzinnige dominees de kost geven, die vaker praten over „bevrijding" dan over „genade". BIJ de gereformeerden, al dan niet vrijgemaakt, waren ze ln de weer met de zogenaamde vervangingsformule, of liever met de terzijdestelling daarvan. Vraag me niet, hier uit te leggen wat die formule precies Inhield, 't kwam er op neer dat de „gewone" gereformeerden probeerden weer wat vrijgemaakten in huis te halen. Ook de opwinding hierover lijkt van een andere planeet te komen, staat ln elk geval minstens zo ver van ons af als krompratende onderhorigen bij Martin Mons. De „gewone" gereformeerde kerken hebben Inmiddels het meeste van hun gereformeerde Inboedel buiten de deur gezet, terwijl de vrijgemaakte kerken zich steviger dan ooit verschansen ln hun gereformeerd bolwerk. Ze roepen alleen nog maar boeh! tegen elkaar. Ik merk dat het me niet echt lukt. me ln 1960 te verplaatsen, lk loop mezelf met commentaar voor de voeten. Ik houd ermee op, wc zien volgend Jaar wel verder. Met de beste wensen. Zwltsene doopsgezinden op Kampereiland ln de 18e er uw, op weg naar hnn lurk. (In 1711 vestigden xtch 86 doopsgezinden die om hnn geloof alt Zwitserland moesten slachten, in de baurt van Kampen. Door hnn sobere kleding en gewoonten onderscheidden zij zich lange tijd van hnn ai meer verwereldlijkte Nederlandse geloofsgenoten. Tot 18Z2 vormden alj in pen een eigen gemeente.) door L. M. P. Scholten AMSTERDAM De doops gezinden kunnen er met enig recht aanspraak op maken, de oudste protestantse ge loofsgemeenschap ln ons land te zijn. In 1980 vierden zij 450 Jaar doperdom in Nederland en daaraan hebben wij een bijzonder fraai en Interessant boek te danken, dat die vier en een balve eeuw beschrijft. Het ls waar dat de doopsgezinden ln deze 450 jaar ln aantal voortdurend zijn teruggelopen. Menno Simons (niet hun stichter, wel de voornaam ste leidsman uit de eerste periode), die in 1561 stierf, kon nog vast gelo ven dat de dopers de overwinning zouden behalen. Rond 1630 was tien procent van ons volk doopsgezind. Omstreeks 1700 zou hun getal 160.000 geweest zijn. In 1920 waren het er nog 68.000. thans zijn er niet meer dan 24.000 over. Blaar die getallen zijn niet beslissend. In feite hebben de doopsgezinden altijd groter Invloed gehad dan hun getal zou doen ver moeden. Hun gemeente-opvatting, hun distantie van staat en geweld, hun vredesdenken hebben de laatste tijd nieuwe actualiteit gekregen. Al moet gezegd worden, dat er tijden geweest zijn, dat ilj die dingen zelf haast vergeten waren. In 1898 stonden doopsgezinde kamer leden van harte achter de invoering van militaire dienstplicht En ds F. A. van der Kemp ln Lelden, een militant patriot in de pruikentijd, „ontzag zich niet, wanneer hij 'a morgens de preekbeurt had waargenomen, on middellijk daarop ln krijgsgewaad aan het hoofd der schutterij op te trekken." Ik ontleen deze wetenschap aan het opstel van dr. 8. L. Verheus ln „Wederdopers, menisten, doopsge zinden in Nederland 1530-1980" (uit gave Walburg Pers, Zutphen; 288 blz. groot formaat; 36,-). Veertien auteurs hebben elk een stuk dopers leven uit deze 450 Jaar be- Qordt schreven. De doopsgezinden hebben zowel wilde als vreedzame tijden ge had. 8. Vooistra schetst het eerste begin ln „De roerige Jaren dertig". De vraag of de extremiteiten van Mun ster een stief- dan wel een wettig kind van het doperdom zijn geweest, laat hl) open ven ln Nederland zijn helder en zake lijk beschreven. Ds. H. Wethmar ana lyseert tenslotte de grote veranderin gen ln de 20e eeuw. Meer dan 200 kennelijk met veel toewijding bij el kaar gezochte lllusstratles maken er ook een mooi plaatsjesboek van. Ruzies Doopsgezinden hebben ongelooflijk veel ruzies en scheuringen gehad. Prof. mr. dr. J. A. Oosterbaan geeft er ln zijn bijdrage een verklaring voor. Andere hoofdstukken gaan over de theologie, organisatie en onderwijs, gemeenteleven, dlskonale zorg, zen ding. Doopsgezinden hebben aan de wieg gestaan van de hiaatschappij tot Nut van 't Algemeen, het Oroene Kruis, de Bond voor 8 taats pensione ring, de eerste crèches. Al wilden ze niet van de wereld zijn, toch ontbraken ze niet in de cultuur. Vondel. Luyken, Aagje Deken, Lan- gendijk, de schilders Mesdag en Mau ve waren doopsgezind. Merkwaardig, Je vindt ze niet ln de muziek, zoals het ook wel toevallig zal zijn, dat grote doopsgezinden ln de techniek Juist iets met water deden: Leeghwater, Lely en Jan van der Heyden, de uit vinder van de brandspuit waren me nist. In het bankwezen. In de handel en de Industrie, vooral ln Amsterdam en de Zaanstreek, zijn zij nog altijd oververtegenwoordigd Al die facetten van doopsgezind Je in de serie „Klassieken van het Gereformeerd Protestantisme" is een mooie blografie van Johannes Bogerman verschenen, van de hand van prof. dr. O. P. van Itter- zon. Bogerman ls vooral bekend geworden als praeses van de Dordt- se synode en als Statenvertaler. In de duidelijke, nauwkeurige schrijf trant. die we van Van Itterzon ge wend zijn, biedt hij veel informatie. De synode duurde maar zeven maanden, maar omdat Bogerman bij alle voorbereidingen en dat na werk betrokken was, ls zijn levens werk er dertig Jaar grotendeels mee vervuld geweest. Ruim de helft van het boek gaat dan ook over de synode. Het wegsturen van de re monstranten noemt Van Itterzon „zowel begrijpelijk als betreurens waardig." In deze serie verscheen al een deel over Farel. In voorberei ding zijn biografieën over Taffin, De Bres en Oecolampadius. (Jo hannes Bogerman, door C. P. van Itterzon; 141 blz.; 19,90; uitgave Ton Bolland, Amsterdam.) BIJ Kok, Kampen verscheen thans de referatenbundel van het inter nationale Calvljncongres, dat in 1978 ln Amsterdam 'gehouden werd. Calvinus Ecclesias Doctor 238 blz.; 36,-. Tien wetenschappe lijke verhalen. 4 Engels, 4 Frans en 2 Duits. We noemen de bijdrage waarin opgenomen: De Rotter dammer. met Dordta Dagblad. Nieuwe Haagse Courant met Nieuwe Leldse Courant Uitgave: Trouw/Kwartet BV Hoofdredacteur Jenze Tammmga HOOFDKANTOOR Postbus 859 1000 AW Amsterdam Wibautstraat 131 Amsterdam let 020-5629444 tele* 13006 Postgiro 66 0000 Bank Ned Credietbank Rekemngnr 23 00 12 574 Gemeentegiro Amsterdam X11000 REGIO ROTTERDAM/DORORECHT Postbus 948 3000 AX Rotterdam lei 010-115588 (abonnementen an bezorging) tel 0i0-ti5588 (redactie) tel 115700 (urtsluitend voor REGIO OEN HAAG/LEIDEN Postbus 101 2501 CC Oen Haag tel 070-469445 (abonnementen en bezorging) tel 070-469445 (redactie) fel 070-468864 (mlslmtend voor Parkstraat 22 Den Haag REGIO NOORD/COST-NEOERLAND (abonnementen en bezorging Postbus 3 0000 AA Zwolle tel 05200-17030 Melkmarkt 56 ZwoPe Abonnementsprijzen Per maand f 16.90 Per kwartaal 50.95 Per hart jaar 101.90 Per iaar 201.60 Advertentietarieven op aanvraag Telefonische abonnemenienop- drachten (zie adressen boven» Opgave familieberichten 9-19 30 van maandag t/m vrijdag Op zondag van 18-20 uur tetet 020- 5622797 Opgave mini-advertenties tel 020-5626262 o» sctiiifteliik aan Mim-Adv atdeling. posibus 433 1000 AK AMSTERDAM Adreswijzigingen uitsluitend schritte'ijk aan onze Amsterdam- door prof, dr. J. Verkuyl In de bundel opstellen van professor dr. J. M. van der Linde „Qods wereld plan". waarvan de lezing hartelijk aan te bevelen is, staan opstellen die hem voluit kenmerken: over Zinzen- dorf, over Comenius, over de Hern hutter-zending waarmee hij zo nauw verbonden was en is, over het Cari- bisch gebied waarvan hij de kenner bij uitstek is. over evangelisatie en humanisatie. over honderd jaar zen dingswetenschap in Nederland (van 1876-1975) en tevens zijn afscheids college over „Hans Hoekendijk en von Zinzendorf". Deze opstellen vor men een welgekozen selectie en weer spiegelen zijn persoon en werk ten voeten uit. Ik bespreek binnen dit korte bestek niet de opstellen zelf. maar maak lk enkele opmerkingen over de auteur en zijn werk. Vriend Uit het nest van de hoofdonderwijzer Van der Linde zijn vijf zonen voortge- - komen, van wie er drie hoogleraar zijn geworden: Henk in Nijmegen, Simon, emeritus hoogleraar ln de ge schiedenis van de reformatie en nade re informatie en Jan, de mlssloloog. Ais Je de Van der Linde's ontmoet moet ik altijd denken aan het woord van Tertullianus: „Anima naturallter Christiana", „de mensenziel is van nature christen". Vermoedelijk zal Si mon, de gereformeerde bonder onder ADVERTENTIE staat voor solidariteit met de Latijnsameri- kaanse vakbeweging CLAT. Die solidariteit wordt gevraagd door de land- bewerkers. arbeiders en krottenwijkbewo ners. aangesloten bij deze onafhankelijke en r democratische centrale. a a ƒ7 D Solidariteit is niet zo maar een woord. UI E/l K Je kunt er inhoud aan geven. Soms door direkt kontakt. meestal met geld, altijd door een protest te laten horen bij de machtsmisbruikers Het werk van CLAT en CLAT-Noderiand is geen werk waarbij cp korte termijn grote suksessen zijn te behalen. Of zoals een vakbondsman uit Uruguay het uitdrukte: „Reiziger, een weg is er niet; al gaande wordt de weg gebaand." Weik mee als u reisgenoot wltt zijn. Stuur onderstaande bon in een envelop met of zonder postzegel naar: CLAT-Nedertend. Antwoordnummer 136, 3500 2A Utrecht. Stuur mij vrijblijvend meer informatie over CLAT en CLAT-Neder- land. lk meld mij als lid van CLAT-Nederland Ik ontvang gratis het tweemaandelijks informatie en aktietijdschrift „Latijns-Amerika." Ik betaal een soMariteitskontnbutie van één dag loon per jaar (minimaal f 25.-) na ontvangst va7> een akseptgirokaart Mijn kontributie is per jaar/kwartaal/maand Naam: Adres: Postcode Plaats Hokje kiezen; eventueel bedrag invullen de Van der Linde's, protesteren en zelfs Henk uit Nijmegen en ze zullen wel gelijk hebben. Maar een feit is dat ze in hun aanleg en karakter tonen: charme, wellevendheid, hulpvaardig heid, openheid, die ik maar als een soort erfgoed beschouw en die bij Jan in heel bijzondere mate tot bloei zijn gekomen in het charisma van vriend schap. Inderdaad: „frater amabllis", (beminnelijke broeder, red.) zo ken nen wij hem in wijde kring. Oecumenicus Er zijn talloze mensen die zich oecu menisch noemen. Maar er zijn weinig mensen die echt oecumenisch zijn. Meestal stuit je bij diepere kennisma king op een keihard onwedergeboren kerkisme. Jan van de Linde ls een echt oecumenisch mens. Zijn loyali teit aan de oude vaderlandse kerk en aan de Broedergemeente is ontwijfel baar. Hij is heus geen kerkelijke Don Juan, maar hij leeft uit de leus: „Ik zou mijn kerk niet zo liefhebben als lk de una sancta nog niet veel meer liefhad." Dat komt o.a. door het ui- sioen van Herrnhut, door de oecume nische gezindheid en leer van Von Zinzendorf. die hem hebben beïn vloed. Maar het komt vooral door het visioen van het Nieuwe Jeruzalem en door de gehoorzaamheid daaraan, die hem tot tweede natuur is geworden. Missioloog Het typerende van hem is dat hij geen missionaire droogzwemmer is, maar dat hij tot op de huidige dag die levende vervlochtenheid van theorie en praxis beoefent, die heden ten dage zo fel wordt aangeprezen door lieden die de praxis nooit zelf hebben beoefend. Bij Jan van der Linde is die vervlochtenheid een realiteit. Brugfiguur De ware zendeling is o.a. de vertolker van het land en de kerken die hem zonden voor de kerk die hem ont- vangt en de vertolker van de ontvan gende kerk voor de kerk die hem uitzond. Jan van der Linde heeft de verbindingsdienst der liefde onder houden tussen Nederland en het Cari bische vice versa op exemplarische wijze, samen met zijn vrouw, die eveneens als theologe en missiologe participeerde en participeert in deze verbindingsdienst met heel haar hart De theologische faculteit in Utrecht zal hem missen, omdat hij als nie mand anders de gemeenschap tussen studenten van kerkelijk links en rechts en het midden wist te onder houden in deze pluriforme faculteit Wij zullen hem allen missen als een collega in het interuniversitair insti tuut voor missiologie en oecumenica. die om zijn blijdschap en deskundig heid hoog gewaardeerd werd. Van der Linde en zijn vrouw beginnen hun zgn. rusttijd met een reis naar Suriname, waar een van zijn leerlin gen de eerste zal zijn die promoveert aan de Universiteit van Paramaribo. Prof. dr. J. M. van der Linde (foto) legde op 3 oktober 1980 aijn functie als hoogleraar in de missiologie aan de rijksuniversiteit te Utrecht neer met een afscheidscollege, waarvoor overweldigende belangstelling be stond. Een werkcomité van vrienden bood hem bij die gelegenheid een bundel van zijn eigen voordrachten en opstellen aan over de geschiede nis van zending en oecumene. Deze bundel kreeg als titel „Gods wereld plan" en werd uitgegeven door Ton Bolland te Amsterdam (prijs). De emeritus-zendingshoogleraar dr. J. Verkuyl bespreekt deze afscheids- bundel. Wij wensen hem en zijn vrouw nog levensweg: „Vicit Agnus noster. eum vele jaren bij de verwerkelijking van sequamur". „ons Lam heeft overwon- de spreuk der Hernhutters op hun nen, laat ons hem volgen" van de enige Nederlander. Dr. W. Salke. over de bevinding bij Cal- vljn. Enigszins uit de toon vallend, maar heel lezenswaard ls het ver haal van M. Bucsay over Calvijns Invloed ln Hongarije, tot de huidige marxistische Calvljn-onderzoekers toe. Bucsay geeft er bijvoorbeeld antwoord op de vraag, hoe het komt dat de Invloed van het mili tante Hollandse kuyperlanlsme in Hongarije (jaren twintig) zo gauw weer doodliep, en waarom Juist de mensen van de opwekkingsbewe ging het eerst een theologisch ant woord hadden op de nieuwe situa tie ln Hongarije na 1945. „Gereformeerde Kerk in de storm (1558-1579)" (uitgave Boersma. En schede; 72 blz.; 14,90) ls een bun deling radiolezingen plus een af sluitend artikel van dr. R. H. Brem- mer over het ontstaan en de eerste Jaren van opbouw van de gerefor meerde kerk in ons land. Over deze periode is de laatste Jaren veel on bekend materiaal aan het licht ge komen, dat door Bremmer hier ge populariseerd wordt. Specialisten wijzen we nog top .De bestudering van het Nieuwe TeSa- ment aan de Noordnederlanler universiteiten en het Remon strants Seminarie van 1575 tot 1700" door H. J. de Jonge (Noord- Hollandse Uitgevers Maatschappij. Amsterdam; 99 blz.; 45 gulden. De Jonge geeft ln kort bestek veel in formatie over het werk van oud- vaderlandse nieuwtestamentier, zoals Scaiiger, Helnslus, de Groot, Go manosDe Dleu, Witslus, Marck. Men krijgt respect voor de presta ties van deze 17e eeuwse geleerden. OUDEJAAR Het lijkt erop dat wij die zo tijd hebben dat wil zeggen vj elkaar en voor goede dingen. z[ voor al het andere hebben w van tijd het lijkt erop dat vandaag min of meer gedwoni worden om over de tijd na te d De tijd verglijdt, zeggen we vafcft gf tegen elkaar. Waar blijft de tijt on c da armee bedoelen we iets tot uitdrukking te brengen van da hopeloze gevoel dat je bepaald dingen niet vast kunt houden. Annit; stroomt als water onder een bi z. door. We staan er machteloos jrmal tegenover. Tussen verleden en|ket v toekomst bestaat ook geen tiji nt 661 Slechts een punt, dat voorbij ix 'S "ee t erover hebt. De bijbel doet o J "°u een kostbare en vredc-brenget raad aan de hand. In de bijbel A het niet zoveel over de tijd. en g®n niet als wijsgerig probleem. D« daS ls een boek van en voor de prak "êsP[' van de mens. Ons wordt daar g heef te denken op de korte baan, de i*0 van de dagen. En van die dagei we dat ze gekenmerkt worden ""S31 doordat Gods goedheid iedere n ^ei nieuw over ons ls. En dat we on s^101 vooral niet bezorgd moeten rni wge omdat iedere dag ook weer gen D He heeft aan z'n eigen kwaad. We 1 tver onderricht ln het leren leven bi nenp dag van Oods goedheid, van de in ra de dag. En dat we daarin staan v0) wandelen voor het aangezicht i n nt Heer. Wij, samen, met alle men u Ook met al die mensen die te zii gcCn op de buis en die door de kolom ipoo; van onze kranten zwerven. Een brengende gedachte; het wordt e, avond en morgen, weer een niet lnea dag. Dit vreselijke Jaar is weer t ««i a. einde. Wat alleen zin heeft is: ni al die dingen terug te denken, t gedenken hoe Hij aanwezig wai n(j duizend en één situaties. Zelfs t ^eS[ Hem vergeefs zocht en naar Hei inon( uitzag. Ook toen was Hl] er Net] miüf Beroepingswerk NED. RERV. KERK ftd' Beroepen te Oud-Loosdrecht: I sen. kand. te Lunteren; te Mei J. H. C. Ode te Linschoten; te Is geest: J. J. Koolman te Leusd tl0<51 Zulllchem-Nieuwwaal: P. Molei n Gorinchem: J. Noordmans te 1 weer, te Buren- J. C. Koolsd 5501 Kockange (part-time, verb, be Bedankt: voor Klazienaveen-: )llU( meer: E. G. Boessenkool te 's-C deel; voor Vrlezenveen (toez.jJHP Ooossen te Mastenbroek. Beroepbaar: O de Fijter, Sebaldeburen (thans part-tii te Sebaldeburen) Afscheid op 4 jan. van Ol Paaslo: W. J Burghgraaf 8plJk-Losdorp: van Arnhem: ran ten behoeve van het pasijet van het Anthonie van Leeuwei tokj ziekenhuis te Amsterdam: van cht1 kum: W. de Oreef ber te Amste gsis van 't Harde (pastoraat Posthui riju part-time): M Jorritsma wegel an noeming full-time geestelijk i olg ger van Eugeria te Almelo, van roei de: A. van Leeuwen, ber. te Wilp e oi sis Apeldoorn): van Orave Cl e ki gens) en Cuyk ('s middags): jtei Roosa ber. te Hardenberg; van ('s morgens en Longerhouw ean dags): O. J Ros ber. te Brum mmm van Oostdijk: C. Schilder ber. te huizen; van Berkhout: E. van fin venberg ber te Schildwolde c.a Amersfoort: J. Westland ber. te •r. Kern *s «rt*« jgf >m 1 11 m ove Intrede te Nootdorp: J. Eschba if] Enschede (part-time prd. krac overgangsbepaling 277 E); te Oiiiï1 hoorn (part-time): Ph. J. Leen U1 uit Wedde, op 7 jan. te Blauwk p t Oroenekan P. J. Teeuw, kan IV< Var GEREF. KERKEN SC) Ascheid van Joure: H. Dijkstra met te Nijega-Opeinde: van Augus^tal ga-Surhuizum: A. Veldhoen. Gramsbergen. Intrede te Den Haag Oost: met uits T. Bergsma, kand. te Den Haagqaut juli 1979 reeds pastoraal med< ster); te Zwolle: P. G. den Heng Hoofddorp; te Huizen: W. F. Pri kand te Hilversum; te Kocljhet (part-time): J. C. Schouten uit brugge (part-time); te Tiel: W. St to s kand te Amsterdam. rijd lik GEREF. KERKEN VR1JG. Intrede te Krimpen a d. IJssel: F Pol, kand. te Kampen NED. GEREF. KERKEN Beroepen te Katwijk-Alphen Rijn: A. v.d. Dussen te Hardin* str Giessendam. De Afscheid van Maassluis: P. Velzee zen, ber te Urk. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Capelle-Biezelinge Westkapelle: A. Hoogerland te 8 bendijke; te Werkendam: C. Vogl te Oenemuiden. Bedankt voor Hoogvliet: J. Dril te Moerkapelle. Afscheid op 6 jan. van Barnevel Koster ber. te Klaaswaal. BAPT. GEMEENTEN Aangenomen naar Harlingen: Gerritsen, kand. te Den Haag. VRIJE EV. GEM. Aangenomen naar Heerde: S. strate. kand. te Zeist, die beda voor Franeker en Rotterdam-Zu Afscheid van Rotterdam-Centf P. J. Prins wegens benoeming geestelijk verzorger van het Z« huis te Vlaardingen. Ds Prins ambtelijk verbonden aan de vrij^ gem. van Rotterdam

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 2