Vergankelijkheid in de
kunst van toen en nu
Bizarre klucht met
plot vol ongein
i
ROEST VREET Tectül
AAN UW AUTO
Het eeuwig tijdelijke
Debuut Skids r
maakte indruk*
De grote verstopper van Herman Lutgerink
International festival
politiek theater
Speciaal vandaag
™~1 Valvoliner V
Verbeelding
Complot
Neveda handwerkpakket
een prachtig cadeau
Nieuwe boek
WOENSDAG 12 NOVEMBER 1980
KUNST/RADIO/TELEVISIE
TROUW/KWARTET
door G. Kruis
DORDRECHT „De bevin-
dinge leert ons," schreef Ja
cob Cats, „dat veel dingen be
ter aert hebben alse niet ten
volle gesien, maar eeniger ma
ten bewimpelt en overschadu-
wet ons voorkomen." En dat
gold ook, vooral, voor de beel
dende kunst. Zo had Samuel
van Hoogstraeten het over de
belangrijkheid van het „by-
werk dat bedektelijk iets ver-
klaert."
Symbolen dus. En over die symbo
liek, hoe die vroeger werd toegepast,
hoe ze er tegenwoordig mee omsprin
gen, gaat de tentoonstelling ,,Het
eeuwig tijdelijke", die tot het eind
van de maand in Dordrechts Museum
te zien is. Over de vergankelijkheid,
de betrekkelijkheid van leven en we
reld, vanitas vanitatum et omnia va-
nitas, ijdelheid der ijdelheden. het is
al ijdelheid
En zoals gebruikelijk in het geval van
deze onnoemelijk veel aangehaalde
woorden van Salomo, lapt iedereen
de wezenlijke inhoud ervan aan zijn
laars. Van de 17e-eeuwse schilders,
die er toen goed brood in zagen al die
ijdelheden zo ijdel mogelijk te ver
beelden, via de levensverzekerings
maatschappijen, die wel graag hun
naam in het voorwoord vermeld za
gen omdat ze een bijdrage hadden
geleverd voor de realisatie van de
(fraaie) catalogus tot de initiatief
neemster Ineke Voorsteegh, die het
Jan Kleingeld: „Gepaste stilte", 1977. „Een dichtgemetseld raam
met daarboven een markies verwijzen naar een verleden, waarin
het raam nog normaal functioneerde. Die tijd is echter voorbij."
toch ook wel plezierig zal vinden haar
naam en die van haar medewerksters
vermeld te zien. Maar wie ben ik, die
deze opmerkingen durf maken?
Het is al ijdelheid, dat wèl, maar ook
een heel aantrekkelijke tentoonstel
ling. 't Begint het eerste thema is
„tijdelijkheid/eeuwigheid" wel heel
duidelijk, met een prent naar Pieter
Bruegel „De triomf van Saturnus",
waarin de allegorische elementen
niet bepaald verstopt zijn en Kronos,
de Tijd, als vijand van de kunst, die
een obelisk probeert om te duwen.
wat twee vrouwen. Schilderkunst en
Pallas Athene, zonder resultaat pro
beren te verhinderen. Waarbij dan
ook weer niet bepaald „bedektlijk"
verklaard wordt, dat op den duur
schoonheid toch door de tijd vernie
tigd wordt
bedoelingen. De kaars verwijst vol
gens de tekst naar de tijdelijkheid
van het leven. Maar wat doen al die
lucifers eromheen, en die naaimachi
ne. het speldenkussen, de radarto
ren? Iets, dat vaak als symbool ge
bruikt werd/wordt, hoeft dat niet al
tijd te zijn. Hier heb je veel meer te
maken met de onlogische combinatie
van mensen en dingen, zoals die ge-
bfuikt wordt door de surrealisten.
Trouwens, maar al te vaak weerleg
den kunstenaars die hun met klem
aangeprate ideeën en achtergronden.
Of aanvaardden ze alleen maar om
dat ze dat op de een of andere manier
goed uitkwam of omdat de „aanpra-
ter" iemand van groot gewicht was.
We denken niet meer zo „zinnebeel
dig" als in de 17e eeuw.
Raoul Hynckes, die in zijn vroege tijd
vele memento mori-achtige schilde
rijen maakte, vol verweerde stenen,
oud gereedschap, roestige spijkers,
gebroken aardewerk, doodskoppen
en dode dieren, zei me eens grijnzend,
dat hij het af en toe heel noodzakelijk
vond „om bij de pretentievolle idio
ten die de kunstenaars als clown be
schouwen een schedel in het salon te
gooien". Bovendien hield hij van de
vorm en de kleur van schedels. En: hij
was jager, vandaar die dode dieren
„De tijd die gaat, de dood die komt", 1726 anonieme gravure,
oorspronkelijk afkomstig uit „Alle de wercken" van Jacob Cats.
Wazig
Symbool?
Wat „De Rustende Slaapwandelaar
ster m" van Pyke Koch betreft het
origineel is niet aanwezig had het
misschien de moeite geloond de schil
der zelf eens te benaderen over zijn
door Andrë Rutten
AMSTERDAM Het toneel,
dat Herman Lutgerink
schrijft, vertoont vele varia
ties, maar is altijd ongewoon,
en, op De Babyfoons na, niet
gemakkelijk toegankelijk.
Zijn verbeelding vertekent de
werkelijkheid op een vreemde
manier. Het vreemdst is hij
Van onze kunstredactie
UTRECHT Volgend jaar mei is er,
twee weken lang. in Nederland een
Internationaal festival van het poli-
±ieke theater, waaraan zo'n twaalf
theatergroepen uit zes Europese lan
den zullen deelnemen.
De eerste week zullen de buitenland
se groepen de gasten zijn van Neder
landse en Vlaamse politieke theater
groepen, met wie zij zich in work
shops zullen begeven voor het uitwis
selen van ideeën en ervaringen. De
tweede week zullen zij hun voorstel
lingen laten zien in het Zuidpleinthe
ater in Rotterdam.
Het festival wordt georganiseerd
dóór het Kultureel Front Nederland,
waarin de politieke theatergroepen
verenigd zijn. Er is subsidie aange
vraagd bij de ministeries van cultuur
in België en Nederland.
evenwel bezig geweest in De
grote verstopper, een bizarre
klucht, die nu onder regie van
Christiaan Nortier door Huib
Broos en Carol van Herwijnen
als een produktle van de The
aterunie gespeeld wordt. Tot
en met 22 november, behalve
's zondags, in De Balie, daar
na op tournee.
Hij heeft het bedacht in Maastricht,
en meer in het bijzonder in de toilet
ten van het grote warenhuis dat C en
A daar in het hart van de oude stad
heeft Hij wilde, zegt hij, voor het
geval hij als toneelspeler zijn brood
zou moeten verdienen, een stuk bij de
hand hebben, dat hij bijna op zijn
eentje zou kunnen spelen, en dat hu
moristisch genoeg moest zijn om een
groot publiek te trekken. Hij situeer
de het in die toiletten, omdat naar
zijn ervaring de wc de enige plek is.
waar een mens alleen kan zijn.
moorden, die hij op zijn familieleden
wil plegen. Het gaat gepaard met veel
geplas en gekots, dat door de inter
com. waarop alle toiletten zijn aange
sloten. hoorbaar wordt. Je kijkt je
ogen uit en Je gelooft Je oren nauwe
lijks. Het wordt in een schitterend
decor van Kees Wolfrat door belde
acteurs met een enorme inzet gewel
dig gespeeld, maar het wordt niet
meer dan platte ongein, waar Je hele
maal geen brood van lust. Onwille
keurig denk Je bij het eind aan Ubu
Roi, maar Alfred Jarry was nog een
schooljongen toen hij dat bedacht
Verder zijn er nog enkele wazige voor
beelden, zoals het schilderij „Eine
Symphonie des Grauens" van Jan
Barel, dat alleen maar een illustratie
is, kan zijn, van een uitgebreid om
schreven denkbeeld, de bierreclame,
die „een historiserende prent van een
actuele situatie is" en de foto „Hoor
mijvolg mij", 'n leuke compositie
met een putto'tje en een paar fraaie
meisjesbenen, die er alleen maar is
omdat „het fotograferen van situa
ties een directe strijd tegen de tijd
is"
Maar, zoals ook wordt aangegeven:
„het zichtbaar maken van een idee
door middel van een tentoonstelling
blijft altijd een subjectieve aange
legenheid. Een ander zou hetzelfde
idee op een totaal andere manier kun
nen visualiseren."
t Tweede deel van de expositie is
veel minder ver gezocht, heel vanzelf
sprekend, met bekende voorbeelden
als De trap des ouderdoms stijgend
tot vijftig en daar weer dalend
„Des Menschen op en nedergangh.
valt d'ene soet en d'ander bang"
Maar ook een affiche van een verze
keringsmaatschappij. een stralend
jong gezinnetje, precies een foto uit
een familie-album, ware het niet dat
het waarschuwende woord „polis"
deel had uitgemaakt van de erover
gedrukte tekst.
En echt-morallserende gravures uit
„Alle de wercken van Jacob Cats" en
uit de Zinne-poppen van Roemer Vis-
scher, aquarellen en schilderijen van
oude mensen voor het haardvuur, ro
kers en drinkers; rook, vluchtig: ver
gankelijkheid. drinken: ledigheid,
nutteloosheid, een Vanitas met alle
bekende voorwerpen, een schedel, ou
de boeken, een helm. een zwaard, een
gedoofde lamp.
Al die symbolen betekenen maar één
ding, dat het leven kort is en dat de
dood onherroepelijk wacht. Bloemen
zijn prachtig, maar na korte tijd, af
gesneden in kan of vaas. blijft er niet
meer van over dan wat bruine flod
dertjes. De helm, dat zwaard, ze val
len op den duur ook uiteen in roest.
Die boeken, die muziekinstrumenten,
wetenschap en kunst dus. 'tls alle
maal wel mooi en indrukwekkend,
maar ook zij kunnen de naderende
dood niet tegenhouden
Registratie
Memento mort maar de kunste
naars maakten er wel een mooi ge
componeerd schilderij van Ze ge
dachten te sterven, maar gingen door
met leven. Met hun leven vol liefde
voor de schoonheid, voor het werk,
waar ze mee bezig waren, met een
opperste aandacht zelfs voor het
kleinste detail. Zo gezien is er dan
eigenlijk maar weinig verschil tussen
ADVERTENTIE
beschermt!
De échte Tectyl is van
Adressen m de Gouden Gids (Auto Anti-Roest beh
In Kenmerk aandacht voor
illegale confectiefabriekjes
van in Nederland verblijvende
Turken. Nederlandse bedrij
ven zijn de grootste afnemers.
Ned. 2/19.25
Vraagtekens bij de houding
van de Italiaanse autoriteiten
ten opzichte van het fascisti
sche geweld, aan de hand van
een Britse reportage: De scha
duw van Mussolini. Gesprek
daarover met de criminoloog
mr. W. H. Nagel, in Panora-
miek.
Ned. 1/22.10
De Belgische cineast André
Delvaux bestudeerde zijn op
namen van ontmoetingen met
de komiek/filmer Woody Allen
en kreeg uiteindelijk in de ga
ten hoe het nu met die Ameri
kaan zit. Toch nog een onthul
ling na een aanvankelijk wei
nig zeggende onderneming.
BRT 2/20.15
Dat dit nogal een belachelijke ge
dachte is, zeker voor wat betreft de
'toiletten in een warenhuis, consta
teerde hij zelf al spoedig toen hij zijn'
uitgangspunt in zijn verbeelding uit
werkte, maar hij ging er toch mee
door, omdat er voor de acteur, die hij
van huis uit is, zeer verleidelijke mo
gelijkheden in zitten: als hij zichzelf
in de ene ro! achter de deur van een
toilet terugtrok, kon hij in allerlei
andere rollen achter andere deuren te
voorschijn komen. Met één tegenspe
ler er bij moesten die mogelijkheden
tot in het bijna oneindige uit te brei
den zijn
Het was alleen niet zo eenvoudig,
daar ook een goed plot voor te beden
ken, maar daarbij hebben de regis
seur en de twee spelers, die klaarblij
kelijk van harte in de mogelijkheden
van zijn oorspronkelijke vondst ge
loofden, hem met duidelijk acteurs-
plezier verder geholpen. Maar een erg
hoge vlucht heeft hun fantasie niet
genomen.
Het begint met een wat vreemd ge
aarde jongeman (Huib Broos), die
van een van de toileten zijn privé-
domein gemaakt heeft en schutterig
aanpapt met de toiletjuffrouw (Carol
van Herwijnen). Maar Huib Broos
verschijnt ook als de vader van die
jongeman, als diens oom, als diens
moeder, zelfs ook even als toiletjuf
frouw. en Carol van Herwijnen ook
als zigeunerin, als tante van de jonge
man, als gangster. Eigenlijk zitten zij
allemaal in een soort complot: de
oom moet n opdracht van de vader
de jongen vermoorden, maar laat zich
daarvan afhouden door de zigeune
rin. die vervolgens door de jongen
vermoord wordt, als eerste in de reeks
ADVERTENTIE
Het ideale geschenk voor mensen die ervan
houden mooie dingen zelf te maken. Al vanaf f 11.90.
Oud
Het zit wel in de lucht. Eerst
Brandpunt en nu AVEO's Televi-
zier. Van de rommelzolder is weer
een oud ideetje gehaald, over de
ergste scheuren is de sticker
„nieuw!" geplakt, modern decor-
tje erbij. Klaar. Men noemt het
een nieuwe formule.
Vragenvuur. is de titel geworden.
De kijkers mogen telefonisch vra
gen stellen aan de hoofdgast De
redactie verzamelt de problemen
en aan de presentatietafel treedt
Jaap van Meekren op als interme
diair. Hoofdgast, zondagavond in
de eerste aflevering: Dries van
Agt, minister-president.
De oude ellende stak meteen weer
de kop op. Want het gaat niet om
de meest interessante vragen, het
gaat gewoon om de meeste vra
gen. Een beetje behoorlijke redac
tie had dat probleem onderkend
en was gaan speuren naar de aar
digste onderwerpen. Bij gebrek
daaraan kwamen nu voornamelijk
bekende, zeer oude en geliefde
vragen aan bod.
Nog meer ellende. Van Agt zat
daar als minister-president. Uit
drukkelijk niet om ergens een me
ning over te hebben, maar gewoon
om zijn beleid te verkopen. Voeg
dat toe aan de vragen en er komen
al even bekende, zeer oude en ge
liefde antwoorden.
Negentien vragen werden er in een
uur op hem afgevuurd. Vijf mi
nuutjes tijd?
Waarop baseert u de pretentie dat
u weer minister-president wil wor
den, gezien alle ellende van nu?
(Van Agt: het gaat hier met de
werkloosheid minder slecht dan in
andere landen). Wat is uw per
soonlijke mening over de terug
keer van Aantjes? (Van Jgt: als
hij gekozen wordt, is daar niets
tegen te- doen). Waarom krijgen
ministers geen salarisverminde
ring? (De salarissen zijn al dertig
procent lager dan ze zouden zijn
geweest bij voortgezet beleid).
Heeft de reis naar China iets opge
leverd voor de economie? (Ja. er
zijn deuren geopend). Zou u in een
kabinet-Den Uyl gaan zitten en
kan Den Uy in uw kabinet? (Het
eerste is niet uitgesloten, het twee
de antwoord is Ja). Wat vindt u
van de onbeschofte aanpak door
journalisten? (Er zijn er inderdaad
die niet zo fatsoenlijk zijn). Vanuit
de linkse hoek wordt u zo onbe
schoft behandeld? (Van een ge
past antwoord word Je nooit slech
ter). Waarom komt er geen huur
belasting? (Is zo moeilijk). Waar
om krijgen ex-KNIL-militairen in
Indonesië geen uitkering? (Was
rechtens onverplicht). Wat vindt u
van de uitspraak van de paus over
gescheiden katholieken? (Ik zit
hier als minister-president). Waar
blijft de oprechte katholiek in het
abortusvoorstel van uw kabinet?
(Abortus wordt helemaal niet ge
legaliseerd). U stelt de bestrijders
van abortus teleur? (Voor honderd
procent „nee" is geen meerder
heid). Wilt u wat doen tegen roken
in openbare gelegenheden? (Onze
inbreng zal positief zijn). Kan van
de prijsverhoging op tabak 2 cent
per pakje naar de kankerbestrij
ding? (Is moeilijk, maar kan mo
gelijk zijn). Waarom hebben wij in
Nederland geen referendum?
(Vraag en antwoord zijn zo onzui
ver). Wie zich niet aan de wet
houdt, krijgt een voorkeursbehan
deling. zie De Groote Keyser?
(Dat is een zaak van Amsterdam).
Waarom zijn de moties over de
niet-Jood-verklaringen, niet uitge
voerd? (We doen ons best). Waar
om krijgt niet iedereen evenveel
vakantiegeld? (Alles is hier al zo
verschrikkelijk genivelleerd).
Klopt het dat winkeldiefstallen
onder de vijftig gulden niet ver
volgd gaan worden? (Geen sprake
van).
Zo. uur voorbij. Van Meekren
dacht dat Van Agt het wel veel
moeilijker had gehad, dan nor
maal in de Kamer
Fout. Er is niets makkelijkers dan
op voorspelbare vragen voorspel
bare antwoorden te geven. De for
mule van Vragenvuur deugt niet.
Dat had Van Agt beter en sneller
door dan de makers.
Maar ja, dat decor heeft een paar
centen gekost, dus Vragenvuur
gaat nog minstens drie uitzendin
gen door. Dan zijn alle Nederlan
ders die geschikt zijn als gast in
zo'n programma, op
Kill
To kill a copp. heet de nieuwe
mini-serie van de TR08 op de
maandagavond. Amerikaans tele
visiewerk. Een eind dik hout, en
maar planken zagen.
De Nederlandse titel van het se»
rietje is „De Terrorist". Waarmee
de enige subtiliteit van de film ook
vermoord Is.
Weer eens iets heel anders dan dat
toch al vermakelijk slechte Scru
ples. De oude Ikehorn grijpt naar
zijn maag: een beroerte Geheel
verlamd zit hij daarop in zijn rol
stoel, slechts één arm doet het
nog. Daar zwaait hij dan ook uit
bundig mee. Verder zijn al zijn
gezichtsspieren ook nog in top
vorm Met al z'n rimpels lacht,
treurt of begrijpt hij. Staaltjes van
aandoenlijk leerlingen toneel, in
een verhaal dat zo slecht was, dat
er wel zo'n opkikkertje tussendoor
mocht.
Nu dus De Terrorist. Een film om
achteloos af en toe even naar te
kijken. Goed en kwaad zijn prach
tig gescheiden. Kille engerds en
menselijke mensen. Negers zijn
zeer slecht, of inmiddels verstan
dig geworden. Het goede zal uit
eindelijk wel overwinnen, anders
was zo'n film vol burgerlijke natio
nalistische Amerikaanse gevoe
lens, nooit daar vertoond
Opmerkelijk duidelijk is wel dat
blanken, mensen zijn en negers,
negers spelen. Een zwarte huid in
de film is functioneel. Het is een
vorm van discriminatie, die afge
wimpeld wordt met het script in
handen. Het gaat onderhuids en
dat is nog veel gevaarlijker
Maar Het Volk wil spanning, ont
spanning en sensatie Wie kijkt er
dan nog nauw?
Gezicht
De VARA is op Hilversum 3 (sa
men met de EO, maar dat is een
ander verhaal), de omroep met het
duidelijkste gezicht Er wordt een
programma gemaakt waar van be
gin tot einde tenminste een idee
achter zit.
Dat blijkt zelfs uit kleinigheden
als lunch-qulz Zoekplaatje Pre
sentator Felix Meurders praat
met de deelnemers tenminste over
iets anders dan de kanariepiet en
de buren op de achtergrond.
Vorige week een kandidaat zonder
werk, door een probleem met het
arbeidsbureau. Meurders haalde
er meteen een arbeidsbureau bij,
om te vragen of dat nu allemaal
wel mag. Gisteren een mevrouw
uit 8t. Oedenrode, die het een Vre
selijk dorp vindt om in te wonen
Meurders belde de burgemeester
Blnnénkort gaat hij koffie drinken
bij de klaagster, om alles uit te
praten
Ombudsman in het klein. Maar
wel verkieslijker boven het obliga
te 'Ha, die Lee Towers, wat was Jij
gisteravond weer succesvol', van
de andere zes dagen van de week
door Stan Rijven
AMSTERDAM Maand* 'ar
vond in Paradiso een dubbel aki
plaats van twee Britse groepen en
O'Connor met Megahype s
Skids. De laatsten wisten \3°n£
de meeste Indruk achter te u chi
standvastige presentatie dip ent
O'Connor op Rotterdam New nn
monstreerde was ook nu weer
zig, maar in de loop van het<
kwamen al spoedig haar zwat *et<
ten naar voren. rij!
Haar nogal vlakke stem. dieqj^
natie veel aan Lena Lovitchdo j
ken, scherp gevisualiseerd te M
in haar marionette achtige h pn
gen. Daarmee krijgt ieder g aai
een éénvormige aanpak di?7
duur als een knellend co»
werken. Ze weet zichzelf niet
maken. Zodoende bleef haj ice
een fraai produkt dat alles >vc
studio gestalte kan krijgen
De uit Schotland afkomstig! 8C
bleken uit een ander vaatje fii
pen. Hun melodieuze punk 1
hen en de latere en eigentijdse kun
stenaars wier werk in het derde deel
van de expositie „Vergankelijkheid
als registratie van verval" aan de
orde komen.
Natuurlijk kun Je wrakken (van Jan
Veth) zien als symbolen van verval,
maar ze hebben vooral sfeer, je kimt.
er een lekker etsje van maken, of een
schilderij, net als van een dode kraai.
Dat deed Floris Verster dan ook.
waarschijnlijk zonder daarbij meer
aan vergankelijkheid te denken dan
anders.
Zo is het met veel, met de meeste van
de hier verder getoonde werken. Har
Sanders' „Winkelhaak" (in een nauw
keurig uitgebeeld weefselfragment) is
veel meer een spelen met de materie
dan een uitdrukking van verval. Dat
geldt, zij het in iets mindere mate ook
voor de gouaches van Cees van Dijl
en Jan Kleingeld. De laatste stelt zelf
heel duidelijk vast, dat hij zich met
het thema vergankelijkheid bezig
houdt, omdat hij afgebladderde plan
ken en allerlei andere verweringspro-
cessen zo mooi, zo boeiend vindt.
Dit komt op deze tentoonstelling
steeds weer naar voren: het „ver
haal". dat waar het eigenlijk om zou
moeten draaien wordt gelukkig,
anders was er weinig te genieten ge
weest telkens doorkruist door de
vrije fantasie, door het spel met lijn,
kleur en licht, door het uitbuiten van
velerlei technische mogelijkheden.
„Het eeuwig tijdelijke", tot 1 decem
ber In Dordrechts Museum, Museum
straat 40, Dordrecht. Maandag Hm
zaterdag van 10-17 uur. son- en feest
dagen van 13-17 uur.
gedrevenheid die aan The Rt h
deed denken, maar met een t
Schotse couleur locale. Hieri
hecht musicerend kwartet 1* Ikf
op treffende wijze een gevo ge
dramatiek in hun muziek
werken.
oft
lEen belangrijke bijdrage kwg
zanger/danser Jobson die al i t
zijn slaggitaar opzij zette o )rr
meer ruimte te krijgen voorjjj
bewegelijke optreden 001
kor
Gekleed in cricket-uniform i ;gc
hij een schril contrast methetwec
leer dat normaliter het podj
volkt. In de muziek waren oo an
contrasten terug te vindenaar
chant-opening van Woman te le
of de eigenzinnige versie vaL
John B. Van hun drie Ip's stof*
al de laatste, The absolute ga 'J
tra al. tra
)ic(
Maandagavond deden ze eg
poging dat te bereiken.
Mik
h\
Opium of stokslagen, rorr
Mammeri. 227 blz - 15 t
Wereldvenster. Bussum en L
Den Haag
kal
Vrouwen van vijftig, voce k>[
over de overgangsjaren,
van Keep en L Ja^maatE1"
Becht. Amsterdam. 112 blz- M;"
cb
Dank aan de koekoek te ka te 0u
J. Geel. Ultg. Van Oorschot, I
dam. 160 blz - 32,50
Nieuwer-Amstel in oude ar: nu
met tekst van C. D. Gaat Ion
Europese Bibliotheek. Zal»Ln
136 foto's - 32.50.
Carel Briels schreef De vei k1
terugblik van een massa-r jjri
Ui tg. Elsevier. Amsterdam vn.
y.
Geloof en politiek, confessU W
tij vorming in Friesland, dot de
ma. Uitg. Friese Pers. Leeu ,a(
530 blz. Geen prijsopgave. jn|.0
Van uitgeverij Veen in Utrecls c
volgende boeken: Vlot waar >n(
van K. Arens. Het dagboek
eerste vrouw die op een vlot 1
aan overstak (197 blz -ƒ15 80S
laatste held, thriller van P. nc
der (284 blz-ƒ24 50). Van R. 8 k
Is De prins en Ik, waarin vtii
het verhaal van de dood
prinses (255 blz - 22.50). D«t fig
romans van L. Couperus. Ir
pagina's tellende boek zijn4|U
men: „Majesteit". „Wereldw H
„Hoge troeven". Prijs 20,-1 F
Klaveren, the dutch wtndralE
A Deelder (166 blz - 19.90).!
bagatelle, roman van M. Dt
(614 blz - 39.50). Een blanwt
dag op aarde, roman van II!
monde. (3e druk, 348 blz «p
Dodelijk dilemma,
King (408 blz ƒ24 50) Het Ij
hurak, sprookjesachtig,
haal van J. Nichols, met ti
van de gebroeders Hildebi
blz - 32.50). Het jaar van I
roman van D Odier (271 blz J
Leer om leer, thriller van J.f
blz - 16.90). Wildschut t
Thijssen (135 blz 16.90).
Gargantua en Pantagruel, ll
1532 en 1552 geschreven
Francois Rabelais. Uitg.
pers. Amsterdam. Illustr
Doré 756 blz - 125,-
Reform/vegetarisch. pi:
menu's. Door L. Nooy-BU
Zomer en Keuning, Ede
12.50).-Van dezelfde uitgei
gels van Europa door dr. Cl
(2e druk, 764 blz - 39.90 M
prijs), na 1 Jan. 1981: 49.901]
Adoptie maar dan! M.
ervaringen van ouder metj
adopteerd kind op papier T
som, Alphen a.d. Rijn
24.75
Alleen met jezelf, gids
staanden en zij die zich
voelen door B Vansanti
derlandse Boekhandel,
148 blz. Geen prijsopgave.
1914-1980, in Vogelvim
Huizinga-lezing 1979 dor 01
Ultg. Polak-Van Gennep,
dam. 60 blz - 16.50.
Hoop en glorie in de drafs.
W Hornman Uitg. Wagner
162 blz 24.90
Het Italiaans fascisme, dofl
en E. Sira. Ultg. Van Goi
134 blz - 19.75
Geneeskracht uit zee,
met nieuwe natuurlijke
zee, door J. E. Croft Uitg.
Helmond 133 blz Geen I
De geschiedenis van de I
in Nederland, door A C 1
Uitg. Elmar te Rijswijk-115"]
prijsopgave
