De aardige jongens, van nummer 59 ïrcDnAfi S NOVEMBER 1980 TROUW/KWARTET M—i^——RKPORTAGE—i door Henny de Lange Het gras is in weken niet ge maald. Het tuinmeubilair bestaat uit een kapotte, doorweekte ma tras en een rotanstoel met drie poten. Maar de heg is keurig ge knipt. En dat laatste weegt voor de straat toch het zwaarst als er gepraat wordt over „die jongens van nummer 59". De VERHULSTSTRAAT ln Dordrecht ln de wijk Krispijn is een keurige rijtjes- «tuat De voortuintjes zijn netjes bijge houden. De Jonge gezinnen ln de straat Ongemakkelijk te locallseren: bielzen ln de tuin. bruine kozijnen, gehaakte gor dijntjes en veel groene planten voor de ramen Met de hagelwitte vitrage en de bloelende begonia's waaraan de oudere bewoners de voorkeur geven, levert het Mn afwisselend straatbeeld op. Nummer 59 valt duidelijk uit de toon ln dit beeld. Afgezien van de verwaarloosde tuin en de kale ramen, valt het huls al op, doordat het als enige ln de straat ln de breedte Is gebouwd, maar dat komt door dat het precies ln de kromming van de «traat staat. Twee Jaar leegstand hebben ook bepaald niet ln het voordeel van het huis gewerkt. Een half Jaar geleden werd de woning gekraakt. De aanblik ia nu weliswaar wat minder doods, maar num mer 59 vormt toch duidelijk een dissonant ln het Verhulststraat-beeld, al was het alleen maar door de affiche die achter één van de ramen hangt. ..Stop de kernwapen- wedloop" staat erop. Heg Maar de bewoners van nummer 59 zijn ..aardige Jongens*'. Daar ls de hele straat het roerend over eens. „Ze bezorgen geen centje overlast en bovendien hebben ze de heg geknipt". En dat laatste is een belang rijk gegeven ln een straat met veel spelen de kinderen en een onoverzichtelijke bocht erin die toen de heg nog onge- •noeld was menigmaal voor levensge vaarlijke situaties zorgde. Eén van de eer ste dingen die de krakers ongevraagd deden was het snoeien van de heg en dat blijkt een prima openingszet geweest te zijn, achteraf. ..Toen we hoorden dat het hiernaast ge kraakt was, kregen we toch een wat onrus- "8 gevoel," vertelt de bejaarde buur vrouw. „We dachten gelijk aan de vernie lingen van die krakers ln Amsterdam, aan harde muziek en zo. Je ziet en hoort zoveel over kraken. We hebben *t even aangeke ken. maar 't zijn echt aardige Jongens. Je hebt niks geen last van ze. En schóón dat ze ook zijn. Je hoort haast elke dag de stofzuiger." Het beeld dat zij en haar man van krakers hadden, ls wel veranderd, zegt ze. Maar dit doet niets af aan hun standpunt dat kra ken niet mèg. „Kraken ls stelen." zegt de man resoluut. „Goed. het huls heeft twee Jaar leeggestaan. Dat ls ook niet goed. vooral als Je weet dat de eigenaar er 110.000 gulden voor wilde hebben. Da*s natuurlijk veel te veel gevraagd voor zo'n onpraktisch huls. Maar kraken mag ook niet." Zijn vrouw vult aan: „Laatst be klaagde één van die krakers zich erover dat z'n flets gestolen was. Nou, toen had ik haast gezegd: Maar wat doe Je zélf dan? JIJ steelt toch ook?" Eigendomsrecht De oudere bewoners van de straat delen dit standpunt. Hoe aardig „die Jongens op 59" ook zijn en wat ze doen mag dan misschien wel begrijpelijk zijn, goed is het niet. „Waar blijven we anders met het eigendomsrecht ln ons land?" vraagt een oude heer verontwaardigd. „Oeen kwaad woord over die knapen hoor, maar tolere ren kunnen we dit niet." „Die knapen" blijken overigens best te vreden te zijn over de houding van de straat. „We waren allang blij dat ze ons niet verraden hebben en de politie niet hebben gebeld, toen we hier kwamen," zegt één van de krakers. „Heel geschikte straat, al heb lk wel het idee dat de mensen afstand willen bewaren. Als we de buren op de koffie vragen, komen ze nooit" De bejaarde buurvrouw van de overkant zegt „de Jongelui' van het nodige keuken gerei te hebben voorzien. Ook wordt er grif gereedschap uitgeleend als daarom wordt gevraagd. Maar op de koffie gaan ls er (nog) niet bij. „Ze leven wat anders dan wij, hè. Als wij opstaan, gaan zij slapen. Ik veroordeel niemand, want ik ken hun ach tergronden niet, maar ze zijn toch anders dan wij," zegt de vrouw. De eerste weken na de actie heeft de straat de krakers nauwlettend ln de gaten gehouden. „Via de televisie en de kranten heb Je zoveel ellende gezien en gelezen over krakers, dat Je toch wel even schrikt en denkt: Nu ls het niet langer de ver-van- mljn-bed-show", merkt een Jonge vrouw op. ..Door de komst van die krakers ben Je toch wel gaan nadenken." meent ze. „Dat huls stond leeg, al twee Jaar. Daar werd verder eigenlijk niet over gepraat, terwijl dat ln feite natuurlijk ook te gek ls. Nu die krakers er wonen vinden mijn man en lk dat eigenlijk een prima oplossing. Een huls ls er om in te wonen, niet om leeg te laten staan, zeker niet ln deze tijd van woningnood. Het enige waar ik wel proble men mee heb is dat het altijd de brutaal- sten zijn die op die manier aan de bak komen. Ik bedoel maar. als Je een gezin hebt en Je wacht keurig af tot Je een huis aangeboden krijgt, kun Je wachten tot Je een ons weegt. Krakers zouden ook reke ning moeten houden met het feit dat zij door hun acties misschien de wachttijd van andere, urgente gevallen, nog langer maken. Je krijgt het recht van de sterkste en brutaalste en dat vind lk toch een minder prettige kant." 'Kinderen' De oudere bewoners zijn unaniem van oordeel dat de regering kraakactles van Jongeren zelf ln de hand heeft gewerkt, ,,'t Zijn toch nog kinderen." roept een vrouw uit. „Moeten kinderen van 17. 18 Jaar per se op zichzelf wonen? Ze hebben toch een ouderlijk huls? Toen wij Jong waren, was er ook woningnood, maar mijn man en lk hebben elf Jaar Ingewoond. Nooit woorden gehad hoor. maar we waren wel dolgeluk kig toen we eindelijk op onszelf konden gaan wonen. Ik bedoel hier maar mee dat het de Jeugd te gemakkelijk wordt ge maakt. Als ze van school komen en geen werk kunnen vinden, krijgen ze toch geld in het handje. Dat werkt het op zichzelf willen wonen toch zeker ook ln de hand? En voor veel Jongeren ls het dan. als ze niet meteen woonruimte kunnen vinden, hup, kraken maar." „Maar hoe komen die Jongeren zover? Dat komt toch zeker door deze maatschappij. Het begint al ln het gezin thuis." valt een vrouw, moeder van opgroeiende kinderen, haar ln de rede. .Alles ls gericht op het materiële. De kinderen krijgen een heel ander soort opvoeding dan vroeger. Alles ls gericht op meer. meer. meer. De vrouw móet ln veel gevallen ook gaan werken om dat allemaal te kunnen betalen, maar de kinderen ondervinden wel de gevolgen daarvan. Die zien geen doel meer in het leven. Als Je niet werkt, krijg Je een uitke ring. Oezag? Daar moet Je tegenaan schoppen en dat moet Je vooral niet res pecteren. Kraken is volgens mij een symp- toon van hoe rot deze samenleving ls geworden. Als Je iets niet op de normale manier kunt krijgen of als Je vindt dat Je er te lang op moet wachten, dan néém Je het toch gewoon?" Speculeren Haar woorden worden haar duidelijk niet ln dank afgenomen door de meerderheid van de bewoners van de Verhulststraat. „Een huls twee Jaar leeg laten staan om er een vette prijs voor te krijgen, terwijl er honderden mensen wachten op een goed huls, ls toch ook niet christelijk? Kraken ls niet goed, het mag niet. oké. maar speculeren met woningen ln deze tijd van woningnood is ook niet christelijk. En als lk moet kiezen, dan vind lk dat woonrecht boven eigendomsrecht moet gaan, waar bij lk dan wel moet zeggen dat krakers altijd bereid moeten zijn een redelijke huur te betalen. Want kraken om gratis te wonen, dat gaat ook mij te ver" zegt een vrouw op leeftijd. Eén van de bewoners weet te vertellen dat de krakers op nummer 59 Inderdaad aan de huisbaas hebben aangeboden huur te betalen, maar dat die dat heeft genegeerd. Peter, van de Dordtse Krakersbond, be vestigt dat. „We hebben een aangeteken de brief gestuurd, maar de eigenaar, dat ls de bekende Dordtse huisbaas Chiel Ko ning, is daar niet op Ingegaan. We hebben onze goeie wil getoond. Als Koning dat negeert, is voor ons de kous af." De naam Koning ls bekend ln Dordrecht Deze huizenbezitter ls voor veel Dordtena- ren het symbool geworden van de specu lant. Koning zelf. oud-ambtenaar van de afdeling bouw- en woningtoezicht van de gemeente, praat al Jaren niet meer met de gemeente. Brieven gooit hij ongeopend weg, want „een overheid die kraken toe staat. bestaat voor mij niet meer," zo laat hij regelmatig horen. Praten met Koning over de Verhulststraat blijkt niet mogelijk. Koning wil over alles praten, maar niet daarover. De krakers erkennen dat zij mogelijk ook de sympat hie hebben van de bewoners van de Ver hulststraat, omdat het een huls is van Chiel Koning. Ook de gemeente Dor drecht laat weten sympathiek te staan tegenover „dit soort kraakactles". Al ln 1970 heeft de Dordtse gemeenteraad uit gesproken dat de gemeente niet moet ingrijpen, als mensen een huis kraken en daardoor een einde maken aan langdurige leegstand. 'Diefstal'=z== In de Verhulststraat vinden de meeste bewonen dat ook, al blijven de ouderen kraken „diefstal" noemen. „Het eigen domsrecht moet gerespecteerd worden. Je zou de mensen eens moeten horen als hun eigen woning gekraakt zou worden," zegt een oude man. De jongere bewoners spre ken echter over een „sympathieke" actie, waarvoor ze alle begrip hebben. „Maar 't belangrijkste vind ik dat we hier in de straat eindelijk eens afraken van het idee dat krakers vernielzuchtige herrieschop pers zijn." vindt een vrouw. „Als straks mijn eigen kinderen iets zouden kraken en dat zouden willen huren, dan zou lk dat niet toejuichen, maar lk zal ze ook niet tegenhouden," zegt ze. „Eigenlijk zou iedereen ln dit land dit eens van dichtbij moeten meemaken. Je hoort de mensen allerlei dingen vertellen over krakers die. nu we *t hier zelf meemaken, helemaal niet blijken te kloppen. Via de televisie krijg Je de excessen voorgescho teld. Die zijn er ook en die moeten niet verdoezeld worden, maar er zijn ook goeie krakers. Dat zijn mensen die alleen maar ergens goed willen wonen en dan niet voor een dubbeltje op de eerste rang, zoals zo vaak wordt gesuggereerd. Want als dat het doel blijkt te zijn van een kraakactle, dan moeten ze ook niet bij mij zijn, hoor. Als Je wilt wonen, moet dat betaald wor den. En lk moet eerlijk zeggen dat het ln dit land met al z'n uitkeringen en goeie voorzieningen misschien wel ln de hand wordt gewerkt om te gaan kraken om zo goedkoop mogelijk en 't liefst voor niks te kunnen wonen. En dat vind ik eigenlijk wel Jammer. Want op zich vind lk kraken een goed signaal dat er Iets goed fout zit ln deze maatschappij." Rechten en plichten De bejaarde buren hebben, afgezien van hun sympathievolle begrip voor de actie van hun jonge buren, daar toch wat moei te mee. „De normen vervagen," vinden ze. Heftige discussies en wilde taferelen hebben zich de laatste maanden afgespeeld rondom het verschijnsel kraken. Vooral de gebeurtenissen in Amsterdam hebben veel aandacht gekregen en velen zullen zich op grond van wat er over „Amsterdam" bekend geworden is een beeld van „de kraker" gevormd hebben. Maar wat voor effect heeft het op mensen als zij plotseling krakers als buren krijgen? Krakers in je eigen straat, misschien wel in hetzelfde blok: leidt dat tot een ander beeld of versterkt het juist het beeld dat men al had? De bewoners van de Verhulststraat in Dordrecht, voor wie kraken niet meer de „ver van mijn bed-show is, praten erover. „En mits ze geen buitenlander zijn," vult de wijkagent van Krispijn aan. „Dat klinkt misschien wat rot, maar het is ge woon waar. Een eindje verderop in deze wijk komt het herhaaldelijk voor dat bui tenlandse gezinnen een huis kraken Vaak gaat het om een huls dat leeg staat in verband met de stadsvernieuwing in deze wijk. De woede van de wijkbevolking is ln zo'n geval enorm, vertelt de agent. „Niet alleen omdat op die manier de stadsver nieuwing geblokkeerd wordt, maar veel eer omdat het „weer die gastarbeiders zijn die zo nodig voor niks moeten wonen." In die trant hoor je de mensen dan praten. Als buitenlanders dat huls in de Verhulst straat hadden gekraakt, waren er, denk ik. toch wat andere reacties vanuit de straat gekomen." meent de wijkagent. „Het gaat slecht en de mensen zoeken een zondebok, die ze dan vinden in de buitenlandse werk nemers en hun gezinnen. Het racisme viert hoogtij ln deze wijk, ik merk dat dagelijks. Maar ln de Verhulststraat heb ik nooit iets gemerkt van problemen rond die kraakactie. En lk geloof ook Inderdaad dat, als je het een beetje rustig aanpakt en je beperkt tot hulzen die langdurig leeg staan, je over het algemeen wel op de sympathie van de buurt kunt rekenen." Buitenlanders „De jeugd weet te goed wat haar rechten zijn, niet meer wat de plichten zijn." De winkelierster op de hoek, die de kra kers bijna dagelijks in haar winkel ziet, vindt echter dat dit ook voor de huisbaas geldt. „Ook de huisbaas heeft plichten en niet alleen rechten. Moet je nagaan: een belangrijk deel van de sympathie die de krakers in deze straat hebben gewonnen, hebben ze te danken aan het feit dat ze de heg gesnoeid hebben omdat ze zagen dat die verwilderde heg gevaarlijk was met het oog op de kinderen in de straat. De huisbaas zag zoiets niet 't Is maar hoe je 't bekijkt. Ik denk dat zolang krakers zich beperken tot langdurige leegstaande wo ningen en zolang ze geen vernielingen aanrichten of overlast veroorzaken en ze bereid zijn huur te betalen, ze altijd op de sympathie van de gewone man ln de straat kunnen rekenen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1980 | | pagina 13